We weten allemaal dat na verloop van tijd de batterij van je iPhone en iPad minder lang meegaat. Maar wat moet je doen als je batterijduur al snel onacceptabel kort wordt? Hier lees je hoe je aanspraak kunt maken op AppleCare.

Apple heeft de voorwaarden van haar AppleCare+ Protection Plan voor de iPhone, iPad, iPod en Apple Watch aangepast. Het plan biedt nu dekking wanneer de batterij van je apparaat binnen de uitgebreide garantieperiode minder dan 80 procent van zijn oorspronkelijke capaciteit behoudt. Voorheen gold dit alleen voor batterijen die slechts 50 procent of minder van hun oorspronkelijke capaciteit konden behouden. Lees ook: 36 tips om de batterijduur van je iPhone te verlengen.

Let op! De aangepaste voorwaarden zijn alleen van toepassing op AppleCare+ pakketten die op of na 10 april 2015 zijn aangeschaft voor de iPhone, iPad, iPod en alle Apple Watch modellen.

Op de Nederlandse website van Apple is de informatie nog niet aangepast, maar wel op de Duitse site, wat doet vermoeden dat deze nieuwe regeling ook binnen Europa zal gelden.

Hoe werkt het?

Met AppleCare+ heb je recht op technische ondersteuning voor de iPhone, iPod, iPad en Apple Watch via de telefoon, een vervangingsservice en lokale reparatiepunten binnen Europa. AppleCare+ breidt de garantieperiode en telefonische ondersteuning van je iPhone, iPod, iPad, Apple Watch en Apple Watch Sport uit naar twee jaar (reparatie is standaard 1 jaar, telefonische ondersteuning is standaard 90 dagen). De garantie op de Apple Watch Edition wordt uitgebreid naar drie jaar (standaard 2 jaar voor reparatie en telefonische ondersteuning).

AppleCare+ biedt dekking voor de reparatie of vervanging van je apparaat, de batterij (nu dus als deze minder dan 80 procent van de capaciteit behoudt) en de meegeleverde USB-kabel, lichtnetadapter, magnetische oplaadkabel en oplaadvlak (indien van toepassing), inclusief twee schadevoorvallen ten gevolge van een ongeluk met een eigen risico per voorval per apparaat. Dit eigen risico is €69 voor de iPhone, €49 voor de iPad, €65 voor de Apple Watch Sport, €75 voor de Apple Watch en €950 voor de Apple Watch Edition.

Zolang er nog AppleCare+ garantie op je apparaat zit, zal Apple de batterij gratis vervangen als deze minder dan 80 procent van de oorspronkelijke capaciteit behoudt. Valt je apparaat buiten de garantieperiode, dan biedt Apple een batterijservice. Voor de iPhone kost dit €75, voor de iPad €99 en voor de Apple Watch €97,10. Voor de iPod geldt een andere regeling.

Wat moet je doen?

Om aanspraak te maken op de AppleCare batterijservice, kun je naar het Support gedeelte van de website gaan of het telefoonnummer bellen dat in de AppleCare documentatie vermeld wordt onder de header Wat te doen bij problemen.

De kans is klein dat je batterij het binnen de garantieperiode zal begeven, omdat deze ontworpen is om probleemloos een bepaald aantal volledige laadcycli te kunnen doorlopen (500 voor de iPhone, 400 voor de iPod en 1000 voor de iPad en Apple Watch). Maar het geeft wat rust als je weet dat je garantie hebt, mocht er wat met de capaciteit van je batterij aan de hand zijn.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.