De polsbandjes van Fitbit hebben geen introductie meer nodig. Al sinds de eerste generatie uit 2015 helpt het mensen actiever te worden en biedt het waardevolle inzichten in hartslag- en slaapgegevens om gezonder en fitter te worden. Deze vierde generatie lijkt op het oog weinig nieuws te brengen, maar de Fitbit Charge 4 is veelzijdiger dan ooit - en eindelijk minder afhankelijk van je smartphone.

Op het oog lijkt er weinig veranderd als je de Fitbit Charge 4 naast de derde generatie legt. Het ontwerp met het rechthoekige zwartwit-schermpje is gebleven en ook het bandje heeft hetzelfde herkenbare blokjespatroon. Toen ik eind 2018 de Fitbit Charge 3 reviewde, was er ook niets aan te merken op het uiterlijk van de wearable. Die was positief op de schop gegaan en ook de accuduur was merkbaar verbeterd. De kritiek zat ‘m een beetje in wat de gebrekkige vernieuwing. Vooral de functie om routes vast te leggen met GPS voelde een beetje wrang. De Charge 3 beschikte niet over een GPS-chip, maar maakte gebruik van de GPS van de smartphone. Je moest dus nog altijd je telefoon meenemen voor het vastleggen van routes. Waarom andere Fitbit wearables zonder GPS deze functie niet kregen voelde ook oneerlijk.

Tevens beschikte de Fitbit Charge 3 over Fitbit Pay, zodat je met je armbandje contactloze betalingen kunt doen. Maar hier moest je wel weer de duurdere Special Edition voor hebben, die een NFC-chipje had ingebouwd voor deze betalingen. Onnodig verwarrend.

GPS en NFC

Wat dat betreft heeft Fitbit met de Charge 4 deze zaken rechtgezet. Deze nieuwste Fitbit beschikt over een eigen GPS-chip, zodat routes vastgelegd kunnen worden zonder dat je een smartphone op zak nodig hebt. Ook beschikt het armbandje over een NFC-chip, waardoor je kunt betalen met je sportarmband met Fitbit Pay. Er is geen verwarring meer over een ‘special edition’ van de Fitbit Charge 4. Hoewel er een special edition-uitvoering is, heeft deze alleen een ander bandje. Functioneel zijn de gewone editie en speciale editie van de Fitbit gewoon hetzelfde.

©PXimport

Fit(bit) zonder smartphone

De toevoeging van Fitbit Pay en de GPS maken de Fitbit minder afhankelijk van je smartphone. Sterker nog. De Fitbit Charge 4 voelt als een smartwatch, maar dan in compacte vorm. Je Fitbit is minder afhankelijk dan ooit van je smartphone. Natuurlijk, de data en routes synchroniseren en terugkijken gebeurt nog altijd via je smartphone-app. Maar wanneer je actief wordt, kan dat zonder smartphone. Of je nu gaat wandelen, fietsen, hardlopen… of welke activiteit dan ook. Dat kan ook zwemmen zijn, want de Fitbit Charge 4 is waterdicht. Hoewel ik er voor het gemak even van uit ga dat de meeste zwemmers al zonder smartphone actief zijn met hun Fitbit.

Je kunt dus op pad zonder smartphone. De ingebouwde GPS legt je route vast. Je kunt zelfs je portemonnee thuis laten. Die pitstop halverwege reken je af met armband. Dat gezegd hebbende: de GPS werkt pas zodra je handmatig een activiteit start op je armband. Dat is niet zo erg, maar in praktijk merkte ik dat het soms wel wat langer duurt voordat de verbinding is gelegd, waardoor een begindeel van je route ontbreekt.

Voordat je een volle sprint inzet naar de winkel om een Fitbit Charge te kopen voor Fitbit Pay is het wel goed om te weten er niet veel banken samenwerken met de betaaldienst. Fitbit Pay werkt alleen met een Mastercard creditcard van ICS of via je Rabobank- of ABN Amro-rekening. In de Fitbit-app kun je bij de Wallet je betaalpas koppelen, zodat je contactloos kunt betalen met je Fitbit. Je bent snel geneigd te denken dat het alleen met een creditcard kan, omdat er een lang pasnummer gevraagd wordt. Dit kaartnummer kun je echter opzoeken als je inlogt bij Rabobank- of ABN Amro-internetbankieren.

Betalen met Fitbit Pay gaat erg eenvoudig en heeft de nodige beveiliging aan boord. Je ontgrendelt Fitbit Pay met viercijferige een pincode, waarna je kunt betalen door de Fitbit tegen de betaalterminal te houden. De vergrendeling gaat automatisch weer aan wanneer je het bandje af hebt gedaan of 24 uur na je laatste betaling. Bovendien moet je de pincode ook weer invoeren als je de betaallimiet hebt bereikt. Net als bij contactloos betalen met je pinpas.

©PXimport

©PXimport

Fitbit met smartphone

Heb je je smartphone tóch op zak, dan kun je deze daar houden: je Spotify bedien je via de gekoppelde app via je Charge 4. Ook wanneer je geen training handmatig start, wordt deze handmatig herkend – en dat gaat opvallend vaak goed. Alles wat de Fitbit Charge 4 bijhoudt is te zien in de app. Denk aan trainingen, gezette stappen, geklommen trappen, hartslaggegevens en uitgebreide statistieken van je nachtrust. De app is overzichtelijk en gebruiksvriendelijk, bovendien kun je er ook andere gegevens aan toevoegen, zoals je gewicht, calorie- en vochtinname, zodat je een beeld krijgt van hoeveel je binnenkrijgt versus hoeveel je verbrandt.

Een nadeel van de app is er echter wel, Fitbit is gesloten. Dus het is niet te koppelen of te exporteren naar andere apps, zoals Google Health en Apple Health.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Smartwatch in klein formaat

De nieuwe functionaliteit zorgt ervoor dat de Fitbit Charge 4 steeds meer aanvoelt als een smartwatch, maar dan in het formaat van een armbandje. Natuurlijk, smartwatches zijn vaak veelzijdiger en dankzij de hartfilmpjes is de Apple Watch een stuk geavanceerder dan Fitbits. Maar aangezien het bestaansrecht van de smartwatch vooral sporten lijkt, is het fijn dat de Fitbit Charge 4 qua functionaliteit steeds minder onderdoet en in een bescheiden formaat (en prijs) komt.

De Fitbit Charge 4 kan zo’n vijf à zes dagen op een volle accu. Dat is een prima accuduur. In praktijk merk je wel dat wanneer je de GPS inzet voor het vastleggen van je loop- of fietsrondje je batterijinhoud hard achteruit holt. Dat is afhankelijk natuurlijk van de afstand- en frequentie, maar om een beeld te geven: bij een dagelijks hardlooprondje van vijf kilometer met de GPS aan ging de accu twee, tot tweeëneenhalve dag mee.

De oplader is een soort knijper waar je de Fitbit in klikt. Het is jammer dat de oplader geen vernieuwing heeft gekregen, want de knijper zit er makkelijk naast. Ook is het lastig en prijzig om een andere lader te krijgen. Draadloos opladen had universeler en gebruiksvriendelijker geweest.

Conclusie

Hoewel de Fitbit Charge 4 op het oog weinig vernieuwend lijkt, maakt de sportwearable onderhuids een grote stap in de richting van een smartwatch. Dankzij GPS en mobiel betalen is de Fitbit minder afhankelijk van je smartphone. Hoewel de hartslagsensor niet zo geavanceerd is als de laatste generatie van de Apple Watch, worden veel gezondheidsgegevens inzichtelijk weergegeven, zodat je net even dat beetje hulp krijgt om gezonder en fitter te worden.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.