ID.nl logo
Liedjes herkennen met Shazam en andere hulpmiddelen
Huis

Liedjes herkennen met Shazam en andere hulpmiddelen

Iedereen heeft weleens last van een oorwurm – zo’n melodietje dat maar in je hoofd blijft hangen. En het wordt alleen maar irritanter als de titel ervan op het puntje van je tong ligt. Gelukkig zijn er allerlei manieren om de namen en uitvoerende artiesten van songs te vinden. Kun jij weer rustig slapen.

'Even shazammen'

De bekendste muziekherkenner is en blijft Shazam, zowel als webapp, als mobiele versie en als Chrome-extensie (‘even shazammen’ is zelfs een begrip geworden). Bovendien kun je de tool zelfs vanaf de pols aanspreken op de Apple Watch of via Android Wear. Je hoeft geen Shazam-account aan te maken, maar als je dat doet, kun je eerdere shazams bekijken in de app en in de online versie. De app werkt zelfs gedeeltelijk offline; dat betekent dat hij eerst luistert, maar het nummer pas identificeert wanneer je weer online bent.

Tikken en herkennen

Je tikt of klikt op de centrale knop en de app herkent de muziek. Shazam toont de titel en geeft de artiest en de albumafbeelding weer, plus het aantal keer dat de song werd geshazamd, en op een aparte pagina lees je de biografie van de artiest. Je kunt het nummer downloaden op Apple Music, vergelijkbare liedjes opzoeken, de lyrics lezen en het nummer delen op Facebook, Twitter of via e-mail. De songs die de app herkent, slaat de app voor je op in een archief. Zo vind je achteraf de muziek terug die je liet opzoeken door Shazam. De dienst publiceert actuele ranglijsten van de songs die hij het vaakst herkent.

Shazam in Siri

Shazam begon in 2002 als sms-dienst en werd in 2018 overgenomen door Apple. Eerlijk is eerlijk, sinds de overname is de dienst een stuk efficiënter geworden – ook op Android. Ondertussen is de technologie ingebouwd in alle Apple-apparaten, zodat je Siri kunt vragen om een nummer te herkennen. De update na de overname zorgt ook dat de app nog iets langer de tijd krijgt voor zijn analyse om zo ook ‘moeilijke’ liedjes te kunnen herkennen. Dat bewijst z’n nut vooral in rumoerige omgevingen.

iOS-bedieningspaneel iOS-gebruikers hebben nog een extra manier om Shazam te activeren: via het bedieningspaneel. Al sinds iOS 14.2 kun je Shazam altijd bij de hand houden in het bedieningspaneel. Om een item aan dit paneel toe te voegen, ga je naar Instellingen / Bedieningspaneel en tik je op de groene knop achter Muziekherkenning. Om het paneel snel te openen, veeg je omlaag vanaf de rechterbovenkant van het scherm en daar vind je dan onder meer de Shazam-knop. Veeg omlaag of druk op de thuisknop om het bedieningspaneel te sluiten.

Naar het concert

Je kunt in Shazam ook de geplande optredens vinden van de artiest die je shazamt. Zoek een artiest of song en tik op het resultaat. De geplande concerten worden weergegeven onderaan op het trackscherm bij Concerten bij jou in de buurt. Deze concerten kun je alleen zien als je Shazam hebt toegestaan om je locatie te gebruiken. In iOS doe je dat via Instellingen / Privacy / Locatievoorziening / Deel mijn locatie / Shazam – bij gebruik. In Android tik je op het app-icoon van Shazam en houd je dit vast. Tik op App-info / Informatie. Daarna op Rechten / Meer en dan Alle rechten. Onder Locatie kun je het type locatietoegang vinden waar de app om heeft gevraagd.

Nummers op de telefoon herkennen

Als je een filmpje op je telefoon bekijkt, dan kun je ook die achtergrondmuziek in Shazam laten herkennen. Op die manier krijg je de songtekst te lezen. Je moet die functie wel activeren. In iOS werkt dit via de knop Muziekherkenning die je hebt toegevoegd aan het bedieningspaneel. In Android werkt dit via Pop-up Shazam. Open de Shazam-app, veeg naar de bibliotheek en tik op de knop Instellingen. Schakel Shazamen vanuit pop-up in; tik op Ga naar instellingen; tik op Shazam en schakel Allow display over other apps (Weergave vóór andere apps toestaan) in. Vanaf dan kun je de muziek uit een andere app laten herkennen via de knop.

Gooi het in de groep

Soms verloopt de identificatie zo moeilijk dat zelfs Shazam geen oplossing biedt. Je kijkt bijvoorbeeld naar een YouTube-filmpje van een muziekparade, en door het geroezemoes lukt het niet om met de app de titel te achterhalen van het lied dat de fanfare speelt. Over naar de specialisten … Name That Song is een gemeenschap van 143.000 mensen die samenwerken om nummers te identificeren. En ze gaan ver, je kunt zelfs neuriën. Het lijkt alsof je een gigantisch detectivebureau inschakelt. Wil je de vraag in een iets kleinere subreddit-groep posten, dan is er ook What’s This Song.

Voer voor de hond

Vind je dat Shazam zich te vaak vergist? Probeer dan de app Soundhound. Veronderstel dat het nummer voorbij is, nog voor je je telefoon tevoorschijn kon halen. Geen probleem, dit is een lekkere kluif voor Soundhound. Zing of neurie het liedje. Het resultaat hangt natuurlijk af van hoe dicht jouw persoonlijke interpretatie bij het oorspronkelijke nummer zit. Ook deze app werkt met een centrale knop, maar hij ondersteunt ook stembediening. Zeg gewoon “Hey SoundHound” en vervolg met “Wat is dat nummer?” Hier heb je toegang tot de geschiedenis via het menu bovenaan. Is het nummer herkend? Dan toont Soundhound het album waaruit het nummer komt en zo kun je nog andere werken van de artiest beluisteren.

Meezingen met vertaling

Een nadeel van SoundHound is dat de gratis versie vele en grote advertenties toont. Die ben je kwijt als je de app aanschaft voor 5,49 euro. Leuk is de manier hoe de tekst in beeld komt. Hij schuift karaoke-gewijs over het scherm, handig voor de meezingers.

En als het om lyrics in een vreemde taal gaat, lees je de Nederlandse vertaling eronder. Het resultaat van je zoektocht in SoundHound kun je al dan niet automatisch opslaan in een playlist van Spotify. Midomi is de webapplicatie die van hetzelfde huis komt.

Check je muziekstreamingservice

Je kunt ook rechtstreeks zoeken in de muziekstreamingsdienst waar je lid van bent. In de Spotify- en Apple Music-app typ je bijvoorbeeld een deel van het refrein en vervolgens tonen beide apps de match. Als je de knop Zoeken gebruikt van de streamingdienst Deezer, kun je natuurlijk zoektermen typen, maar daarnaast is er de functie SongCatcher die meeluistert naar de muziek in je omgeving. Net als Shazam zoekt SongCatcher de titel, de artiest en alle bijbehorende plaatjes. Deze zoekmachine werkt uitsluitend met muziek en niet met zingen of neuriën.

Audio-vingerafdruk

De zoek-apps baseren zich vooral op de melodie van het nummer en minder op de stem. De melodie is de vingerafdruk van het nummer. De machine-learning-modellen zetten de audio om in een getallenreeks die de melodie van het nummer vormt. Deze algoritmen nemen de details weg, zoals de instrumenten en het stemtimbre. De huidige modellen zijn getraind om liedjes te identificeren op basis van verschillende bronnen, zelfs van zingende, fluitende en neuriënde mensen. Op deze manier heeft bijvoorbeeld Google de SoundSearch-functie in de Google-app toegevoegd, maar die werkt nog niet zo goed op een Nederlands systeem en vooral niet op iOS.

Transcriptie naar regionale talen

Ook Musixmatch Lyrics is een app die je gebruikt om snel muziek te herkennen. Deze dienst baseert zich op de audiovingerafdruk van ACRCloud, een automatisch contentherkenningsplatform dat ook wordt gebruikt door AHA Music een muziekherkenner voor Chrome en Edge. Musixmatch probeert de tekst en de muziek in realtime te synchroniseren en biedt vertalingen aan van de muziekteksten naar heel veel wereldwijde en regionale talen.

Wat is boombastic?

Genius: Song Lyrics Finder profileert zich als dé gratis app voor Android en iOS om de lyrics en de betekenis ervan te vinden. Open de app en tik op de muziekherkenningsknop in de rechterbenedenhoek. Genius ondersteunt ook contextaanmerkingen. Die worden gemarkeerd in de tekst. Als je daarop tikt, lees je de context van deze tekstlijn. Hierdoor weten we eindelijk wat Shaggy bedoelt met 'Mr. Boombastic' en weten we waar Tina Turners 'Nutbush' ligt. Daarnaast toont de app een lijst met de meest geïdentificeerde nummers op Genius. Je kunt op elk van deze nummers tikken om de songteksten te lezen en de liedjes af te spelen. Het is zelfs mogelijk de songtekst te downloaden of het nummer met anderen te delen. Helaas bevat de app veel reclame.

IMDb.com

Internet Movie Database, beter bekend als IMDb, lijkt niet direct een oplossing om nummers op te zoeken die je op de radio hoort. Toch komt dit instituut van pas als je een track uit een tv-programma of film probeert te identificeren. Veronderstel dat je wilt weten waar de soundtrack van de serie Peaky Blinders vandaan komt. Dan typ je eerst de titel in het zoekvak en daarna verschijnen cast, regisseur en alle details, waaronder de optie Soundtracks. Klik op die link om de volledige lijst met muziek in de film te zien. Er is helaas geen manier om de tracks te beluisteren in IMDb; daarvoor moet je dan weer naar YouTube of je favoriete muziek-app.

▼ Volgende artikel
Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het veiligste manier om je smartphone te beveiligen?
© ID.nl
Huis

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het veiligste manier om je smartphone te beveiligen?

Je smartphone is tegenwoordig veel meer dan een telefoon; het is de kluis van je digitale leven. Bankzaken, privéfoto's, e-mails en locatiegegevens: het staat er allemaal op. Het goed beveiligen van die toegang is dus geen overbodige luxe. Maar kies je voor het ouderwetse wachtwoord, je vingerafdruk of toch je gezicht? Wij leggen de voor- en nadelen van elke methode naast elkaar.

De klassieker: pincode of wachtwoord

Elke telefoon vraagt erom bij het opstarten: een code. Dit is de basisbeveiliging. Zonder code kun je vaak geen gezichtsherkenning of vingerafdruk instellen. Maar is het ook de beste methode voor dagelijks gebruik?

©ID.nl

Pincode of wachtwoord: de voordelen

• Veiligheid in eigen hand

Het sterke aan een code is dat het in je hoofd zit. Maar een code als 1234 of 0000 is zo gekraakt. Maar kies je voor een langere cijferreeks? Dan is het voor iemand die je smartphone in handen krijgt digitaal gezien nagenoeg onmogelijk om de code te kraken. Voeg je ook letters toe, (zie kader), dan is dit digitaal gezien de moeilijkste methode om te kraken.

• Juridisch sterker

Een interessant weetje: in veel rechtsgebieden val je met een toegangscode onder het zwijgrecht. De politie mag je vaak niet dwingen je code af te staan. Je vinger op een scanner leggen kan in sommige situaties wel als dwangmiddel worden ingezet.

💡 Tip: Gebruik letters voor extra veiligheid

Veel mensen denken dat ze bij het vergrendelen van hun telefoon vastzitten aan een cijfercode, maar dat is niet zo. Je kunt ook kiezen voor een alfanumeriek wachtwoord (een combinatie van cijfers, letters en tekens). Dit is vele malen moeilijker te kraken dan een traditionele cijfer-pincode.

Zo stel je het in:

iPhone: Ga naar Instellingen > Face ID en toegangscode > Wijzig toegangscode. Tik vervolgens op het blauwe tekstje 'Toegangscode-opties' en kies voor 'Aangepaste alfanumerieke code'.

Android: Ga naar Instellingen > Beveiliging > Schermvergrendeling. Kies hier niet voor 'Pincode', maar voor de optie 'Wachtwoord'.

Pincode of wachtwoord: de nadelen

• Afkijken

Iemand die in de trein over je schouder meekijkt, heeft je pincode zo gezien. Ook vette vingers op het scherm kunnen je patroon verraden.

• Gemak

Tachtig keer per dag een lange code intikken gaat vervelen. Mensen kiezen daardoor vaak voor een te simpele code, en dat maakt het juist onveilig.

©ID.nl

2. Lekker snel (maar niet altijd even veilig): vingerafdrukscanner

De vingerafdrukscanner is mateloos populair vanwege het enorme gebruiksgemak: in één soepele beweging pak je je telefoon en ben je vrijwel direct binnen. Toch is het belangrijk om te weten dat de ene scanner de andere niet is en dat dit systeem zowel sterke als zwakke punten heeft.

Vingerafdrukscanner: de voordelen

• Snelheid

Het is vaak de snelste manier om je telefoon te openen, zeker als de scanner in de aan-knop verwerkt zit.

• Betrouwbaarheid (bij de juiste techniek)

Heb je een toestel met een fysieke scanner (achterop/zijkant) of een moderne ultrasone scanner (zoals in de Samsung S-serie)? Dan is de beveiliging uitstekend. Ultrasone scanners maken een 3D-map van je vinger en zijn zeer moeilijk te foppen.

Vingerafdrukscanner: de nadelen

• Natte vingers en pleisters

Heb je natte handen? Dan weigeren veel scanners dienst. Ook met een pleister om je vinger herkent de telefoon je niet. Tip: zorg daarom dat je vingerafdrukken van allebei je handen opslaat.

• Ongewenste toegang

Een klein (maar reëel) risico is dat iemand toegang krijgt terwijl je slaapt of bewusteloos bent, door voorzichtig je vinger op de scanner te leggen.

• Onveilige optische scanners

Veel budget-telefoons hebben een 'optische scanner' onder het scherm. Deze maakt een 2D-foto van je vinger. Dit is minder veilig en makkelijker te foppen dan de ultrasone varianten.

©ID.nl

Gezichtsherkenning: gemak of schijnveiligheid?

Telefoon ontgrendelen door ernaar te kijken voelt als magie. Maar pas op: hier zit de grootste valkuil voor consumenten.

Gezichtsherkenning: de voordelen

• Ultiem gemak

Je hoeft niets aan te raken. Kijken is openen. Ideaal als je bijvoorbeeld handschoenen draagt in de winter.

• Extreem veilig (alleen bij 3D)

Heb je een iPhone (FaceID) of een dure Android met 3D-sensoren? Dan worden er duizenden onzichtbare puntjes op je gezicht geprojecteerd om diepte te meten. Dit is amper te misleiden.

Gezichtsherkenning: de nadelen

• Schijnveiligheid (bij 2D)

Veel goedkopere Android-telefoons gebruiken simpelweg de selfiecamera (2D-herkenning). Dit is niet veilig. Soms is een foto van jou (van Facebook of Instagram) al genoeg om in te breken. Gebruik dit type gezichtsherkenning zeker nooit voor je bank-app.

• Toegang tijdens slaap

Als je niet oplet, kan iemand je telefoon voor je gezicht houden terwijl je slaapt om hem te ontgrendelen. Tip: Zet in de instellingen altijd de optie "Aandacht vereist" of "Ogen open" aan. Dan werkt het alleen als je echt naar het scherm kijkt.

Hoe zit het met privacy?

Een veelgehoorde zorg: "Ik wil niet dat mijn biometrische gegevens in de cloud staan." We kunnen je geruststellen. Bij moderne smartphones worden je gezicht of vinger lokaal opgeslagen in een speciale, zwaarbeveiligde chip in de telefoon (de Secure Enclave). Deze data verlaat je telefoon nooit. Er wordt ook geen foto van je vinger opgeslagen, maar een versleutelde wiskundige code. Zelfs als de servers van de fabrikant gehackt worden, liggen jouw biometrische gegevens niet op straat.

Vingerafdruk, pincode of gezichtsherkenning: wat is het best?

Wat de slimste keuze is, hangt volledig af van je toestel. Heb je een iPhone of een high-end Android-telefoon met 3D-scan? Dan kun je gerust gebruikmaken van gezichtsherkenning; dat is niet alleen snel en makkelijk, maar ook veilig. Bezit je echter een middenklasse- of budgettoestel, kies dan liever voor de vingerafdrukscanner. De gezichtsherkenning op deze modellen is namelijk vaak onveilig.

Vergeet ook de basis niet: zorg altijd voor een sterke toegangscode (liefst alfanumeriek of langer dan vier cijfers) als back-up. Start je telefoon bovendien af en toe opnieuw op. Hierdoor wordt de biometrische beveiliging tijdelijk uitgeschakeld, waardoor je telefoon op zijn veiligst is.

📱Ook interessant: Help! Ik ben het wachtwoord van mijn Apple ID vergeten


Bescherm je smartphone optimaal met een stevig telefoonhoesje.

Zo blijft je toestel in topconditie, hoe je het ook ontgrendelt!
▼ Volgende artikel
Gratis en complete grafische tool: aan de slag met Gimp 3
© ID.nl
Huis

Gratis en complete grafische tool: aan de slag met Gimp 3

Ben je op zoek naar goede software voor het bewerken van foto’s en andere grafische bestanden? Dan is de kans groot dat je Gimp al kent als veelzijdig alternatief voor dure grafische pakketten. Nu is er een nieuwe versie beschikbaar: Gimp 3. Hoe verhoudt deze nieuwe versie zich ten opzichte van de andere grafische programma's?

Er is lange tijd gewerkt aan versie 3 van Gimp: het team heeft er maar liefst zeven jaar aan gesleuteld. De makers, bestaande uit vrijwilligers, begonnen direct aan deze editie na de release van Gimp 2.10 in 2018. Al terug in 2020 kregen we een voorproefje van Gimp 3.0 via een ontwikkelversie, maar pas in 2025 zag de definitieve editie het daglicht. Wie overigens nu denkt dat het Gimpt-team aan het uitrusten is, heeft het mis. Op dit moment is het team namelijk alweer bezig met een volgende versie: Gimp 3.2.

Brede ondersteuning

Wat erg prettig is aan Gimp is dat het programma beschikbaar is voor verschillende platformen. Voor dit artikel bekeken we versie 3.0.4. Deze versie is er voor Windows, Linux en macOS. Zorg bij Windows voor Windows 10 of hoger en bij macOS voor versie 11 of hoger. Je vindt de nieuwste edities via www.gimp.org/downloads.

Indeling

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten . Dat is geen overbodige luxe: het programma kent een relatief grote hoeveelheid opties die je niet altijd gebruikt. Hoe je Gimp indeelt, heeft voornamelijk te maken met de acties die je ermee wilt uitvoeren, bijvoorbeeld foto’s bewerken, illustraties maken of digitale kunst maken. Om de omgeving te stroomlijnen, kun je gebruikmaken van dokbare vensters. Open het menu Vensters en kies Dokbare vensters. Bepaal vervolgens welke opties je snel toegankelijk wilt hebben. Je vindt verschillende opties, zoals de kleurenwaaier, lettertypes, lagen en penselen.

Je kunt Gimp tot in detail naar je hand zetten.

Wil je je volledig concentreren op het document zelf? Dan kun je de dokvensters ook (tijdelijk) uitschakelen. Kies Vensters / Dokken verbergen (en dezelfde optie om ze later weer zichtbaar te maken). Een tussenvorm is ook mogelijk, waarbij je de gedokte vensters laat zweven. Je hebt hierdoor meer vrijheid bij het optimaal inrichten van je werkomgeving. Kies voor Vensters en verwijder het vinkje bij Enkelvenstermodus.

Ben je tevreden over je eigen indeling? Dan kun je deze direct opslaan. Kies dan Bewerken / Voorkeuren / Interface / Vensterbeheer. Klik op Vensterposities nu opslaan. Standaard wordt de werkomgeving bewaard zodra je het programma afsluit (controleer of Vensterposities opslaan bij verlaten is geactiveerd).

Als je gebruikmaakt van meerdere beeldschermen, dan kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Activeer Open vensters op dezelfde beeldschermen als eerder. Heb je vensters verschoven, maar wil je snel terugkeren naar eerdere posities? Klik op Opgeslagen vensterposities terugzetten.

Handig: de aangepaste gebruikersomgeving bewaren.

Specifieke functies

Eerlijk is eerlijk: Gimp bevat een flinke hoeveelheid functies. De kans bestaat dat je een gewenste functie niet kunt vinden. In plaats van uren te zoeken, kun je de functie ook opzoeken in een overzicht. Kies Hulp / Een functie zoeken en deze uitvoeren. Typ de naam of omschrijving van de functie, bijvoorbeeld ‘lagen’.

In het zoekoverzicht toont Gimp alleen opties die met het trefwoord te maken hebben. Klik op een resultaat om de functie daadwerkelijk uit te voeren. Bij elke functie zie je ook waar deze zich in het programma bevindt, zodat je deze een volgende keer zelfstandig kunt uitvoeren.

In het zoekoverzicht kun je zoeken naar specifieke opties die je niet snel kunt vinden.

Meerdere schermen

Als je gebruikmaakt van meerdere schermen, kun je Gimp hiermee rekening laten houden. Zo kun je de vensters naar een ander scherm verplaatsen. Kies voor Beeld / Verplaatsen naar scherm. Ook kun je individuele vensters naar een ander scherm verplaatsen. Klik op het kleine pictogram rechtsboven (Tabblad configureren) en kies Verplaatsen naar scherm.

Grootte aanpassen

Je kunt op elk gewenst moment het formaat van de afbeelding aanpassen. Kies Afbeelding / Afbeelding schalen. Bepaal de gewenste breedte en hoogte in de sectie Afbeeldingsgrootte. Standaard is de eenheid millimeter, maar je kunt ook een andere eenheid kiezen. Bijvoorbeeld Pixels of Percent.

Die laatste optie is interessant als je de volledige afbeelding in één keer wilt vergroten of juist verkleinen. Standaard zijn de verhoudingen tussen breedte en hoogte aan elkaar gekoppeld. Dat is niet verplicht: klik op het pictogram van de ketting om die koppeling te verbreken. Tevreden met de nieuwe waarden? Bevestig met een klik op Schalen.

De titelbalk van de afbeelding die je hebt geopend, geeft in Gimp belangrijke informatie. Zo lees je in de titelbalk onder meer de bestandsnaam af, maar ook welke afmetingen het bestand heeft. Ook zie je hier welke kleurindeling wordt gebruikt, bijvoorbeeld RGB-kleur 8-bit, en uit hoeveel lagen de afbeelding is opgebouwd.

Je kunt zelf een afbeelding schalen.

Transformeren

Je kunt Gimp goed gebruiken om nieuw materiaal te maken, maar ook om bestaande grafische afbeeldingen aan te passen. Bijvoorbeeld door ze te roteren of bij te snijden. De meeste functies hiervoor vind je onder Gereedschap / Transformeren. Wil je bijvoorbeeld een afbeelding bijsnijden (croppen), dan kies je voor Gereedschap / Transformeren / Bijsnijden. Om een afbeelding te roteren, kies je in hetzelfde menu voor Draaien. Ook andere opties, zoals Schalen en Spiegelen, zijn ondergebracht in hetzelfde menu.

Je bent overigens niet afhankelijk van dit menu: je kunt de functies ook bereiken via de werkbalk die standaard links in het venster wordt getoond. Houd de muisaanwijzer boven een knop voor meer informatie. Veel functies hebben gedetailleerde eigenschappen. Klik je bijvoorbeeld op Penseel, dan kun je kiezen welke grootte het penseel heeft, welk inkttype en welke kleuropties worden gehanteerd. Gimp toont die eigenschappen in het venster Gereedschapsopties, direct onder de werkbalk waarop je de eerdergenoemde opties vindt.

In de linkeronderhoek vind je details van geselecteerde acties.

Geschiedenis

Alle bewerkingen die je op een afbeelding toepast, worden vastgelegd in de geschiedenis. Dit tabblad wordt standaard links in het venster getoond en vult zich naarmate je de acties toepast. Om terug te keren naar een punt in het verleden, klik je op de actie in de lijst. De geschiedenis is handig, omdat je hiermee ziet welke acties je hebt uitgevoerd en kunt experimenteren met verschillende bewerkingen.

Herstellen

Gimp houdt bij welke acties je op een document uitvoert. Dat is handig: hierdoor kun je op een later moment terugkeren naar een eerder punt en wijzigingen ongedaan maken of juist doorvoeren. Je kunt deze geschiedenis op elk moment opvragen: kies voor Bewerken / Geschiedenis ongedaan maken. Linksonder verschijnt een venster met de verschillende stappen. Selecteer nu een bewerking en klik op de knop Ongedaan maken linksonder in het venster.

Heb je een aardige set bewerkingen gemaakt, ben je tevreden en wil je schoon schip maken? Dan kun je de geschiedenis van bewerkingen ook wissen. Afhankelijk van de hoeveelheid bewerkingen kan dit geheugen vrijmaken. Klik op de (verwarrende) knop Alles wissen uit Geschiedenis ongedaan maken. Je vindt deze knop rechtsonder in het geschiedenisvenster.

De geschiedenis geeft een overzicht van de gedane bewerkingen.

Filters

Gimp heeft een volwassen verzameling filters: open hiervoor het menu Filters. Er zijn verschillende categorieën. Met sommige filters kun je afbeeldingen verbeteren, bijvoorbeeld door ruis te verwijderen. Om een afbeelding te verbeteren door deze te verscherpen, kies je Filters / Verbeteren / Verscherpen. Ook kun je een afbeelding verbeteren door deze zachter en minder kartelig te maken, via Filters / Vervagen / Gaussiaanse vervaging of Focus vervaging. Om ruis uit een afbeelding (zoals een foto) te halen, kies je Filters / Ruis.

Ook de artistieke filters zijn het bekijken waard. Kies Filters / Artistiek. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor het effect van een fotokopie, maar ook voor een getekende stijl (Cartoon) of voor verfeffect (Olieverven). Verder vind je in dezelfde categorie andere kenmerkende stijlen, zoals Textieldruk en Van Gogh.

Gimp heeft een flinke verzameling filters.

Effecten

Je kunt filters gebruiken om effecten op een afbeelding toe te passen, bijvoorbeeld door de belichting van een afbeelding aan te passen of door een ‘lens flare’ (een schittering) na te bootsen. Kies Filters / Licht en schaduw. Selecteer je bijvoorbeeld Kies belichtingseffecten, dan opent een venster waarin je opties kiest. Open de tab Licht en bepaal het effect.

Ook via de andere tabbladen in hetzelfde venster, zoals Materiaal en Omgevingsprojectie, kun je de effecten naar je hand zetten. Klik op Instellingen opslaan, zodat je het profiel een volgende keer snel kunt gebruiken. 

Afbeeldingsinfo

Heb je een bestand geopend en wil je alles weten over de afmeting, resolutie, bitdiepte en andere belangrijke gegevens? Kies Afbeelding / Afbeeldingsinfo. Of nog sneller: druk op de toetscombinatie Alt+Enter. Het venster bestaat uit drie tabbladen, waarbij Eigenschappen de meeste informatie bevat. Neem ook een kijkje bij Afbeelding / Metadata / Metagegevens bekijken. Hier vind je aanvullende informatie over het document.

Exporteren

Gimp ondersteunt een flinke hoeveelheid bestandsformaten. Standaard worden bestanden opgeslagen in xcf. Dit is de eigen bestandsindeling van Gimp. Een xcf-bestand bevat alle informatie, zoals lagen. Verder is er ondersteuning voor andere formaten. Dat is handig bij het opslaan van de bestanden.

Ben je klaar met een bestand, kies dan Bestand / Exporteren als. In het venster geef je een bestandsnaam op en bepaal je de locatie. Werp hierna een blik op Bestandstype selecteren. Kies de gewenste indeling, zoals gif-afbeelding of png-afbeelding. Het valt hierbij op dat Gimp ook exotischere grafische formaten ondersteunt, zoals Windows-pictogrammen of Windows-cursors.

Tevreden met de keuze? Bevestig met een klik op Exporteren. Afhankelijk van de keuze verschijnt een venster waarin je verregaande controle hebt over het eindresultaat. Kies je bijvoorbeeld voor jpeg, dan verschijnt het venster Afbeelding exporteren als JPEG. Via de balk Kwaliteit bepaal je de kwaliteit, en daarmee de bestandsgrootte van de afbeelding. Onder Geavanceerde instellingen kun je de afbeelding verder aanpassen, bijvoorbeeld door deze minder kartelig te maken. Onder Metadata kun je extra informatie aan de afbeelding meegeven, zoals wie de auteur van het beeld is. Maak je vaak gebruik van dezelfde instellingen, sla de set dan op als profiel via een klik op Instellingen opslaan.

Bepaal in welke bestandsindeling je de afbeelding wilt bewaren.

Xcf-bestand verkleinen

Afhankelijk van de complexiteit kan een xcf-bestand flink in omvang toenemen. Heb je behoefte aan een compactere omvang, dan kun je een betere compressie selecteren. Kies Bestand / Opslaan (XCF). In het nieuw geopende venster zet je een vinkje bij Dit XCF-bestand opslaan met betere maar tragere compressie. Houd er rekening mee dat je het bestand vervolgens alleen in de nieuwste versies van Gimp kunt gebruiken: in oudere edities kan het mogelijk niet worden ingelezen.

Standaardafbeelding

 Mogelijk werk je vaak met dezelfde soort afbeeldingen, bijvoorbeeld met dezelfde afmetingen. Je kunt tijd besparen door in Gimp deze waarden als standaard in te stellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Standaardafbeelding. Ga uit van een sjabloon, dat je eventueel nog kunt aanpassen.

Kies Sjabloon en selecteer de afmeting. Voor specifieke formaten heb je niet voldoende aan de opties in dat menu. Je kunt de afmetingen ook handmatig opgeven bij Afbeeldingsgrootte. Nog interessanter is de sectie Geavanceerde opties. Hier kun je onder meer de resolutie en een kleurprofiel bepalen, zodat je volledige controle hebt over de nieuwe afbeelding.

Bespaar tijd door een standaardafbeelding te definiëren.

Sneller werken

Grote kans dat je het grootste gedeelte van de tijd in Gimp werkt met muis of pen, maar je kunt het toetsenbord ook goed inzetten voor het uitvoeren van acties. De sneltoetsen vind je bij elke menuvermelding, maar je hoeft hiermee geen genoegen te nemen. In Gimp kun je ook eigen sneltoetsen samenstellen. Kies Bewerken / Voorkeuren / Interface. In de sectie Sneltoetsen klik je op Sneltoetsen configureren. Zoek de actie waarvoor je een sneltoets wilt maken of deze wilt aanpassen en selecteer de actie. Druk vervolgens op de toetscombinatie die je wilt toewijzen. Herhaal dit voor alle sneltoetsen die je gebruikt. Tevreden? Klik op Oké

Werken met raw-bestanden

Om met raw-bestanden in Gimp te werken, kun je gebruikmaken van externe hulp. Twee populaire uitbreidingen zijn RawTherapee (www.rawtherapee.com) en Darktable (www.darktable.org/install). Met deze uitbreidingen kun je de raw-bestanden klaarmaken en vervolgens verwerken in Gimp. Je mag beide programma’s kosteloos gebruiken.