Bijna elk modern moederbord is tegenwoordig voorzien van een raid-controller. Handig, want zo kunt u meerdere schijven combineren tot één grote. Maar wist u dat u met raid de prestaties van uw harde schijf kunt verdubbelen of dat u uw data dankzij raid beter kunt beveiligen? Ook een combinatie van deze twee is mogelijk. In dit dossier vertellen we u alles over raid, en sluiten we het artikel af met een korte workshop.

Raid is een afkorting die staat voor 'redundant array of independent/inexpensive disks', wat zoveel betekent als 'een verzameling losse schijven die samen een array (bundel) vormen'. Met andere woorden: met raid combineert u meerdere harde schijven tot één schijf, met als doel de prestaties te verbeteren of de op de harde schijven opgeslagen informatie beter te beveiligen. Beveiligen betekent in deze context het beveiligen tegen beschadiging of verlies door het defect raken van één of meer harde schijven. Dataverlies door virussen of ander onheil van buitenaf valt hier niet onder. Raid: veilig! Omdat raid data zo goed beveiligt, wordt het al jaren gebruikt in datacenters en -servers waar de bescherming van de opgeslagen informatie van cruciaal belang is. Raid wordt in dit soort toepassingen voornamelijk gebruikt waarvoor het oorspronkelijk bedoeld is, namelijk om een harde schijf met belangrijke informatie te kunnen spiegelen op een tweede. Mocht één van deze harde schijven defect raken, dan gaat de informatie niet verloren omdat de tweede harde schijf een exacte kopie is van de eerste. In de loop der jaren zijn er verschillende vormen van raid bijgekomen die ook interessant zijn voor de consument. Verderop in dit artikel leggen we uit welke vormen van raid er zijn. Raid-controller Op veel moederborden zit tegenwoordig standaard een raid-controller – deze stuurt de raid-configuratie aan. Zo hebben de duurdere Intel Pentium 4 en AMD Athlon moederborden standaard ondersteuning voor raid met serial ata (sata) harde schijven. Raid met ata of sata harde schijven biedt in principe dezelfde mogelijkheden als het ouderwetse scsi-raid, het verschil zit hem echter in de ondersteuning van de diverse vormen (raid levels) van raid en de betrouwbaarheid. Een scsi of ata/sata raid-controller is in principe niets meer dan een harde schijf-controller met meerdere kanalen, met extra ingebouwde mogelijkheden om meerdere schijven op één controller aan te sluiten en vervolgens te combineren in verschillende configuraties. Raid0 De verschillende configuraties van gecombineerde harde schijven zijn beter bekend onder de naam 'raid levels'. Uit de naam van het raid level kunt u afleiden hoe de schijven geconfigureerd zijn. Raid0 – of 'striping' – is een configuratie die de beste prestaties levert maar wel de meest onveilige is. Raid0 werkt als volgt: stel dat u een bestand van 100 MB wilt wegschrijven naar een 80 GB harde schijf. Dat kost tijd, maar hoeveel tijd het kost is afhankelijk van de maximale schrijfsnelheid van de harde schijf. Stel nu dat u twee identieke 80 GB harde schijven hebt, en dat u naar iedere schijf tegelijkertijd 50 MB – de helft van het bestand – wegschrijft. Het wegschrijven van het 100 MB grote bestand gebeurt nu in de helft van de tijd; iedere schijf schrijft immers 50 MB weg in de helft van de tijd die nodig is om een 100 MB groot bestand weg te schrijven. Kort gezegd leest en schrijft een raid0 array van twee 80 GB schijven data tweemaal zo snel als een enkele 80 GB schijf. Snel, maar niet veilig Een ander voordeel van een raid0-configuratie is dat u de capaciteiten van de harde schijven bij elkaar mag optellen. Het verdelen van de data over de verschillende harde schijven komt voor rekening van de raid-controller, want de pc ziet simpelweg een grote, snelle, harde schijf. Er zit echter wel een addertje onder het gras; mocht namelijk één van de harde schijven in de array defect raken, dan is het onmogelijk om de informatie die op deze schijf opgeslagen was, terug te krijgen. U mist dan de helft van de data met als resultaat dat de array in zijn geheel onbruikbaar is geworden. Daarom is een raid0 array eigenlijk alleen daar geschikt waar de bescherming van de informatie minder belangrijk is dan de prestaties van de raid-array. Raid1 Raid1 – of mirroring – kan de opgeslagen informatie veel beter beveiligen dan raid0; Raid1 gebruikt namelijk twee harde schijven waarbij de tweede een exacte kopie is van de eerste. Mocht een van de beide schijven dus defect raken, dan gaat de informatie niet verloren. Een nadeel is wel dat de opslagcapaciteit van de tweede schijf verder niet benut wordt, dus in het geval van twee 80 GB harde schijven blijft de totale opslagcapaciteit 80 GB. Raid0+1 Raid0+1 is een combinatie van raid0 en raid1. Raid0+1 combineert de prestaties van een raid0-array met de bescherming van een raid1-array. Groot nadeel is echter wel dat u hiervoor maar liefst vier harde schijven nodig hebt, waarvan er twee alleen gebruikt worden om de data te spiegelen. Net als bij raid1 wordt de opslagcapaciteit van deze harde schijven verder niet benut, wel zijn de prestaties een stuk beter. Raid5 Raid5 is eigenlijk een verdere uitwerking van raid0+1. Raid5 maakt gebruik van parity-informatie die berekend wordt uit de harde schijven in de array. Op elke schijf wordt een deel van deze informatie opgeslagen. Voor een raid5 array zijn minimaal drie harde schijven nodig. Op elke schijf wordt een deel van de parity informatie opgeslagen; we verliezen dus maar een klein deel van de beschikbare opslagcapaciteit. Mocht een van de drie schijven defect raken, dan worden bij de installatie van een nieuwe schijf de data herberekend uit de informatie op de twee andere schijven. Er zijn nog andere vormen van raid die we hier buiten beschouwing laten, omdat die niet worden ondersteund door de gangbare raid-controllers. Raid3 en raid1+0 worden bijvoorbeeld vooralsnog alleen gebruikt in datacenters en voor grote databases waarbij vaak tientallen scsi-schijven en raid-controllers gebruikt worden. Raid 5 komt u echter niet vaak tegen, omdat de populaire raid-controllers deze standaard niet ondersteunen. Ook is raid5 niet terug te vinden bij de moederborden met een geïntegreerde raid-controller. Jbod Sommige raid-controllers hebben naast het ondersteunen van raid levels, nog een extra optie: jbod, ofwel 'just a bunch of disks'. U kunt dan meerdere harde schijven combineren tot één grote schijf. Het voordeel is dat u de verschillende schijven als één schijf kunt benaderen, voordelen in prestaties levert het echter niet op. Een groot nadeel van jbod is dat u gemakkelijk data kunt kwijtraken als een van de schijven defect raakt, bijvoorbeeld als een gedeelte van een bestand op de defecte schijf stond en de rest op de andere schijven in de array. U bent dan het hele bestand kwijt, ookal stond slechts een klein deel ervan op de defecte schijf. Wat hebt u nodig? Om een pc met een raid-configuratie uit te rusten hebt u minstens twee identieke harde schijven nodig (meer hierover leest u onder 'Waar moet u op letten?') en een raid-controller. Bij moderne moederborden zit een raid-controller vaak al op het moederbord. Dat scheelt weer in de aanschaf. Houd er echter rekening mee dat de meeste van deze raid-controllers slechts een beperkt aantal mogelijkheden bieden. Een ander nadeel is dat u een geïntegreerde raid-controller niet mee kunt verhuizen naar een nieuwe pc. Maar het belangrijkste nadeel is misschien wel dat u bij een defect moederbord ook de harde schijven niet meer kunt benaderen. Gebruikt u de pc dus voor belangrijke zaken en is de beschikbaarheid van de opgeslagen informatie van doorslaggevend belang, kies dan altijd voor een losse raid-controller; deze is eenvoudiger te vervangen of in een andere pc te plaatsen om weer bij uw data te kunnen. Welke schijf kiest u? De keuze tussen ata, serial ata en scsi is afhankelijk van de toepassing en of er wel of geen raid-controller op het moederbord aanwezig is. Is het moederbord voorzien van een ata raid-controller, dan configureert u met twee identieke (s)ata harde schijven eenvoudig een raid0- of raid1-array. Wat prestaties betreft doen ata en serial ata niet voor elkaar onder, maar scsi heeft duidelijk een streepje voor op ide, zowel qua prestaties, maar zeker wat betreft de betrouwbaarheid. Helaas betaalt u voor een scsi raid-controller en een aantal scsi-schijven een veelvoud van wat een vergelijkbare configuratie met ata/serial ata kost. Voor gebruik met de snelste pc's (bijvoorbeeld voor videobewerking) geniet een serial ata raid-configuratie de voorkeur, omdat de nieuwste harde schijven met hoge opslagcapaciteit tegenwoordig alleen nog met een serial ata-aansluiting zijn uitgevoerd. Uiteraard kan het ook zonder raid-controller. Zowel Windows 2000 als Windows XP kunnen met behulp van software een raid-array configureren, maar de mogelijkheden zijn dan wel beperkt. Zo is het onder Windows 2000 en XP alleen mogelijk een raid0-array te configureren, raid1 en raid5 worden alleen ondersteund in Windows 2000 Server en Windows 2003 Server. Daarnaast blijft het een software-oplossing. Mocht er dan iets fout gaan met Windows, dan is de kans groot dat ook de raid-array beschadigt raakt en de opgeslagen informatie verloren gaat. Waar let u op? Wilt u optimaal gebruik maken van raid, dan moet u op een aantal dingen letten. Deze zijn van toepassing op zowel een configuratie met scsci- als met (s)ata-schijven. Wilt u bijvoorbeeld een raid0-configuratie aanschaffen om de prestaties van uw pc wat op te schroeven, houd er dan rekening mee dat de harde schijven die u gebruikt identiek zijn, zowel qua grootte maar ook wat fabrikant en type betreft. Het heeft dus weinig zin om een oude 20 GB schijf te combineren met een nieuw 120 GB exemplaar; de nieuwe snelle schijf zal nu op de oude moeten wachten met iedere lees- en schrijfoperatie. Resultaat: een systeem dat maar weinig sneller is dan voorheen. In principe is het wél mogelijk om meerdere schijven van ongelijke opslagcapaciteit te combineren, bijvoorbeeld een 80 GB harde schijf met één van 120 GB, maar de totale opslagcapaciteit van de array is dan afhankelijk van de kleinste harde schijf. In dit geval wordt de totale opslagcapaciteit van de array dan 160 GB, 2x 80 GB. U gooit dan 40 GB weg, omdat die niet gebruikt kan worden – nog een reden om voor een raid0 array alleen identieke schijven te gebruiken. Hetzelfde geldt voor de andere raid levels; ook hier hebt u in principe identieke schijven nodig en is (bij een verschil in capaciteit) de totale opslagcapaciteit afhankelijk van de kleinste schijf. Wat kost raid? Serial-ata raid0/raid1 Promise FastTrak S150 TX4 kit € 90 2x Seagate Barracuda V 80 GB SATA € 160 (2x € 80) Totaal € 250 Serial-ata raid0+1 Promise FastTrak S150 TX4 kit € 90 4x Seagate Barracuda V 80 GB SATA € 320 (4x € 80) Totaal € 410 Scsi raid0/raid1 Adaptec ASR-2010S Kit € 290 2x Seagate Cheetah 10K.6 73,4 GB € 520 (2x € 260) Totaal € 810 Scsi raid0+1 Adaptec ASR-2010S Kit € 290 4x Seagate Cheetah 10K.6 73,4 GB € 1040 (4x € 260) Totaal € 1330 En als het mis gaat? Raid1 moet ervoor zorgen dat – als er iets misgaat in uw pc – de informatie op twee plaatsen is opgeslagen en u dus goede kans hebt om alle informatie weer terug te krijgen. Met raid0 verliest u bij een defect altijd uw informatie, net zoals bij een defecte schijf in een pc zonder raid array. Raakt één van de twee, of meer, harde schijven defect, dan zal de raid-controller u direct alarmeren dat er een defect is opgetreden en zal hij aangeven welke schijf defect is geraakt zodat u deze kunt vervangen. Omdat de meeste harde schijven tegenwoordig voorzien zijn van 's.m.a.r.t.' – self monitoring, analysis, and reporting technology – zal de schijf zelf ruim van tevoren aangeven dat de kans op een defect toeneemt. In dat geval doet u er verstandig aan de schijf spoedig te vervangen door een nieuw exemplaar, zeker in een raid0-configuratie. Nieuwe schijf en dan? Hebt u de nieuwe schijf gemonteerd en aangesloten, dan zal de raid-controller bij een raid1-configuratie direct beginnen met het spiegelen van de oude schijf, zodat belangrijke informatie snel weer is veiliggesteld. Afhankelijk van de grootte en snelheid van de harde schijven neemt dit enige tijd in beslag. U kunt de pc op dat moment het beste niet gebruiken, maar hem eerst deze bewerking laten afronden. Alleen dure scsi-controllers maken het mogelijk om tijdens dit herstel van de array de pc normaal te gebruiken. Dit komt voort uit de behoefte van servers en andere toepassingen die continue beschikbaar moeten zijn. Hebt u uw pc uitgerust met een raid0-array dan is bij een defect aan één van de schijven alle informatie verloren gegaan, en rest u niets anders dan weer vanaf het begin te beginnen. Conclusie Raid0 is prima geschikt om uw pc beter te laten presteren. Mits op de juiste manier geconfigureerd (dus met identieke schijven) levert raid0 betere prestaties dan een enkele harde schijf zonder dat u daarvoor andere delen van de pc hoeft te vervangen. Door de betere prestaties boekt u winst bij applicaties en games die veelvuldig data van en naar de harde schijf lezen en schrijven tijdens het gebruik. Ook audio/video-(semi)-professionals kunnen hun voordeel doen met raid0, aangezien grote bestanden veel sneller geopend en weggeschreven worden en er continue een hogere doorvoersnelheid beschikbaar is. Raid1 is puur bedoeld om belangrijke informatie te beschermen en biedt wat dat betreft een prima oplossing. Raid1 spiegelt alle data die op de harde schijf is opgeslagen op een tweede schijf en zorgt zo voor extra veiligheid mocht één van deze schijven defect raken. Raid0+1 is feitelijk een combinatie is van raid0 en 1 en biedt de prestaties van een raid0-array gecombineerd met de veiligheid van een raid1 array, door gebruik te maken van vier schijven die aan elkaar gespiegeld zijn. Raid 5 is eigenlijk geen optie, omdat deze standaard niet door de populaire raid-controllers wordt ondersteund. In 7 stappen naar een raid-configuratie Stap 1: Controleer of u alle benodigde kabels en stekkers hebt. De meeste serial ata harde schijven hebben een afwijkende stekker voor de voeding; hiervoor worden meestal verloopstekkers bijgeleverd. Voor de installatie van twee ata/serial ata schijven hebt u twee ata/serial ata-kabels nodig en twee vrije 5-1/4-inch voedingsstekkers; bij vier harde schijven uiteraard het dubbele aantal. Stap 2: Installeert u een pci raid-controller, controleer dan of er voldoende vrije pci-sloten zijn. Plaats de raid-controller vervolgens in een vrij pci-slot. Let er daarbij op dat de controller volledig in het slot zit en draai dan pas de schroef op het bracket vast om de raid-controller op zijn plaats te houden. U kunt deze stap overslaan als uw moederbord al voorzien is van een raid-controller. Stap 3: Sluit eerst de voedings stekkers aan op de harde schijven. U gebruikt hiervoor liever geen y-splitter, maar u gebruikt voor iedere schijf een eigen connector op de voedingskabel. Bij serial ata- schijven is het gebruik van een y-splitter vaak onvermijdelijk; gebruik in dat geval een kabel vanuit de voeding waar geen andere apparaten op aangesloten zitten. Stap 4: Tot slot sluit u de ata/serial ata kabels aan op de harde schijven. Zowel bij ata als serial ata krijgt iedere harde schijf zijn eigen kabel. Alleen bij vier harde schijven in raid0+1 gebruiken we bij ata- schijven ook de slave-connector op de kabel, in alle andere gevallen gebruiken we één kabel per harde schijf. Stap 5: Controleer of alles goed is aangesloten en start de pc op. Nu moet het bios van de raid-controller aangeven dat er harde schijven gevonden zijn. Druk vervolgens op de toetscombinatie die toegang geeft tot het configuratiemenu van de raid-controller, dit wordt duidelijk op het scherm vermeld. Nu biedt de controller de mogelijkheid om het raid level te kiezen, raid0, raid1, raid0+1 en soms jbod, waarna de controller de schijven zal initialiseren en de pc herstarten. Stap 6: Nadat de pc opnieuw is opgestart zal de raid-controller aangeven dat de raid-array actief is en uw pc nu voorzien is van een raid0-, raid1-, raid0+1- of jbod-configuratie. Start vervolgens de installatie van uw besturingssysteem. In Windows XP is het nodig om tijdens het starten van de installatie op F6 te drukken om vervolgens met de installatiediskette voor de raid-controller de raid-array te initialiseren. Stap 7: Nadat de raid-array is geïnitialiseerd zal Windows XP de array zien als een normale harde schijf; de werking is dan verder ook gelijk aan die van een gewone schijf. Heeft Windows XP de schijf geformateerd, dan zal de installatie van Windows gestart worden en vindt u de raid-array na het voltooien van de installatie terug in apparaatbeheer. Verhaal: FTS150series.jpg, FTTX2000LP.jpg als voorbeelden raid-kaarten Sataraidbox_h als voorbeeld raid-kaart in doos Ide_serialata2.jpg en ide_serialata2a.jpg als voorbeelden connectoren 7.jpg, sata_cable_h.jpg, serata_standard_conn als voorbeelden stekkers raptor_74h.jpg, sata_h als voorbeelden schijven (evt openingsbeeld) Workshop: Stap 1: ide_serialata.jpg Stap 2: foto's van Koch Stap 3: sata_power_h.jpg, sata_drive_connectors.jpg Stap 4: zie stap 3 Stap 5: P5100001.jpg, P5100002.jpg, P5100004.jpg Stap 6: geen beeld Stap 7: geen beeld

De Quooker: je hebt er vast wel van gehoord, maar wat kun je precies met deze slimme kraan die onder meer in een handomdraai kokend water voor je laat stromen? Tijd om alle mogelijkheden eens op een rijtje te zetten.

Een Quooker-kraan is een bijzondere keukenkraan waarmee je onder meer direct kokend water tot je beschikking hebt. Het is een Nederlandse uitvinding en inmiddels marktleider op het gebied van kokendwaterkranen. Je monteert de Quooker als een normale kraan op het aanrecht met een bijbehorend reservoir in het keukenkastje eronder. Uit de kraan tap je niet alleen koud en warm water, maar ook 100°C kokend water. Modernere Quookers kunnen daarnaast zelfs gefilterd koel water en bruisend (spuit)water leveren. Zo zet je in een handomdraai een verse kop thee, maar net zo makkelijk een kan ijskoud bruisend limonadewater op tafel. In dit artikel bespreken we alle functies en voordelen van de Quooker-kraan, en vertellen we je waar je nog meer op moet letten.

Direct kokend water

Het grootste voordeel en de bekendste functie van de Quooker is dat je direct kokend water uit je kraan haalt. Nooit meer wachten tot de waterkoker of fluitketel eindelijk borrelt: met een Quooker tap je meteen kokend water precies op het moment dat je het nodig hebt. Of je nu ’s ochtends snel een kop thee wilt zetten of direct een pan wilt vullen met kokend water om pasta te koken – het kan allemaal zonder vertraging. Dit scheelt kostbare minuten in de keuken en maakt koken een stuk efficiënter.

Omdat het water constant op temperatuur wordt gehouden in het reservoir, heb je altijd 100°C water tot je beschikking. Raakt het reservoir een keer leeg (meestal 3 of 7 liter inhoud, afhankelijk van het model), dan is nieuw water binnen ongeveer tien minuten weer aan de kook. Je hoeft dus nooit lang zonder te zitten.

©Quooker

Doordat je altijd precies de benodigde hoeveelheid water kunt tappen, voorkom je ook verspilling. Bij een losse waterkoker kook je al gauw meer water dan je uiteindelijk gebruikt. Met de Quooker tap je daarentegen exact de hoeveelheid kokend water die je nodig hebt, wat op den duur energie kan besparen. Bovendien hoef je de warme kraan niet eerst een tijd te laten lopen voordat er heet water uit komt – voor kleine hoeveelheden kokend water gebruik je gewoon de Quooker.

Gefilterd water

Een minder bekende functie van de Quooker is dat hij is voorzien van een geïntegreerd filter voor het kokende water. In het Quooker-reservoir zit een HiTAC®-filter (High Temperature Activated Carbon) dat het leidingwater voor je zuivert. Dit filter haalt onzuiverheden en eventuele bijsmaken uit het water, waardoor het water uit de Quooker schoner is en neutraler smaakt. Thee die je zet met gefilterd kokend water zal daardoor voller van aroma zijn en geen bijsmaak van chloor of andere stoffen hebben. Ook koffie en andere dranken of gerechten profiteren van het zuivere water – fijnproevers merken het verschil meteen.

©Quooker

Het filter draagt niet alleen bij aan de smaak, maar ook aan de kwaliteit van je kokendwaterkraan en apparaten. Doordat het water gefilterd is, heb je minder last van kalkaanslag in bijvoorbeeld je waterkoker (als je die incidenteel nog gebruikt) of je pannen. De Quooker zorgt zo voor extra zuiver drinkwater rechtstreeks uit de kraan. Het vervangen van het Quooker-filter hoeft maar eens in de zoveel tijd en is vergelijkbaar met het vervangen van een Brita-kan filter, maar dan geïntegreerd in je keuken. Het resultaat is altijd helder, schoon kokend water voor al je warme dranken en gerechten.

Ook bruisend water

Behalve kokend water kan een Quooker tegenwoordig ook dienen als bar voor gekoeld bruisend water. Met de optionele Quooker CUBE breid je het systeem uit en tap je naast heet water óók ijskoud plat en bruisend water uit dezelfde kraan. De CUBE is een extra reservoir dat in je keukenkastje geplaatst wordt, naast het bestaande kokendwaterreservoir. Hij koelt het water en voorziet het van koolzuur, zodat je in een handomdraai een glas sprankelend water hebt. Een dorstlessend glas kraanwater met bubbels tappen is nu net zo makkelijk als het pakken van kokend water voor thee. Je kunt er bovendien de lekkerste limonades en sprankelende cocktails mee maken, direct vanuit je kraan. Een ander voordeel is dat je nu eigenlijk ook geen losse flessen met bruisend water meer hoeft te kopen: scheelt geld en is beter voor het milieu.

©Quooker

Door je Quooker uit te breiden met de CUBE, maak je van je Quooker een echte 5-in-1 kraan: kokend, warm, koud, gefilterd én bruisend water allemaal uit dezelfde tap. En dit alles gebeurt energiezuinig – de CUBE heeft een uitstekende isolatie en een laag stand-by verbruik.

©Quooker

Meer ruimte en een opgeruimd aanrecht

Een Quooker-kraan levert niet alleen water, maar bespaart in principe ruimte en rommel in de keuken. Doordat de Quooker de functie van een waterkoker overneemt, heb je geen losse apparaten zoals een waterkoker, fluitketel of filterapparaat nodig, want je kunt dat allemaal uit de Quooker halen. Dit zorgt voor een opgeruimd aanrechtblad en een nette uitstraling in de keuken. Zeker in moderne, open keukens is het fijn als het werkblad zo leeg mogelijk is.

©Quooker

En omdat de Quooker een vaste plek op het aanrecht krijgt, is hij altijd binnen handbereik en hoef je geen apparaat uit de kast te pakken voor kokend water. Dit verhoogt het gebruiksgemak. Het enige waar je wel rekening mee moet houden, is dat het reservoir van een Quooker ruimte inneemt in het keukenkastje onder je gootsteen. Normaliter is dit bij de meeste mensen een kastje voor schoonmaakmiddelen, dus je hoeft dan alleen maar wat spulletjes te verplaatsen. En de gewonnen ruimte op het werkblad is het voor veel mensen dubbel en dwars waard. Je keuken oogt rustiger en opgeruimder, terwijl je toch meer functionaliteit tot je beschikking hebt.

Veelzijdige hulp

De Quooker ontpopt zich al snel tot een veelzijdige keukenhulp. Natuurlijk denkt iedereen meteen aan thee zetten, maar de mogelijkheden reiken veel verder. Je kunt er bijvoorbeeld in één beweging een pan kokend water mee vullen om pasta, rijst of aardappelen te koken – dat scheelt wachttijd en je eten staat sneller op tafel. Groenten blancheren gaat eenvoudig door ze kort te overgieten met kokend water uit de Quooker. Heb je een baby? Dan is een Quooker ideaal om snel een flesje te maken of spenen en flesonderdelen te steriliseren met kokend water.

Ook keukengerei en vaat krijgen een grondige schoonmaakbeurt: met een straal kokend water verwijder je aangekoekte etensresten uit pannen of ovenschalen een stuk makkelijker. Even kokend water over een snijplank of keukendoekje gieten werkt desinfecterend.

Daarnaast kun je creatief zijn: warm borden voor door er kokend water overheen te spoelen (of ze in de gootsteen te zetten met een laagje kokend water erin). Maak instant bouillon of soep door direct kokend water op bouillonpoeder of -blokjes te gieten. Zet razendsnel oploskoffie of cup-a-soup zonder te hoeven wachten. Zelfs voor het schillen van tomaten of ontvellen van amandelen is de Quooker handig – giet er kokend water over en de velletjes laten sneller los. Kortom, voor alles waarbij je normaal kokend water nodig hebt, biedt de Quooker een uitkomst. Die veelzijdigheid maakt dat de Quooker veel meer is dan een gimmick: het is een tijdsbesparende assistent bij alledaagse keukenhandelingen. Veel gebruikers vragen zich af hoe ze al die tijd zonder hebben gekund, als ze merken hoeveel gemak het toevoegt aan routineklusjes.

©Quooker

Verschillende modellen en stijlen Quookers

De afgelopen jaren heeft Quooker niet stilgezeten en biedt het bedrijf inmiddels een breed assortiment aan modellen, zodat er voor elke keuken en smaak een passende kokendwaterkraan beschikbaar is. In grote lijnen kun je kiezen tussen een 3-in-1 kraan (die warm, koud én kokend water uit één enkele kraan geeft) of een aparte kokendwaterkraan naast je bestaande mengkraan. Veel mensen gaan voor een alles-in-één model, zodat één kraan volstaat voor alle watertemperaturen. Anderen prefereren een losse Quooker-kraan erbij, bijvoorbeeld als ze al een design mengkraan hebben en daar kokend water naast willen.

Binnen het assortiment zijn een paar populaire modellen te onderscheiden. De Quooker Flex is bijvoorbeeld uniek vanwege zijn flexibele uittrekslang. Hiermee kun je de waterstraal makkelijk richten, handig bij bijvoorbeeld het afwassen of schoonspoelen van grote pannen en de gootsteen. De Flex geeft warm, koud en kokend water uit één kraan, en als je hem combineert met de CUBE levert hij ook gekoeld bruisend water. Dankzij de uittrekslang kun je overal bij, terwijl de kokendwaterfunctie uiteraard beveiligd is zodat je geen kokend water krijgt als de slang in gebruik is voor koud of warm water (er zit een mechanische beveiliging op).

Een ander - wellicht minder bekend - model is de Quooker Fusion. Dit is de alles-in-één kraan die qua vormgeving strak en modern is, en zowel in een rechte (Square) als ronde (Round) uitloop verkrijgbaar is. De Fusion geeft koud, warm en kokend water uit één kraan en kan, net als de Flex, worden uitgebreid met de CUBE voor extra functies. Er is ook een Classic Fusion-variant: technisch hetzelfde als de Fusion, maar dan in een klassiek vormgegeven jasje met sierlijke ouderwetse kranen stijl. Deze is populair bij keukens met een nostalgische of landelijke inrichting, zodat je wel het moderne gemak hebt maar met een traditionele look. Zowel de Fusion als Classic Fusion zijn in diverse finishes leverbaar – van chroom en roestvrij staal tot zwarte, gouden of messing patina afwerkingen. Zo kun je de Quooker naadloos laten aansluiten bij de rest van je keukenkranen en -accessoires.

©Quooker

Quooker-kranen uit de Nordic-serie zijn los verkrijgen en kun je naast je eigen keukenmengkraan installeren. Dit is bijvoorbeeld handig als je je huidige keukenkraan mooi vindt, maar ook het gemak van een Quooker erbij wilt. De Nordic single taps zijn er in ronde of rechte uitloop en net als de andere modellen in verschillende kleuren/materialen. Combineer je een Nordic-kraan met de CUBE, dan tap je er eveneens koel bruisend en gefilterd water mee.

Zaken waar je op moet letten

Hoe handig een Quooker in de keuken ook kan zijn, is er toch een aantal zaken waar je op moet letten als je zo'n kraan wil aanschaffen. Allereerst vergt de Quooker een behoorlijke investering; de aanschafprijs ligt fors hoger dan die van een gewone keukenkraan plus waterkoker.

Daarnaast moet je ruimte maken in je keukenkastje voor het reservoir (boiler) van de Quooker. In een klein keukenkastje kan dat krap worden, al zijn de nieuwste reservoirs vrij compact. Zeker als je ook de CUBE toevoegt, heb je twee apparaten onder de gootsteen. Het is dus goed om van tevoren te checken of je de benodigde ruimte hebt of kunt vrijmaken. Ook de installatie vraagt soms om een extra elektriciteitsaansluiting. De Quooker heeft een apart stopcontact nodig en bij voorkeur een eigen elektrische groep, vanwege het vermogen van de boiler. In veel gevallen kan hij op een bestaande groep met de vaatwasser worden aangesloten via een automatische schakeling, maar laat je hierover informeren door een installateur als je keukenelectra wellicht wat aanpassingen nodig heeft.

Een ander punt is dat de Quooker altijd een kleine hoeveelheid energie verbruikt, ook in stand-by. Als je op vakantie gaat of de Quooker een tijdje niet gebruikt, kun je hem echter wel gewoon uitzetten om energie te besparen.

Tot slot: de Quooker levert een beperkte hoeveelheid kokend water in één keer. De gangbare reservoirs (3 liter of 7 liter) zijn voldoende voor dagelijks gebruik, maar als je een grote soeppan van 5 liter in één keer wilt vullen met kokend water, zal het reservoir halverwege bijgevuld en opnieuw opgewarmd moeten worden. Dit bijvullen duurt – zoals eerder genoemd – ongeveer tien minuten. In de praktijk is dit zelden een probleem (vergelijkbaar met een waterkoker die je ook opnieuw zou moeten vullen en koken), maar het is goed te weten dat er een grens zit aan de hoeveelheid direct kokend water. Voor vrijwel alle huishoudelijke toepassingen is de capaciteit toereikend.

Wanneer je op zoek bent naar een nieuwe smartphone of tablet, heb je vanaf nu extra parameters waar je op kunt letten. Een nieuw energielabel zoals we dat onder meer ook kennen voor koelkasten en televisies, is nu ook verplicht voor nieuwe smartphones en tablets. Hoe werkt zo'n nieuw label en welke informatie vind je erop terug?

Bij de aanschaf van een nieuwe smartphone of tablet kijk je doorgaans misschien in eerste instantie alleen naar de schermgrootte en of het apparaat een redelijke batterij heeft. Dankzij het nieuwe energielabel voor deze apparaten kun je echter direct ook andere belangrijke informatie terugvinden, die zeker van belang zijn bij het langdurig behouden van je tablet of smartphone.

Meer dan energieverbruik

Het label dat een smartphone of tablet met het nieuwe logo krijgt, is afhankelijk van de capaciteit van de batterij en hoe lang een apparaat op één enkele lading kan werken. Deze berekening is het resultaat van de accuduur gedeeld door de capaciteit van de accu vermenigvuldigd met duizend.
De tablet of smartphone krijgt dan een energielabel van A t/m G. Voor de overige onderdelen van het nieuwe label worden andere paramaters toegepast. Deze lichten we hieronder uit.

Valbestendigheid bij herhaalde vallen

De valbestendigheidsklasse van een smartphone of tablet geeft aan hoe goed het apparaat tegen herhaaldelijke valpartijen kan. Dit wordt vastgesteld via een gestandaardiseerde test waarbij gekeken wordt hoeveel vallen het toestel doorstaat zonder dat de werking wordt aangetast. Klasse A betekent in dit geval dat het toestel zeer stevig is, terwijl klasse E staat voor een apparaat dat het minst goed tegen een stootje kan.

Batterijduur per gebruikscyclus

Met batterijduur per cyclus wordt bedoeld hoe lang je een smartphone kunt gebruiken vanaf een volle lading tot het moment dat hij weer aan de lader moet. Stel dat een toestel een batterijduur van 10 uur per cyclus heeft, dan kun je rekenen op zo'n 10 uur gebruik voordat je moet opladen. Deze gebruiksduur is gebaseerd op een gestandaardiseerde test en betreft een gemiddelde.

Reparatievriendelijkheid

Een telefoon of tablet is pas echt duurzaam als deze makkelijk is te repareren. Ook hiervoor wordt gebruik gemaakt van een score van A tot E, waarbij A staat voor een toestel dat goed te repareren is met makkelijk verkrijgbare en te vervangen onderdelen en duidelijke handleidingen om dit voor elkaar te krijgen. Een apparaat met een E-label is dan niet of nauwelijks te repareren.

Overigens heeft de EU nog meer regels vastgelegd omtrent de reparatie van smartphones en tablets. Zo worden fabrikanten vanaf nu verplicht om reserve-onderdelen die erg belangrijk zijn voor de werking van het toestel binnen vijf tot tien werkdagen beschikbaar te hebben, en dat die onderdelen tot maar liefst zeven jaar na het van de markt halen van het toestel beschikbaar moeten zijn.

Bekijk ook deze smartphones met energielabel A:

IP-classificatie (stof- en waterdichtheid) en betrouwbaarheid accu

Hoe stof- en waterdicht een smartphone of tablet is, wordt al een tijdje bij de specificaties vermeld, maar deze informatie vind je nu ook direct terug op het energielabel zelf. Bijvoorbeeld: een toestel met IP68-classificatie is volledig stofdicht en kan zonder problemen onder water worden gehouden tot minstens 1 meter diepte, gedurende een bepaalde tijd. Daarnaast vind je op het nieuwe label ook terug hoe vaak de accu van de telefoon opnieuw kan worden opgeladen: het aantal laadcycli.

Meer nuttige informatie

De informatie die wordt getoond over een nieuwe telefoon of tablet blijft niet beperkt tot de hier genoemde checks. Als je de QR-code scant die op het label staat, kom je op de algemene specificatiepagina van de EU uit, waar je alle overige handige informatie kunt terugvinden over het apparaat. Zo kun je bijvoorbeeld achterhalen voor hoeveel jaar je software-updates krijgt, of de accu van de telefoon eenvoudig is te vervangen, en welke onderdelen makkelijk zijn te vervangen.

Specifieke EU-regels

Al deze regels zijn specifiek bedacht om de consument in Europa te beschermen, maar gelden niet per se in andere landen. Toch is het voor een fabrikant eenvoudiger om zijn toestel in ieder geval wat betreft de reparatiemogelijkheden, accucapaciteit en energielabel gelijk te trekken voor iedere wereldwijde regio. Dat zijn immers de fysieke eigenschappen van het toestel, die je niet even eenvoudig per land aanpast. Wel kan een fabrikant natuurlijk wel zelf bepalen wat het updatebeleid is, en hoe snel een telefoon gerepareerd kan worden. Als EU-consument ben je in ieder geval wel goed beschermd op alle fronten.