Sony is goed bezig. Ze hebben inmiddels al menig hart veroverd met hun mooie Z lijn. Op de IFA hebben ze laatst de Sony Xperia Z3 aangekondigd. Een high-end, waterdicht toestel die de concurrentie aangaat met onder andere de Samsung Galaxy S5.

Iets dunner en smaller design

Als je de Sony Xperia Z3 voor het eerst in je handen krijgt, mag je wel even twee keer kijken om het verschil tussen deze en de eerdere Z2 te kunnen ontdekken. Sony heeft ervoor gekozen om weinig aan het design aan te passen. Hier is niets verkeerd aan, het toestel is namelijk prachtig ontworpen.

©PXimport

Het design is ten opzichte van de Z2 niet heel veel aangepast.

De Sony Xperia Z3 is onder andere dunner dan de Z2. Daarnaast zijn de hoeken wat ronder afgewerkt, wordt er voor de randen nog maar één kleur gebruikt en zijn de randen om het scherm smaller geworden. Daarmee is het toestel ook qua formaat iets kleiner geworden dan zijn voorganger, al scheelt dit maar enkele millimeters. Sony heeft wel de glazen achterkant behouden. Dit ziet er uiteraard erg mooi uit, maar is wel heel gevoelig voor vingerafdrukken, vuil en krassen.

Het toestel is beschikbaar in vier verschillende kleuren. Zo kan je kiezen uit de standaard witte of zwarte Z3, maar ook uit groen en koper.

©PXimport

De mooie glazen achterkant is wel heel gevoelig voor beschadigingen en vuil.

Weinig innoverende specificaties aan boord

De Sony Xperia Z3 beschikt net als zijn voorganger over een 5,2 inch full-HD IPS beeldscherm. Het beeldscherm is zo goed als identiek aan die van de Z2, maar Sony heeft er toch een klein verschil in weten te brengen. Dit zit hem in de helderheid. De Z3 bevat volgens Sony hun helderste scherm tot nu toe. Zo is het scherm in alle lichtomstandigheden goed te zien, dus ook in fel zonlicht en dit werkt erg prettig. Naast de hoge helderheid, presteert het beeld ook op de andere punten goed wat ervoor zorgt dat er een mooi beeld ontstaat. Zo is het contrast hoog waardoor kleuren van het scherm afspatten. Wel heeft het scherm een lichte blauwe gloed. Dit valt voornamelijk bij een witte achtergrond op. De witbalans is dus niet geheel goed afgesteld. Gelukkig kan je dit zelf enigszins aanpassen via de instellingen.

Zoals je mag verwachten van een toestel in het topsegment, draait hij werkelijk als een zonnetje. Elke applicatie opent snel en loopt vloeiend. Ook multitasken is uiteraard geen probleem. De processor is dezelfde als die in de Z2, maar de kloksnelheid is iets opgeschroefd van 2,3 naar 2,5 GHz. Hier zal je overigens verder weinig van merken, het is namelijk beide razendsnel.

Ook de camera zal je ten opzichte van de Z2 niet verrassen. Deze is namelijk met 20,7 megapixels hetzelfde gebleven. Wat er wel op vooruit gegaan is, is de camera-knop aan de zijkant van het toestel. Deze is nu soepel in te drukken waardoor je bijvoorbeeld gemakkelijk ook onder water foto's kunt maken, waar Sony bij de Z3 toch flink voor promoot. De foto's die je overdag maakt, zijn overigens van prima kwaliteit. Sony geeft zelf aan dat de camera ook bij slechtere lichtomstandigheden goed foto's kan maken, maar zodra je 's avonds een foto maakt, ontstaat er een hoop ruis die je foto niet ten goede komt.

Nóg waterdichter en een langere accuduur

Wat wel verbeterd is ten opzichte van de Z2, is de waterdichtheid van het toestel. Met wat moeilijke codes geeft Sony aan dat het toestel nu nog waterdichter is. Dat betekent overigens niet dat je langer onder water kan blijven met de Z3 ten opzichte van de Z2. Dit is nog steeds een half uur in een maximale diepte van 1,5 meter in zoet water. Let er uiteraard wel goed op dat alle klepjes goed dicht zitten voor je ermee het zwembad in duikt.

©PXimport

De z3 is nog waterdichter dan zijn voorganger, zolang je de klepjes maar goed dicht drukt.

De Sony Xperia Z3 draait op Android 4.4.4, maar daar overheen heeft Sony wel een eigen schil gelegd. Vele andere merken doen dit ook. Deze schil bevat wat aanpassingen waardoor Android er heel anders uit ziet dan zoals deze standaard wordt geleverd. Sommige schillen zijn zo erg aangepast, dat dit ten koste gaat van de snelheid. Gelukkig is dat bij de Sony schil niet het geval. Deze is vrij licht, waardoor de snelheid van de telefoon wordt bewaard.

Sony heeft niet alleen maar de schil in Android vervangen, maar ook het standaard app-aanbod. De telefoon wordt geleverd met extra apps die je niet standaard op elk toestel krijgt. Zo wordt er een navigatie-app van Garmin en een antivirus van AVG meegeleverd. Of je hier heel blij mee moet zijn, dat is de vraag. Dit kost extra ruimte van je telefoon en het zijn apps die soms voor jouw gebruik compleet overbodig zijn. Gelukkig kan je veel van deze apps wel verwijderen.

©PXimport

Sony heeft over de standaard Android zijn eigen schil gelegd wat je onder andere in het menu terug ziet.

Eén van de grootste kritiekpunten van smartphones is de accuduur. Met veel smartphones red je het amper een dag zonder hem op te laden. Sony beweert dat de Z3 twee dagen kan overleven op één acculading. Dat is een beetje te optimistisch, want na een dag intensief gebruik is er nog ongeveer dertig tot veertig procent van je accu over, wat overigens nog steeds niet verkeerd is. Uit verschillende benchmarks blijkt dat de accuduur van de Z3 die van de Z2 dan ook overstijgt. Dat is vrij knap, aangezien de accu van de Z3 het met 100 mAh minder moet doen. Ze hebben de telefoon dus flink wat energiezuiniger weten te maken.

Conclusie

De Sony Xperia Z3 is ongeveer een half jaar na de Z2 op de markt verschenen. De vraag is: hoeveel kan Sony optimaliseren in zo'n kort tijdsbestek? Zeker als er weinig te optimaliseren valt, aangezien de Z2 al een prachtig toestel is, blijkt dat dit niet zoveel is. Betekent dit dat het een slecht toestel is? Nee, het is zelfs een prachtig toestel, net zoals de Z2. Het is dus aan jezelf om te beslissen of je 150 tot 200 euro extra wilt betalen voor de nieuwste Sony Xperia Z3, of dat je met de iets minder nieuwe Z2 rond gaat lopen. Voor de kleine punten die Sony heeft weten te verbeteren, kan je misschien wel beter dat extra geld in je zak steken.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!