De eerste topsmartphone van het jaar komt uit de koker van OnePlus. Met de OnePlus 11 probeert het merk zich wat te herpakken na een uitdagend 2022. Wat de nieuwste smartphone te bieden heeft lees je in deze OnePlus 11 review.

Wanneer je voor een OnePlus 11 kiest zijn er twee zaken waar je zeker van kan zijn: de smartphone is bloedsnel en hetzelfde kan gezegd worden over het snelladen. Andere zekerheden waar je bij OnePlus tot voorheen bij terecht kon, bleken in 2022 geen zekerheidjes meer te zijn. Zo verdween er bij de OnePlus 10T opeens heel veel: de meldingsschakelaar, het Hasselblad-stempeltje en zelfs de mogelijkheid om draadloos te laden. Ook de zekerheid van fijne software was verdwenen bij OnePlus: de samenvoeging van de eigen Androidskin OxygenOS in ColorOS van zustermerk Oppo mislukte. Zowel bij nieuwe smartphones als bij de updates werd ColorOS niet goed ontvangen wegens een gebrek aan gebruiksgemak en een overvloed aan bugs.

Tenslotte kwam OnePlus er niet goed van af bij de duurzaamheidstest van YouTuber JerryRiggEverything. Beide smartphones bleken bijzonder kwetsbaar en braken doormidden wanneer er kracht op werd gezet. Iets wat maar weinig andere geteste smartphones fataal wordt.

Lees ook: Dit zijn de beste smartphones van 2022

OnePlus 11: terug naar de basis?

Kortom, deze OnePlus 11 staat in het kader van ‘zaken rechtzetten’. Terug naar start. Natuurlijk is de zekerheid van een razendsnelle smartphone behouden en de 100 watt-snellader zorgt ervoor dat je binnen een half uur je smartphone alweer vol hebt. De snellader zit gelukkig nog altijd in de doos, alhoewel het gek is dat de adapter en kabel usb-a naar usb-c zijn.

Het ontwerp van de OnePlus smartphone is voortgezet van de OnePlus 10-serie, waarbij een groot rond eiland drie camera’s en een flitser herbergt. Ook pronkt het Hasselblad-logo weer op de camera, alhoewel de samenwerking de camera-ervaring nog altijd niet dichterbij Apple, Samsung en Google weet te brengen. Hoewel het ontwerp van de grote smartphone lijkt op die van de OnePlus 10-smartphones, geeft de matte, ruwe achterkant een subtiele knipoog naar de sandstone-achterkant van de (legendarische) OnePlus One. Tof!

De overgebleven liefhebbers van het merk kunnen ook weer gerust ademhalen: de meldingsschakelaar is weer terug aan de rechterzijde van de smartphone. Bovendien moet de nieuwe belofte van langere update-ondersteuning de vervelende nasmaak van de update naar ColorOS wegspoelen. Vier Androidversie-updates en vijf jaar veiligheidsupdates. Net als Samsung.

De achterkant van de OnePlus 11 doet in de verte denken aan de OnePlus One.

Absentie in de basis

Daarmee lijkt OnePlus die basis weer aardig te hebben hersteld voor een goede smartphone. Maar toch zijn er een paar bedenkingen waardoor je niet kunt stellen dat de OnePlus 11 eigenlijk de smartphone is die de OnePlus 10 Pro van vorig jaar had moeten opvolgen. Zo ontbreekt de mogelijkheid om draadloos op te laden. Een tamelijk onbegrijpelijke keuze, aangezien alle concurrerende smartphones van Apple, Samsung en Google dit wel kunnen en OnePlus zelfs eigen draadloze laders verkoopt en zelfs draadloze snellaadtechnieken had ontwikkeld. Navraag bij OnePlus leverde geen reactie op.

Ook op softwaregebied is alles nog niet koek en ei. De beloofde update-ondersteuningsverlening is zeker een plus. Maar 2022 stond voor OnePlus-gebruikers behoorlijk in het teken van updates die de smartphone niet bepaald beter maakte. Ook is de Androidskin behoorlijk gelijk aan ColorOS: qua visuele stijl. Maar ook nadelig: bloatware en dubieuze Android-aanpassingen om bijvoorbeeld de batterijduur te verbeteren ten koste van correcte werking van apps. Al met al is OxygenOS, ondanks zijn vlotte werking, geen reden meer om een OnePlus te kopen. Zowel Samsung, Apple als Google hebben de software veel beter voor elkaar op hun smartphones.

Dan is er nog het verbeterpuntje van de breekbaarheid. Die hebben we zelf helaas niet kunnen testen. Maar het is wellicht handig om voor een eventuele aanschaf even na te gaan of het toestel zo kwetsbaar is als de OnePlus-smartphones uit 2022.

Prestaties van OnePlus 11

Het display maakt de smartphone behoorlijk lijvig: 6,7 inch in diagonaal. Het beeld oogt zoals je dat mag verwachten van een premium smartphone qua kleurweergave en helderheid. Volgens OnePlus is deze kleurweergave zelfs in 10bit. De verversingssnelheid is maximaal 120 hertz, wat ook keurig is. Volgens OnePlus past de verversingssnelheid zich aan naar hoe je het toestel op dat moment gebruikt. Gek genoeg heb je in de instellingen alleen de keuze tussen de volle 120 hertz, of de zuinigere stand met 60 hertz.

Achter het scherm vind je een vingerafdrukscanner en de selfiecam zit in een gat in de linkerbovenhoek verwerkt.

Intern vind je alles wat je nodig hebt voor de snelle ervaring die OnePlus-smartphones bieden. De Snapdragon 8 (Gen 2) chipset is bijvoorbeeld ook het kloppende hart van de nieuwe Samsung Galaxy S23-smartphones. Uiteraard ondersteunt de chipset ook 5G en de nieuwste bluetooth 5.3-standaard. Hierbij krijg je 8 of 16GB werkgeheugen en 128 of 256GB opslag. Helaas is deze opslag niet uit te breiden met een geheugenkaart.

De accu van de OnePlus 11 bestaat uit twee componenten, wat (kort door de bocht) tijdens het opladen de warmtegeneratie verdeelt. Zo kan de smartphone snel opladen, terwijl dat moet voorkomen dat accu veel sneller slijt. Dat is top. En bovendien is continu laden ook niet nodig, de acccuduur is dik in orde: ik haalde zo’n anderhalf tot twee dagen met een volle accu.

Terugkeer van het Hasselblad-stempel

Vorig jaar was het verwarrend dat de ene OnePlus-smartphone wél een Hasselblad-logootje droeg en de andere weer niet. Dat scheen te maken te hebben met de licentiedeal tussen de merken. Bovendien werd van hogerop (wellicht door moederbedrijf BBK Electronics) besloten dat die licentie óók gebruikt moest worden voor een smartphone van zustermerk Oppo.

Wel of geen Hasselblad-logootje maakt in praktijk echter weinig verschil. Een OnePlus-smartphone koop je nog altijd niet voor de camera, net zoals dat met alle voorgaande OnePlus-smartphones (met en zonder Hasselblad) het geval was. Dat komt omdat het verschil gemaakt wordt met de software die de lenzen aanstuurt, in veel mindere mate de kwaliteit van de lenzen zelf. Op de specssheet van de OnePlus 11 ziet het er in ieder geval keurig uit: een 50 megapixel primaire camera, 48 megapixel groothoekcamera en 32 megapixel zoomlens. Het aantal megapixel zegt echter niets over de fotokwaliteit.

De camera-app heeft Hasselblad kleurtjes.

Daarom is de software-afstelling zo enorm belangrijk. Hiervoor is een taak weggelegd voor Hasselblad. Vergis je dus niet: Hasselblad helpt alleen bij de afstelling van de lenzen, de cameralenzen zelf zijn ‘gewoon’ Sony-lenzen, zoals bij veel andere smartphonemerken. Overigens heeft OnePlus zeker niet de minste Sony-lenzen aan boord. Vooral qua pixelgrootte, sensorgrootte en lichtsterkte zijn de lenzen tot veel in staat. Hasselblad zorgt voor de kleurinstelling, om dat zo goed mogelijk tot zijn recht te laten komen op het 10-bit scherm. Oh, en de camera-app heeft een Hasselblad-ontwerp. Die kleurweergave is niet echt het sterke punt van de OnePlus 11-camera, vaak wordt dit een beetje overdreven (gesatureerd) weergegeven. Vooral met rode kleurtinten.

Toch weten de camera’s onder normale lichtomstandigheden goed hun mannetje te staan. Het dynamisch bereik is goed en ook veel details blijven behouden. Zoals in het voorbeeld van de zwarte kat in een omgeving met veel licht. Opvallend is dat hetzelfde gezegd kan worden over de groothoek- en zoomcamera. Overschakelen naar deze lenzen levert opvallend goede foto’s op.

Genoeg licht voorhanden? Dan blijft nog best veel detail zichtbaar.

Moeilijke lichtomstandigheden? Dan worstelen de camera's van de OnePlus 11 zichtbaar. Het verschil tussen de groothoeklens (links), reguliere camera (midden) en zoomlens (rechts) is echter niet bijzonder groot.

Veel van het belangrijke afstelwerk wordt gedaan door OnePlus. Denk aan bijvoorbeeld HDR, portretten en algoritmes die de nachtmodus mogelijk maken. Vooral op dit terrein kan OnePlus Samsung, Google en Apple niet bijbenen. Ook qua videokwaliteit ligt OnePlus nog altijd behoorlijk achter op de concurrentie. Hoe meer beeldanalyse er nodig is voor dat ene perfecte plaatje of videootje, hoe meer OnePlus laat zien dat ze blijven tekortschieten.

Alternatieven voor de OnePlus 11

Wil je echt die allersnelste prestaties en dat razendsnelle opladen? Dan is de OnePlus 11 zeker een goede keuze. Maar eigenlijk is OnePlus niet meer opgewassen tegen alternatieven. Je betaalt misschien wel meer voor een Pixel 7 Pro, iPhone 14 of de Galaxy S23+, deze smartphones scoren over de gehele linie een stuk beter: camera’s, software, ondersteuning, scherm, enzovoort. Op de prestaties en dat snelle laden na. De adviesprijs van de OnePlus 11 ligt met 829 euro nog altijd veel te hoog.

Maar ook andere smartphones lijken hierin een betere keuze. De Samsung Galaxy S22+ van vorig jaar lijkt een verstandigere keuze, ondanks dat deze al een jaartje oud is. Ook de reguliere Pixel 7 of de iPhone 13 zou ik persoonlijk eerder aanbevelen dan deze OnePlus 11.

Conclusie: OnePlus 11 kopen?

Er zijn nog altijd gekke ontberingen aan de OnePlus 11. Waar het is draadloos opladen? Wanneer gaat Hasselblad nou eindelijk eens de verwachtingen waarmaken voor een goede camera-ervaring? Waar is de goede software en betrouwbaarheid van updates? Het zijn vraagtekens die je kunt zetten bij een smartphone die verder betrouwbaar is. Vooral qua prestaties en oplaadtechniek loopt de OnePlus 11 voorop. Ook het scherm goed en de zoom- en groothoekcamera’s staan hun mannetje. Bovendien is alles in een (grote) luxe behuizing geplaatst, die door zijn matte schuurpapier-achtige achterkant een mooie knipoog is naar gouden OnePlus-tijd van weleer.

Van de populaire Linux-distributie Ubuntu bestaan heel wat varianten en afgeleiden. Naast de vele onofficiële afgeleiden bestaan er ook tien officiële smaken. Deze gebruiken dezelfde pakketten als de standaard Ubuntu-versie, maar bieden een andere gebruikersinterface. Wat zijn de verschillen en hoe kies je daartussen?

Ubuntu is al twintig jaar een van de populairste Linux-distributies. Ze werd oorspronkelijk ontwikkeld door Mark Shuttleworth als gebruiksvriendelijke afgeleide van Debian, zowel op de desktop als op servers. Ubuntu Desktop is belangrijk geweest om Linux op de desktop te verbeteren.

Ubuntu vormt zelf ook de basis van diverse andere populaire Linux-distributies, zoals Linux Mint en Zorin OS. Maar de community ontwikkelt ook enkele Ubuntu-varianten die officieel zijn ondersteund door Canonical, het bedrijf dat Ubuntu ontwikkelt. Dit zijn de Ubuntu-smaken en daar zijn er ondertussen tien van. In dit artikel bekijken we waarom je ze zou gebruiken.

1 Verschillende smaken

De standaard Ubuntu-desktop komt met de populaire desktopomgeving GNOME. Die focust op eenvoud en gebruiksvriendelijkheid. De verschillende Ubuntu-smaken bieden andere ervaringen aan (met een andere desktopomgeving) of spitsen zich door de keuze van standaardtoepassingen toe op een specifiek gebruik, zoals multimedia of educatieve doeleinden. Er is zelfs een speciale versie voor Chinese gebruikers: Ubuntu Kylin.

De verschillende smaken installeren dus standaard andere softwarepakketten, maar die software komt wel uit dezelfde pakketbronnen als de standaard Ubuntu. De basispakketten van de verschillende smaken en de standaardversie van Ubuntu zijn dus ook hetzelfde, alleen worden er andere pakketten extra geïnstalleerd. En als er een update beschikbaar is, komt die in al deze versies beschikbaar. Gebruikers van een specifieke Ubuntu-smaak profiteren dus mee van heel wat van dezelfde voordelen als de gewone Ubuntu.

Er bestaan tien officieel ondersteunde Ubuntu-smaken.

2 Kubuntu

Kubuntu was de eerste officiële Ubuntu-smaak, met Kubuntu 5.04 in april 2005. Het kan ook moeilijk anders, omdat de desktopomgevingen GNOME en KDE vaak in één adem worden genoemd. KDE is de bekendste ‘concurrent’ van GNOME. Het project ontwikkelt de Plasma Desktop, een desktopomgeving die krachtige mogelijkheden biedt en waarin je heel veel kunt aanpassen. Dat onderscheidt Kubuntu van de standaard Ubuntu, die met GNOME een gebruikersinterface heeft die het eenvoudig houdt. Kubuntu is dus ideaal voor gebruikers die graag hun desktopomgeving volledig naar hun hand zetten.

Je merkt dit verschil ook aan de meegeleverde programma’s. Terwijl Ubuntu bijvoorbeeld GNOME Videos als videospeler en Rhythmbox als muziekspeler meelevert, twee relatief eenvoudige programma’s, kiest Kubuntu voor VLC media player en Elisa. Vooral VLC is daarbij een opvallende keuze: het staat bekend als de krachtigste en meest veelzijdige mediaspeler. Verder heeft Kubuntu al Firefox, Thunderbird en LibreOffice voorgeïnstalleerd. Kubuntu biedt met KDE Connect ook een nauwe integratie met je smartphone aan.

Kubuntu biedt met KDE Plasma uitgebreide aanpassingsmogelijkheden.

3 Lubuntu

Lubuntu gebruikt de desktopomgeving LXQt, wat voluit Lightweight Qt Desktop Environment betekent. Qt is dezelfde grafische toolkit waarop KDE’s Plasma Desktop is gebaseerd, maar LXQt is zoals de naam al zegt een meer lichtgewicht oplossing. Dat maakt Lubuntu ideaal om een oudere pc nieuw leven in te blazen. Ondanks dat LXQt niet veel systeemvereisten vraagt, voelt dit systeem nooit oubollig aan en biedt het alle functionaliteit die je van een moderne desktopomgeving verwacht.

Tot de standaard geïnstalleerde toepassingen behoren de browser Firefox, de mediaspeler VLC en het kantoorpakket LibreOffice. De standaard systeemhulpmiddelen zijn allemaal lichtgewicht programma’s, zoals de bestandsbeheerder, imageviewer en het programma om archiefbestanden (zoals zip-bestanden) uit te pakken.

Lubuntu ziet er met LXQt modern uit zonder al te zware systeemvereisten te hebben.

4 Ubuntu Budgie

Ubuntu Budgie is voorzien van de desktopomgeving Budgie. Deze maakt gebruik van componenten uit het GNOME-project, zoals de grafische toolkit GTK en de windowmanager Mutter, maar biedt een moderne interface die zich duidelijk aan macOS spiegelt en sterk aanpasbaar is. Voor Mac-gebruikers is er zelfs een applet dat Mission Control-achtige mogelijkheden biedt.

Aan de rechterkant van het bureaublad ontvouwt zich een zijbalk met je agenda, mediabesturing en notificaties, net zoals dat in recente Windows-versies gebeurt. Al met al voelt de Budgie-desktop aan als een KDE Plasma-desktop gebouwd op GNOME-componenten en met iets minder flexibiliteit. Standaard bevat Ubuntu Budgie onder andere Firefox, Thunderbird, LibreOffice en Rhythmbox. Het is de ideale Linux-distributie voor wie overstapt van Windows of macOS.

Ubuntu Budgie lonkt met de Budgie Desktop naar wie overstapt van Windows of macOS.

5 Ubuntu Cinnamon

Ubuntu Cinnamon is de nieuwste smaak in het rijtje. Deze versie werkt met de traditionele desktopomgeving Cinnamon.

Cinnamon werd ooit door het team achter Linux Mint ontwikkeld toen GNOME met versie 3 een heel andere richting uitging dan in GNOME 2. Aanvankelijk probeerden de ontwikkelaars GNOME-uitbreidingen te maken die GNOME 3 meer zoals GNOME 2 liet gedragen. Maar uiteindelijk besloten ze om GNOME 3 te forken en sindsdien wordt het als onafhankelijk project ontwikkeld. Ook buiten Linux Mint heeft Cinnamon aan populariteit gewonnen.

Cinnamon biedt een traditionele desktop die wat van Windows 7 wegheeft, en is uit te breiden met thema’s, applets, desklets en meer. Die add-ons staan bekend als Cinnamon-spices. In de standaardinstellingen is er weinig aan te passen. Standaard bevat Ubuntu Cinnamon de programma’s LibreOffice en Firefox. Een nadeel van Cinnamon is dat er weinig documentatie van bestaat, maar door zijn traditionele aanpak is de leercurve niet zo steil.

Ubuntu Cinnamon biedt een traditionele desktop in de stijl van GNOME 2.

6 Ubuntu MATE

Ubuntu MATE draait een desktopomgeving die vaak in één adem wordt genoemd met Cinnamon: MATE. De ontstaansreden van beide projecten is dezelfde: onvrede met de nieuwe richting die GNOME 3 uitging. Maar waar Cinnamon werd ontwikkeld op basis van GNOME 3-componenten, is MATE een doorontwikkeling van de code van GNOME 2. Heel wat van de oorspronkelijke GNOME-toepassingen (zoals de bestandsbeheer, image viewer, teksteditor en rekenmachine) werden geforkt en doorontwikkeld onder een andere naam. Enkele jaren geleden werd de GUI-toolkit GTK2 in MATE wel vervangen door GTK3, omdat de meeste software hier nu eenmaal naar was overgestapt.

In de praktijk werkt Ubuntu MATE als een traditionele desktop, maar is deze meer te configureren dan Ubuntu Cinnamon. Door de lage systeemvereisten is deze versie ideaal om op een oudere pc of een Raspberry Pi te draaien. Maar ook voor gebruikers die het meeste uit hun systeem willen halen en de traditionele GNOME gewend zijn, is Ubuntu MATE een goede oplossing. Standaard zijn onder andere Firefox, LibreOffice, Rhythmbox, het e-mailprogramma Evolution en de fotobeheerder Shotwell van GNOME geïnstalleerd.

Ubuntu MATE brengt gebruikers nog het dichtst bij de traditionele GNOME 2-desktop.

7 Ubuntu Unity

In 2010 ontwikkelde Canonical met Unity een grafische interface voor de netbookeditie van Ubuntu. Unity was gebaseerd op GNOME, maar verving GNOME Shell door een interface met een verticale applicatiestarter en andere grafische componenten. Later schakelde ook de desktopversie van Ubuntu naar Unity over. Maar dat eindigde weer in 2017, toen Canonical aankondigde dat het de ontwikkeling van Unity zou stopzetten en naar GNOME 3 zou overschakelen.

Unity werd echter doorontwikkeld door de community onder het project Unity7 en sinds 2022 is er ook een officiële Ubuntu-smaak met die desktopomgeving: Ubuntu Unity. Vooral liefhebbers van de oude Ubuntu-interface zullen zich hierin vertrouwd voelen. Naast toepassingen zoals Firefox, Thunderbird en LibreOffice zijn ook veel van de standaard GNOME-toepassingen meegeleverd.

Maar Unity heeft ook voor wie niet vertrouwd is met de oude Ubuntu zijn verdiensten. Het is niet alleen een mooie, maar ook efficiënte gebruikersinterface waarbij veel acties ook met toetscombinaties uit te voeren zijn. Opvallend is het globale menu: het menu van de actieve toepassing verschijnt in het paneel helemaal bovenaan, wat verticale ruimte bespaart. En de HUD (Heads-Up Display) laat je na het indrukken van de Alt-toets typen om sneller menu-items te openen, zonder te hoeven klikken.

Ubuntu Unity biedt met Unity een unieke gebruikersinterface aan met bijvoorbeeld de Heads-Up Display om menu’s te doorzoeken.

8 Xubuntu

Gaat je voorkeur meer uit naar een traditionele, lichtgewicht en configureerbare interface, dan kom je al snel bij Xfce uit. Ook hiervoor bestaat een officiële Ubuntu-smaak: Xubuntu. Die is ideaal als je op een wat oudere computer nog productief wilt zijn. Vergeleken met Lubuntu ziet Xubuntu er wat gedateerder en misschien wat basic uit, maar hij biedt wel meer configuratiemogelijkheden: je kunt de Xfce-desktop helemaal naar je hand zetten.

Xubuntu bevat allerlei lichtgewicht standaardtoepassingen van het Xfce-project, zoals de bestandsbeheerder Thunar, de teksteditor Mousepad en de imageviewer Ristretto. Maar de distributie levert ook enkele programma’s van het MATE-project mee, zoals de documentviewer Atril, de archiefbeheerder Engrampa om archiefbestanden uit te pakken, en MATE Calculator. Van het GNOME-project worden dan weer de Disk Usage Analyzer, Disk Utility, Rhythmbox en Simple Scan geïnstalleerd. Daarnaast krijg je ook Firefox, Thunderbird, LibreOffice en GIMP.

Xubuntu is dankzij de Xfce-desktop ideaal voor oudere computers.

9 Edubuntu

Terwijl de meeste Ubuntu-smaken zich van de standaard Ubuntu-versie onderscheiden door de gebruikersinterface die ze aanbieden, focust Edubuntu op een specifiek gebruik: het onderwijs. De bedoeling van Edubuntu is dat een leraar met weinig Linux-kennis er snel een computerlab of leeromgeving mee kan opzetten. Edubuntu gaat al mee sinds Ubuntu 5.10, maar de ontwikkeling lag lange tijd stil na versie 14.04 LTS. Sinds versie 23.04 is de ontwikkeling weer opgepikt.

Edubuntu gebruikt als desktopomgeving GNOME en ziet er op het eerste gezicht dus hetzelfde uit als de gewone Ubuntu-editie. Maar standaard is er heel wat educatieve software geïnstalleerd, zoals GCompris voor kinderen van 2 tot 10 jaar en het project KDE Education met software voor talen, wiskunde en wetenschappen. Er worden ook tools voor leerkrachten meegeleverd, zoals software om tests met meerkeuzenvragen op te stellen. Edubuntu ondersteunt ook expliciet de Raspberry Pi als goedkoop hardwareplatform voor scholen.

Edubuntu breidt de standaard Ubuntu-editie uit met allerlei educatieve software.

10 Ubuntu Studio

Een andere Ubuntu-smaak die zich focust op een specifiek gebruik is Ubuntu Studio. Het biedt allerlei software voor opnames en bewerking van audio en video, voor grafisch ontwerp en voor fotografie en beeldbewerking. In zekere zin is Ubuntu Studio een showcase van wat er allemaal aan krachtige opensource-software bestaat voor creatieve professionals.

Ubuntu Studio maakt gebruik van KDE’s Plasma Desktop als desktopomgeving. Audioprofessionals kunnen met Ardour audio opnemen, bewerken en mixen, en hebben ook toegang tot de softwaresynthesizer Yoshimi en de drummachine Hydrogen. Ook de video-editor Kdenlive en de livestreamingsoftware OBS Studio zijn van de partij. Fotografen hebben toegang tot digiKam en darktable. Voor beeldverwerking in het algemeen zijn Krita, Inkscape, GIMP, de pixeleditor PikoPixel en de 3D-suite Blender geïnstalleerd.

Ubuntu Studio verzamelt opensource-software voor creatieve professionals in een Plasma Desktop-interface.

11 Andere smaak installeren

Al deze Ubuntu-smaken bieden iso-images aan, die je net zoals de standaard Ubuntu-editie op je computer kunt installeren. Maar wat als je al Ubuntu hebt geïnstalleerd en naar een andere smaak wilt overstappen? Dan hoef je niet een volledige herinstallatie uit te voeren. Uiteindelijk bestaan al deze smaken immers uit dezelfde Ubuntu-basis met daarbovenop een andere selectie van pakketten. Je kunt dus elke Ubuntu-smaak naar een andere Ubuntu-smaak omzetten door de juiste pakketten te installeren.

De ontwikkelaars van Ubuntu hebben het gemakkelijk gemaakt en zowel voor de standaardeditie als voor de Ubuntu-smaken één pakket gemaakt dat de andere desktop installeert. Zo zijn er pakketten xubuntu-desktop, lubuntu-desktop, ubuntustudio-desktop enzovoort. Daarna kun je in het aanmeldvenster kiezen tussen de geïnstalleerde desktops. Zo probeer je ook eenvoudig een andere desktopomgeving uit zonder een volledige herinstallatie.

Bij het aanmelden kies je eenvoudig welke sessie je wilt opstarten.

12 Nadelen van Ubuntu-smaken

Hoewel de diverse Ubuntu-smaken profiteren van vele voordelen van Ubuntu, kleven er ook wel wat nadelen aan. Ondanks dat Canonical voorwaarden oplegt aan de projecten om de kwaliteit te garanderen (zie het kader ‘Voorwaarden voor Ubuntu-smaken’), zijn het doorgaans wel projecten met minder mankracht. Daardoor is het mogelijk dat er plots geen release meer wordt uitgebracht, zoals dat bij Edubuntu tien jaar lang het geval was. De afgelopen jaren zijn diverse andere Ubuntu-smaken stopgezet.

Het gebrek aan mankracht merk je ook aan de beschikbare documentatie. Die is vaak beperkt. Natuurlijk kun je altijd terecht bij de documentatie van de gebruikte desktopomgeving, maar dat zijn soms ook kleinere projecten, met hun eigen tekorten. Voor algemene informatie kun je uiteraard ook terecht in de officiële documentatie van Ubuntu. Maar al met al vereist de keuze voor een Ubuntu-smaak in plaats van de standaardeditie wat meer opzoekwerk als je ergens tegenaan loopt.

Ubuntu Budgie heeft een aantrekkelijke website, maar slechts beperkte documentatie.

Geen knullige e-mails meer met taalfouten, maar professioneel ogende berichten, nepwebsites die nauwelijks van echt te onderscheiden zijn en advertenties die inspelen op je persoonlijke situatie: het risico om slachtoffer te worden van online oplichters is groter dan ooit. Gelukkig sta je er niet alleen voor: maak kennis met Btidefender Scam Copilot!

Volgens recente cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek krijgen steeds meer mensen in Nederland te maken met online oplichting. In 2024 gaven ruim 2,4 miljoen mensen aan slachtoffer te zijn geweest van een vorm van digitale criminaliteit. Vooral aankoopfraude komt vaak voor. Je betaalt voor iets dat je online hebt besteld, maar ontvangt het nooit. Ook phishing en helpdeskfraude zorgen voor problemen. Behalve de financiële schade die dat veroorzaakt, maakt het ook dat mensen zich kwetsbaarder voelen en soms zelfs schamen. Je denkt veilig online te kunnen winkelen of contact te hebben met een betrouwbare partij, maar blijkt dan opgelicht. Mensen voelen zich dom, terwijl oplichters juist steeds geraffineerder te werk gaan. Het kan echt iedereen overkomen.

Bitdefender speelt daarop in met Scam Copilot: een slimme assistent die scams herkent, blokkeert en je bewust maakt van hoe oplichting werkt. Het is geen los programma dat je apart hoeft te kopen of downloaden. Het is geïntegreerd in verschillende beveiligingspakketten van Bitdefender, waaronder Premium Security en Ultimate Security. Je krijgt er dus automatisch toegang toe zodra je een van deze pakketten installeert op je laptop, smartphone of tablet.

De tool werkt op de achtergrond, scant binnenkomende berichten, links en meldingen, en grijpt in zodra het verdachte signalen opvangt. Anders dan klassieke virusbescherming kijkt Scam Copilot niet alleen naar bekende dreigingen, maar leert het systeem continu van nieuwe patronen en scamtechnieken wereldwijd.

Detectie die zich aanpast aan nieuwe trucs

Wat Scam Copilot zo krachtig maakt, is de combinatie van slimme detectietechnieken die elkaar aanvullen. De tool past zich voortdurend aan nieuwe tactieken van oplichters aan. Dat gebeurt onder meer via:

Deze geïntegreerde aanpak zorgt ervoor dat Scam Copilot zich niet laat verrassen door nieuwe trucs, maar actief meespeelt in de strijd tegen oplichting.

Onderschept voordat je slachtoffer kunt worden

Bitdefender noemt niet altijd specifieke voorbeelden van onderschepte scams, maar kijkend naar de gebruikte technieken is het aannemelijk dat Scam Copilot onderstaande soort oplichtingspogingen effectief blokkeert.

©ID.nl

Proactieve alerts en bewustwording

Een ander sterk punt van Scam Copilot is de manier waarop het gebruikers actief informeert over opkomende scamgolven. Wordt er in jouw regio bijvoorbeeld veel gefraudeerd via nepmarktplaatsadvertenties of QR-codes voor bankverificatie? Dan ontvang je een waarschuwing met uitleg en herkenningspunten. Zo weet je waar je op moet letten voordat je ermee in aanraking komt.

Daarnaast helpt Scam Copilot je om alerter te worden. De ingebouwde chatbot fungeert als hulplijn bij twijfel. Je kunt teksten, links of screenshots laten analyseren en krijgt direct duidelijkheid. Vooral bij berichten die nét geloofwaardig genoeg zijn om verwarring te zaaien, is dat waardevol.

Alles overzichtelijk in één dashboard

Binnen de Bitdefender-applicaties vind je het Scam Copilot-dashboard. Hier zie je welke onderdelen actief zijn en kun je de bescherming aanpassen. In het overzicht zie je ook hoeveel scams in de afgelopen 30 dagen op je apparaten zijn geblokkeerd — handig om meer inzicht te krijgen.

Conclusie

Scam Copilot is een slimme uitbreiding op je digitale bescherming. Niet door achteraf schade te beperken, maar door actief te voorkomen dat je in een val trapt. Met continue updates, herkenning van nieuwe patronen, proactieve waarschuwingen en een hulplijn bij twijfel maakt Scam Copilot het verschil tussen een onschuldig klikmoment en financiële of persoonlijke schade. En het mooiste is: je hoeft er zelf geen specialist voor te zijn.