In de vorige PCM legden we in de workshop Dataherstel uit hoe u corrupte bestanden kunt repareren. Deze keer concentreren we ons niet zozeer op uw eigen gegevens, maar proberen we corrupte systeeminformatie te herstellen, zodat we opnieuw toegang tot onze data krijgen.

"Wanneer het besturingssysteem er de brui aan geeft en al uw bestanden onbereikbaar worden hoef u gelukkig nog niet te wanhopen. Met de herstelconsole van Windows XP en RecoveryExpert van Acronis kunt u uw gegevens in de meeste gevallen nog wel redden. Herstelconsole In PCM 11 vertelden we u al hoe u de Windows XP-herstelconsole als vast onderdeel van het opstartmenu kunt installeren (en opnieuw verwijderen). U kunt die tool echter ook altijd rechtstreeks opstarten vanaf de installatie-cd-rom van Windows, door de R-toets in het keuzemenu in te drukken. Hoe u precies inlogt - inderdaad: mét Administrator-wachtwoord! - las u ook al in PCM 11. Wanneer u bij de prompt bent aanbeland, krijgt u via de opdracht 'help' een overzicht van alle beschikbare opdrachten te zien. Vervolgens kunt u als parameter één van die opdrachten aangeven: u krijgt dan gedetailleerde informatie voorgeschoteld over de verschillende opties (bijvoorbeeld help format). Aan de hand van enkele typische rampenscenario's tonen we hoe u de herstelconsole efficiënt kunt inzetten. opstartmenu Laten we met een vrij onschuldig voorbeeldje beginnen: u beschikt over een multi-bootsysteem, maar krijgt het opstartmenu niet meer correct - lees: met alle partities - te zien. Op zich is dat niet zo erg, want wellicht heeft dat slechts met een corrupt boot.ini-bestand te maken. Dat zou trouwens ook het geval kunnen zijn als u een bericht in de stijl van “NTOSKRNL.EXE missing or corrupt” voorgeschoteld krijgt. Om te beginnen kunt u vanuit de herstelconsole de status van het boot.ini-bestand controleren met de opdracht 'bootcfg /list'. U kunt de console op alle aangesloten harde schijven ook zelf naar Windows-installaties laten speuren via bootcfg /scan. Deze installaties kunt u aan de bootconfiguratie laten toevoegen met de opdrachten 'bootcfg /rebuild' of 'bootcfg /add'. Houd er wel rekening mee dat u nog altijd zélf de identificatie van de installatie en de opties moet meegeven; vooral dat laatste kan een complexe zaak zijn. Lukt het intussen om Windows op te starten, dan gebruikt u bij voorkeur het tabblad boot.ini in de msconfig: daar kunt u namelijk alle nodige startopties aanvinken en van de nodige parameters voorzien (via de knop Advanced Options). *** bootini.jpg ***BIJSCHRIFT: Via msconfig kunt u veilig(er) aan de boot.ini-opties sleutelen. opstartbestanden Een verstrooidheid, een bug, een virus... Allemaal kunnen leiden ze tot een niet-opstartbare Windows en u opzadelen met een onheilspellend bericht als “NTLDR is missing...”. Ntldr is namelijk één van de cruciale systeembestanden die Windows XP nodig heeft om te kunnen opstarten. Normaal bevindt dat bestand zich in de root van C:, samen met het systeembestand ntdetect.com. Krijgt u zo'n foutmelding te zien, dan kunt u de herstelconsole ook opstarten via de installatie-cd-rom van Windows. Wanneer de Windows XP cd-rom in de E-drive zit, dan zouden de volgende opdrachten u opnieuw een werkzaam systeem moeten bezorgen: *** Begin codekadertje C: COPY E:\I386\NTLDR C: *** Einde kaderstukje zowel ntldr als ntdetect.com bevinden zich namelijk in de map \I386 op uw Windows XP installatie-cd-rom. stuurprogramma's en services *** BSOD.jpg *** googlebsod.jpg Maar wat doet u als u tijdens het opstarten van Windows XP telkens met een 'Blue Screen of Death' (BsoD) wordt geconfronteerd en u Windows met geen mogelijkheid meer aan de praat krijgt? Noteer in dat geval de stopcode (in de stijl van '0X0000007A') en ga na of er melding wordt gemaakt van één of andere service of driver. Gewapend met die gegevens kunt u uw geluk vervolgens beproeven bij een zoekmachine als Google. Meestal kunt u er met een opstart in de Veilige Modus wel uitkomen: daardoor rolt u terug naar een vorig (lees: stabiel) stuurprogramma en spreekt u het ingebouwde Systeemherstel aan. Ook kunt u via de F8-toets vanuit het speciale opstartmenu in Windows XP de Laatst bekende juiste configuratie activeren. Voor de hardnekkigste gevallen is echter de tussenkomst van de herstelconsole vereist. Gebruik daarvoor eerst de opdracht 'listsvc', waarmee u een volledig overzicht van alle drivers en services krijgt, inclusief hun huidige opstartstatus. Herkent u de probleemdriver of -service, dan kunt u die uitschakelen via de opdracht 'disable', waarbij u de naam van de driver/service opgeeft. Met 'enable' kunt u die achteraf opnieuw activeren. Hebt voor het herstel bijvoorbeeld een driver uit een cabinet (.cab) van de Windows-installatie-cd-rom nodig, dan kunt u dat bestand eruit lichten met de opdracht 'expand'. bootsectoren Het kan natuurlijk altijd erger, bijvoorbeeld als één van de bootsectoren van uw harde schijf corrupt geworden is. Gelukkig kunt u ook daarvoor bij de herstelconsole aankloppen - meer bepaald bij fixmbr en fixboot. Met de eerste opdracht herstelt u het 'master boot record': de allereerste sector van de harde schijf die normaal gesproken ook de hoofdpartitietabel bevat. Die opdracht heeft nagenoeg hetzelfde effect als fdisk/mbr bij Windows 95/98/Me. De tweede opdracht schrijft een nieuwe bootsector naar de partitie die u als parameter meegeeft. Zo luidt althans de theorie. En kleine fouten kunt u met die opdrachten inderdaad rechtzetten. Maar biedt de herstelconsole geen volledig leeggemaakte ('uitgenulde') hoofdpartitietabel aan, want noch fixmbr, noch fixboot kunnen daarmee overweg! Fixmbr onderneemt uitsluitend een - nutteloze - poging om de mbr-code te herschrijven en daar blijft het bij. Voor een effectief herstel van de partitietabel is dus zwaarder materiaal vereist. RecoveryExpert *** recoveryexpert1.jpg & *** recoveryexpert2.jpg ***BIJSCHRIFT: Handig voor snelle en beperkte interventies. Eén van de tools die gespecialiseerd is in een automatisch én gebruiksvriendelijk herstel van corrupte of verdwenen partities, is Acronis RecoveryExpert (www.acronis.com/download). Het voordeel van deze software is dat ze zowat alle Windows-versies ondersteunt en met tal van bestandssystemen (waaronder Linux Ext2/Ext3 en Hpfs) overweg kan. Er staat een gratis demoversie - inclusief pdf-handleiding - online, maar daarmee kunt u alleen leesacties verrichten. Met de probeerversie kunt u evenmin opstartbare reddingsschijven creëren. Toch bewijst ook zo'n proefversie zijn nut, aangezien u daarmee alvast een eerste analyse krijgt. Gewapend met die gegevens kunt u dan trefzekerder aan de slag met het materiaal uit onze volgende (mini-)workshop. analyse We gaan er even van uit dat plotseling één van uw partities van de schijf verdwenen lijkt te zijn. Hoe kan RecoveryExpert helpen? De bedoeling is alvast om eerst uw pc opgestart te krijgen - bijvoorbeeld met de opstartdiskettes die u (vooraf) met RecoveryExpert hebt gemaakt. Daarna hoeft u weinig meer te doen dan dit stappenplan te volgen. Daarbij hebt u de keuze tussen Automatic en Manual. U kunt natuurlijk altijd eerst Automatic uitproberen, maar wij gaan meteen voor Manual - niet dat dat zoveel uitmaakt: in dit geval moet u in een grafische omgeving zelf nog de niet-toegewezen schijfruimte aanklikken waar u vermoedt dat de verdwenen partitie zich ongeveer bevindt. In een volgende stap moet u kiezen tussen Fast of Complete, waarbij de Complete-optie iets meer zekerheid biedt. In dat geval wordt namelijk niet alleen op de eerste sector van elke schijfcilinder gezocht naar de verdwenen partitie. Stap 2: herstel Levert de analyseronde inderdaad iets op, dan krijgt u eerst een overzicht van hoe de schijf eruit zal zien als u op de Proceed-knop klikt. Pas daarna wordt de verdwenen partitie effectief weer 'tot leven geroepen'. Let wel: die laatste fase is alleen mogelijk met de betaalde versie van het programma. Bovendien blijft de herstelkracht van dit pakket beperkt tot louter corrupte partitietabellen. Wie er niet voor terugschrikt om wat dieper te graven, kan zelf heel wat knappere hersteltoeren uithalen, maar dat valt buiten het bestek van deze workshop! "

Wanneer je alle internetdiensten opsomt die je zelf gebruikt, van e-mail tot zoekmachines, is de kans groot dat het vrijwel allemaal Amerikaanse platformen zijn. Voor wie zich daar niet helemaal comfortabel bij voelt, zijn er ook (gratis) Europese alternatieven.

Steeds meer internetgebruikers in Europa stellen zich vragen bij de intensieve dataverzameling en dominante marktpositie van Amerikaanse techbedrijven, zeker in de huidige geopolitieke context. Daardoor groeit de interesse voor Europese alternatieven, die minder afhankelijk zijn van de Amerikaanse bedrijfswereld en overheid, beter aansluiten bij de strengere Europese privacywetgeving, en transparanter zijn over het gebruik van persoonsgegevens.

In dit artikel laten we je kort kennismaken met enkele Europese diensten die een privacyvriendelijker en vaak volwaardig alternatief bieden voor bekende Amerikaanse webdiensten en platformen. Dit gaat breed: van zoekmachines, e-mail en kantoortoepassingen tot cloudopslag, VPN, vertalingen, videosharing, AI-chat en sociale media. Wil je echt de-Amerikaniseren? Gebruik voor deze diensten dan geen Google-, Apple- of Facebook-account.

Zoekmachine

Het zal je niet verbazen dat een browser als Chrome standaard Google gebruikt als zoekmachine, maar je kunt zonder problemen een andere instellen. Open de instellingen van Chrome, ga naar Zoekmachine en klik op Wijzigen. Selecteer het gewenste alternatief. Europese, privacybewuste zoekmachines zijn onder meer het Duitse Ecosia (investeert advertentie-inkomsten in boomaanplant), het Franse Qwant en het Zwitserse SwissCows (dat overigens niet langer gratis is).

Je kunt ook handmatig een extra zoekmachine toevoegen. Neem bijvoorbeeld SwissCows in Chrome. Open opnieuw Zoekmachine en kies Zoekmachine en Site Search beheren. Klik op Toevoegen bij Site Search. Vul SwissCows in als naam, (bijvoorbeeld) sc als snelkoppeling en www.swisscows.com/web?query=%s als url. Bevestig met Toevoegen. Je kunt deze nu instellen als standaard of activeren via sc gevolgd door een druk op Tab in de adresbalk, waarna je de zoekterm ingeeft. Weet wel dat deze drie alternatieve zoekmachines deels gebruikmaken van de zoekindex van het (Amerikaanse) Bing.

Je kunt ook Europese, privacygerichte browsers gebruiken, zoals Ecosia en Ecosia (browser), de Zweedse Mullvad Browser en het Noorse Vivaldi. Hier kun je ook telkens je voorkeurzoekmachine instellen. Houd er wel rekening mee dat deze drie browsers de (Amerikaanse) Chromium- of Firefox-engine gebruiken voor het weergeven van webpagina's.

E-mail en agenda

Gmail en Outlook zijn twee zeer populaire webmaildiensten, vooral dankzij hun sterke integratie met respectievelijk het Google- en Microsoft-ecosysteem. Op het vlak van privacy zijn er wel enkele bedenkingen. Bij Gmail wordt de inhoud van je mails gescand voor gepersonaliseerde advertenties, en ook Microsoft toont advertenties. Beide versleutelen weliswaar je berichten, zowel tijdens de overdracht als in rust (op de mailservers), maar de diensten zelf bewaren de encryptiesleutels.

Diensten als het Duitse Tuta en het Zwitserse Proton Mail pakken dit beter aan. Ze zijn grotendeels opensource, ze gebruiken stevige end-to-end-versleuteling en bij Tuta geldt zelfs het zero knowledge-principe: de dienst heeft geen toegang tot je gegevens, wachtwoorden of metadata. Bij Proton Mail blijft beperkte metadata zoals de onderwerpsregel zichtbaar. Beide zijn beschikbaar via web en mobiele apps en bieden in de gratis versie 1 GB opslagruimte; bij Tuta zit daar ook een agenda bij.

We helpen je even op weg met de laatste. Klik op Gratis e-mailaccount aanmaken en daarna op Selecteren bij Free. Kies je e-mailadres (@tutamail.com) en stel een wachtwoord in. Je krijgt een herstelcode waarmee je weer toegang krijgt als je je wachtwoord (of tweede factor) kwijt zou raken. Na goedkeuring kun je meteen mails ontvangen en verzenden. In de webinterface vind je rechtsboven de knoppen Contacten en Agenda.

Kantoor

Als je denkt aan een cloudgebaseerde kantoorsuite, komen Google Documenten (en Workspace) en Microsoft 365 waarschijnlijk als eerste in je op. Toch zitten er vooral bij Google enkele privacyproblemen. Het verdienmodel draait rond advertenties, er is geen sluitende garantie dat je data binnen de EU blijven en in de gratis versie bewaart Google zelf de encryptiesleutels. Microsoft scoort iets beter, maar wie zeker wil zijn dat data de EU niet verlaten, kijkt beter naar het Letse OnlyOffice.

We stellen hier kort de gratis cloudservice voor, bereikbaar vanuit je browser en via mobiele apps. Registreer je via de website van OnlyOffice en bevestig je aanmelding via de ontvangen mail. Je krijgt dan een persoonlijke url (https://<accountnaam>.onlyoffice.com) die als centrale documentenhub fungeert, met 2 GB opslagruimte. Je kunt er 'kamers' aanmaken. Dit zijn virtuele ruimtes of projectmappen waarin je documenten creëert, bewerkt en eventueel deelt met rolgebaseerde toegangsrechten.

De suite bevat een tekstverwerker, spreadsheet, presentatietool en pdf-editor. Omdat de dienst standaard werkt met Microsofts OOXML-bestandsformaten, hoef je bij het importeren of exporteren nauwelijks compatibiliteitsproblemen te verwachten.

Cloudopslag

Bij cloudopslag springen Google Drive (15 GB gratis) en Microsoft OneDrive (5 GB gratis) er qua gebruikersaantallen uit, met Dropbox (2 GB gratis) als derde op het podium. Je data worden telkens op Amerikaanse servers opgeslagen en je hebt geen controle over de encryptiesleutels. Je kunt dit eventueel oplossen met end-to-end-encryptie via een gratis tool als Cryptomator.

Er bestaan gelukkig ook gratis Europese alternatieven die vergelijkbare opslagruimte bieden, je data gegarandeerd binnen de EU bewaren en je zelf de encryptiesleutels laten beheren. Een daarvan is het Zwitserse EdelCloud Basic (2 GB), van de makers van SwissCows. Bekendere opties zijn Proton Drive (5 GB) en pCloud (10 GB), beide eveneens uit Zwitserland.

We kijken naar pCloud. Je meldt je gratis aan via de website. Stel een wachtwoord in en kies bij Gegevensregio voor Europese Unie. Bevestig via de link in de ontvangen e-mail en klik op de website op Ga naar mijn account. Je kunt dan meteen aan de slag. Linksonder zie je dat standaard al 3 GB is ontgrendeld. Door acties uit te voeren zoals een bestand uploaden, pCloud Drive en de mobiele app installeren en enkele vrienden uitnodigen, kun je dit uitbreiden tot 10 GB.

Vertaling

Het begint wat eentonig te worden, maar ook voor geautomatiseerde vertalingen kom je al snel uit bij diensten van Google Translate of Microsoft Translator. Toch bestaat er een sterk en populair alternatief: het Duitse DeepL. De gratis versie kent wel enkele beperkingen: je kunt maximaal drie documenten per maand van maximaal 5 MB vertalen (niet bewerkbaar), en je teksten kunnen door DeepL worden gebruikt voor trainingsdoeleinden.

Minder bekend, maar volledig gratis, zijn Lingva Translate (meer dan honderd talen) uit Duitsland en het Spaanse Apertium (meer dan veertig talen, ook als app). Beide zijn opensource. Bij Apertium kun je documenten en webpagina's uploaden, maar de beschikbare doeltalen hangen af van je brontaal. Vanuit Nederlands bijvoorbeeld kun je helaas alleen naar Afrikaans vertalen. Lingva biedt een bredere keuze aan taalparen, al moet je de brontekst hier wel zelf invoeren of plakken. Je kunt de tekst ook laten voorlezen, al is de kwaliteit voor Nederlands voorlopig ondermaats. De vertalingen zijn bij beide diensten niet bewerkbaar op de site.

Videosharing

Videosites als Vimeo en vooral Googles YouTube hoeven we niet meer toe te lichten, maar kun je ook enkele Europese alternatieven noemen? Die bestaan wel degelijk, met als bekendste Dailymotion en PeerTube, beide van Franse oorsprong.

Dailymotion heeft dan misschien niet het uitgebreide aanbod van YouTube, maar bereikt wereldwijd toch zo'n 300 miljoen maandelijkse gebruikers. Je kunt er zonder account video's opzoeken via trefwoorden en daarna filteren op onder meer Playlists, Users en Hashtags. Met een account kun je ook video's uploaden en delen via je browser of mobiele apps. Het platform geeft aanbevelingen op basis van je kijkgedrag en is geïntegreerd met sociale media als Facebook en X.

Bij PeerTube draait eveneens alles rond video streaming en delen, maar dan binnen het zogeheten Fediverse (meer daarover verderop in dit artikel). Zoeken naar specifieke video's of kanalen kun je via deze link. Bij een geschikte video klik je op een knop die je naar de bijbehorende server brengt, waar je je eventueel kunt aanmelden om bijvoorbeeld op video's te reageren of zelf te publiceren op je kanaal.

Sociale media

Met sociale mediaplatformen bevinden we ons bijna volledig op Amerikaans grondgebied. Denk aan Facebook, Instagram, X, LinkedIn, Snapchat, Pinterest, Reddit, Threads en WhatsApp. Er bestaan wel – ook Europese – alternatieven, maar overstappen is vaak lastig. Je wilt immers voldoende aanbod, voldoende medegebruikers en het liefst ook een gebruiksvriendelijke omgeving.

Zo is er het Zwitserse Threema (circa 6 euro), een dienst die zich opwerpt als veilig en privacy-bewust alternatief voor WhatsApp, maar helaas is het niet mogelijk berichten tussen beide netwerken uit te wisselen – ook al ijvert de EU met initiatieven als de Digital Markets Act voor meer interoperabiliteit tussen (onder meer) berichtenapps.

Een andere relatief bekende, maar geheel gratis dienst is Mastodon, van Duitse oorsprong. Dit is een microbloggingdienst met tekstposts, reacties, boosts en volgers, die zich profileert als alternatief voor X. Mastodon maakt deel uit van het zogenaamde Fediverse, een samentrekking van 'FEDerated unIVERSE'. Dit is een gedecentraliseerd netwerk van onafhankelijk beheerde servers (zogeheten instances), die via gemeenschappelijke protocollen als ActivityPub wel met elkaar kunnen communiceren.

Andere Fediverse-diensten van Europese origine zijn het al vermelde PeerTube (videoplatform), het IJslandse Pleroma (microblogging), het Franse Funkwhale (audiosharing) en Lemmy (forum- en discussienetwerk, vergelijkbaar met Reddit).

AI-chat

Sinds de lancering van ChatGPT door het Amerikaanse OpenAI eind 2022 is AI, en in het bijzonder AI-chatbots, niet meer weg te denken uit bedrijven en uit ons dagelijks leven. China volgt als stevige tweede speler – denk aan het veelbesproken DeepSeek – maar ook Europa is bezig aan een fikse inhaalbeweging. Een opvallend initiatief komt van OpenEuroLLM, een alliantie van meer dan 20 Europese bedrijven, universiteiten en supercomputingcentra die een opensource-taalmodel (LLM, Large Language Model) ontwikkelen als alternatief voor Amerikaanse en Chinese AI-assistenten. OpenGPT-X dan weer is een Duits project dat grootschalige AI-taalmodellen bouwt, waaronder het opensource-model Teuken-7B, getraind in alle 24 officiële EU-talen.

Wil je zelf met een Europese AI-chatbot experimenteren, kijk dan eens op de site van het Franse bedrijf Mistral dat eigen taalmodellen ontwikkelde. Wil je ook beelden en code genereren, dan moet je je wel registreren. De bot reageert opvallend snel, maar wie meer functies wil – zoals een onbeperkt aantal prompts per dag en een krachtiger LLM – moet upgraden naar Pro (zo'n 18 euro per maand).

VPN

Een Virtual Private Network, kortweg VPN, is ideaal voor wie meer online privacy wil (je ip-adres blijft verborgen), veiliger wil surfen op openbare wifi (je data zijn volledig versleuteld) of geoblokkades wil omzeilen (je kiest een VPN-server in een niet-geblokkeerd land).

Veel populaire opties, zoals Hotspot Shield, zijn Amerikaans. Wie liever Europees gaat, vindt sterke alternatieven als het Zweedse Mullvad en het Zwitserse Proton VPN. Beide houden geen logboeken bij, ze bieden een wereldwijde keuze aan VPN-servers en gebruiken opensource-clientapps. Je vindt er ook functies als een killswitch (je verbinding wordt meteen verbroken als de VPN-server wegvalt) en split-tunneling (je kiest zelf welke apps via de VPN lopen). Proton VPN ondersteunt wel beter streamingdiensten als Netflix en Prime Video. Beide kosten zo'n 5 euro per maand.

Proton VPN biedt tevens een beperkte gratis versie, handig om mee te starten. Surf naar de site van Proton VPN, vul je e-mailadres in, klik op Begin met Proton VPN en stel een sterk wachtwoord in (twee keer). Je kunt meteen de client-app downloaden, bijvoorbeeld voor Windows. Installeer die (extra apps hoef je niet mee te nemen) en meld je aan met je Proton-account. Kies een VPN-server in een beschikbaar land (vijf in de gratis versie), klik op Verbinden en test de VPN-verbinding gerust via bijvoorbeeld www.whatismyip.com. Of nog beter (in het kader van dit artikel) www.watismijnip.nl/.

Blijft de deur van je wasmachine dicht, ook al is het programma afgelopen, en krijg je hem niet open? Dat probleem komt vaak voor en heeft meestal een eenvoudige oorzaak. In dit artikel noemen we vijf redenen waarom de deur niet opengaat en wat je zelf kunt doen om dat snel en veilig op te lossen.

Ook interessant: Slimmer wassen: deze functies maken je wasmachine nét even handiger

Het komt vaker voor dan je denkt: de wasmachine is klaar, maar de deur weigert open te gaan. Lastig, zeker als je schone was nog nat in de trommel ligt. Gelukkig is er meestal geen reden tot paniek. Vaak ligt het aan een simpele oorzaak die je zelf kunt oplossen.

1 - Water in de trommel

De meest voorkomende boosdoener is achtergebleven water. Zolang er water in de machine zit, blijft de deur bewust op slot om lekkage te voorkomen. Zie je nog water in de trommel? Start dan opnieuw het afvoerprogramma. Werkt dat niet, maak dan het filter onderin schoon en laat via het slangetje of de opening het restwater weglopen. Vaak schiet de deur daarna vanzelf los.

2 - Het kinderslot is ingeschakeld

Sommige modellen hebben een kinderslot of extra beveiliging. Staat dit ingeschakeld, dan blijft de deur dicht, ook al is het programma afgerond. Controleer in de handleiding hoe je het slot uitschakelt. Meestal gaat het om een combinatie van knoppen op het display. Pas als dit is gedeactiveerd, kun je de deur openen.

©Engin Akyurt

3 - Elektronische vertraging of reset

Bij veel moderne machines zit er enkele minuten vertraging tussen het einde van het programma en het ontgrendelen van de deur. Even wachten kan dus al genoeg zijn. Blijft de deur toch op slot, haal de stekker er een paar minuten uit en sluit hem opnieuw aan. Zo wordt de elektronica gereset en komt de deur vaak alsnog vrij.

4 - Handmatige noodontgrendeling

Lukt het nog steeds niet, dan is er vaak een handmatige oplossing. De meeste wasmachines hebben een noodontgrendeling, meestal te vinden achter het klepje bij het filter of onderaan de machine. Door hier voorzichtig aan te trekken, kun je de deur veilig openen zonder schade. Raadpleeg de handleiding voor de exacte plek en werkwijze.

5 - Defecte vergrendeling

Als geen van deze stappen helpt, kan de vergrendeling zelf kapot zijn. Dit onderdeel slijt met de tijd en kan uiteindelijk defect raken. Soms helpt het tijdelijk om de machine spanningsvrij te maken, maar blijft de deur gesloten, dan is vervanging van het slot nodig. Dit is werk voor een monteur.

Wanneer moet je hulp inschakelen?

Blijft de deur hardnekkig dicht of merk je andere signalen, zoals vreemde geluiden of een brandlucht, stop dan direct met zelf proberen. Forceren kan schade veroorzaken. In dat geval is het verstandig een monteur te bellen.

Een geblokkeerde deur hoeft in elk lang niet altijd een groot probleem te zijn. Vaak is een eenvoudige reset, het verwijderen van restwater of het uitschakelen van het kinderslot al genoeg. Lukt het niet, dan kan de noodontgrendeling of een monteur uitkomst bieden. Met regelmatig onderhoud en een beetje oplettendheid verklein je de kans dat je opnieuw voor een gesloten deur staat.