Je bent geregeld onderweg, maar hebt graag op elk moment toegang tot je thuiscomputer. Of je bent het toevluchtsoord van kennissen met pc-problemen en wilt hun computer op afstand kunnen overnemen om alles weer vlot te trekken. Wist je dat Windows ingebouwde tools heeft voor hulp op afstand? Quick Assist en Extern Bureaublad helpen je uit de brand.

We beginnen met een relatief eenvoudig scenario. Iemand heeft je hulp nodig en je helpt hem graag uit het slop, maar als het even kan wel zonder de deur uit te gaan. Hiervoor heeft Windows eigenlijk standaard alles in huis, ook Windows Home. De benodigde app, voorheen nog ‘Hulp op afstand’ geheten, luistert tegenwoordig naar de naam Quick Assist. We beginnen aan de kant van de hulpverlener: in dit scenario is dat dus je eigen pc.

Open het Windows Startmenu en start de app Quick Assist. In het dialoogvenster dat wordt geopend, klik je bij Ondersteuning geven op de knop Iemand anders helpen. Even later verschijnt een beveiligingscode van zes cijfers, met een geldigheidsduur van 10 minuten.

De bedoeling is duidelijk: je moet deze code binnen dit tijdsbestek bij de hulpvrager zien te krijgen. Dit doe je bij voorkeur op een relatief veilige manier: via telefoon bijvoorbeeld of via een chat- of e-mailbericht.

©PXimport

Quick Assist-sessie

Ook de hulpvrager dient nu op zijn beurt de app Quick Assist op te starten. De ontvangen code vult hij in bij Code van assistent, waarna hij ter bevestiging op Scherm delen klikt. Vervolgens verschijnen op het scherm van de hulpverlener twee mogelijke opties: Volledig beheer en Scherm bekijken. Deze laatste optie zorgt ervoor dat je het scherm van de hulpvrager kunt bekijken, maar hij behoudt dus wel de controle. Kies je hier voor de eerste optie, dan kun je de pc van de hulpvrager op afstand overnemen en daadwerkelijk besturen.

Zodra je je keuze bevestigt met Ga verder en de andere partij op Toestaan klikt, is de verbinding een feit en kun je het scherm bekijken of de computer bedienen. In een knoppenbalk vind je diverse tools, zoals Beeldscherm selecteren (als er meerdere monitors zijn aangesloten), Aantekeningen maken (voor eenvoudige annotaties), Ware grootte en Instructiekanaal wisselen. Dit laatste blijkt om een simpel chatkanaal te gaan. 

Er is ook een knop om de externe pc te herstarten en het spreekt voor zich dat beide partijen op elk moment de verbinding kunnen verbreken.

©PXimport

Extern bureaublad

Windows beschikt zelf nog over een andere, meer krachtige functie voor het overnemen van een computer, maar helaas tref je deze niet in Windows Home aan. Het gaat om Extern bureaublad. Technisch is dat niets anders dan een toepassing van het RDP-protocol (remote desktop) dat door Microsoft specifiek voor Windows-omgevingen werd ontwikkeld. Meer informatie vind je via https://kwikr.nl/externb.

Heb je Windows Pro of hoger, dan schakel je deze functie als volgt in (in Windows 11). We beginnen aan de kant van de hulpvrager. Open de Windows-instellingen, ga naar Systeem, klik in het rechterpaneel op Extern bureaublad en druk op de knop Bevestigen.

Toegegeven, het RDP-protocol is niet bepaald het veiligste, maar je maakt het wel iets veiliger door op het pijlknopje bij Aan te klikken en te zorgen dat er een vinkje staat bij Van apparaten eisen authenticatie op netwerkniveau te gebruiken om verbinding te maken (aanbevolen). Dit maakt dat je je met een Windows-gebruikersaccount moet authenticeren op het netwerk, voordat je op afstand toegang tot de pc krijgt. 

Eventueel klik je hier ook op Gebruikers met toegang tot Extern bureaublad en bepaal je via Toevoegen welke accounts hiervan gebruik mogen maken. Let wel, leden van de Administrators-groep krijgen in elk geval toegang.

©PXimport

Interne client

Over naar de clientzijde: dat is dus de pc die verbinding moet maken met het externe bureaublad. We gaan er eerst van uit dat je dit wilt doen vanaf een andere pc in je eigen netwerk, bijvoorbeeld om een pc te bedienen die zich op een wat onhandige plek bevindt.

Zo’n verbinding kun je rechtstreeks vanuit Windows opzetten, ook met Windows Home als client. Druk op de Windows-toets en typ verbinding in de zoekbalk. Selecteer Verbinding maken met extern bureaublad en vul in het dialoogvenster het ip-adres of de computernaam in van de beoogde pc. Je vindt deze laatste via de sneltoets Windows-toets+Pause; het (interne) ip-adres lees je af via Instellingen / Netwerk en internet / Ethernet of Wi-Fi / <naam_netwerkverbinding>, bij IPv4-adres.

Bevestig met Verbinden en vul een geldig Windows-account in – eventueel via de optie Meer keuzes / Ander account gebruiken. Als het goed is, krijg je meteen de controle over de pc. Deze laatste laat zich helaas niet tegelijk lokaal en via de RDP-client bedienen: je wordt automatisch afgemeld zolang de verbinding actief is.

Wanneer je in het verbindingsvenster op Opties weergeven klikt, verschijnen er aanvullende tabbladen met handige extra’s. Zo kun je de verbindingsinstellingen (in een .rdp-bestand) bewaren voor een snelle herverbinding, kun je op het tabblad Weergave de beeldkwaliteit instellen (hoe hoger, hoe meer bandbreedte uiteraard) en geef je op het tabblad Lokale bronnen aan of ook de printer, het klembord en bepaalde stations van de client-pc beschikbaar moeten zijn binnen de overnamesessie.

©PXimport

Externe client

Het is in principe ook mogelijk om van buitenaf toegang te krijgen tot de pc met Extern bureaublad, maar zo’n verbinding heeft wel wat voeten in de aarde. Als veiligheid niet je allerhoogste prioriteit is, kun je op je router een doorlusregel definiëren naar de RDP-poort (tcp/udp 3389) met het interne ip-adres van de pc. Dit doe je in een routerrubriek als Port forwarding. Op www.portforward.com/router.htm vind je instructies voor diverse routermodellen. 

Aan clientzijde vul je in het verbindingsvenster van Extern bureaublad deze keer niet het interne ip-adres van de pc in, maar het externe ip-adres van je router (netwerk). Dit adres kom je te weten wanneer je binnen je netwerk surft naar bijvoorbeeld www.whatismyip.com.

De kans is helaas reëel dat je externe ip-adres dynamisch wordt toegekend door je provider, wat maakt dat je voor elke sessie over het actuele ip-adres moet beschikken. Een DDNS-service (dynamisch DNS) biedt hiervoor een uitweg. Deze koppelt namelijk een vaste hostnaam aan het ip-adres, waarbij een clienttool elke wijziging aan dit adres doorgeeft aan de DDNS-server. In de clientmodule hoef je dan maar de hostnaam in te vullen en niet langer het (wisselende) ip-adres. Een voorbeeld van zo’n gratis service is www.dynu.com.

©PXimport

Alternatieve poort

Het wordt wat RDP betreft wel iets veiliger als je de standaardpoort 3389 vooraf wijzigt. Dit kan via een registeringreep op de pc. Druk op Windows-toets+R en voer Regedit uit. Navigeer naar Computer\HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\Terminal Server\WinStations\RDP-Tcp. Dubbelklik in het rechterpaneel op PortNumber en wijzig 3389 (Decimaal) in een ander vrij (hoger) poortnummer. Je moet deze aanpassing ook aan clientzijde doorgeven: <ip-adres/hostnaam>:<poortnummer>.

Lukt de verbinding niet, dan zit er ongetwijfeld een firewall tussen en moet je hier extra regels creëren voor de nieuwe poort. Druk op Windows-toets+R en voer wf.msc uit, zodat je in het venster van Windows Defender Firewall met geavanceerde beveiliging belandt. In de rubriek Regels voor binnenkomende verbinding tref je bij Extern bureaublad enkele regels aan die nog steeds zijn afgestemd op standaardpoort 3389. Je moet dus zelf vergelijkbare regels creëren voor het alternatieve poortnummer.

©PXimport

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.