Uw harde schijf begint weer aardig vol te lopen en zelfs na schijfopruiming en defragmentatie zit er weinig anders op dan een extra schijf in te pluggen. Alleen verschijnt die maar niet in de Verkenner! Hoe u die wel zichtbaar maakt, leest u hier – samen met nog een aantal andere tips over schijf- en partitiebeheer toe!

©CIDimport

Als u een gloednieuwe schijf aan uw systeem koppelt, duikt die nog niet meteen in de Windows Verkenner op. Dat komt omdat de Verkenner alleen overweg kan met ‘logische volumes’ en daar valt op een nieuwe schijf normaliter niets van te bemerken. Die moet u namelijk zelf eerst nog aanmaken. Nu bestaan daar wel externe tools voor, waaronder gratis programma’s als Aomei Partition Assistant Home (www.aomeitech.com/aomei-partition-assistant.html), MiniTool Partition Wizard Home (www.partitionwizard.com/free-partition-manager.html) en EaseUS Partition Master Home (https://www.easeus.com/partition-manager/epm-free.html) (afbeelding 1), maar ook Windows zelf heeft een schijfbeheertool aan boord. Die heeft zo zijn beperkingen (zie ook het kader ‘Externe hulp gevraagd’), maar voor de meest gebruikelijke schijf- en partitieoperaties komt u er aardig mee weg. In dit artikel focussen we ons dan ook op deze tool, zowel voor Windows 7 als 8. We tonen u eerst hoe u er een nieuwe schijf mee prepareert zodat die gebruiksklaar wordt en gaan daarna nog op een paar andere scenario’s in.

©CIDimport

1. Initialiseren

U bereikt de module voor Schijfbeheer zowel in Windows 7 als 8 via het Windows Configuratiescherm, waar u achtereenvolgens Systeem en beveiliging, Partities op harde schijf maken en formatteren aanklikt. Of u gebruikt de toetscombinatie Win+R en start bij Uitvoeren het commando diskmgmt.msc op. Het venster van het Schijfbeheer verschijnt.  Bovenaan krijgt u de (logische) volumes te zien; de toegekende stationsletters herkent u ongetwijfeld uit de Windows Verkenner. In de onderste helft verschijnen de fysieke schijven onder elkaar, met rechts daarvan telkens een grafische weergave van de logische schijfindeling.

Uw gloednieuwe schijf staat hier ook tussen, maar zoals gezegd moet daar dus nog een en ander mee gebeuren. De kans is trouwens groot dat u intussen al een venstertje hebt zien voorbij komen met de melding dat u die nog moet initialiseren. Daar mag u dan onder verstaan: de schijf van een soort inhoudsopgave voorzien zodat Windows ermee overweg kan. Klik de betreffende schijf met de rechtermuisknop aan en kies Initialiseren (afbeelding 2). U kunt in principe uit twee stijlen kiezen: mbr of gpt. Dat is een behoorlijk technisch verhaal waaruit we vooral onthouden  dat mbr beperkt is tot schijven van maximaal 2,2 TB. Tenzij u een grotere schijf hebt, opteert u omwille van mogelijke compatibiliteitsproblemen toch maar beter voor mbr (master boot record). Overigens kunt u een niet-gepartitioneerde schijf vanuit ditzelfde contextmenu altijd nog omzetten naar gpt (of omgekeerd).

©CIDimport

2. Partitioneren

Uw nieuwe schijf heeft zich nu wel al tot de mbr-stijl bekeerd, de Windows Verkenner weet er nog altijd geen raad mee. U moet namelijk nog minstens één logisch volume op die schijf creëren. Op dit moment bevat die schijf namelijk nog een grote lege, niet-toegewezen ruimte. Klik die met de rechtermuisknop aan en kies Nieuw eenvoudig volume. Een wizard start op en die vraagt u hoe groot u dat volume wilt. Standaard kent die de maximale ruimte toe, maar het is heel goed mogelijk die ruimte op te splitsen in twee of meer afzonderlijke volumes: partitioneren dus. Elk volume zal dan als een apart station in de Verkenner verschijnen. Is dat uw bedoeling, dan moet u de grootte van het (eerste) volume uiteraard aanpassen, lees: kleiner maken (afbeelding 3). Hebt u de grootte (in MB) vastgelegd en op Volgende gedrukt, dan wijst u nu een (vrije) stationsletter toe aan dat volume. Drukt u nogmaals op Volgende, dan vraagt de wizard u of en hoe u dat volume wilt ‘formatteren’…

©CIDimport

3. Formatteren

Formatteren betekent voorzien van de nodige structuren (bestandssysteem) zodat u daar op een correcte manier bestanden kunt opslaan en terugvinden. In nagenoeg alle gevallen opteert u hier voor het bestandssysteem ntfs – alleen bij erg kleine volumes (zoals usb-sticks) kiest u voor een fat-variant (afbeelding 4). De Clustergrootte kunt u het best op Standaard ingesteld laten staan. Bedenk een geschikte naam voor uw volume, laat het vinkje bij Snelformatteren maar staan en druk op Volgende en op Voltooien. Windows gaat aan de slag en even later… duikt het nieuwe volume ook in de Verkenner op, klaar voor gebruik! Eventueel herhaalt u het partitionerings- en formatteringsproces voor uw andere volumes.

©CIDimport

4.Verkleinen (opsplitsen)

Stel, u hebt het volume toch alle vrije ruimte laten innemen, maar bij nader inzien had u het toch liever anders gezien. Een wel vaker voorkomend scenario is dat bij het installeren van Windows alle schijfruimte aan de Windows-partitie wordt toegekend, zodat er geen plaats meer is voor een datapartitie. Een afzonderlijke partitie voor Windows (en programma’s) en een voor uw data heeft echter voordelen. Immers, crasht ooit uw Windows-partitie, dan kunt u die in principe nog herstellen (herinstalleren) en behoudt u al uw data, omdat die op een andere partitie staan. Een partitie opsplitsen (lees: verkleinen en de vrijgekomen ruimte aan een andere partitie toekennen) kunt u doen vanuit het Schijfbeheer.

Rechtsklik op de partitie en kies Volume verkleinen. Windows berekent nu hoeveel MB u van die partitie kunt afsnoepen – anders gezegd: hoeveel lege ruimte die nog bevat. Let wel, het is géén goed idee om alle lege ruimte af te nemen, omdat de verkleinde partitie dan meteen compleet vol zit en dat kan tot problemen leiden! Vul dus een gepaste grootte in en bevestig met Verkleinen (afbeelding 5). Aan de rechterkant komt nu een blok ‘niet-toegewezen ruimte’ beschikbaar en dat kunt u dus, net zoals hierboven, aan een nieuwe partitie toekennen. Een volume uitbreiden is eveneens mogelijk vanuit dit Schijfbeheer, althans wanneer er niet-toegewezen ruimte beschikbaar is, onmiddellijk rechts van dat volume.

©CIDimport

5. Stationsletter wijzigen

Het is u wellicht al overkomen dat Windows aan een verwijderbaar medium een andere letter toekent dan de vorige keer. Via het Schijfbeheer hebt u dat echter snel weer aangepast. Houd er wel rekening mee dat het wijzigen van een stationsletter tot problemen kan leiden, bijvoorbeeld als in een batchbestand een andere letter voor dat station was voorzien. Rechtsklik op het volume en kies Stationsletter en paden wijzigen. Klik op Wijzigen, kies een andere, vrij stationsletter uit (afbeelding 6) en druk op OK en op Ja. Het is trouwens ook mogelijk de stationsletter (tijdelijk) weg te nemen. Het volume en de data blijven dan onaangeroerd, maar het station is niet langer zichtbaar in de Verkenner. Ook een manier om iets te verbergen, natuurlijk…

Er zijn nog meer – geavanceerde – mogelijkheden met het Schijfbeheer, waaronder het softwarematig creëren van een raid-volume (raid-1 of raid-5), maar daar hebben we jammer genoeg niet de ruimte voor. Nog even dit: tenzij u helemaal zeker weet waar u mee bezig bent, blijft u maar beter af van de partitie ‘Door systeem gereserveerd’ en van de eventuele (verborgen) herstelpartitie.

©CIDimport

Externe hulp gevraagd

Zoals gezegd kent het ingebouwde Schijfbeheer wel een aantal beperkingen. Zo blijkt het volgende scenario alvast een brug te ver. U hebt een C:- en een D:-partitie, die samen de complete schijf bezetten. Nu wilt u de D:-partitie verkleinen om de vrijgekomen ruimte aan C: toe te kennen. Aangezien die vrijgekomen ruimte niet onmiddellijk rechts van de C:-partitie zal komen, lukt het niet om die aan C: te koppelen. Dat kan wel met bijvoorbeeld het al vermelde MiniTool Partition Wizard Home. Maak voor alle zekerheid een backup van uw gegevens, installeer de tool en start die op. Rechtsklik op de D:-partitie en kies Move/Resize. Versleep nu de linkerzijde van de partitie naar rechts, tot wanneer u aan de linkerkant van de partitie (en dus aan de onmiddellijke rechterkant van de C:-partitie) de gewenste hoeveelheid schijfruimte hebt vrijgemaakt – of u tikt zelf de gewenste hoeveelheid (in MB) in bij Unallocated Space Before. Bevestig met OK. Rechtsklik nu op de C:-partitie en kies Extend. Laat Take Free Space From naar de vrijgemaakte ruimte verwijzen en verplaats (desgewenst) de schuifknop helemaal naar rechts, zodat alle vrije ruimte wordt ingenomen. Bevestig met OK. De twee gevraagde operaties vindt u nu helemaal links onderaan terug. Voer ze uit met Apply en met Yes. Onderbreek de operatie niet.

Tekst: Toon van Daele

Deze workshop komt uit Computer Idee nummer 7, jaargang 2013.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.