Wat interessant is aan de BYOD-beweging is dat het veel meer de gang naar thin-client oplossingen stimuleert dan dat de thin-client beweging zelf ooit kon bewerkstelligen. Dit komt omdat de grote verscheidenheid aan apparaten (onder aanvoering van Apple) het onmogelijk maken ieder individueel apparaat an sich te ondersteunen.

Het resultaat is dat IT-afdelingen op een agressieve manier alternatieven onderzoeker die gebruikers het gebruiksgemak van hun iPhone, iPad of Android-apparaat gunnen zonder dat ze daarvoor concessies op gebied van support hoeven doen. De meest gebruikte oplossingen bevinden zich in de hoeken van virtuele desktopinfrastructuur (VDI) en desktopvirtualisatie.

Veel leveranciers lieten op VMworld 2012 hiervoor mogelijkheden zien. Dit zijn de visies van Dell en het partnerschap tussen Cisco en EMC.

Cisco/EMC: focus op zo min mogelijk vertraging

De samenwerking tussen Cisco, EMC en VMware die bekend staat als de Virtual Computing Enviroment (VCE) is een van de meest interessante initiatieven in de markt omdat het sterke technologie met een unieke partnersamenstelling combineert.

VCE werd opgetuigd om de voordelen van een groot bedrijf als IBM of HP te hebben zonder de beperkingen, interne conflicten en bureaucratie die bij zo’n grote parapluorganisatie komen kijken. De meeste partnerschappen zijn niets meer dan uitingen richting de pers waar je al snel niets meer van hoort. Het VCE-partnerschap is werkelijk anders aangezien het zelfs een eigen CEO heeft.

Deze relatie werd gelegd om een unieke VDI-oplossing te maken waarin EMC geoptimaliseerde storageproducten levert en die koppelt aan de geoptimaliseerde servers van Cisco. Laatstgenoemde schoof later aan, maar neemt bruikbare bagage als communicatieleverancier mee. In tegenstelling tot de meeste servers, die zich richten op ruwe prestaties, zijn de servers van Cisco geoptimaliseerd voor een minimale latency. Dit is cruciaal voor de doelstellingenen van het VCE-platform op gebied van unified communications (UC).

Het feit wil ook dat virtuele desktops lage latency nodig hebben. In dit geval is het nodig om aan de verwachtingen van gebruikers te kunnen voldoen. Het resultaat is een bijna perfecte mix van storage en servers, mogelijk gemaakt door een uniek partnerschap. Ik heb zowel met EMC als Cisco gesproken over deze VDI-oplossing. De video ervan kun je hier bekijken. Ik ben van mening dat dit product goed zou kunnen passen binnen de BYOD-trend.

Dell: leverancier van het gehele ecosysteem

Waar EMC het tegenwoordig moet hebben van partnerschappen, gaat Dell voor de meer traditionele end-to-end aanpak en kiest het voor acquisities. Omdat Dell een fabrikant van computers is, weet het dat het tekortkomt met zijn thin-client oplossingen, net zoals de oude Sun Ray 1, achterblijft wat betreft grafische prestaties.

Dell heeft zijn strategie door de acquisitie van Perot Systems verder uitgebreid met diensten die met name zijn gericht op het gebruik van thin-clients voor callcenters, gedeelde werkplekken en gebruik door klanten omdat het hele pakket is ontworpen met de bekende fixed-client architectuur in het achterhoofd.

Het resultaat is een gelagerde oplossing die dankzij de overname van Wyse Technology zero-clients biedt. Deze zero-clients draaien in tegenstelling tot thin-clients geen native code en verkrijgen hun grafische mogelijkheden via een NVIDIA-chip in de server. Dell heeft verder zijn focus verlegd richting het MKB, waar grotere bedrijven eerder moeite mee hadden. Dat Dell zich met een integrale oplossing bemoeit en het MKB meer aandacht geeft, brengt voordelen met zich mee.

Voeg deze oplossing toe aan de traditionele productlijnen van pc’s die Dell heeft – het bedrijf maakt zich op voor de komst van Windows 8 – en je weet dat Dell veel te bieden heeft. Het biedt nu wel de grafische prestaties die bedrijven die een overstap naar gevirtualiseerde desktops overwegen willen hebben. Het ondersteunen van Apple-producten is waarschijnlijk niet van grote invloed, aangezien Apple en Dell concurrenten zijn, dus Dell zal ook waarschijnlijk zijn Windows 8-tablets tegenover iPads positioneren als het om aanbevolen implementaties gaat.

Verschil en overlap

Beide strategieën kennen hun sterke en zwakke punten. De EMC/Cisco-aanpak werkt waarschijnlijk beter voor grotere bedrijven en bedrijven met een grote verscheidenheid aan apparaten; voornamelijk iPads. Aan de andere kant is Dell in de positie om het beter te doen op de MKB-markt en in omgevingen waarin gehamerd wordt op standaardisatie van thin-cliets, vooral rond het Windows-platform. Dell heeft met zijn Windows 8-skills een grote troef in handen. Toch overlappen de oplossingen elkaar. Zo biedt Dell ook ondersteuning voor iPads en werkt de oplossing van EMC/Cisco ook prima samen met traditionele pc’s.

Als je op zoek bent naar een oplossing voor desktopvirtualisatie zijn beide producten het overwegen waard. Ze zijn beiden relatief volwassen en verschillend genoeg om aan jouw unieke behoeften te voldoen.

Wat ik met name interessant vind is dat Apple de motor is achter een desktopvirtualisatietrend waarin het zelf geen oplossingen biedt. Dat is toch enigszins ironisch te noemen.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!