Hands-on Fitbit Charge 3: Goed zoeken naar verbeteringen
Als je een sportbandje zoekt voor een relatief lage prijs maar toch prima prestaties dan kon je altijd bij Fitbit terecht. Maar het beste bandje van het bedrijf, de Charge 2, is alweer redelijk oud. Fitbit heeft nu een nieuw model aangekondigd, dat vooral esthetisch verbeterd is maar verder weinig spannende vernieuwingen heeft.
Fitbit presenteerde de nieuwe Charge 3 tijdens de IFA-beurs in Berlijn. De Charge 3 is de wat ongeïnspireerd genaamde opvolger van de Charge 2, die alweer uit augustus 2016 stamt. Hoog tijd dus voor een nieuw model, maar verwacht daar geen baanbrekende vernieuwingen van.
Dezelfde features
In functionaliteit is de Fitbit namelijk nog precies hetzelfde, in tegenstelling tot de nieuwste Garmin Vivosmart die nu ineens ook een zuurstofmeter heeft ingebouwed. Nee, de Charge 2 meet nog steeds gewoon je stappen en je sportsessies, en je kunt er nog steeds een meditatiemomentje mee nemen.
Dat Fitbit nog steeds gebruik maakt van dezelfde technieken om dat te doen is zowel een vloek als een zegen. Het meten van je hartslag via kleine led-lichtjes die door je huid heen schijnen is nooit erg accuraat geweest, en dat is in dit model waarschijnlijk niet veel anders. Ook is het nog steeds een groot gemis dat de Charge 3 geen ingebouwde gps heeft, maar het moet doen van de verbinding met je telefoon.
Van de andere kant: voor de lage prijs van het apparaat moet je ook niet veel verwachten, en door het weglaten van gps hou je veel accuduur over.
Dunner, mooier
De meest opvallende verandering in het nieuwe bandje is dan ook het uiterlijk, maar zelfs dat is geen grote stijlbreuk met eerdere modellen. De Charge 3 houdt hetzelfde model, maar is nu wel een stuk ronder. Dat is een fijne breuk met eerdere modellen die wel erg hoekig en daarmee ook wel onhandig groot aanvoelden. De afrondingen zorgen voor een betere aansluiting bij het bandje, dat ook in dit model makkelijk te vervangen is.
Bijkomend voordeel: de Charge 3 is veel dunner dan het voorgaande model. Dat was onze grootste irritatie met de oude Fitbits, die allemaal enorm aanvoelden, onhandig en dik om je pols. Het nieuwe apparaat is veel stijlvoller en heeft al meer weg van een horloge. Dat maakt de Charge 3 méér dan alleen een sportbandje: het is eigenlijk de eerste Fitbit die niet zou misstaan als een normaal digitaal uurwerk.
Nieuwe interface en bediening
Dat is ook terug te zien in de nieuwe interface. Het scherm van de Charge 3 is opvallend groter dan de Charge 2, en is gemaakt van Gorilla Glass zodat het minder snel krast - een prettige eigenlijk voor iets dat je de hele dag om je pols draagt. De UI is ook wat moderner gemaakt. Het scherm is nog steeds zwart-wit (fijn voor de accuduur!) maar experimenteert nu wel met wat grijstinten waardoor het er allemaal wat levendiger uit ziet.
Opvallend is wel dat de besturing nu volledig via het scherm gaat met swipe-gebaren, en niet meer met de knop op de zijkant. Die knop is nu namelijk weg, want hij is vervangen door een kleine inkeping. Daarmee kun je het scherm aanzetten en een stap terug gaan, maar je gebruikt het niet meer om te wisselen tussen verschillende schermen zoals op eerdere modellen. Dat is in het begin even wennen, zeker als je eerdere Fitbits gewend bent.
Ook lijkt het ons tijdens het sporten niet erg handig te zijn om geen harde feedback te krijgen, maar daar konden we op de beurs helaas niet zelf mee aan de slag.
De Charge 3 krijgt overigens wel de Fitbit Pay-feature, een manier om via nfc te betalen bij contactloze pinautomaten. Daar heb je als Nederlander in de praktijk echter niets aan, want Nederlandse banken werken daar (voorlopig) nog niet aan mee.
Of dat in de toekomst nog komt is maar de vraag - betaal-diensten komen doorgaans niet zo snel naar ons land.
Conclusie
Al met al zijn de veranderingen in de Fitbit Charge 3 niet zo groot. Het is een logische upgrade van het bestaande model met precies de mate van verbetering die je zou verwachten: een iets beter uiterlijk, een grafische update, en een kleine experimentele nieuwe feature in de gebruikersinterface.
Het bandje gaat 149,95 euro kosten, wat nog steeds een erg aangename prijs is voor een dergelijke gadget.
Waar voor je geld: 5 smartphones met eSim voor minder dan 400 euro
Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Op zoek naar een betaalbare smartphone, maar dan wel eentje met een virtuele simkaart? De redactie van ID.nl is voor je op zoek gegaan naar smartphones met een prijskaartje van onder de 400 euro.
Met een eSim ben je niet meer afhankelijk van een fysiek simkaartje en heb je geen gepriegel meer met het plaatsen van je sim in de telefoon. Je kunt daardoor snel van provider wisselen zonder gedoe. Dit bespaart niet alleen tijd, maar ook ruimte in je apparaat. Perfect voor wie veel reist, omdat je eenvoudig internationale abonnementen kunt activeren. Daarnaast kun je op die manier ook gebruik maken van meerdere telefoonnummers op een enkel toestel, bijvoorbeeld eentje voor werk en prive.
Samsung Galaxy A26 5G
De Galaxy A26 5G combineert een slank ontwerp met krachtige prestaties. Het 6,7-inch FHD+ Super AMOLED-display biedt levendige kleuren en vloeiende beelden dankzij de 120 Hz verversingssnelheid. Onder de motorkap bevindt zich de Exynos 1380-chipset, ondersteund door 4 tot 8 GB RAM, wat zorgt voor soepele multitasking.
De 50 MP hoofdcamera met optische beeldstabilisatie legt scherpe foto's vast, zelfs bij weinig licht. Met een batterijcapaciteit van 5000 mAh en IP67-certificering is dit toestel zowel duurzaam als betrouwbaar. Bovendien belooft Samsung tot zes jaar beveiligingsupdates, wat de levensduur van het apparaat verlengt
Redmi Note 13 Pro
De Redmi Note 13 Pro 5G is een krachtpatser in het middensegment. Met een indrukwekkende 200 MP hoofdcamera met optische beeldstabilisatie leg je elk detail vast. Het 6,67-inch AMOLED-display met een resolutie van 1220x2712 pixels en een verversingssnelheid van 120 Hz zorgt voor een meeslepende kijkervaring.
Aangedreven door de Snapdragon 7s Gen 2-chipset en beschikbaar met tot 16 GB RAM, biedt dit toestel uitstekende prestaties. De 5100 mAh batterij ondersteunt 67W snelladen, waardoor je snel weer op pad kunt.
Motorola Moto G35 5G
De Motorola Moto G35 5G biedt solide prestaties voor een betaalbare prijs. Het 6,72-inch LCD-scherm met een verversingssnelheid van 120 Hz zorgt voor vloeiende beelden. De 50 MP Quad Pixel-camera levert scherpe foto's, zelfs bij weinig licht.
Met een batterijcapaciteit van 5000 mAh en ondersteuning voor 5G-connectiviteit blijf je de hele dag verbonden. Hoewel de Unisoc T760-processor niet de snelste is, biedt het toestel voldoende kracht voor dagelijks gebruik
Sony Xperia 10 VI
De Sony Xperia 10 VI is een compacte smartphone met een focus op multimedia. Het 6,1-inch FHD+ OLED-scherm met een 21:9 beeldverhouding is ideaal voor het bekijken van films. Aangedreven door de Snapdragon 6 Gen 1-chipset en uitgerust met 8 GB RAM, biedt het toestel soepele prestaties.
De 48 MP hoofdcamera legt gedetailleerde foto's vast, terwijl de 5000 mAh batterij zorgt voor langdurig gebruik. Met IP68-certificering is het toestel bestand tegen water en stof
Samsung Galaxy A35 5G
De Galaxy A35 5G biedt premium functies in een betaalbaar jasje. Het 6,6-inch FHD+ Super AMOLED-display met een verversingssnelheid van 120 Hz zorgt voor heldere en vloeiende beelden. De 50 MP hoofdcamera met optische beeldstabilisatie legt scherpe foto's vast, terwijl de 13 MP selfiecamera zorgt voor duidelijke zelfportretten.
Aangedreven door de Exynos 1380-chipset en beschikbaar met tot 12 GB RAM, biedt het toestel krachtige prestaties. De 5000 mAh batterij ondersteunt 25W snelladen, en Samsung belooft tot vijf jaar beveiligingsupdates.
Review LG OLED65C54LA – Een kleine update voor de iconische C-serie
De OLED C-reeks van LG is inmiddels bijna een icoon. Het model situeert zich in de line-up net onder het topmodel, maar biedt nog steeds topprestaties voor games, films en sport. De C5 vertoont echter bijzonder veel gelijkenissen met de C4. Heeft deze LG C5 dan wel iets extra's te bieden?
8
Uitstekend
Samenvatting
De LG OLED65C5 bouwt voort op de C4 met hetzelfde design, betere piekhelderheid en uitstekende kalibratie. De tv biedt sterke gamefeatures, prima beeldverwerking en Dolby Atmos-audio, maar mist DTS. WebOS 25 is snel en uitgebreid, al bevat het storende reclame. Dankzij de goede prestaties, breed app-aanbod en vijf jaar updates blijft de C5 een goede keuze.
Plus- en minpunten
Uitstekende piekhelderheid
Prachtige HDR-beelden in HDR10 en Dolby Vision
Goede kijkhoek en anti-reflectie
Zeer goede gamer-ondersteuning, met vier HDMI 2.1-poorten
Niet content-gerelateerd advertenties op het Home-scherm
Geen ondersteuning voor HDR10+ en DTS
Dynamische tonemapping maakt het beeld te helder
LG OLED65C54LA
Adviesprijs: 2.099 euro Wat: Ultra HD 4K 144 Hz W-OLED-tv Schermformaat: 65 inch (164 cm) Aansluitingen: 4x HDMI (4x v2.1 (48 Gbps), ARC/eARC, ALLM, VRR, HFR), 3x USB, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, 1x IR-blaster, WiFi 6 (802.11ax), ethernet, Bluetooth 5.3 Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision IQ, Dolby Atmos, WebOS 25, AirPlay 2, Google Cast, USB/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, CI+-slot, Alpha 9 processor Afmetingen: 1441 x 880 x 230 mm (incl. voet) Gewicht: 18,5 kg (incl. voet) Verbruik (per 1000 uur): SDR 95 kWh (F) / HDR 234 kWh (G)
LG heeft voor de C5 heeft het ontwerp van de C4 overgenomen, maar daar hebben we geen bezwaar tegen; het is mooi en stijlvol. Het scherm heeft een dunne, metalen rand en aan de achterzijde zit de behuizing relatief diep achter het scherm. De structuur op de rug doet nog steeds aan stof of leder denken, alleen is deze nu grijs-zwart in plaats van bruin. Zonder voet is deze televisie 45mm diep, dus als hij aan de muur zou hangen ziet hij er fraai uit. Kies je voor een opstelling op tv-meubel, dan staat hij op een centrale voet. Veel ruimte onder het scherm heb je dan niet, de soundbar kan idealiter maar 5,5cm hoog zijn.
Aansluitingen
De C-reeks is al jaar en dag bijzonder goed uitgerust en zeker voor gamers heeft deze televisie flink wat te bieden. De vier HDMI-poorten ondersteunen allemaal de maximale 48Gbps bandbreedte van HDMI 2.1, en leveren ook ALLM, 4K144 (voor pc, gameconsoles zijn zelf beperkt tot 4K120) en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken. Met andere woorden: geen probleem om zowel een soundbar als meerdere high-end gamebronnen aan te sluiten. Dankzij de erg lage input-lag, 10,8ms voor 4K60 en 5,9ms voor 2K120, is een responsieve game-ervaring gegarandeerd. Er is een IR-blaster poort voorzien om tv's die uit het zicht staan te besturen met de LG-afstandsbediening, maar de IR-blaster zelf zit niet in de doos. De C5 ondersteunt WiFi 6 (802.11ax), terwijl op de C4 nog WiFi 5 werd toegepast. De WiSA-ondersteuning (Wireless Speaker and Audio Association) is geschrapt, maar dat is geen enorm verlies. Alle aansluitingen wijzen naar opzij zodat ze wandmontage niet storen.
De aansluitingen op de LG OLED65C54LA
Premium piekhelderheid
Het nieuwe, helderste paneel blijft voorbehouden voor de G5, de C5 is nog steeds voorzien van een OLED evo paneel met Brightness Booster. LG vermeldt officieel geen verbetering, maar we meten een iets hogere piekhelderheid op het 10%-venster, die bedraagt nu 1214 nits. Op de C4 was dat nog 1060 nits. Het volledig wit beeld haalt 195 nits, dat is onveranderd, net als het kleurbereik dat nu 98,7% P3 haalt. Toch moet je van die 20% verbetering op het kleinere testvenster geen grote impact verwachten. De C5 staat daarmee wel in de top van het helderheidsklassement in zijn categorie, hij moet enkel de Samsung S90F voorlaten. En uiteraard mag je rekenen op een prima kijkhoek, en redelijke anti-reflectie. Ons testexemplaar had ook een goede uniformiteit.
Zo worden televisies getest voor ID.nl
Voor ID.nl testen we met regelmaat televisies, maar lang niet iedereen is bekend met de gebruikte terminologie en testmethodes. Hoe televisies voor ID.nl precies worden getest, kun je in dit artikel lezen.
We schakelen naar de Filmmaker Mode om de kalibratie te beoordelen, en die blijkt al snel bijzonder goed te zijn. De SDR-weergave is uitstekend, met goed schaduwdetail, accurate kleuren en natuurlijke huidtinten. In HDR ondersteunt de LG naast HDR10 en HLG ook Dolby Vision, en die laatste beelden zijn fantastisch. Maar ook met standaard HDR10 is het resultaat bijzonder knap. De kalibratie is ook hier uitstekend, met zeer mooie kleuren en goede witnuances. In de donkerste scènes is hij iets te donker, waardoor er nuance kan ontbreken. Gelukkig kun je dat met de ‘Dark Detail’-instelling verbeteren. De optionele dynamische tonemapping voor HDR10 lieten we uitgeschakeld staan. Deze maakt het beeld helderder en dat is niet goed voor de contrastperceptie.
Goede beeldverwerking
Met zoveel verschillende contentformaten is goede beeldverwerking erg belangrijk om elke bron optimaal weer te geven. De Alpha 9 Gen 8-processor krijgt deze taak goed voor elkaar. De ruisonderdrukking en upscaling zorgen voor mooie, scherpe beelden, zelfs als je vertrekt van relatief lage kwaliteit als dvd. De beste resultaten krijg je weliswaar als er van HD-beelden wordt uitgegaan. Voor live tv-beelden (1080i) is deinterlacing een noodzakelijke stap. Op een van onze testpatronen zagen we iets meer karteling dan gebruikelijk op een bijna horizontale lijn, maar in echte content lijkt het gelukkig toch een zeldzaam probleem. Zijn er kleurstroken zichtbaar in zachte kleurgradiënten, dan kan je die met de optie 'Vloeiende gradatie' in de laagste stand vrij goed wegwerken.
Op de G5 ging het daar soms mis, maar dat probleem zagen we hier niet. In heel lastige donkere scènes kan die strookvorming wel zichtbaar blijven. De bewegingsscherpte is uitstekend, OLED-panelen scoren hier dankzij hun snelle responstijd altijd goed. Het is een prima troef voor sport en games. Het nadeel is wel dat de typische 24fps judder in films beter zichtbaar is. Je kan Trumotion gebruiken om dat weg te werken, al blijft het een kwestie van persoonlijke smaak. In de ‘Vloeiend’ stand elimineert dat bijna alle gestotter maar zijn er mogelijk wel beeldfouten zichtbaar tegen complexe achtergronden. Beweegt de camera erg snel, dan laat de processor gemakkelijker steken vallen en stottert het beeld nog steeds.
Dolby Atmos, maar geen DTS meer
De 2.2-kanaals 40W audioconfiguratie is overgenomen van de C4, met een belangrijk verschil. De tv ondersteunt nog steeds Dolby Atmos, maar geen DTS meer. Dat zagen we ook al op de G5. Streamingdiensten gebruiken bijna altijd Dolby Atmos, het zijn vooral de eigenaars van een eigen (Ultra HD) Blu-ray-collectie die DTS zullen missen. Heb je een externe audio-oplossing, weet dan dat ook pass-through van DTS via eARC/ARC onmogelijk is.
Je moet je speler aansluiten op bijvoorbeeld je soundbar, en het beeldsignaal doorgeven aan de tv. De C5 heeft een rijke klank met mooie balans, en is goed genoeg om van zowel film als muziek te genieten. Er is redelijk wat bas te horen, dat ondersteunt de filmervaring goed. Hoogte-effecten ontbreken wel, maar je krijgt wel wat surroundgevoel. Experimenteer met de standaard-, muziek- of bioscooppreset afhankelijk van wat je kijkt of luistert, maar blijf weg van de AI Sound-modus die veel te scherp klinkt.
WebOS 25 en een nieuwe afstandsbediening
Een negatieve trend die we merken is de opkomst van niet-content gerelateerde reclame in smart-tv's. En helaas speelt LG webOS daar duidelijk op in. Zowel op het Home-scherm als in de screensaver, als in bepaalde banners verderop tussen de aanbevelingen kun je reclame tegenkomen. Wil je dat uitschakelen, lees dan in dit artikel hoe je reclame verwijdert.
Afgezien van dat minpunt heeft webOS heel wat te bieden. Het app-aanbod is erg uitgebreid, en de tv ondersteunt Google Cast en Apple Airplay2. Quick Cards op het Home-scherm groeperen bepaalde functies, en er is een rij met favoriete apps. Beide kan je customiseren door items die je niet interesseren te verbergen (of volledig te verwijderen). In dit overzichtsartikel (weliswaar nog van webOS23) vind je alle info over webOS. Dankzij vijf jaar gegarandeerde upgrades aan de nieuwste versie, blijft het smart-tv-systeem up-to-date.
WebOS 25 op de LG OLED65C54LA
De afstandsbediening is na vele jaren volledig vernieuwd. De aanwijsfunctie is gebleven, maar de vorm en lay-out zijn volledig aangepast. LG kiest net als veel andere fabrikanten voor een eenvoudigere afstandsbediening. De afgeronde vorm heeft nu plaats gemaakt voor een meer klassieke rechthoekig remote. Daarnaast is het cijferblok verdwenen en is er gekozen voor kanteltoetsen voor volume en kanaal. Op zich niets mis mee, maar er is ook een aantal twijfelachtige keuzes gemaakt. Zo is de ingangentoets vervangen door de Thuis Hub, al kan je de ingangen wel nog bereiken door lang op die toets te duwen. De mute-toets is weg, het geluid uitzetten doe je nu door de volumeknop naar beneden gedrukt te houden. Dat is echt onhandig. De microfoon is nu gelabeled als AI, totaal overbodig. En tot slot, de meeste toetsen vereisen te veel druk om ze in te drukken. Zeker bij de ok-toets die ook een scrollwiel is, leidt dat wel eens tot foute aanslagen.
De opnieuw ontworpen afstandsbediening van LG
Conclusie
De LG OLED65C5 bevestigt andermaal zijn plaats als een uitstekende keuze in de subtop van OLED-tv’s. De gelijkenissen met de C4 zijn aanzienlijk, en dat toestel blijft zeker ook een goede keuze. Als we de C5 een minpunt zouden moeten geven, dan is dat het overmatig gebruik van niet-content gerelateerde reclame binnen webOS. Dat is onaanvaardbaar, maar gelukkig kun je het wel uitschakelen. Het verlies van DTS-ondersteuning en het uitblijven van HDR10+ rekenen we veel minder zwaar aan. De C5 levert prachtige prestaties voor film en sport, en is rijkelijk uitgerust voor gamers. De uitstekende kalibratie brengt topbeelden binnen handbereik. WebOS biedt vijf jaar updates, heeft een ruim app-aanbod en ondersteunt Google Cast en Apple Airplay2.
21-11-2025 17:11
Door: Eric BeeckmansEric Beeckmans is ingenieur, IT-er, journalist, gamer, Star Trek en Star Wars aficionado. Niet noodzakelijk in die volgorde. Hij schrijft al veertien jaar over televisie, projectoren en algemene displaytechnologie en vraagt zich af hoe lang we nog op een holodeck moeten wachten.Meer van deze auteur >