Er bestaan heel wat tools waarmee je data kunt back-uppen en er zijn ook diverse programma’s waarmee je een image of kloon maakt van een complete schijf(partitie). Het programma EaseUS Todo Backup combineert deze drie handelingen (back-uppen, images maken en klonen) in één gebruiksvriendelijke interface. De kans is bovendien groot dat je prima uit de voeten kunt met de gratis versie.

Je downloat EaseUS Todo Backup Free via www.easeus.com (op het moment van schrijven was 12.0 de meest recente versie). Op deze webpagina kun je tevens terecht voor een functiebeschrijving en voor een vergelijking met de betaalde Home-versie (circa 30 euro, maar vaak verkrijgbaar met ‘tijdelijke’ kortingen tot zo’n 10 euro). De meest opvallende extra functie van de Home-versie is dat je een systeemschijf ook kunt overzetten voor gebruik op een andere computer (migratie). Heb je dit scenario daadwerkelijk op het oog, dan kun je ook altijd nog de Trial-versie downloaden en gratis gebruiken gedurende één maand. Wij focussen ons echter op de gratis versie en je zult zien dat die zich al voor heel wat praktische scenario’s laat inzetten.

De installatie van het programma is rechttoe rechtaan. Eventueel wil je wel het vinkje weghalen bij Join in the Customer Experience Improvement Program. Tijdens de installatie stelt de tool je ook een geschikte locatie voor je databack-ups voor, die kun je echter aanpassen. Na de installatie start je de tool op: een nagenoeg leeg venster verschijnt met de laconieke boodschap “There is no backup”. Er is dus werk aan de winkel en in dit artikel bekijken we drie handelingen van dichtbij: back-uppen, images maken en klonen.

01 Slimme back-up

Maak of wijzig je regelmatig bestanden op specifieke locaties, dan is de optie Smart Backup interessant (het vijfde knopje in het linkermenu). Dit back-uptype maakt namelijk automatisch een nieuwe back-up aan wanneer tijdens het laatste halfuur wijzigingen werden vastgesteld in de gemonitorde locaties. Onderliggend gebruikt Smart Backup hiervoor in een slimme opeenvolging van volledige, differentiële en incrementele back-ups. Voor ons als eindgebruiker betekent dit vooral dat we zo nodig heel snel verloren gewaande data kunnen herstellen.

Om met Smart Backup aan de slag te gaan, hoef je eigenlijk alleen maar alle bestanden aan te duiden die je in de back-up wilt hebben. Standaard staan al je documentenmap, favorieten en bureaublad geselecteerd, maar door vinkjes te verwijderen of te plaatsen heb je dit snel aangepast. Controleer bij Destination of de juiste doelmap staat geselecteerd (je past die zo nodig aan via Browse) en zet de back-upoperatie in gang met Proceed. Netwerkstations worden blijkbaar niet in deze lijst opgenomen: wil je ook data uit zulke locaties back-uppen, dan verwijzen we je naar paragraaf 3 ‘Bestandsback-up’.

©PXimport

02 Slim herstel

De nieuw toegevoegde back-up verschijnt nu in het hoofdvenster, met twee knoppen: Recovery en Advanced. Deze laatste knop geeft je onder meer toegang tot de optie Edit plan, waarmee je de back-updata kunt aanpassen en Check Image, die snel nagaat of het back-upbestand nog wel helemaal intact is. Dit bestand is namelijk een image-bestand (met extensie pbd), maar dat neemt niet weg dat ook het terugzetten van individuele bestanden perfect mogelijk blijft. Daarvoor druk je de Recovery-knop in. Todo Backup laat je nu naar het imagebestand navigeren, net als in Verkenner. Klik op History Version om naar de gewenste back-upversie te gaan en selecteer (alleen) de data die je wilt herstellen. Geef de locatie aan waarnaar je de bestanden wilt terugzetten en bevestig met Proceed.

03 Bestandsback-up

Houd je de back-up van je data liever zelf in de hand, dan kies je beter voor de meer klassieke aanpak van de optie File Backup, vooral omdat je hier ook toegang krijgt tot je netwerkstations. De werkwijze is in beginsel dezelfde als bij Smart Backup, maar je krijgt hier een aantal extra opties. Een ervan is de mogelijkheid om de back-upfrequentie zelf in te plannen. Daarvoor klik je op Schedule en geef je niet alleen de frequentie maar ook het back-uptype aan: Full, Incremental (alleen data die werd gemaakt of gewijzigd sinds een vorige back-up) of Differential (alleen nieuwe of gewijzigde data sinds de laatste volledige back-up). Plaats een vinkje bij Wake the computer to run this backup en vul de juiste inloggegevens in als je op de gezette tijden de pc uit de slaapstand wilt halen. Ook de optie Image-reserve strategy is handig: hier stel je in of je oudere back-upimages wilt bewaren en zo ja, hoeveel.

Via het tabblad File type kun je ook data back-uppen volgens bestandstype (Document, E-mail, Music, Picture, Video enzovoort). Gebruik de Add-knop om eigen bestandsextensies toe te voegen, gescheiden door een puntkomma.

©PXimport

04 Extra back-upopties

Via de knop Backup options krijg je nog een aantal extra mogelijkheden ter beschikking. Zo leg je in de rubriek Space de gewenste compressiegraad van het imagebestand vast (van None tot High) en maak je desgewenst duidelijk per hoeveel MB je het image eventueel opgesplitst wilt zien; bijvoorbeeld omdat je het image wilt kopiëren naar een dvd of naar een fat32-partitie (maximaal 4096 MB).

Je back-ups afschermen met een wachtwoord doe je vanuit de rubriek Encryption en met behulp van schuifknoppen in de rubriek Performance kun je eventueel het aantal systeembronnen en/of bandbreedte afknijpen tijdens het back-upproces.

De rest van het verhaal is nagenoeg identiek aan dat van Smart Backup, alleen krijg je in het hoofdvenster nog een derde knop te zien, Backup, waarmee je op elk moment zelf een back-up kunt laten uitvoeren.

©PXimport

05 Systeemback-up

Het kan ook erg nuttig zijn om een back-up van je complete schijf of partitie achter de hand te hebben, dus inclusief geïnstalleerde applicaties en systeembestanden. Zo’n schijfkopie maakt het namelijk mogelijk in één keer naar een vorige, stabiele toestand terug te keren.

Daarvoor heb je de functies Disk/Partition Backup of eventueel System Backup nodig. Deze laatste is een stuk makkelijker, maar geeft je weinig bewegingsruimte: het programma maakt namelijk automatisch een back-up van je huidige systeem. Voor Windows betekent dat concreet een kopie van de systeem- en bootpartitie (doorgaans is dat een minuscule partitie aan het begin van je schijf evenals je complete C:-partitie (of althans de partitie waarop Windows is geïnstalleerd).

In principe hoef je niet meer te doen dan op Proceed te klikken, hoewel je ook hier opties als Schedule, Image-reserve Strategy en Backup options ter beschikking hebt. In paragraaf 7 ‘Live medium’ lees je hoe je via zo’n back-up een systeemcrash kunt overleven.

Wij kiezen voor wat meer vrijheid in onze keuze en selecteren daarom Disk/Partition Backup. Via deze laatste optie kun je trouwens ook nog altijd de systeem- en bootpartitie selecteren.

06 Partitieback-up

Zodra je Disk/Partition Backup hebt geselecteerd, merk je meteen dat de werkwijze verrassend veel overeenkomsten vertoont met een gewone databack-up. Het belangrijkste verschil is dat je hier geen individuele mappen of bestanden selecteert, maar een of meer complete schijven of partities. Interessant is verder ook de optie Sector by Sector backup, die je vindt via Backup options / Advanced. Plaats je hier een vinkje, dan worden ook lege datasectoren mee in de back-up geplaatst, wat uiteraard meer tijd en ruimt vergt. Dit scenario kan nuttig zijn wanneer je een partitie back-upt met de intentie eerder verwijderde bestanden te zoeken. Dit laatste maakt het mogelijk om dataherstel op de eigenlijke partitie uit te voeren. Loopt er onverhoopt iets fout, dan kun je de originele partitie makkelijk weer terugzetten om een nieuwe herstelpoging te ondernemen.

Het terugzetten van een geback-upte partitie verloop op vergelijkbare manier als bij paragraaf 2 ‘Slim herstel’. Je hoeft echter niet noodzakelijk een complete partitie terug te zetten. Het is net zo goed mogelijk alleen specifieke bestanden of mappen terug te halen. In dit geval selecteer je eerst de optie File mode: je kunt dan rustig door het imagebestand navigeren om de gewenste bestanden terug te zetten.

©PXimport

07 Live-medium

Dat EaseUS Todo Backup je door imagebestanden laat navigeren voor hersteloperaties is een uitstekende oplossing, maar wat als je (geback-upte) systeempartitie zo corrupt is dat Windows nog weigert op te starten? Dat hoeft nog geen rampscenario te zijn, want de software voorziet in twee noodoplossingen.

Beginnen we met de eerste (voor de tweede zie de volgende paragraaf). Start Todo Backup op, klik op Tools (de onderste knop in het linkermenu) en kies Create Emergency Disk. Kies het gewenste medium: usb-stick, cd/dvd of desnoods een iso-bestand (dat je dan zelf naar een bootmedium kunt overzetten met een gratis tool als Rufus). Je kunt hier bovendien uit twee besturingssystemen voor het bootmedium kiezen: Create WinPE Emergency Disk en Create Linux Emergency Disk. Beide voldoen als het je bedoeling is een schijf- of partitie-image van Todo Backup te kunnen terugzetten. Je hoeft je pc dan maar van dit bootmedium op te starten (in sommige gevallen moet je hiervoor in de bios van de computer de bootvolgorde aanpassen), waarna je in de grafische gebruikersinterface klikt op Browse to recover en het correcte imagebestand selecteert. Let wel: wil je ook bestandsback-ups op deze manier kunnen terugzetten, dan moet je wel voor de WinPE-versie kiezen.

Desnoods kun je nog een live-medium maken nadat de rampspoed zich heeft voorgedaan, weliswaar vanaf een andere pc.

©PXimport

08 Pre-OS

De tweede noodoplossing moet je wel hebben ingesteld vóórdat Windows er de brui aan geeft. Selecteer ook hiervoor de rubriek Tools in het linkermenu en kies Enable PreOS, waarna Todo Backup eerst een WinPE-omgeving zal aanmaken. Hierna volgt een bevestiging en kun je de procedure afronden met OK. De optie is nu gewijzigd in Disable PreOS, wat inhoudt dat deze functie zich ook weer laat uitschakelen. Als het goed is, zorgt deze functie ervoor dat je bij het opstarten van je systeem eerst een bootmenu te zien krijgt van waaruit je een afgeslankte versie van Todo Backup kunt opstarten, dus nog voor een eventueel corrupt geworden Windows aan de beurt komt. Net als bij het live-medium kun je dan van hieruit een hersteloperatie starten. Gezien Todo Backup hiervoor de bootsector aanpast, kiezen we zelf toch liever de minder ingrijpende methode van het bootmedium uit de vorige paragraaf.

09 Klonen

Stel dat je huidige schijf uit zijn voegen barst en dat je die door een grotere schijf wilt vervangen. Of dat je een langzame harde schijf door een snellere ssd wilt vervangen. Dat kan weliswaar ook via de omweg van een imagebestand, maar handiger is dan een directe kopie naar de al aangesloten doelschijf. Klonen dus en daarvoor biedt Todo Backup je twee opties: Clone en System Clone. Dit is zowat hetzelfde verhaal als bij het maken van images. Via de eerste optie kun je zelf de gewenste schijven en/of partities selecteren, terwijl bij de twee optie Todo Backup die keuze al voor jou heeft gemaakt en specifiek de systeemschijf heeft geselecteerd. Beide opties bieden extra instellingen via de knop Advanced options. Naast de optie Sector for Sector clone (waarbij ook lege datasectoren worden gekopieerd) tref je hier ook Optimize for SSD aan. We raden je aan deze optie aan te vinken als de doelschijf inderdaad een ssd is of een zogenoemde AF-schijf (Advanced Format) is, zodat de partitie optimaal wordt uitgelijnd. Bij twijfel plaats je hier bij voorkeur toch een vinkje. Houd er rekening mee dat alle bestaande data op de doellocatie zal worden overschreven. Je zet de operatie in gang met de knop Proceed.

©PXimport

10 Mbr naar gpt

Het kan ook gebeuren dat je een wat oudere systeemschijf, die op basis van de partitiestijl MBR (Master Boot Record) werd ingedeeld, door een nieuwe en grotere schijf wilt vervangen. Is die nieuwe schijf echter groter dan 2,2 TB en wil je die partitie volledig kunnen aanspreken, dan moet je die indelen volgens de partitiestijl GPT (GUID Partition Table). Om na te gaan wat de partitiestijl van je schijf is start je het Windows Schijfbeheer door op Windows-toets+R te drukken en het commando diskmgmt.msc te typen, gevolgd door Enter. Klik met rechts op het schijfnummer (linksonder) en wanneer je Converteren naar MBR-schijf ziet staan, betekent dit dat het een gpt-schijf is – en omgekeerd.

Een kloonoperatie van mbr naar gpt levert mogelijk bootproblemen op de doelschijf op. Je kunt dit als volgt vermijden. Klik met rechts in het Schijfbeheer op de nog lege doelschijf en kies Converteren naar MBR. Is die optie niet beschikbaar, rechtsklik dan eerst op de partities van die schijf en haal ze via de optie Volume verwijderen in het contextmenu weg.

Vervolgens kloon je de bronschijf naar de doelschijf zoals beschreven in de vorige paragraaf. Na een succesvolle kloonoperatie haal je de bronschijf weg en start je de pc op van de doelschijf, waarna je die mbr-schijf vanuit het Schijfbeheer opnieuw naar gpt kunt converteren. In het kader ‘Gpt’ halen we nog enkele voorwaarden aan voor de omzetting naar en het gebruik van een gpt-schijf.

©PXimport

Gpt

©PXimport

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.