Je bent geregeld onderweg, maar hebt graag op elk moment toegang tot je thuiscomputer. Of je bent het toevluchtsoord van kennissen met pc-problemen en wilt hun computer op afstand kunnen overnemen om alles weer vlot te trekken. Wist je dat Windows ingebouwde tools heeft voor hulp op afstand? Quick Assist en Extern Bureaublad helpen je uit de brand.

We beginnen met een relatief eenvoudig scenario. Iemand heeft je hulp nodig en je helpt hem graag uit het slop, maar als het even kan wel zonder de deur uit te gaan. Hiervoor heeft Windows eigenlijk standaard alles in huis, ook Windows Home. De benodigde app, voorheen nog ‘Hulp op afstand’ geheten, luistert tegenwoordig naar de naam Quick Assist. We beginnen aan de kant van de hulpverlener: in dit scenario is dat dus je eigen pc.

Open het Windows Startmenu en start de app Quick Assist. In het dialoogvenster dat wordt geopend, klik je bij Ondersteuning geven op de knop Iemand anders helpen. Even later verschijnt een beveiligingscode van zes cijfers, met een geldigheidsduur van 10 minuten.

De bedoeling is duidelijk: je moet deze code binnen dit tijdsbestek bij de hulpvrager zien te krijgen. Dit doe je bij voorkeur op een relatief veilige manier: via telefoon bijvoorbeeld of via een chat- of e-mailbericht.

©PXimport

Quick Assist-sessie

Ook de hulpvrager dient nu op zijn beurt de app Quick Assist op te starten. De ontvangen code vult hij in bij Code van assistent, waarna hij ter bevestiging op Scherm delen klikt. Vervolgens verschijnen op het scherm van de hulpverlener twee mogelijke opties: Volledig beheer en Scherm bekijken. Deze laatste optie zorgt ervoor dat je het scherm van de hulpvrager kunt bekijken, maar hij behoudt dus wel de controle. Kies je hier voor de eerste optie, dan kun je de pc van de hulpvrager op afstand overnemen en daadwerkelijk besturen.

Zodra je je keuze bevestigt met Ga verder en de andere partij op Toestaan klikt, is de verbinding een feit en kun je het scherm bekijken of de computer bedienen. In een knoppenbalk vind je diverse tools, zoals Beeldscherm selecteren (als er meerdere monitors zijn aangesloten), Aantekeningen maken (voor eenvoudige annotaties), Ware grootte en Instructiekanaal wisselen. Dit laatste blijkt om een simpel chatkanaal te gaan. 

Er is ook een knop om de externe pc te herstarten en het spreekt voor zich dat beide partijen op elk moment de verbinding kunnen verbreken.

©PXimport

Extern bureaublad

Windows beschikt zelf nog over een andere, meer krachtige functie voor het overnemen van een computer, maar helaas tref je deze niet in Windows Home aan. Het gaat om Extern bureaublad. Technisch is dat niets anders dan een toepassing van het RDP-protocol (remote desktop) dat door Microsoft specifiek voor Windows-omgevingen werd ontwikkeld. Meer informatie vind je via https://kwikr.nl/externb.

Heb je Windows Pro of hoger, dan schakel je deze functie als volgt in (in Windows 11). We beginnen aan de kant van de hulpvrager. Open de Windows-instellingen, ga naar Systeem, klik in het rechterpaneel op Extern bureaublad en druk op de knop Bevestigen.

Toegegeven, het RDP-protocol is niet bepaald het veiligste, maar je maakt het wel iets veiliger door op het pijlknopje bij Aan te klikken en te zorgen dat er een vinkje staat bij Van apparaten eisen authenticatie op netwerkniveau te gebruiken om verbinding te maken (aanbevolen). Dit maakt dat je je met een Windows-gebruikersaccount moet authenticeren op het netwerk, voordat je op afstand toegang tot de pc krijgt. 

Eventueel klik je hier ook op Gebruikers met toegang tot Extern bureaublad en bepaal je via Toevoegen welke accounts hiervan gebruik mogen maken. Let wel, leden van de Administrators-groep krijgen in elk geval toegang.

©PXimport

Interne client

Over naar de clientzijde: dat is dus de pc die verbinding moet maken met het externe bureaublad. We gaan er eerst van uit dat je dit wilt doen vanaf een andere pc in je eigen netwerk, bijvoorbeeld om een pc te bedienen die zich op een wat onhandige plek bevindt.

Zo’n verbinding kun je rechtstreeks vanuit Windows opzetten, ook met Windows Home als client. Druk op de Windows-toets en typ verbinding in de zoekbalk. Selecteer Verbinding maken met extern bureaublad en vul in het dialoogvenster het ip-adres of de computernaam in van de beoogde pc. Je vindt deze laatste via de sneltoets Windows-toets+Pause; het (interne) ip-adres lees je af via Instellingen / Netwerk en internet / Ethernet of Wi-Fi / <naam_netwerkverbinding>, bij IPv4-adres.

Bevestig met Verbinden en vul een geldig Windows-account in – eventueel via de optie Meer keuzes / Ander account gebruiken. Als het goed is, krijg je meteen de controle over de pc. Deze laatste laat zich helaas niet tegelijk lokaal en via de RDP-client bedienen: je wordt automatisch afgemeld zolang de verbinding actief is.

Wanneer je in het verbindingsvenster op Opties weergeven klikt, verschijnen er aanvullende tabbladen met handige extra’s. Zo kun je de verbindingsinstellingen (in een .rdp-bestand) bewaren voor een snelle herverbinding, kun je op het tabblad Weergave de beeldkwaliteit instellen (hoe hoger, hoe meer bandbreedte uiteraard) en geef je op het tabblad Lokale bronnen aan of ook de printer, het klembord en bepaalde stations van de client-pc beschikbaar moeten zijn binnen de overnamesessie.

©PXimport

Externe client

Het is in principe ook mogelijk om van buitenaf toegang te krijgen tot de pc met Extern bureaublad, maar zo’n verbinding heeft wel wat voeten in de aarde. Als veiligheid niet je allerhoogste prioriteit is, kun je op je router een doorlusregel definiëren naar de RDP-poort (tcp/udp 3389) met het interne ip-adres van de pc. Dit doe je in een routerrubriek als Port forwarding. Op www.portforward.com/router.htm vind je instructies voor diverse routermodellen. 

Aan clientzijde vul je in het verbindingsvenster van Extern bureaublad deze keer niet het interne ip-adres van de pc in, maar het externe ip-adres van je router (netwerk). Dit adres kom je te weten wanneer je binnen je netwerk surft naar bijvoorbeeld www.whatismyip.com.

De kans is helaas reëel dat je externe ip-adres dynamisch wordt toegekend door je provider, wat maakt dat je voor elke sessie over het actuele ip-adres moet beschikken. Een DDNS-service (dynamisch DNS) biedt hiervoor een uitweg. Deze koppelt namelijk een vaste hostnaam aan het ip-adres, waarbij een clienttool elke wijziging aan dit adres doorgeeft aan de DDNS-server. In de clientmodule hoef je dan maar de hostnaam in te vullen en niet langer het (wisselende) ip-adres. Een voorbeeld van zo’n gratis service is www.dynu.com.

©PXimport

Alternatieve poort

Het wordt wat RDP betreft wel iets veiliger als je de standaardpoort 3389 vooraf wijzigt. Dit kan via een registeringreep op de pc. Druk op Windows-toets+R en voer Regedit uit. Navigeer naar Computer\HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\Terminal Server\WinStations\RDP-Tcp. Dubbelklik in het rechterpaneel op PortNumber en wijzig 3389 (Decimaal) in een ander vrij (hoger) poortnummer. Je moet deze aanpassing ook aan clientzijde doorgeven: <ip-adres/hostnaam>:<poortnummer>.

Lukt de verbinding niet, dan zit er ongetwijfeld een firewall tussen en moet je hier extra regels creëren voor de nieuwe poort. Druk op Windows-toets+R en voer wf.msc uit, zodat je in het venster van Windows Defender Firewall met geavanceerde beveiliging belandt. In de rubriek Regels voor binnenkomende verbinding tref je bij Extern bureaublad enkele regels aan die nog steeds zijn afgestemd op standaardpoort 3389. Je moet dus zelf vergelijkbare regels creëren voor het alternatieve poortnummer.

©PXimport

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.