Apps, diensten en zenders: het aanbod op televisies wordt steeds groter. Fijn, maar wanneer je (jonge) kinderen heb, betekent dit helaas ook dat ze steeds vaker dingen te zien kunnen krijgen die niet voor kinderoogjes bestemd zijn. Gelukkig kun je ook voor de televisie ouderlijk toezicht instellen, net als op smartphones en computers. Hoe je dat doet, lees je hier.

Lees ook: Zo beheer je profielen in Amazon Prime Video

Ouderlijk toezicht instellen: waar kan dat allemaal?

Recente tv’s bieden nogal wat verschillende mogelijkheden om ongewenste content achter slot te zetten. In dit artikel focussen we ons vooral op live kijken: dus dat, wanneer je kind de tv aanzet, hij of zij bepaalde programma’s (bijvoorbeeld 18+) of televisiekanalen niet kan selecteren. Daarbij kijken we vooral naar wat je kunt doen wanneer het tv-kijken via de ingebouwde tuners van de televisie loopt.

Gebruik je een mediabox van je provider? Afhankelijk van welke mediabox en van welke provider verschillen de opties voor kinderbeveiliging. Kijk daarvoor op de site van de provider en/of in de meegeleverde handleiding.

Andere mogelijkheden tot ouderlijk toezicht zijn bijvoorbeeld het gebruik van een bepaalde HDMI-ingangen of andere ingangen achter slot en grendel te stoppen.

Kijk ook goed naar de instellingen van de apps die je op je smart-tv hebt draaien, om te kijken wat daar de mogelijkheden tot kindveilig vergrendelen zijn.

Hier vind je alle kinderslot-instellingen

Het verschilt van merk tot merk, maar de meeste instellingen vind je terug onder de benaming Ouderlijk Toezicht of Kinderslot.  De ingebouwde handleiding van een recente tv gidst je ook zonder al te veel moeite naar het juiste menu. De belangrijkste instellingen vind je per merk hieronder:

📺 Samsung: Instellingen -> Algemeen en Privacy -> Ouderlijk Toezicht
📺 LG: Instellingen -> Algemeen -> Systeem -> Veiligheid
📺 Google TV (Philips, Sony, TCL): Instellingen -> Systeem -> Kinderbeveiliging
📺 Panasonic: Hoofdmenu -> Instellingen -> Kinderslot

Let op, dit is voor recente modellen. Bij oudere modellen kan het zijn dat de menu-opbouw anders is.

©EB | ID.nl

Stappenplan ouderlijk toezicht instellen op televisie

Wat je op jouw televisie precies moet doen, hangt dus af van het merk. We tonen je als voorbeeld alle stappen op een recente Samsung tv (QN70C) om je een idee te geven. Op jouw televisie kan het dus net wat anders verlopen, maar je krijgt door dit voorbeeld wel een goed idee van waar je op moet letten.

Belangrijk: voor elke vergrendeling, en vaak ook voor je toegang krijgt tot een bepaald submenu, moet je de PIN-code intikken die je gecreëerd hebt tijdens de installatie. Zorg dus dat je die bij de hand hebt. Deze code wijzigen? Bij onze Samsung-tv loopt dat bijvoorbeeld via Instellingen -> Algemeen en Privacy -> Systeembeheer -> Pin Wijzigen.

Stap 1

©EB | ID.nl

Open het algemene menu, (op het Home Scherm: navigeer helemaal naar links dan naar onder, klik op het tandwiel en selecteer Alle Instellingen) en navigeer in de linker kolom naar het voorlaatste pictogram (Algemeen en Privacy). Klik in de lijst rechts op Ouderlijk Toezicht.

Stap 2

©EB | ID.nl

Het eerste item, Prog.vergrendeling, bepaalt de leeftijdscategorie van toegelaten programma’s. Vlak eronder vind je de instelling om programmavergrendeling te activeren.

Stap 3

©EB | ID.nl

Bij Instellingen kanaalvergrendeling krijg je overzicht van de beschikbare kanalen. Het volstaat om een vinkje te zetten in de kanalen die je wenst te vergrendelen. Klik vervolgens op Opslaan en Afsluiten onderaan.

Stap 4

©EB | ID.nl

Bij Instellingen app-vergrendeling kom je in een vrij onoverzichtelijk lijst van de geïnstalleerde apps. Selecteer het pictogram van de dienst, en er verschijnt een dropdown-menu waarin je Vergrendeling kunt kiezen. Wil je de app weer ontgrendelen, dan selecteer je hem opnieuw en kies je Slot uit.

Andere beperkingen of controles

Op recente LG-toestellen vind je onder Instellingen -> Algemeen ook de optie Familie Instellingen. Daar kun je instellen dat de tv enkel binnen een bepaalde tijdsperiode mag gebruikt worden. Buiten die periode kan het enkel met het wachtwoord. Je kunt in dat menu ook een rapport opvragen van de gebruikstijd van je tv.

Ook Sony (zie afbeelding hieronder) biedt onder Systeem -> Kinderbeveiliging een vergelijkbare optie. Je kunt er een periode instellen waarin het gebruik van de tv beperkt is.

©EB | ID.nl

 Ook interessant: Zo personaliseer je je profiel in Disney+ op je smart-tv

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!