Het is kerst! Dit helse jaar is nu toch echt bijna voorbij. Nog een paar dagen en dan is het 2021, waarin we hopelijk een flinke stap richting het ‘oude’ normaal kunnen zetten, weg van alle beperkingen. Tot die tijd kunnen we niets anders dan ons vastklampen aan de weinige dingen die nu wel kunnen. Gelukkig kwamen er dit jaar gewoon games uit en mogen die ook in een lijst samenkomen. Met gepaste trots en opluchting presenteren wij de 25 beste games van 2020. Houd afstand, was je handen stuk en ventileer je ruimtes en meningen.

Ho, ho, ho, wacht. Eerst nog even de uitleg. Met ‘wij’ bedoelen we de redactie van Gamer.nl. Onze redacteuren zijn na een volkomen beschaafd overleg tot deze lijst gekomen. Uiteraard hebben we daarbij alle recensies van het afgelopen jaar meegenomen, maar die zijn nooit leidend. Schrik dus niet als je een game in de lijst tegenkomt die hoger staat dan een ander spel met een hoger cijfer. Of schrik wel, maar wees in ieder geval gewaarschuwd.

We hebben ook nog een paar eenvoudige regels: het gaat om titels die dit jaar zijn uitgekomen. Among Us ga je dus niet tegenkomen. Verder zijn remasters uitgesloten van deelname. Remakes nemen we dan weer wel mee. Dan is het nu tijd om een halve minuut naar beneden te scrollen en meteen te kijken welke game op 1 staat. Tot zo…

…

Welkom terug! Hierbij presenteren we de overige games van de lijst.

25. Streets of Rage 4

Ontwikkelaar: Dotemu | Platform: pc, PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch

Voorheen moest je echt van de oude garde zijn wilde de naam Streets of Rage je iets zeggen. Vanaf dit jaar kan gelukkig ook een totaal nieuwe generatie kennismaken met een van de meest iconische series in het brawlergenre. Dat zijn zeg maar 2D-games waarin je iedereen grandioos in elkaar slaat. We leggen het nog maar even uit, want het brawlergenre zelf is ongeveer net zo antiek als Streets of Rage.

Streets of Rage 4 knalt dankzij de met de hand getekende en geanimeerde graphics prachtig van het scherm, onder begeleiding van opzwepende technomuziek. Nog belangrijker is dat het vechten zelf intens bevredigend voelt, waardoor het moeilijk is Streets of Rage 4 weer weg te leggen. Dit is geen spirituele reboot of remake, maar echt een waardig vervolg dat voortborduurt op het origineel. Na 26 jaar is dat een hele prestatie.

Lees de review

©PXimport

24. Bugsnax

Ontwikkelaar: Young Horses | Platform: pc, PlayStation 5, PlayStation 4

Kinda bug and kinda snack! De oorwurm van indiepopband Kero Kero Bonito stuitert al sinds de onthulling in juni door ons collectieve hoofd. Het lied haalde de Top 2000 helaas nét niet, maar de game zelf staat wel in de Top 25 – en dat is natuurlijk een veel prestigieuzere erkenning!

Bugsnax is een tamelijk krankzinnige game waarin je Muppet-achtige figuren moet helpen op een eiland dat verder bevolkt wordt door de titulaire bugsnax. Dat zijn een soort beestjes die dus, nou ja, een beetje insect en een beetje een snack zijn. Wandelende pannenkoeken met baconpootjes, honingbijen (als in: een bij, maar dan van honing) en pratende aardbeien; niets is te gek. En als je ze opeet, veranderen je ledematen in dat wat je net hebt verorberd. Los van alle gekkigheid is Bugsnax ook een hele humorvolle game met genoeg mysterie om tot het einde te blijven boeien. Daarna kun je altijd nog het liedje tot in den treure op Spotify afspelen.

Lees de review

©PXimport

23. Desperados 3

Ontwikkelaar: Mimimi Games | Platform: pc, PlayStation 4, Xbox One

Nog zo’n verloren gewaande serie uit een uitstervend genre dat dit jaar succesvol gereanimeerd werd: Desperados, één van de vele series die THQ Nordic de afgelopen jaren opkocht. Vervolgens zette THQ Nordic Mimimi Games aan het werk, een studio die bekend is van genregenoot Shadow Tactics: Blades of the Shogun. Het blijkt een slimme werkwijze die zijn vruchten duidelijk afwerpt.

De kleurrijke cast aan westernhelden worstelt zich door prachtig ontworpen diorama’s die barsten van de mogelijkheden. Het is een onvergeeflijke game die je echt uitdaagt elke situatie zo slim mogelijk aan te pakken, maar tegelijkertijd nooit forceert om één specifiek pad te bewandelen. Bovendien weet Desperados 3 op knappe wijze alle Western-clichés waar te maken zonder clichématig aan te voelen. Een prestatie om je cowboyhoed voor af te nemen.

Lees de review

©PXimport

22. Yakuza: Like a Dragon

Ontwikkelaar: Ryu Ga Gotoku Studio | Platform: pc, PlayStation 4, Xbox Series S en X, Xbox One

Karten door de straten van Yokohama of zingen tot we schor zijn in de karaokebar; het zat er in 2020 allemaal eventjes niet in. Of toch wel? Yakuza: Like a Dragon is een knotsgek avontuur dat barst van de bijzondere activiteiten met kleurrijke personages.

Maar laat je niet misleiden door de karikaturale lolligheid, want Yakuza: Like a Dragon weet óók een sterk staaltje sociale kritiek te leveren. In de hoofdrol vinden we vooral mannen van middelbare leeftijd die hun leven totaal niet op orde hebben, en het verhaal barst van de maatschappelijke vraagstukken. Dan heeft de game ook nog eens een fijn, strategisch, turn-based vechtsysteem. Dat Like a Dragon in de tweede helft wat meer aankomt op grinden, nemen we dan ook voor lief.

Lees de review

©PXimport

21. Paper Mario: The Origami King

Ontwikkelaar: Intelligent Systems | Platform: Nintendo Switch

Als je over Paper Mario praat, dan duurt het niet lang voor iemand The Thousand-Year Door noemt, waarschijnlijk voorafgegaan door ‘De laatste goede Paper Mario was…’. Sindsdien wordt de spelreeks niet meer onverdeeld positief ontvangen en gaan er zelfs allerlei wilde geruchten dat Shigeru Miyamoto een pesthekel heeft aan de papieren versie van zijn loodgieter. Dit jaar ging het gelukkig weer over hoe leuk de nieuwe Paper Mario is. Het is weliswaar geen volledige return to form, maar het is onmiskenbaar leuk, grappig en creatief.

Ook zonder de elementen die het een ‘volwaardige’ rpg zouden maken weet The Origami King het vechten interessant te houden. Hoogtepunten zijn de eindbazen, waarbij de nieuwe draai aan het vechten pas echt tot wasdom komt. Het ontwerp van de bazen zorgt ervoor dat je blijft glimlachen terwijl je hersenen op de achtergrond kraken. Ze zijn vrijwel allemaal gebaseerd op doodgewone kantoorartikelen, maar dan wel met een nogal dreigend aura.

Lees de review

©PXimport

20. Assassin's Creed Valhalla

Ontwikkelaar: Ubisoft Montreal | Platform: pc, PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One, Google Stadia

Niet iedereen zit altijd te springen om een zoveelste nieuwe Assassin’s Creed, maar de laatste jaren slaagt Ubisoft er toch steeds weer in om een hele goede game af te leveren. Dat is dit jaar niet anders: Assassin’s Creed Valhalla komt duidelijk uit hetzelfde nest als zijn voorganger Odyssey, maar weet zonder moeite weer tientallen uren te boeien.

Dat komt niet alleen door de nieuwe Viking-setting, al zorgt de uitstap naar het koude Noorwegen en regenachtige Engeland in ieder geval al meteen voor een eigen smoelwerk. Nee, Valhalla weet vooral te boeien doordat het allemaal nét wat kleinschaliger en daardoor beter behapbaar is dan Odyssey, en bovendien een aangename afwisseling kent tussen verhaal- en zijmissies. Toegegeven: er zitten wat bugs en rariteiten in, maar een wekenlange lockdown doorkomen is met Valhalla een koud kunstje.

Lees de review

©PXimport

19. Immortals Fenyx Rising

Ontwikkelaar: Ubisoft | Platform: pc, PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One Nintendo Switch, Google Stadia

The Legend of Zelda: Breath of the Wild zette in 2017 de nieuwe standaard voor openwereldgames. Toch is er sindsdien maar weinig veranderd aan de opzet van andere spellen binnen het genre en dat vinden we een gemiste kans. Met Immortals Fenyx Rising doet Ubisoft gelukkig wel een poging om wat innovaties van Breath of the Wild te ‘vertalen’. Dat werpt ook gelijk zijn vruchten af. Het voelt als een nog speelsere versie van Assassin’s Creed Odyssey, maar dan wel een stuk compacter. Daardoor loop je minder hard tegen de repetitieve keerzijde van de welbekende Ubisoft-formule aan.

Er is wel een ‘toren’ om te beklimmen om de kaart vrij te spelen, maar je kunt ook gewoon je eigen plan trekken. Zie je iets in de verte, dan kun en mag je erheen en vind je daar ongetwijfeld een interessante puzzel of op zijn minst een schatkist met spullen om je personage sterker te maken. De ontwikkelaars nemen het verhaal dat ze willen vertellen verder niet heel serieus en dat is precies wat deze game nodig heeft. Het schrijfwerk moet je liggen, maar uit alles blijkt dat ze de Griekse mythologie wel echt begrepen hebben. Bovendien levert de tekenfilmachtige stijl prachtige plaatjes op.

Lees de review

©PXimport

18. Tony Hawk's Pro Skater 1+2

Ontwikkelaar: Vicarious Visions | Platform: pc, PlayStation 4, Xbox One

De merknaam van Tony Hawk is de afgelopen jaren goed door het slijk gehaald, met als absolute dieptepunt Tony Hawk’s Pro Skater 5. Of was het Pro Skater HD? Of toch Shred? Afijn, aan die reeks slechte herinneringen is dit jaar godzijdank een einde gekomen. De Birdman is terug!

Met Vicarious Visions vond Activision eindelijk een ontwikkelaar die wel recht doet aan de erfenis van deze generatievormende serie. Dat is niet zo heel gek, want deze ontwikkelaar maakte aan het begin van de eeuw al uitstekende THPS-games voor de GameBoy Advance. De game voelt in alles precies zoals het origineel, waardoor je spiergeheugen van achttien jaar geleden moeiteloos kan aanspreken. Toch barst het spel van de nieuwe Park Goals en zijn trucjes uit de latere delen naadloos in de gameplay van de eerste twee games geweven. Het eindresultaat is een verrassend moderne game met de aantrekkingskracht van vroeger, toen alles nog beter was.

Lees de review

©PXimport

17. Call of Duty: Warzone

Ontwikkelaar: Infinity Ward | Platform: pc, PlayStation 4, Xbox One

Battle royale is ook in 2020 hip. Toch kwam de release van Call of Duty: Warzone in maart een beetje uit de lucht vallen. Toeval of niet, een paar dagen na de release van Warzone voerden veel landen een (al dan niet intelligente) lockdown in. Warzone groeide in korte tijd uit tot de meest succesvolle Call of Duty, met inmiddels 85 miljoen spelers.

Met de bijna perfecte gunplay van Modern Warfare als basis mag het geen verrassing heten dat Warzone een schot in de roos is. Het spel wordt doorlopend voorzien van nieuwe content en updates. De game begon met de map Verdansk voor honderdvijftig spelers, gebaseerd op de Modern Warfare-campagne. Inmiddels is daar Rebirth Island voor veertig spelers, gebaseerd op Black Ops, aan toegevoegd. Voorlopig zijn we nog niet af van Warzone, want de modus is inmiddels samengesmolten met Black Ops Cold War.

©PXimport

16. Ghost of Tsushima

Ontwikkelaar: Sucker Punch | Platform: PlayStation 4

Assassin’s Creed met Vikingen is leuk en aardig, maar een Assassin’s Creed in feodaal Japan zou misschien nóg leuker zijn geweest. Maar nu hoeft dat niet meer, want Sucker Punch was Ubisoft gewoon lekker voor met Ghost of Tsushima.

Ghost of Tsushima leent veel van Ubisofts gamereeks, maar voegt ook zoveel toe. Zo weet Sucker Punch de essentie van vechten met de katana perfect te vangen. Je voelt je machtig als je de combo’s naadloos aan elkaar rijgt, maar blijft toch altijd kwetsbaar. Ghost of Tsushima zal ons echter vooral bijblijven vanwege de schitterende vormgeving. Het eiland Tsushima is de grote ster, met de goudgele bossen, ijzig witte bergtoppen en purperen heidevelden. Onze Share-button is merkbaar gesleten tijdens het spelen van Ghost of Tsushima.

Lees de review

©PXimport

15. Crusader Kings 3

Ontwikkelaar: Paradox | Platform: pc

Hoeveel games ken je waarbij ook de submenu’s nog submenu’s hebben? Crusader Kings 3 kun je nooit een gebrek aan diepgang verwijten. De ingebouwde encyclopedie zegt genoeg over wat voor soort spel dit is: een strategiegame met een oneindige hoeveelheid aan uitkomsten die allemaal automatisch berekend worden, maar wel degelijk een bepaalde richting op geduwd kunnen worden. Dat is wel langetermijnwerk, want een ‘potje’ kan rustig honderden uren duren en minstens zoveel in-game jaren beslaan. In die tijd maak je beslissingen op macroniveau, zoals de oorlog verklaren aan een andere heerser of deze in het geniep laten vermoorden. Tegelijkertijd moet je ook allerlei persoonlijke relaties binnen je eigen rijk onderhouden, want voor je het weet bereidt je eigen zoon een moordaanslag op jou voor.

Crusader Kings 3 is in die zin een rollenspel pur sang. Je moet al die rollen van je personages ook echt ‘goed’ spelen, want als je te veel tegen hun karakter ingaat, heeft dat op den duur gevolgen. Is jouw huiselijke koning continu op pad, dan kan het goed zijn dat dit zijn huwelijk onder druk zet. En als dat dan weer leidt tot een affaire, dan zit je binnen de weliswaar vrij lange keren met een buitenechtelijk en wraakzinnig kind dat een claim op je troon legt. Die combinatie van grote vraagstukken en klein zeer maakt van Crusader Kings 3 de ultieme verhaalvertelgenerator.

Lees de review

©PXimport

14. Crash Bandicoot 4: It's About Time

Ontwikkelaar: Toys for Bob | Platform: PlayStation 4, Xbox One

Het werd wel eens tijd voor een nieuwe Crash Bandicoot. Na jarenlange sukkelige B-games en bijrolletjes zette Activision Crash Bandicoot enkele jaren terug opnieuw op de kaart met de uitstekende remake van de oorspronkelijke trilogie. Maar een volledig nieuwe Crash die ook nog eens heel erg goed zou zijn, daar konden we tot voor kort alleen maar van dromen.

Terwijl het eigenlijk zo simpel lijkt: zorg ervoor dat spelers supersoepel door prachtige levels kunnen springen terwijl de moeilijkheidsgraad steeds een klein beetje wordt opgeschroefd, en je hebt een Crash Bandicoot-game. Maar ja, wie beheerst die kunst van het simpel houden? Toys for Bob dus, want we durven wel te stellen dat Crash Bandicoot 4: It’s About Time de beste Crash Bandicoot-game ooit is.

Lees de review

©PXimport

13. Marvel's Spider-Man: Miles Morales

Ontwikkelaar: Insomniac Games | Platform: PlayStation 5, PlayStation 4

Spider-Man, Spider-Man, Miles Morales doet wat die andere Spider-Man ook kan. Insomniac wijkt met Miles Morales niet gek veel af van de eerste Spider-Man, maar is dat erg als je basis zo goed is?

Het vechtsysteem en de manier waarop Miles door de straten van New York swingt, is bijna identiek aan het avontuur met Peter Parker, ook al kan Miles elektriciteit als extra superkracht gebruiken. Miles’ ware superkracht is echter zijn menselijkheid. Zelden was onze vriendelijke buurtspinnenman zo erg een jongen uit de buurt. Daarnaast is Miles Morales voor PlayStation 5-bezitters bijna verplichte kost, al was het maar om ray-tracing in optima forma te ervaren.

Lees de review

©PXimport

12. Kentucky Route Zero

Ontwikkelaar: Cardboard Computer | Platform: pc, PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch

Kentucky Route Zero: TV Edition markeert het einde van een bijzonder project dat zeven jaar in beslag nam. Al in 2013 verscheen de eerste episode, maar pas dit jaar konden we Kentucky Route Zero in zijn geheel ervaren. En dat maakte indruk.

Kentucky Route Zero is een point-and-click adventure, maar dan zonder puzzels. Het heeft daardoor veel weg van een interactief boek. Droomachtige beelden en verhalen volgen elkaar op in een langzame, maar eindeloze stroom aan creativiteit. Beter schrijfwerk dan dit vind je niet zo snel in games.

Lees de review

©PXimport

11. Astro's Playroom

Ontwikkelaar: Asobi, SIE Japan Studio | Platform: PlayStation 5

Noem het een techdemo of zelfs PlayStation-propaganda, feit blijft dat Astro’s Playroom je op een onvergetelijke manier laat kennismaken met de nieuwe functies en franje van de PlayStation 5. Met name de controller schittert in aanwezigheid. Je voelt de ondergrond waarover Astro loopt letterlijk veranderen via kleine tikjes tegen je vingers. Van 3D Audio zijn we nog niet overtuigd, maar de haptische feedback in Astro’s Playroom maakte ons heel blij. We hebben nu al tastzin in wat PlayStation Studios en andere ontwikkelaars nog meer gaan doen met deze technologie.

Astro’s Playroom is bovendien een heel leuk ontworpen en geschreven game. In een paar uurtjes maak je een tijdreis door de geschiedenis van het merk PlayStation, dat toch alweer meer dan 25 jaar meegaat. Van massasuccessen als de PlayStation 2 en PSP tot obscure accessoires waarvan je het bestaan terecht alweer bent vergeten: het komt allemaal voorbij en is op inventieve wijze in de spelwereld verwerkt. Astro’s Playroom is na vr-game Astro Bot Rescue Mission al de tweede titel in deze ‘franchise’ die zich prima met de beste Mario-platformers kan meten. En dit keer kan iedereen ervan genieten, want het spel staat standaard geïnstalleerd op iedere PS5.

Lees de review

©PXimport

10. Final Fantasy 7 Remake

Ontwikkelaar: Square Enix | Platform: PlayStation 4

Dat er ooit een remake van Final Fantasy 7 zou komen was onvermijdelijk, maar toch bleek iedereen verrast toen het spel daadwerkelijk werd aangekondigd. Toen werd duidelijk dat Final Fantasy 7 Remake geen volledige remake is van Final Fantasy 7, maar slechts van een gedeelte van die game. De rest van het spel volgt later nog. Dat de remake ondanks die opmerkelijke keuze en lange ontwikkeltijd toch zo goed is geworden, mag je een klein wonder noemen. Als je het spel gespeeld hebt, dan weet je dat de makers vooral goed weten wat het origineel zo bijzonder maakte, maar ook wat echt veranderd moest worden.

Zo zijn de vele iconische personages veel meer uitgewerkt, want je komt met al die moderne pracht en praal niet meer weg met een paar zinnetjes getypte tekst. Het script is natuurlijk grotendeels intact gehouden, maar er is nu veel meer ruimte en aandacht voor de dialogen die het plot moeten voortstuwen buiten de tussenfilmpjes om. Daarnaast is het vechtsysteem gemoderniseerd en puilt de spelwereld uit van de details. Details waarvan je zweert dat ze echt in het origineel uit 1997 zaten, maar in werkelijkheid toen slechts uit driehoeken of rechthoeken Bestonden.

Lees de review

©PXimport

9. Spiritfarer

Ontwikkelaar: Thunder Lotus Games | Platform: pc, PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch Google Stadia

Een managementgame waarin al je favoriete personages doodgaan; dat klinkt als falend beleid. Toch is het precies de bedoeling van Spiritfarer. Je bent als Stella een soort gids voor de zielen en moet hen naar het hiernamaals leiden, met de nadruk op moet. Zij zijn nog niet helemaal klaar om afscheid te nemen van het leven, maar wel bijna. Aan jou de taak om de laatste loodjes te leggen. Hiervoor moet je steeds hun laatste verzoekjes inwilligen en ze ondertussen voeding en onderdak bieden op je boot. Dit managementaspect komt verrassend goed uit de verf en blijft gelukkig altijd leuk genoeg om je niet te gaan vervelen.

Je hebt het sowieso graag over voor de bewoners van je boot. Je raakt in korte tijd behoorlijk aan ze gehecht, want het zijn stuk voor stuk schatten van dieren. Het is daarom oprecht moeilijk om ze los te moeten laten. Tegen de tijd dat zij er klaar voor zijn, ben jij het niet meer. Je wilt ze nog veel vaker een knuffel geven, hun favoriete eten bereiden en luisteren naar de vele verhalen over vroeger. Daarmee leert Spiritfarer je een belangrijke les over afscheid nemen. Het is ook nog eens een verdraaid goede en bijzondere combinatie van het management- en metroidvania-genre.

Lees de review

8. Animal Crossing: New Horizons

Ontwikkelaar: Nintendo | Platform: Nintendo Switch

We kunnen niet om het culturele fenomeen heen dat Animal Crossing dit jaar werd. De spelreeks had altijd al fanatieke fans die honderden, zo niet duizenden uren besteedden om hun eigen dorp zo perfect mogelijk te maken, hoeveel schattige diertjes vol goede bedoelingen ze daarvoor ook weg moesten pesten. Die liefhebbers van het teruggezette uur werden bij dit deel overschaduwd door een nog veel grotere groep coronakampeerders.

Zij vonden troost en perspectief in het simpele leven van New Horizons. Waar je nog gewoon op bezoek kon bij elkaar. Waar het museum niet steeds dicht moest om moeilijk verdedigbare redenen. Waar je nog een huis kon kopen als starter. Wie had ooit gedacht dat een hypotheek afsluiten bij Tom Nook gunstig in de oren zou klinken? De werkwijze van Nintendo wat betreft online blijft helaas ondoorgrondelijk, maar alles was beter dan de realiteit van het afgelopen jaar. Animal Crossing: New Horizons maakte het verplicht dan wel vrijwillig thuisblijven een stuk draaglijker en verdient alleen al daarom een hoge notering in deze lijst.

Lees de review

©PXimport

7. Demon's Souls

Ontwikkelaar: Bluepoint Games | Platform: PlayStation 5

Een iconische en toonaangevende game als Demon’s Souls van een remake voorzien: dat moet je maar net durven. Gelukkig weet ontwikkelaar Bluepoint Games heel goed hoe je een spel moderniseert zonder de identiteit van het origineel uit het oog te verliezen. De studio ging de mist in maar kwam terug. Ja, dat is een referentie naar het verhaal van Demon’s Souls. Dankzij deze prachtige remake maakt een nieuwe generatie kennis met deze klassieker. Het blijft een obscure game, maar er zijn gelukkig wel wat elementen versimpeld, verduidelijkt of gewoonweg verbeterd.

De kern is echter nog precies hetzelfde als meer dan tien jaar geleden. Dat Demon’s Souls na al die tijd weer relevant is komt echt niet alleen door de fantastische make-over die het spel heeft gekregen. Deze eerste soulslike heeft niet voor niets een nieuw genre voortgebracht. Het mysterie, de sfeer, het doordachte levelontwerp, de ontlading als je eindelijk die ene baas hebt verslagen: Demon’s Souls staat nog altijd als een huis en kan dankzij de grondige renovatie van Bluepoint weer tien jaar mee.

Lees de review

©PXimport

6. Flight Simulator 2020

Ontwikkelaar: Asobo Studio, Turn 10 Studios | Platform: pc

Vliegtuigen hebben een heel sterke aantrekkingskracht, getuige de aanhoudende drukte op Schiphol. Voor de andere mensen die hun vakantie toch maar besloten uit te stellen is er Flight Simulator 2020, de ultieme openwereldgame. Het spel simuleert letterlijk de hele wereld, inclusief actueel vliegverkeer en real-time weersomstandigheden. Misschien is het een idee om rakelings langs andere vliegtuigen te vliegen en naar de passagiers te schreeuwen waarom ze in hemelsnaam nu een zonvakantie menen te moeten boeken?

Aan Flight Simulator 2020 heeft het in ieder geval niet gelegen, want het is redelijk onwerkelijk hoe werkelijk het allemaal is. Je kunt natuurlijk als argument opvoeren dat het niet ‘echt’ een game is, maar je bestuurt het als een spel en het bevat ook zonder meer spelelementen. Daarmee is de kous wat ons betreft af. Bovendien biedt de game ook veel opties om het realistischer dan wel minder realistisch te maken. Zo is het nieuwe deel zowel voor virtuele piloten met veel vlieguren als minder frequente flyers even geschikt.

Lees de review

©PXimport

5. Spelunky 2

Ontwikkelaar: Mossmouth, Blitworks | Platform: pc, PlayStation 4

Hoe maak je een vervolg op een spel dat iedere keer dat je het opstart weer anders is? Heeft zo’n spel wel een vervolg nodig? En kan het vervolg nog wel genoeg nieuws en beters bieden dan? Het antwoord op al die vragen is Spelunky 2. Het eerste deel was al nagenoeg perfect in zijn opzet, maar deze opvolger vernieuwt de juiste dingen en houdt verder vooral hetzelfde wat hetzelfde moet blijven. Alles is immers toch weer anders in de volgende ‘run’. Spelunky 2 is wel een roguelike voor de puristen van het genre, want je begint steeds weer van vooraf aan en met lege handen zodra je ergens in de grottenstelsels sneuvelt.

Zo ging dat in de eerste Spelunky ook al, maar dit keer zijn er nog meer geheimen en alternatieve routes te ontdekken. Er is ook weer iedere dag een nieuwe opdracht om te proberen en de speelbare personages zijn veel meer divers. En er is nu online coöp, wat de herspeelbaarheid en houdbaarheid van Spelunky 2 nog groter maakt dan bij zijn voorganger.

Lees de review

©PXimport

4. Half-Life: Alyx

Ontwikkelaar: Valve | Platform: pc

2020 was een raar, bizar, uniek, bijzonder jaar dat zijn weerga niet kent. Wat? Coronapandemie? Lockdown? Oh ja, dat was er ook. Maar het is óók het jaar waarin Valve weer eens een game uitbracht. Wie had dat ooit nog voor mogelijk gehouden?

En dan is Half-Life: Alyx ook nog eens niet zomaar een game. Het is om te beginnen een hele goede game, maar ook een hele goede vr-game. Virtual reality is in 2020 allang niks nieuws meer, maar echte killer apps zijn nog altijd bijzonder. Half-Life: Alyx daarentegen is van begin tot eind een genot om te spelen, ook al is de game niet altijd even origineel, zitten er hier en daar wat bugs in en mochten de laadtijden best wat korter. Veel belangrijker om je in te prenten is dat Half-Life: Alyx echt die volwaardige Half-Life-game is waar we zo bizar lang op hebben gewacht. Tenminste, voor de bezitters van een vr-bril dan.

Lees de review

©PXimport

3. Ori and the Will of the Wisps

Ontwikkelaar: Moon Studios | Platform: Xbox Series X en S, Xbox One, pc, Nintendo Switch

De tweede Ori werd begin dit jaar nog getergd door allerlei technische problemen, wat het spel voor sommige mensen nagenoeg onspeelbaar maakte. Dat liet een zure nasmaak achter, maar daar merken we nu gelukkig weinig tot niks meer van. De ontwikkelaar heeft zijn uiterste best gedaan om alle kwesties zo snel mogelijk te verhelpen en sindsdien ook nog een Switch- en Xbox Series X en S-versie uitgebracht, alle twee op hun eigen manier een verbluffende technische prestatie. We kunnen daarom niet anders dan Ori and the Will of the Wisps een plek in de top drie gunnen, want het is een fantastische game en op ieder vlak een verbetering ten opzichte van zijn voorganger.

De gelaagde spelwereld leeft nog meer, het vechtsysteem is behoorlijk uitgebreid en daadwerkelijk leuk dit keer, de baasgevechten zijn nog spectaculairder, de muziek is op een of andere manier ook mooier, en ga zo maar door. Dit is een vervolg waarvan je alleen maar kunt dromen, dus vergeven we die opstartproblemen met liefde. Bij gebrek aan Hollow Knight: Silksong mag Ori and the Will of the Wisps zich voorlopig de kroonprins van het metroidvaniagenre noemen.

Lees de review

©PXimport

2. The Last of Us: Part 2

Ontwikkelaar: Naughty Dog | Platform: PlayStation 4

The Last of Us: Part 2 is zonder twijfel de meest besproken game uit deze Top 25. Dat begon al toen belangrijke plottwists vroegtijdig uitlekten en ‘het internet’ op zijn achterste poten stond – en wel even in die houding bleef staan. Gelukkig kon de meerderheid wel genieten van een van de meest bijzondere verhalen ooit in een game verteld.

Of ja, genieten? Is dat het juiste woord om te gebruiken bij The Last of Us: Part 2? Misschien is een pandemiejaar niet zo’n gelukkige timing voor een game als deze, maar hoe dan ook kwam The Last of Us: Part 2 keihard aan, met pijnlijke, emotionele scènes die diep raken. Natuurlijk staan het fenomenale acteerwerk, de prachtige omgevingen en ongekend vloeiende animaties buiten kijf en worden al dat soort zaken terecht veelvuldig geprezen. Maar uiteindelijk staan al die hoogstandjes vooral in dienst van het verhaal.

The Last of Us: Part 2 verscheurt je emotioneel en laat je verwrongen achter. Dat is iets waar je van moet houden. Sommige mensen hebben een halfjaar later nog steeds moeite om over The Last of Us te praten, anderen raken er maar niet over uitgepraat. Feit is wel dat games van deze kwaliteit én met deze impact zeer zeldzaam zijn. Voor onze gemoedsrust is dat misschien maar beter, en het levert The Last of Us: Part 2 nét geen eerste plek op in onze Top 25.

Lees de review

©PXimport

1. Hades

Ontwikkelaar: Supergiant Games | Platform: pc, Nintendo Switch

Hades is de best spelende game van het jaar, zo valt te lezen in onze recensie van het spel. Onze waardering voor de nieuwste titel van Supergiant Games gaat overigens veel verder dan dat. Eigenlijk verdient ieder aspect van de game een prijs. De muziek, het ontwerp van de personages, de hitsige en toch wholesome dialogen. Dit is zo’n spel waarvan je de invloed twintig jaar later hopelijk nog merkt. Hades heeft het vrij ontoegankelijke roguelite-genre toegankelijk weten te maken en daarmee een nieuwe doelgroep aangeboord. Andere ontwikkelaars kunnen hier voor een zacht prijsje de vruchten van plukken, mits ze snappen wat Hades zo goed doet.

Wij raken er maar niet over uitgepraat, dus laat het ons zo kort mogelijk uitleggen. Wat een roguelite zo leuk maakt is dat je iedere zogeheten ‘run’ weer een ander spel speelt. Je hebt weliswaar dezelfde basisbewegingen en vecht waarschijnlijk tegen dezelfde vijanden in dezelfde omgevingen, maar toch voelt alles anders. De volgorde, de precieze lay-out van de levels, de voorwerpen die je vindt, en in het geval van Hades de vaardigheden die je krijgt van alle Griekse goden die je maar wat graag willen helpen. Iedere run is uniek en vormt zo in zekere zin zijn eigen verhaal en spelervaring. Dat is precies de reden waarom Spelunky 2 op 5 staat in deze lijst: heel veel mensen gaan enorm goed op die cyclus van proberen, doodgaan, leren, weer proberen en daarna ook weer doodgaan. Zelfs als je de cyclus doorbreekt en het spel ‘uitspeelt’, is er weinig reden om niet meteen weer door te gaan.

©PXimport

Dit maakt het genre tegelijkertijd nogal ontoegankelijk, want veel mensen vinden het heel vervelend als ze hun voortgang kwijtraken en weer opnieuw moeten beginnen. Hades draait dat idee in zekere zin om en beloont spelers juist als ze doodgaan. Iedere keer dat je sterft gaat het verhaal een stukje verder, in welke richting dat dan ook mag zijn. De onderwereld van het spel wordt bevolkt door allerlei kleurrijke personages en je gaat precies evenveel van ze houden. Ok, misschien iets meer van Megaera, Dusa en Thanatos… Ze leveren ieder op hun eigen manier een bijdrage aan je motivatie om door te willen blijven spelen. Nee jij niet, Theseus…

‘Mislukt’ je ontsnappingspoging uit de hel, dan kun je weer met al die mensen praten. Dat maakt het sowieso de moeite waard, of je het symbolische einde, echte einde of echte échte einde nu hebt gehaald of niet. Sowieso geeft Hades je geleidelijk steeds meer middelen, waardoor de kans dat je de oppervlakte bereikt vanzelf groter wordt. Wil het dan nog niet vlotten? Dan is er een God-modus om je nog een extra duwtje in de rug te geven. Uiteindelijk gaat het lukken. Zo is Hades nagenoeg voor iedereen, zonder ook maar iets in te leveren op de eigenschappen waarvan zijn genregenoten het vooral moeten hebben.

Lees de review

©PXimport

Dit waren de beste 25 games van 2020 volgens Gamer.nl! Heb je de behoefte om meer te lezen over deze fantastische titels? Lees dan ook de Favorieten van de Redactie, waarin veel games uit dit artikel op persoonlijke wijze worden besproken.

Houd je van knutselen én automatiseer je alles in en om je huis met Home Assistant? Kijk dan zeker eens naar ESPHome. Je kunt eindeloos variëren met componenten. Dankzij de koppeling met Home Assistant bouw je gemakkelijk en voor weinig geld een lichtschakelaar of sensor, om maar wat te noemen. De LVGL-bibliotheek zorgt ervoor dat je nu ook eenvoudig met een touchscreen en zelfbedachte gebruikersinterface kunt werken. We laten zien hoe dat werkt met tips voor passende projecten.

ESPHome maakt het heel makkelijk om apparaten te maken voor een slim huis, zoals je eigen sensors. Zo bouwden we eerder al eens een luchtkwaliteitsmonitor, een infraroodzender/ontvanger en een controller met drukknoppen en leds, waarmee je apparaten kunt bedienen en de status aflezen. Hoe je dat doet, lees je in dit artikel: Zo maak je met ESPHome apparaten geschikt voor je smarthome.

De basis voor ESPHome is een kleine, voordelige en zuinige microcontroller, meestal de ESP32. ESPHome ondersteunt enorm veel componenten en biedt daardoor haast onbegrensde mogelijkheden. We helpen je kort op weg met ESPHome, maar gaan ook meteen een stapje verder met de toevoeging van een touchscreen en de LVGL-bibliotheek. Daar kun je sinds augustus 2024 officieel gebruik van maken binnen ESPHome.

Met LVGL kun je aan de hand van widgets een grafische gebruikersinterface opbouwen en weergeven (zie kader ‘Grafische interfaces met widgets’). Soms kom je de term HMI (Human Machine Interface) tegen, waarmee een grafische gebruikersinterface voor het bedienen van apparatuur wordt bedoeld.

De kracht van ESPHome is dat je niet alleen lokaal aangesloten apparaten bedienbaar kunt maken, bijvoorbeeld via een relais, maar ook alle apparaten die je binnen Home Assistant gebruikt.

1 Wat gaan we doen?

Met ESPHome kun je relatief eenvoudig apparaatjes voor je slimme huis maken. Een voordeel ten opzichte van bijvoorbeeld Arduino en MicroPython is dat je niet hoeft te programmeren. Je hoeft alleen een configuratiebestand te maken waarin je de gebruikte microcontroller, verbindingsgegevens voor je wifi-netwerk en alle aangesloten componenten aanduidt. Hierna wordt firmware gemaakt en weggeschreven op je microcontroller. Alleen die eerste keer is dit soms wat lastig. Heb je het eenmaal werkend? Alle keren erna kun je heel eenvoudig de configuratie aanpassen en over-the-air (OTA) naar de microcontroller sturen.

In dit artikel gaan we met LVGL werken. Hiermee kun je binnen ESPHome grafische interfaces maken via widgets. Voor veel projecten zul je daarom niet eens componenten hoeven aan te sluiten, maar heb je genoeg aan een touchscreen. Denk bijvoorbeeld aan een lichtknop en helderheidsregeling voor een slimme lamp in Home Assistant, zoals we in dit artikel demonstreren. Je kunt natuurlijk ook geavanceerdere gebruikersinterfaces maken voor vrijwel elk apparaat in Home Assistant.

©pozitivo - stock.adobe.com

Je kunt bijvoorbeeld zelf een gebruikersinterface voor je slimme lampen bouwen, zodat je ze eenvoudig kunt bedienen.

2 Wat heb je nodig?

Wat hardware betreft, is het vrij eenvoudig. De ESP32-chip heeft snel de voorkeur boven de verouderde ESP8266-versie, zeker als je met een touchscreen gaat werken. De Raspberry Pi Pico W (zie gelijknamig kader) is ook een optie, maar die wordt nog niet volledig ondersteund binnen ESPHome.

Makkelijk om mee te starten is een eenvoudig ontwikkelbordje rondom de ESP32 dat je voor ongeveer 5 euro kunt aanschaffen. Het is wel fijn als je hier goede documentatie bij hebt, zodat je op zijn minst weet waar alle aansluitingen zitten.

Er zijn diverse varianten van de ESP32-module. Bekende opties zijn de ESP-WROOM-32E, ESP32-C3 en ESP32-S3. De ESP32-C3 wordt vaak in extra compacte bordjes gebruikt, die je onder de naam ‘super mini’ tegenkomt – handig als je niet veel aansluitingen nodig hebt of niet veel ruimte hebt.

De ESP32-S3 is een fijne optie vanwege de beschikbaarheid van PSRAM (Pseudo Static RAM), een voordelig type werkgeheugen dat onder meer nuttig is bij grafische toepassingen. Staat een touchscreen centraal in jouw project en wil je snel van start, overweeg dan een model met ingebouwde ESP32-chip (zie volgende paragraaf).

De ESP32-module is in verschillende uitvoeringen verkrijgbaar.

3 Touchscreen

Als je een touchscreen gaat gebruiken in je ESPHome-project, dan kun je eventueel een los exemplaar op de microcontroller aansluiten en configureren. Maar je kunt ook een touchscreen met ingebouwde ESP32 kiezen. Dat is vaak veel handiger en goedkoper. Je hoeft niet te solderen en kunt direct een gebruikersinterface bouwen in YAML-code. Het scheelt ook wat tijd. Bovendien zijn er zelfs modellen compleet met behuizing.

Kies een scherm dat door ESPHome wordt ondersteund. De website van ESPHome geeft goede suggesties. Je kunt ook afgaan op ervaringen van anderen. Het kan dan een iets grotere uitdaging zijn om de juiste configuratie voor je display in ESPHome te vinden. Je zult daarbij waarschijnlijk wel even moeten experimenteren, niet alleen bij het instellen van je display, maar ook bijvoorbeeld voor het touchgedeelte. Zelfs bij het vrij gangbare touchscreen dat we in dit artikel gebruiken, was dat een beetje prutsen.

Kies een touchscreen dat door ESPHome wordt ondersteund.

4 Scherm met ESP32

Voor dit artikel hebben we een eenvoudige ESP32-2432S028 gebruikt, met een resistief touchscreen van 2,8 inch met 240 × 320 pixels. Dit model wordt ook wel de ‘Cheap Yellow Display’ genoemd, wat vooral met de gele printplaat te maken heeft.

Er zijn meerdere varianten. Zo wordt in de schermpjes vaak de ILI9341-chip als aansturing gebruikt, maar soms ook de ILI9342, zoals in ons exemplaar. Dat vergt dan een heel kleine, maar noodzakelijke aanpassing in je configuratie.

Je kunt het scherm flexibel inzetten voor je IoT-projecten. Zoek je een wat groter touchscreen, dan kun je bijvoorbeeld de CrowPanel van Elecrow overwegen. Die is er in een versie van 5 inch (ca. 32 euro) en 7 inch (ca. 42 euro), inclusief acrylbehuizing en verzending via de fabrikant. Beide versies hebben een touchscreen met hoge resolutie van 800 × 480 pixels en zijn voorzien van de modernere ESP32-S3-chip. Het touchscreen is capacitief, wat zeker voor kleinere bedieningselementen fijner werkt dan het resistieve touchscreen in ons goedkope alternatief.

Tegenwoordig bestaan er ook ronde touchscreens. Een leuke optie (zij het met beperkte schermruimte) is de ESP32-2424S012 met een ESP32-C3-microcontroller, een rond kleuren-touchscreen van 1,28 inch en in een witte of zwarte behuizing. Makerfabs heeft een vergelijk schermpje zonder behuizing. De LilyGo T-RGB heeft een wat groter 2,1inch-scherm (zonder behuizing), maar is ruim twee keer zo duur.

De ESP32-2432S028 is een voordelig scherm (onder), een wat duurder alternatief is het capacitieve 5inch-aanraakscherm met ESP32 van Elecrow (boven).

5 Add-ons voor ESPHome

Hoewel je bijvoorbeeld een pc met Python kunt gebruiken voor het bewerken van je configuratiebestanden en het flashen van de microcontroller met de software voor ESPHome, is het meestal veel makkelijker om de add-on voor ESPHome binnen Home Assistant te gebruiken. Dat geeft ook een ander groot voordeel: je kunt de configuratie voor alle apparaten met ESPHome binnen Home Assistant beheren. Je zult zeker in de testfase veel wijzigingen aan de configuratie moeten maken.

Via de add-on voor ESPHome voeg je eenvoudig microcontrollers toe.

6 Microcontroller toevoegen

We gaan nu een verse microcontroller toevoegen. Je kunt eventueel ESPHome Web gebruiken om de microcontroller voor te bereiden voor gebruik met ESPHome, maar wij geven zoals gezegd de voorkeur aan de ESPHome-add-on, die je binnen Home Assistant kunt openen.

Je kunt voor deze methode de microcontroller gewoon via usb aansluiten op je eigen pc, maar dit vereist wel dat je Home Assistant opent via een beveiligde https-verbinding. Lukt dat niet? Als alternatief kun je de microcontroller ook via usb aansluiten op het systeem met Home Assistant zelf, voordat je verder gaat in ESPHome.

Het dashboard van ESPHome toont alle toegevoegde apparaten.

Ook leuk: Werk met wat je hebt: creëer je eigen alarmsysteem met Home Assistant

7 Configuratie

Klik binnen ESPHome op New device om een nieuwe microcontroller te initialiseren. Vul bij Name een naam in voor het apparaat. Bij Network name vul je de naam (SSID) in van het wifi-netwerk waarmee de microcontroller moet verbinden en bij Password het bijbehorende wachtwoord. Klik dan op Next.

In de volgende stap zal ESPHome een configuratiebestand maken, firmware bouwen en de microcontroller flashen. Klik daarvoor dus eerst op Connect. Als het goed is, kun je nu de com-poort selecteren waarmee de microcontroller is verbonden. Zie je geen com-poort, dan zul je eerst drivers moeten installeren. De instructies krijg je als je het venster sluit zonder een com-poort te selecteren. Als de verbinding is gelukt, zal de installatie verdergaan. Lukt het niet? Dan kun je kiezen voor Skip this step gevolgd door een handmatige configuratie.

Vul een naam in en de details voor het wifi-netwerk.

8 Touchscreen met ESP32

We gebruiken in dit artikel zoals gezegd de ESP32-2432S028 als voorbeeld. Dit is een touchscreen met ingebouwde ESP32-chip. Dit apparaatje kun je direct toevoegen aan ESPHome: precies zoals in paragraaf 7 staat omschreven, al moesten we in dit geval na het aanwijzen van de com-poort wel de boot-knop even indrukken.

Overigens bevat het apparaat meestal een voorgeprogrammeerde demo met een gebruikersinterface op basis van LVGL. Die zie je als je hem zo uit de doos op een voeding aansluit. Je kunt daarmee meteen de werking controleren. Je zult bij een model met resistief aanraakscherm overigens iets harder moeten drukken dan je misschien gewend bent.

We gebruiken dit voordelige 2,8inch-aanraakscherm, dat ook wel ‘Cheap Yellow Display’ wordt genoemd.

9 Schermconfiguratie

Na het toevoegen van je touchscreen heb je direct een basisconfiguratie voor ESPHome. Via Edit kun je deze configuratie aanpassen. Zowel voor het aansturen van het display als de registratie van het aanraken wordt SPI (Serial Peripheral Interface) gebruikt. Voor onze ESP32-2432S028 is dit de configuratie, rekening houdend met de gebruikte interne GPIO-pinnen:

We voegen nu eerst de configuratie van het display toe en in paragraaf 11 het touchgedeelte. Voor het display is de configuratie als volgt:

Merk op dat er ook een (oudere) variant van dit touchscreen is met de ILI9341. In dat geval gebruik je model: ILI9341 en invert_colors: false. Na het maken van de aanpassingen kies je Install. Je kunt nu kiezen hoe je de firmware wilt overbrengen. Meestal kies je Wirelessly voor over-the-air-updates. Het apparaat hoeft daarbij niet meer met jouw pc te zijn verbonden.

Binnen ESPHome kun je eenvoudig de configuratie bewerken.

10 LVGL-bibliotheek

Binnen ESPHome kon je voorheen met displays werken door binnen de component display met lambda bijvoorbeeld teksten met een bepaald lettertype naar je scherm te sturen. Als je LVGL gaat gebruiken, gebruik je geen lambda meer, maar alleen LVGL en widgets. Als eerste voegen we de LVGL-bibliotheek toe aan de YAML-code:

De optie buffer_size is ons geval noodzakelijk, vanwege de afwezigheid van PSRAM. In paragraaf 13 voegen we ook nog widgets toe. Omdat we dat hier nog niet hebben gedaan, zie je na het flashen als het goed is een demo met een knop, checkbox, cirkel met tekst en schuifbalk.

11 Configuratie touchscreen

Bediening via het scherm is nog niet mogelijk. Daarvoor moeten we het touchscreen toevoegen aan de configuratie van ESPHome:

Bewaar de aanpassingen en installeer de nieuwe firmware. Controleer of je de demo goed kunt bedienen. De regels onder on_touch zorgen dat in de logs de geregistreerde coördinaten worden getoond. Er kunnen aanpassingen nodig zijn in de regels onder calibration en transform.

12 Backlight

Het display is voorzien van een achtergrondverlichting (backlight) via pin 21. We definiëren deze output als volgt:

Daarna configureren we de achtergrondverlichting, waarbij we verwijzen naar de hierboven gedefinieerde output.

Na het flashen zal de backlight standaard aanstaan. Eventueel kun je deze vanuit Home Assistant aan- en uitzetten en de helderheid ervan regelen, bijvoorbeeld op basis van afwezigheid. Je kunt ook een script maken om de helderheid bij inactiviteit terug te brengen. Daarvoor verwijzen we je naar het uitgewerkte voorbeeld op GitHub (zie kader ‘Code downloaden’).

Binnen Home Assistant kun je eventueel ook de backlight aan- en uitzetten.

13 Widgets toevoegen

Onder de regel lvgl kun je nu de gewenste LVGL-componenten toevoegen aan je YAML-configuratie. Denk aan bijvoorbeeld knoppen, schuifregelaars, grafieken of labels. In dit voorbeeld voegen we aan de bovenkant alleen twee widgets toe voor een dimbare led, te weten een schakelaar (button) en schuifregelaar (slider).

De meeste opties dienen voor het positioneren van de widget. We geven bijvoorbeeld de breedte (width) en hoogte (height) aan, halen de widgets iets van de rand of met x en y, en regelen de uitlijning met align. Het gedeelte bij on_click zorgt dat de bewuste lamp in Home Assistant wordt omgeschakeld bij het klikken op de button. Voor de slider doen we hetzelfde onder on_release. Die acties zijn overigens om veiligheidsredenen niet direct mogelijk. In paragraaf 16 leggen we uit hoe je dit kunt toestaan.

We voegen in dit voorbeeld alleen twee eenvoudige widgets toe.

14 Interactie met Home Assistant

De entiteit voor de dimbare lamp heeft in Home Assistant de naam light.wledkantoor. De waardes zijn nodig om de widgets de juiste status te kunnen geven. Daarom voegen we hieronder een binary_sensor toe voor de status (aan of uit) en een sensor voor het helderheidsniveau. We werken vervolgens bij on_state en on_value de widgets bij als de status verandert in Home Assistant. Bij id vul je uiteraard de id van de betreffende widget in.

Gebruik de logfunctie om te zien of bijvoorbeeld een status verandert.

15 Toevoegen aan Home Assistant

De add-on voor ESPHome hebben we gebruikt om de microcontroller van firmware te voorzien. Maar je zult het apparaat hierna nog wel moeten toevoegen aan Home Assistant. Dat is heel eenvoudig: het wordt automatisch gevonden. In Home Assistant zie je via Instellingen / Apparaten en diensten het bewuste apparaat direct terug op het tabblad Integraties. Klik op de knop Toevoegen om het aan Home Assistant toe te voegen.

Het apparaat met ESPHome moet je nog toevoegen aan Home Assistant.

16 Acties toestaan

Als je het touchscreen bedient, zal Home Assistant een melding geven dat het ESPHome-apparaat heeft geprobeerd een actie in Home Assistant uit te voeren. Standaard is dit om veiligheidsredenen niet toegestaan, maar dit is eenvoudig op te lossen.

Ga naar Instellingen / Apparaten en klik dan onder het kopje Geconfigureerd op ESPhome. Achter het bewuste apparaat klik je vervolgens op Configureren. Zet een vinkje bij Toestaan dat het apparaat Home Assistant-acties uitvoert. Klik op Verzenden. Hierna zijn alle acties zoals het omschakelen van de lamp en regelen van de helderheid wel toegestaan.

Zorg dat het apparaat acties in Home Assistant mag uitvoeren.

Met slimme stekkers verander je je huis eenvoudig in een smart home: steek ze in een gewoon stopcontact, sluit er lampen of je televisietoestel op aan en regel via een app of met je stem bijvoorbeeld dat ze automatisch worden uitgeschakeld. Zo voorkom je onnodig stroomverbruik doordat apparaten niet meer op stand-by blijven staan. Maar slimme stekkers gebruiken zélf ook stroom. Welke zijn zuinig genoeg om écht geld te besparen?

Ook lezen: Stroomvreters: deze apparaten in huis verbruiken meer energie dan je denkt

Slimme stekker of slim stopcontact?

De termen slimme stekker en slim stopcontact worden door elkaar gebruikt. Dat is een beetje verwarrend, maar wel begrijpelijk: het is een apparaat met aan de ene kant een stekker (voor je 'domme' stopcontact) en aan de andere kant een slim stopcontact. In dit artikel hanteren we de benaming slimme stekker.

Zo bespaart een slimme stekker stroom

Een slimme stekker helpt je stroom besparen door apparaten automatisch uit te schakelen, bijvoorbeeld 's nachts. Zo verbruikt je televisie geen stroom meer in de stand-bymodus. Je kunt instellen dat alle apparatuur op vaste tijden uitschakelt, bijvoorbeeld zodra je gaat slapen. Je kunt ook met één druk op de knop alle lampen en andere apparaten uitschakelen, zodat je niets vergeet. Slimme stekkers uit een hogere prijsklasse bieden bovendien inzicht in je stroomverbruik. Daardoor kun je gerichter energie besparen.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Verbruik van een slimme stekker

Tegenover de besparing staat het eigen stroomverbruik van slimme stekkers. Dat begint bij zo'n 0,3 watt en loopt op tot 2 watt. Niet veel, maar ze staan wel 24 uur per dag en 365 dagen per jaar aan. De zuinigste modellen verbruiken daardoor op jaarbasis 2,6 kWh (0,3 watt × 24 uur × 365 dagen ÷ 1000). Bij een stroomprijs van 0,30 euro per kWh komt dat neer op 0,79 euro per jaar. Een slimme stekker die 2 watt verbruikt kost op jaarbasis 5,26 euro. In een slim huis gebruik je al snel 10 slimme stekkers, waardoor je op jaarbasis aardig wat geld kunt besparen door de zuinigste modellen uit te kiezen.

Denk aan de compatibiliteit

Alleen letten op het stroomverbruik van een slimme stekker is niet genoeg. Het is minstens zo belangrijk dat de stekker goed samenwerkt met jouw slimme netwerk. De meeste modellen werken met Google Home en Amazon Alexa, terwijl Apple HomeKit selectiever is. Check daarom altijd de productbeschrijving om zeker te weten dat de slimme stekker bij jou thuis werkt.

Stroomverbruik en verbindingstype

Waar komt het grote verschil in stroomverbruik tussen slimme stekkers vandaan? Dat heeft alles te maken met de verbinding met je thuisnetwerk. De meeste stekkers gebruiken wifi om bereikbaar te blijven, zodat jij ze op afstand kunt bedienen. Maar wifi verbruikt relatief veel energie – het signaal is eigenlijk krachtiger dan nodig is voor dit soort toepassingen.

Een zuiniger alternatief is een hub die het wifisignaal omzet naar een lichter protocol, zoals Zigbee of Z-Wave. Die vormen een soort schakel tussen je netwerk en de slimme stekkers. Het grote voordeel: dit soort verbindingen verbruiken vaak minder dan 0,5 watt.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Zigbee en Z-Wave

De zuinige protocollen die gebruikt worden zijn Zigbee en Z-Wave en die werken allebei prima. Maar ze zijn niet verenigbaar met elkaar. Je zult dus één systeem moeten kiezen. Daarnaast heb je een centrale hub nodig om alles aan elkaar te koppelen. Dat is een kleine investering die zich, door de lagere stroomkosten, snel terugverdient.

Verbruik van hubs voor Zigbee en Z-Wave

Voor een compleet beeld moeten we ook kijken naar het stroomverbruik van een Zigbee- of Z-Wave-hub. Zigbee-hubs verbruiken doorgaans tussen de 0,5 en 3 watt. Sluit je meerdere slimme stekkers of andere apparaten aan, dan verdien je dat al snel terug ten opzichte van wifi. Z-Wave-hubs verbruiken wat meer, meestal tussen de 2 en 10 watt.

Ook qua veelzijdigheid zijn er verschillen. De Philips Hue Bridge (Zigbee) is bijvoorbeeld erg zuinig, met een verbruik tussen de 0,5 en 1 watt. Maar deze werkt uitsluitend met Philips Hue-apparaten.

Een slimme start is het halve werk

Zoals je ziet, zijn er heel wat factoren om rekening mee te houden. Breng daarom vooraf in kaart wat je nu nodig hebt én wat je in de toekomst verwacht te gebruiken. Zo voorkom je onnodige kosten en bespaar je op de lange termijn, vooral als je ook let op het energieverbruik per apparaat.

Nog meer energie besparen? ⤵️