Met Apples jaarlijks Wordwide Developers Conference (WWDC) op komst, draait de geruchtenmachine zoals gebruikelijk op volle toeren. Webwereld blikt vooruit.

Het is weer zo ver: Apples jaarlijkse modeshow van hard- en softwareproducten, dit jaar van 11 tot 15 juni in het Moscone Center in San Fransico. WWDC 2012 zal als vanouds weer een gelikte goed-nieuws-show worden, waarbij de nodige productreleases worden verwacht. Daar wordt reikhalzend naar uitgekeken: binnen twee uur waren alle tickets uitverkocht.

Toch mag er ook gesproken worden van een bijzonder editie, aangezien wijlen ceo Steve Jobs er niet meer bij is. Een nieuw tijdperk, met Tim Cook aan het roer, is inmiddels begonnen.

Hoewel Apples conferentie met het jaar meer voorspelbaar lijkt en daarmee de geruchten vooraf vaker bewaarheid worden, blijft het voor vele Apple-aanbidders een spannend evenement. Een overzicht van 6 geruchten die op het web rondcirkelen, gerangschikt van onwaarschijnlijk naar aannemelijk.

1. iPhone 5

Hoewel het nog geen jaar geleden is dat de laatste (tussen)versie van Apples paradepaardje werd gepresenteerd, kijken velen uit naar meer nieuws rondom de iPhone 5. Steeds waren er wilde theorieën en ook de nieuwe look van de smartphone is mogelijk uitgelekt, die mogelijkerwijs als de nieuwe iPhone door het leven zal gaan. Maar de echte fans geloven niet dat het er al van komt, al hopen ze vanzelfsprekend stiekem dat er een tipje van de sluier wordt opgelicht.

2. Apple iTV

Een van Apples meest prestigieuze projecten is een daadwerkelijke Apple iTV. Geen digitale media ontvanger, zoals het reguliere Apple TV, waarvan gelijktijdig met de nieuwe iPad de derde generatie werd aangekondigd. Nee, een echt televisietoestel, dat op revolutionaire wijze onze saaie beeldbuizen van nu moet vervangen. Interactief, compatibel met alles wat Apple ooit heeft uitgebracht en natuurlijk niet al te klein. Maar verdient zo'n product als deze geen eigen evenement? De WDDC-slogan van dit jaar luidt 'Where great ideas go on to do great things', dus helemaal uitsluiten mogen we het niet.

3. iTunes 11

Met de potentiele geboorte van iTunes 11 verplaatsen we ons steeds meer naar het aannemelijke. Het is alweer even geleden dat de vorige versie van iTunes op de markt verscheen. Bovendien wordt het volgens sommigen hoog tijd dat iTunes een stap voorwaarts maakt bij de integratie van iCloud, dat mogelijk een grote rol van betekenis speelt bij de nieuwe iTunes. Kanttekening is wel dat iTunes naar goed gebruik wordt gepresenteerd in combinatie met een mobiel apparaat van belang. Zou dat dan toch die nieuwe iPhone zijn?

4. iOS 6

Dat brengt ons automatisch bij het iPhone- en iPad-besturingssysteem iOS, dat alweer aan zijn zesde versie toe is. Het mag geen grote verrassing heten als Apple met iOS 6 komt op WWDC 2012. We weten al dat het platform voor het eerst met een eigen kaartapplicatie komt en dat het dus Google Maps vaarwel zegt. Verder wordt gesproken over integratie met Facebook, een stoor-me-niet-knop en dat iOS6 spraakassistent Siri mogelijk ook naar de iPad gaat brengen. Wie het weet mag het zeggen.

5. Nieuwe generatie MacBook Pro, Air en iMac

Er komt niet één, niet twee maar een hele reeks aan nieuwe Macbooks en iMacs. Apple heeft immers dit voorjaar nog relatief weinig aangekondigd. De nieuwe generatie Mac-computers zou zich al laten raden door het dalen van de prijzen van de huidige reeks. Dunnere behuizingen, haarscherpe retina-schermen, USB 3.0 poorten, high-speed Thunderbolt, Bluetooth 4.0, Intel's HD 4000 graphics processoren, all quad-core, noem maar op.

6. OS X 10.8 Mountain Lion

Het moet tot slot wel heel gek lopen als we niet getrakteerd gaan worden op de definitieve versie van OS X 10.8, beter bekend als Mountain Lion. De features van het nieuwe besturingsysteem werden eerder dit jaar al bekend gemaakt. Volgens sommigen zou dit zomaar het laatste dier in het dierenrijk gaan worden bij Apple, dat door zijn dieren heen is en in de nabije toekomst iOS en OS X zal samensmelten tot één en hetzelfde platform…

…kom er maar in, Tim!

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.