ID.nl logo
SSD (slim) opschonen
© Reshift Digital
Huis

SSD (slim) opschonen

Lekker snel zo’n ssd, vindt u niet? De eerste paar maanden dat u er mee werkt, loopt uw pc als een zonnetje. Datzelfde zonnetje verdwijnt opeens achter een paar stapelwolken als die ssd voller en voller wordt. Als u dit herkent, dan is het tijd voor gepaste maatregelen! Uw FAQman gaat samen met u aan de slag.

De ssd oftewel de solid state drive is de razendsnelle opvolger van de hdd, oftewel de hard disk drive. Een ssd heeft geen draaiende onderdelen en onder andere dát zorgt ervoor dat dit type opslagapparaat snel, betrouwbaar en zuinig is, en ook nog eens temperatuurtechnisch koel blijft. Helaas is de ssd nog wat aan de dure kant en relatief klein wat betreft aantal GB’s. Waar u een 1 TB-hdd voor nog geen 70 euro koopt, kost een 120 GB-ssd al snel meer dan 100 euro! Maakt dat de ssd minder interessant? Nee, zeker niet...

©CIDimport

Zoals gezegd, is de ssd razendsnel en dát is dan ook de voornaamste reden waarom u ermee wilt werken. Het is dan ook de eenvoudige (...) truc om ervoor te zorgen dat alleen de snelheidsgevoelige gegevens op de ssd komen te staan. Met het besturingssysteem als eerste natuurlijk! Immers, hoe sneller het besturingssysteem kan worden overgeheveld van ssd naar ram-geheugen, des te sneller start de computer door naar het Bureaublad. Dát is snelheid die telt, want pas als u compleet bent doorgestart naar het Bureaublad, dan pas kunt u écht werken met de pc.

Naast het besturingssysteem wilt u ook uw favoriete programma’s op de ssd hebben staan; dat alles uiteraard in de bekende map C:\Program Files. Houdt u dit even vast... Voor andere onderdelen is het even wikken en wegen. Neem bijvoorbeeld de tijdelijke internetbestanden. Die kunt u ook elders neerzetten, maar als u van een supersnelle internetbeleving wilt blijven genieten, dan is het wel zo prettig als de browser die tijdelijke internetbestanden evenzo supersnel kan benaderen. Wikken en wegen dus...

Oorzaak en gevolg(en)

Goed, de oorzaak van een volle ssd is de relatief geringe opslagcapaciteit ervan in combinatie met een gebruiker die een poosje lekker met z’n computer heeft gewerkt. U bent bij deze verontschuldigd, want bij normaal gebruik ontkomt u niet aan het feit dat de systeemschijf langzaam maar zeker voller en voller loopt. Het gevolg, pardon, de gevolgen daarvan dienen zich aan in vormen van vertragingen, meldingen en – uiteindelijk – opstoppingen. En als u alle waarschuwingen halsstarrig blijft negeren, dan valt er uiteindelijk niet meer te werken met die voorheen zo snelle computer.

 

©CIDimport

1. Diagnose

U bent in het bezit van een computer met een ssd en uw FAQman heeft u zo onderhand de stuipen op uw lijf gejaagd? Mooi! Dan wordt het de hoogste tijd om actie te ondernemen en natuurlijk beginnen we dan met het stellen van de juiste diagnose, om aan de hand daarvan de juiste en oplossende stappen te kunnen bedenken. Als eerste gaan we natuurlijk naar de Windows Verkenner, maar het venster Computer (afbeelding 1). Daar krijgt u namelijk het eerste overzicht te zien. Uw FAQman heeft – net als een televisiekok – alvast wat voorwerk gepleegd, dus dat hieronder op een rijtje:

In eerste instantie is te zien dat C: de systeemschijf is, dat het om een ssd gaat en dat er nog slechts 20 GB vrije opslagruimte is. Op korte termijn gaat het dus krap worden!

Verder ziet u dat er op deze computer al een D: bestaat, die nog helemaal leeg is. Deze harde schijf gaan we gebruiken om gegevens over te halen vanaf de systeemschijf.

Als u nog geen extra harde schijf hebt, dan kunt u die – laten – inbouwen in uw computer. Daarna is nog wel het Schijfbeheer nodig om die extra harde schijf actief te maken; geformatteerd met ntfs uiteraard.

2. Gebruikersgegevens overhevelen

Goed, we gaan meteen aan de slag en dat doen we door wat gebruikersgegevens over te hevelen. Dat kan op diverse manieren, maar we kiezen voor een methode die u per afzonderlijk gebruikersaccount kunt toepassen. Een veilige en duidelijke methode die, omdat een pc vaak maar één gebruiker heeft, in de meeste gevallen prima rendeert. En als er tóch meerdere mensen op de pc werken, dan hoeft u de getoonde stappen slechts te herhalen...

 

©CIDimport

Uw persoonlijke gegevens zijn te vinden in de map C:\Gebruikers en daarbinnen in de submap die de naam van uw gebruikersaccount draagt. Neemt u een kijkje in deze map, om te zien hoe het een en ander is georganiseerd (afbeelding 2).

U herkent meteen de bewaarplekken voor de diverse soorten gegevens. Afhankelijk van de manier waarop u uw pc gebruikt, zullen de submappen Downloads, Mijn afbeeldingen, Mijn documenten, Mijn muziek en Mijn video’s goed gevuld zijn. De volgende stap is dat u van deze mappen de Eigenschappen opvraagt om te zien om hoeveel GB’s het precies gaat. Dit met als doel de grootste ‘boosdoeners’ te vinden...

 

©CIDimport

Voor die grootste boosdoeners gaat u vervolgens bijpassende en gelijknamige mappen aanmaken op de D-schijf. Eerst de hoofdmap Gebruikers, dan de submap met uw accountnaam en daarbinnen dan weer de submappen die u straks wilt gaan verplaatsen (afbeelding 3).

 

©CIDimport

Vervolgens gaat u terug naar de Eigenschappen van de goed gevulde gebruikersmappen, nu evenwel om het tabblad Locatie te raadplegen. Daar klikt u op de knop Verplaatsen en met behulp van het dialoogvenster Selecteer een locatie geeft u aan waar – op D: natuurlijk – de gegevens moeten worden neergezet (afbeelding 4).

[afbeelding 5]

Tenslotte een druk op de knop OK en (uiteraard) de bevestiging dat u het eens bent met deze gang van zaken (afbeelding 5). Het verplaatsen van de bestanden zal daarna gebeuren en het resultaat ervan is een ssd die alweer flink wat meer bewegingsruimte heeft gekregen.

 

©CIDimport

©CIDimport

3. Schijfopruiming

Meteen na de bovenstaande actie(s) zult u ervaren dat u nogal wat opslagruimte op de ssd hebt teruggewonnen. Als u de Eigenschappen van die ssd opvraagt, krijgt u al wat cijfers te zien en u maakt van de gelegenheid gebruik om de Schijfopruiming aan te spreken (afbeelding 6). Dit om te zien dat er sowieso nog veel meer opslagruimte op de ssd kan worden vrijgemaakt. En met een scheef oog kijkt u meteen even naar de Prullenbak die – standaard ingesteld – nogal wat GB’s opslokt... Van de Prullenbak vraagt u meteen de Eigenschappen op, waarbij u vooral kijkt naar de instellingen voor de systeemschijf C:. U kunt een aangepaste grootte instellen en graag zien we dat u de Prullenbak een heel stuk kleiner maakt, want dat mag best (afbeelding 7).

 

©CIDimport

©CIDimport

4. Systeembeveiliging

En van de Prullenbak gaan we meteen door naar de Systeemeigenschappen. Het gaat dan om het tabblad Systeembeveiliging dat de herstelpunten en de vorige versies in beheer heeft. Ook nu concentreren we ons op de systeemschijf C: en ook nu gaan we wat minder opslagruimte toebedelen (afbeelding 8) – met als direct gevolg dat weer extra GB’s op de ssd zijn vrijgemaakt (afbeelding 9)!

 

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

5. CCleaner

Uw FAQman zou uw FAQman niet zijn als CCleaner (www.ccleaner.com) niet ter sprake zou komen... In dit geval om allereerstte laten zien dat u uw programma’s ook op de D-schijf kunt installeren (afbeelding 10) en vervolgens om te laten zien dat er nog wel wat extra rommel van de ssd kan worden afgehaald (afbeelding 11)! En voor wat betreft de geïnstalleerde programma’s, moet u de Eigenschappen van de map C:\Program Files opvragen. En dan is het misschien een idee om sommige programma’s te verwijderen, waarna u ze opnieuw – maar dan op D: in de map D:\Program Files – gaat installeren. Ook daarmee wint u weer extra ruimte terug op de ssd (afbeelding 12).

Nóg dieper graven

En natuurlijk kunt u nóg dieper graven! Zo kan de map met tijdelijke internetbestanden – van Internet Explorer – eveneens naar D: worden verplaatst. Datzelfde kan gelden voor de bestanden die uw e-mailclient in beheer heeft. Sterker nog, eigenlijk moet u één voor één de geïnstalleerde programma’s maar eens nalopen om (via de bijbehorende instellingen) te zien waar ze hun – tijdelijke – gegevens neerzetten. En overal waar u dan een C: ziet staan, daar gaat u een D: van maken. En kijk dan zeker naar de cloud –bijvoorbeeld naar toepassingen als SkyDrive en Dropbox!

Enige terughoudendheid is wel op z’n plaats, want er kunnen zomaar gekke dingen gebeuren als programma’s zien dat er iets vreemds is gebeurd... Dat is dan ook de reden dat uw FAQman liever kiest voor oplossingen die geen enkel gevaar voor het systeem opleveren. En vooruit, als gebruiker Administrator mag u best de dos-achtige opdracht POWERCFG –H OFF <ENTER> geven om de Slaapstand uit te schakelen – die daarvoor een bestand in gebruik heeft dat ook weer meerdere GB’s groot is. Hoe dan ook, al met al hebt u structureel meer dan 50-60 GB teruggepakt en dat staat garant voor een lekker en soepel draaiend besturingssysteem!

Tekst: John Vanderaart

Deze workshop komt uit Computer Idee nummer 24, jaargang 2012.

▼ Volgende artikel
Bestandsnamen in bulk wijzigen? Maak kennis met PowerRename uit Power Toys
© ID.nl
Huis

Bestandsnamen in bulk wijzigen? Maak kennis met PowerRename uit Power Toys

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

Dit gaan we doen

In dit artikel zie je hoe je PowerRename uit PowerToys instelt en gebruikt om grote aantallen bestanden tegelijk te hernoemen. We laten zien hoe je de tool activeert, hoe je hem oproept via Verkenner en hoe je zoek-en-vervangacties, letterinstellingen en automatische nummering toepast. Zo wijzig je in één keer volledige reeksen bestandsnamen, zonder handmatig werk.

Lees ook: Leuker, sneller en handiger: boost je Windows-pc met PowerToys

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Een animatie toont hoe PowerRename werkt.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Haal PowerRename uit het contextueel menu in Windows Verkenner.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

De nieuwe namen verschijnen in voorvertoning naast de oorspronkelijke namen.     

Je allermooiste foto's hernoemd?

Druk ze af en plak ze in een foto-album
▼ Volgende artikel
Wat is local dimming en waarom is het belangrijk?
© ER | ID.nl
Huis

Wat is local dimming en waarom is het belangrijk?

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Welke merken gebruiken local dimming?

Bijna elke grote televisiefabrikant past deze techniek inmiddels toe, maar ze doen dat voornamelijk in hun middenklasse en topmodellen. Samsung is een van de voorlopers, zeker met hun QLED- en Neo QLED-televisies, waarbij ze in de duurdere series gebruikmaken van geavanceerde miniLED-techniek voor zeer precieze dimming. Ook Sony staat bekend om een uitstekende implementatie van full array local dimming, die vaak geprezen wordt om de natuurlijke weergave zonder overdreven effecten. Philips past het eveneens toe in hun (mini)ledmodellen, vaak in combinatie met hun bekende Ambilight-systeem voor een extra contrastrijk effect.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Vijf fijne televisies die full array local dimming ondersteunen