Gebruikers moeten veel meer verantwoordelijkheid bij het kopen en gebruiken van online apparaten. Dat zegt Raj Samani, Chief Technology Officer bij Intel Security. Het bedrijf heeft zijn McAfee-beveiligingssoftware in een aantal routers weten te verwerken, maar het ligt nog vooral aan de gebruikers om goed op te letten als het gaat om 'slimme' apparaten, zegt Samani.

Intel staat dit jaar op het Mobile World Congress in Barcelona om te praten over de beveiliging van Internet of Things-apparatuur. Die is namelijk nog steeds niet op orde. Vorig jaar in november wist een botnet van IoT-apparaten een groot deel van het internet offline te halen, door te zoeken naar tienduizenden onbeveiligde verbonden apparaten zoals beveiligingscamera's en slimme thermostaten. Het bedrijf probeert dat tegen te gaan door een eigen securityscanner in te bouwen in een router, die het in samenwerking met een aantal fabrikanten maakt. Zo moeten catastrofes als Mirai in de toekomst worden voorkomen.

Concreet gevaar

"Mirai was een wake-up-call voor veel fabrikanten, maar veel gebruikers hadden er uiteindelijk niet zoveel last van. "Hun uploadsnelheid ging wat omlaag en ze konden hun favoriete websites niet meer bekijken, maar uiteindelijk is dat niet zo erg. Daarom was Mirai geen grote ramp voor veel consumenten."
 

"Het gevaar van slecht beveiligd IoT is op dit moment voor consumenten niet duidelijk"

Samani noemt het voorbeeld van het stelen van iemands creditcardgegevens. "Als ik nu een pistool trek en je je kaart afhandig maakt, heeft dat impact. Als je gegevens gestolen worden via internet wordt dat al minder, want dan bel je even naar je bank en blokkeer je die kaart. Echte identiteitsdiefstal lijkt nóg abstracter, maar dat levert uiteindelijk wel de grootste schade op."
 

Ontbrekende urgentie

Dat is precies het probleem met de huidige staat van IoT, zegt Samani. De urgentie ontbreekt. "Als gebruikers geen concrete gevaren zien zijn ze niet zo bezig met security." Dat betekent volgens Samani overigens niet dat kopers de beveiliging van hun IoT-apparaten niet belangrijk vinden. "Consumenten willen vooral gebruiksgemak, dus dat alles gewoon meteen werkt zonder dat het ingewikkeld moet zijn. Maar daar zit beveiliging wel in. Gebruikers willen heus wel dat hun gekochte apparaat veilig is - ze willen er alleen zelf niet mee bezig hoeven zijn."
 

Wachtwoord veranderen

In de praktijk betekent dat dat veel verbonden apparaten nog steeds een standaard wachtwoord hebben zoals 'root' of 'admin'. In veel gevallen is dat niet te veranderen, al zou dat al veel problemen schelen volgens Samani. "Fabrikanten moeten de grens zoeken tussen gebruiksgemak en veiligheid. Zorg bijvoorbeeld dat gebruikers tijdens het installeren meteen een eigen wachtwoord kiezen. Dan ben je al ver.
 

Grote rol voor tech

Het Internet of Things is veel meer dan een paar al dan niet zinloze gadgets die toevallig met internet zijn verbonden. "Het gaat om je auto, die nu al deels 'connected' is. Als je een pacemaker draagt ben je blij dat het goed is voor je hart, maar waarschijnlijk is ook dat apparaat op de één of andere manier verbonden. Hetzelfde geldt voor smart-tv's die steeds goedkoper worden, en het feit dat huishoudens gemiddeld meer slimme apparaten krijgen. Alles is connected, slim, verbonden. Dát bedoelen we met het 'internet of things', dat is allang geen hype meer."

"Technologie bepaalt alles in ons leven"

Dan gaat Samani op een wat filosofische toon verder. "Technologie raakt aan alles in ons leven. Het bepaalt hoe we onze kinderen opvoeden of hoe we werken. Als we niets doen aan de beveiliging daarvan, dan bepaalt de technologie straks hoe we leven. Dat wil je niet.
 

Bewust van data

'Data is het nieuwe olie', is een populaire nieuwe uitdrukking die steeds vaker klinkt, en volgens Samani is dat inderdaad zo. We beseffen het ons alleen niet vaak genoeg. "Nu al is de handel in gegevens een miljardenindustrie als je kijkt naar hoeveel bedrijven eraan verdienen. In de toekomst gaat het zelfs om triljoenen. Daar moeten consumenten meer rekening mee houden." Hij geeft het voorbeeld van een proef waarbij mensen op straat hun emailadres moesten afgeven om een gratis reep chocolade te krijgen. "Als je dat meemaakt, moet je de afweging maken wat de reep waard is. Dat is veel minder dan de persoonlijke data die je ermee afstaat, dus 'betaal' je eigenlijk meer dan het product waard is. Dan moet je als consument zeggen: 'Hou je chocolade maar bij je'."
 

"Stel vragen"

Volgens Samani moeten consumenten ook hun verantwoordelijkheid nemen als het gaat om het kopen van nieuwe apparaten. "Vraag je af hoe het zit et de beveiliging van het apparaat dat je koopt. Neem het voorbeeld van de Jeep van Chrysler die vorig jaar werd gehackt. Als je nu van plan bent een Jeep te kopen, vraag dan aan Chrysler hoe dat zit. 'Hoe kan ik jullie nog vertrouwen?' En als het antwoord je niet aanstaat, moet je die auto dan wel kopen?"
 

Verantwoordelijkheid

"De markt reageert niet op beveiliging"

Overigens is dat makkelijker gezegd dan gedaan, zet Samani. De markt reageert bijvoorbeeld helemaal niet op beveiliging. "Als fabrikant A voor 50 euro een slimme deurbel maakt, en fabrikant B voor 65 euro een deurbel die een half jaar later uit komt maar die wel veel meer aandacht heeft voor beveiliging, dan blijven mensen de eerste, goedkopere deurbel kopen." Samani denkt dan ook dat fabrikanten en 'de industrie' beter moeten nadenken over hoe zij beveiliging een standaard-onderdeel kunnen maken van 'connected' apparatuur.
 

Toekomstwens

Of dat gaat gebeuren, is maar de vraag. Al jaren blijkt dat consumenten hun beveiliging alleen op papier hoog in het vaandel hebben staan. Bij iedere databreach zijn "123456" en "password" nog steeds de meestgebruikte wachtwoorden. Ziet Samani dat in de toekomst ineens anders worden? Hij blijft er wat vaag over. "Het is belangrijk dat wij als industrie beter laten zien wat de concrete gevaren zijn van datalekken en slecht beveiligde apparaten. Daar gaan we de komende maanden veel meer van laten zien, met video's waarin we concrete aanvallen laten zien en hoe die consumenten kunnen raken."

De Nvidia GeForce RTX 5090 en RTX 5080 maakten indruk, maar kosten een vermogen en waren nauwelijks verkrijgbaar. Met de nieuwe GeForce RTX 5070 Ti brengt Nvidia de nieuwe Blackwell-architectuur naar een iets meer bescheiden prijspunt. Maar hoe goed is deze nieuwe hoge-middenklasser en hoe verhouden de verschillende varianten zich tot elkaar?

Aan marketing en pr-geneuzel was er geen gebrek toen Nvidia zijn nieuwe generatie kaarten uitbracht. Vooral beloftes dat de nieuwe RTX 5070 (adviesprijs 629 euro) de prestaties zou bieden van een RTX 4090 (adviesprijs 1779 euro) klinken nog lang na. Inmiddels weten we dat de daarvoor benodigde trucjes niet een echte en eerlijke afspiegeling van de werkelijkheid zijn, maar dat betekent niet dat een GeForce RTX 5070 Ti geen goed product is. De GeForce RTX 5070 Ti zou bijna de prestaties van de RTX 5080 moeten bieden en is met een adviesprijs van 889 euro de eerste videokaart van deze generatie onder de 1000 euro.

Kleine verbetering

We hebben de GeForce RTX 5070 Ti, zijn voorganger (de RTX 4070 Ti Super) en zijn inmiddels uitgekomen concurrent (de AMD Radeon RX 9070 XT) uitvoerig getest. De GeForce RTX 5070 Ti is doorgaans een bescheiden upgrade ten opzicht zijn voorganger. Na het testen met 45 games op 4K-resolutie blijken de prestaties gemiddeld 12 procent hoger te zijn. In combinatie met een iets lagere adviesprijs ten opzichte van de RTX 4070 Ti Super is dat een prima stap vooruit, maar niet extreem indrukwekkend.

Spelen we op een 1440p-resolutie, dan is het verschil zo’n 8 procent. Dat zijn geen verbeteringen waar je een RTX 4070 Ti Super voor zou inruilen, maar is wel leuk voor kopers die de 40xx-serie oversloegen. De RTX 5080 is zo’n 18 procent sneller, maar ook 33 procent duurder (als we de adviesprijzen aanhouden). Een RTX 5070 Ti is dus geen gekke deal, zeker in de wetenschap dat deze kaart alle games prima kan spelen op 1440p- en 4K-resolutie, zij het soms met DLSS-upscaling in de allerzwaarste titels.

Verzonnen frames

Nvidia’s eigen claims met betrekking tot een prestatieverbetering van een factor twee of hoger komen voort uit hun grootste nieuwe techniek: Multi Frame Generation. De RTX 50xx-serie kaarten kunnen twee of drie extra AI-frames genereren tussen elk traditioneel frame. Game je in 4K met DLSS4-upscaling, dan wordt nog één van elke zestien pixels traditioneel berekend, de rest wordt met AI ingevuld. Het gerenderde 1080p-frame wordt dankzij AI een 4K-frame en elk 4K-frame worden vervolgens vier frames.

Deze techniek zorgt in veel situaties voor een duidelijk vloeiender beeld, vooral in extreem zware games die volledig met Path Tracing gerenderd worden. Hierbij wordt elk lichtstraaltje gevolgd om te zorgen dat reflecties en schaduwen nauwkeuriger zijn dan ooit. Dergelijke games waren tot voor kort praktisch onspeelbaar. De AI-invulling van elk gegenereerd frame is nog niet perfect en echte frames voelen vloeiender. Een dergelijke virtuele framerate van bijvoorbeeld 240 fps vergelijken met 240 fps zonder Frame Generation is daarom appels met peren vergelijken.

Meer spelen

In een populaire game als Microsoft Flight Simulator die vaak tegen cpu-limieten aanloopt, is Frame Generation een mooie oplossing. Het spel draait vloeiender en het is geen spel waarbij je in een milliseconde hoeft te reageren, waardoor de extra latency van Frame Generation niet relevant is. Frame Generation is echter niet altijd zinvol, in tegenstelling tot echt ruwe kracht waar geen nadelen aan zitten.

De focus van Nvidia op Frame Generation omdat het de hoogste getallen oplevert, is jammer, want het leidt af van enkele andere zaken waar Nvidia echt duidelijk vooruitloopt. De DLSS-upscalingkwaliteit is veel beter dan wat AMD daar tegenover zet, wat vooral bij 1440p- en 4K-gamen een wereld van verschil maakt. Nvidia’s encoders en decoders maken Nvidia voor veel creatieve workloads de meest logische keuze, terwijl Nvidia Broadcast een fijne toevoeging voor videoconferenties en -gesprekken is.

De meeste GeForce RTX 5070 Ti-kaarten hebben vier beeldaansluitingen.

Eindelijk concurrentie?

Met de introductie van de Radeon RX 9070 heeft de GeForce RTX 5070 Ti in tegenstelling tot de hogere modellen wel concurrentie. AMD’s snelste kaart is nog altijd een paar procent trager, maar in theorie is hij ook een paar honderd euro goedkoper. Dat zet deze Nvidia-kaart stevig onder druk. Maar waar AMD al jaren de wat betere prijs-prestatieverhouding lijkt te bieden, is het Nvidia waarvan marktaandeel stug is blijven stijgen. Nvidia weet dat ze een hogere prijs kunnen vragen omdat de consument er nu eenmaal meer voor over heeft en we vragen ons af of AMD’s lagere prijs genoeg is. Vooral met het oog op de extra mogelijkheden die Nvidia biedt.

AMD’s alternatief voor DLSS 4 (FSR 4) ziet er veelbelovend uit. Toch scoort Nvidia’s DLSS4-upscaling met een veel betere beeldkwaliteit. Daarnaast biedt Nvidia doorgaans een uitgebreidere set functies en is het inmiddels de standaard voor tal van creatieve en AI-toepassingen. Dit maakt het aannemelijk dat de doelgroep de hogere prijs van de GeForce RTX 5070 Ti accepteert.

Grote tekorten

De grote vraag is niet hoe de GeForce RTX 5070 Ti er op papier uitziet, maar hoe de markt eruit komt te zien. Op het moment van schrijven zien we grote tekorten op alle videokaarten, met extreem hoge prijzen als gevolg. De RTX 5070 Ti lijkt een prima kaart, maar in de praktijk moet het nog blijken. Is een AMD RX 9070 XT veel goedkoper, dan is dat een aantrekkelijk alternatief. En als een GeForce RTX 5080 niet veel duurder is, dan is dat ook een goede overweging. Onze schatting is dat de RTX 5070 Ti op termijn precies de prijs-prestatieverhouding gaat bieden die de markt ervan verwacht.

Ondanks de dramatisch slechte beschikbaarheid is het ons gelukt om vijf verschillende RTX 5070 Ti-kaarten te bemachtigen. Een van deze kaarten heeft volgens de fabrikant de basisadviesprijs (de laagste adviesprijs van Nvidia zelf voor de simpelste uitvoering, een prijs die in de praktijk vrijwel nooit haalbaar is) van 889 euro, van de andere fabrikanten zijn bij ons geen adviesprijzen bekend. Gezien hoe rumoerig de markt en de prijzen momenteel zijn, leggen we in eerste instantie dan ook de nadruk op de onderlinge verschillen in prestaties en andere eigenschappen en proberen dat in perspectief te plaatsen met prijsverschillen uit het verleden.

MSI GeForce RTX 5070 Ti 16G Ventus 3X OC

Van de RTX 5070 Ti bestaat geen Founders Edition van Nvidia zelf. De basismodellen die je zou moeten kunnen krijgen voor de adviesprijs vanuit Nvidia worden dan ook door de andere fabrikanten gemaakt. Elke fabrikant heeft normaliter zo’n basismodel in het assortiment. Dergelijke basismodellen vormen voor ons de basis van vergelijkingen, waarbij we vervolgens kijken wat luxere varianten aan meerwaarde bieden. Dat zijn zaken als betere prestaties, minder geluid en meer mogelijkheden als een tweede BIOS of RGB-verlichting.

Ons basismodel is de Ventus 3X OC-uitvoering van MSI. Het is een degelijk gebouwde, vrij typisch vormgegeven videokaart met drie ventilators. Wat afmetingen betreft is het verreweg de meest bescheiden van de vijf geteste kaarten, wat positief is voor compatibiliteit met behuizingen. Deze kaart past prima in de meeste (m)ATX-behuizingen en ook in de wat ruimere ITX-behuizingen.

Qua mogelijkheden is het een relatief simpel model. Extra’s zoals dubbele BIOS en RGB-verlichting ontbreken. Achterop vinden we de standaard lay-out van drie DisplayPort-aansluitingen en één HDMI-poort. Wel krijg je een gpu-houder meegeleverd, fijn om het hangen van de videokaart tegen te gaan.

Luxere uitvoeringen zijn iets sneller, maar dan praten we over maximaal zo’n 2 tot 4 procent, dat merk je doorgaans niet. Luxere kaarten zijn ook iets stiller, het verschil tussen circa 40 dB(A) op 50 cm voor de MSI en 35 tot 37 dB(A) voor de andere kaarten kun je meestal wel horen. Maar 40 dB(A) is best rustig en we verwachten niet dat mensen zich daaraan zullen storen. Door de iets lagere snelheid is de MSI ook net wat zuiniger dan de rest.

Luxere kaarten koelen wat beter, maar ook hier geldt: objectief gemeten zijn de getallen gewoon prima. Kortom, in de veronderstelling dat deze kaart daadwerkelijk goedkoper is dan de rest, is het lastig om een duurder model aan te raden tenzij absolute stilte echt een harde eis is.

Pluspunten

Minpunten

ASUS TUF Gaming GeForce RTX 5070 Ti 16GB OC Edition

Op de foto lijkt de ASUS TUF Gaming wellicht niet heel anders dan de MSI Ventus, maar met grotere ventilators is-ie wel degelijk fors groter dan dat basismodel. Hij is drie sloten dik, en langer, breder en veel zwaarder. De TUF is dus vooral voor wat forsere behuizingen gemaakt. De bouwkwaliteit valt in positieve zin op. De meeste kaarten gebruiken veel plastic, de TUF is vrijwel geheel van metaal gemaakt wat hem duidelijk een premium uitstraling geeft.

Ook de mogelijkheden zijn wat uitgebreider. Je krijgt een dubbele BIOS, een tweede HDMI-poort, een gpu-houder en een klein beetje RGB-verlichting, al is dit niet dé kaart voor RGB-liefhebbers.

Wat prestaties betreft is de TUF één van de betere. Hij is zo’n drie procent sneller dan de MSI Ventus en net een procentje trager dan de Gigabyte Aorus Master-variant verderop. In de Performance-BIOS is hij zowel een paar decibel stiller als een paar graden koeler dan de MSI Ventus en in de stille BIOS levert de TUF de stilste resultaten, zij het met iets hogere temperaturen. In de veronderstelling dat je de extra mogelijkheden kunt gebruiken of dat de meerprijs bescheiden blijft, is dit een mooie RTX 5070 Ti om te overwegen.

Pluspunten

Minpunten

Palit GeForce RTX 5070 Ti GameRock OC

De GameRock OC van Palit gooit het over een compleet andere boeg, deze zet namelijk wél vol in op RGB en ‘bling’. Met een glimmende, reflecterende voorzijde en uitgebreide RGB-verlichting is het een van de meest visueel opvallende RTX-kaarten van de nieuwe generatie. Zeker in een behuizing waar je naar de voorzijde kijkt, is dit een leuke optie voor de liefhebbers.

Fysiek zit de GameRock OC keurig in elkaar met onder andere een mooie metalen backplate, maar ook deze videokaart is heel fors en daar moet je wel rekening mee houden. Qua mogelijkheden heb je een dubbele BIOS, en krijg je een gpu-houder en een kleine muismat meegeleverd. De prestaties van de deze Palit zijn zo’n drie procent sneller dan de MSI Ventus, grofweg even snel als de ASUS TUF, en is hij ook iets stiller en iets koeler dan de MSI Ventus. Maar in de stille BIOS is zowel de TUF- als de Gigabyte-kaart nog iets stiller. Voor als je echt om elke decibel geeft.

Het uiterlijk is niet voor iedereen. Maar er zijn genoeg dertien-in-een-dozijnontwerpen tegenwoordig waardoor we een lekker andere opvallende variant eigenlijk wel kunnen waarderen. Vooral omdat er weinig af te dingen valt op de prestaties. Een prima kaart als de meerprijs binnen de perken blijft.

Pluspunten

Minpunten

Gigabyte GeForce RTX 5070 Ti Gaming OC

Ook de Gaming OC van Gigabyte kost doorgaans meer dan de basisadviesprijs, maar daar krijg je het nodige voor terug. Een grotere koeler, dubbele BIOS, een opvallend RGB-effect achter de ventilators (slechts iets minder uitgesproken dan de Palit-kaart). Het is vooral een jaar extra garantie (vier jaar totaal) wat de high-end Gigabyte-kaarten uniek maakt: een fijne, extra zekerheid op je significante investering.

De gameprestaties liggen een procentje of twee boven de MSI Ventus en een procentje onder de ASUS TUF en Palit GameRock OC. Geen verschillen waar je echt wat van gaat merken. De Gigabyte Gaming OC is lekker stil en bij gelijke geluidsproductie zelfs iets koeler dan de ASUS TUF en in de stilste stand pakt hij een prima tweede plaats.

Bij eerdere generaties was de Gigabyte Gaming OC vaak niet veel duurder dan de basisadviesprijs. Als ze dat weer lukt met deze generatie, lijkt dit een kaart te worden met de ideale prijs-prestatieverhouding.

Pluspunten

Minpunten

Gigabyte Aorus GeForce RTX 5070 Ti Master

De Aorus Master-uitvoering van Gigabyte zet vol in op de uitstraling. Met RGB-verlichting in de ventilators zelf en een extra display om je eigen plaatjes of tekst op weer te geven. Deze kaart valt goed op, voor zover de enorme afmetingen al niet opvallend genoeg waren. En ook hier krijg je een extra jaar garantie, maar aan al die opties zit doorgaans wel een meerprijs die je niet direct in de gameprestaties terugziet.

De Master is nipt de snelste in de test, maar één à twee procent verschil met de andere kaarten merk je in de praktijk niet. De prestaties wat betreft geluidsproductie en koeling zijn ook uitstekend, maar niet beter dan bijvoorbeeld de Gigabyte Gaming OC, die in theorie goedkoper moet zijn. Ook hier gaat dus op: áls de meerprijs te overzien valt, is het een heel mooie kaart.

Pluspunten

Minpunten

Conclusie

Direct na de lancering van de RTX 5070 Ti waren de kaarten vrijwel niet te beschikbaar, met als gevolg dat de prijzen omhoog knalden. De enige kaart waarvan we een adviesprijs hadden, was de geteste MSI die 889 euro zou moeten kosten. Maar het handjevol kaarten dat winkels hadden, werd al snel voor 1449 euro op de site gezet. En laten we duidelijk zijn: 1449 euro voor een RTX 5070 Ti is waanzin.

Wanneer de markt gestabiliseerd is, zul je kaarten voor minder dan 1000 euro zien. Het beste en meest nuchtere advies is dan ook om een model rond de basisadviesprijs te zoeken. Kijken we naar de prestaties, dan zien we dat die allemaal extreem aan elkaar gewaagd zijn. Er valt zeker wat te zeggen voor het betalen van een meerprijs voor een kaart die echt onhoorbaar stil is. En we kunnen ons voorstellen dat ook het uiterlijk meespeelt, zaken waar vooral de Palit GameRock en de Aorus Master op inspringen. Je zult zelf moeten bepalen welke van deze zaken je belangrijk vindt en wat de daadwerkelijke prijs is.

We verwachten dat de Gigabyte RTX 5070 Ti Gaming OC de beste balans krijgt tussen prijs, prestaties en extra mogelijkheden. Maar één ding blijft voor ons duidelijk: voor het gros van de RTX 5070 Ti-kopers zouden wij adviseren vooral naar de scherpste deal te blijven kijken.

De Quooker is niet voor niets populair: je tapt er direct koud, warm en kokend water uit, gewoon uit één kraan. Met de Quooker Cube komen daar nog twee mogelijkheden bij: daarmee krijg je ook de beschikking over gekoeld gefilterd water en gekoeld bruiswater direct uit de kraan. Maar hoe werkt dat precies? Wat komt er kijken bij het onderhoud? En wat kun je er in de praktijk allemaal mee?

Het oorspronkelijke Quooker-systeem bestaat uit een kraan en een reservoir dat kokend water levert. Dat reservoir, de PRO3 of COMBI, verwarmt water tot 100 graden en houdt het op temperatuur. De kraan zelf geeft daarnaast ook koud en warm leidingwater. Met de Cube voeg je gekoeld bruisend en gefilterd water toe aan dit aanbod. Daarmee levert de kraan voortaan vijf soorten water, zonder dat je iets anders hoeft te installeren.

De Cube is een compacte box die je in het keukenkastje bij de bestaande Quooker plaatst. Hij heeft een eigen koelsysteem, een aansluiting voor een CO₂-cilinder en een ingebouwd waterfilter. In combinatie met de juiste kraan – zoals de Quooker Fusion of Flex – kun je via een aparte bediening kiezen voor gekoeld plat of bruisend water.

Hoe werkt de Quooker Cube precies?

De Cube heeft drie belangrijke onderdelen:

©Quooker

Hoe werken kraan, boiler en Cube samen?

Het mooie van het Quooker-systeem is dat alles samenkomt in één kraan. De bediening is intuïtief: voor kokend water druk en draai je aan de ring, voor bruisend of gekoeld water gebruik je een combinatie van drukken. Elke waterstroom heeft een eigen bediening en beveiliging, zodat je je niet snel vergist.

De kraan is verbonden met twee reservoirs: één voor warm en kokend water, en één – de Cube – voor gekoeld en bruisend water. Beide systemen werken onafhankelijk, maar worden centraal bediend. Omdat het leidingwerk slim is aangelegd, komt er nooit een mengsel van water uit de kraan: je krijgt precies wat je vraagt.

Onderhoud: hoe zit het met het filter en de CO₂-cilinder?

Een CO₂-patroon is goed voor ongeveer zestig liter bruiswater. Hoe vaak je het moet vervangen hangt dus af van je verbruik. De cilinder zit aan de voorkant van de Cube en is eenvoudig te verwisselen. Je draait de oude los en bevestigt een nieuwe. De Cube geeft zelf aan wanneer het patroon leeg raakt, meestal met een knipperend lichtje of een kort piepsignaal.

Het filter moet ongeveer één keer per jaar worden vervangen, afhankelijk van de samenstelling van het leidingwater en je gebruik. Ook dit onderdeel zit aan de voorzijde van de Cube en kan zonder speciaal gereedschap worden losgehaald en vervangen. Zowel de filter als de CO₂-patronen zijn los verkrijgbaar bij Quooker en andere aanbieders.

Wat zijn de voordelen van een Quooker Cube?

De uitbreiding naar gekoeld gefilterd en bruisend water lijkt misschien luxe, maar in de praktijk is het verrassend handig. Je hoeft geen flessen spa of ander merk bruiswater meer te kopen, te koelen of op te bergen. Drinkwater tap je altijd fris uit de kraan, ook op warme dagen. En omdat het gefilterd is, smaakt het beter – vooral als je in een regio woont met veel kalk in het water.

Ook in de keuken merk je het verschil. Gefilterd water is prettig voor het zetten van koffie of thee, omdat het minder aanslag geeft en de smaak ten goede komt. Bij koken – denk aan rijst, pasta of soep – gebruik je schoner water. En voor babyvoeding of flesjes voelt het goed om water te gebruiken waarvan je weet dat het gezuiverd is.

Bruiswater is bovendien een fijne extra tijdens een diner of op een feestelijke tafel. Je maakt eenvoudig zelf limonade of cocktails, zonder dat je flessen hoeft te openen of ruimte in de koelkast hoeft vrij te maken. Het water komt gekoeld uit de kraan, direct klaar om te drinken of te mixen.

©Quooker

Kun je de Cube toevoegen aan je bestaande Quooker?

In veel gevallen wel. De Cube is ontworpen als uitbreiding op het bestaande systeem en kan worden aangesloten op de meeste recente Quooker-kranen, zoals de Fusion, Flex of Front. Quooker zelf geeft aan dat toevoegen kan bij kranen en reservoirs die geproduceerd zijn na oktober 2017. Oudere modellen zonder dubbele aansluiting zijn meestal niet geschikt. In dat geval kun je de Cube niet los installeren en is vervanging van de kraan nodig.

De aansluiting zelf is relatief eenvoudig. Je plaatst de unit in het keukenkastje, koppelt de waterleidingen en sluit het CO₂-patroon aan. De kraan herkent automatisch dat er een Cube is aangesloten, en activeert de extra functies. Als je twijfelt of jouw systeem geschikt is, kun je dit checken via het serienummer of contact opnemen met Quooker. Je witgoed- of keukenspecialist kan je ook verder helpen.

Tot slot

De Quooker Cube maakt een toch al slimme kraan nóg veelzijdiger. Zonder extra ruimte op het aanrecht en zonder extra apparaten in huis, krijg je direct toegang tot vijf soorten water. Of je nu thee zet, een flesje voor de baby vult, bruiswater serveert of gewoon een glas koel drinkwater wilt: alles komt uit één kraan, met één handbeweging. En dat maakt het dagelijks leven een stuk makkelijker.