ID.nl logo
Huis

Rekeningen delen: 8 tips voor betaal-apps

Het is hartje zomer en dat betekent dat er weer heel wat geld wordt uitgegeven op de terrasjes in ons land. Heerlijk om met vrienden van een drankje te genieten, maar het is natuurlijk niet zo fijn als jij telkens de rekening voor je kiezen krijgt. Tijd om daar een einde aan te maken. Wij geven 8 tips voor betaal-apps.

Wil je meer handige gratis apps? Je vindt ze allemaal op computertotaal.nl/apps.

Natuurlijk kun je ook op een terrasje iedereen voor zich laten betalen. Maar in de praktijk betaalt meestal één iemand, dat is makkelijker. En daar gaat het vaak mis … om geld vragen is niet fijn, zeker niet als je iemand meerdere keren moet helpen herinneren dat hij je nog wat verschuldigd is. Bovendien moet je dat dan ook allemaal gaan bijhouden. Gelukkig zijn er tegenwoordig heel veel apps en manieren die je kunnen helpen. We lichten er een paar voor je uit.

01 We all pay

De app We all pay, die alleen beschikbaar is voor de iPhone, is niet gelieerd aan een bank of financiële instelling. Dit is vooral een handige – en gratis – oplossing om snel in kaart te brengen wie welk bedrag aan wie moet betalen. De app werkt eenvoudig. Zodra je de app start, kun je een rekening toevoegen. Aangezien deze app niet verbonden is aan een financiële instelling, wordt hier geen rekeningnummer bedoeld maar een rekeningmoment/bonnetje. In ons voorbeeld voegen we een lunch met drie personen toe. Geef aan wie er aanwezig waren, oftewel wie er allemaal dienen te betalen. Vergeet niet om jezelf hier ook toe te voegen. In het tabblad Betalingen bovenin druk je vervolgens op Nieuwe betaling. Daar geef je aan wie er betaald heeft en waar het precies om ging, als bijvoorbeeld de een de parkeerkosten en de ander het eten en drinken betaald heeft. Specificeer het totaalbedrag dat is betaald en kies onderin wie er moeten bijdragen. Je kunt dus iemand uitschakelen die niet hoeft mee te betalen, handig als je dit als cadeau voor iemand deed. Tot slot druk je op Oplossing, waarna er een overzicht wordt getoond van wie precies wat moet betalen aan wie. Druk op Stuur email om een bericht te verzenden naar de betrokken personen om ze te laten weten hoeveel ze moeten betalen. Helaas houdt de functionaliteit van de app hier wel op, je kunt niet bijhouden wie er een betaling heeft voldaan.

02 Tikkie

Ook Tikkie is een app die je in staat stelt om een rekening te delen, maar dan wel met de mogelijkheid om via iDeal te betalen. De app kan dit, omdat hij gemaakt is door een bank (ABN Amro), waarvoor een dergelijke functionaliteit uiteraard eenvoudig te implementeren is. Wanneer je Tikkie hebt gedownload (voor iOS of Android) en gestart, dan moet je je naam, telefoonnummer en bankrekeningnummer opgeven (dat laatste is uiteraard omdat de app wil weten waar het geld naartoe gestort moet worden). Vervolgens kun je aangeven dat je een melding (pushbericht) wilt ontvangen wanneer iemand een rekening betaald heeft. Om een betaalverzoek te starten, druk je op het plusteken rechtsonder. Opvallend is dat je bij deze app het rekenwerk zelf moet doen. Stel dat de rekening 60 euro was en je deelt hem gelijkmatig met z’n drieën, dan vul je 20 euro in en druk je op Volgende. Je kunt nu een beschrijving opgeven van de gebeurtenis waarvoor betaald moet worden (maximaal 35 tekens) en vervolgens kun je onderin drukken op Deel via WhatsApp. Door op de puntjes daarnaast te drukken kun je ook delen via andere kanalen, zoals Facebook Messenger, sms enzovoort. Vervolgens wordt er een bericht gestuurd met daarin het bedrag, de beschrijving en een betaallink. Wanneer de ontvanger hierop drukt, kan hij/zij direct via iDeal betalen. Het nadeel van deze app is dat je het versturen van een verzoek dus voor iedere persoon afzonderlijk moet doen.

©PXimport

Verdienmodel

Het is natuurlijk fantastisch dat je rekeningen zo eenvoudig kunt delen, maar voor niets gaat de zon op. Waar verdienen dit soort apps eigenlijk hun geld aan? Het antwoord daarop is lastig te geven, omdat het verschilt per aanbieder. Aanvankelijk werd beweerd dat banken het geld een aantal dagen vasthielden om zo te profiteren van de rente, maar daarvoor hebben we geen enkel bewijs kunnen vinden. Banken laten hier dan ook niet veel over los, met uitzondering van ABN Amro, dat aangeeft niets aan de app te verdienen – sterker nog, er geld op te verliezen. Het gebruik van de app levert de bank echter wel nuttige inzichten op over het betaalgedrag van consumenten, dus indirect heeft de bank daar natuurlijk wel veel aan. Daarnaast loopt er nu een test waarbij bedrijven Tikkie (ABN) kunnen gebruiken om klanten extra’s aan te bieden (bijvoorbeeld extra beenruimte vlak voor een vlucht). Het gebrek aan een verdienmodel is overigens wel merkbaar aan het feit dat een aantal partijen, waaronder Rabobank en ING, na een jaar al de handdoek in de ring hebben gegooid.

©PXimport

03 Florin

©PXimport

Deze app is niet gemaakt door een bank, maar door een aantal jonge ondernemers die een front willen vormen tégen banken. Helemaal zonder de banken kunnen ze niet, want ze hebben iDeal nodig voor de werking van deze app, maar het is natuurlijk wel interessant dat er ook een app is die niet in handen is van één van de grote banken. Wanneer je de app hebt gedownload (Android of iOS) en een account hebt aangemaakt met alle bijbehorende gegevens, kun je direct van start door te drukken op Geld terug vragen. Voeg vervolgens de contactpersonen toe aan wie je het verzoek wilt sturen (Florin werkt via je telefoonnummer), kies een pictogram en vul een omschrijving in. Geef in welk bedrag je terug wilt vragen, voeg eventueel een foto toe (van de gebeurtenis of van een smekende blik met puppy-ogen) en druk op Versturen. Het bedrag wordt nu automatisch verdeeld tussen de personen, waarbij je de verdeelsleutel eenvoudig kunt wijzigen. Druk nogmaals op Versturen en de aanvraag wordt verstuurd per sms, of je kiest een andere app zoals WhatsApp. De ontvanger krijgt nu een bericht met betaallink en kan direct betalen.

04 Bunq

De bijnaam van Bunq is Bank of the Free. Dit heeft te maken met het feit dat de financiële instelling achter de app niets te maken heeft met alle grote banken en daardoor onafhankelijker is. In tegenstelling tot de andere apps, is Bunq niet zomaar een betaalverzoekjesdienst, maar een daadwerkelijke bankrekening waar je geld op kunt storten en vanaf kunt halen. Er wordt dan ook best wat aan je gevraagd wanneer je een account aanmaakt. Je kunt je betaalverzoeken alleen sturen aan mensen die ook Bunq hebben. In principe is het versturen van een betaalverzoek heel eenvoudig: je drukt onderin op Request en kiest een contactpersoon en geeft aan hoeveel je van deze persoon krijgt en waarom. Deze krijgt dan in zijn/haar Bunq-app het betaalverzoek binnen. Betalen kan alleen met saldo op je Bunq-rekening, dus niet met iDeal. Als beide partijen een Bunq-rekening met een bepaald bedrag erop hebben, dan is dit een best handige en snelle methode. Wat nog een leuke optie is, is dat je ook kunt betalen door je vingers te scannen met je camera. Heeft één van de twee geen Bunq, dan werkt dit niet. Vind je Bunq erg fijn en wil je je Bunq-rekening omzetten in een ‘echte’ bankrekening dan kan dat, maar dan moet je wel extra gegevens zoals een identiteitsbewijs afgeven.

©PXimport

05 PayPal.me

Deze optie is een beetje een vreemde eend in de bijt, omdat het geen app is die je gebruikt, maar een website. PayPal.me is een soort verlengstuk van PayPal, dat je in staat stelt om geld te vragen met behulp van een link. Je gaat hiervoor naar www.paypal.me en bedenkt het woord waaruit je link moet bestaan, bijvoorbeeld hetwasleuk. De link die je genereert wordt dan www.paypal.me/hetwasleuk. Zodra je klikt op Kies nu, dien je in te loggen bij PayPal om de link te koppelen aan je account. Het enige dat je nu nog hoeft te doen is de link te sturen naar de mensen aan wie je geld terug wilt vragen, waarna zij direct kunnen betalen. Nadeel? Je moet zelf de bedragen berekenen en mensen kunnen alleen betalen als ze zelf ook een PayPal-rekening hebben.

©PXimport

06 Sjaak

©PXimport

We betwijfelen of het de reden is dat deze app zo genoemd is, maar als je altijd moet betalen, dan ben je behoorlijk de Sjaak. Het is dan ook niet meer dan gepast dat Sjaak je hierbij gaat helpen. Wanneer je de app (Android en iOS) start, moet je ook hier je naam, telefoonnummer en IBAN opgeven. Vervolgens dien je een groep aan te maken van de mensen met wie je een activiteit hebt uitgevoerd waarvoor betaald moet worden, waarin je uit je adresboek de contactpersonen toevoegt. Wanneer je de groep hebt gemaakt, druk je op Tijdlijn, waarna je drukt op Bon toevoegen. Je geeft nu aan hoeveel geld er is betaald en hoe je dat wilt verdelen tussen jezelf en de mensen van wie je geld krijgt. Sjaak kan dat zelf berekenen of je past zelf een verdeling toe. Vervolgens krijgen de betrokkenen een betaalverzoek. Daarbij is het wel belangrijk dat de andere partijen ook Sjaak hebben. Het enige dat niet zo fijn is aan de app, is dat je de betaling zelf moet regelen, je krijgt geen iDeal-link of iets dergelijks, dat zou de app wat ons betreft perfect maken (maar we begrijpen dat dat lastig is bij een gratis app).

Communicatie

Het is fijn dat er apps bestaan waarmee je een rekening die je betaalt hebt, later kunt vereffenen met anderen. Al betekent het feit dat jij zo’n app moet gebruiken natuurlijk dat jij vaak degene bent die rekeningen betaalt. Om ruzies of irritaties binnen de vriendenkring te voorkomen, is het wel handig om goed te communiceren over dát je de rekening gaat delen, en hoe je dat gaat doen. Uit ervaring kunnen we je vertellen dat als je na een paar drankjes of een lunch zegt: ik betaal wel even, en daarna onaangekondigd een berichtje stuurt voor het delen van de rekening, dat bij anderen voor verbazing kan zorgen. Hoe terecht het ook is dat je de rekening wilt delen, geldzaken blijven een gevoelig onderwerp. Het blijft gênant dat het nodig is, maar introduceer even de app én je plan om de rekening te delen voor of tijdens de gebeurtenis die geld kost, zodat het niet als een verrassing komt.

07 De bank

Naast losse apps die je kunt installeren om een rekening te delen, kun je bij een deel van de banken terecht bij de eigen app van de bank. Dit kan onder andere bij ING met het Betaalverzoek, en bij ABN Amro met Rekening delen. We beschrijven de manier in de ABN-app. Tijdens het betalen van de rekening zelf, hoef je nergens rekening mee te houden. Wanneer je de transactie hebt voltooid, zal deze verschijnen in het transactieoverzicht van de bank. Log je vervolgens in op de app (in het geval van ABN Amro) en druk je op de betreffende transactie, dan zie je onder in beeld de optie Rekening delen. Wanneer je hierop drukt, dan kun je deelnemers toevoegen, oftewel, de mensen met wie je het bedrag wilt delen. Wanneer je deelnemers toevoegt (je heb hiervoor hun naam en e-mailadres nodig), wordt het bedrag automatisch verdeeld over het aantal personen. Je kunt het bedrag van een specifieke persoon aanpassen, waarna het restant verdeeld zal worden tussen de rest. Druk op Volgende wanneer je tevreden bent met de verdeling. Je kunt nu een persoonlijk bericht toevoegen, dat wordt de inhoud van de e-mail. Deze inhoud zal, samen met de informatie over het te betalen bedrag, worden verzonden zodra je drukt op Verzenden. De betaling zal overigens handmatig moeten worden gedaan en kan niet, zoals bij de Tikkie-app, via iDeal.

©PXimport

08 Continuïteit

De markt rond het delen van rekeningen (of sociaal betalen zoals het ook wordt genoemd) is nogal een dynamische. De ene na de andere app duikt op, met wisselend succes. Tegen de tijd dat dit artikel verschijnt zijn er ongetwijfeld apps verschenen die wij nog niet hebben beschreven. Apps verdwijnen ook regelmatig. Zo bleken apps als Twyp (ING) en Grppy (Rabo) geen lang leven beschoren. Voordat je op een nieuwe app duikt, is het dus niet onverstandig om even de kat uit de boom te kijken, zodat je kunt lezen wat de ervaringen van anderen zijn. Als je het niet erg vindt om tijd te investeren in een app die er misschien over een tijdje niet meer is, kun je er natuurlijk altijd voor kiezen om een ‘early adopter’ te zijn, die zijn immers ook nodig wil een platform ooit van de grond komen. Staar je in ieder geval niet blind op grote merken achter dergelijke apps, want zowel ING als Rabo hebben laten zien net zo makkelijk weer te stoppen als de dienst hen niet bevalt.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Mailen zonder pottenkijkers: zo versleutel je berichten
© Pukan - stock.adobe.com
Huis

Mailen zonder pottenkijkers: zo versleutel je berichten

Bij het versturen van je e-mails heb je geen garantie dat er niemand meeleest. Je berichten kunnen onderweg door onbevoegden worden onderschept en gelezen. Wil je dit risico absoluut voorkomen? Dan kun je ervoor kiezen om je berichten voortaan te versleutelen. Als je dat doet, kan alleen de beoogde ontvanger, degene die over de juiste sleutel beschikt, jouw bericht lezen.

In dit artikel laten we zien hoe je e-mail kunt versleutelen zodat alleen de beoogde ontvanger je bericht kan lezen:

  • Op de eenvoudige manier: verstuur versleutelde berichten via Proton Mail
  • Op de technische manier: Maak gebruik van Thunderbird met OpenPGP*
    • Leer hoe je een sleutelpaar aanmaakt en gebruikt
    • Exporteer en deel je publieke sleutel via e-mail of een sleutelserver
    • Verstuur berichten met een versleuteld onderwerp en digitale handtekening

Lees zeker ook: Houd je data veilig: van identiteitsbescherming tot ransomware

Een vertrouwelijk bericht zet je niet snel op een ansichtkaart. Die stop je bij voorkeur in een gesloten envelop. Dit geldt natuurlijk ook voor een vertrouwelijk bericht dat je via e-mail verstuurt. Ook daarvan wil je niet dat anderen die zomaar lezen. Dat risico loop je wel, want ook bij e-mail is je bericht (onderweg) vaak probleemloos leesbaar, op diverse mailservers.

Wat je hiertegen kunt doen, is je bericht beveiligen. Dit kun je op een eenvoudige manier doen door je bericht in een tekstbestand op te nemen en als versleuteld zip-bestand mee te sturen. Dit kan bijvoorbeeld met de gratis tool 7-Zip. Je deelt het wachtwoord dan via een apart kanaal, bijvoorbeeld telefonisch, of met een beveiligde chatapp als WhatsApp of Signal. Deze aanpak is alleen nogal bewerkelijk en bovendien wordt alleen de bijlage versleuteld, niet je gehele bericht.

In dit artikel bespreken we daarom twee gratis methoden om een volledige e-mail, inclusief bijlagen, te versleutelen. De eerste optie is relatief eenvoudig: je verstuurt je berichten via een online maildienst, zoals Proton Mail. De tweede manier is wat technischer en maakt gebruik van de gratis mailapp Thunderbird gecombineerd met OpenPGP. Deze methode is voor wie geen extra mailservice wil gebruiken.

Account creëren bij Proton Mail

Er zijn verschillende online diensten beschikbaar voor het versturen van versleutelde e-mails. Omdat je berichten tijdelijk op hun servers worden opgeslagen, is het verstandig te kiezen voor aanbieders die zijn gevestigd in landen met sterke privacywetten, zoals Tutanota uit Duitsland en Proton Mail uit Zwitserland. Beide zijn vergelijkbaar en bieden in hun gratis versies ongeveer dezelfde functionaliteit. Wij gebruiken Proton Mail als voorbeeld.

Ga naar de site, klik op Create a free account en kies Get Proton for free. Je krijgt 1 GB opslagruimte, geschikt voor één gebruiker en één e-mailadres. Wil je meer, dan biedt Mail Plus extra opties voor ongeveer 4 euro per maand. Vul een Gebruikersnaam en een sterk Wachtwoord in (twee keer). Bij Gebruikersnaam kun je kiezen tussen @proton.me en @protonmail.com. Bevestig met Account aanmaken. Na een captcha-test kun je een weergavenaam voor je account instellen. Klik op Doorgaan om optioneel een herstelmethode in te stellen voor als je je wachtwoord vergeet.

Je kiest zelf een geschikte weergavenaam voor je e-mailaccount bij Proton Mail.

Mails verzenden

In je online dashboard kun je (versleutelde) mails verzenden en ontvangen. Wil je liever een app gebruiken, klik dan rechtsboven op het tandwielpictogram en kies Download de Proton Mail-apps voor mobiele apparaten (Android en iOS) of computers (Windows, macOS en Linux). Voor sporadisch gebruik voldoet de webversie prima.

Klik linksboven op Nieuw bericht om een versleuteld bericht te maken. Vul in het Aan-veld bijvoorbeeld je eigen Proton-adres in om te testen. Voeg een Onderwerp en berichttekst toe en verstuur indien gewenst een bijlage via het paperclipicoon. Klik op Verstuur om het bericht te verzenden; dat verschijnt even later in je inbox.

Versleutelde berichten kun je op dezelfde manier naar andere Proton Mail-gebruikers sturen. Voor het verzenden van versleutelde mails naar andere e-mailadressen klik je onderaan het dialoogvenster op het sloticoontje, of je gebruikt de toetscombinatie Ctrl+Shift+E. Stel een Wachtwoord en optionele Wachtwoord hint in en bevestig met Versleuteling instellen. Klik daarna op Verstuur. De ontvanger ontvangt een mail van Proton met jouw berichttitel en een knop Unlock message. Door hierop te klikken, opent de ontvanger Proton Mail in zijn browser. Na het invoeren van het juiste wachtwoord kan hij het bericht lezen en ook Veilig beantwoorden.

Je kunt (via de online server) ook versleutelde berichten versturen naar mensen die Proton Mail niet gebruiken.

Meer technische aanpak met Thunderbird

Diensten als Proton Mail maken het makkelijk om versleutelde berichten te versturen, maar je bent afhankelijk van een externe provider en hebt geen controle over de versleuteling. De gratis versie kent daarnaast enkele beperkingen. Als je niet terugschrikt voor een meer technische aanpak, is een mailclient als Thunderbird, met uitstekende ondersteuning van de encryptiestandaard OpenPGP, een goed alternatief.

Download de app via www.thunderbird.net. Deze werkt op diverse platformen, waaronder Windows, macOS en Linux. We richten ons hier op de Windows-versie. Installeer de app en start deze op. Bij de eerste start verschijnt het venster voor het aanmaken van een e-mailaccount automatisch.

Thunderbird is voor diverse platformen beschikbaar, zowel mobiel als desktop.

Accountconfiguratie

Vul je naam, e-mailadres en bijbehorend wachtwoord in. Gaat het om een bekende mailprovider, zoals @gmail.com, dan haalt Thunderbird automatisch de vereiste serverconfiguratie uit zijn database zodra je op Doorgaan klikt. Werkt dit niet, klik dan op Handmatig configureren en vul zelf de gegevens in voor de inkomende en uitgaande mailserver. Afhankelijk van je mailprovider kun je vaak kiezen tussen IMAP (berichten blijven op de server en worden lokaal gesynchroniseerd) en POP3 (berichten worden alleen lokaal bewaard). Controleer je configuratie met Opnieuw testen. Krijg je groen licht, bevestig dan met Gereed en OK.

Je kunt op elk moment nieuwe e-mailaccounts toevoegen, ook van andere mailproviders. Dit doe je via het knopje met de drie streepjes rechtsboven, waar je opnieuw Nieuwe account / E-mail kiest om in het bekende configuratievenster te komen.

Wil je Thunderbird verder configureren en afstemmen, open dan Instellingen en bekijk de rubrieken zoals Algemeen, Opstellen, Privacy & Beveiliging, Chat of Exporteren voor Mobiel. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan.

Als het goed is, diept Thunderbird de nodige serverconfiguratie uit zijn database op.

Sleutels creëren

We gaan ervan uit dat je inmiddels een of meerdere e-mailaccounts in Thunderbird hebt aangemaakt en probleemloos mails kunt versturen en ontvangen. Nu is het belangrijk om dit ook met versleutelde berichten te doen. Thunderbird heeft hiervoor het protocol OpenPGP geïntegreerd. Hiervoor is een sleutelpaar nodig (zie het kader ‘OpenPGP’). De eerste stap is het aanmaken van dit sleutelduo.

Klik op het knopje met de drie puntjes en kies Extra / OpenPGP-sleutelbeheerder. Er opent een dialoogvenster waarin je op Aanmaken klikt en Nieuw sleutelpaar selecteert. Gebruik het pijlknopje bij Identiteit om het gewenste e-mailadres te kiezen. Laat de overige instellingen, zoals geldigheidsduur (standaard 3 jaar, of selecteer eventueel Sleutel vervalt niet), type (RSA) en grootte (3072 bits), gerust ongemoeid. Klik op Sleutel aanmaken en Bevestigen. Je nieuwe sleutelpaar wordt direct aan de sleutelbeheerder toegevoegd.

Weet dat je van hier vanuit het contextmenu ook altijd een sleutel kunt intrekken en zelfs verwijderen. Let wel, in dit laatste geval kun je reeds ontvangen berichten dan ook niet meer ontsleutelen.

Je bepaalt zelf de geldigheidsduur van een aangemaakte sleutel.

OpenPGP

Het protocol OpenPGP, wat staat voor Pretty Good Privacy, beveiligt gegevens via encryptie en digitale handtekeningen. OpenPGP is een open standaard, gebaseerd op de oorspronkelijke PGP-software. Deze biedt een universele oplossing voor het versleutelen en ondertekenen van gegevens, zoals e-mails en bestanden.

Het protocol werkt met asymmetrische cryptografie en gebruikt een sleutelpaar: een publieke en een private sleutel. De publieke sleutel wordt gedeeld met anderen om gegevens te versleutelen of digitale handtekeningen te verifiëren. De private sleutel blijft geheim en is nodig om versleutelde gegevens te bekijken of een handtekening te plaatsen.

Bij het versleutelen gebruikt de afzender de publieke sleutel van de ontvanger, zodat alleen de ontvanger het bericht kan ontsleutelen met zijn private sleutel. Digitale handtekeningen garanderen de integriteit van het bericht en verifiëren de identiteit van de afzender.

OpenPGP gebruikt hierbij hybride encryptie: snelle symmetrische encryptie voor gegevens en asymmetrische encryptie om de symmetrische sleutel te beveiligen. Dit maakt het protocol efficiënt en veilig, zelfs voor grote bestanden.

OpenPGP werkt met asymmetrische cryptografie en gebruikt een sleutelpaar.

Exporteren

Om een versleuteld bericht te versturen, heb je de publieke sleutel van de ontvanger nodig. Omgekeerd heeft iemand jouw publieke sleutel nodig om jou een versleutelde mail te sturen. Er zijn verschillende manieren om deze sleutel beschikbaar te maken.

Je kunt je publieke sleutel bewust exporteren. Klik rechts op de gewenste sleutel in de sleutelbeheerder, kies Sleuteleigenschappen en zorg dat Ja, deze sleutel als een persoonlijke sleutel behandelen is geselecteerd. Bevestig met OK, klik opnieuw met rechts op de sleutel en selecteer Publieke sleutel(s) per e-mail verzenden en verstuur het bericht naar de ontvanger(s).

Een alternatief is je sleutel publiceren in de OpenPGP Key Repository. Kies in het contextmenu Publieke sleutel(s) exporteren naar bestand en sla het bestand […]-public.asc op een geschikte locatie op. Dit zogeheten ASCII-armored bestand (met de publieke sleutel tussen de headers PGP PUBLIC KEY BLOCK), kun je gerust bekijken met een teksteditor.

Voor registratie ga je naar https://key.openpgp.org. Klik op Uploaden en op Bestand kiezen. Verwijs naar het asc-bestand, bevestig met Upload, klik op Verzend verificatie-e-mail en volg de link in de bevestigingsmail. De registratie van je identiteit wordt op de webpagina bevestigd.

In enkele stappen exporteer je je publieke sleutel vanuit de sleutelbeheerder.

Importeren en zoeken

De publieke sleutel is nu beschikbaar, zodat je naar het bijbehorende e-mailadres een versleuteld bericht kunt sturen. Maar hoe importeer je zo’n publieke sleutel? Als je de sleutel als bijlage via e-mail in Thunderbird hebt ontvangen, kun je deze meestal direct importeren via de knop OpenPGP nabij de e-mailheader. Zie je deze knop niet, dan kun je dit handmatig doen.

Bewaar de asc-bijlage op je pc, open vervolgens de OpenPGP-sleutelbeheerder in Thunderbird, ga naar het menu Bestand en kies Publieke sleutel(s) importeren uit bestand. Selecteer het opgeslagen asc-bestand, kies Geaccepteerd (niet geverifieerd) en bevestig met Importeren. Klik daarna op Details bekijken en sleutelacceptatie beheren. Als je zeker bent dat de sleutel afkomstig is van de juiste persoon, selecteer je Ja, ik heb persoonlijk geverifieerd dat deze sleutel de juiste vingerafdruk heeft. Bevestig met OK (twee keer) en Sluiten.

Als de sleutel is geregistreerd in de OpenPGP Key Repository, kun je deze ook zelf opzoeken. Ga naar https://keys.openpgp.org en zoek met het e-mailadres, de sleutel-ID of de digitale vingerafdruk. Zodra je de juiste sleutel vindt, klik je erop om deze te downloaden en vervolgens te importeren zoals hierboven beschreven.

Je kunt het zoekproces ook direct in Thunderbird starten. Open de OpenPGP-sleutelbeheerder, ga naar het menu Sleutelserver en kies Sleutels online ontdekken. Vul een e-mailadres of sleutel-ID in. Als de beoogde sleutel wordt gevonden, verschijnt automatisch het inmiddels vertrouwde importvenster.

Je kunt ook direct vanuit Thunderbird online naar publieke sleutels zoeken.

Check-up

Je hebt nu de publieke sleutel van de ontvanger, maar een extra controle is toch belangrijk. Klik op het knopje met de drie streepjes, kies Accountinstellingen en open End-to-end-versleuteling bij het gewenste e-mailadres. Staat bij OpenPGP de optie Geen geactiveerd, selecteer dan de juiste sleutel. Klik op het pijlknopje en vervolgens op Sleuteleigenschappen om deze te controleren. Sluit af met OK.

Vanuit dit venster kun je je openbare sleutel ook registreren op https://keys.openpgp.org. Dit die je via de knop Publiceren.

De volgende stap is normaal gesproken niet nodig, maar mocht het toch niet lukken om versleutelde berichten te versturen, controleer dan het volgende. Klik opnieuw op het knopje met de drie streepjes, kies Instellingen, open Algemeen en scrol helemaal tot bij de knop Configuratie-editor. Klik hierop, zoek naar Mail.openpgp.enable en druk op de knop Omschakelen totdat True verschijnt. Daarna mg je de editor afsluiten.

Zorg dat de juiste sleutel aan je e-mailadres is gekoppeld.

Versturen

Alles is nu gereed om berichten met OpenPGP-encryptie te versturen. Open je Postvak IN en klik op +Nieuw bericht. Vul zoals gebruikelijk de velden Aan en Onderwerp in en typ je tekstbericht. Zorg ervoor dat je in het Aan-veld alleen e-mailadressen invoert waarvoor je al een publieke sleutel hebt geïmporteerd. Klik daarna op Versleutelen in de knoppenbalk.

Klik op het pijlknopje bij OpenPGP en vink Onderwerp versleutelen aan, zodat ook de onderwerpregel is afgeschermd. Eventueel kun je Digitaal ondertekenen aanvinken. Hiermee wordt een hash (een mathematisch gegenereerde samenvatting) van je bericht versleuteld met je private sleutel. Op die manier kan deze alleen met je publieke sleutel worden ontcijferd. Dit bevestigt voor de ontvanger dat het bericht echt van jou afkomstig is. Verzend het bericht vervolgens.

Een ontvanger die je bericht in Thunderbird opent (of in een andere e-mailclient met OpenPGP-ondersteuning), hoeft verder niets extra’s te doen. Hij ziet via icoontjes dat het bericht is versleuteld (hangslot met groen vinkje) en digitaal is ondertekend (zegel). Verschijnt er een rood driehoekje, klik hierop, want dan is er een probleem.

Naast versleutelen kun je een bericht digitaal ondertekenen.

Watch on YouTube
▼ Volgende artikel
Review Xiaomi Pad 7 Pro – Voor een brede doelgroep
© Wesley Akkerman
Huis

Review Xiaomi Pad 7 Pro – Voor een brede doelgroep

De Xiaomi Pad 7 Pro is een krachtige en capabele Android-tablet met een prijskaartje vanaf 489 euro. Daar krijg je het model met 8 GB werkgeheugen en 256 GB opslagruimte voor; als je 589 euro betaalt, dan krijg je respectievelijk 12 en 512 GB.

Goed
Conclusie

Het gebrek aan echt unieke AI-functies zal veel mensen een zorg zijn. Als je niets met dat soort functies hebt, dan kan het juist goed zijn om te investeren in de Xiaomi Pad 7 Pro. Andere redenen daarvoor zijn de krachtige processor, de prima accuduur en het sobere doch strakke ontwerp. Het scherm zou beter kunnen, maar als je binnen blijft, hoeven er geen problemen te zijn. Het updatebeleid is overigens wel echt ondermaats. Dat is het grootste struikelblok momenteel: voor de rest is dit een prima tablet voor een brede doelgroep.

Plus- en minpunten
  • Goede processor
  • Redelijke batterijduur
  • Doeltreffend display
  • Snel opladen
  • Fijn formaat
  • Weinig AI-functies
  • Lcd-scherm laat te wensen over
  • Prijzige accessoires
  • Weinig AI-functies
  • Sober ontwerp

Wat je van de Xiaomi Pad 7 Pro mag verwachten, hangt sterk af van wat je ermee wilt doen. Gebruik je 'm vooral om te streamen, scrollen of wat licht werk te verrichten, dan zit je met het basismodel goed. Maar wil je de tablet echt als werkmachine gebruiken? Dan loont het om zo’n honderd euro extra te investeren in accessoires zoals het toetsenbord en de stylus.

Beide zijn nog niet officieel op de Nederlandse Xiaomi-site verschenen, maar de prijzen lijken rond de 80 euro voor het toetsenbord en 70 euro voor de stylus te liggen. Niet goedkoop, maar vergelijkbaar met accessoires voor concurrerende modellen zoals de OnePlus Pad 2.

Er lijken overigens twee toetsenbordvarianten te bestaan: eentje met touchpad en eentje zonder. Wij testten de versie zonder touchpad. Daarmee kun je prima typen, maar de bediening verloopt dan verder via het touchscreen, de stylus of eventueel een externe muis via de usb-c-aansluiting.

Gebruik op schoot is verrassend prettig: het geheel voelt stabiel aan en kantelt niet naar achteren. Ook op tafel of aan een bureau kun je er comfortabel mee werken. Het toetsenbord voegt daarmee echt iets toe – zeker als je de tablet regelmatig productief inzet.

©Wesley Akkerman

Krachtig en courant

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op de Qualcomm Snapdragon 8s Gen 3 – een iets lichtere variant van de high-end chip uit 2023 en sinds begin 2024 op de markt. Deze processor levert ruim voldoende kracht voor dagelijkse taken, browsen, tekstverwerken en zelfs de meeste Android-games. Voor zwaardere toepassingen zoals videobewerking is het nét niet de ideale keuze, maar met de juiste apps is het zeker mogelijk. Wel belangrijk om te weten: bij intensief gebruik wordt het apparaat behoorlijk warm.

Het ontwerp is strak, functioneel en onopvallend. Je zou het zakelijk kunnen noemen, al mist het net dat beetje flair waarmee andere merken zich weten te onderscheiden. Op één detail na: de aansluiting voor de toetsenbordhoes zit in een hoek van het toestel, in plaats van in de rand – zoals je bij concurrenten als Samsung, Lenovo of OnePlus vaak ziet. Dat oogt wat minder elegant, al kijk je er zelf zelden tegenaan. Verder doet het ontwerp gewoon wat het moet doen, zonder veel poespas.

©Wesley Akkerman

Goed genoeg voor binnenshuis

Met zijn 11,2 inch lcd-scherm zit de Xiaomi Pad 7 Pro precies op de grens tussen handzaam en serieus werkbaar. Hij is compact genoeg voor op schoot of voor een relaxte sessie op de bank. Het scherm biedt een scherpe resolutie van 3200 bij 2136 pixels, wat zorgt voor een prettige kijkervaring bij films, series en games. De kleuren zijn oké, maar missen wat levendigheid en contrast. Ook de helderheid is niet overweldigend, maar ruim voldoende zolang je binnen blijft. Positieve noot: de verversingssnelheid van 144 Hz maakt het scrollen en gamen heerlijk soepel, en dankzij de 3:2-verhouding heb je lekker veel ruimte om te lezen, typen of multitasken.

Onder de motorkap vind je een accu van 8850 mAh. Dat is niet uitzonderlijk voor een tablet van dit formaat, maar voldoende om een dag door te komen – mits je je bezighoudt met lichte taken zoals tekstverwerken of fotobewerking. Opladen gaat gelukkig razendsnel: met 67 watt zit je in een half uur op zo'n 60 procent, en na een uurtje is de batterij weer vol. Ideaal als je snel nog wat extra sap nodig hebt voor onderweg of een werksessie.

©Wesley Akkerman

Coole software, maar…

De Xiaomi Pad 7 Pro draait op Android 15, met daaroverheen HyperOS – Xiaomi's eigen softwareschil, die je ook terugziet op toestellen als de Xiaomi 15 Ultra. Het systeem is vooral gericht op naadloze samenwerking tussen Xiaomi-apparaten. Heb je bijvoorbeeld ook een Xiaomi-telefoon, dan kun je eenvoudig meldingen synchroniseren, het klembord delen, apps heen en weer gebruiken en zelfs de camera's van beide apparaten combineren voor een extra camerahoek tijdens het livestreamen.

Qua gebruikservaring biedt HyperOS op de tablet wat je inmiddels mag verwachten. Je kunt werken met meerdere vensters (tot vier tegelijk), onderaan staat een dock met veelgebruikte apps, en multitasking verloopt soepel. Allemaal prima, maar niet bijzonder.

Wat wel opvalt: de softwareondersteuning is aan de magere kant. De Pad 7 Pro krijgt slechts twee Android-upgrades en drie jaar beveiligingsupdates. Voor een Pro-model is dat ronduit karig – zeker aangezien het reguliere model vier Android-versies en zes jaar beveiligingspatches krijgt. Ook staan er standaard enkele Xiaomi-apps op die je misschien niet direct nodig hebt, al is dat inmiddels bij vrijwel elk Android-merk gangbaar.

©Wesley Akkerman

Beperkingen in AI en kleine ergernissen

Op het gebied van AI-mogelijkheden stelt de Xiaomi Pad 7 Pro enigszins teleur. Je kunt aan de slag met Google Gemini en Circle to Search, wat basisfunctionaliteit biedt, maar daar houdt het grotendeels op. Voor andere AI-functies binnen Xiaomi's eigen apps ben je aangewezen op plug-ins die alleen werken als je ook een Xiaomi-account hebt. Fotobewerking werkt redelijk, al gaat het – net als bij de Xiaomi 15 Ultra – niet altijd vlekkeloos. Zo zie je soms duidelijk sporen van een opvulfunctie, en ondersteuning voor Nederlandse taal ontbreekt volledig.

Ook zijn er wat kleinere details die in de praktijk kunnen storen. Het hoesje dat wij meekregen blokkeert deels de vingerafdrukscanner, waardoor je je vinger schuin moet houden om goed contact te maken. Het uit de behuizing stekende camera-eiland zorgt er bovendien voor dat de tablet wiebelt wanneer je hem plat op tafel legt. En met een gewicht van 500 gram is hij niet bijzonder zwaar, maar bij langdurig gebruik – zeker op schoot of als je hem gewoon vasthoudt – voel je het gewicht wel degelijk.

©Wesley Akkerman

Xiaomi Pad 7 Pro kopen?

Het gebrek aan echt unieke AI-functies zal veel mensen een zorg zijn. Als je niets met dat soort functies hebt, dan kan het juist goed zijn om te investeren in de Xiaomi Pad 7 Pro. Andere redenen daarvoor zijn de krachtige processor, de prima accuduur en het sobere doch strakke ontwerp. Het scherm zou beter kunnen, maar als je binnen blijft, hoeven er geen problemen te zijn. Het updatebeleid is overigens wel echt ondermaats. Dat is het grootste struikelblok momenteel: voor de rest is dit een prima tablet voor een brede doelgroep.