Uw harde schijf begint weer aardig vol te lopen en zelfs na schijfopruiming en defragmentatie zit er weinig anders op dan een extra schijf in te pluggen. Alleen verschijnt die maar niet in de Verkenner! Hoe u die wel zichtbaar maakt, leest u hier – samen met nog een aantal andere tips over schijf- en partitiebeheer toe!

©CIDimport

Als u een gloednieuwe schijf aan uw systeem koppelt, duikt die nog niet meteen in de Windows Verkenner op. Dat komt omdat de Verkenner alleen overweg kan met ‘logische volumes’ en daar valt op een nieuwe schijf normaliter niets van te bemerken. Die moet u namelijk zelf eerst nog aanmaken. Nu bestaan daar wel externe tools voor, waaronder gratis programma’s als Aomei Partition Assistant Home (www.aomeitech.com/aomei-partition-assistant.html), MiniTool Partition Wizard Home (www.partitionwizard.com/free-partition-manager.html) en EaseUS Partition Master Home (https://www.easeus.com/partition-manager/epm-free.html) (afbeelding 1), maar ook Windows zelf heeft een schijfbeheertool aan boord. Die heeft zo zijn beperkingen (zie ook het kader ‘Externe hulp gevraagd’), maar voor de meest gebruikelijke schijf- en partitieoperaties komt u er aardig mee weg. In dit artikel focussen we ons dan ook op deze tool, zowel voor Windows 7 als 8. We tonen u eerst hoe u er een nieuwe schijf mee prepareert zodat die gebruiksklaar wordt en gaan daarna nog op een paar andere scenario’s in.

©CIDimport

1. Initialiseren

U bereikt de module voor Schijfbeheer zowel in Windows 7 als 8 via het Windows Configuratiescherm, waar u achtereenvolgens Systeem en beveiliging, Partities op harde schijf maken en formatteren aanklikt. Of u gebruikt de toetscombinatie Win+R en start bij Uitvoeren het commando diskmgmt.msc op. Het venster van het Schijfbeheer verschijnt.  Bovenaan krijgt u de (logische) volumes te zien; de toegekende stationsletters herkent u ongetwijfeld uit de Windows Verkenner. In de onderste helft verschijnen de fysieke schijven onder elkaar, met rechts daarvan telkens een grafische weergave van de logische schijfindeling.

Uw gloednieuwe schijf staat hier ook tussen, maar zoals gezegd moet daar dus nog een en ander mee gebeuren. De kans is trouwens groot dat u intussen al een venstertje hebt zien voorbij komen met de melding dat u die nog moet initialiseren. Daar mag u dan onder verstaan: de schijf van een soort inhoudsopgave voorzien zodat Windows ermee overweg kan. Klik de betreffende schijf met de rechtermuisknop aan en kies Initialiseren (afbeelding 2). U kunt in principe uit twee stijlen kiezen: mbr of gpt. Dat is een behoorlijk technisch verhaal waaruit we vooral onthouden  dat mbr beperkt is tot schijven van maximaal 2,2 TB. Tenzij u een grotere schijf hebt, opteert u omwille van mogelijke compatibiliteitsproblemen toch maar beter voor mbr (master boot record). Overigens kunt u een niet-gepartitioneerde schijf vanuit ditzelfde contextmenu altijd nog omzetten naar gpt (of omgekeerd).

©CIDimport

2. Partitioneren

Uw nieuwe schijf heeft zich nu wel al tot de mbr-stijl bekeerd, de Windows Verkenner weet er nog altijd geen raad mee. U moet namelijk nog minstens één logisch volume op die schijf creëren. Op dit moment bevat die schijf namelijk nog een grote lege, niet-toegewezen ruimte. Klik die met de rechtermuisknop aan en kies Nieuw eenvoudig volume. Een wizard start op en die vraagt u hoe groot u dat volume wilt. Standaard kent die de maximale ruimte toe, maar het is heel goed mogelijk die ruimte op te splitsen in twee of meer afzonderlijke volumes: partitioneren dus. Elk volume zal dan als een apart station in de Verkenner verschijnen. Is dat uw bedoeling, dan moet u de grootte van het (eerste) volume uiteraard aanpassen, lees: kleiner maken (afbeelding 3). Hebt u de grootte (in MB) vastgelegd en op Volgende gedrukt, dan wijst u nu een (vrije) stationsletter toe aan dat volume. Drukt u nogmaals op Volgende, dan vraagt de wizard u of en hoe u dat volume wilt ‘formatteren’…

©CIDimport

3. Formatteren

Formatteren betekent voorzien van de nodige structuren (bestandssysteem) zodat u daar op een correcte manier bestanden kunt opslaan en terugvinden. In nagenoeg alle gevallen opteert u hier voor het bestandssysteem ntfs – alleen bij erg kleine volumes (zoals usb-sticks) kiest u voor een fat-variant (afbeelding 4). De Clustergrootte kunt u het best op Standaard ingesteld laten staan. Bedenk een geschikte naam voor uw volume, laat het vinkje bij Snelformatteren maar staan en druk op Volgende en op Voltooien. Windows gaat aan de slag en even later… duikt het nieuwe volume ook in de Verkenner op, klaar voor gebruik! Eventueel herhaalt u het partitionerings- en formatteringsproces voor uw andere volumes.

©CIDimport

4.Verkleinen (opsplitsen)

Stel, u hebt het volume toch alle vrije ruimte laten innemen, maar bij nader inzien had u het toch liever anders gezien. Een wel vaker voorkomend scenario is dat bij het installeren van Windows alle schijfruimte aan de Windows-partitie wordt toegekend, zodat er geen plaats meer is voor een datapartitie. Een afzonderlijke partitie voor Windows (en programma’s) en een voor uw data heeft echter voordelen. Immers, crasht ooit uw Windows-partitie, dan kunt u die in principe nog herstellen (herinstalleren) en behoudt u al uw data, omdat die op een andere partitie staan. Een partitie opsplitsen (lees: verkleinen en de vrijgekomen ruimte aan een andere partitie toekennen) kunt u doen vanuit het Schijfbeheer.

Rechtsklik op de partitie en kies Volume verkleinen. Windows berekent nu hoeveel MB u van die partitie kunt afsnoepen – anders gezegd: hoeveel lege ruimte die nog bevat. Let wel, het is géén goed idee om alle lege ruimte af te nemen, omdat de verkleinde partitie dan meteen compleet vol zit en dat kan tot problemen leiden! Vul dus een gepaste grootte in en bevestig met Verkleinen (afbeelding 5). Aan de rechterkant komt nu een blok ‘niet-toegewezen ruimte’ beschikbaar en dat kunt u dus, net zoals hierboven, aan een nieuwe partitie toekennen. Een volume uitbreiden is eveneens mogelijk vanuit dit Schijfbeheer, althans wanneer er niet-toegewezen ruimte beschikbaar is, onmiddellijk rechts van dat volume.

©CIDimport

5. Stationsletter wijzigen

Het is u wellicht al overkomen dat Windows aan een verwijderbaar medium een andere letter toekent dan de vorige keer. Via het Schijfbeheer hebt u dat echter snel weer aangepast. Houd er wel rekening mee dat het wijzigen van een stationsletter tot problemen kan leiden, bijvoorbeeld als in een batchbestand een andere letter voor dat station was voorzien. Rechtsklik op het volume en kies Stationsletter en paden wijzigen. Klik op Wijzigen, kies een andere, vrij stationsletter uit (afbeelding 6) en druk op OK en op Ja. Het is trouwens ook mogelijk de stationsletter (tijdelijk) weg te nemen. Het volume en de data blijven dan onaangeroerd, maar het station is niet langer zichtbaar in de Verkenner. Ook een manier om iets te verbergen, natuurlijk…

Er zijn nog meer – geavanceerde – mogelijkheden met het Schijfbeheer, waaronder het softwarematig creëren van een raid-volume (raid-1 of raid-5), maar daar hebben we jammer genoeg niet de ruimte voor. Nog even dit: tenzij u helemaal zeker weet waar u mee bezig bent, blijft u maar beter af van de partitie ‘Door systeem gereserveerd’ en van de eventuele (verborgen) herstelpartitie.

©CIDimport

Externe hulp gevraagd

Zoals gezegd kent het ingebouwde Schijfbeheer wel een aantal beperkingen. Zo blijkt het volgende scenario alvast een brug te ver. U hebt een C:- en een D:-partitie, die samen de complete schijf bezetten. Nu wilt u de D:-partitie verkleinen om de vrijgekomen ruimte aan C: toe te kennen. Aangezien die vrijgekomen ruimte niet onmiddellijk rechts van de C:-partitie zal komen, lukt het niet om die aan C: te koppelen. Dat kan wel met bijvoorbeeld het al vermelde MiniTool Partition Wizard Home. Maak voor alle zekerheid een backup van uw gegevens, installeer de tool en start die op. Rechtsklik op de D:-partitie en kies Move/Resize. Versleep nu de linkerzijde van de partitie naar rechts, tot wanneer u aan de linkerkant van de partitie (en dus aan de onmiddellijke rechterkant van de C:-partitie) de gewenste hoeveelheid schijfruimte hebt vrijgemaakt – of u tikt zelf de gewenste hoeveelheid (in MB) in bij Unallocated Space Before. Bevestig met OK. Rechtsklik nu op de C:-partitie en kies Extend. Laat Take Free Space From naar de vrijgemaakte ruimte verwijzen en verplaats (desgewenst) de schuifknop helemaal naar rechts, zodat alle vrije ruimte wordt ingenomen. Bevestig met OK. De twee gevraagde operaties vindt u nu helemaal links onderaan terug. Voer ze uit met Apply en met Yes. Onderbreek de operatie niet.

Tekst: Toon van Daele

Deze workshop komt uit Computer Idee nummer 7, jaargang 2013.

Parkeerautomaten en laadpalen voor elektrische auto's zijn steeds vaker doelwit van fraudeurs. Ze plakken een sticker met een valse QR-code op het scherm of naast het betaalgedeelte. Wie de code scant, komt terecht op een nagemaakte website die vraagt om bankgegevens of een betaling. In werkelijkheid belandt het geld niet bij de gemeente of de exploitant, maar bij criminelen.

Van Amsterdam tot Maastricht, van Alphen aan den Rijn en Rotterdam tot Den Haag: valse QR-codes duiken steeds vaker op. Quishing, zoals deze relatief nieuwe vorm van oplichting wordt genoemd, kan je behoorlijk wat geld kosten. Met de tips in dit artikel voorkom je dat jij slachtoffer wordt.

Hoe fraudeurs te werk gaan

Een valse QR-code is vaak simpelweg een sticker die over de originele code of op een lege plek is geplakt. Op het eerste gezicht lijkt de code onderdeel van de automaat. Zodra je de code scant, opent er een website die qua logo en opmaak sterk lijkt op die van een parkeer- of laadpaalexploitant. Het verschil zit in de details: de url wijkt af, de site vraagt direct om bankinloggegevens of je wordt doorgestuurd naar een betaalpagina die niets met de gemeente of betreffende exploitant te maken heeft.

In het Verenigd Koninkrijk en Nederland zijn al meerdere meldingen gedaan. Sommige slachtoffers verloren tientallen euro's aan parkeergeld, anderen werden geconfronteerd met grotere bedragen die van hun rekening verdwenen.

Zo herken je een valse QR-code

Let altijd goed op de fysieke code. Ziet het eruit als een losse sticker, scheef geplakt of met een afwijkende kleur? Dan is de kans groot dat het om fraude gaat. Controleer daarnaast de link die verschijnt zodra je scant. Een betrouwbare url verwijst naar een bekende aanbieder, zoals de website van de gemeente of een erkende parkeerapp. Zie je rare domeinnamen of spelfouten, ga dan niet verder maar klik de pagina meteen weg. Belangrijk om te weten: dat een link met https:// begint is tegenwoordig geen garantie meer dat het om een veilige site gaat. Wij hebben als test de valse QR-code op de foto gescand (don't try this at home!) en de link begint met https://...

Nog beter is het om QR-codes helemaal te vermijden bij dit soort betalingen. Gemeenten en aanbieders van laadpalen en parkeerautomaten adviseren om te betalen via de automaat zelf of via een officiële app, zoals EasyPark of ParkMobile. Zo weet je zeker dat je geld op de juiste plek terechtkomt.

Wat kun je zelf doen?

Betaal je via een app of met pin, dan loop je geen risico op quishing. Zie je toch een verdachte QR-code, meld dit dan bij de gemeente of politie, zodat de sticker snel verwijderd kan worden. Twijfel je aan een website, gebruik dan een controletool zoals 'Check je linkje' waarmee je vooraf kunt zien waar een QR-code naartoe leidt.

Nog niet zo lang geleden was miniled-technologie voorbehouden aan de luxere midrange-modellen en hoger. Maar zoals dat nu eenmaal gaat is ook deze technologie na een aantal jaren beschikbaar op goedkopere modellen. Hoe zit het dan met de kwaliteit?

8,9

Uitstekend

Conclusie

TCL’s 55C6K is een heel interessante instapper. De adviesprijs ligt te hoog, zeker naast de betere C7K, maar gelukkig is de tv her en der al voor veel minder te krijgen. Met 180 zones schieten de piekhelderheid en het contrast iets tekort, en HDR blijft ook een beetje achter. Toch levert de tv in SDR mooie kleuren en prima kalibratie in Filmmaker- en Movie-modus. Het toestel maakt daarnaast gebruik van Google TV en levert goede gaming-features.

Plus- en minpunten

• Achtergrondverlichting met 180 zones en degelijk contrast
• Voldoende piekhelderheid en degelijk kleurbereik
• Ondersteuning voor Dolby Vision IQ en HDR10+
• Twee HDMI 2.1-aansluitingen met gaming-features
• Filmmaker Mode en Movie Mode met goede kalibratie
• Google TV en AirPlay 2

• HDR-dynamische tonemapping vermindert het contrast
• eARC/ARC neemt een 48-Gbps HDMI-poort in
• Beperkte kijkhoek

Een eenvoudig ontwerp hoeft niet lelijk te zijn, iets wat de C6K goed laat zien. De vleugelvoeten links en rechts onder deze televisie zijn licht naar buiten gedraaid en dat zorgt ervoor dat hij erg stabiel staat. Aan de voorzijde heeft het scherm nauwelijks een kader; de focus ligt op het beeld. Van opzij gemeten is hij 56 mm diep. Door de licht afgeschuinde zijkanten en de smalle zilverkleurige rand oogt hij zelfs nog slanker. De rug is mooi vlak en afgewerkt met een vierkantpatroon.

Aansluitingen

TCL kiest voor een minimale set aan aansluitingen, een eigenschap die we bij al hun miniled-modellen zien. Er zijn vier HDMI-poorten, waarvan twee voorzien zijn van de maximale 48Gbit/s-bandbreedte die noodzakelijk is voor gamen in 4K120 op je favoriete high-end console. Voor pc-gamers is er nog wat extra mogelijk. Zij kunnen in 4K144Hz gamen, of als je framerate belangrijker vindt dan resolutie kunnen ze zelfs tot 2K288Hz gaan. Met een input-lag van 16,8 ms (bij 4K60) en 8,4 ms (bij 2K120), ondersteuning voor ALLM en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync Compatible) is een responsieve en uiterst vloeiende game-ervaring gegarandeerd.

Heb je thuis meerdere high-end gamebronnen én een soundbar, dan moet je er wel rekening mee houden dat ARC/eARC slechts op één van de 48Gbit/s-poorten is ingeschakeld, en je dus maar één dergelijke poort overhoudt voor je game-apparaten. Behalve de HDMI-poorten zijn er nog een usb-poort voor media, een digitaal optische audio-uitgang, twee antenne-aansluitingen, wifi 5, ethernet en bluetooth (voor de afstandsbediening en draadloze hoofdtelefoons). 

Voorzien van Google TV

Zijn er bepaalde apps die je absoluut niet wilt missen op je smart-tv? Dan is Google TV een uitstekende keuze. Het systeem heeft het ruimste app-aanbod en je vindt er bijna alle internationale, maar ook lokale streamingdiensten terug. Google Cast en Apple AirPlay 2 maken het supermakkelijk om content van je smartphone naar de tv te sturen. Aanbevelingen krijg je eveneens in overvloed. Ze zijn geordend per genre, niet per streamingdienst. De genres die Google je toont, zijn gebaseerd op je kijkgedrag. Meer over Google TV lees je in dit artikel.

TCL biedt verder een energiedashboard waarin je alle instellingen terugvindt die het energieverbruik van je tv kunnen beïnvloeden. Wil je de tv gebruiken als kunstkader, dan open je T-exhibition; daar vind je niet alleen een ruim aanbod kunst, je kunt er ook AI-kunst genereren. TCL Channels biedt gratis streaming-content, mét advertenties uiteraard. De Google TV-interface werkt vlot en de gebruikservaring is prima. Ook als je even in de instellingen wilt duiken of een andere input wilt selecteren heeft TCL voor een handige interface gezorgd.

De zwarte rechthoekige afstandsbediening wint geen prijs voor innovatie, maar werkt wel prima. De toetsen voelen zacht aan en hebben een zuivere aanslag. De lay-out is redelijk klassiek en er is nog een numeriek toetsenbord aanwezig. De ingebouwde microfoon is handig voor zoekopdrachten. Onderaan de afstandsbediening zijn zes sneltoetsen te vinden: voor Netflix, Prime Video, YouTube, de mediaspeler, TCL Channels en Disney+. 

Prima beeldverwerking

De AiPQ Pro-processor die je in de C6K vindt, gebruikt TCL ook in zijn hoger geplaatste modellen. Dat is goed nieuws, want je hoeft dus niets in te leveren op dit vlak en de resultaten zijn erg goed. Wat ons vooral opvalt, is dat HDR-content met zachte kleurgradiënten nu quasi-foutloos en zonder kleurstroken op het scherm verschijnt. Je hoeft daarvoor zelfs geen ruisonderdrukking te activeren. In SDR-content kan dat verschijnsel wel nog zichtbaar zijn, maar met wat lichte ruisonderdrukking worden de meeste hinderlijke kleurstroken weggewerkt. Alleen heel lastige gevallen blijven licht zichtbaar. De processor scoort ook erg goed op deinterlacing van live-tv (1080i) en heeft prima upscaling. Een klein beetje extra scherpte (tot maximaal 5) kan het beeld wel gebruiken.

Voor sport en games is bewegingsscherpte erg belangrijk, en die is prima. De randen van bewegende voorwerpen hebben een heel licht vage rand. Oledmodellen blijven wel uitgesproken beter op dit vlak. Wie dat wil verbeteren, kan overschakelen naar een 240Hz-verversingssnelheid. Bij 4K-beeldmateriaal gaat dat ten koste van wat verticale resolutie, maar het verlies is erg klein. Gamers kunnen in Full-HD zelfs tot 288 Hz gaan. Voor film zien we weinig meerwaarde. Wil je de judder van films wat intomen, dan activeer je de motion interpolation; stel de sterkte in naar eigen smaak. 

©TCL

Zijn 180 dimmingzones voldoende?

Het grote voordeel van miniled-achtergrondverlichtingen is dat ze een groot aantal dimmingzones kunnen bieden. Die zijn essentieel om het contrast van de televisie naar een hoger niveau te tillen. De 55C6K moet het echter stellen met 180 zones (18 x 10). Dat is een flinke downgrade ten opzichte van de 55C7K, die kan uitpakken met 720 zones (36 x 20). Het lcd-paneel zelf heeft een eigen contrast van ongeveer 4600:1, en dat is weliswaar iets lager dan wat we bij andere TCL-modellen zagen, maar zeker niet slecht. Met local dimming geactiveerd stijgt het contrast naar 8400:1, een bescheiden verbetering.

Op een eenvoudiger test scoort hij nog 27.800:1. Die cijfers laten zien dat dat 180 zones wel verbetering leveren, ook al is die aan de kleine kant. Maar het echte verschil zien we in allerlei testfragmenten. Is het beeld donker en zijn er veel kleinere lichtpunten, dan is er meer schaduwdetail zichtbaar dan wenselijk omdat de grote zones het contrast niet fijn genoeg kunnen controleren. Een snel bewegend voorwerp kan dan ook een kleine zone-overgang tonen.

We moeten daar wel bij vermelden dat de aansturing erg goed is; echte zonegrenzen zijn onzichtbaar, maar een incidentele halo is uiteraard niet te vermijden. Al die zaken zijn vooral van belang bij donkere beelden. Bij heldere beelden zien we dan weer een omgekeerd effect. Een donkere partij met scherp detail in een verder helder beeld is iets te helder en verliest zo wat detail. Dat effect is duidelijker in HDR. Al met al nog steeds een behoorlijk resultaat, maar van 180 zones mag je geen oledkwaliteit contrast verwachten. 

Bescheiden piekhelderheid

Ook op het gebied van piekhelderheid kan de C6K maar nauwelijks overtuigen. Op het 10%-venster in HDR Filmmaker Mode meten we 688 nits, op het volledig witte scherm 547 nits. TCL heeft de tv zo getuned dat hij op het 50%-venster nog naar 844 nits gaat. Dat zijn voor HDR eerder bescheiden resultaten, zeker aangezien de Filmmaker Mode de middentinten en helderste tinten te donker toont. Het kleurbereik haalt 88,5% P3. De C6K claimt een QLED-model te zijn, maar onze meting duidt eerder op een KSF-fosfor-achtergrondverlichting waarbij vermoedelijk erg weinig of geen quantum dots aanwezig zijn. Die QLED-vermelding zou TCL dan ook beter achterwege laten. Vergelijk die resultaten met de C7K (die wél echte quantum dots gebruikt) waar we 95% P3 halen en een piekhelderheid van 1850 nits op het 10%-venster, en je ziet dat het verschil groot is.

De C6K ondersteunt Dolby Vision IQ en HDR10+, naast HDR10 en HLG. In HDR Filmmaker Mode zijn niet alleen de helderste tinten te donker, de tv clipt ook wat witdetail weg, waardoor nuance in de helderste tinten kan verdwijnen. We activeerden dynamische tonemapping om dat tegen te gaan, maar dat maakt het beeld over het algemeen te helder, waardoor je minder contrastrijk beeld ziet. In SDR is het resultaat erg goed: de Filmmaker Mode levert een goede kalibratie, dus daar zie je de C6K op zijn best. Zowel in HDR als SDR was het schaduwdetail goed zichtbaar. 

Matige audio

De 40 watt sterke 2.1-audioconfiguratie met het label van Onkyo mag dan wel iets krachtiger zijn dan de gemiddelde lagere-middenklasser, toch laat het geen diepe indruk achter. Er is ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X, maar onze filmsoundtracks geven maar een matig tot erg beperkt surroundgevoel. Echte diepe bassen ontbreken, en zodra je het volume echt hoog zet, verdwijnt een deel van de bas en hoor je redelijk wat vervorming. De klank is goed genoeg voor doorsnee dagelijks gebruik, maar muziek- en filmliefhebbers kunnen beter een soundbar bij deze televisie gebruiken.

Conclusie

TCL pakt erg graag uit met zijn miniled-modellen, maar deze instapper maakt toch een aantal belangrijke compromissen. Dat leidt onmiddellijk tot zijn belangrijkste minpunt: de adviesprijs. Die is te hoog, zeker wanneer je die vergelijkt met de TCL C7K die nauwelijks duurder, maar wel aanmerkelijk beter is. De dynamische tonemapping van TCL kan beter, zeker gezien de basisprestaties. Met 180 zones kan hij immers geen hoge piekhelderheid leveren en ook geen indrukwekkend contrast. In HDR blijft hij daardoor wat achter, en de dynamische tonemapping maakt niet genoeg goed. Als we erg streng zijn, komt dat vooral omdat de andere miniled-modellen van TCL juist wél zo goed scoren. Maar eerlijk is eerlijk: deze TCL 55C6K levert nog prima prestaties, met mooie kleuren en voldoende piekhelderheid en contrast. De Filmmaker en Movie Mode zijn goed gekalibreerd en zeker in SDR is dat een mooie prestatie. Google TV zorgt voor een ruim entertainmentaanbod en er zijn aardig wat gaming-features. Kun je deze televisie met een mooie korting vinden, dan is hij zeker het overwegen waard!