Windows Vista verovert de pc-wereld. Maar wilt u dit nieuwe besturingssysteem kunnen draaien, dan is de kans groot dat u wat hardware in uw pc moet opwaarderen. We kunnen stellen dat de pc's met een redelijk rappe processor (vanaf zo'n anderhalve gigahertz en meer) in staat zijn Vista probleemloos te draaien.

Windows Vista verovert de pc-wereld. Maar wilt u dit nieuwe besturingssysteem kunnen draaien, dan is de kans groot dat u wat hardware in uw pc moet opwaarderen. We kunnen stellen dat de pc's met een redelijk rappe processor (vanaf zo'n anderhalve gigahertz en meer) in staat zijn Vista probleemloos te draaien. In de praktijk betekent dit dat elke pc met een processor nieuwer dan een Pentium 3 de investering in wat nieuwe hardware, ramgeheugen en/of videokaart, ruimschoots waard is. U kunt uzelf dus twee vragen stellen. Als u niet precies weet wat voor processor er in uw pc huist, is dat de eerste kwestie die uitgezocht moet worden. Ten tweede is de hoeveelheid geheugen van cruciaal belang. Vista draait net met 512 megabyte ram-geheugen, 1 gigabyte is eigenlijk verplicht. De logische vraag die hieruit voortvloeit is dan natuurlijk hoeveel geheugen er al in uw pc aanwezig is en - nog veel belangrijker - van welk type dat is. Er zijn namelijk zoveel verschillende soorten geheugen dat u al snel door de bomen het bos niet meer ziet. In deze workshop gaan we al deze dingen uitzoeken met behulp van het gratis programma SiSoftware Sandra Lite.

Stap 1

[afbeelding0]Start uw browser en ga naar Sisoftware.co.uk. Klik daar op de link DOWNLOAD & BUY. Laat u overigens niet afschrikken door de Engelse taal, als u straks de software eenmaal hebt geïnstalleerd, werkt alles keurig in het Nederlands. Klik op de nieuw geopende pagina op de link Download in de meest linkse kolom met de naam Lite, de gratis variant. In wederom een nieuwe pagina klikt u op een van de beschikbare downloadlinks. De ervaring leert dat die van CNet het meest eenvoudig werkt, klik dan ook daar op.

Stap 2

[afbeelding0]Op de website Download.com klikt u op de tekst Download Now. Bewaar het installatiebestand tijdelijk op uw (bijvoorbeeld) Bureaublad. Na downloaden beschikt u over een .zip-bestand. Om dit te kunnen unzippen kunt u gebruik maken van bijvoorbeeld WinZip of zijn gratis evenknie 7zip. Na unzippen beschikt u over drie bestanden, waarbij het bestand san10105.exe het eigenlijke installatiebestand is. Dubbelklik hierop om de installatie-wizard te starten.

Het eerste teken van leven dat u te zien krijgt, is een klein venster met de naam Taalkeuze voor Setup, kies hier uiteraard voor Nederlands en klik op OK. Klik daarna in de eerste stap van de wizard op Volgende, accepteer de licentieovereenkomst en klik daarna net zo vaak op Volgende tot u bij de knop Installeren aankomt.
Alle standaardinstellingen staan voor algemeen gebruik (precies wat we willen) goed, niets om uw hoofd over te breken. Klik tot slot op Installeren en daarna op Voltooien, waarna Sandra voor de eerste keer start.

Stap 3

[afbeelding0]Klik op ok in het tipvenster, waarna u in het hoofdvenster van Sandra uit allerlei testmogelijkheden kunt kiezen. Om een totaaloverzicht te zien van de hardware zoals die in uw pc aanwezig is, dubbelklikt u op het pictogram Systeem Overzicht (1). Nu is het even opletten: om een betrouwbaar testresultaat te krijgen moet u na het dubbelklikken uw muis niet bewegen tot het venster met de testresultaten verschijnt. In principe is de inventarisatie op een moderne computer rap achter de rug, maar zoals het waarschuwingsvenster al aangeeft kan het soms langer - tot wel tien minuten - duren.

In het venster Systeem Overzicht kunt u vervolgens in één oogopslag zien of uw pc in principe geschikt is voor Vista. In ons testsysteem - toch ook alweer circa twee jaar oud - blijkt het kloppend hart gevormd te worden door een AMD Athlon XP 2400+ processor (2), met een klokfrequentie van 2 GHz (3). Verder voldoet de totale hoeveelheid werkgeheugen in deze pc met 1 gigabyte (4) aan de eisen die Vista stelt.

Stap 4

[afbeelding0]De kans is vrij groot dat als ook uw pc niet veel ouder is dan een jaartje of twee, drie, in ieder geval de processor geen belemmering voor Vista zal vormen. U beschikt dan meestal over een Pentium 4 of AMD Athlon XP-processor met een kloksnelheid boven de 1, 5 GHz. Qua hoeveelheid werkgeheugen zult u meestal geen 1 GB aantreffen, maar eerder 512 MB of zelfs minder. In dat geval moet u het geheugen uitbreiden. Daarvoor moet u echter precies weten welk type geheugen er in uw pc huist en daar is dankzij Sandra eenvoudig achter te komen. Sluit allereerst het venster Systeem Overzicht en dubbelklik vervolgens in het hoofdvenster van Sandra op het pictogram Moederbord. Na even wachten en wederom niet rommelen met uw muis opent een venster met gedetailleerde informatie over uw moederbord plus de daarop aanwezige geheugenmodules. Scroll een stukje naar beneden in dit venster tot u het kopje Logische/Chipset 1 Geheugen Banken tegenkomt. Aldaar vindt u alle benodigde gegevens die u mee naar de winkel moet nemen om zeker te zijn dat u exact het juiste type geheugen koopt. Met name de specifieke snelheids- en timinggegevens bij (1) zijn kritisch, terwijl u bij (2) de kloksnelheid van het geheugen ziet.

Stap 5

[afbeelding0]U kunt Sandra complete systeemrapporten laten afdrukken. Heel mooi en indrukwekkend, maar voor het simpelweg uitbreiden van het werkgeheugen wat ons betreft zonde van tijd, papier en inkt. Met het overschrijven van de gegevens loopt u echter weer het risico op fouten. Gelukkig is er een heel handige oplossing voor dit probleem! Druk op de sneltoets Alt + PrintScreen en start vervolgens (bijvoorbeeld) Microsoft Word. Klik aldaar in het menu Bewerken op Plakken en u beschikt over een prachtige schermfoto van het venster met alle benodigde geheugeninformatie. Als u deze gegevens mee naar de winkel neemt, weet u zeker dat u het juiste type geheugen koopt.

Stap 6

[afbeelding0]We zijn er echter nog niet helemaal. U weet nu inmiddels welk type geheugen er in uw pc huist, maar nog niet hoeveel u precies moet kopen. Een moederbord heeft namelijk maar een beperkt aantal plaatsen voor geheugenmodules, meestal kunt u er slechts twee kwijt. Tijd dus om de pc open te schroeven (eerst even uitschakelen uiteraard) en een blik in het binnenste te werpen. De geheugenmodules zijn meestal duidelijk herkenbaar in de vorm van twee 'reepjes' printplaat in een voetje. U ziet dan al heel snel of er bijvoorbeeld nog één plekje vrij is voor een geheugenmodule, of dat ze inmiddels allemaal gevuld zijn. Hebt u bijvoorbeeld de pech dat uw 512 MB is opgebouwd uit twee modules van 256 MB (zeker bij wat oudere systemen niet geheel ongebruikelijk!) dan moeten één of beide modules vervangen worden.

De pc in bijgaande foto biedt in dit geval mogelijkheden met drie uitbreidingssleuven. Lees echter de handleiding van uw pc of moederbord door om te achterhalen of u ook werkelijk alle vrije aansluitingen daadwerkelijk gelijktijdig kunt vullen met geheugen, soms is dat namelijk niet het geval. U verwijdert een geheugenmodule overigens door op de plastic grendeltjes bij (1) te drukken; door het plaatsen van een nieuw geheugen springen de grendeltjes na even aandrukken automatisch weer terug. Forceer echter niets want een geheugenmodule past dankzij een inkeping echt maar op één manier in de sleuf!

Stap 7

[afbeelding0]Nu wordt het wat ingewikkeld. Er zijn namelijk moederborden die wat geheugen betreft een zogeheten Dual Channel- configuratie ondersteunen. Feitelijk is dat een trucje om twee gepaarde geheugenmodules samen sneller te laten werken. In dat geval dient u beide modules door twee exact gelijke grotere modules te vervangen, bijvoorbeeld twee van 512 MB. Weet u niet of uw moederbord een dergelijke optie ondersteunt, maar zijn er wel al twee gelijke modules aanwezig (bijvoorbeeld de genoemde twee van 256 MB) dan kunt u op veilig spelen door een geheugenpaar te kopen van twee keer 512 MB. Er zijn zelfs speciale setjes met geheugenbanken verkrijgbaar die precies bij elkaar passen, vraag uw leverancier hier eventueel om. Zit er in uw pc maar één geheugenmodule van bijvoorbeeld 256 MB (zie bijgaande afbeelding) of 512 MB, dan kunt u het geheugen simpelweg uitbreiden door een tweede module volgens de in Stap 5 gemeten specificaties bij te prikken. Upgraden van 512 MB naar 1 GB is érg simpel, kwestie van een module van 512 MB bijkopen. Upgraden van 256 MB betekent dat u een 1 GBexemplaar dient aan te schaffen (of eventueel twee van 512 MB). Het kan zijn dat in een enkel exotisch geval u de 256 MB-module moet verwijderen na inbouwen van een 1GB-module, maar dat merkt u vanzelf wel als uw pc bijvoorbeeld niet meer op wil starten of ineens om de haverklap vastloopt. Lees vooral ook de handleiding van uw pc en/of moederbord, daar vindt u meestal ook de maximaal installeerbare hoeveelheid geheugen en of uw moederbord de genoemde Dual Channel-modus ondersteunt. Vraag bij twijfel altijd na bij de computerzaak en regel het zo dat u het geheugen bij eventuele problemen kunt terugbrengen of omruilen voor een ander exemplaar. Bent u helemaal geen hardwareheld, dan is laten inbouwen natuurlijk de veiligste oplossing.

Stap 8

[afbeelding0]De meeste pc's maken gebruik van zogeheten sdrammodules. Die zijn standaard en relatief betaalbaar, voor een 512 MB sdram-module betaalt u tussen de 70 en 80 euro. Hebt u de pech een Pentium 4-pc met zogeheten rimm-geheugen te bezitten, dan wordt geheugenuitbreiding een dure zaak. Een 512 MB module van deze geflopte standaard komt u op het lieve sommetje van 254 euro te staan; hebt u er daar twee van nodig, dan is een nieuwe pc goedkoper. Notebooks zijn ook prima en betaalbaar van extra geheugen te voorzien, waarbij dezelfde redenering geldt als bij gewone pc's. Enig verschil is dat zij over het algemeen gebruik maken van sodimmgeheugenmodules (zie afbeelding). Deze zijn een stuk kleiner dan de sdram-geheugenmodules, om netjes in de notebookbehuizing te passen. Qua prijs zijn ze meestal een tikkeltje duurder dan nietnotebookgeheugen, voor 512 MB betaalt u zo'n 85 euro. Hoe en waar u deze modules moet plaatsen verschilt per notebook, zie de handleiding.

Stap 9

[afbeelding0]Voldoende werkgeheugen is dus een cruciale factor om straks normaal met Windows Vista te kunnen werken. De videokaart speelt echter ook een grote rol, mits u tenminste van de nieuwe flitsende 3D-interface wilt genieten. In dat geval moet u een beetje recente videokaart hebben met minstens 64MB-videogeheugen. De meeste van de iets meer geavanceerde exemplaren zullen de mooie 3D-interface kunnen weergeven, maar als u absoluut zeker wilt zijn, kunt u met Sandra ook even controleren wat voor videokaart er precies in uw pc zit. Dubbelklik daarvoor in het hoofdvenster van Sandra Lite op het pictogram Weergave & Beeldscherm Adapters. Na even wachten ziet u in een nieuw venster de belangrijkste specificaties van uw videokaart bovenaan staan. Treft u hier een op de Geforce- of Radeon-chip gebaseerde videokaart aan met minimaal 64 MB Totaal Geheugen (meer is altijd beter en aanbevelenswaardig), dan zit u goed. Overigens werkt Windows Vista ook prima met een mindere videokaart, maar dan ontbeert u het mooie uiterlijk (transparante vensters). Maar ach, uiterlijk zegt lang niet alles.

De grote Vista-test

[afbeelding0]Microsoft heeft een testprogrammaatje gemaakt waarmee u kunt controleren of uw pc klaar is voor Vista; u kunt het gratis downloaden vanaf Microsoft.com. Na installatie en starten van het programma klikt u op Start Scan. Na een poosje wachten (tot een paar minuten) krijgt u na een klik op de knop See Details de uitslag: wel of niet Vista-ready. Mocht dat bij u niet het geval zijn, dan kunt u precies zien waar eventuele tekortkomingen zitten en vervolgens beslissen of en welke onderdelen u wilt/moet vervangen. Zoals gezegd zal in de meeste gevallen niet voldoende werkgeheugen aanwezig zijn. Er zijn verschillende gradaties in ‘readiness', maar laat u niet direct afschrikken als uw pc niet geschikt is voor Home Premium (de straks waarschijnlijk meest gangbare variant). Vaak vindt Microsoft gebreken als het niet aanwezig zijn van een videouitgang om uw pc op de tv aan te sluiten of het ontbreken van een tv-tunerkaart al reden om uw apparaat te diskwalificeren. Als u daar geen behoefte aan hebt, draait Vista ook zonder deze onderdelen uitstekend én met alle toeters en bellen.

Oppassen! Het inbouwen van hardware - en zeker dat van de fragiele geheugenmodules - vergt enige discipline. Zo moet u altijd beducht zijn voor statische elektriciteit. Het best maakt u gebruik van een antistatisch polsbandje tijdens het plaatsen van hardware in het inwendige van uw pc. Een goed alternatief is het éérst even tegelijkertijd aanraken van de ongeverfde verwarmingsbuis en de metalen behuizing van de pc alvorens de nieuwe hardware uit de verpakking te halen en in de pc te stoppen.

Een keuken zonder airfryer? Nauwelijks nog voor te stellen. Het apparaat is niet alleen een gezonder alternatief voor frituren, maar ook een verrassend veelzijdige hulp in de keuken. En met elke nieuwe generatie worden airfryers slimmer, handiger en veelzijdiger. Hoog tijd om eens te kijken welke functies jouw snack- én kookervaring naar een hoger niveau tillen.

Temperatuur-indicator

Een van de meest bruikbare snufjes is de temperatuur-indicator, ook wel het gebruiksklaar-lampje genoemd. Zodra dat lampje brandt, weet je dat de ingestelde temperatuur is bereikt en je ingrediënten erin kunnen. Vooral bij vis, gebak of gerechten die een precieze starttemperatuur vragen, maakt dit het verschil tussen 'net niet' en perfect gegaard. Bovendien bak je efficiënter, omdat je niet onnodig hoeft voor te verwarmen. Precies weten wanneer het apparaat klaar is, scheelt energie én frustratie.

©Rafa Jodar

Indicatorlampje

Naast de temperatuur-indicator hebben veel airfryers ook een simpel statuslampje dat aangeeft of het apparaat überhaupt aanstaat. Een detail, maar wel een slim detail: het voorkomt dat je je airfryer per ongeluk laat aanstaan (hoewel de meeste apparaten tegenwoordig na verloop van tijd zelf uitgaan), bespaart energie en verlengt de levensduur. In drukke keukens of huishoudens met kinderen is het bovendien een kleine maar waardevolle veiligheidsfunctie. Eén blik en je weet hoe de vlag erbij hangt.

Timer

De ingebouwde timer is al even onmisbaar. Je stelt de gewenste kooktijd in, drukt op start en de airfryer regelt de rest. Bij de meeste modellen schakelt hij automatisch uit zodra de tijd verstreken is. Ideaal als je ondertussen iets anders wilt doen zonder dat je frietjes veranderen in houtskool. Nieuwere airfryers bieden daarnaast vooraf ingestelde programma's voor populaire gerechten: van kippenvleugels en zoete aardappel tot brownies. Daardoor hoef je zelf nauwelijks meer te gokken als het op tijd of temperatuur aankomt.

©nadia_snopek - stock.adobe.com

Warmhoudfunctie

Timing blijft belangrijk, zeker als niet iedereen tegelijk eet. Daarvoor is de warmhoudfunctie bedacht: je eten blijft warm zonder uit te drogen of te verbranden. Handig als je kinderen nog onderweg zijn of je gasten wat later aanschuiven. Sommige modellen gaan nog een stap verder en passen de temperatuur aan het type gerecht aan. Zo blijft alles precies zoals je het wilt – knapperig waar het knapperig hoort te zijn, smeuïg waar het smeuïg hoort te zijn.

Anti-reukfilter

Niemand zit te wachten op die zware frituurlucht die dagenlang in huis blijft hangen. Moderne airfryers pakken dat aan met ingebouwde geurfilters. Die neutraliseren de meeste geuren nog vóór ze je keuken inwaaien. Vooral handig bij vis, vlees of gerechten met veel knoflook. Sommige merken gebruiken vervangbare koolstoffilters die jarenlang meegaan. Het resultaat: lekker eten zonder dat je huis meedoet aan de geurbeleving.

©Ninja

Van drogen tot rijzen

Wat ooit een simpele heteluchtfriteuse was, is inmiddels een mini-oven met ambities. De nieuwste airfryers krijgen er functies bij waarmee je veel meer kunt dan bakken of grillen. Denk aan dehydreren (voor wie zelf fruitchips, kruiden of beef jerky wil maken), langzaam garen (voor stoofpotjes of pulled pork) en zelfs een stand om deeg te laten rijzen. Die laatste houdt een constante, milde temperatuur aan zodat gist optimaal zijn werk kan doen. Vooral bakkers en meal-preppers zullen deze extra's waarderen; ze maken de airfryer een volwaardige vervanger voor meerdere apparaten tegelijk.

Slimme bediening

En dan is er nog het moderne gemak van spraakbesturing. Sommige recente airfryers zijn te koppelen aan Google Assistant, Alexa of Siri. Daarmee kun je het apparaat starten, stoppen of de temperatuur aanpassen zonder een vinger uit te steken. "Hey Google, start de airfryer op 180 graden voor 10 minuten" en hoppa, hij doet het gewoon! Handig als je je handen vol hebt aan snijwerk of deegrollen, of als je vanuit de woonkamer wilt checken of het eten bijna klaar is. In combinatie met een app zie je bovendien op je telefoon hoever het kookproces is, en krijg je meldingen zodra je gerecht klaar is om te serveren.

🎯 Populairste merken airfryer in NL

Philips | Ninja | Tefal | Inventum | Princess

Deze merken komen al langere tijd goed uit de bus in verschillende vergelijkingen. In tests van de Consumentenbond en andere onafhankelijke platforms worden ze vaak genoemd omdat ze simpelweg doen wat je ervan verwacht: ze warmen snel op, bakken gelijkmatig en zijn prettig in gebruik. Bovendien is de verhouding tussen de prijs en wat je voor je geld krijgt goed.

Aanraders per merk

Ninja Airfryer XXL Max Pro
Ruime airfryer voor grotere porties. De 6,2-liter mand is geschikt voor 3-4 personen en levert gelijkmatige resultaten bij friet, groenten en vlees. Dankzij de hogere stand wordt alles extra knapperig. Reviewscore op Kieskeurig: 9,6.

Tefal Dual Easy Fry & Grill EY905D 8.3L XXL Airfryer
Ruim model met twee lades, geschikt voor grotere porties of volledige maaltijden tegelijk. Reviewscore op Kieskeurig: 8,8.

Inventum GF500HLD Airfryer
Betaalbare instap-airfryer; handig voor kleinere huishoudens of basisgebruik. Reviewscore op Kieskeurig: 9,2.

Princess Double Basket Airfryer - 8L - 2400W
dubbele airfryer met twee manden van 4 liter. Geschikt om twee gerechten tegelijk te bereiden, met genoeg capaciteit voor een gezin. Reviewscore op Kieskeurig: 8,5.

Philips 3000 Series NA352/00 Airfryer 9 L Dual Basket
Populair model van Philips met dubbele mand en ruime inhoud, geschikt voor gezinnen of grotere porties. Reviewscore op Kieskeurig: 8,2.

🔟 Over de reviewscores op Kieskeurig.nl
Op Kieskeurig.nl schrijven consumenten reviews over producten. Elke review moet voldoen aan kwaliteitscriteria: de reviewer moet aangeven of het product gekocht, gekregen of getest is, er mag geen misleidende taal in staan en de inhoud moet betrouwbaar zijn. Zo worden nep- of spamreacties tegengegaan. Bij de beoordeling zie je niet alleen het gemiddelde cijfer, maar ook hoeveel reviews er zijn. Zo krijg je meteen een indruk of de score op basis van één enkele review is of op basis van veel gebruikerservaringen.

Met de Philips Hue Secure Video Doorbell hebben we de eerste slimme deurbel te pakken van het merk voor slimme lampen. Met een prijskaartje van 169,99 euro is-ie niet goedkoop, en de vraag is of de unieke gimmick de bel kan redden.

Met het submerk Secure biedt Philips Hue verschillende producten aan die buiten de strekking van slimme lampen en aanverwante accessoires vallen. Op ID.nl hebben we eerder de slimme binnencamera getest en nu is het de beurt aan de eerste deurbel van het merk: de Philips Hue Secure Video Doorbell. Zo op het eerste gezicht lijkt dit apparaat (voorzien van een IP54-certificaat) op een generiek model uit China: camera boven, belknop onder.

Unieke functie

Op technisch vlak doet de Philips Hue Secure Video Doorbell het in elk geval goed. Het systeem ondersteunt zowel 2,4 als 5 GHz en laat zich aansluiten aan de Hue Bridge (via het Zigbee-protocol). Je hebt die bridge niet nodig om de deurbel te kunnen gebruiken, maar als je dat doet (bijvoorbeeld met het nieuwe Pro-model van de Bridge) kun je een slimme koppeling realiseren met je bestaande netwerk van slimme lampen van dezelfde fabrikant.

©Wesley Akkerman

Na het installeren binnen de (nog altijd overzichtelijke) applicatie en het koppelen van de lampen, kan de verlichting in huis aanspringen op het moment dat iemand aanbelt. Dat gebeurt razendsnel (binnen een seconde), waardoor je snel doorhebt dat er iemand voor de deur staat. Verder kun je een Chime aan de Philips Hue Secure Video Doorbell koppelen, wat dan weer handig is voor plekken waar geen Hue-lampen hangen of waar je het deurbelgeluid niet hoort.

Producten installeren

De Chime is met 59,99 euro vrij prijzig. Gelukkig kun je voor 199,99 euro ook een pakket kopen waar beide producten in zitten. Dan krijg je dus zo'n 30 euro korting. Goed om te weten: je kunt die chime gewoon in een stopcontact plaatsen. Ook is het zo dat de Philips Hue Secure Video Doorbell niet werkt met de bestaande bel (wat sowieso meestal niet het geval is). Daarnaast hoor je heel snel geluid uit die chime komen wanneer iemand op de knop drukt. 

©Wesley Akkerman

De fysieke installatie van de Philips Hue Secure Video Doorbell kan wat meer tijd kosten dan je wellicht gewend bent van slimme deurbellen. Dit is namelijk een bedrade variant die niet op een batterij werkt. De deurbel werkt alleen met 12V-aansluiting, waardoor je mogelijk een transformator moet installeren en aan de slag moet met kabels en kroonsteentjes. Bovendien lijken de meegeleverde stroomkabels onvoldoende geïsoleerd tegen schade (zoals droogte of vocht).

Beeldkwaliteit en basisfuncties

De beeldkwaliteit laat dan weer weinig te wensen over. De Philips Hue Secure Video Doorbell beschikt over een 2K-resolutie. Dat is hoger dan het beeld van de twee bedrade Ring-deurbellen, die het moeten doen met 1080p of 1536p. De kleurweergave is meer dan redelijk, maar de lens lijkt minder goed overweg te kunnen met helderheid. Als de achtergrond lichter is dan de voorgrond, dan kan die laatste wat donkerder zijn dan we zouden willen op dit soort camera's.

Het gezichtsveld van 180 graden in zowel de lengte als breedte is meer dan welkom. Daardoor zullen weinig dingen je ontgaan. Als je de deurbel niet te hoog ophangt, kun je ook kleinere pakketjes in de tuin of op de mat zien liggen. Verder is er infrarood-nachtzicht en nachtzicht in kleur en kun je rekenen op allerlei basisfuncties van een slimme deurbel. Zo kun je met iemand voor de deur praten en kun je meldingen op basis van beweging ontvangen. Wel zo handig.

Gratis opslag, maar…

Waar Philips Hue je ook mee hoopt te overtuigen, is de gratis videogeschiedenis van de afgelopen 24 uur. Als je dus nog snel iets wilt opzoeken van de afgelopen dag, dan kan dat. Je bent dan niet verplicht een abonnement af te nemen. Lokaal video's opslaan is helaas niet mogelijk, zoals dat wel vaak bij de Eufy's van deze wereld kan, waardoor je voor verdere bewaarbehoeften toch afhankelijk bent van een redelijk prijzig abonnement van 40 tot 100 euro per jaar. 

©Wesley Akkerman

Zaken die wij als standaard ervaren, zoals het instellen van activiteitenzones en de herkenning van personen, pakketten en voertuigen, zitten ook allemaal achter een betaalmuur. Dat je uitgebreide videogeschiedenis (30 tot 60 dagen) en het detecteren van rookalarmen (waar een AI-systeem achter zit) geld kosten, willen we nog best accepteren. Tot slot kan de deurbel nog geen automatische reacties ten gehore brengen of geactiveerd worden via geo-fencing.

Philips Hue Secure Video Doorbell kopen?

Ondanks de minpunten zijn we toch behoorlijk enthousiast over de Philips Hue Secure Video Doorbell. Ja, sommige functies kosten extra geld, aansluiten zal voor een hoop mensen onnodig veel gedoe opleveren en het apparaat is vrij prijzig. Maar het feit dat je het product toevoegt aan je bestaande Hue-netwerk en daarmee nieuwe integratiemogelijkheden ontgrendelt (voor lampen en bewegingssensoren), rechtvaardigt wat ons betreft de straffe aanschafprijs.