Tijdens de donkere winteravonden pak je wellicht iets vaker een filmpje of volg je misschien wel een spannende serie. Een dvd of blu-ray aanschaffen is natuurlijk hartstikke ouderwets en bovendien heb je geen zin om eerst naar de winkel te gaan. Je wilt zonder gedoe kijken en wel nu meteen! Welke mogelijkheden zijn er om films online te kijken en in hoeverre is het aanbod compleet? Is illegaal downloaden überhaupt nog noodzakelijk om aan je favoriete titels te komen?

Wat de muziekindustrie al jaren geleden is gelukt met onder andere Spotify, krijgt de internationale filmbranche maar niet voor elkaar. Vanwege allerlei rechtenperikelen blijkt het onmogelijk om alle recente films en series in een betaalbare dienst te vangen. Bovendien liggen de uitzendschema’s in de Verenigde Staten vaak dagen tot soms wel maanden voor op die van Nederland. Niet fijn wanneer je zo snel mogelijk de nieuwste aflevering van een spannende serie wilt zien. En dus kwam begin 2014 ineens het illegale programma Popcorn Time om de hoek kijken.

Een groep handige ontwikkelaars had slechts enkele weken de tijd nodig om een gebruiksvriendelijke streamingdienst te lanceren. Hét grote verschil met legale alternatieven bleek het bijna oneindige aanbod van recente series en films. Nagenoeg alles is er in goede kwaliteit te vinden en daarnaast zijn de titels ook nog eens zeer vlot na de televisie- of bioscooppremière beschikbaar. Hoe verhouden de legale aanbieders zich tot het illegale aanbod? Is er drie jaar na de stormachtige introductie van Popcorn Time iets veranderd in het filmlandschap?

©PXimport

Netflix

Wie aan een streamingdienst voor films en series denkt, denkt waarschijnlijk meteen aan Netflix. Logisch, want deze aanbieder lanceerde als eerste een gebruiksvriendelijke alles-in-één-dienst tegen een betaalbare prijs. Voor 9,99 euro per maand is er een leuk aanbod met series en films in HD-kwaliteit beschikbaar. Om de boel betaalbaar te houden, zijn de aangekochte titels wel ietwat gedateerd.

Een paar jaar geleden zette Netflix een meesterzet door op grote schaal eigen series, films, cabaretvoorstellingen en documentaires te gaan produceren. Deze zogeheten ‘Netflix Exclusives’ zijn inmiddels zo populair dat veel abonnees alleen al voor deze titels blijven hangen. Miljoenen mensen kijken reikhalzend uit naar verse afleveringen van bekende namen als Narcos en House of Cards. Netflix steekt steeds meer geld in eigen producties, waardoor de aankoop van externe films en series langzamerhand een ondergeschoven kindje lijkt te worden. Traditionele series als Homeland en Suits zijn bijvoorbeeld wel via Netflix te volgen, maar lopen helaas minimaal een seizoen achter. Een Netflix-abonnement neem je dan ook vooral voor de exclusieve titels, want voor de rest is de catalogus gedateerd.

©PXimport

Ultra HD

Videoland

Voorheen bood Videoland onder de naam Unlimited in een aparte sectie een alles-in-één-abonnement aan voor een tientje per maand. Daarnaast was het mogelijk om recente films voor twee dagen te huren. Dat was verwarrend en Videoland heeft daarom het aanbod vereenvoudigd. Voor 8,99 euro word je lid van Videoland en krijg je toegang tot de ongelimiteerde bibliotheek. Wel heb je als lid vervolgens de gelegenheid om recentere titels voor twee dagen te huren.

Er zijn dus nog steeds titels die niet onder het ongelimiteerde aanbod vallen, maar je hebt een abonnement nodig om deze losse films te huren. Binnen het alles-in-één-abonnement hoef je niet de nieuwste films en series te verwachten, al zijn Nederlandstalige series als Moordvrouw, Zwarte Tulp en Weemoedt wel up-to-date. De meeste internationale titels zijn al iets ouder en het betreffen vaak kleinere producties. Videoland is dan ook vooral interessant voor liefhebbers van Nederlandstalig materiaal, want dankzij de bemoeienis van eigenaar RTL is dat veelvuldig te vinden. In navolging van Netflix heeft Videoland de ambitie om meer exclusieve titels uit te brengen. Na Zwarte Tulp en Weemoedt komen er binnenkort nog meer dramaseries beschikbaar.

©PXimport

HBO stopt!

©PXimport

Pathé Thuis

Pathé Thuis onderscheidt zich van Netflix en Videoland door zich uitsluitend op films te richten. Vergeleken met een paar jaar geleden, zijn films tegenwoordig veel sneller beschikbaar bij video-on-demand-diensten. Pathé profiteert van deze ontwikkeling en biedt nieuwe titels gemiddeld al zo’n drie maanden na de bioscooppremière aan. Wanneer je een film huurt, heb je 48 uur de tijd om deze af te kijken. Het huren van een film kost tussen de 2,99 en 5,99 euro, waarbij de meeste populairdere films 5,99 kosten. Opvallend is dat sommige recente titels – in tegenstelling tot bij concurrerende diensten – niet in HD-kwaliteit beschikbaar zijn, zoals The Jungle Book en Angry Birds. Een film in SD-kwaliteit huren kost minder dan in HD-kwaliteit.

Naast het huren van films schaf je films desgewenst ook als downloadbestand aan, al ligt de prijs hiervan niet veel lager dan die van een reguliere dvd of blu-ray. De catalogus van Pathé Thuis omhelst ruim tweeduizend titels, dus er is voor elk wat wils. Het aanbod betreft zowel recent materiaal als oudere titels. Voor filmfanaten zijn er voldoende interessante films beschikbaar, al kunnen de kosten wel flink oplopen door het gebrek aan een abonnement.

©PXimport

JustWatch

iTunes

Naar eigen zeggen biedt Apple in de iTunes Store maar liefst 85.000 titels te huur en te koop aan. Het gaat hierbij uitsluitend om films, dus voor series ben je bij iTunes aan het verkeerde adres. Veel recente titels uit de catalogus van Pathé Thuis zien we ook terug in Apples verhuurwinkel. In tegenstelling tot Pathé Thuis zijn alle recente titels wel in HD-kwaliteit beschikbaar. Bovendien ligt het tarief van 4,99 euro voor een kersverse film in HD een euro lager dan veelal het geval is bij Pathé Thuis. Wanneer je besluit om een film te huren, heb je dertig dagen de tijd om hem te bekijken.

Zodra je eenmaal begint met kijken, blijft de film nog 48 uur beschikbaar. Prettig is dat iTunes zeer veel opties biedt om films te sorteren. Zo zoek je eenvoudig Nederlandstalige titels en interessante bundels op. Een nadeel is dat je de films niet in een browser kunt bekijken, want je hebt op de pc of Mac het nogal logge programma iTunes nodig. Verder zijn de mogelijkheden voor het kijken op televisie beperkt, aangezien hiervoor een Apple TV is vereist. Netflix, Videoland en Pathé Thuis hebben dat met apps voor diverse smart-tv’s, mediastreamers en gameconsoles beter op orde.

©PXimport

Google en Microsoft

Gemist-diensten

©PXimport

Popcorn Time

We hebben inmiddels behoorlijk wat streamingdiensten de revue laten passeren. Zoals je merkt, is het legale aanbod nogal versnipperd. Het is dan ook logisch dat filmfanaten massaal het illegale alternatief Popcorn Time gebruiken. Dit programma is zeer compleet en biedt zelfs exclusieve titels van Netflix en HBO aan. Bovendien is het gebruik ontzettend simpel. In een Netflix-achtige omgeving klik je de film of serie aan die je wilt zien, waarna Popcorn Time de stream vanaf het bittorrent-netwerk ophaalt. Er zijn verschillende versies van het programma in omloop, waardoor auteursrechtorganisaties er maar geen grip op krijgen.

Wie liever films downloadt, plukt mediabestanden eventueel handmatig van bittorrent. Allerlei websites, zoals de Pirate Bay, brengen het aanbod op dit downloadnetwerk in kaart. Via een bittorrent-client belanden films en series vervolgens op je pc. Een interessante ontwikkeling is dat auteursrechtorganisaties steeds meer torrentwebsites offline halen, waardoor het tegenwoordig iets lastiger is om de gewenste bestanden te vinden. Anno 2016 is het aanbod echter nog steeds ontzettend groot.

©PXimport

Spotnet

Spotnet staat vergeleken met Popcorn Time iets minder in de schijnwerpers, maar toch is dit programma eveneens een populaire bron om nieuwe films en series op te halen. Omdat er een betaald abonnement bij een usenetprovider is vereist, ligt de drempel vergeleken met Popcorn Time wel iets hoger. Via een usenetprovider maak je namelijk verbinding met de nieuwsgroepen en kun je de gewenste films vervolgens downloaden.

Het is voor Stichting Brein zeer lastig om usenet te bestrijden, omdat dit downloadnetwerk uit duizenden internationale servers bestaat die onderling data synchroniseren. Van ieder mediabestand zijn er dus talloze kopieën beschikbaar. Toch lijkt het aanbod de laatste tijd iets te slinken. Amerikaanse filmmaatschappijen dienen bij usenetproviders op grote schaal verwijderverzoeken in. Omdat usenetproviders bang zijn voor schadeclaims van rechthebbenden, wissen ze de content na een verwijderverzoek van hun servers. Verder jagen Stichting Brein en andere organisaties actief op de uploaders van de bestanden, waardoor minder mensen dit risico nemen. Ondanks deze ontwikkelingen staat Spotnet nog altijd bomvol met nieuwe titels en series. Het blijft dus voorlopig nog een interessant kat- en muisspelletje.

©PXimport

Privacymaatregelen

©PXimport

Tot slot

Hoewel een gemeenschappelijk platform dat alle relevante films en series in huis heeft nog altijd ontbreekt, zijn er langzaam maar zeker wel degelijk verbeteringen zichtbaar. Zo gaat de doorstroom van films vanuit de bioscoop naar video-on-demand-diensten tegenwoordig een stuk vlotter. Verder mogen Nederlandse televisiemaatschappijen Amerikaanse series eerder uitzenden. Zo liepen de uitzendingen van het vijfde seizoen van Homeland in Nederland ‘slechts’ vijf dagen achter op de Verenigde Staten. Helaas moeten we wel constateren dat bijna drie jaar na de introductie van Popcorn Time een legale variant met alle recente films en series verder weg lijkt dan ooit.

Netflix leek lange tijd de gedroomde kandidaat om deze klus op zich te nemen, maar er is geen noodzaak meer nu het bedrijf zelf succesvolle producties uitgeeft. In plaats van een gemeenschappelijk platform lijken filmstudio’s meer heil te zien in het aanbieden van hun producties via eigen kanalen, zoals onder meer HBO deed en RTL (Videoland) doet. De consument is de dupe van deze versplintering. Neem je op al die verschillende diensten een abonnement en huur je losse films, dan loopt dat nogal in de papieren. Vanwege het omvangrijke, recente en betaalbare aanbod staan illegale alternatieven als Popcorn Time, bittorrent en usenet de komende jaren nog volop in de belangstelling. Net als iedere vorm van illegaliteit valt piraterij namelijk niet zomaar uit te wissen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.