Home Assistant is in enkele jaren tijd uitgegroeid tot een krachtige oplossing waarmee je je eigen slimme huis maakt, zonder tussenkomst van grote techbedrijven. We gaan Home Assistant installeren op een Raspberry Pi en vertellen je wat je daar vervolgens aan hebt.

Home Assistant is een populaire keuze om je domotica-apparaten aan te sturen zonder van één producent af te hangen. Het programma is opensource, er bestaat een hele community omheen en het ondersteunt talloze apparaten.

Een belangrijk speerpunt van Home Assistant is dat het geen data opslaat in de cloud. Je installeert het op een Raspberry Pi, je NAS of een Linux-server in huis, en van daaruit stuurt het je hele huis aan. Uiteraard is het nog altijd mogelijk om clouddiensten aan Home Assistant te koppelen.

Lees ook: In gesprek over Home Assistant - Slim huis zonder overbodige cloud

Je kunt Home Assistant op vier manieren installeren. Met Home Assistant Core installeer je het programma in een virtuele omgeving van Python. Installeer je het daarentegen in een container, bijvoorbeeld met Docker, dan heet dit Home Assistant Container.

Home Assistant ondersteunt ook add-ons en snapshots, maar die heb je niet in de twee vorige twee installatiemethodes. Home Assistant Supervised biedt dat wel, inclusief beheer. De laatste installatiemethode, en degene die door de ontwikkelaars wordt aanbevolen, is Home Assistant OS: een Linux-distributie die is geoptimaliseerd om Home Assistant te draaien samen met de Supervisor die al je add-ons en snapshots beheert.

Heb je geen add-ons nodig, dan is Home Assistant Container de gemakkelijkste methode; Supervised en Core zijn methodes voor experts.

Home Assistant Operating System op Raspberry Pi zetten

De eenvoudigste manier om Home Assistant te installeren, is via Home Assistant Operating System op een Raspberry Pi. Bekijk de installatiepagina via de link en download het image voor een 32- of 64bit-besturingssysteem op een Raspberry Pi 3 of 4. Schrijf dit image dan met een programma zoals balenaEtcher naar een microSD-kaartje.

Steek het microSD-kaartje daarna in je Raspberry Pi, sluit een ethernetkabel aan en start hem op. Na enkele minuten kun je Home Assistant bereiken door te surfen naar http://homeassistant.local:8123, http://homeassistant:8123 of http://IP:8123 (met in plaats van IP het ip-adres van je Raspberry Pi). Home Assistant Operating System is nu de nieuwste versie van Home Assistant aan het installeren, en dat kan wel tot twintig minuten duren.

©PXimport

Gebruikersaccount en instellingen

Daarna maak je een lokaal gebruikersaccount aan. Je kunt meerdere gebruikers op je domoticasysteem hebben, en elk kan een eigen dashboard maken. Duid daarna ook je locatie aan, zodat Home Assistant kan berekenen wanneer de zon opkomt en ondergaat. Dat is interessant om bijvoorbeeld automatisch het licht aan en uit te doen of rolluiken te bedienen, afhankelijk van de stand van de zon.

In de laatste stap ontdekt Home Assistant apparaten in je huis en krijg je de vraag om daar integraties voor in te stellen. Dat kan later ook nog. Wanneer de installatiewizard klaar is, krijg je het dashboard van Home Assistant te zien, met al enkele elementen: het weerbericht, de stand van de zon, een persoon en sensoren die je vertellen of Home Assistant up-to-date is en of je Raspberry Pi voldoende voeding krijgt. Als je de ontdekte apparaten al hebt geïntegreerd, zie je die hier ook.

©PXimport

Klik eerst linksonder op je naam om je profiel te openen. Hier staan de gebruikersspecifieke instellingen. Zo kun je hier de taal kiezen (Nederlands wordt ondersteund), het thema instellen, de zijbalk verbergen en de geavanceerde modus inschakelen.

Verder staan hier ook enkele instellingen voor beveiliging. Je wachtwoord wijzigen en tweefactorauthenticatie instellen doe je hier. Je krijgt hier ook de actieve inlogsessies te zien en kunt sessietokens verwijderen of toegangstokens aanmaken om scripts veilig te laten communiceren met Home Assistant.

Integraties en apparaten toevoegen

De kerntaak van Home Assistant is dat het al je domotica-apparaten van verschillende merken aan elkaar koppelt en je in één consistente interface toegang geeft. Misschien heb je aan het einde van de installatiewizard al de apparaten toegevoegd die Home Assistant heeft ontdekt. Zo niet, klik dan in de zijbalk links op Instellingen en dan op Integraties. Een integratie is een component die ondersteuning voor een specifiek type apparaat, software of een clouddienst toevoegt aan Home Assistant.

Zelfs als je geen apparaten hebt toegevoegd, zie je op een Raspberry Pi altijd minstens twee integraties: Meteorologisk institutt (Met.no) voor het weerbericht en de Raspberry Pi Voeding Checker. Klik je onderaan rechts op de blauwe knop Integratie toevoegen, dan krijg je de keuze uit een lange lijst met integraties.

Ga eens door de lijst van integraties en stel een voor een de integraties in van apparaten, software of clouddiensten die je met Home Assistant wilt gebruiken. Wat je precies dient in te stellen, hangt af van de integratie. Zodra dat is voltooid, komt er een extra integratie in het tabblad Integraties. Van sommige kun je hier via hun icoontje nog extra opties instellen.

©PXimport

©PXimport

De apparaten zelf verschijnen ofwel vanzelf in het tabblad Apparaten, ofwel dien je ze via de opties van de integratie toe te voegen. In het tabblad Entiteiten vind je alle basiscomponenten van Home Assistant. Eén apparaat kan meerdere entiteiten hebben. Zo zal een multisensor entiteiten hebben voor temperatuur, lichtsterkte én beweging.

Het laatste tabblad, Gebieden, geeft je de mogelijkheid om gebieden zoals kamers te definiëren. Elke entiteit kun je in het tabblad Entiteiten aan een gebied toekennen. Als je daarna in Gebieden op een gebied klikt, krijg je alle apparaten, automatiseringen en andere componenten te zien die zich daar bevinden. Gebieden zijn dus vooral nuttig voor wat overzicht als je veel apparaten door Home Assistant laat beheren.

Dashboard aanpassen

Als je nu in de zijbalk links op Overzicht klikt, krijg je het dashboard weer te zien, deze keer met extra entiteiten van je toegevoegde apparaten. Je kunt de naam van de apparaten of entiteiten aanpassen in Instellingen en dan Apparaten of Entiteiten. Voor entiteiten kun je dat ook doen door in het dashboard op de entiteit te klikken en dan in het informatievenster dat verschijnt op het tandwiel rechtsboven.

Standaard toont Home Assistant alle entiteiten van hetzelfde type bij elkaar in dezelfde kaart. Zo staan alle binaire sensoren (die aan of uit kunnen zijn) bij elkaar, alle sensoren bij elkaar, alle schakelaars bij elkaar en alle lichten bij elkaar. In de praktijk krijg je overzichtelijkere resultaten als je het dashboard zelf beheert. Klik daarvoor rechtsboven op het hamburgermenu en dan Configureer UI. Bevestig met Neem over dat je de controle over de Lovelace UI wilt overnemen.

Je bent nu in de bewerkingsmodus van je dashboard. Er staan al wat ‘kaarten’ in, de vakjes met entiteiten. Deze kun je bewerken, of je klikt onderaan rechts op Kaart toevoegen. Daar kies je dan een type kaart. Home Assistant voegt al enkele entiteiten toe als voorstel, maar je past dit eenvoudig aan. Ook kun je bij elke kaart nog wat instellingen aanpassen.

Uiteindelijk verlaat je de bewerkingsmodus van het dashboard met het kruisje linksboven. Als je veel entiteiten hebt die je nog niet aan het dashboard hebt toegevoegd, kun je deze in de bewerkingsmodus opvragen met een klik op het hamburgermenu en dan Ongebruikte entiteiten. Selecteer dan de gewenste entiteiten en klik op Kaart toevoegen.

©PXimport

Home Assistant-blueprints toevoegen

Tot nu toe blijft je Home Assistant wat passief. Je krijgt sensordata te zien en je kunt schakelaars en lichten inschakelen, maar er gebeurt niets automatisch. Ook dat kun je eenvoudig toevoegen. Klik daarvoor op Instellingen / Blueprints. Het systeem van blueprints is relatief nieuw in Home Assistant: het zijn voorgedefinieerde automatiseringen die je zelf nog kunt configureren.

Enkele blueprints zijn standaard al geïnstalleerd in Home Assistant. Klik op Automatisering maken om op basis van de bijbehorende blueprint een automatisering te maken. Je hoeft dan enkel nog wat te configureren. Zo kies je bij de blueprint Motion-activated Light de entiteit van de bewegingssensor en het licht dat je daarvoor wilt laten activeren. Je kunt er ook instellen hoelang het licht nog aanblijft na de laatste beweging.

Omdat het blueprint-systeem nog vrij nieuw is, is er nog geen gestroomlijnde ‘app store’. Maar als je op Ontdek meer blueprints klikt, kom je op een categorie in het forum van Home Assistant waar gebruikers hun Home Assistant-blueprints delen. In de forumpost van zo’n blueprint staat dan de badge Import blueprint. 

Klik erop om de blueprint aan je Home Assistant-installatie toe te voegen. Of als de badge er niet bij staat, kopieer je de url van de code van de blueprint en klik je in Home Assistant rechts onderaan op Blueprint importeren, waarna je de url erin plakt.

Daarna kun je de blueprint bekijken en bevestig je met Blueprint importeren dat je die wilt toevoegen. Deze komt dan in je lijst met blueprints te staan, en dan kun je daar weer een automatisering van maken. Overigens kun je meerdere keren van dezelfde blueprint een automatisering maken. Zoals de naam al zegt, is een blueprint een blauwdruk, een sjabloon dat je kunt hergebruiken.

©PXimport

©PXimport

Eigen automatiseringen

Als je van een blueprint automatiseringen hebt gemaakt, vind je die in het tabblad Automatiseringen. Maar je kunt ook zelf een volledig nieuwe automatisering maken. Klik daarvoor onderaan rechts op Automatisering toevoegen. Home Assistant stelt je nu voor om in een zin uit te leggen wat je wilt doen of om een blueprint te selecteren. Het eerste werkt nog helemaal niet in het Nederlands, en het tweede willen we nu niet. Klik daarom op Begin met een lege automatisering.

Een automatisering bestaat uit drie onderdelen: een of meer triggers, een of meer optionele voorwaarden en een of meer acties. Voor een trigger kies je eerst een triggertype, zoals Zon, Apparaat of Tijd. Afhankelijk van het type selecteer je dan de trigger, kies je verder nog een entiteit en vul je een van- en/of naar-waarde in. Voor de optionele voorwaarden kies je ook weer een type en selecteer je de voorwaarde of vul je ze in.

Triggers en voorwaarden lijken op elkaar, maar het verschil is belangrijk. Bij een trigger vul je de voorwaarden in om de automatisering te starten. Bij een voorwaarde vul je extra voorwaarden in waaraan moet zijn voldaan om de actie uit te voeren. 

Wil je bijvoorbeeld de lamp aan je voordeur inschakelen als er ‘s nachts beweging is, dan is de trigger beweging van een bewegingssensor. Een extra voorwaarde is dat het tussen zonsondergang en zonsopgang is.

©PXimport

Uiteindelijk eindigt een automatisering met een actie: iets wat Home Assistant moet doen na de triggers wanneer aan de voorwaarden is voldaan. Ook hier kun je weer een type actie kiezen. Kies je bijvoorbeeld Apparaat, dan kun je afhankelijk van het apparaat acties uitvoeren zoals het apparaat in- of uitschakelen.

Verder heeft Home Assistant nog scènes. Een scène is een toestand van enkele apparaten. Stel dat je tijdens het tv-kijken de grote lamp van de woonkamer wilt doven, maar de ledstrip achter de tv wilt inschakelen, dan voeg je beide apparaten aan een scène Tv kijken toe en stel je hun toestand in. Scènes zijn ook via het dashboard te activeren.

Tot slot kun je ook nog scripts aanmaken. Een script is een opeenvolging van acties, maar met extra’s zoals tests, vertragingen en herhalingen. Een script is vanuit het dashboard te activeren, maar kun je ook in een automatisering als actie uitvoeren.

Home Assistant add-ons

Home Assistant heeft een interessant systeem om de basisfunctionaliteit gemakkelijk uit te breiden: add-ons. De lijst met add-ons die je kunt installeren, vind je in Supervisor / Add-on Store. De meeste add-ons zijn bestaande opensource-projecten, zoals WireGuard voor een VPN, Node-RED voor low-code programmeren en Mosquitto als een MQTT-broker.

Elke add-on draait geïsoleerd in een eigen Docker-container op Home Assistant Operating System. Dat maakt van het add-ons-systeem een gebruiksvriendelijke en veilige manier om de functionaliteit van Home Assistant uit te breiden. Overigens krijg je standaard niet alle beschikbare add-ons te zien: daarvoor dien je in je gebruikersprofiel Geavanceerde modus in te schakelen.

Na de installatie verschijnt een add-on in het dashboard van de Supervisor. Door erop te klikken, kun je de instellingen van de add-on aanpassen. Het dashboard toont je ook welke add-ons niet up-to-date meer zijn en laat je ze updaten. Updates van Home Assistant zelf verschijnen hier ook.

©PXimport

Apps en notificaties

Home Assistant heeft ook een mobiele app, Home Assistant Companion, die voor Android en iOS beschikbaar is. Enerzijds is het een mobiele interface voor Home Assistant, maar de app voegt ook functionaliteit toe.

Zo maakt deze het mogelijk om je locatie te delen met Home Assistant. Daardoor kun je automatiseringen maken op basis van waar je bent. De telefoon deelt ook allerlei data van zijn sensoren, zoals de batterijstatus, of je aan het bellen bent, met welk wifi-netwerk je bent verbonden enzovoort. Verder kan Home Assistant ook notificaties zenden naar de app.

Overigens kan Home Assistant ook via Telegram notificaties sturen. Je maakt dan een Telegram-bot aan en configureert die in Home Assistant. 

Tot slot

Home Assistant is een opensource-project, maar de hoofdontwikkelaars worden betaald door het bedrijf Nabu Casa, dat zijn inkomsten haalt uit het aanbieden van Home Assistant Cloud. Dit is een abonnementsdienst waarvoor je 5 dollar per maand betaalt. Je krijgt dan een veilige tunnel naar je Home Assistant-installatie die je van over de hele wereld kunt bereiken, zonder dat je zelf dynamische DNS, een TLS-certificaat en portforwarding in je modem hoeft te regelen.

Met Home Assistant Cloud kun je ook eenvoudig je domoticasysteem met Google Assistant of Amazon Alexa koppelen. Bovendien krijg je zo toegang tot een spraaksynthesesysteem in de cloud, zodat je notificaties in de vorm van boodschappen kunt laten uitspreken op luidsprekers in je huis.

Verder biedt de documentatie van Home Assistant een kijkje in de geavanceerde mogelijkheden. Loop je tegen problemen aan, dan kun je hulp vragen op het forum. De Home Assistant-community is enorm gegroeid de laatste jaren, waardoor je niet alleen staat in het automatiseren van je huis.

Wie heeft er nu geen zin in een lekker verfrissende slushi op warme dagen? Kinderen worden gillend enthousiast bij het idee, en menig volwassene lust best een opwekkende frozen cocktail om de dag mee af te sluiten. De meest uiteenlopende slushi's maak je met de gelijknamige machine van Ninja. ID.nl testte hem.

De Ninja Slushi is precies zo'n apparaat dat je in huis haalt voor het plezier – en waar je daarna stiekem vaker gebruik van maakt dan je vooraf had gedacht. Op het eerste gezicht lijkt het vooral een speelse gadget voor warme dagen, maar eenmaal aan de slag blijken er toch best wat mogelijkheden te zijn om lekkere drankjes te maken voor kinderen en volwassenen.

Mogelijkheden

Wat je ermee kunt? Best veel. De Ninja Slushi biedt vijf programma's voor verschillende soorten drankjes: van granita's tot milkshakes en van frappés tot frozen cocktails. Je hoeft geen ijsblokjes toe te voegen – wat je erin giet, wordt direct verwerkt tot een slushi. Daardoor blijft de smaak van het originele drankje behouden, zonder verdunning. Frisdrank, sap, yoghurt of een zelfgemaakte cocktailbasis: bijna alles verandert in een ijskoud verfrissend drankje, al dan niet met een rietje te nuttigen.

Montage en afmetingen

De Slushi komt in een grote doos en is zorgvuldig verpakt. Monteren en uit elkaar halen voor de schoonmaak is een makkie: je beweegt een hendel aan de bovenzijde naar je toe om het reservoir vaste te maken of los te halen, en een opvangbakje eronder trek je er simpelweg uit.

Het apparaat is best groot en vooral hoog:  41,35 cm lang, 42,98 cm hoog en 16,56 cm breed, met een gewicht van 11 kilo. Het bestaat uit een basis met het bedieningspaneel en erboven een reservoir, voorzien van een klepje om de drank in te gieten en een kraantje om de slushi mee te tappen.

Ninja Slushi bedienen

Het bedieningspaneel is simpel: links de aan-uitknop, vijf tiptoetsen voor de verschillende soorten dranken en een knop om de machine door te spoelen: Rinse. Rechts een indicator om in te stellen hoe sterk de drank gekoeld moet worden. Deze hoef je bij de voorkeuzeprogramma's niet te veranderen, maar kun je wel aanpassen als je dat nodig vindt. Bijvoorbeeld als je de slushi te stroperig of juist te vloeibaar vindt. Hoe sterker de koeling, hoe langer de bereidingstijd. De standaardinstelling voor een slushi van fruitsap of frisdrank doet er ongeveer 30 minuten over.

©Ninja

Niet alleen het bedieningspaneel is simpel, de bediening is dat ook. Je kiest wat je wilt maken en zorgt ervoor dat de dranken flink gekoeld zijn, bijvoorbeeld door ze een paar uur in de koelkast te leggen. Dan giet je je mengsel via het klepje in het reservoir en kies je het programma. De Slushi werkt met een ronddraaiende schoep die om een enorm koelelement beweegt, waarin de vloeistof zit. Een pieptoon geeft aan wanneer het programma klaar is. Je kunt dan eventueel de koeling verhogen als de slushi nog te dun is, en wachten tot het resultaat naar wens is, of je begint met tappen. De machine blijft in principe doordraaien tot alle slushi getapt is of je de machine uitzet.

©Saskia van Weert

Het tappen zelf doe je door een glas onder het kraantje te zetten en dat open te doen. In klodders komt de slushi eruit. Dat kan even duren – de verschillende soorten die we getest hebben varieerden sterk in het gemak waarmee de slushi uit de kraan kwam. Is het glas vol, dan even doorroeren en klaar!

Opvallend is dat de Slushi het best werkt als je een flinke hoeveelheid vloeistof gebruikt. Bij de minimale hoeveelheid kan de slushi zich ophopen aan de voorkant van het reservoir, waarna de schoep hem niet meer goed door kan roeren. Maak dus een flinke hoeveelheid. Houd je over, dan kun je de machine uitzetten en de bevroren massa laten smelten en aftappen.

©Ninja

Schoonmaken

Na gebruik, als het reservoir zo leeg mogelijk is, moet je de machine doorspoelen met schoon warm water om achtergebleven deeltjes los te weken van het ijskoude element. Dat werkt goed. Daarna is het zaak de onderdelen af te wassen. De onderdelen zouden in de vaatwasser kunnen, maar dat is niet praktisch want dan blijft er water in staan. Handiger is ondersteboven met de grote opening naar boven een sopje erin te maken, dit goed uit te spoelen, ook het kraantje, en dan alles op een doek aan de lucht laten drogen.

Handige inspiratiegids

Bijzonder fijn zijn de uitgebreide handleiding die Ninja bij de Slushi levert en de inspiratiegids met recepten. Het is de moeite waar deze goed door te lezen. Zo leer je onder meer dat je best slushi's kunt maken van light-/zero-dranken, maar dat er dan wel zoetstof bij moet. Om goed te bevriezen, dienen mengsels minimaal 5 gram suiker per 100 ml te bevatten. Dat is zinvolle informatie om mislukkingen te voorkomen. Ook staan er 'recepten' en tips voor milkshakes en frozen cocktails, met de aanbevolen hoeveelheid (sterke) drank.

Lees ook: Dit zijn dé BBQ-trends voor 2025: van oervuur tot slimme grills

©Saskia van Weert

Testperiode

Het testen ging goed en foutloos. Het is soms wel wat pielen om de slushi uit het kraantje te laten lopen. Als de aanvoer stokt, helpt het om het kraantje even dicht en weer open te doen. Bij stijf bevroren mengsels kan het nodig zijn om de temperatuur wat te verhogen (door een streepje minder te kiezen op het rechterdeel van het bedieningspaneel).

Toch zijn er ook wat kleine nadelen. De Ninja Slushi is vrij fors. Met een inhoud van 2,5 liter kun je wel zeven glazen per keer maken, wat handig is voor feestjes of gezinnen. Maar daar staat tegenover dat het apparaat flink wat aanrechtruimte inneemt. Daarnaast is de prijs aan de hoge kant. Dit is geen essentiële keukenmachine, maar een gadget – eentje die goed werkt en veel plezier oplevert, maar je moet er wel ruimte én budget voor hebben.

Conclusie

Alles bij elkaar is de Ninja Slushi een verrassend leuke aanvulling voor wie van zomerse drankjes houdt. Het apparaat is eenvoudig in gebruik, doet wat het belooft, en levert smaakvolle resultaten zonder gedoe. Niet iets wat iedereen dagelijks zal gebruiken, maar absoluut een aanrader voor gezinnen, feestjes of iedereen die graag zelf experimenteert met ijskoude combinaties. Het is geen onmisbaar keukenapparaat – maar wel een gadget die zijn plek weet te verdienen.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Met een receiver voeg je supergoed geluid toe aan je woonkamer en met de juiste aangesloten speakers bereik je de mooiste surround audio voor de beste films, series en muziek. Wij zochten vijf mooie receivers voor je uit.

Voor goede audio hoef je niet altijd de hoofdprijs te betalen. Van verschillende bekende merken koop je een receiver geschikt voor surround geluid en voor een schappelijke prijs. Wij hebben er vijf voor je op een rijtje gezet.

Sony STR-DH590

Als je gewoon lekker film wilt kijken met stevig geluid, zonder meteen een halve maandhuur uit te geven, zit je met de STR-DH590 van Sony helemaal goed. Hij heeft 5.2-kanalen, dus genoeg voor een surroundopstelling zonder dat je je woonkamer hoeft te verbouwen. En de bluetooth-functionaliteit is ook handig; even snel je telefoon koppelen en je favoriete afspeellijst doorjassen, ideaal. Deze receiver kent verder geen gedoe met eindeloze menu's of apps die je eerst moet installeren. Alles voelt logisch aan en in deze prijsklasse presteert deze receiver erg goed.

🎬 Surround-configuratie: 5.2-kanaals

Marantz NR1510

De Marantz NR1510 is zo'n apparaat waarvan je niet meteen doorhebt hoeveel erin zit. Hij is slank, past makkelijk in je tv-meubel en oogt alsof hij geen vlieg kwaad doet, maar schijn bedriegt. Gooi er een film op of zet een concert aan, en je merkt meteen dat hij z'n mannetje staat. Vooral qua detail in het geluid – alles klinkt helder, van zachte achtergrondmuziek tot explosies in een actiefilm. Deze receiver heeft AirPlay 2, Spotify Connect en HDMI-ARC. Ook handig: hij heeft genoeg HDMI-ingangen voor je consoles, mediaspelers en wat je er verder nog aan wilt hangen. Het voelt allemaal gewoon doordacht en degelijk.

🎬 Surround-configuratie: 5.2-kanaals

Pioneer VSX-534

Deze VSX-534 van Pioneer is wat stoerder qua uiterlijk. Films komen echt tot leven, met een diepe bas en een lekker ruimtelijk effect. Zelfs bij gewoon tv-kijken geeft hij alles net wat meer pit. Wat opvalt, is hoe makkelijk alles ingesteld is. Je sluit je speakers aan, volgt het installatiestapje op het scherm, en je bent klaar. Geen urenlange handleidingen doorspitten. Hij ondersteunt ook Dolby Atmos, dus als je je setup uitbreidt met hoogtekanalen, haal je nog meer uit je luisterervaring.

🎬 Surround-configuratie: 5.2-kanaals

Denon AVR-X1800H

De Denon AVR-X1800H ondersteunt de nieuwste audioformaten, zoals Dolby Atmos en DTS\:X, en dat merk je direct als je een film aanzet. De explosies, stemmen, omgevingsgeluiden – het komt allemaal precies op de juiste plek. Echt een bioscoopgevoel thuis. Bedien je alles liever met je telefoon? Geen probleem. Alles werkt soepel via de app, en het verbinden met je netwerk is in een paar tellen geregeld. Als enige in dit overzicht heeft deze Denon 7.2-kanaals surroundgeluid.

🎬 Surround-configuratie: 7.2-kanaals

Onkyo TX-SR3100

Wat Onkyo met de TX-SR3100 laat zien, is dat je ook zonder tierelantijntjes een goede AV-receiver kunt hebben. Hij laat zien wat belangrijk is: degelijk geluid en een soepele bediening. Het is gewoon een no-nonsense apparaat waar je op kunt rekenen, of je nu een serie kijkt of een game speelt. Deze Onkyo ondersteunt Dolby Atmos en 4K-passthrough, wat hem ook toekomstbestendig maakt. Handig voor wanneer je later je tv of speakers upgradet – deze receiver kan het aan. Alles bij elkaar is het een betrouwbare receiver waar je jarenlang plezier van hebt, zonder dat je eerst een cursus AV-techniek hoeft te volgen.

🎬 Surround-configuratie: 5.2-kanaals