ID.nl logo
Zekerheid & gemak

Onmisbaar gereedschap voor pc-reparatie

Het gebeurt wel eens dat je een pc moet openschroeven, bijvoorbeeld om een schijf te vervangen, om een geheugenreepje te ‘reseaten’ of voor een periodieke schoonmaakbeurt. Of wie weet patch je je eigen utp-kabels of vermoed je een defecte kabel. Daarvoor heb je de juiste tools nodig. Hier zetten we onmisbaar gereedschap voor pc-reparatie in de spotlight.

Voor wie aan pc’s of kabels wil sleutelen zijn sommige tools zo vanzelfsprekend dat ze nauwelijks nog een vermelding waard zijn. We denken dan aan gereedschap als een pincet, een fijne tang, een draadkniptang, enkele draadbinders, een paar kruiskopschroevendraaiers enzovoort. Wat deze laatste betreft is het trouwens geen slecht idee zowel gemagnetiseerde als niet-gemagnetiseerde exemplaren in je gereedschapskist te hebben.

De eerste soort helpt je te voorkomen dat schroefjes in de systeemkast vallen en maakt het handig om gevallen schroefjes alsnog weer te kunnen opvissen. Anderzijds kan het net iets veiliger zijn om bij erg krappe en delicate plekjes – nabij de cpu of het ram, bijvoorbeeld – een niet-gemagnetiseerde schroevendraaier te gebruiken.

Overigens kun je met wat handigheden er ook bij deze schroevendraaiers voor zorgen dat de schroefje niet onverhoeds loskomen. Daarvoor kun je eventueel een krimpkous gebruiken, maar het kan ook met tape. Je duwt de schroef door (de klevende zijde van) een stukje zelfklevende tape en je vouwt beide zijden van het stukje tape om zodat die aan je schroevendraaier plakken.

Weet trouwens dat er ook volledige gereedschapsets bestaan die de belangrijkste tools in een handig en compact etui verzamelen. Googel maar even naar iets als ‘pc gereedschap’ en je komt meteen bij diverse aanbieders uit.

Antistatische polsband

©PXimport

Als systeembeheerder wil je natuurlijk dat reparties zo snel mogelijk verlopen en dus nemen we vaak niet de moeite onszelf te ‘ontladen’ om op die manier statische elektriciteit te vermijden. Die kan echter schadelijk zijn voor bepaalde elektronische componenten als ram-geheugen. Dat risico is er, zeker in combinatie met externe factoren als (wollen of nylon) kleding of vloerbekleding.

Eventueel kun je voor je de kast openschroeft een geaard metalen object aanraken, zoals het ongeverfde deel van een radiator, maar beter is het een antistatisch polsbandje te dragen dat je dan met behulp van een krokodillenklem verbindt met een geaard pinnetje van een stopcontact. Als je het helemaal volgens de regels wilt doen kun je ook nog een antistatische mat gebruiken.

Perslucht

©PXimport

Een busje perslucht kan wonderen doen om ook hardnekkig stof uit een systeemkast of op de bladen van een ventilator – die je voor die gelegenheid eventueel met een potlood kunt blokkeren – te blazen. Alleen … zijn die bussen zo verdraaid snel leeg en behoorlijk duur. Probeer het daarom eerst met een blaasbalg of, veel handiger nog, met een kleine compressor op 220 volt.

Idealiter kun je hiervan zelf de druk regelen en is het mogelijk een aangepaste spuitmond of blaaspistool te bevestigen. Zo’n compacte compressor kun je al voor minder dan 80 euro vinden en is op langere termijn veel goedkoper dan busjes perslucht.

Kabeltester en toongenerator

©PXimport

Niks vervelender dan een netwerkverbinding die (sporadisch) niet betrouwbaar lijkt te werken. Mogelijk zit er een knik in de kabel of is draadje in de connector losgekomen. Dan heb je een kabeltester nodig. Zo’n toestelletje kun je al vanaf circa 10 euro op de kop tikken. Uiteraard is zo’n tester geschikt voor RJ45 (en wellicht ook voor PoE), maar er zijn er die ook overweg kunnen met RJ11 en RJ12, bijvoorbeeld voor telefoons en (adsl-)modems.

Sommige modellen zijn ook uitgerust met een toongenerator: die kan je helpen bij het uitzoeken waar een netwerkkabel naartoe loopt. Vanaf circa 60 euro vind je ook al kits die zowel een tester, krimp-, knip- als striptang bevatten. Weet trouwens dat er ook kabeltesters zijn specifiek voor coax en zelfs voor glasvezel. Het zal je weinig verbazen dat deze laatste een heel stuk duurder zijn.

Krimp- en striptang

©PXimport

Naast een scherp oog, een vaste hand, enige ervaring en geduld heb je ook een krimptang nodig als je je netwerkkabels zelf wilt patchen. Een modulaire krimptang die zowel het krimpen, strippen als knippen aankan, werkt wellicht het handigst. Die hoeft je trouwens geen fortuin te kosten: je vindt zulke tangen al vanaf circa 15 euro.

Let er op dat sommige tangen alleen geschikt zijn voor RJ45 en dus niet overweg kunnen met RJ11 of RJ12. Sommige kits voorzien tevens in een LSA-tool (punch-down tool), wat het bevestigen van draden op contactpunten in utp-ethernetkabels vergemakkelijkt.

Multimeter en ir-thermometer

©PXimport

Ook een digitale multimeter of universeelmeter kan een handig stukje gereedschap zijn wanneer je de elektrische spanningen wilt controleren of de stroomvoorziening moet checken of repareren. Afhankelijk van wat je er precies mee wilt meten, hoe je dat wilt doen (bijvoorbeeld met een afneembaar, draadloos beeldscherm) en hoe nauwkeurig dat moet gebeuren, variëren de prijzen van ruwweg 20 euro tot ettelijke honderden euro, zoals de gespecialiseerde modellen van Fluke.

Je vindt ze niet wellicht zo snel in de toolbox van een systeembeheerder maar ook een infrarood-thermometer kan wel eens van pas komen, wanneer je de temperatuur van bepaalde pc-componenten wilt nagaan zonder dat er fysiek contact nodig is met het bewuste onderdeel. Je vindt zo’n apparaat vanaf circa 50 euro.

Smartphone (camera)

©PXimport

Een handige uitsmijter … In geen enkel klaslokaal of vergaderzaal ontbreekt tegenwoordig een beamer. Wanneer een beamer niet meer reageert als je knopjes van de ir-afstandsbediening indrukt, dan kan de oplossing zo eenvoudig zijn als het vervangen van de batterijtjes.

Om snel te weten of lege batterijen inderdaad het probleem zijn, hoef je het ir-oog van de afstandsbediening maar naar de ingebouwde camera van je smartphone te richten. Zie je het oog niet oplichten, dan is het tijd om die reservebatterijen te halen.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.