TomTom heeft een nieuwe navigatie-app voor iOS uitgebracht: TomTom GO Mobile. Deze app was al sinds vorig jaar op Android beschikbaar en is qua look en feel hetzelfde als de nieuwere 'kastjes' van TomTom. Grote vraag: is de nieuwe app een vooruitgang ten opzichte van de oude?

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: ja en nee. Ja, het is een vooruitgang omdat de interface een stuk moderner is en je vaak sneller bereikt wat je wilt. Nee, omdat er nog flink wat handige functies ontbreken die wél in de oude app zaten. Dat is in een notendop mijn ervaring na een week testen met de bèta-versie.

Lees ook: De beste apps voor in de auto.

Nieuwe interface, andere stem

Wat het eerste opvalt in vergelijking met de oude app is de interface. De kaart is vol in beeld en ook de hogere resolutie van grotere iPhones wordt goed ondersteunt. De kleuren zijn anders en je kunt niet meer een ander kleurenthema kiezen. Je moet het doen met de standaard dag- en nachtweergave. Ook qua stemmen is het een stap terug. De echte stemmen van Eva, Bram en Claire zijn verdwenen en je moet het alleen met de computerstem Xander of de Belgische Ellen doen.

Het is even wennen als de de oude app gewend bent, maar uiteindelijk is er prima mee te werken. Gebruikte je nog niet eerder TomTom, dan vind je de app waarschijnlijk erg gebruikersvriendelijk.

©PXimport

Je hoeft geen volledig adres in te vullen, een naam is vaak al genoeg om snel naar je bestemming te navigeren.

Gratis maar niet heus

TomTom Go Mobile zelf is gratis, installeren kost je niets. Je kunt dan 75 kilometer per maand gratis navigeren. Wil je meer, en dat is vrij snel het geval als je ergens wilt komen, dan moet je betalen. Overigens zijn de prijzen erg schappelijk: 19,99 euro voor een jaar of 44,99 euro voor drie jaar. Wel moet je iPhone of iPad minimaal over iOS 9 beschikken.

Files en flitsers

Voor dat geld krijg je er flitsinfo en de onvolprezen file-info van TomTom bij. Daarmee is de app eigenlijk net zo duur als de oude app, zonder dat je voor de app zelf hoeft te betalen. En dat is een slimme zet van TomTom. De file-info is het pareltje en zeker zijn geld waard (in mijn optiek tenminste). De beste flitsinfo haal ik bij Flitsmeister en gratis navigatie gaat ook prima met HERE Maps of als het echt niet anders kan Google Maps.

Alle landen in één app

Ook handig is de mogelijkheid om binnen de app verschillende landen te kunnen downloaden. Voorheen moest je een andere app kopen, nu heb je voor die 20 of 45 euro de mogelijkheid om over de hele wereld te navigeren.

©PXimport

Binnen de app kun je de kaarten van veel landen of werelddelen downloaden. Zo navigeer je in het buitenland zonder datakosten, mits je de file-info niet gebruikt.

Overigens moet je wel flink wat opslagruimte hebben. West-Europa bijvoorbeeld is al dik 5 GB. Dat is geen optie op een 8 GB iPhone en ook op een 16 GB-model zul je waarschijnlijk even wat zaken moeten verwijderen. De Benelux-kaart is 440 MB en landen als Frankrijk en Duitsland zijn los te kiezen maar dan wordt een trip naar Zuid-Spanje of Portugal plannen toch wat lastiger.

Minder routetypes

Helaas biedt de nieuwe app minder routetypes dan de oude. Voor liefhebbers van een leuk auto- of motorritje mist de optie 'kronkelroutes'. Daarmee kon je op een relaxte manier via leuke weggetjes van A naar B reizen, ideaal als je op bezoek bent in een mooi gebied. Rijd je weleens met een caravan of aanhanger, dan mis je de optie 'snelheid' waarmee je je eigen maximum snelheid kunt aangeven. Vooral op langere afstanden geeft dat een kortere route zonder extra reistijd en je omzeilt soms een stuk tolweg.

Ander gemis

Andere zaken die missen in vergelijking met de oude app zijn:

- Tussenpunten toevoegen, nu kun je maar naar één bestemming tegelijkertijd navigeren.

- Route vooruit berekenen (andere datum/tijdstip) + in je agenda zetten.

- Navigeren naar contactpersonen.

- Alternatieve route zoeken, bijvoorbeeld om files of blokkades (die de app zelf niet ziet/weet) te omzeilen tijdens de rit.

- Routetype per keer kiezen. Vooraf vragen kan niet, je kunt het wel aanpassen als de route is berekend.

De meeste punten worden in een van de komende updates toegevoegd. Wanneer dat zal zijn kon TomTom niet aangeven.

Upgrade-aanbod

De oude apps zijn per direct uit de App Store gehaald en het is duidelijk dat TomTom graag iedereen zo snel mogelijk naar de nieuwe app wil verhuizen. Heb je een van de oude TomTom-apps, dan krijg je binnenkort een aanbod voor een upgrade naar de nieuwe app inclusief 3 jaar onbeperkte kilometers (twv. 44,99 euro). Daarvoor moet de oude wel geïnstalleerd blijven.

Conclusie

Als je bovenstaand verhaal hebt gelezen, dan lijkt het alsof TomTom Go Mobile niet zo'n beste navigatie-app is. Voor verstokte gebruikers van de vorige app (die een paar dagen geleden nota bene een grote update heeft gekregen) is dat zeker het geval. Hopelijk komen de missende opties snel beschikbaar in de nieuwe app. Tot die tijd zou ik vooral de oude app blijven gebruiken.

Ben je een (mogelijk) nieuwe gebruiker, dan is TomTom Go Mobile echt de beste navigatie-app vanwege de snelle routeberekening, fijne interface en geweldige file-informatie. Je komt altijd aan op je bestemming en je moet echt een lokale bekende zijn om snellere sluiproutes te weten.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!