Programma's heten in Windows 10 bijna geen programma's meer. Sowieso is de term 'apps' sinds de opkomst van de smartphone de gangbare benaming geworden voor programma's, en ook in Windows 10 komt die semantische verandering duidelijk naar voren. In het startmenu staat bijvoorbeeld 'Alle apps' te lezen, en ook in de menu's en de instellingen is dit hoe we onze programma's tegenwoordig noemen. De belangrijkste indicatie voor de verschuiving naar 'apps' is echter de 'Store', de app-winkel in Windows 10 waar alle programma's bij elkaar te vinden zijn.

1. Inleiding

2. Het uiterlijk

3. Dagelijks gebruik

4. Het vernieuwde startmenu

5. Virtuele bureaubladen

6. Standaard-apps

7. Edge

8. Cortana

9. Store10. Conclusie

De 'Store' heeft nog geen Nederlandse vertaling in Windows 10, wat al een klein beetje moet aangeven hoe 'af' de 'Winkel' is. De Store is bedoeld als centrale hub voor alle Windows 10-applicaties, waar je straks met één druk op de knop alles kunt downloaden wat je maar wilt. Daarmee hoef je niet meer naar een specifieke website of zelfs downloadsites als SourceForge, maar kun je je programma's in één keer hier vinden.

In theorie.

Alleen mobiele apps

In de praktijk is de Store op dit moment nog niet erg handig. Hoewel het programma prominent op de taakbalk staat weergegeven, is de Winkel in het begin alleen nog geschikt voor het downloaden van mobiele applicaties. Zoek je op 'Word', dan krijg je geen Office-pakket te zien. Je kunt dan alleen Word Mobile downloaden, de mobiele variant die weer wel werkt op grotere schermen. Microsoft maakt in Windows 10 (nog) geen onderscheid tussen mobiele apparaten of desktops, en dat kan verwarrende resultaten opleveren.

Iedere app die je downloadt uit de Store is op dit moment dan ook nog een mobiele app - wil je de desktop-variant hebben, dan ga je gewoon ouderwets naar een website.

De 'Store' is deel van Microsofts verdienmodel, en één van de redenen waarom het bedrijf Windows 10 gratis aanbiedt. Om meer te lezen over het verdienmodel van Windows kun je terecht bij onze collega's van PCM, die je precies uitleggen waar Microsoft zijn geld aan verdient.

Zooitje

De Store is op dit moment een zooitje. Vooral de zoekfunctie is een ramp. Het is zeker niet de eerste keer (of de laatste) dat er iemand klaagt over de indeling van de apps in de winkels, maar we hadden stiekem gehoopt dat de zoekfunctie bij een grote release van Windows 10 wel wat beter was.

Weinig toezicht

In tegenstelling tot Google (met de Play Store) of Apple (met de App Store) houdt Microsoft weinig toezicht op wat er in de Store komt te staan. Op mobiele apparaten betekende dat in de praktijk een wildgroei aan malafide apps, bijvoorbeeld die zich voordeden als andere apps maar er dan geld voor vroegen. In het ergste geval werd er zelfs malware verspreid.

Je kunt hier een perfect voorbeeld van zien als je zoekt naar VLC, de populaire media-speler. Je hebt VLC ook nodig als je dvd's wilt afspelen in Windows 10, want Microsoft heeft de video-codec voor dvd's uit het besturingssysteem gelaten.

Je kunt hier meer lezen over welke programma's en functies allemaal ontbreken in Windows 10.

Nep-apps

Als je zoekt naar 'VLC' in de Store, dan krijg je tientallen 'apps' die pronken met het bekende logo van de videoplayer, de oranje pylon. Sommige van die apps zijn betaald, terwijl VLC sinds het begin der dagen een gratis (en open source) programma is. Ook staan hier tientallen 'guides' te vinden waarvan je je heel sterk kunt afvragen of je ze nodig hebt. Je hebt er een flinke kluif aan om de 'echte' VLC te vinden, want die staat überhaupt niet in de Store.

Waar je VLC dan wel moet downloaden? Gewoon, van de website.

VLC heeft geen app in de Store, omdat de Store alleen maar mobiele apps weergeeft en VLC heeft geen mobiele app.

Als je dat weet, dan kun je de Store verbergen en nooit meer openen, want heb je nou aan al die mobiele apps op een desktop?

Ook goede apps

Toch zijn weer niet álle apps in de Store slecht. Zo kun je makkelijk de Facebook- of de Twitter-app gebruiken, en die werken dan weer heel goed. Ideaal daaraan is bijvoorbeeld dat ze je notificaties sturen, en dat die met een melding binnenkomen in het notificatiecentrum. Dat is enorm handig en reden genoeg om de apps alsnog te installeren.

Kleine titels

Nu zul je 'Facebook' heus wel vinden in de zoekresultaten van de Store, maar met kleinere en minder bekende apps heb je net zoveel problemen als wanneer je VLC zoekt. Nep-apps, gidsen, betaalde versies die pretenderen 'echt' te zijn, apps die inbreuk maken op elkaars logo...

Niets staat bovendien geordend. Gidsen staan gewoon tussen de apps, betaalde apps staan tussen de gratis apps, het is een wildwest-scenario was geen chocolade van te maken is.

Popcorn Time

Een ander goed voorbeeld is Popcorn Time, de notoire app waarmee je films en series kunt streamen. Popcorn Time is illegaal en maakt inbreuk op alle auteursrechten van films, maar Microsoft staat het doodleuk toe in de Store. De grootste grap? Het is niet eens echt Popcorn Time. Het is een app die meelift op het succes van Popcorn Time, maar die in werkelijkheid streams aanbiedt naar dubieuze websites als GorillaVid en Vodlocker (die vol met adware staan). Wat doet dat in de Store? Zolang Microsoft dergelijke apps nog steeds toelaat, vertrouwen we niks van wat er te downloaden is.

Simpel

We klinken wel erg negatief, maar van de andere kant is er ook een hoop goed aan de Store. Zo maakt het het downloaden en installeren van apps en films wel kinderlijk eenvoudig. Je hoeft alleen maar op één knop te drukken je app wordt op je systeem gezet. Je hoeft er geen wizard voor te doorlopen, en door dit downloadproces kunnen er ook geen sneaky toolbars van Ask worden geïnstalleerd op je systeem - ook wel eens prettig.

Conclusie: Handig in theorie, ramp in praktijk

Hoewel het downloaden en installeren van apps via de Store makkelijk is en een hoop gedoe scheelt, is Microsofts toezicht op de app-winkel zwaar ondermaats. Daardoor ontstaat een anarchistisch allegaartje van applicaties waarbij iedere klik funest kan zijn. Dat mijnenveld is niet alleen vervelend, maar kan in gevallen als die van Popcorn Time ook nog eens gevaarlijk zijn (in verband met adware). Ons advies is dus om ver van de Store vandaan te blijven, applicaties gewoon via een website te installeren, en daarbij tools als Unchecky of Ninite te blijven gebruiken. Of je gezonde verstand.

<- Vorige: CortanaVolgende: Conclusie ->

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).