Toen Apple eerder dit jaar de preview van [urlx=http://webwereld.nl/gallery/109559/9-nieuwe-functies-van-os-x-mountain-lion--foto-s--.html]OS X 10.8 Mountain Lion[/urlx] aan het publiek toonde, concludeerden veel bloggers dat Mac OS X wordt omgevormd tot een iOS-variant. Functionaliteit van het mobiele iOS wordt overgebracht naar OS X voor de desktop.

iOS en OS X zijn op dezelfde basis gebouwd en er is eigenlijk geen reden te bedenken waarom succesvolle features van het ene systeem niet overgebracht zouden worden dan het ander. Ik vermoed dat Apple veel verder gaat in het overbrengen van iOS in OS X dan menigeen denkt.

Afgelopen kwartaal werden de verkopen van Apple gedomineerd door iOS-apparaten. De iPhone en iPad zijn voor driekwart verantwoordelijk voor de 39,2 miljard dollar omzet, hoewel de groei van de Mac nog steeds groter is dan die van de pc. Apple verdient dus ongeveer 75 procent van zijn centen met productlijnen die de voorbije vijf jaar geïntroduceerd zijn.

Een andere statistiek is ook interessant te noemen: de helft van alle Macs die verkocht worden bij de winkels van Apple gaan naar nieuwe klanten. Met andere woorden, naar mensen die van Windows naar OS X overstappen.

'Mac-aankoop logische stap voor iOS-gebruikers'

Verplaats jezelf eens in iemand in het bezit van een iPhone of iPad. Als jij in zo’n geval een nieuwe computer wilt hebben, en je bent blij met een iPhone of iPad, overweeg je sneller een Mac. Wanneer je een Apple Store binnenstapt, zie je op een Mac applicaties als iCal en Safari of Systeemvoorkeuren en iChat. Hoewel de icoontjes genoeg lijken op de mobiele equivalenten, zou het nog makkelijker zijn als de namen exact overeen zouden komen met de iOS-apps. En hoe zit het met de knoppen om iets te delen? Deze worden constant gebruikt binnen iOS, maar voor een beginneling is het niet eenvoudig te bedenken hoe je dit zou moeten doen in OS X.

Apple’s groei wat betreft de Mac is indrukwekkend, maar het bedrijf kan nog zoveel meer doen met de grote groep iOS-gebruikers. Wat dat betreft is het slim op te propageren: “Je weet hoe je een iPhone gebruikt, dus weet je ook hoe een Mac werkt.” Deze op iOS-gerichte aanpak maakt OS X niet domweg eenvoudiger, maar bevordert de samenhang tussen beide platforms. Ik verwacht niet direct laptops met een touchscreen – je arm zou veel te moe worden door continu naar het scherm te moeten reiken – maar het in lijn brengen van de twee besturingssystemen is het beste wat Apple kan doen om nieuwe klanten te verleiden een Mac te kopen.

De iCloud-strategie van Apple is bedacht om de twee typen apparaten te linken. Met OS X Mountain Lion, wordt iCloud verder geoptimaliseerd en worden onder andere herinneringen, notities en wachtwoorden toegevoegd. Zodra Apple het synchroniseren via iCloud werkelijk volledig transparant maakt, wordt het een fluitje van een cent om tussen een iPad en Mac te wisselen.

Ik verwacht dat Apple een grootschalige marketingactie gaat starten om iOS-klanten te verleiden Macs te kopen. Door de twee besturingssystemen op een frisse manier te benaderen, weet ik zelfs al hoe de nieuwe commercial voor Apple eruit gaat zien. Misschien begint het als volgt.

A: Hi, I'm an iPhone.

B: I'm an iPad.

C: And I'm a Mac.

De drie karakters kunnen daarna uitweiden over hoe eenvoudig het is om met je bestaande Apple ID op een ander apparaat verder te gaan waar je gebleven was. Het kan laten zien hoe bekende apps en concepten op beide besturingssystemen werken en dat het beginnen met een Mac doodeenvoudig is voor iemand die gewend is geraakt aan een iPhone of iPad.

Apple-symbiose

Door het beste van iOS te nemen en dit te integreren binnen OS X wordt het desktopsysteem niet zwakker, zoals sommigen beweren. De features die toegevoegd worden hebben hun waarde op mobiele apparaten bewezen. Deze kruisbestuiving is gunstig voor beide platforms en bevordert de productiviteit van iemand die beide tot zijn of haar beschikking heeft. Eindelijk is het meer op iOS doen lijken van OS X de katalysator voor het verkopen van nog meer Macs door Apple.

©CIDimport

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.