Oledtelevisies heb je in verschillende prijscategorieën. Als je op zoek bent naar een televisie in een lagere prijsklasse, moet je wat inleveren op de prestaties. Toch bewijst de LG OLED65B4 dat dat helemaal niet erg hoeft te zijn.

Een beetje inboeten op design is onvermijdelijk als je wat goedkoper wilt shoppen, maar bij deze televisie hoef je je daar niet druk om te maken: de B4 profileert zich nog steeds als een typische oled-tv. Het superslanke scherm springt in het oog. Met de behuizing voor elektronica en aansluitingen is hij nog steeds maar 46mm dik. De donkergrijze achterzijde heeft een lichte textuur. De centrale voet van de C4 is vervangen door twee kleine V-vormige voetjes aan het uiteinde van het scherm. 

Aansluitingen

De B4 moet het doen met twee usb-poorten in plaats van drie, en de IR-blaster voor het versterken van het infraroodsignaal ontbreekt, maar verder heeft hij dezelfde selectie aansluitingen als de C4. Dat is goed nieuws, want dat betekent dat hij nu vier HDMI 2.1-poorten heeft die de maximale 48Gbit/s-bandbreedte kunnen leveren. Daarmee wordt hij ineens erg interessant voor gamers die een eARC-soundbar willen gebruiken, maar de duurdere LG C4 te duur vinden.

Op vorige versies van dit model hield je dan maar één HDMI 2.1-poort over, nu zijn dat er maar liefst drie. Ruimte genoeg dus voor high-end gameconsoles en een game-pc. Er is ondersteuning voor ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). De B4 is wel beperkt tot 4K120 in plaats van 4K144 zoals de C4, maar als je een spelconsole gebruikt, is dat geen gemis: die zijn eveneens beperkt tot 4K120. En met een input-lag van 10,2 ms bij 4K60 en 5,7 ms bij 2K120 is een uitstekende game-ervaring gegarandeerd. Het toestel ondersteunt bovendien het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association) voor een draadloze 2.1-luidsprekeropstelling. 

WebOS 24 en WebOS Re:New

WebOS 24 heeft heel wat te bieden. Een bijzonder volledig app-aanbod bijvoorbeeld, met een ruime selectie internationale en lokale streaming-apps, AirPlay2, Google Cast, een dashboard voor alle slimme apparaten in huis, een multiview-optie, en zelfs functies die thuiswerken op dit grote scherm vergemakkelijken. Lees meer info over webOS in dit overzichtsartikel. Het behandelt webOS 23, maar de meeste wijzigingen zijn cosmetisch. Quick Cards zijn bijvoorbeeld iets compacter op het Home-scherm, maar blijven wel een handige groepering van allerlei functies (Games, Muziek, Thuis-hub, Thuiskantoor, Sport, Leren en Toegankelijkheid). De lay-out van het Home-scherm is prima, al is LG wat afgeweken van zijn oorspronkelijk idee om minder rijen met aanbevelingen aan te bieden.

De rij 'Life is Good Hub' vinden we nutteloos, en de Prime Video-rij lijkt een nutteloos duplicaat van de aanbevelingen die je in de ‘Nu aan het streamen’-rij vindt. Gelukkig kun je de rijen van volgorde wijzigen, zodat de nutteloze zaken onderaan uit het zicht kunnen worden geplaatst.

Het gebruiksgemak is prima en blijft ten dele te wijten aan de Magic Remote, waarmee je alleen maar naar het scherm hoeft te wijzen om de cursor op het scherm te bewegen. LG vindt het jammer genoeg wel noodzakelijk om het Home-scherm (en de screensaver) te besmeuren met niet-content gerelateerde advertenties. Gelukkig kun je het wel uitschakelen (lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert).

Dankzij het webOS Re:New-programma krijgt elke LG tv gedurende vijf jaar de meest recente versie van webOS. Dat betekent dat je nog vier nieuwe versies van webOS zult zien; webOS 25 mag je verwachten tegen het najaar van 2025.

Uitstekende beeldverwerking

Qua gebruiksgemak lever je dus niets in, en ook op het gebied van beeldverwerking sluit de B4 erg nauw aan bij de C4. Al moet de Alpha 8-processor het hier doen zonder de Brightness Booster, het algoritme dat de C4 aan zijn hogere piekhelderheid helpt (zie verderop). En hoewel dat het enige verschil is in de specificaties, merkten we dat de Alpha 8 nog op een ander vlak terrein prijs moest geven. In zachte kleurgradiënten kun je soms duidelijke kleurstroken zien. Het filter dat dat effect tegengaat (onder de instelling ‘Soepele Gradatie’) was duidelijk minder efficiënt op de B4. Waar we op de C4 vaak genoeg hadden aan de stand Laag, moesten we hier steevast uitwijken naar de Midden-stand en ging er iets meer detail verloren. Bij erg moeilijke gevallen, zoals onze vaste Game of Thrones-scène, bleef er duidelijke flikkering in het beeld zichtbaar.

Toch zijn we erg tevreden over de resultaten van de B4, want op alle andere vlakken leek hij niet te onder te doen voor de C4. Dat betekent dat je erg mooie upscaling krijgt, met uitstekende ruisonderdrukking. De tv herkent alle film- en videoframerates, ook al gebeurt dat een fractie trager dan op de C4. Dat zal in de praktijk echter zelden of nooit een probleem zijn.

De functie Trumotion zorgt voor mooie resultaten. De B4 heeft een uitstekende bewegingsscherpte, die het toestel dankt aan het oledpaneel, maar dus ook aan prima motion interpolation. Camerabewegingen die anders duidelijk zouden stotteren, kan hij mooi vloeiend maken, al introduceert dat soms kleine beeldfouten. Trumotion is in te stellen naar smaak; je kunt zelf bepalen wat je het aangenaamst vindt.

Lees ook: Zo testen we tv's voor ID.nl

Standaard piekhelderheid

De B4 is uitgerust met een standaard oledpaneel, en dat merken we direct aan de piekhelderheid. Die komt uit op 682 nits op het 10%-venster en 131 nits op het volledig witte scherm. Een duidelijk verschil met de C4, die op een volledig wit scherm tot 198 nits kwam en op het 10%-venster zelfs tot 1060 nits. Dat verschil merk je ook effectief. In SDR-content, toch nog een heel groot deel van het aanbod, is die beperkte piekhelderheid zichtbaar bij erg heldere content, maar valt het in de meeste andere gevallen erg mee. De grootste verschillen zie je wanneer je HDR-content bekijkt.

Op het gebied van kleurbereik moet de B4 niet onderdoen, en met 98% P3 scoort hij prima. Intense lichtaccenten zijn echter duidelijk minder helder dan op de C4. In zeer helder gemasterde content is het bovendien onvermijdelijk dat de B4 de helderheid van het beeld meer in lijn moet brengen met zijn eigen piekhelderheid. Dat proces (tone mapping) doet hij wel bijzonder goed, maar hij kan niet vermijden dat beelden iets donkerder worden. In ruil daarvoor krijg je wel wat meer contrast en punch. De B4 ondersteunt net als de C4 Dolby Vision IQ en zeker voor een toestel als dit – met een ietwat beperktere piekhelderheid – is dat een uitstekende troef.

De Filmmaker-modus is in HDR zeer goed gekalibreerd, met zeer veel schaduwnuances en goede kleurweergave. In SDR hebben de helderste witnuances een iets te rode tint. Die is op witte tinten wel zichtbaar, maar de meeste andere kleuren en in het bijzonder huidskleuren blijven gespaard, zodat het algemene resultaat nog steeds erg goed is. Het scherm heeft een zeer goede uniformiteit en prima kijkhoek. Reflecties zijn wel duidelijker zichtbaar dan op de C4. De B4 levert zijn beste prestaties wanneer er niet overmatig veel omgevingslicht is en je reflecties in het scherm vermijdt. 

Dolby Atmos en DTS:X, maar geen hoogvlieger

De B4 moet het doen met een 2x 20watt-audioconfiguratie. Uitstekende prestaties mag je daarvan niet verwachten en vooral het ontbreken van een woofermodule is hoorbaar; de bas is relatief zwak. Bij hoge volumes hoor je vervorming en kan het chassis wat trillen. Toch is de audio niet helemaal zonder verdienste. De klank is warm, zoals we dat van LG kennen, en is het goed gebalanceerd met duidelijke dialogen. Hij ondersteunt Dolby Atmos en DTS:X, en de surroundklank is al al op laag volume vrij goed, maar van een echte Dolby Atmos-ervaring is geen sprake. Wil je de tv ook gebruiken voor muziek of wil je krachtige filmsoundtracks, dan is een soundbar onmisbaar.

Conclusie

Dat je voor deze prijs een 65-inch oled-tv kunt scoren die ook nog eens prima beeldkwaliteit levert, toont aan hoe snel tv-technologie vooruitgang boekt. De minpunten zijn beperkt. In zachte kleurovergangen kun je soms wat kleurstroken zien, en de B4 kan deze niet zo goed wegpoetsen als de C4. De hinderlijke advertenties op het Home-scherm schakel je uit via de instellingen. Ondersteuning voor HDR10+ zou deze televisie echt compleet maken.

Toch hebben we flink wat pluspunten weten te noteren. Uitstekend contrast, goede piekhelderheid, prima kleuren, goede kalibratie en mooie beeldverwerking zorgen voor mooie beelden. Ten opzichte van de LG C4 is hij iets minder helder, maar dat is eigenlijk alleen zichtbaar in HDR en bij heel heldere SDR-content. Vermijd daarom veel omgevingslicht. Met zijn vier HDMI 2.1-poorten en ruime gamingfeatures is de LG OLED65B4 een goed keuze voor fervente gamers. WebOS 24, nu met vijf jaar updates gegarandeerd, biedt enorm veel functionaliteit en alle belangrijke apps. Scherp geprijsd bovendien, de B4 is een aanrader!

Heb je een ingenieus ontwerp in gedachten, maar geen 3D-printer in huis? Geen probleem, want er zijn steeds meer manieren om objecten te laten printen zonder zelf apparatuur te bezitten. Online printdiensten nemen je werk uit handen, terwijl je alleen een digitaal bestand hoeft aan te leveren. Of je nu een sleutelhanger ontwerpt of een uniek cadeautje voor een verjaardag, 3D-printen biedt talloze mogelijkheden. Bovendien kun je putten uit uitgebreide digitale bibliotheken met kant-en-klare modellen.

Het printen van ruimtelijke objecten is makkelijker dan ooit, zelfs zonder eigen 3D-printer. Er is namelijk een groeiend aanbod van onlineplatforms en webshops dat het fysieke printproces voor hun rekening neemt, terwijl jij enkel een digitaal ontwerp aanlevert. Daardoor is 3D-printen niet langer alleen weggelegd voor techfanaten of bedrijven. Het volstaat om een geschikt 3D-model te hebben in een gangbaar bestandstype, zoals STL, OBJ of STEP, en je kunt direct aan de slag. De rest van het printproces kun je uitbesteden aan professionele printservices, zodat je altijd verzekerd bent van hoge kwaliteit. Zo kunnen hobbyisten, studenten en ondernemers gemakkelijk experimenteren met 3D-technologie. Het maakt niet uit of je een miniatuur voor bordspellen, een vervangend onderdeel voor een huishoudelijk apparaat of een gepersonaliseerd sierobject wilt maken. Je regelt alles met een paar simpele online handelingen.

Een ontwerp vinden of zelf maken

De eerste stap bij 3D-printen zonder eigen printer is het vinden of ontwerpen van een geschikt model. Online zijn er miljoenen gratis en betaalde ontwerpen beschikbaar, die je vrij kunt downloaden en gebruiken. Platformen als Thingiverse en MyMiniFactory staan bol van de creaties van hobbyisten en professionals. Via de zoekfunctie typ je bijvoorbeeld ‘phone holder’ (telefoonhouder), waarna je talloze varianten vindt die direct te printen zijn. Heb je liever iets unieks? Dan kun je zelf aan de slag met ontwerpprogramma’s met een intuïtieve interface, waarmee je een 3D-bestand genereert (zie het kader ‘Zelf 3D-modellen maken’). Zo heb je de basis voor je zelfgemaakte 3D-project klaar. Het kost uiteraard wat meer moeite dan kiezen voor een ontwerp van iemand anders, maar zelf ontwerpen is wel een stuk leuker en niet in de laatste plaats leerzamer.

Op sites zoals Thingiverse staan talloze leuke en praktische ontwerpen die je kunt downloaden.

Online printservices: zo werkt het

Als je eenmaal een bestand hebt, kun je het uploaden naar een online printservice. Er is keuze uit vele aanbieders, bijvoorbeeld 3DLabs en 3D Print Portaal. Je gaat naar de website en uploadt simpelweg het bestand vanaf je computer. De dienst controleert of je model printbaar is en toont vervolgens de geschatte kosten. Die kosten hangen af van materiaal, afmetingen en complexiteit. Wil je bijvoorbeeld een prototype in kunststof? Dan kies je in het materiaalmenu voor PLA of ABS en vink je de gewenste kleur aan. Ook metalen zoals staal of messing zijn soms mogelijk, maar die opties liggen prijstechnisch hoger. Heb je de instellingen gevonden? Dan rond je de bestelling af zoals je bij een reguliere webshop winkelt. De levertijd varieert van een paar dagen tot weken. Zo heb je in een handomdraai een professioneel geprint object in huis, zonder zelf technische apparatuur te hoeven bezitten. Het hele proces is daardoor uiterst laagdrempelig en snel geregeld.

Bij het aanleveren van je 3D-model is het belangrijk om te weten welke bestandstypen de printservice accepteert. STL is veruit de meest gangbare standaard. Het bevat de geometrie van je ontwerp in de vorm van kleine driehoekige vlakken. Daarnaast is OBJ populair omdat het extra informatie kan bevatten, zoals kleur- of textuurdetails. Er bestaan ook formaten als STEP, 3MF en AMF, maar niet elke aanbieder ondersteunt deze. Kijk op de website van de aanbieder ook of er aanvullende eisen zijn, bijvoorbeeld ten aanzien van de wanddikte van je ontwerp.

Het gebruik van een 3D-printservice is vaak heel eenvoudig.

 Keuze uit materialen en afwerking

Niet alleen de technologie achter 3D-printen is divers, ook de materiaalkeuzes zijn talrijk. Voor de meeste beginnende gebruikers volstaan de eerder genoemde kunststoffen zoals PLA en ABS (zie kader ‘De meest gebruikte materialen’). PLA is biologisch afbreekbaar en relatief eenvoudig te printen, terwijl ABS sterker en iets hittebestendiger is. Zoek je een chique uitstraling? Dan kun je kiezen voor harsgebaseerde prints, gemaakt met lasers (SLA) of lcd-technologie. Het resulterende oppervlak is zeer glad, ideaal voor gedetailleerde miniaturen of sieraden. Daarnaast zijn er steeds meer mogelijkheden om met metalen te werken, hoewel dit vaak duurder uitvalt. Als je een model in metaal bestelt, wordt het in meerdere stappen gefreesd, gegoten of gesinterd, afhankelijk van de aanbieder. Na het printen kan een object extra nabewerkt worden, bijvoorbeeld door schuren, polijsten of zelfs verven. Sommige onlinediensten bieden deze nabewerking als extra optie aan. In de menu’s kies je dan voor afwerkingen als Polished of Painted en geef je eventueel een gewenste kleur op. Zo bepaal je zelf hoe je uiteindelijke ontwerp eruit komt te zien, zonder eigen apparatuur in huis.

©stockphoto-graf - stock.adobe.com

PLA-filament is in eindeloos veel kleuren op rollen verkrijgbaar.

Kosten en planning in de hand houden

Wanneer je een 3D-object laat printen via een onlinedienst, is het verstandig om vooraf je budget en tijdsplanning te bepalen. De prijs wordt meestal berekend op basis van volume en materiaalkeuze. Een simpel plastic figuurtje kost bijvoorbeeld maar een paar euro, terwijl een groot metalen voorwerp in de honderden euro’s kan lopen. Doe een paar proefuploads met verschillende materialen en controleer de gepresenteerde prijs om een idee te krijgen van de mogelijkheden. Let ook op eventuele opstartkosten per bestelling. Sommige platformen rekenen een vast tarief voor elke nieuwe opdracht, ongeacht het formaat. Om transportkosten te beperken, kun je bestellingen combineren of meerdere exemplaren in één keer laten printen. Daarnaast is het slim om te checken hoelang de productie en verzending duren. Voor belangrijke deadlines is het verstandig om wat extra speling in te bouwen, zeker als je nog nabewerking wilt uitvoeren of het object elders moet laten afwerken. Zo voorkom je teleurstellingen, zowel financieel als qua timing, en houd je de kosten en planning beter onder controle.

©ANDREY RADCHENKO

3D-printen in metaal is aanzienlijk kostbaarder dan printen in kunststof.

Van idee tot realiteit met handige voorbeelden

Stel, je wilt een vervangende knop voor je keukenmachine ontwerpen. Om te beginnen meet je de diameter van de as, de hoogte van de originele knop en andere relevante maten met een schuifmaat. Daarna start je je ontwerpsoftware en maak je een cilinder met dezelfde afmetingen. Vervolgens ‘boor’ je een gat in het midden, iets groter dan de as. Je voorziet de buitenzijde van ribbels voor extra grip door simpelweg in je 3D-programma meerdere verticale vlakken toe te voegen. Vervolgens exporteer je het model. Upload je ontwerp naar een printservice en pas de materiaalinstellingen aan. Hierdoor krijg je direct zicht op de prijs. Ben je tevreden? Dan plaats je de bestelling en wacht je tot het pakketje arriveert. Een ander voorbeeld is het printen van gepersonaliseerde sieraden. Upload een eigen 3D-ontwerp, kies een metaal of metaalfinish en laat de aanbieder de rest regelen. Zo wordt 3D-printen iets tastbaars. Creatieve mogelijkheden zijn eindeloos, voor hobby, werk en studie.

©Studio Peace - stock.adobe.com

Meten is weten, dat geldt zeker voor het nauwkeurig namaken van vervangende onderdelen.

Verwacht geen wonderen

Als laatste is het belangrijk om je verwachtingen realistisch te houden. 3D-prints zien er over het algemeen net wat minder strak en glad uit dan in een fabriek of door een professional vervaardigde producten. Bekijk ook altijd de reviews van een printservice en controleer of ze ervaring hebben met het materiaal dat je wilt gebruiken. Blaas je ontwerp niet onnodig op, want hoe groter het is, hoe hoger de kosten en de kans op printfouten. Zorg dat je ontwerp fysiek stabiel staat, zonder overbodige uitsteeksels die kunnen breken. Een handige tip is om bij twijfel eerst een kleinere testversie te laten printen en die vervolgens aan te passen in de configuratietool, waarin je bijvoorbeeld de afmetingen eenvoudig aanpast. Zo zie je of het model overeenkomt met wat je in gedachten had, zonder direct de hoofdprijs te betalen. Voor speciale projecten met verfijnde details, zoals sieraden of miniaturen, is het raadzaam te informeren naar de resolutie en laaghoogte. Vaak kun je deze waarden instellen in de bestelmodule. Door daar goed op te letten, verbeter je de kwaliteit enorm. Zo haal je het beste uit je online 3D-printervaring.

Eigen prints zijn vrijwel altijd net wat minder strak dan in serie gemaakte producten, wat hier goed te zien is.

Meer controle

Met de juiste voorbereidingen, zoals een goed bestandstype en kennis van verschillende materialen, en door gebruik te maken van online printservices, kun je snel en voordelig aan de slag. Wil je nóg meer controle? Dan loont het om software te verkennen en op termijn eventueel zelf een 3D-printer aan te schaffen. Uiteindelijk is 3D-printen voor iedereen toegankelijk, zolang je maar de juiste stappen volgt.

Koffiedrinkers met verschillende smaak in bonen waren tot nu toe aangewezen op twee apparaten of gehannes met verwisselen van koffiebonen. De Philips Baristina is een koffiemachine waarmee je snel wisselt tussen twee soorten bonen. ID.nl testte hem uit.

Eerste indruk: compact en eenvoudig

De Philips Baristina met bean swap is een relatief compacte, niet al te zware machine met een grotendeels kunststof afwerking. Hij biedt de opties om twee verschillende soorten koffiebonen in twee afgescheiden reservoirs boven op het apparaat te doen. Je maakt daarmee naar keuze espresso of lungo met een van beide bonensoorten, of een mix ervan. De bedoeling is dat iedereen makkelijk een koffietje naar zijn eigen smaak maakt. Er is een standaardinstelling voor beide typen dranken, maar het is ook mogelijk om de espresso of lungo sterker te maken met een druk op de knop. Klinkt als een overzichtelijke hoeveelheid functies.

©Saskia van Weert

Verpakking en materiaalgebruik

Zoals bij alle eerder geteste Philips-apparaten zit de Baristina stevig verpakt. Ditmaal niet in een 'gewone' kartonnen doos, maar in een opvallende verpakking waarbij je het karton openklapt om de machine als een soort cadeautje te onthullen. Direct valt op dat het een apparaat zonder veel toeters en bellen is: een eenvoudige grijze body met een uitlekbakje onder het tuitje, een apart verpakte portafilter en een waterreservoir achterop. De behuizing bestaat voor 50 procent uit gerecycled kunststof, waardoor hij helaas wel wat goedkoop oogt gezien de adviesprijs van 349 euro (inmiddels een stuk in prijs gedaald).

Handleiding en voorbereiding

De bediening bestaat uit drie knoppen die met iconen aangeven waarvoor ze bedoeld zijn. Uiteraard is er ook een snoer om hem aan te sluiten, een garantieboekje en een flyer met een QR-code om de handleiding te bekijken en te downloaden. Philips heeft er ditmaal gelukkig voor gekozen niet alle EU-talen in één pdf te zetten, zoals bij de airfryer met stoomfunctie, maar beperkt zich tot een handvol talen. Want hoe eenvoudig een apparaat er ook uitziet, de handleiding even doornemen is altijd een goed idee. Zeker omdat koffiemachines vaak wat handelingen vereisen voordat ze klaar zijn voor gebruik. In dit geval zijn de voorbereidingen overzichtelijk: even doorspoelen met schoon water en uiteraard het portafilter en waterreservoir goed uitspoelen en afdrogen.

©Saskia van Weert

Bonen erin, water erbij

Dan aan de slag. De bonen zijn van bovenaf in het reservoir te gieten. Daarvoor moet wel eerst het bovenklepje open, wat niet zo heel gemakkelijk gaat – ik moet er mijn nagel tussen zetten. Iets van een randje of flapje was handig geweest. Het vullen zelf is een kwestie van de bonen ofwel links ofwel rechts in het reservoir gieten, en dan het klepje weer goed aandrukken. Het waterreservoir haal je gelukkig wel makkelijk uit de behuizing en vul je gewoon onder de kraan. Er zit geen Min-Max-aanduiding op, maar dat is verder geen probleem; er is geen vlondertje om in de gaten te houden.

©Philips

Koffie zetten: zo werkt het

Om koffie te zetten, draai je eerst de knop bovenop naar de gewenste koffiebonensoort. Er zijn drie mogelijkheden: links, rechts of de knop naar onderen draaien. Dat laatste zorgt voor een mix van beide bonensoorten. Druk op de knop voor de espresso of lungo en eventueel de knop voor een extra sterke variant. Vervolgens duw je het portafilter in de opening boven de schenktuit en beweeg je hem naar rechts. Hij komt schuin in een hoek vast te zitten en de machine gaat meteen malen. Dat maakt behoorlijk veel lawaai, en dat is natuurlijk inherent aan het proces van bonen malen. Direct na het malen schiet het portafilter terug naar de beginpositie en begint het water door te lopen. Tijdens dit alles knippert de knop van de gekozen drank.

©Philips

Drab en dosering

Stopt het knipperen, dan is de koffie klaar. Het portafilter kan eruit en moet worden leeggegooid. Direct na het zetten is de koffiedrab erg nat en waterig, dus meteen in de vuilnisbak is geen handige optie. Beter werkt het om de koffie even te laten opdrogen en de drab later alsnog weg te gooien. Er zit een soort uitwerpknopje aan de onderzijde van het portafilter, en dat werkt prima om alles weg te gooien zonder de koffieresten aan te hoeven raken.

Standaard komt er 110 ml lungo of 40 ml espresso uit de machine. Zeker dat eerste is wat krap aan voor een 'Hollandse bak', maar de Baristina kan worden geprogrammeerd om meer koffie te produceren. Dat gaat aan de hand van de drukknoppen en is heel eenvoudig uit te voeren, net als het herstellen van de fabrieksinstellingen.

Consistente smaak

Ook bij meerdere koppen koffie achter elkaar blijft de temperatuur stabiel, wat belangrijk is voor een consistente smaak. Gemalen koffie wordt ondersteund via het portafilter. Dat is ideaal voor speciale single origin-koffies of cafeïnevrije varianten die je niet altijd in bonenvorm kunt krijgen. Het proces is simpel: je voegt de gemalen koffie toe, drukt de juiste knop in en de machine doet de rest.

©Philips

Wat opvalt, is dat de machine zijn werk razendsnel doet. Vanaf het indrukken van de keuzeknop is de koffie in luttele seconden klaar. Qua koffiekwaliteit levert de Baristina een volle, ronde smaak. De cremalaag is mooi egaal en de extractie verloopt zonder spetters of lekkages. Bij de Extra Sterk-stand is de smaak overigens merkbaar krachtiger, dus die voegt zowaar iets toe.

Plus- en minpunten

De belangrijkste pluspunten zijn de snelheid en het gemak van de bean swap-functie, de programmeerbare koffiematen, het gebruiksvriendelijke ontwerp en de veelzijdigheid dankzij de ondersteuning voor zowel bonen als gemalen koffie. Minpunten zijn de minder luxe afwerking, het ontbreken van een klepje op het bonenreservoir en de kleinere inhoud van de dubbele bonencontainers.

Alles bij elkaar is de Philips Baristina met bean swap een uitstekende keuze voor koffiedrinkers die graag variëren in smaak en dat zo eenvoudig mogelijk willen doen. De kernfunctionaliteit is sterk, de koffie is van goede kwaliteit en het gebruiksgemak is hoog. Kleine gemiste details in afwerking en ontwerp doen niets af aan de praktische waarde, maar zorgen er wel voor dat het apparaat minder premium aanvoelt dan sommige concurrenten in dezelfde prijsklasse. Voor wie flexibiliteit belangrijker is dan luxe, is dit echter een zeer geslaagde machine.