ID.nl logo
Huis

Diablo III

Al vele jaren wordt er uitgekeken naar het vervolg van de bekendste hack ’n slash rpg in zijn genre. Nu bijna 12 jaar later is het eindelijk zover: Diablo III is na vele jaren van aankondigen – in 2008 was Diablo III al aangekondigd - en gamers lekker maken nu eindelijk te koop. Maar was Diablo III het wachten waard?

Diablo III is net als zijn voorgangers een pure hack ’n slash actie-rpg wat eigenlijk maar om één ding draait: zoveel mogelijk monsters verslaan, zoveel mogelijk schatten verzamelen en je personage zo sterk mogelijk maken. Dit kun je alleen doen, maar ook met anderen aangezien Diablo III een uitgebreid social netwerk-element bevat.

Diablo III klassen

Diablo III speelt zich 20 jaar na de gebeurtenissen van Diablo II af. De zeven ‘lords of Hell’ spannen samen om de wereld ten gronde te richten en natuurlijk moeten er helden zijn die deze dreiging tegen gaan. Gelukkig zijn deze er in overvloed, net als de vele monsters die verslagen moeten worden. Wanneer je het spel begint kun je kiezen uit vijf klassen: Barbarian, Monk, Witch Doctor, Wizard en Demon Hunter. Elke klasse heeft, zoals je mag verwachten, zijn sterke en zwakke kanten. Nieuw is dat je nu ook kan kiezen of je een man of een vrouw wilt spelen.

Leuk is dat elke klasse ook voor een andere speelstijl zorgt. De Barbarian is echt een krachtpatser die met grof geweld zijn vijanden van zich afslaat, terwijl bijvoorbeeld de Witch Doctor allerlei beesten oproept zoals spinnen en zombie-honden om zijn vijanden aan te pakken. In dit voorbeeld is het voor de Barbarian juist belangrijk om zoveel mogelijk monsters om zich heen te verzamelen terwijl de Witch Doctor juist de vijanden van zich af moet zien te houden. Dit levert een totaal andere speelstijl en ervaring op wat de herspeelbaarheid van Diablo III ten goede komt. Ook is het spel met de ene klasse gemakkelijker dan met de andere klasse en sommige klassen komen beter tot hun recht als je met anderen speelt.

Diablo III gameplay

De gameplay van Diablo voelt zeer vertrouwd voor hen die de vorige delen grijs gespeeld hebben. Desondanks is de gameplay niet 100 procent hetzelfde en zijn er wel degelijk diverse verbeteringen doorgevoerd. Zo is het niet meer nodig om voor elke aanval een aparte klik te geven zoals dit bij Diablo II het geval was. Als je nu de muisknop ingedrukt houdt, blijft je held de aangewezen vijand automatisch aanvallen. Dat is een hele verbetering.

Verder lijkt de Diablo III interface veel op die van World of Warcraft. Er is een knoppenbalk aanwezig waarmee je speciale aanvallen kunt uitvoeren via de knoppen 1, 2, 3 en 4, er is een knop om een genezende drank te drinken en je ziet welke twee standaard-aanvallen aan je linker en rechter muisknop gekoppeld zijn. Verder zijn er iconen beschikbaar waarmee je de inventaris van je personage kan oproepen, karakterdetails kan bekijken en waarmee je de ‘questlog’ kunt oproepen. De besturing werkt eenvoudig maar soms komt deze niet goed uit de verf wanneer het scherm vol vijanden is en manoeuvreren zo goed als onmogelijk wordt. Gewoon met je personage kunnen lopen via het toetsenbord was een welkome aanvulling geweest.

In eerste instantie heb je niet 100 procent controle over welke aanvallen gekoppeld worden aan je knoppen. Je hebt weliswaar de knoppen 1, 2, 3 en 4. maar het type aanval per knop staat vast. Per slot (knop) heb je wel de keuze wat voor aanval je wilt gebruiken, maar je kan alleen kiezen uit aanvallen die gekoppeld zijn aan dat slot. Echter is dit te omzeilen. Je kan in de gameplay opties namelijk kiezen voor de 'Elective Mode'. Als je deze modus aanvinkt heb je wel 100 procent controle over welke aanvallen je koppelt aan de knoppen, ongeacht het type.

Diablo III alleen online

Om Diablo III te spelen is een actieve internetverbinding verplicht. Je dient in te loggen met je Battlenet-account en wanneer de servers niet beschikbaar zijn heb je pech. Het spel kan dan niet gespeeld worden, zelfs niet als je alleen wil spelen. Helaas heeft Blizzard de servercapaciteit niet heel goed ingeschat en met name in het begin werden we geterroriseerd door de beruchte ‘Error 37’. Zelfs twee weken na de release steekt Error 37 (wat staat voor server-problemen) nog wel eens de kop op. Eigenlijk vinden we dat niet goed te praten. Een workaround is overigens om vervolgens een andere server te kiezen, bijvoorbeeld één in Amerika, echter betekent dit wel dat je ‘save-games’ daar niet opgeslagen zijn en dat je in feite een overnieuw moet beginnen.

De willekeurige wereld van Diablo III

De spelwereld wordt volledig willekeurig gegenereerd tijdens het spelen. Op deze manier zijn de levels bij niemand 100 procent hetzelfde. Daar is op zich niets mis mee, maar helaas wordt de wereld iedere keer opnieuw gegeneerd wanneer je het spel weer opstart. Dit betekent dat eerder gespeelde level-delen als het ware vergeten zijn en weer compleet opnieuw gebouwd worden - compleet met nieuwe monsters - wanneer je verder gaat met je spel. Nu hoef je dankzij een checkpoint-systeem niet al deze delen weer overnieuw te spelen, maar het decimeert wel de motivatie om de complete wereld te verkennen. Alles wat je verkent, wordt immers toch weer vergeten zodra je het spel uitzet.

Diablo III multiplayer

Je kan Diablo III spelen met maximaal drie andere spelers. Dit kunnen gewoon willekeurige spelers zijn, maar het kunnen ook vrienden zijn. Diablo III heeft namelijk een eigen sociaal netwerk ingebouwd waarin je vrienden kan toevoegen aan je lijst. Met deze mensen kun je dan gemakkelijk persoonlijk chatten of je kunt bij hun game inspringen. Er is ook een algemene chat-lijst waarin je met alle Diablo-spelers kan praten, maar gelukkig kun je dit ook uitzetten. Er komt namelijk regelmatig onzin voorbij in het algemene kanaal.

We missen wel heel erg de voice-chat optie. Je kan wel normaal chatten met anderen, maar heel efficiënt is dit niet. Tegenwoordig communiceren gamers met elkaar via voice-chat en het is dan ook een gemis dat dit niet in Diablo III verwerkt zit. Natuurlijk is dit euvel te omzeilen via software als Teamspeak en Skype, maar we vinden dat dit eigenlijk standaard verwerkt had moeten zitten in Diablo III.

Diablo III auction house

Een zeer leuke toevoeging is het veilinghuis. Hierin kun je gevonden schatten, waarmee je zelf niks doet, te koop aanbieden aan andere spelers. Deze kunnen het item kopen voor geld waarmee jij vervolgens ook weer andere betere spullen kan kopen die andere spelers op hun zoektocht weer gevonden hebben. Ook kun je op termijn voor kiezen écht geld te vragen voor je schatten. Deze functie is aangekondigd, maar werkte tijdens de review nog niet. Echter zullen de meeste mensen kiezen voor ‘in-game’ geld wat je weer in het spel zelf kan investeren. Sowieso zien wij niet snel mensen echt geld betalen voor een willekeurig gegeneerd wapen in het spel van een andere speler.

Goed
Conclusie

Diablo III heeft in de loop der jaren niet zijn charme verloren en het gemak waarmee je met vrienden samen kunt spelen en het online veilinghuis zijn waardevolle toevoegingen. Toch blijft er een ‘is dit alles?’ gevoel aan ons knagen. De game doet eigenlijk niets meer dan ladingen vijanden op je afsturen die jij weg moet klikken, meer niet. Er was meer mogelijk geweest met Diablo III. Waarom zijn er geen speciale missies die alleen in co-op te spelen zijn? Waarom is er geen Facebook integratie als je toch ‘sociaal’ bezig bent? En waarom is er geen voice-chat aanwezig in de game? Wellicht komen dit soort features in de toekomst beschikbaar, maar zoals Diablo III nu is, hadden we na al die hype eigenlijk meer verwacht.

Plus- en minpunten
  • verschillende speelstijlen
  • zeer soepele geïntegreerde multiplayer
  • online veilinghuis
  • voice-chat ontbreekt
  • wordt op den duur eentonig
  • geen speciale multiplayer content
  • server problemen
▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 smartphones met eSim voor minder dan 400 euro
© Farknot Architect - stock.adobe.
Huis

Waar voor je geld: 5 smartphones met eSim voor minder dan 400 euro

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Op zoek naar een betaalbare smartphone, maar dan wel eentje met een virtuele simkaart? De redactie van ID.nl is voor je op zoek gegaan naar smartphones met een prijskaartje van onder de 400 euro.

Met een eSim ben je niet meer afhankelijk van een fysiek simkaartje en heb je geen gepriegel meer met het plaatsen van je sim in de telefoon. Je kunt daardoor snel van provider wisselen zonder gedoe. Dit bespaart niet alleen tijd, maar ook ruimte in je apparaat. Perfect voor wie veel reist, omdat je eenvoudig internationale abonnementen kunt activeren. Daarnaast kun je op die manier ook gebruik maken van meerdere telefoonnummers op een enkel toestel, bijvoorbeeld eentje voor werk en prive.

Samsung Galaxy A26 5G

De Galaxy A26 5G combineert een slank ontwerp met krachtige prestaties. Het 6,7-inch FHD+ Super AMOLED-display biedt levendige kleuren en vloeiende beelden dankzij de 120 Hz verversingssnelheid. Onder de motorkap bevindt zich de Exynos 1380-chipset, ondersteund door 4 tot 8 GB RAM, wat zorgt voor soepele multitasking.

De 50 MP hoofdcamera met optische beeldstabilisatie legt scherpe foto's vast, zelfs bij weinig licht. Met een batterijcapaciteit van 5000 mAh en IP67-certificering is dit toestel zowel duurzaam als betrouwbaar. Bovendien belooft Samsung tot zes jaar beveiligingsupdates, wat de levensduur van het apparaat verlengt

Redmi Note 13 Pro

De Redmi Note 13 Pro 5G is een krachtpatser in het middensegment. Met een indrukwekkende 200 MP hoofdcamera met optische beeldstabilisatie leg je elk detail vast. Het 6,67-inch AMOLED-display met een resolutie van 1220x2712 pixels en een verversingssnelheid van 120 Hz zorgt voor een meeslepende kijkervaring.

Aangedreven door de Snapdragon 7s Gen 2-chipset en beschikbaar met tot 16 GB RAM, biedt dit toestel uitstekende prestaties. De 5100 mAh batterij ondersteunt 67W snelladen, waardoor je snel weer op pad kunt.​

Motorola Moto G35 5G

De Motorola Moto G35 5G biedt solide prestaties voor een betaalbare prijs. Het 6,72-inch LCD-scherm met een verversingssnelheid van 120 Hz zorgt voor vloeiende beelden. De 50 MP Quad Pixel-camera levert scherpe foto's, zelfs bij weinig licht.

Met een batterijcapaciteit van 5000 mAh en ondersteuning voor 5G-connectiviteit blijf je de hele dag verbonden. Hoewel de Unisoc T760-processor niet de snelste is, biedt het toestel voldoende kracht voor dagelijks gebruik

Sony Xperia 10 VI

De Sony Xperia 10 VI is een compacte smartphone met een focus op multimedia. Het 6,1-inch FHD+ OLED-scherm met een 21:9 beeldverhouding is ideaal voor het bekijken van films. Aangedreven door de Snapdragon 6 Gen 1-chipset en uitgerust met 8 GB RAM, biedt het toestel soepele prestaties.

De 48 MP hoofdcamera legt gedetailleerde foto's vast, terwijl de 5000 mAh batterij zorgt voor langdurig gebruik. Met IP68-certificering is het toestel bestand tegen water en stof

Samsung Galaxy A35 5G

De Galaxy A35 5G biedt premium functies in een betaalbaar jasje. Het 6,6-inch FHD+ Super AMOLED-display met een verversingssnelheid van 120 Hz zorgt voor heldere en vloeiende beelden. De 50 MP hoofdcamera met optische beeldstabilisatie legt scherpe foto's vast, terwijl de 13 MP selfiecamera zorgt voor duidelijke zelfportretten.

Aangedreven door de Exynos 1380-chipset en beschikbaar met tot 12 GB RAM, biedt het toestel krachtige prestaties. De 5000 mAh batterij ondersteunt 25W snelladen, en Samsung belooft tot vijf jaar beveiligingsupdates.

▼ Volgende artikel
Review LG OLED65C54LA – Een kleine update voor de iconische C-serie
Huis

Review LG OLED65C54LA – Een kleine update voor de iconische C-serie

De OLED C-reeks van LG is inmiddels bijna een icoon. Het model situeert zich in de line-up net onder het topmodel, maar biedt nog steeds topprestaties voor games, films en sport. De C5 vertoont echter bijzonder veel gelijkenissen met de C4. Heeft deze LG C5 dan wel iets extra's te bieden?

Uitstekend
Energy label
Samenvatting

De LG OLED65C5 bouwt voort op de C4 met hetzelfde design, betere piekhelderheid en uitstekende kalibratie. De tv biedt sterke gamefeatures, prima beeldverwerking en Dolby Atmos-audio, maar mist DTS. WebOS 25 is snel en uitgebreid, al bevat het storende reclame. Dankzij de goede prestaties, breed app-aanbod en vijf jaar updates blijft de C5 een goede keuze.

Plus- en minpunten
  • Uitstekende piekhelderheid
  • Prachtige HDR-beelden in HDR10 en Dolby Vision
  • Goede kijkhoek en anti-reflectie
  • Zeer goede gamer-ondersteuning, met vier HDMI 2.1-poorten
  • Niet content-gerelateerd advertenties op het Home-scherm
  • Geen ondersteuning voor HDR10+ en DTS
  • Dynamische tonemapping maakt het beeld te helder
LG OLED65C54LA

Adviesprijs: 2.099 euro
Wat: Ultra HD 4K 144 Hz W-OLED-tv
Schermformaat: 65 inch (164 cm)
Aansluitingen: 4x HDMI (4x v2.1 (48 Gbps), ARC/eARC, ALLM, VRR, HFR), 3x USB, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, 1x IR-blaster, WiFi 6 (802.11ax), ethernet, Bluetooth 5.3
Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision IQ, Dolby Atmos, WebOS 25, AirPlay 2, Google Cast, USB/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, CI+-slot, Alpha 9 processor
Afmetingen: 1441 x 880 x 230 mm (incl. voet)
Gewicht: 18,5 kg (incl. voet)
Verbruik (per 1000 uur): SDR 95 kWh (F) / HDR 234 kWh (G)

LG heeft voor de C5 heeft het ontwerp van de C4 overgenomen, maar daar hebben we geen bezwaar tegen; het is mooi en stijlvol. Het scherm heeft een dunne, metalen rand en aan de achterzijde zit de behuizing relatief diep achter het scherm. De structuur op de rug doet nog steeds aan stof of leder denken, alleen is deze nu grijs-zwart in plaats van bruin. Zonder voet is deze televisie 45mm diep, dus als hij aan de muur zou hangen ziet hij er fraai uit. Kies je voor een opstelling op tv-meubel, dan staat hij op een centrale voet. Veel ruimte onder het scherm heb je dan niet, de soundbar kan idealiter maar 5,5cm hoog zijn.

Aansluitingen

De C-reeks is al jaar en dag bijzonder goed uitgerust en zeker voor gamers heeft deze televisie flink wat te bieden. De vier HDMI-poorten ondersteunen allemaal de maximale 48Gbps bandbreedte van HDMI 2.1, en leveren ook ALLM, 4K144 (voor pc, gameconsoles zijn zelf beperkt tot 4K120) en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken. Met andere woorden: geen probleem om zowel een soundbar als meerdere high-end gamebronnen aan te sluiten. Dankzij de erg lage input-lag, 10,8ms voor 4K60 en 5,9ms voor 2K120, is een responsieve game-ervaring gegarandeerd. Er is een IR-blaster poort voorzien om tv's die uit het zicht staan te besturen met de LG-afstandsbediening, maar de IR-blaster zelf zit niet in de doos. De C5 ondersteunt WiFi 6 (802.11ax), terwijl op de C4 nog WiFi 5 werd toegepast. De WiSA-ondersteuning (Wireless Speaker and Audio Association) is geschrapt, maar dat is geen enorm verlies. Alle aansluitingen wijzen naar opzij zodat ze wandmontage niet storen. 

De aansluitingen op de LG OLED65C54LA

Premium piekhelderheid

Het nieuwe, helderste paneel blijft voorbehouden voor de G5, de C5 is nog steeds voorzien van een OLED evo paneel met Brightness Booster. LG vermeldt officieel geen verbetering, maar we meten een iets hogere piekhelderheid op het 10%-venster, die bedraagt nu 1214 nits. Op de C4 was dat nog 1060 nits. Het volledig wit beeld haalt 195 nits, dat is onveranderd, net als het kleurbereik dat nu 98,7% P3 haalt. Toch moet je van die 20% verbetering op het kleinere testvenster geen grote impact verwachten. De C5 staat daarmee wel in de top van het helderheidsklassement in zijn categorie, hij moet enkel de Samsung S90F voorlaten. En uiteraard mag je rekenen op een prima kijkhoek, en redelijke anti-reflectie. Ons testexemplaar had ook een goede uniformiteit.

Zo worden televisies getest voor ID.nl

Voor ID.nl testen we met regelmaat televisies, maar lang niet iedereen is bekend met de gebruikte terminologie en testmethodes. Hoe televisies voor ID.nl precies worden getest, kun je in dit artikel lezen.

We schakelen naar de Filmmaker Mode om de kalibratie te beoordelen, en die blijkt al snel bijzonder goed te zijn. De SDR-weergave is uitstekend, met goed schaduwdetail, accurate kleuren en natuurlijke huidtinten. In HDR ondersteunt de LG naast HDR10 en HLG ook Dolby Vision, en die laatste beelden zijn fantastisch. Maar ook met standaard HDR10 is het resultaat bijzonder knap. De kalibratie is ook hier uitstekend, met zeer mooie kleuren en goede witnuances. In de donkerste scènes is hij iets te donker, waardoor er nuance kan ontbreken. Gelukkig kun je dat met de ‘Dark Detail’-instelling verbeteren. De optionele dynamische tonemapping voor HDR10 lieten we uitgeschakeld staan. Deze maakt het beeld helderder en dat is niet goed voor de contrastperceptie. 

Goede beeldverwerking

Met zoveel verschillende contentformaten is goede beeldverwerking erg belangrijk om elke bron optimaal weer te geven. De Alpha 9 Gen 8-processor krijgt deze taak goed voor elkaar. De ruisonderdrukking en upscaling zorgen voor mooie, scherpe beelden, zelfs als je vertrekt van relatief lage kwaliteit als dvd. De beste resultaten krijg je weliswaar als er van HD-beelden wordt uitgegaan. Voor live tv-beelden (1080i) is deinterlacing een noodzakelijke stap. Op een van onze testpatronen zagen we iets meer karteling dan gebruikelijk op een bijna horizontale lijn, maar in echte content lijkt het gelukkig toch een zeldzaam probleem. Zijn er kleurstroken zichtbaar in zachte kleurgradiënten, dan kan je die met de optie 'Vloeiende gradatie' in de laagste stand vrij goed wegwerken.

Op de G5 ging het daar soms mis, maar dat probleem zagen we hier niet. In heel lastige donkere scènes kan die strookvorming wel zichtbaar blijven. De bewegingsscherpte is uitstekend, OLED-panelen scoren hier dankzij hun snelle responstijd altijd goed. Het is een prima troef voor sport en games. Het nadeel is wel dat de typische 24fps judder in films beter zichtbaar is. Je kan Trumotion gebruiken om dat weg te werken, al blijft het een kwestie van persoonlijke smaak. In de ‘Vloeiend’ stand elimineert dat bijna alle gestotter maar zijn er mogelijk wel beeldfouten zichtbaar tegen complexe achtergronden. Beweegt de camera erg snel, dan laat de processor gemakkelijker steken vallen en stottert het beeld nog steeds. 

Dolby Atmos, maar geen DTS meer

De 2.2-kanaals 40W audioconfiguratie is overgenomen van de C4, met een belangrijk verschil. De tv ondersteunt nog steeds Dolby Atmos, maar geen DTS meer. Dat zagen we ook al op de G5. Streamingdiensten gebruiken bijna altijd Dolby Atmos, het zijn vooral de eigenaars van een eigen (Ultra HD) Blu-ray-collectie die DTS zullen missen. Heb je een externe audio-oplossing, weet dan dat ook pass-through van DTS via eARC/ARC onmogelijk is.

Je moet je speler aansluiten op bijvoorbeeld je soundbar, en het beeldsignaal doorgeven aan de tv. De C5 heeft een rijke klank met mooie balans, en is goed genoeg om van zowel film als muziek te genieten. Er is redelijk wat bas te horen, dat ondersteunt de filmervaring goed. Hoogte-effecten ontbreken wel, maar je krijgt wel wat surroundgevoel. Experimenteer met de standaard-, muziek- of bioscooppreset afhankelijk van wat je kijkt of luistert, maar blijf weg van de AI Sound-modus die veel te scherp klinkt.

WebOS 25 en een nieuwe afstandsbediening

Een negatieve trend die we merken is de opkomst van niet-content gerelateerde reclame in smart-tv's. En helaas speelt LG webOS daar duidelijk op in. Zowel op het Home-scherm als in de screensaver, als in bepaalde banners verderop tussen de aanbevelingen kun je reclame tegenkomen. Wil je dat uitschakelen, lees dan in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

Afgezien van dat minpunt heeft webOS heel wat te bieden. Het app-aanbod is erg uitgebreid, en de tv ondersteunt Google Cast en Apple Airplay2. Quick Cards op het Home-scherm groeperen bepaalde functies, en er is een rij met favoriete apps. Beide kan je customiseren door items die je niet interesseren te verbergen (of volledig te verwijderen). In dit overzichtsartikel (weliswaar nog van webOS23) vind je alle info over webOS. Dankzij vijf jaar gegarandeerde upgrades aan de nieuwste versie, blijft het smart-tv-systeem up-to-date.

WebOS 25 op de LG OLED65C54LA

De afstandsbediening is na vele jaren volledig vernieuwd. De aanwijsfunctie is gebleven, maar de vorm en lay-out zijn volledig aangepast. LG kiest net als veel andere fabrikanten voor een eenvoudigere afstandsbediening. De afgeronde vorm heeft nu plaats gemaakt voor een meer klassieke rechthoekig remote. Daarnaast is het cijferblok verdwenen en is er gekozen voor kanteltoetsen voor volume en kanaal. Op zich niets mis mee, maar er is ook een aantal twijfelachtige keuzes gemaakt. Zo is de ingangentoets vervangen door de Thuis Hub, al kan je de ingangen wel nog bereiken door lang op die toets te duwen. De mute-toets is weg, het geluid uitzetten doe je nu door de volumeknop naar beneden gedrukt te houden. Dat is echt onhandig. De microfoon is nu gelabeled als AI, totaal overbodig. En tot slot, de meeste toetsen vereisen te veel druk om ze in te drukken. Zeker bij de ok-toets die ook een scrollwiel is, leidt dat wel eens tot foute aanslagen. 

De opnieuw ontworpen afstandsbediening van LG

Conclusie

De LG OLED65C5 bevestigt andermaal zijn plaats als een uitstekende keuze in de subtop van OLED-tv’s. De gelijkenissen met de C4 zijn aanzienlijk, en dat toestel blijft zeker ook een goede keuze. Als we de C5 een minpunt zouden moeten geven, dan is dat het overmatig gebruik van niet-content gerelateerde reclame binnen webOS. Dat is onaanvaardbaar, maar gelukkig kun je het wel uitschakelen. Het verlies van DTS-ondersteuning en het uitblijven van HDR10+ rekenen we veel minder zwaar aan. De C5 levert prachtige prestaties voor film en sport, en is rijkelijk uitgerust voor gamers. De uitstekende kalibratie brengt topbeelden binnen handbereik. WebOS biedt vijf jaar updates, heeft een ruim app-aanbod en ondersteunt Google Cast en Apple Airplay2.