Een persoonlijke stemassistent op zak hebben is enorm fijn. Met een simpele stemcommando begin je een zoekopdracht of regel je zaken in of met je smarthome. Maar dat betekent ook dat bijvoorbeeld je Android-smartphone altijd meeluistert, omdat die wacht op dat bekende commando. En dat is niet altijd even wenselijk. In dit artikel lees je hoe je dat oplost.

“Hey Google!” Als je zelf een Android-smartphone hebt of gebruikmaakt van een slimme Google Home-speaker, dan ben je waarschijnlijk al bekend met dit commando. Daarmee bereik je de populaire stemassistent en kun je zaken als het nieuws, weer, verkeer en andere zoekopdrachten opvragen. In huis bedien je er je slimme apparaten mee, zoals verlichting, sloten en meer. Het grote nadeel is dat je altijd een microfoon om je heen hebt met daarachter een wachtende assistent die altijd luistert of iemand het commando uitspreekt. Daar worden mensen huiverig van.

Want soms krijgen mensen het idee dat ze worden afgeluisterd via hun smartphone. Dat is geen fijn idee, en al helemaal niet als je video’s voorbij ziet komen van mensen die laten zien dat bepaalde advertenties vaker verschijnen wanneer ze specifieke woorden gebruiken.

Het klopt dat stemassistenten informatie verwerken wanneer je zo’n dienst gebruikt. En het is ook zo dat bepaalde data worden opgeslagen. Maar die data worden veelal niet gekoppeld aan accounts. Er zijn niettemin terechte vragen ten aanzien van je privacy, waar we in dit artikel wat dieper op ingaan.

©Tiko

Google Assistent uitschakelen op Android

We kunnen ons voorstellen dat je de Google Assistent op je smartphone daarom wilt uitschakelen. Als is het maar om de schade gevoelsmatig te minimaliseren. Mocht je willen weten welke gegevens Google tot nu toe van je bewaard heeft (die via de Assistent zijn binnengekomen), dan kun je die data checken door naar de Google-activiteitenpagina te gaan en daar op Filteren op datum en product te klikken. In de lijst die nu in beeld verschijnt, klik je op Assistent. Geef aan dat je alles wilt zien (door bovenin Altijd te selecteren). Daarna druk je op de blauwe knop om het overzicht te zien.

Als je de Google Assistent in het vervolg wilt uitschakelen, dan is het nu tijd om je Android-smartphone erbij te pakken.

©Wesley Akkerman | ID.nl

Hier zie je de schuifregelaar waarmee je de Google Assistent als het ware in- en uitschakelt. Wanneer de regelaar grijs is (en naar links staat), dan staat-ie uit. Is-ie blauw en staat het knopje aan de rechterkant, dan staat-ie aan en luistert de Google Assistent dus mee.

Als je helemaal klaar bent met de Google Assistent en niet van plan bent die te gebruiken, dan kun je op deze pagina ook meteen Voice Match verwijderen. Onder de schuifregelaar zie je namelijk een blauwe regel tekst staan waarmee je dat regelt. Onthoud dat wanneer je dat doet, Voice Match ook van andere apparaten verdwijnt.

Voorkomen dat Android-apps de microfoon gebruiken

De Google Assistent is slechts een deel van het verhaal. Uiteraard zijn er nog veel meer apps die toegang kunnen hebben tot de microfoon, terwijl je dat misschien helemaal niet wilt. WhatsApp is daar een goed voorbeeld van. Als je ermee belt of stemberichten verstuurt, dan is die toegang nodig. Maar als je alleen tekstberichten verzendt, dan kun je overwegen de permissie in te trekken. Je kunt alle apps afgaan en de rechten controleren, maar je kunt ook naar Instellingen > Beveiliging en privacy > Privacy gaan. Onder rechtenbeheer tref je dan aan wat je zoekt.

Je moet even scrollen, maar op een gegeven moment kom je de optie Microfoon tegen. Onder dat kopje kun je zien hoeveel apps toegang hebben tot de microfoon. De kans is groot dat je hier apps als WhatsApp, Signal, Ring, Android Auto en Gboard aantreft; apps waarbij het logisch is (of kan zijn) dat ze die toestemming hebben. Mocht je een app zien staan die je niet vertrouwt, tik daar dan op en tik in het volgende scherm op Niet toestaan. Daarmee voorkom je dat de app de microfoon gebruikt of stiekem meeluistert.

©Wesley Akkerman | ID.nl

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.