Kun je niet meer bij je bestanden? Daar kunnen verschillende oorzaken voor zijn. Je pc of Windows start niet meer (correct) op of je hebt per ongeluk de verkeerde partitie of bestanden verwijderd. In alle gevallen is het zaak kalm te blijven. Met je juiste tools kun je namelijk nog best vaak je bestanden terughalen.

Het is gebeurd... en Murphy lacht over je schouder mee (wegens geen recente back-ups): je kunt niet meer bij belangrijke data op je schijf! Hoe je het herstel van je gegevens aanpakt, hangt nauw samen met de oorzaak. We noemen eerst een aantal oorzaken en vertellen je daarna op welke manieren je kunt proberen je bestanden terug te krijgen. Lees ook:Dit zijn de 12 beste back-up-programma's voor Windows 10.

01 Systeemprobleem

Er is een kans dat je niet meer bij je bestanden kunt omdat je pc domweg niet meer opstart. Probeer eerst de oorzaak van je niet-werkende computer te achterhalen. Merk je helemaal geen teken van leven wanneer je de startknop indrukt? Dat lijkt erg, maar de kans is groot dat je voeding het begeven heeft en dat je die alleen maar hoeft te vervangen. Krijg je bij het indrukken van de aan-uitkop wat piepgeluiden te horen of knipperen er een paar led’s, dan protesteert het systeem-BIOS waarschijnlijk om een of andere reden. In zo’n geval doe je er goed aan te googelen naar de BIOS beep codes voor jouw specifieke toestel: dan heb je al meteen een idee van de mogelijke dader. Wellicht veroorzaakt het RAM problemen (een ‘reseat’ – even uithalen en weer inpluggen – doet vaak wonderen), of werkt de CPU-fan niet meer. Blijkt het moederbord van je computer defect, dan nog zijn je bestanden niet verloren, je kunt de schijf aan een andere pc koppelen.

©PXimport

02 Schijfprobleem

Start je systeem op, maar maakt je harde schijf een schurend of ratelend geluid, waarna het systeem afhaakt? Dan zit er helaas weinig anders op dan een professioneel dataherstelbedrijf aan te spreken om de data te proberen te herstellen. Heb je uitgevogeld dat de schijfcontroller defect is en overweeg je die te vervangen door een controller van een identieke schijf? Ook al zou jij dat technisch misschien wel aandurven, dan nog is het géén goed idee. Immers, haast alle moderne schijven zijn voorzien van een controller met adaptieve data die heel specifiek zijn voor die bepaalde schijf, zodat een controller verwisselen zelden of nooit een oplossing zal bieden. Ook in dit geval kun je het best voor een professioneel dataherstelbedrijf kiezen.

©PXimport

03 Windows-probleem

Het kan natuurlijk ook zijn dat je pc wel opstart, maar dat je niet in Windows komt. Je bent bijvoorbeeld je wachtwoord vergeten en je kent of hebt geen ander account. Dan zijn er technieken om alsnog tot bij je gegevens te komen, maar er is ook een sluw achterdeurtje: je kunt via een omweg een nieuw Windows-administratoraccount creëren (zoals hier beschreven).

Weigert Windows om een of andere reden door te starten, dan kun je het systeem in eerste instantie aan de praat proberen te krijgen in veilige modus of vanuit de herstelomgeving van Windows. Let er tijdens deze pogingen wel op dat je geen data overschrijft. Wellicht verstandig om de schijf eerst via een andere weg te benaderen en je gegevens veilig te stellen (via een live-medium of aangekoppeld aan een ander systeem).

04 Dataprobleem

De oorzaak kan natuurlijk ook dichter bij de data zelf liggen: malware heeft bepaalde bestanden of schijfgebieden besmet. In dit geval verbreek je eerst de netwerkverbinding en probeer je zo veel mogelijk data te herstellen met een opstartmedium zoals usb-stick of dvd. Of misschien ben je zelf wel de oorzaak van het dataverlies: je hebt per ongeluk het verkeerde volume verwijderd of de foute partitie geformatteerd, of je hebt bestanden gewist of vervangen die je nog nodig had. Zaak is dan in elk geval niets meer te schrijven naar die schijf, dat verkleint immers de kansen op succesvol dataherstel!

Uit het voorgaande kun je al afleiden dat hoe je het dataherstel aanpakt nauw samenhangt met de (vermoedelijke) oorzaak van het probleem. In dit artikel focussen we ons op situaties waarbij je systeem of Windows om een of andere reden weigert op te starten en je dus niet meer aan je gegevens kan. Dan zijn er in feite twee mogelijke uitwegen: je krijgt het systeem alsnog aan de praat vanaf een opstartbaar (dataherstel)medium of je koppelt desnoods de schijf aan een andere computer. We bekijken beide opties.

05 Live-medium met Linux

Is het er je slechts om te doen om je gegevens te kunnen benaderen op een schijf die je via de normale weg – lees: in Windows – niet meer kunt bereiken, dan kom je vaak al een heel eind met een live-Linux-medium, met bijvoorbeeld Ubuntu of de Ubuntu-variant Linux Mint. Een opstartbare dvd branden kan vanaf een Windows-computer (7 of hoger) eenvoudigweg door het iso-bestand met de rechtermuisknop in de Verkenner aan te klikken en Schijfkopiebestand branden te selecteren.

Een opstartbare usb-stick werkt wellicht makkelijker. Die kan je creëren met een gratis tool als Rufus. Plug een geschikte stick in en start Rufus op. Verwijs bij Apparaat naar de stick, laat de standaardwaarden ongemoeid en klik het knopje aan bij Creëer een opstartbare disk met ISO image om naar je iso-bestand te verwijzen. Druk op Start. Bevestig desgevraagd bijkomende downloads en aanvaard de voorgestelde standaardwaarden.

Start vervolgens je pc met de stick op. Wellicht moet je daarvoor eerst een speciaal bootmenu oproepen (via een toets als F9 of F12). Krijg je de keuze tussen uitproberen of installeren, kies dan voor het eerste. Je belandt dan in de desktopomgeving van de Linux-distributie. Als het goed is heeft de Linux-distributie de herkende schijven automatisch gekoppeld en kun je ook je dataschijf openen. Koppel nu een externe (usb-)schijf die wel goed werkt aan je pc. Ook die wordt door de distributie opgepikt, waarna je alle gewenste data van de ene schijf naar de andere schijf kunt kopiëren.

Het kan gebeuren dat de distributie je bronschijf niet wil openen en erover klaagt dat de Windows-installatie op die schijf ‘hibernated’ is. Hoe je dat kunt oplossen lees je onder meer hier, of je leest verder in dit artikel.

©PXimport

06 Hiren’s BootCD

Er zijn natuurlijk ook Linux-distrubuties die zich speciaal hebben toegelegd op dataherstel-scenario’s, zoals Ultimate Boot CD en SystemRescueCD. Heel wat van dat soort datahersteltools laten zich vanuit een Spartaanse console bedienen. Er zijn echter ook live-systemen die op Windows zijn gebaseerd, waaronder Hiren’s BootCD (HBCD). We bekijken HBCD van naderbij, temeer omdat die tevens een aantal nuttige tools bevat die speciaal op dataherstel zijn gericht. Om de tool op een usb-stick te krijgen, kun je weer gebruikmaken van Rufus, waarbij je bij Partitie-indeling en type doelsysteem de optie MBR partitie-indeling voor BIOS of UEFI-CSM instelt. Wil je meerdere distributies op één usb-stick krijgen, maak dan gebruik van de gratis tool YUMI.

Start je systeem op van de gemaakte HBCD-stick. In het opstartmenu kies je voor Mini Windows Xp – inderdaad, een gestripte versie van de goeie ouwe Windows XP. Even later kom je dan in een (wellicht nog vertrouwd) bureaublad terecht.

Vanuit de HBCD-omgeving kun je data van je bronschijf veiligstellen naar een extern medium. Dat doe je eenvoudigweg vanuit de ingebouwde verkenner: Start / Programs / Windows Explorer. Van hieruit kun je naar je bronschijf navigeren – HBCD blijkt trouwens ongevoelig te zijn voor wat Linux-distributies “hibernated Windows” noemen (zie stap 5). De gewenste bestanden kun je nu simpelweg kopiëren (vanuit het contextmenu) naar een aangesloten (externe) doelschijf.

©PXimport

Windows-installatieschijf

©PXimport

07 Image maken

Er is een gulden regel bij datahersteloperaties: je kunt beter niet rechtstreeks op de schijf werken waarop zich de te herstellen bestanden bevinden. Het achterliggende idee mag duidelijk zijn: een verstrooidheid of een foute schrijfoperatie kan volstaan om de kostbare data helemaal naar de Filistijnen te jagen. Idealiter maak je dus eerst een schijfkopie. Dat kan een fysieke operatie worden (naar een tweede schijf), maar het kan ook naar een schijfkopiebestand. Hiervoor heeft HBCD de nodige tools aan boord. Open het startmenu en kies HBCD Menu / Programs / Backup.

Hier kun je dan Macrium Reflect (From MiniXp) kiezen. Start de tool en kies Create an Image. Bevestig met Next en plaats een vinkje bij de gewenste bronschijf of -partitie. Druk nogmaals op Next. Laat de optie Local Hard Disk geselecteerd en kies Browse for Folder. Verwijs naar een geschikte doelschijf met voldoende vrije ruimte. Bevestig met Next. Klik in het volgende venster op Advanced. Open de rubriek Compression, je kunt nu kiezen tussen Intelligent Sector Copy en Make an exact copy (clone) of the partition(s). Wanneer je denkt nog data te moeten herstellen die mogelijk al op de bronschijf waren gewist, moet je zeker deze laatste optie kiezen, zodat ook ‘lege’ sectoren gekopieerd worden. Bevestig met OK en Finish. Het kopiebestand wordt gecreëerd. Mocht de bronschijf echter beschadigd lijken, dan kun je nog de hulp van een andere HBCD-tool inroepen (zie kader ‘Weerbarstige schijf’).

©PXimport

Weerbarstige schijf

©PXimport

08 Image analyseren

Als het goed is beschik je nu over een mrimg-bestand (Macrium Reflect Image). Heb je dat op een verwisselbaar medium gezet, dan kun je dat gerust meenemen naar een andere computer. Op die andere computer installeer je dan het gratis Macrium Reflect. Tijdens de installatie kun je via Options instellen dat je alleen de Reflect Installer wilt downloaden, wat voor onze doeleinden kan volstaan. Koppel in Macrium Reflect het mrimg-bestand als een virtuele schijf via het menu Restore / Browse for an image to restore, waarna je naar het mrimg-bestand verwijst. Je kunt nu de inhoud bekijken (en kopiëren) via Browse Image. Als je dat wilt, kun je deze schijfkopie zelfs overplaatsen naar een andere schijf(partitie) met Restore Image. Je kunt de schijfkopie trouwens ook prima analyseren en kopiëren vanuit je HBCD-omgeving: open hier opnieuw Macrium Reflect (From MiniXp) en kies Explore an Image (of Restore an Image om het kopiebestand ‘uit te pakken’ naar een ander medium), waarna je naar het mrimg-bestand verwijst.

©PXimport

09 Schijf aan andere computer koppelen

Wil of kun je om een of andere reden de schijf op je pc niet benaderen vanuit een live-medium (wellicht omdat de pc geen kik meer geeft en je niet wilt wachten op hardwarematig herstel), dan kun je de schijf fysiek overplaatsen naar een andere computer waarop bijvoorbeeld Windows draait.

Op een laptop kan het uitbouwen van de schijf iets lastiger zijn – soms verlies je daardoor zelfs de garantie op het apparaat – maar met enige handigheid en desnoods wat hulp van Google (zoek op ‘how to remove hard disk on <je laptopmodel>’) kom je er wel. Verwijder altijd eerst de stroomkabel en eventueel de accu. Haal vervolgens de kabels van je schijf weg en draai de schroeven los. Verwijder daarna voorzichtig de schijf. Die kun je vervolgens aan een ander toestel koppelen. Dat werkt wellicht nog het makkelijkste – zeker op een laptop – wanneer je de schijf in een externe schijfbehuizing stopt, bij voorkeur via een snelle (usb3-)verbinding. Weet je niet precies hoe je een schijf verwijdert en weer aankoppelt, dan vind je hier bijvoorbeeld de nodige Engelstalige instructies.

Ook als je de schijf aan een andere computer hebt gekoppeld, geldt het adagium: je werkt bij voorkeur niet op een probleemschijf waarop je dataherstel wilt uitvoeren, laat staan dat je daarop schrijfoperaties zou uitvoeren! Het is dus geen slecht idee van de probleemschijf eerst een schijfkopie te maken, die je vervolgens als een virtueel station kunt koppelen. Of je maakt er een fysieke kloon van naar een andere, derde schijf. Beide opties zijn mogelijk met het al eerder vermelde Macrium Reflect (selecteer de schijf en klik er net onder op Clone this disk). Het kan ook met het gratis EaseUS Todo Backup Free. Klik daar op Clone bovenaan in het startscherm.

©PXimport

10 Machtigingen

Wanneer je vanuit de verkenner van een andere Windows-installatie de data op je bronschijf benadert, kan het gebeuren dat je tot bepaalde mappen geen toegang krijgt. Dat zijn de NTFS-machtigingen die je parten spelen. Dat kun je oplossen door vanuit je administrator-account het eigenaarschap van die mappen over te nemen. Rechtsklik op de betreffende map en kies Eigenschappen. Open het tabblad Beveiliging en klik op Geavanceerd. Klik boven in bij Eigenaar op Wijzigen. Vul je accountnaam in, check met Namen controleren en bevestig met OK. Plaats een vinkje bij Eigenaar van onderliggende containers en objecten vervangen en druk op OK / Ja / OK.

©PXimport

Extra hersteltools

©PXimport

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.