Tijdens de donkere winteravonden pak je wellicht iets vaker een filmpje of volg je misschien wel een spannende serie. Een dvd of blu-ray aanschaffen is natuurlijk hartstikke ouderwets en bovendien heb je geen zin om eerst naar de winkel te gaan. Je wilt zonder gedoe kijken en wel nu meteen! Welke mogelijkheden zijn er om films online te kijken en in hoeverre is het aanbod compleet? Is illegaal downloaden überhaupt nog noodzakelijk om aan je favoriete titels te komen?

Wat de muziekindustrie al jaren geleden is gelukt met onder andere Spotify, krijgt de internationale filmbranche maar niet voor elkaar. Vanwege allerlei rechtenperikelen blijkt het onmogelijk om alle recente films en series in een betaalbare dienst te vangen. Bovendien liggen de uitzendschema’s in de Verenigde Staten vaak dagen tot soms wel maanden voor op die van Nederland. Niet fijn wanneer je zo snel mogelijk de nieuwste aflevering van een spannende serie wilt zien. En dus kwam begin 2014 ineens het illegale programma Popcorn Time om de hoek kijken.

Een groep handige ontwikkelaars had slechts enkele weken de tijd nodig om een gebruiksvriendelijke streamingdienst te lanceren. Hét grote verschil met legale alternatieven bleek het bijna oneindige aanbod van recente series en films. Nagenoeg alles is er in goede kwaliteit te vinden en daarnaast zijn de titels ook nog eens zeer vlot na de televisie- of bioscooppremière beschikbaar. Hoe verhouden de legale aanbieders zich tot het illegale aanbod? Is er drie jaar na de stormachtige introductie van Popcorn Time iets veranderd in het filmlandschap?

©PXimport

Netflix

Wie aan een streamingdienst voor films en series denkt, denkt waarschijnlijk meteen aan Netflix. Logisch, want deze aanbieder lanceerde als eerste een gebruiksvriendelijke alles-in-één-dienst tegen een betaalbare prijs. Voor 9,99 euro per maand is er een leuk aanbod met series en films in HD-kwaliteit beschikbaar. Om de boel betaalbaar te houden, zijn de aangekochte titels wel ietwat gedateerd.

Een paar jaar geleden zette Netflix een meesterzet door op grote schaal eigen series, films, cabaretvoorstellingen en documentaires te gaan produceren. Deze zogeheten ‘Netflix Exclusives’ zijn inmiddels zo populair dat veel abonnees alleen al voor deze titels blijven hangen. Miljoenen mensen kijken reikhalzend uit naar verse afleveringen van bekende namen als Narcos en House of Cards. Netflix steekt steeds meer geld in eigen producties, waardoor de aankoop van externe films en series langzamerhand een ondergeschoven kindje lijkt te worden. Traditionele series als Homeland en Suits zijn bijvoorbeeld wel via Netflix te volgen, maar lopen helaas minimaal een seizoen achter. Een Netflix-abonnement neem je dan ook vooral voor de exclusieve titels, want voor de rest is de catalogus gedateerd.

©PXimport

Ultra HD

Videoland

Voorheen bood Videoland onder de naam Unlimited in een aparte sectie een alles-in-één-abonnement aan voor een tientje per maand. Daarnaast was het mogelijk om recente films voor twee dagen te huren. Dat was verwarrend en Videoland heeft daarom het aanbod vereenvoudigd. Voor 8,99 euro word je lid van Videoland en krijg je toegang tot de ongelimiteerde bibliotheek. Wel heb je als lid vervolgens de gelegenheid om recentere titels voor twee dagen te huren.

Er zijn dus nog steeds titels die niet onder het ongelimiteerde aanbod vallen, maar je hebt een abonnement nodig om deze losse films te huren. Binnen het alles-in-één-abonnement hoef je niet de nieuwste films en series te verwachten, al zijn Nederlandstalige series als Moordvrouw, Zwarte Tulp en Weemoedt wel up-to-date. De meeste internationale titels zijn al iets ouder en het betreffen vaak kleinere producties. Videoland is dan ook vooral interessant voor liefhebbers van Nederlandstalig materiaal, want dankzij de bemoeienis van eigenaar RTL is dat veelvuldig te vinden. In navolging van Netflix heeft Videoland de ambitie om meer exclusieve titels uit te brengen. Na Zwarte Tulp en Weemoedt komen er binnenkort nog meer dramaseries beschikbaar.

©PXimport

HBO stopt!

©PXimport

Pathé Thuis

Pathé Thuis onderscheidt zich van Netflix en Videoland door zich uitsluitend op films te richten. Vergeleken met een paar jaar geleden, zijn films tegenwoordig veel sneller beschikbaar bij video-on-demand-diensten. Pathé profiteert van deze ontwikkeling en biedt nieuwe titels gemiddeld al zo’n drie maanden na de bioscooppremière aan. Wanneer je een film huurt, heb je 48 uur de tijd om deze af te kijken. Het huren van een film kost tussen de 2,99 en 5,99 euro, waarbij de meeste populairdere films 5,99 kosten. Opvallend is dat sommige recente titels – in tegenstelling tot bij concurrerende diensten – niet in HD-kwaliteit beschikbaar zijn, zoals The Jungle Book en Angry Birds. Een film in SD-kwaliteit huren kost minder dan in HD-kwaliteit.

Naast het huren van films schaf je films desgewenst ook als downloadbestand aan, al ligt de prijs hiervan niet veel lager dan die van een reguliere dvd of blu-ray. De catalogus van Pathé Thuis omhelst ruim tweeduizend titels, dus er is voor elk wat wils. Het aanbod betreft zowel recent materiaal als oudere titels. Voor filmfanaten zijn er voldoende interessante films beschikbaar, al kunnen de kosten wel flink oplopen door het gebrek aan een abonnement.

©PXimport

JustWatch

iTunes

Naar eigen zeggen biedt Apple in de iTunes Store maar liefst 85.000 titels te huur en te koop aan. Het gaat hierbij uitsluitend om films, dus voor series ben je bij iTunes aan het verkeerde adres. Veel recente titels uit de catalogus van Pathé Thuis zien we ook terug in Apples verhuurwinkel. In tegenstelling tot Pathé Thuis zijn alle recente titels wel in HD-kwaliteit beschikbaar. Bovendien ligt het tarief van 4,99 euro voor een kersverse film in HD een euro lager dan veelal het geval is bij Pathé Thuis. Wanneer je besluit om een film te huren, heb je dertig dagen de tijd om hem te bekijken.

Zodra je eenmaal begint met kijken, blijft de film nog 48 uur beschikbaar. Prettig is dat iTunes zeer veel opties biedt om films te sorteren. Zo zoek je eenvoudig Nederlandstalige titels en interessante bundels op. Een nadeel is dat je de films niet in een browser kunt bekijken, want je hebt op de pc of Mac het nogal logge programma iTunes nodig. Verder zijn de mogelijkheden voor het kijken op televisie beperkt, aangezien hiervoor een Apple TV is vereist. Netflix, Videoland en Pathé Thuis hebben dat met apps voor diverse smart-tv’s, mediastreamers en gameconsoles beter op orde.

©PXimport

Google en Microsoft

Gemist-diensten

©PXimport

Popcorn Time

We hebben inmiddels behoorlijk wat streamingdiensten de revue laten passeren. Zoals je merkt, is het legale aanbod nogal versnipperd. Het is dan ook logisch dat filmfanaten massaal het illegale alternatief Popcorn Time gebruiken. Dit programma is zeer compleet en biedt zelfs exclusieve titels van Netflix en HBO aan. Bovendien is het gebruik ontzettend simpel. In een Netflix-achtige omgeving klik je de film of serie aan die je wilt zien, waarna Popcorn Time de stream vanaf het bittorrent-netwerk ophaalt. Er zijn verschillende versies van het programma in omloop, waardoor auteursrechtorganisaties er maar geen grip op krijgen.

Wie liever films downloadt, plukt mediabestanden eventueel handmatig van bittorrent. Allerlei websites, zoals de Pirate Bay, brengen het aanbod op dit downloadnetwerk in kaart. Via een bittorrent-client belanden films en series vervolgens op je pc. Een interessante ontwikkeling is dat auteursrechtorganisaties steeds meer torrentwebsites offline halen, waardoor het tegenwoordig iets lastiger is om de gewenste bestanden te vinden. Anno 2016 is het aanbod echter nog steeds ontzettend groot.

©PXimport

Spotnet

Spotnet staat vergeleken met Popcorn Time iets minder in de schijnwerpers, maar toch is dit programma eveneens een populaire bron om nieuwe films en series op te halen. Omdat er een betaald abonnement bij een usenetprovider is vereist, ligt de drempel vergeleken met Popcorn Time wel iets hoger. Via een usenetprovider maak je namelijk verbinding met de nieuwsgroepen en kun je de gewenste films vervolgens downloaden.

Het is voor Stichting Brein zeer lastig om usenet te bestrijden, omdat dit downloadnetwerk uit duizenden internationale servers bestaat die onderling data synchroniseren. Van ieder mediabestand zijn er dus talloze kopieën beschikbaar. Toch lijkt het aanbod de laatste tijd iets te slinken. Amerikaanse filmmaatschappijen dienen bij usenetproviders op grote schaal verwijderverzoeken in. Omdat usenetproviders bang zijn voor schadeclaims van rechthebbenden, wissen ze de content na een verwijderverzoek van hun servers. Verder jagen Stichting Brein en andere organisaties actief op de uploaders van de bestanden, waardoor minder mensen dit risico nemen. Ondanks deze ontwikkelingen staat Spotnet nog altijd bomvol met nieuwe titels en series. Het blijft dus voorlopig nog een interessant kat- en muisspelletje.

©PXimport

Privacymaatregelen

©PXimport

Tot slot

Hoewel een gemeenschappelijk platform dat alle relevante films en series in huis heeft nog altijd ontbreekt, zijn er langzaam maar zeker wel degelijk verbeteringen zichtbaar. Zo gaat de doorstroom van films vanuit de bioscoop naar video-on-demand-diensten tegenwoordig een stuk vlotter. Verder mogen Nederlandse televisiemaatschappijen Amerikaanse series eerder uitzenden. Zo liepen de uitzendingen van het vijfde seizoen van Homeland in Nederland ‘slechts’ vijf dagen achter op de Verenigde Staten. Helaas moeten we wel constateren dat bijna drie jaar na de introductie van Popcorn Time een legale variant met alle recente films en series verder weg lijkt dan ooit.

Netflix leek lange tijd de gedroomde kandidaat om deze klus op zich te nemen, maar er is geen noodzaak meer nu het bedrijf zelf succesvolle producties uitgeeft. In plaats van een gemeenschappelijk platform lijken filmstudio’s meer heil te zien in het aanbieden van hun producties via eigen kanalen, zoals onder meer HBO deed en RTL (Videoland) doet. De consument is de dupe van deze versplintering. Neem je op al die verschillende diensten een abonnement en huur je losse films, dan loopt dat nogal in de papieren. Vanwege het omvangrijke, recente en betaalbare aanbod staan illegale alternatieven als Popcorn Time, bittorrent en usenet de komende jaren nog volop in de belangstelling. Net als iedere vorm van illegaliteit valt piraterij namelijk niet zomaar uit te wissen.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.