Kun je niet meer bij je bestanden? Daar kunnen verschillende oorzaken voor zijn. Je pc of Windows start niet meer (correct) op of je hebt per ongeluk de verkeerde partitie of bestanden verwijderd. In alle gevallen is het zaak kalm te blijven. Met je juiste tools kun je namelijk nog best vaak je bestanden terughalen.

Het is gebeurd... en Murphy lacht over je schouder mee (wegens geen recente back-ups): je kunt niet meer bij belangrijke data op je schijf! Hoe je het herstel van je gegevens aanpakt, hangt nauw samen met de oorzaak. We noemen eerst een aantal oorzaken en vertellen je daarna op welke manieren je kunt proberen je bestanden terug te krijgen. Lees ook:Dit zijn de 12 beste back-up-programma's voor Windows 10.

01 Systeemprobleem

Er is een kans dat je niet meer bij je bestanden kunt omdat je pc domweg niet meer opstart. Probeer eerst de oorzaak van je niet-werkende computer te achterhalen. Merk je helemaal geen teken van leven wanneer je de startknop indrukt? Dat lijkt erg, maar de kans is groot dat je voeding het begeven heeft en dat je die alleen maar hoeft te vervangen. Krijg je bij het indrukken van de aan-uitkop wat piepgeluiden te horen of knipperen er een paar led’s, dan protesteert het systeem-BIOS waarschijnlijk om een of andere reden. In zo’n geval doe je er goed aan te googelen naar de BIOS beep codes voor jouw specifieke toestel: dan heb je al meteen een idee van de mogelijke dader. Wellicht veroorzaakt het RAM problemen (een ‘reseat’ – even uithalen en weer inpluggen – doet vaak wonderen), of werkt de CPU-fan niet meer. Blijkt het moederbord van je computer defect, dan nog zijn je bestanden niet verloren, je kunt de schijf aan een andere pc koppelen.

©PXimport

02 Schijfprobleem

Start je systeem op, maar maakt je harde schijf een schurend of ratelend geluid, waarna het systeem afhaakt? Dan zit er helaas weinig anders op dan een professioneel dataherstelbedrijf aan te spreken om de data te proberen te herstellen. Heb je uitgevogeld dat de schijfcontroller defect is en overweeg je die te vervangen door een controller van een identieke schijf? Ook al zou jij dat technisch misschien wel aandurven, dan nog is het géén goed idee. Immers, haast alle moderne schijven zijn voorzien van een controller met adaptieve data die heel specifiek zijn voor die bepaalde schijf, zodat een controller verwisselen zelden of nooit een oplossing zal bieden. Ook in dit geval kun je het best voor een professioneel dataherstelbedrijf kiezen.

©PXimport

03 Windows-probleem

Het kan natuurlijk ook zijn dat je pc wel opstart, maar dat je niet in Windows komt. Je bent bijvoorbeeld je wachtwoord vergeten en je kent of hebt geen ander account. Dan zijn er technieken om alsnog tot bij je gegevens te komen, maar er is ook een sluw achterdeurtje: je kunt via een omweg een nieuw Windows-administratoraccount creëren (zoals hier beschreven).

Weigert Windows om een of andere reden door te starten, dan kun je het systeem in eerste instantie aan de praat proberen te krijgen in veilige modus of vanuit de herstelomgeving van Windows. Let er tijdens deze pogingen wel op dat je geen data overschrijft. Wellicht verstandig om de schijf eerst via een andere weg te benaderen en je gegevens veilig te stellen (via een live-medium of aangekoppeld aan een ander systeem).

04 Dataprobleem

De oorzaak kan natuurlijk ook dichter bij de data zelf liggen: malware heeft bepaalde bestanden of schijfgebieden besmet. In dit geval verbreek je eerst de netwerkverbinding en probeer je zo veel mogelijk data te herstellen met een opstartmedium zoals usb-stick of dvd. Of misschien ben je zelf wel de oorzaak van het dataverlies: je hebt per ongeluk het verkeerde volume verwijderd of de foute partitie geformatteerd, of je hebt bestanden gewist of vervangen die je nog nodig had. Zaak is dan in elk geval niets meer te schrijven naar die schijf, dat verkleint immers de kansen op succesvol dataherstel!

Uit het voorgaande kun je al afleiden dat hoe je het dataherstel aanpakt nauw samenhangt met de (vermoedelijke) oorzaak van het probleem. In dit artikel focussen we ons op situaties waarbij je systeem of Windows om een of andere reden weigert op te starten en je dus niet meer aan je gegevens kan. Dan zijn er in feite twee mogelijke uitwegen: je krijgt het systeem alsnog aan de praat vanaf een opstartbaar (dataherstel)medium of je koppelt desnoods de schijf aan een andere computer. We bekijken beide opties.

05 Live-medium met Linux

Is het er je slechts om te doen om je gegevens te kunnen benaderen op een schijf die je via de normale weg – lees: in Windows – niet meer kunt bereiken, dan kom je vaak al een heel eind met een live-Linux-medium, met bijvoorbeeld Ubuntu of de Ubuntu-variant Linux Mint. Een opstartbare dvd branden kan vanaf een Windows-computer (7 of hoger) eenvoudigweg door het iso-bestand met de rechtermuisknop in de Verkenner aan te klikken en Schijfkopiebestand branden te selecteren.

Een opstartbare usb-stick werkt wellicht makkelijker. Die kan je creëren met een gratis tool als Rufus. Plug een geschikte stick in en start Rufus op. Verwijs bij Apparaat naar de stick, laat de standaardwaarden ongemoeid en klik het knopje aan bij Creëer een opstartbare disk met ISO image om naar je iso-bestand te verwijzen. Druk op Start. Bevestig desgevraagd bijkomende downloads en aanvaard de voorgestelde standaardwaarden.

Start vervolgens je pc met de stick op. Wellicht moet je daarvoor eerst een speciaal bootmenu oproepen (via een toets als F9 of F12). Krijg je de keuze tussen uitproberen of installeren, kies dan voor het eerste. Je belandt dan in de desktopomgeving van de Linux-distributie. Als het goed is heeft de Linux-distributie de herkende schijven automatisch gekoppeld en kun je ook je dataschijf openen. Koppel nu een externe (usb-)schijf die wel goed werkt aan je pc. Ook die wordt door de distributie opgepikt, waarna je alle gewenste data van de ene schijf naar de andere schijf kunt kopiëren.

Het kan gebeuren dat de distributie je bronschijf niet wil openen en erover klaagt dat de Windows-installatie op die schijf ‘hibernated’ is. Hoe je dat kunt oplossen lees je onder meer hier, of je leest verder in dit artikel.

©PXimport

06 Hiren’s BootCD

Er zijn natuurlijk ook Linux-distrubuties die zich speciaal hebben toegelegd op dataherstel-scenario’s, zoals Ultimate Boot CD en SystemRescueCD. Heel wat van dat soort datahersteltools laten zich vanuit een Spartaanse console bedienen. Er zijn echter ook live-systemen die op Windows zijn gebaseerd, waaronder Hiren’s BootCD (HBCD). We bekijken HBCD van naderbij, temeer omdat die tevens een aantal nuttige tools bevat die speciaal op dataherstel zijn gericht. Om de tool op een usb-stick te krijgen, kun je weer gebruikmaken van Rufus, waarbij je bij Partitie-indeling en type doelsysteem de optie MBR partitie-indeling voor BIOS of UEFI-CSM instelt. Wil je meerdere distributies op één usb-stick krijgen, maak dan gebruik van de gratis tool YUMI.

Start je systeem op van de gemaakte HBCD-stick. In het opstartmenu kies je voor Mini Windows Xp – inderdaad, een gestripte versie van de goeie ouwe Windows XP. Even later kom je dan in een (wellicht nog vertrouwd) bureaublad terecht.

Vanuit de HBCD-omgeving kun je data van je bronschijf veiligstellen naar een extern medium. Dat doe je eenvoudigweg vanuit de ingebouwde verkenner: Start / Programs / Windows Explorer. Van hieruit kun je naar je bronschijf navigeren – HBCD blijkt trouwens ongevoelig te zijn voor wat Linux-distributies “hibernated Windows” noemen (zie stap 5). De gewenste bestanden kun je nu simpelweg kopiëren (vanuit het contextmenu) naar een aangesloten (externe) doelschijf.

©PXimport

Windows-installatieschijf

©PXimport

07 Image maken

Er is een gulden regel bij datahersteloperaties: je kunt beter niet rechtstreeks op de schijf werken waarop zich de te herstellen bestanden bevinden. Het achterliggende idee mag duidelijk zijn: een verstrooidheid of een foute schrijfoperatie kan volstaan om de kostbare data helemaal naar de Filistijnen te jagen. Idealiter maak je dus eerst een schijfkopie. Dat kan een fysieke operatie worden (naar een tweede schijf), maar het kan ook naar een schijfkopiebestand. Hiervoor heeft HBCD de nodige tools aan boord. Open het startmenu en kies HBCD Menu / Programs / Backup.

Hier kun je dan Macrium Reflect (From MiniXp) kiezen. Start de tool en kies Create an Image. Bevestig met Next en plaats een vinkje bij de gewenste bronschijf of -partitie. Druk nogmaals op Next. Laat de optie Local Hard Disk geselecteerd en kies Browse for Folder. Verwijs naar een geschikte doelschijf met voldoende vrije ruimte. Bevestig met Next. Klik in het volgende venster op Advanced. Open de rubriek Compression, je kunt nu kiezen tussen Intelligent Sector Copy en Make an exact copy (clone) of the partition(s). Wanneer je denkt nog data te moeten herstellen die mogelijk al op de bronschijf waren gewist, moet je zeker deze laatste optie kiezen, zodat ook ‘lege’ sectoren gekopieerd worden. Bevestig met OK en Finish. Het kopiebestand wordt gecreëerd. Mocht de bronschijf echter beschadigd lijken, dan kun je nog de hulp van een andere HBCD-tool inroepen (zie kader ‘Weerbarstige schijf’).

©PXimport

Weerbarstige schijf

©PXimport

08 Image analyseren

Als het goed is beschik je nu over een mrimg-bestand (Macrium Reflect Image). Heb je dat op een verwisselbaar medium gezet, dan kun je dat gerust meenemen naar een andere computer. Op die andere computer installeer je dan het gratis Macrium Reflect. Tijdens de installatie kun je via Options instellen dat je alleen de Reflect Installer wilt downloaden, wat voor onze doeleinden kan volstaan. Koppel in Macrium Reflect het mrimg-bestand als een virtuele schijf via het menu Restore / Browse for an image to restore, waarna je naar het mrimg-bestand verwijst. Je kunt nu de inhoud bekijken (en kopiëren) via Browse Image. Als je dat wilt, kun je deze schijfkopie zelfs overplaatsen naar een andere schijf(partitie) met Restore Image. Je kunt de schijfkopie trouwens ook prima analyseren en kopiëren vanuit je HBCD-omgeving: open hier opnieuw Macrium Reflect (From MiniXp) en kies Explore an Image (of Restore an Image om het kopiebestand ‘uit te pakken’ naar een ander medium), waarna je naar het mrimg-bestand verwijst.

©PXimport

09 Schijf aan andere computer koppelen

Wil of kun je om een of andere reden de schijf op je pc niet benaderen vanuit een live-medium (wellicht omdat de pc geen kik meer geeft en je niet wilt wachten op hardwarematig herstel), dan kun je de schijf fysiek overplaatsen naar een andere computer waarop bijvoorbeeld Windows draait.

Op een laptop kan het uitbouwen van de schijf iets lastiger zijn – soms verlies je daardoor zelfs de garantie op het apparaat – maar met enige handigheid en desnoods wat hulp van Google (zoek op ‘how to remove hard disk on <je laptopmodel>’) kom je er wel. Verwijder altijd eerst de stroomkabel en eventueel de accu. Haal vervolgens de kabels van je schijf weg en draai de schroeven los. Verwijder daarna voorzichtig de schijf. Die kun je vervolgens aan een ander toestel koppelen. Dat werkt wellicht nog het makkelijkste – zeker op een laptop – wanneer je de schijf in een externe schijfbehuizing stopt, bij voorkeur via een snelle (usb3-)verbinding. Weet je niet precies hoe je een schijf verwijdert en weer aankoppelt, dan vind je hier bijvoorbeeld de nodige Engelstalige instructies.

Ook als je de schijf aan een andere computer hebt gekoppeld, geldt het adagium: je werkt bij voorkeur niet op een probleemschijf waarop je dataherstel wilt uitvoeren, laat staan dat je daarop schrijfoperaties zou uitvoeren! Het is dus geen slecht idee van de probleemschijf eerst een schijfkopie te maken, die je vervolgens als een virtueel station kunt koppelen. Of je maakt er een fysieke kloon van naar een andere, derde schijf. Beide opties zijn mogelijk met het al eerder vermelde Macrium Reflect (selecteer de schijf en klik er net onder op Clone this disk). Het kan ook met het gratis EaseUS Todo Backup Free. Klik daar op Clone bovenaan in het startscherm.

©PXimport

10 Machtigingen

Wanneer je vanuit de verkenner van een andere Windows-installatie de data op je bronschijf benadert, kan het gebeuren dat je tot bepaalde mappen geen toegang krijgt. Dat zijn de NTFS-machtigingen die je parten spelen. Dat kun je oplossen door vanuit je administrator-account het eigenaarschap van die mappen over te nemen. Rechtsklik op de betreffende map en kies Eigenschappen. Open het tabblad Beveiliging en klik op Geavanceerd. Klik boven in bij Eigenaar op Wijzigen. Vul je accountnaam in, check met Namen controleren en bevestig met OK. Plaats een vinkje bij Eigenaar van onderliggende containers en objecten vervangen en druk op OK / Ja / OK.

©PXimport

Extra hersteltools

©PXimport

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.