ID.nl logo
Kan een fitnesstracker coronabesmettingen constateren?
© Reshift Digital
Gezond leven

Kan een fitnesstracker coronabesmettingen constateren?

Het wordt spannend hoe het gaat lopen deze feestdagen. Krijgen we een enorme toename in het aantal coronagevallen of blijft het cijfer stabiel? Als je zelf symptomen hebt, dan hoor je je te laat testen en mag je verder niemand zien. Ook fitnesstrackers kunnen een rol spelen bij het ontdekken of je mogelijk corona onder de leden hebt. Maar hoe betrouwbaar is dat?

Om met de deur in huis te vallen, een fitnesstracker of activitytracker is niet in staat om te zeggen ‘ja, je hebt corona’. Dat gaat een brug te ver. Wel zijn er fabrikanten die beweren dat er in de helft van de gevallen kan worden waargenomen dat iemand het virus heeft. Dat kan zelfs nog voor de symptomen de kop opsteken.

Fitbit meent dat zijn Charge- en Versa-modellen in ongeveer 50 procent van de gevallen kan zien of iemand corona heeft, al één dag voor de symptomen zich laten zien. Fitbit meldt zelfs bijzondere gevallen waarin het al een week voor de persoon zich ziek voelde kon worden waargenomen. Hoewel je je uiteraard nog steeds moet laten testen, heeft het eerder weten dat je ziek bent zo zijn voordelen. Je kunt hierdoor eerder zorgen dat je thuisblijft en hierdoor zal je potentieel minder mensen aansteken.

Voordat de wearables van Fitbit ook echt een soort corona-optie kunnen krijgen, moet hiervoor nog het één en ander worden aangepast. Zo moet bepaalde informatie gecombineerd worden met elkaar, waardoor er iets meer kan worden gezegd over de mogelijke coronabesmetting. Fitbit wil mensen meten wanneer ze slapen. Op dat moment zijn je hartslag en ademhaling het meest consequent en dat zorgt voor goed vergelijkingsmateriaal met de nachten ervoor.

Apple is er ook mee bezig voor zijn Apple Watch. Het schijnt namelijk vooral de combinatie hartslag, ademhaling en lichaamstemperatuur te zijn die duidelijk kan maken of je het virus onder de leden hebt. Tenminste, het hoeft niet per se het coronavirus te zijn waardoor je hartslag verandert. Het kan ook een andere ziekte zijn.

©PXimport

Voor het geval dat

Helemaal waterdicht zijn activitytrackers dus niet en dat zullen ze niet snel worden. Aan de andere kant is elk moment waarop je kunt waarnemen dat je misschien ziek wordt juist in deze pandemie belangrijk. Ook al blijk je geen coronavirus te hebben, dan heb je het in ieder geval wel vast laten testen, zodat je weet of je anderen mogelijk in gevaar brengt.

Er is nog iets belangrijks, namelijk dat niet iedereen die het coronavirus heeft ook daadwerkelijk iets merkt. Ben je bijvoorbeeld helemaal niet verkouden of kucherig, dan zou je misschien niet eens doorhebben dat je aan het virus lijdt. Mogelijk is je hartslag wel anders dan normaal, omdat je lichaam wel bezig is het virus te bestrijden. Zoiets ontdek je eigenlijk alleen door een wearable te gebruiken. Een wearable is in de strijd tegen corona een mes dat aan twee kanten snijdt.

De tracker van UMC

Het gaat er daarbij dus niet om dat een fitnesstracker zou kunnen weten dat je het coronavirus hebt, het gaat erom dat ze kunnen helpen signaleren dat je het mogelijk hebt. In ieder geval ziet ook de medische wereld er wel brood in. Zo is het UMC Utrecht druk bezig om een wearable te maken die meer kan meten dan een Fitbit, om zo het coronavirus beter op te merken.

Het heeft een subsidie ontvangen van de Europese Unie van 10 miljoen euro. Hiermee bouwen ze een wearable om die meestal wordt gebruikt om te controleren wanneer een vrouw vruchtbaar is. Er is veel informatie nodig om een goede coronaviruswearable te maken: lichaamstemperatuur, ademfrequentie, adembeweging (hoesten bijvoorbeeld), hartfrequentie en zelfs huidvochtigheid.

©PXimport

Er wordt zowel bij het UMC als door Fitbit al flink getest. Fitbit heeft 100.000 mensen in Noord-Amerika bereid gevonden om mee te helpen. Hoe meer data er is, hoe beter kan worden ingeschat welke rol wearables kunnen vervullen in de strijd tegen het coronavirus. Er zijn daarnaast nog andere kanten te belichten. Zo zijn er veel mensen die het in verband met privacy geen prettig idee vinden dat de trackers meer weten over hun gezondheid en deze informatie misschien wel doorspelen naar een overheid of bedrijf.

Elk gewaarschuwd mens is er één

Ook heeft niet iedereen zo makkelijk een fitnesstracker. Niet iedereen kan ze bekostigen, waardoor het zomaar zou kunnen zijn dat een grote groep mensen geen toegang heeft tot een apparaat dat ziekte en soms zelfs dood zou kunnen voorkomen. Tegelijkertijd heeft één op de vijf Amerikanen een wearable. Elke persoon die zo vroeg mogelijk is ingelicht, kan veel potentiële besmettingen voorkomen en mensen in zijn omgeving die in de buurt zijn geweest aanraden om zich zo spoedig mogelijk te laten testen.

Hopelijk kunnen de makers van wearables, ook nieuwe makers zoals het UMC, snel zorgen voor een oplossing waardoor die bandjes die velen om hun arm dragen, nog veel meer voor de gezondheid kunnen gaan betekenen. Over waarschuwen gesproken, overigens. Vrijwel altijd hebben dit soort bandjes bluetooth aan boord. Een andere interessante ontwikkeling is dat wearables net als smartphones kunnen helpen bij contact tracing. Lees er hier meer over.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.