Microsoft heeft het opnieuw aan de stok met klokkenluiderssite Cryptome. Het is het bedrijf zelfs gelukt om de site, die sinds 1996 actief is, tijdelijk uit de lucht te krijgen.

Kern van de zaak is het interne Global Criminal Compliance Handbook (.zip-bestand) voor de online-diensten van Microsoft. Het document, aangeduid als de 'spy guide', is eerder deze week verschenen op Cryptome. Het beschrijft hoe Microsoft omgaat met persoonsgegevens tegenover autoriteiten en opsporingsinstanties. Het zijn saaie beschrijvingen van de diensten, maar er zitten ook sappige opmerkingen tussen.

Zo staat expliciet in het handboek vermeld dat Microsoft alleen de mails overdraagt die op diens eigen servers staan, en niet de mails die gebruikers lokaal opslaan. Dat is technisch nogal logisch, maar geeft wel aan hoe ver Microsoft bereid is te gaan met gegevens van gebruikers. Sterker, het handboek geeft expliciete tips aan opsporingsinstanties over hoe ze om moeten gaan met de door Redmond aangeleverde gegevens.

Ook bedrijfsgegevens

Het gaat daarbij niet alleen om de gratis Hotmail-adressen. De uitgelekte folder beslaat Windows Live ID, Windows Live Messenger, Windows Live Spaces and MSN Groups, Windows Live Admin Center en Office Live Small Business, Office Live Workspace, Windows Live SkyDrive en Xbox Live. Dat Office Live Small Business en Live Admin Center ertussen staan, betekent dat ook bedrijfsgegevens door Microsoft overgedragen kunnen worden, zelfs met volledige gids over hoe ze gelezen moeten worden.

Een punt dat vragen oproept, is dat het uitgelekte document is bestempeld als de 'US Domestic Version'. Dat is dus de versie die gericht is op de Amerikaanse autoriteiten. Of er andere versies bestaan, is nog niet bekend.

Lange arm

Maar in deze zaak heeft Microsoft deze week ook gedemonstreerd hoe ver de lange arm van het softwarebedrijf rijkt. Cryptome is al tijden een doorn in het oog van opsporingsinstanties, geheime diensten en het Amerikaanse ministerie van Defensie. Het lukt die tegenstanders relatief zelden om de site uit de lucht te krijgen; de laatste keer was in 2007.

Voor Microsoft volstond een klachtbrief naar de hoster van Cryptome, Network Solutions. Die heeft dinsdag de stekker uit de klokkenluiderssite getrokken. Volgens de communicatie die Cryptome-beheerder John Young gepubliceerd heeft op de website, was het een klacht over "schending van het auteursrecht", dat rust op het interne bedrijfsdocument. Kennelijk neemt de hoster dat dusdanig serieus dat deze de site zonder wederhoord van het internet verwijderde.

'Was niet de bedoeling'

Na een lange e-mailcorrespondentie (en persaandacht) heeft Microsoft gisteren zijn klacht jegens de website laten vallen. Hoewel Cryptome volgens de Windows-producent wel degelijk het auteursrecht schendt, was het expliciet niet de bedoeling om de site offline te krijgen. Bovendien maakte het niet veel meer uit, omdat het document al op meerdere plaatsen op internet is opgedoken.

Het is niet de eerste keer dat Microsoft in aanvaring is gekomen met Cryptome. De website heeft eind vorig jaar forensische tools van Microsoft online geplaatst. Ook die uitgelekte 'content' is snel doorgekopieerd en elders beschikbaar gesteld. Vervolgens is nog een tegenmiddel voor die forensische tools opgedoken, maar dat bleek een pr-stunt te zijn.

Bron: Techworld.nl.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.