Microsoft zou werken aan emulatie van x86-apps op ARM-processors, wat nuttig kan zijn voor Windows Phone. Maar de weerslag is veel groter dan dat kleine smartphone-OS. Wil Microsoft Apple nadoen?

Windows Phone is op flinke afstand de nummer drie op de markt voor mobiele besturingssystemen. Een van de oorzaken voor die Calimero-positie is het gebrek aan apps voor dit smartphone-OS. Ironisch, want Windows’ grote concurrentievoordeel was altijd juist het enorme aantal applicaties. Maar dan apps voor pc’s met x86-processors waarop het reguliere Windows draait. Microsoft heeft niet kunnen opboksen tegen de enorme voorsprong van Apple’s iOS en de flinke inhaalslag van Google’s Android.

Zoveelste emulatiepoging?

Geruchten duiken nu op dat de Windows-maker werkt aan technologie waarmee x86-programma’s kunnen draaien op ARM-processors. Die energiezuinige chips naar ontwerp van het Britse bedrijf ARM (nu in Japanse handen) zijn de de facto standaard op de mobiele markt. Dit ondanks veel werk en flinke investeringen van x86-processorproducent Intel, die op de pc-markt de scepter zwaait. ‘ARM Inside’ is de realiteit van smartphones en van veel tablets.

Het emuleren (of virtualiseren) van apps van een veelgebruikt besturingssysteem voor een kleiner alternatief klinkt dan ook logisch. Dit is echter al vaker geprobeerd en mislukt. Zie bijvoorbeeld IBM’s OS/2 en Windows-programma’s en ook recenter BlackBerry’s BB10 en Android-apps. De realiteit volgt echter niet de logica, onder meer doordat app-emulatie vaak toch beperkt blijkt of doordat dergelijke platformoverbrugging niet aanslaat bij developers.

Astoria en Continuum

Begin dit jaar heeft Microsoft deze realiteit ingezien en heeft het een streep gezet door een eigen overbruggingsproject. Dat ging om Project Astoria waarmee developers Android-apps makkelijk naar Windows 10 moesten kunnen overzetten. Dit zou dan nuttig voor Windows-tablets zijn. Technisch ging dit om porten en niet om emuleren, wat dus de insteek is van het werk dat Microsoft naar verluidt nu verricht. De mogelijk in wording zijnde x86-emulatie op ARM-chips kan Windows Phone helpen, maar daar houdt het nut niet op.

Microsofts kleine mobiele besturingssysteem is dankzij de Continuum-functie interessant voor zakelijke gebruikers, die vaak nog veel x86-software gebruiken. Continuum laat een Windows Phone-toestel via een dock dienst doen als pc met extern breedbeeldscherm, toetsenbord en muis. Dit werkt alleen voor apps uit de Windows Store, maar HP biedt via virtualisatie op een cloudserver ook de mogelijkheid om x86-applicaties te gebruiken.

Apple imiteren

Het door Windows zelf emuleren van x86-software maakt afname van deze HP-oplossing overbodig. Toch blijft het dan een niche binnen de zeer kleine markt van Windows Phone. Waarom neemt Microsoft dan de moeite? Het heeft immers net voor de zomer een stap terug gezet wat de smartphonemarkt betreft. Het antwoord is dat Microsoft misschien wel Apple wil navolgen met een naadloze overstap voor zijn hoofdplatform.

Intel is heer en meester op de pc-markt, maar ARM blijkt onomzeilbaar op de mobiele markt. Microsoft heeft eerder al een poging gedaan om die chips te omarmen. Het heeft een aparte uitvoering van Windows 8 uitgebracht, die dan alleen draaide op computers met ARM-processors. Dit besturingssysteem, Windows RT, moest het dan wel doen zonder de rijke catalogus van bestaande Windows-programma’s. Het eigen Office is wel geport naar RT, maar uiteindelijk heeft Microsoft er de stekker uit getrokken.

Rosetta als overbrugging

Emulatie van x86-applicaties op een ARM-uitvoering van Windows kan herhaling van dit debacle voorkomen. Dat is geen theorie, want er is een succesvol precedent. Apple is jaren terug voor zijn Macs overgestapt van PowerPC-processors naar Intel-chips. Voor applicaties heeft het daarbij een tijd lang een tussenlaag (Rosetta) in OS X aangehouden, waardoor PPC-apps functioneerden op Intel-Macs.

Het prestatieverlies door die ingebakken emulatielaag was toen wel fors, maar dat nam geleidelijk af naarmate de hardware sneller werd. Tegenwoordig is er veel meer ruimte om de last van emulatie (en virtualisatie) te dragen. Microsoft zou met zijn x86-op-ARM project dus wel eens kunnen werken aan een nieuwe ARM-toekomst voor Windows, die dan voor gebruikers eigenlijk onzichtbaar is. Of het bedrijf wil dit als optie hebben indien Intel het voor smartphones en tablets blijft afleggen tegen ARM.

Van 4 naar 2 naar 1

Vergeet ook niet dat Windows (NT) ooit draaide op maar liefst vier verschillende processorarchitecturen: x86, Alpha, MIPS en PowerPC. De twee laatstgenoemden zijn al snel gesneuveld en de support voor Alpha-chips is later geschrapt. Tussentijds is er nog wel Intels Itanium-processorplatform bijgekomen, wat ook weer is verlaten door Microsoft. Deze processors waren allen voor servers. ARM-chips waren aanvankelijk voor PDA’s, telefoons en smartphones. Microsoft heeft die processorarchitectuur gebruikt met Windows (CE, Mobile en Phone) en er later ook tablets mee gevoerd (met Windows RT).

Al deze pogingen tot diversificatie van het Windows-platform hebben Microsoft echter geen succes opgeleverd. Een belangrijke reden daarvoor was het feit dat software telkens apart gemaakt - of flink aangepast - moest worden voor de andere hardware-ondergrond. Goed uitgevoerde emulatie biedt een uitweg. En mogelijk is Microsoft met een eventuele ARM-overstap Apple een stap voor.

Koffiedrinkers met verschillende smaak in bonen waren tot nu toe aangewezen op twee apparaten of gehannes met verwisselen van koffiebonen. De Philips Baristina is een koffiemachine waarmee je snel wisselt tussen twee soorten bonen. ID.nl testte hem uit.

Eerste indruk: compact en eenvoudig

De Philips Baristina met bean swap is een relatief compacte, niet al te zware machine met een grotendeels kunststof afwerking. Hij biedt de opties om twee verschillende soorten koffiebonen in twee afgescheiden reservoirs boven op het apparaat te doen. Je maakt daarmee naar keuze espresso of lungo met een van beide bonensoorten, of een mix ervan. De bedoeling is dat iedereen makkelijk een koffietje naar zijn eigen smaak maakt. Er is een standaardinstelling voor beide typen dranken, maar het is ook mogelijk om de espresso of lungo sterker te maken met een druk op de knop. Klinkt als een overzichtelijke hoeveelheid functies.

©Saskia van Weert

Verpakking en materiaalgebruik

Zoals bij alle eerder geteste Philips-apparaten zit de Baristina stevig verpakt. Ditmaal niet in een 'gewone' kartonnen doos, maar in een opvallende verpakking waarbij je het karton openklapt om de machine als een soort cadeautje te onthullen. Direct valt op dat het een apparaat zonder veel toeters en bellen is: een eenvoudige grijze body met een uitlekbakje onder het tuitje, een apart verpakte portafilter en een waterreservoir achterop. De behuizing bestaat voor 50 procent uit gerecycled kunststof, waardoor hij helaas wel wat goedkoop oogt gezien de adviesprijs van 349 euro (inmiddels een stuk in prijs gedaald).

Handleiding en voorbereiding

De bediening bestaat uit drie knoppen die met iconen aangeven waarvoor ze bedoeld zijn. Uiteraard is er ook een snoer om hem aan te sluiten, een garantieboekje en een flyer met een QR-code om de handleiding te bekijken en te downloaden. Philips heeft er ditmaal gelukkig voor gekozen niet alle EU-talen in één pdf te zetten, zoals bij de airfryer met stoomfunctie, maar beperkt zich tot een handvol talen. Want hoe eenvoudig een apparaat er ook uitziet, de handleiding even doornemen is altijd een goed idee. Zeker omdat koffiemachines vaak wat handelingen vereisen voordat ze klaar zijn voor gebruik. In dit geval zijn de voorbereidingen overzichtelijk: even doorspoelen met schoon water en uiteraard het portafilter en waterreservoir goed uitspoelen en afdrogen.

©Saskia van Weert

Bonen erin, water erbij

Dan aan de slag. De bonen zijn van bovenaf in het reservoir te gieten. Daarvoor moet wel eerst het bovenklepje open, wat niet zo heel gemakkelijk gaat – ik moet er mijn nagel tussen zetten. Iets van een randje of flapje was handig geweest. Het vullen zelf is een kwestie van de bonen ofwel links ofwel rechts in het reservoir gieten, en dan het klepje weer goed aandrukken. Het waterreservoir haal je gelukkig wel makkelijk uit de behuizing en vul je gewoon onder de kraan. Er zit geen Min-Max-aanduiding op, maar dat is verder geen probleem; er is geen vlondertje om in de gaten te houden.

©Philips

Koffie zetten: zo werkt het

Om koffie te zetten, draai je eerst de knop bovenop naar de gewenste koffiebonensoort. Er zijn drie mogelijkheden: links, rechts of de knop naar onderen draaien. Dat laatste zorgt voor een mix van beide bonensoorten. Druk op de knop voor de espresso of lungo en eventueel de knop voor een extra sterke variant. Vervolgens duw je het portafilter in de opening boven de schenktuit en beweeg je hem naar rechts. Hij komt schuin in een hoek vast te zitten en de machine gaat meteen malen. Dat maakt behoorlijk veel lawaai, en dat is natuurlijk inherent aan het proces van bonen malen. Direct na het malen schiet het portafilter terug naar de beginpositie en begint het water door te lopen. Tijdens dit alles knippert de knop van de gekozen drank.

©Philips

Drab en dosering

Stopt het knipperen, dan is de koffie klaar. Het portafilter kan eruit en moet worden leeggegooid. Direct na het zetten is de koffiedrab erg nat en waterig, dus meteen in de vuilnisbak is geen handige optie. Beter werkt het om de koffie even te laten opdrogen en de drab later alsnog weg te gooien. Er zit een soort uitwerpknopje aan de onderzijde van het portafilter, en dat werkt prima om alles weg te gooien zonder de koffieresten aan te hoeven raken.

Standaard komt er 110 ml lungo of 40 ml espresso uit de machine. Zeker dat eerste is wat krap aan voor een 'Hollandse bak', maar de Baristina kan worden geprogrammeerd om meer koffie te produceren. Dat gaat aan de hand van de drukknoppen en is heel eenvoudig uit te voeren, net als het herstellen van de fabrieksinstellingen.

Consistente smaak

Ook bij meerdere koppen koffie achter elkaar blijft de temperatuur stabiel, wat belangrijk is voor een consistente smaak. Gemalen koffie wordt ondersteund via het portafilter. Dat is ideaal voor speciale single origin-koffies of cafeïnevrije varianten die je niet altijd in bonenvorm kunt krijgen. Het proces is simpel: je voegt de gemalen koffie toe, drukt de juiste knop in en de machine doet de rest.

©Philips

Wat opvalt, is dat de machine zijn werk razendsnel doet. Vanaf het indrukken van de keuzeknop is de koffie in luttele seconden klaar. Qua koffiekwaliteit levert de Baristina een volle, ronde smaak. De cremalaag is mooi egaal en de extractie verloopt zonder spetters of lekkages. Bij de Extra Sterk-stand is de smaak overigens merkbaar krachtiger, dus die voegt zowaar iets toe.

Plus- en minpunten

De belangrijkste pluspunten zijn de snelheid en het gemak van de bean swap-functie, de programmeerbare koffiematen, het gebruiksvriendelijke ontwerp en de veelzijdigheid dankzij de ondersteuning voor zowel bonen als gemalen koffie. Minpunten zijn de minder luxe afwerking, het ontbreken van een klepje op het bonenreservoir en de kleinere inhoud van de dubbele bonencontainers.

Alles bij elkaar is de Philips Baristina met bean swap een uitstekende keuze voor koffiedrinkers die graag variëren in smaak en dat zo eenvoudig mogelijk willen doen. De kernfunctionaliteit is sterk, de koffie is van goede kwaliteit en het gebruiksgemak is hoog. Kleine gemiste details in afwerking en ontwerp doen niets af aan de praktische waarde, maar zorgen er wel voor dat het apparaat minder premium aanvoelt dan sommige concurrenten in dezelfde prijsklasse. Voor wie flexibiliteit belangrijker is dan luxe, is dit echter een zeer geslaagde machine.

Shokz heeft de OpenDots ONE aangekondigd, een setje draadloze clip-on oordopjes met open-ear ontwerp en ondersteuning voor Dolby Audio. De ultralichte dopjes moeten een strak design met krachtig geluid combineren en zijn per direct verkrijgbaar.

©Shokz

Shokz heeft de OpenDots ONE aangekondigd, een nieuwe set draadloze clip-on oordopjes. Het model combineert de open-ear technologie waar het merk om bekendstaat met een compact ontwerp. De fabrikant richt zich met dit product niet alleen op sporters of zakelijke gebruikers, maar ook op een bredere groep consumenten die hun oordopjes de hele dag door willen gebruiken, zowel onderweg als thuis. Daarmee breidt Shokz zijn assortiment uit naast de bestaande bone conduction-koptelefoons.

Voor langdurig comfort

De OpenDots ONE maken gebruik van JointArc-technologie, een ultradunne titaniumlegering die zich automatisch aanpast aan de vorm van het oor. In combinatie met een siliconen afwerking moeten de dopjes licht en flexibel aanvoelen. Dit ontwerp moet ervoor zorgen dat de oordopjes stevig blijven zitten zonder drukpunten te veroorzaken, wat vooral bij langdurig gebruik van belang is. Shokz benadrukt dat de OpenDots ONE ontworpen zijn voor uiteenlopende situaties, van een werkdag achter de computer tot lange treinreizen of een wandeling buiten.

©Shokz

Ruimtelijk geluid

Voor de geluidsweergave heeft Shokz gekozen voor een dual-driver systeem. Dit moet prestaties leveren die vergelijkbaar zijn met die van een 16 mm driver, maar in een compacter formaat. Daarnaast zijn Bassphere- en OpenBass 2.0-technologie geïntegreerd, die zorgen voor extra nadruk op de lage tonen. Samen met de ondersteuning voor Dolby Audio moet dit leiden tot een ruimtelijk geluid dat beter tot zijn recht komt bij muziek, podcasts en films. De fabrikant positioneert de OpenDots ONE hiermee als een alternatief voor traditionele in-ear of over-ear hoofdtelefoons, maar dan met een open-ear ontwerp.

©Shokz

Bediening en accuduur

De bediening verloopt via tik- en knijpbewegingen op de oordopjes zelf. Zo kunnen gebruikers het volume aanpassen, nummers overslaan of telefoongesprekken aannemen zonder hun smartphone erbij te pakken. Een extra functie is Dynamic Ear Detection: ongeacht welk dopje als eerste wordt opgepakt, start de audio automatisch zodra het in het oor wordt geplaatst. De accuduur bedraagt maximaal 10 uur op één lading. Met de meegeleverde oplaadcase kan dat worden verlengd tot 40 uur. Voor korte laadmomenten biedt de snellaadfunctie twee uur speeltijd na tien minuten opladen, wat handig kan zijn als je een drukke dag voor de boeg hebt.

Geschikt voor dagelijks gebruik

Omdat oordopjes vaak worden gebruikt in uiteenlopende omstandigheden, heeft Shokz de OpenDots ONE voorzien van een IP54-certificering. Dat maakt ze bestand tegen zweet en spatwater, waardoor ze ook inzetbaar zijn tijdens sport of bij nat weer. De oplaadcase ondersteunt draadloos opladen, wat natuurlijk wel zo handig is als je even geen kabels en stroom in de buurt hebt. Verder zijn er vier ingebouwde microfoons met ruisonderdrukking aanwezig. Deze moeten ervoor zorgen dat telefoongesprekken helder blijven, ook in omgevingen met veel achtergrondgeluid, zoals in het openbaar vervoer of op straat.

De Shokz OpenDots ONE zijn zoals hierboven al vermeld per direct verkrijgbaar in de kleuren grijs en zwart. De adviesprijs is vastgesteld op 199 euro. Met deze introductie wil de fabrikant een nieuw segment binnen zijn productlijn aanboren: compacte, open-ear oordopjes die zowel als audioproduct als stijlvol dagelijks accessoire gebruikt kunnen worden.