Tijdens de donkere winteravonden pak je wellicht iets vaker een filmpje of volg je misschien wel een spannende serie. Een dvd of blu-ray aanschaffen is natuurlijk hartstikke ouderwets en bovendien heb je geen zin om eerst naar de winkel te gaan. Je wilt zonder gedoe kijken en wel nu meteen! Welke mogelijkheden zijn er om films online te kijken en in hoeverre is het aanbod compleet? Is illegaal downloaden überhaupt nog noodzakelijk om aan je favoriete titels te komen?

Wat de muziekindustrie al jaren geleden is gelukt met onder andere Spotify, krijgt de internationale filmbranche maar niet voor elkaar. Vanwege allerlei rechtenperikelen blijkt het onmogelijk om alle recente films en series in een betaalbare dienst te vangen. Bovendien liggen de uitzendschema’s in de Verenigde Staten vaak dagen tot soms wel maanden voor op die van Nederland. Niet fijn wanneer je zo snel mogelijk de nieuwste aflevering van een spannende serie wilt zien. En dus kwam begin 2014 ineens het illegale programma Popcorn Time om de hoek kijken.

Een groep handige ontwikkelaars had slechts enkele weken de tijd nodig om een gebruiksvriendelijke streamingdienst te lanceren. Hét grote verschil met legale alternatieven bleek het bijna oneindige aanbod van recente series en films. Nagenoeg alles is er in goede kwaliteit te vinden en daarnaast zijn de titels ook nog eens zeer vlot na de televisie- of bioscooppremière beschikbaar. Hoe verhouden de legale aanbieders zich tot het illegale aanbod? Is er drie jaar na de stormachtige introductie van Popcorn Time iets veranderd in het filmlandschap?

©PXimport

Netflix

Wie aan een streamingdienst voor films en series denkt, denkt waarschijnlijk meteen aan Netflix. Logisch, want deze aanbieder lanceerde als eerste een gebruiksvriendelijke alles-in-één-dienst tegen een betaalbare prijs. Voor 9,99 euro per maand is er een leuk aanbod met series en films in HD-kwaliteit beschikbaar. Om de boel betaalbaar te houden, zijn de aangekochte titels wel ietwat gedateerd.

Een paar jaar geleden zette Netflix een meesterzet door op grote schaal eigen series, films, cabaretvoorstellingen en documentaires te gaan produceren. Deze zogeheten ‘Netflix Exclusives’ zijn inmiddels zo populair dat veel abonnees alleen al voor deze titels blijven hangen. Miljoenen mensen kijken reikhalzend uit naar verse afleveringen van bekende namen als Narcos en House of Cards. Netflix steekt steeds meer geld in eigen producties, waardoor de aankoop van externe films en series langzamerhand een ondergeschoven kindje lijkt te worden. Traditionele series als Homeland en Suits zijn bijvoorbeeld wel via Netflix te volgen, maar lopen helaas minimaal een seizoen achter. Een Netflix-abonnement neem je dan ook vooral voor de exclusieve titels, want voor de rest is de catalogus gedateerd.

©PXimport

Ultra HD

Videoland

Voorheen bood Videoland onder de naam Unlimited in een aparte sectie een alles-in-één-abonnement aan voor een tientje per maand. Daarnaast was het mogelijk om recente films voor twee dagen te huren. Dat was verwarrend en Videoland heeft daarom het aanbod vereenvoudigd. Voor 8,99 euro word je lid van Videoland en krijg je toegang tot de ongelimiteerde bibliotheek. Wel heb je als lid vervolgens de gelegenheid om recentere titels voor twee dagen te huren.

Er zijn dus nog steeds titels die niet onder het ongelimiteerde aanbod vallen, maar je hebt een abonnement nodig om deze losse films te huren. Binnen het alles-in-één-abonnement hoef je niet de nieuwste films en series te verwachten, al zijn Nederlandstalige series als Moordvrouw, Zwarte Tulp en Weemoedt wel up-to-date. De meeste internationale titels zijn al iets ouder en het betreffen vaak kleinere producties. Videoland is dan ook vooral interessant voor liefhebbers van Nederlandstalig materiaal, want dankzij de bemoeienis van eigenaar RTL is dat veelvuldig te vinden. In navolging van Netflix heeft Videoland de ambitie om meer exclusieve titels uit te brengen. Na Zwarte Tulp en Weemoedt komen er binnenkort nog meer dramaseries beschikbaar.

©PXimport

HBO stopt!

©PXimport

Pathé Thuis

Pathé Thuis onderscheidt zich van Netflix en Videoland door zich uitsluitend op films te richten. Vergeleken met een paar jaar geleden, zijn films tegenwoordig veel sneller beschikbaar bij video-on-demand-diensten. Pathé profiteert van deze ontwikkeling en biedt nieuwe titels gemiddeld al zo’n drie maanden na de bioscooppremière aan. Wanneer je een film huurt, heb je 48 uur de tijd om deze af te kijken. Het huren van een film kost tussen de 2,99 en 5,99 euro, waarbij de meeste populairdere films 5,99 kosten. Opvallend is dat sommige recente titels – in tegenstelling tot bij concurrerende diensten – niet in HD-kwaliteit beschikbaar zijn, zoals The Jungle Book en Angry Birds. Een film in SD-kwaliteit huren kost minder dan in HD-kwaliteit.

Naast het huren van films schaf je films desgewenst ook als downloadbestand aan, al ligt de prijs hiervan niet veel lager dan die van een reguliere dvd of blu-ray. De catalogus van Pathé Thuis omhelst ruim tweeduizend titels, dus er is voor elk wat wils. Het aanbod betreft zowel recent materiaal als oudere titels. Voor filmfanaten zijn er voldoende interessante films beschikbaar, al kunnen de kosten wel flink oplopen door het gebrek aan een abonnement.

©PXimport

JustWatch

iTunes

Naar eigen zeggen biedt Apple in de iTunes Store maar liefst 85.000 titels te huur en te koop aan. Het gaat hierbij uitsluitend om films, dus voor series ben je bij iTunes aan het verkeerde adres. Veel recente titels uit de catalogus van Pathé Thuis zien we ook terug in Apples verhuurwinkel. In tegenstelling tot Pathé Thuis zijn alle recente titels wel in HD-kwaliteit beschikbaar. Bovendien ligt het tarief van 4,99 euro voor een kersverse film in HD een euro lager dan veelal het geval is bij Pathé Thuis. Wanneer je besluit om een film te huren, heb je dertig dagen de tijd om hem te bekijken.

Zodra je eenmaal begint met kijken, blijft de film nog 48 uur beschikbaar. Prettig is dat iTunes zeer veel opties biedt om films te sorteren. Zo zoek je eenvoudig Nederlandstalige titels en interessante bundels op. Een nadeel is dat je de films niet in een browser kunt bekijken, want je hebt op de pc of Mac het nogal logge programma iTunes nodig. Verder zijn de mogelijkheden voor het kijken op televisie beperkt, aangezien hiervoor een Apple TV is vereist. Netflix, Videoland en Pathé Thuis hebben dat met apps voor diverse smart-tv’s, mediastreamers en gameconsoles beter op orde.

©PXimport

Google en Microsoft

Gemist-diensten

©PXimport

Popcorn Time

We hebben inmiddels behoorlijk wat streamingdiensten de revue laten passeren. Zoals je merkt, is het legale aanbod nogal versnipperd. Het is dan ook logisch dat filmfanaten massaal het illegale alternatief Popcorn Time gebruiken. Dit programma is zeer compleet en biedt zelfs exclusieve titels van Netflix en HBO aan. Bovendien is het gebruik ontzettend simpel. In een Netflix-achtige omgeving klik je de film of serie aan die je wilt zien, waarna Popcorn Time de stream vanaf het bittorrent-netwerk ophaalt. Er zijn verschillende versies van het programma in omloop, waardoor auteursrechtorganisaties er maar geen grip op krijgen.

Wie liever films downloadt, plukt mediabestanden eventueel handmatig van bittorrent. Allerlei websites, zoals de Pirate Bay, brengen het aanbod op dit downloadnetwerk in kaart. Via een bittorrent-client belanden films en series vervolgens op je pc. Een interessante ontwikkeling is dat auteursrechtorganisaties steeds meer torrentwebsites offline halen, waardoor het tegenwoordig iets lastiger is om de gewenste bestanden te vinden. Anno 2016 is het aanbod echter nog steeds ontzettend groot.

©PXimport

Spotnet

Spotnet staat vergeleken met Popcorn Time iets minder in de schijnwerpers, maar toch is dit programma eveneens een populaire bron om nieuwe films en series op te halen. Omdat er een betaald abonnement bij een usenetprovider is vereist, ligt de drempel vergeleken met Popcorn Time wel iets hoger. Via een usenetprovider maak je namelijk verbinding met de nieuwsgroepen en kun je de gewenste films vervolgens downloaden.

Het is voor Stichting Brein zeer lastig om usenet te bestrijden, omdat dit downloadnetwerk uit duizenden internationale servers bestaat die onderling data synchroniseren. Van ieder mediabestand zijn er dus talloze kopieën beschikbaar. Toch lijkt het aanbod de laatste tijd iets te slinken. Amerikaanse filmmaatschappijen dienen bij usenetproviders op grote schaal verwijderverzoeken in. Omdat usenetproviders bang zijn voor schadeclaims van rechthebbenden, wissen ze de content na een verwijderverzoek van hun servers. Verder jagen Stichting Brein en andere organisaties actief op de uploaders van de bestanden, waardoor minder mensen dit risico nemen. Ondanks deze ontwikkelingen staat Spotnet nog altijd bomvol met nieuwe titels en series. Het blijft dus voorlopig nog een interessant kat- en muisspelletje.

©PXimport

Privacymaatregelen

©PXimport

Tot slot

Hoewel een gemeenschappelijk platform dat alle relevante films en series in huis heeft nog altijd ontbreekt, zijn er langzaam maar zeker wel degelijk verbeteringen zichtbaar. Zo gaat de doorstroom van films vanuit de bioscoop naar video-on-demand-diensten tegenwoordig een stuk vlotter. Verder mogen Nederlandse televisiemaatschappijen Amerikaanse series eerder uitzenden. Zo liepen de uitzendingen van het vijfde seizoen van Homeland in Nederland ‘slechts’ vijf dagen achter op de Verenigde Staten. Helaas moeten we wel constateren dat bijna drie jaar na de introductie van Popcorn Time een legale variant met alle recente films en series verder weg lijkt dan ooit.

Netflix leek lange tijd de gedroomde kandidaat om deze klus op zich te nemen, maar er is geen noodzaak meer nu het bedrijf zelf succesvolle producties uitgeeft. In plaats van een gemeenschappelijk platform lijken filmstudio’s meer heil te zien in het aanbieden van hun producties via eigen kanalen, zoals onder meer HBO deed en RTL (Videoland) doet. De consument is de dupe van deze versplintering. Neem je op al die verschillende diensten een abonnement en huur je losse films, dan loopt dat nogal in de papieren. Vanwege het omvangrijke, recente en betaalbare aanbod staan illegale alternatieven als Popcorn Time, bittorrent en usenet de komende jaren nog volop in de belangstelling. Net als iedere vorm van illegaliteit valt piraterij namelijk niet zomaar uit te wissen.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!