Een paar maanden nadat Dreame de X40 Ultra Complete op de markt uitbracht, is het nu de tijd voor de L40 Ultra. Die dweilende robotstofzuiger heeft een introductieprijs van 1099 euro; 400 euro minder dan zijn voorganger. Wat merk je daarvan in de praktijk?

Laten we er geen doekjes om winden: bijna 1100 euro voor een dweilende robotstofzuiger is nog steeds een hoop geld. We willen de Dreame L40 Ultra daarom ook niet bestempelen als goedkoop of voordelig, maar het apparaat is wel veel goedkoper dan het topmodel dat begin dit jaar op de markt verscheen. Uiteraard zal dat systeem mettertijd in prijs zakken, maar voor nu komen we hem voornamelijk nog voor 1499 euro tegen. Wat merk je van dat prijsverschil? Is de ene stofzuiger echt beter dan de andere? We gaan het bekijken.

Om een goed beeld te krijgen van wat de stofzuiger wel en niet kan, en wat de verschillen tussen de X40 Ultra en L40 Ultra zijn, zijn we specificaties op gaan zoeken. Het duurde niet lang voordat we op Reddit een zeer uitgebreid overzicht van Dreame-stofzuigers tegenkwamen, waar ook al het model op staat dat later dit jaar nog moet verschijnen. Daaruit maken we op dat de zuigkracht net wat minder is (1000 Pa), de accu wat kleiner is (1200 mAh) en er een verschil in hoogte zichtbaar is (6,8 millimeter). Niet iedereen zal balen van deze verschillen.

©Wesley Akkerman

Een slok op een borrel

Als de oppervlakte van de woning die je schoon wilt hebben wat kleiner is en de meubels wat hoger zijn, dan zou de Dreame L40 Ultra prima in jouw huishouden passen. Met 103,6 mm is de robotstofzuiger niet de hoogste die we ooit getest hebben, maar we kunnen ons voorstellen dat hij daardoor niet bij iedereen onder de bank past.

Het eerdere model, de X40 Ultra, is 97 mm hoog; dat kan dus net het verschil maken. Het vermogen in de accu zal wellicht het grootste obstakel zijn. Want hoe lager dat vermogen is, hoe vaker de stofzuiger moet opladen en hoe langer hij met de schoonmaaktaak bezig is.

Dat verschil van 1000 Pa in zuigkracht is verwaarloosbaar. Natuurlijk: de X40 Ultra is technisch gezien sterker op dat gebied, maar voor het dagelijkse vuil is het een slok op een borrel. We hebben geen verschil opgemerkt als het gaat om achtergebleven vuil. Het is wel zo dat er haren kunnen achterblijven op een hoogpolig tapijt, maar daar heeft de X40 Ultra ook last van. In tegenstelling tot dat duurdere model wordt de Dreame L40 Ultra geleverd met een speciale borstel die dat probleem oplost: de zogenoemde TriCut-borstel.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Snijdt de haren los

Wanneer je de reguliere borstel vervangt door de TriCut-variant, dan zal het systeem opgepakte haren voor je snijden. Dat resulteert in aanzienlijk minder gedoe. Hier zijn we dikwijls bezig met het lostrekken of losknippen van onze eigen, lange haren , en uit ervaring weten we dat die krengen echt stevig vast kunnen zitten. De TriCut-borstel is ook compatible met de X40 Ultra, maar die zul je dan los moeten kopen. Een vreemd onderscheid gezien de hogere prijs, maar soit.

Verder zien we dat het wassen van de meegeleverde dweilpads niet op zeventig, maar op 65 graden gebeurt. Ook hier geldt: de X40 presteert beter op dit gebied, maar de L40 doet er echt niet veel voor onder. Als we dan alvast een beetje vooruitlopen op de conclusie, dan geven we vast mee dat de X40 Ultra inderdaad de betere stofzuiger is, maar voor 400 euro minder haal je echt geen model in huis dat beduidend slechter is. Afhankelijk van je woning en meubels kan de L40 Ultra ook gewoon perfect bij je passen, en dat terwijl je gewoon 400 euro minder neerlegt.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Maar zou je dat wel moeten doen?

Dan rest eigenlijk alleen nog de vraag: zou je dat wel moeten doen? Wat ons betreft wel. We hebben Dreame leren kennen als een betrouwbaar merk dat doet wat het belooft. Los van de genoemde verschillen is dit namelijk precies dezelfde dweilende robotstofzuiger als de X40 Ultra. Omdat we dat model al eerder aan een flinke test hebben onderworpen, nemen we voor deze recensie de hoogte- en dieptepunten nog even kort met je door. Wil je er meer over lezen, dan kun je terecht in de eerder gepubliceerde recensie. Maar dit zijn de belangrijkste punten.

De basis is vrijwel hetzelfde. Dat betekent dat er bak is voor het schone water, het vieze water en de zeep. Onthoud dat Dreame aanraadt alleen het eigen schoonmaakmiddel te gebruiken, om zaken als corrosie en andere problemen te voorkomen. Het systeem regelt vrijwel alles zelf: de hoeveelheid water, de hoeveelheid zeep en hoe vaak hij door de kamer rijdt. Je hebt wel typische onderhoudsdingen (zoals het water bijvullen en afvoeren), maar heel veel werk is het niet. Verder is er een LiDAR-camera voor het navigeren, wat overigens heel goed gaat.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

De nieuwe bank

Zo hebben we tijdens de testperiode een nieuwe bank binnengekregen. De nieuwe bank is hoger dan de oude, waardoor we nu ook het deel eronder schoon moeten houden. De Dreame L40 Ultra had daar geen moment moeite mee. Zodra hij aankwam bij het deel waar de oude bank stond, reed de stofzuiger gewoon door en maakte hij het extra oppervlak lekker schoon. Ook rijdt hij nergens hard tegenaan en tref je er een uitstekende zijborstel op aan, die de hoekjes netjes schoonveegt. Eén van de twee dweilpads kan zich ook naar buiten bewegen.

Die dweilpads blijven overigens automatisch in de basis achter als je alleen stofzuigt, en anders kun je binnen de app geen-dweil-zones instellen. Zo weet je zeker dat je tapijt niet nat wordt. De app is nog altijd even overzichtelijk en geeft je veel vrijheid als het om het instellen gaat. De L40 Ultra heeft ook een paar zelfde nadelen als zijn duurdere voorganger. Zo zien we nog steeds dweilstrepen op de grond en moet je nog wel wat aandacht besteden aan de basis om hem in optimale conditie te houden. Ook zijn er dit keer geen extra dweilpads meegeleverd.

©Wesley Akkerman

Dreame L40 Ultra kopen?

Tot slot willen we nog een ander belangrijk verschil uitlichten, en dat is de stembediening. De Dreame L40 Ultra heeft een eigen stemassistent ingebouwd, waardoor je dus niet afhankelijk bent van andere digitale assistenten (al is er ook support voor Google Assistent, Alexa en Siri). Hoewel het cool blijft je robotstofzuiger aan te sturen met je stem (je kunt hem zelfs naar je toe roepen), is het wel jammer dat je dit alleen kunt doen in het Engels. Wellicht logisch gezien de wereldwijde markt, maar vooralsnog kun je geen Nederlandse commando’s instellen.

Onderaan de streep zijn we wel echt dik tevreden over de Dreame L40 Ultra. De dweilende robotstofzuiger neemt een hoop voor- en nadelen over van de X40 Ultra, maar introduceert wat ons betreft geen eigen dealbreakers. Die stembediening is tof (ook al is dat alleen in het Engels) en die extra borstel is meer dan welkom. Technisch gezien loopt het systeem wat achter op de X40 Ultra, maar goed – er is dan ook een verschil van 400 euro. Heb je dus een wat kleiner huis en hogere meubels, dan kun je meer dan prima uit de voeten met de Dreame L40 Ultra.

Ook interesse in een reguliere stofzuiger? Check dit dan👇🏻

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.