Het is Kerstmis! Een mooie periode om met je familie door te brengen en samen te discussiëren over de beste games van het jaar. Dat doet de Gamer.nl-familie ook altijd graag, wat elk jaar resulteert in een lijst met een heerlijke top 25. Met gepaste trots presenteert Gamer.nl de beste 25 games van 2019.

Maar eerst volgt een andere traditie: de uitleg. Met Gamer.nl bedoelen we het collectief van redacteuren dat aan deze website meewerkt. Bij het samenstellen van deze lijst zijn niet de recensies leidend geweest, maar hebben wij democratisch naar elkaar geschreeuwd om te achterhalen welke games wij het beste vinden.

Het gaat louter om titels die dit jaar zijn uitgekomen. Remakes doen mee, remasters niet. Traditionele downloadbare content geldt niet als een aparte deelname, maar natuurlijk is de ondersteuning door een ontwikkelaar na lancering wél meegenomen in het debat. Goed, genoeg regels. Daar gaan we dan.

25. Remnant: From the Ashes

Ontwikkelaar: Gunfire Games | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Bijna had Gamer.nl deze fantastische game over het hoofd gezien. Bij het maken van dit toplijstje is het welhaast traditie dat een aantal redacteuren vol passie hun betoog houden voor een bepaald spel, waarna blijkt dat we daar helemaal geen review van hebben gehad. Gelukkig kon Ron dat in het geval van Remnant: From the Ashes nog rechttrekken, want deze game verdient het om in de schijnwerpers te staan.

En dat is nodig ook, want dit spel maakt niet bepaald de beste eerste indruk. Alleen die naam al, ‘Remnant: From the Ashes’, en dan is de belangrijkste kleur in alle screenshots ook nog eens grijs. Maar vergis je niet: dit is een uitmuntende coöperatieve shooter, waarin het spelverloop elke keer procedureel gegenereerd wordt. Een soort roguelike dus, maar dan met elementen uit Gears of War, Destiny en Dark Souls. Dat klinkt misschien als een rare mengelmoes, maar het werkt wonderwel goed. Coöperatief vijanden over de kling jagen, dat is voor ons de ultieme kerstgedachte.

Lees hier de review.

©PXimport

24. Star Wars Jedi: Fallen Order

Ontwikkelaar: Respawn Entertainment | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Star Wars en games zijn niet altijd een gelukkig huwelijk. Vooral fans van singleplayeravonturen hebben de afgelopen jaren op een houtje moeten bijten. Projecten als Ragtag van Visceral Games werden geannuleerd en het soloverhaal van Battlefront 2 was een teleurstellend niemendalletje. Alle hoop was daarom gevestigd op Respawn Entertainment, dat eerder met Titanfall 2 liet zien een uitstekend scifi-verhaal te kunnen brouwen.

Het resultaat is niet perfect, maar er is één ding waar Jedi: Fallen Order in ieder geval met vlag en wimpel in slaagt: het overbrengen van het Star Wars-gevoel. En dat zonder hevig te leunen op fanservice en bekende personages, maar juist door te laten zien hoe wijds dit universum is en hoe veel verschillende verhalen daarin verteld kunnen worden. Naarmate de game vordert, begin je je steeds meer een badass Jedi te voelen. Wanneer je een groep vijanden een ravijn in duwt met de Force, dan razendsnel wat lasers terugkaatst naar een schutter en vervolgens met je lightsaber het strijdgewoel in walst, voel je de midi-chlorians door je lichaam stromen.

Lees hier de review.

©PXimport

23. Blood & Truth

Ontwikkelaar: SIE London Studio | Platform: PS VR

De belofte van virtual reality is dat je je even op een andere plek waant en in de schoenen van iemand anders kunt staan. En we hebben ons zelden zo cool gevoeld als in Blood & Truth, de PS VR-exclusive van London Studio. Als je altijd al eens een Guy Ritchie-film van dichtbij hebt willen meemaken, is dit de game voor jou.

Blood & Truth is een aaneenschakeling van greatest hits uit bekende actiefilms, maar dan met jou in de hoofdrol. In slow motion uit een raam springen? Check. Een shootout vanuit een auto tijdens een achtervolging op hoge snelheid? Check. Parachuteren uit een ontploffend vliegtuig? O mijn hemel, check. De game weet dit allemaal met zulk groot zelfvertrouwen in je vr-bril te toveren, dat je de kleine technische onvolkomenheden graag over het hoofd ziet. Dit is waarvoor je die headset hebt gekocht.

Lees hier de review.

©PXimport

22. What the Golf

Ontwikkelaar: Triband | Platforms: Apple Arcade, pc

Golf is blijkbaar een sport die zich makkelijk leent voor een parodie. Golf Story bewees dat in 2017 al, maar What the Golf doet daar dit jaar een schepje bovenop. Golf is als sport zo serieus en netjes, dat het al gauw hilarisch is als je daar een andere draai aan geeft. Zeker als je dat met zoveel overtuiging doet als Triband.

Het ene moment sla je de bal weg, het andere moment de club zelf, daarna de mens die de club vasthoudt en misschien daarna wel een auto, boom, huis of champagnefles. De game bevat bovendien geestige verwijzingen naar andere games, zoals Portal en Superhot, en giet die in een naadloos golfjasje. Net als je zo’n nieuw idee weer zat bent, schakelt het spel door naar de volgende onzinnige opdracht. What the Golf is dus eigenlijk het tegenovergestelde van golf: je hoeft je nooit te vervelen.

Lees hier een overzicht met de beste Apple Arcade-games, waaronder What the Golf

©PXimport

21. Borderlands 3

Ontwikkelaar: Gearbox | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc, Google Stadia

Na The Pre-Sequel uit 2014 en deel 2 uit 2012, hebben we lang moeten wachten op een nieuw deel in de gevierde Borderlands-serie. Je kunt je fix ook niet even halen bij een andere game, want iets anders als Borderlands bestaat eigenlijk niet. De combinatie van een oneindige reeks wapens met bizarre krachten, flauwe humor en een cel-shaded stijltje levert een unieke ervaring op, vooral coöperatief met je vrienden.

Borderlands 3 komt er daardoor wel mee weg dat het eigenlijk niks nieuws doet. Het is meer Borderlands, punt. Tuurlijk: de wapens zijn nog bizarder, je vliegt dit keer naar andere planeten, er zijn nieuwe Vault Hunters en vaardigheden om mee te spelen en er is een nieuwe slechterik om te achtervolgen. Het zijn allemaal kleine aanpassingen die weinig veranderen aan de bestaande formule, maar daar kunnen we mee leven als die formule zo sterk is en het schieten zo goed aanvoelt.

Lees hier de review..

©PXimport

20. Untitled Goose Game

Ontwikkelaar: House House | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch, pc

HONK! Gans het internet was dit jaar verliefd op Untitled Goose Game. De servers van alle sociale media zullen welhaast zijn bezweken onder het aantal memes en GIFs met deze naamloze gans in de hoofdrol. En waarom ook niet? Niks zo lekker als het leedvermaak van kijken naar mensen die worden lastiggevallen door een treiterende gans.

Naast de leuke plaatjes en meme-waardige hoofdpersoon, is Untitled Goose Game ook daadwerkelijk een leuke game om te spelen. In de compacte twee uur speeltijd komt zo’n beetje elke situatie voorbij die je zou kunnen verzinnen rondom een gans die mensen dwarszit. Elke keer krijg je nieuwe mogelijkheden om je slachtoffers het leven zuur te maken. Met een heerlijke soundtrack en een fijne, eigen stijl is dit dus absoluut geen domme gans.

Lees hier de review.

©PXimport

19. Sayonara Wild Hearts

Ontwikkelaar: Simogo | Platforms: Apple Arcade, PlayStation 4, Nintendo Switch, pc

Net als What the Golf was dit een van de lanceringsgames van Apple Arcade, de nieuwe abonnementsservice van Apple waarin je een verzameling mobiele games krijgt voor een vast bedrag per maand. Sayonara Wild Hearts verantwoorde in zijn eentje al die vijf euro, want dit kunstwerk wil je gespeeld hebben.

Eigenlijk is Sayonara Wild Hearts een interactief popalbum, waarin je de videoclips speelt. Het grootste pluspunt is dat de muziek zich kan meten met de grote popartiesten van dit moment, met nummers die je graag meerdere keren luistert. En dankzij het interactieve element is dat ook daadwerkelijk leuk om te doen. Het is niet eens zo heel ingewikkeld om te spelen, maar door de opzwepende muziek en de wonderbaarlijke scènes die zich om je heen ontvouwen, zit je toch met de adrenaline tot in je keel.

Lees hier de review.

©PXimport

18. The Outer Worlds

Ontwikkelaar: Obsidian Entertainment | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Wat is de beste (moderne) Fallout-game? Velen zullen hun antwoord gelijk klaar hebben staan: New Vegas. En waar Bethesda het Fallout-stokje liet vallen met het teleurstellende Fallout 76, heeft de ontwikkelaar van die klassieker nergens aan kwaliteit ingeboet. The Outer Worlds van Obsidian Entertainment is precies wat fans van New Vegas de afgelopen jaren zo misten.

Het heeft daarnaast ook nog een eigen smoel, met een boeiend verhaal en leuk ingestoken spelwereld. In dit kapitalistische universum zijn hele dorpen in dienst van grote bedrijven, waardoor inwoners contractueel verplicht zijn om je met slogans te begroeten. Zelfmoord is strafbaar, omdat dat in feite vernietiging is van het eigendom van het bedrijf. In deze wereld wordt de hoofdpersoon wakker na een mislukte cryo-slaap, en gelijk krijg je de vrijheid om het avontuur naar je hand te zetten. Je kunt bijvoorbeeld bijna direct de professor die je uit je slaap heeft gewekt, aangeven bij de politie. Wat een heerlijke game!

Lees hier de review.

©PXimport

17. Gears 5

Ontwikkelaar: The Coalition | Platforms: Xbox One, pc

Nee, dat is geen tikfout in de naam. De Gears of War-serie heeft het ‘of War’ laten vallen en heet nu alleen nog maar Gears. Iedereen noemde het immers toch al zo, en daarnaast was de afkorting GoW al bezet door God of War. De naam is gelukkig niet het enige nieuwe aan dit vijfde (oké, zesde) deel. Gears 5 is een van de beste Xbox One-exclusives ooit en zet een nieuwe standaard neer voor de serie.

Vooral de diepgang in verhaalvertelling is een aangename verrassing. Waar de franchise zich in het verleden nog weleens verloor in macho mannen en hersenloos knalwerk, weet The Coalition de redenen voor dat knalwerk daadwerkelijk boeiend te maken. Dat begon al in deel vier, maar beleeft in Gears 5 een nieuw hoogtepunt. Daarnaast biedt de game meer vrijheid dan voorheen door een minder lineaire opzet. Maar uiteindelijk zijn het vooral de vuurgevechten die de show stelen, want die zitten zoals altijd weer strak in elkaar. Alleen het abrupte einde weet de pret te drukken, maar we kijken daardoor wel extra uit naar deeltje zes.

Lees hier de review.

©PXimport

16. Kingdom Hearts 3

Ontwikkelaar: Square Enix | Platforms: PlayStation 4, Xbox One

Alleen al door het feit dat deze game überhaupt bestaat en is uitgekomen, verdient het een plekje in onze Top 25. Na het tweede deel uit 2005 (!) heeft de serie vooral vreemde zijpaden genomen vol met onbegrijpelijke toevoegingen aan het al zo ingewikkelde verhaal. Dat er in 2019 dan toch echt een einde is gekomen aan deze markante combinatie tussen Disney en Final Fantasy, is een mijlpaal. Totdat de downloadbare content volgende maand uitkomt, natuurlijk.

Maar dat Kingdom Hearts 3 op zo’n volmaakte manier een einde breit aan de vele verhaallijnen, is nog veel meer applaus waard. Tuurlijk, de combat is niet altijd even goed (dat zijn we wel gewend van de serie), maar de vele vrolijke Disney-werelden en warme vriendschappen maken alles goed. Het verhaal is inmiddels alleen nog te volgen voor de echte fans, maar deel drie weet het allemaal wel tot een mooi einde te brengen. Het durft keuzes te maken die we niet aan zagen komen en de helden in onverwachte situaties te plaatsen. Dit is een waardige afsluiting voor alle fans.

Lees hier de review.

©PXimport

15. Astral Chain

Ontwikkelaar: PlatinumGames | Platform: Nintendo Switch

De samenwerking tussen PlatinumGames en Nintendo heeft al veel bijzondere exclusives opgeleverd, zoals Bayonetta 2 en The Wonderful 101. In 2019 voegen we Astral Chain met veel liefde aan het lijstje toe, een zelfverzekerde actiegame in een bijzondere setting. Als politieagent krijg je je eigen demoon toegewezen die met een ketting aan je vastzit. Met een beetje vingervlugheid is het de bedoeling om zowel jezelf als je Legion-vriendje te besturen tijdens actievolle gevechten.

Dat geeft de combat een hoop strategische mogelijkheden, naast de typische Platinum-actie waarin je reflexen tot het uiterste worden getest. Met vijf verschillende Legions en een sloot aan vaardigheden en wapens kun je je eigen vechtsysteem bouwen. Daarnaast zit de wereld gewoon heel goed in elkaar en kom je telkens personages tegen die door hun anime-achtige verwondering de voorspelbare plotwendingen enthousiast weten te brengen.

Lees hier de review.

©PXimport

14. Apex Legends

Ontwikkelaar: Respawn Entertainment | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Het komt niet vaak voor dat een ontwikkelaar twee keer voorbijkomt in deze toplijst, maar naast Star Wars Jedi: Fallen Order maakte Respawn dit jaar indruk met Apex Legends. Dat dit een grote hit zou worden, had niemand kunnen voorspellen. EA die snel op het populaire battle royale-genre springt met zijn eigen free to play-titel, dat kan toch niet goed gaan? Het leek wel alsof de uitgever dat zelf ook aanvoelde, want de game werd nauwelijks aangekondigd. De ene dag wisten we niet van het bestaan af, de andere dag was ‘ie ineens uit. Slim, want dat gaf haters geen kans om het idee af te keuren.

Dat pakte goed uit, want wie Apex Legends daadwerkelijk speelt, ziet dat alles perfect in elkaar zit. Respawn heeft het populaire genre niet alleen direct in de vingers, maar voegt daar zelf broodnodige nieuwe functies aan toe. Vooral de manier waarop je je teamgenoten kunt wijzen op vijanden of handige loot, is een verademing. Het werd dan ook niet voor niets direct overgenomen door grote concurrent Fortnite. Apex Legends laat zien dat er ruimte is voor andere gezichten binnen dit nieuwe genre, en dat battle royale voorlopig nergens heengaat. Als het zo goed werkt als Apex Legends, vinden we dat helemaal niet erg.

Lees hier onze eerste impressies ten tijden van de lancering van Apex Legends.

©PXimport

13. Super Mario Maker 2

Ontwikkelaar: Nintendo | Platform: Nintendo Switch

Moet elke game het wiel opnieuw uitvinden, of is het soms ook wel lekker als een stevig concept gewoon wordt overgenomen en op vele punten wordt verbeterd? Super Mario Maker bood ons al een oneindige speeltuin waarin we ons eigen plezier konden maken, maar deel twee doet daar nog een flinke schep bovenop. Niet alleen door veel nieuwe bouwstenen toe te voegen, maar ook met een uitstekend singleplayeravontuur dat inspiratie biedt voor je eigen levels.

De grootste verbetering is misschien wel dat de game op de Switch uitkwam, in plaats van de Wii U. Met meer spelers zijn er gewoonweg veel meer eigen gemaakte levels om van te genieten, en een groter publiek om je eigen creaties aan te tonen. Online spelen is bovendien een stuk aantrekkelijker gemaakt met beloningen voor succesvolle makers, het filteren op thema’s en een speelstand waarin je met een beperkt aantal levens een eindeloze stroom levels moet overwinnen. Wat wil een Mario-fan nog meer?

Lees hier de review.

©PXimport

12. Slay the Spire

Ontwikkelaar: Mega Crit Games | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch, pc

Over eindeloos speelbare games gesproken: Slay the Spire is zo’n game die we het hele jaar door af en toe hebben opgepakt om toch nog even een potje te doen. Het roguelike kaartspel weet alle juiste snaren te raken met een razend moeilijke uitdaging waar je elke keer net even wat beter in wordt.

Geen enkele run is hetzelfde, al begin je elke poging met dezelfde stapel basiskaarten. Na elk gevecht kun je een nieuwe kaart kiezen en al gauw leer je welke goed bij elkaar passen. Voor je het weet bouw je een poison deck op waarmee je alle monsters vergiftigt, of weet je jezelf elke beurt een hele stapel gratis aanvallen te geven. Na tientallen uren valt er nog elke keer iets nieuws te leren in Slay the Spire. En dat is nodig ook, want met een afgrijselijk moeilijke eindbaas, vele moeilijkheidsgraden en een dagelijks vernieuwend speltype is er genoeg om te overwinnen.

Lees hier de review.

©PXimport

11. Call of Duty: Modern Warfare

Ontwikkelaar: Infinity Ward | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Elk jaar komt er een nieuwe Call of Duty uit en elk jaar staat die garant voor strak knalplezier. Toch is het niet elk jaar een gegeven dat de nieuwe CoD in ons toplijstje voorkomt, en al helemaal niet zo hoog als dit. Een hamburgertent krijgt immers ook geen Michelin-sterren. Tenzij de hamburger zo goed in elkaar zit als dit.

De reboot van Modern Warfare doet zo’n beetje alles goed waar Call of Duty-fans op hadden kunnen hopen. De singleplayer houdt je zes uur aan je scherm gekluisterd met bombastische, gescripte missies (al heeft het verhaal wel wat problematische elementen die voor de nodige opschudding zorgden). Ook qua multiplayer is dit de beste Call of Duty van de afgelopen jaren. Beter nog dan Black Ops 4, dat vorig jaar de lat ook al hoger legde. De geweren voelen lekker, de snelheid ligt hoog en de nieuwe speltypen zijn bijna allemaal winnaars.

Lees hier de review.

©PXimport

10. Tetris 99

Ontwikkelaar: Arika | Platform: Nintendo Switch

Niet één, maar twee battle royale-games in de lijst dit jaar. En deze is misschien nog wel onverwachter dan Apex Legends. Het leek een aardig extraatje voor abonnees van Nintendo’s online service, een cadeautje dat je misschien een paar keer opstart en daarna links laat liggen. Inmiddels zijn wij zover dat we met liefde die twintig euro per jaar betalen, alleen om Tetris 99 te kunnen spelen.

Het concept klinkt alsof het nooit zou kunnen werken. 99 mensen spelen tegelijkertijd Tetris, de laatste die overblijft heeft gewonnen. Het blijkt een gouden vondst. Tijdens het zenuwslopende gepruts met de blokjes, moet je ook nog eens kiezen wie van je tegenspelers jouw weggespeelde rijtjes ontvangen. Het gaat razendsnel en al gauw zit je met bezwete handen achter je Switch. Een overwinning in Tetris 99 is niet voor iedereen weggelegd. Als het lukt, voelt het als een van de grootste overwinningen uit je gamecarrière.

Lees hier de review.

©PXimport

9. Fire Emblem: Three Houses

Ontwikkelaar: Intelligent Systems | Platform: Nintendo Switch

Fire Emblem is een serie waar je niet te veel aan moet veranderen, zou je zeggen. Fans zijn allang blij als diezelfde tactische gevechten weer op orde zijn en ze hun personages naar hartenlust kunnen combineren op het slagveld. Dat Three Houses de formule over een andere boeg durft te gooien, is dan ook een moedige stap. Zelfs die vertrouwde gevechten zijn niet meer hetzelfde: de klassieke driehoek zwaard, speer, bijl is vervangen door personage-specifieke vaardigheden waarmee ze sterker worden tegen bepaalde soorten vijanden.

De grootste verandering is echter dat de helft van de game zich afspeelt in een school, waar je op Persona-achtige wijze je vrije tijd moet doorbrengen. Je praat met je leerlingen, kiest welke vakken ze moeten studeren… en gaat thee met ze drinken. Het klinkt raar, maar het werkt: je krijgt steeds meer een band met deze kinderen, die van clichématige stereotypen uitgroeien naar goed geschreven personages met een diepere laag. En dan waardeer je ze ook meer tijdens de intense, strategische gevechten.

Lees hier de review.

©PXimport

8. Life is Strange 2

Ontwikkelaar: Dontnod Entertainment | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Life is Strange 2 lijkt in bijna niets op het eerste deel. Het is niet alleen een nieuw verhaal met andere hoofdpersonen, maar kent ook een heel andere opzet. Waar het eerste deel uitblonk in de grote groep personages die je steeds beter leerde kennen, is deel twee een roadtrip waarin je steeds nieuwe vrienden ontmoet. Hoe jij met ze omgaat, bepaalt uiteindelijk de vorm van jouw avontuur.

Het enige wat de twee delen wel gemeen hebben, is het feit dat het verhaal aankomt als een kanonskogel. Dit keer worden actuele onderwerpen als racisme behandeld, waarbij jij twee kinderen van Mexicaanse afkomst speelt die worden aangesproken door racistische Amerikanen. Ondertussen leer je je broertje Daniel hoe hij om moet gaan met zijn bovennatuurlijke krachten: mag hij het inzetten om mensen pijn te doen? Al jouw keuzes komen samen in een indrukwekkend einde, waarbij jouw reis wordt weerspiegeld in het uiteindelijke lot van de twee broers. Dit is een van de belangrijkste gameverhalen van het jaar.

Lees hier de review van Episode 1, 2, 3, 4 en 5

©PXimport

7. Resident Evil 2

Ontwikkelaar: Capcom | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Er was een tijd, een paar jaar geleden, waarin Capcom ongeveer dezelfde weg leek te bewandelen als Konami - je vroeg je soms af of ze überhaupt nog wel games maken. Sinds een paar jaar is Capcom echter helemaal terug, met indrukwekkende delen in series als Resident Evil en Monster Hunter. De ontwikkelaar heeft eindelijk weer gevonden wat die series zo goed maakt en is teruggegaan naar de kern, bijvoorbeeld met Resident Evil 7.

Maar ook de remake van het fantastische Resident Evil 2 laat zien dat Capcom precies weet waar het mee bezig is. Het is gewoonweg de perfecte remake: trouw aan het origineel, maar ook met een compleet nieuwe spelervaring. Het kriebelt aan je nostalgische gevoelens, maar is ook op zichzelf een uitstekende game voor wie te jong is om de vorige versie gespeeld te hebben. Het is ouderwets spannend, grafisch goed afgewerkt en is leuk om meerdere keren te doorlopen. Dit is een remake uit het boekje.

Lees de review hier.

©PXimport

6. Disco Elysium

Ontwikkelaar: ZA/UM | Platform: pc

Waar games vroeger ver achterlagen op films als het op schrijfwerk aankwam, zien we nu steeds vaker spellen die we gemakkelijk op hetzelfde niveau kunnen plaatsen. Een Uncharted doet weinig meer onder voor een Indiana Jones, om het zo maar te zeggen. Maar hoe vaak kunnen we zeggen dat een game echt een literair hoogstandje is, vergelijkbaar met een boek? Zelden, en toch is dat wat Disco Elysium ons brengt. De vele dialogen en achtergrondinformatie over de wereld is smeuïg opgeschreven in deze klassieke rpg.

Maar als Disco Elysium een boek is, dan is het wel een heel raar boek. De hoofdpersoon wordt zonder enige herinneringen wakker na een drankgelag en ontdekt dat hij een detective is die aan een belangrijke zaak werkt. Ondertussen heeft hij constant interne dialogen met delen van zijn eigen brein. Je vrijheid om deze gebroken man vorm te geven is gigantisch. Probeert hij zijn werk zo goed mogelijk te doen, of denkt hij dat hij een gevallen rockster is en verdoet hij vooral zijn tijd? Wil hij jonge drugsdealers van de straat houden, of koopt hij hun speed om die vervolgens zelf te gebruiken? De mogelijkheden lijken eindeloos, zolang je ondertussen maar probeert om ook die moordzaak op te lossen…

Lees hier de review.

©PXimport

5. Asgard’s Wrath

Ontwikkelaar: Sanzaru Games | Platform: pc (vr)

Virtual reality is bezig aan een opmars, al gaat het misschien niet zo snel als ooit werd voorspeld. Inmiddels hebben de vele headsets een stevige niche veroverd in de game-industrie, maar het aantal volledige spellen dat er op te spelen is, valt voor velen nog altijd wat tegen. Natuurlijk zijn er al fantastische ervaringen te vinden, maar die houden je vaak maar een paar uur bezig en doen vooral één trucje heel erg goed.

En toen kwam Asgard’s Wrath uit. Een epos met tientallen uren aan content, die de beste dingen uit al die kleine vr-ervaringen combineert tot de eerste AAA-titel in virtual reality. Het is een grootse rpg met productiewaarden zoals we die nog niet eerder zagen in dit medium. De Noordse omgevingen worden bijzonder geloofwaardig neergezet, met wijde omgevingen en boeiende personages. Als je hier in een kroeg rondhangt, heb je echt het gevoel dat je in een gezellige taveerne zit. Daarnaast is het vechten vermakelijk en leer je tijdens de lange speelduur telkens nieuwe vaardigheden. Dit vr-broertje van Zelda heeft de lat voor virtual reality voorgoed verhoogd.

Lees hier de review.

©PXimport

4. Control

Ontwikkelaar: Remedy Entertainment | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Veel games houden graag je handje vast, vertellen je precies wat je moet doen en waarom dat binnen het verhaal past. Control geniet er juist van om je constant met vraagtekens achter te laten. Hoofdpersoon Jesse Faden loopt het geheimzinnige gebouw van de Federal Bureau of Control binnen, maar pas na een paar uur weet je ook waarom. En waarom ze de hele tijd tegen zichzelf praat in haar hoofd. Zo word je dieper het verhaal in gezogen, want elk antwoord levert ook weer nieuwe vragen op.

Bijvoorbeeld: wat is er aan de hand met dit gebouw? Het lijkt wel te leven en verandert steeds van samenstelling. Als je even achter je kijkt, is die gang waar je net nog doorheen liep ineens verdwenen. Het is een bizarre botsing tussen de bureaucratische realiteit van een ministerie en de verwrongen mysteries van een ander universum. Het is tevens een perfecte arena voor de bovennatuurlijke gevechten van Control, een speeltuin waarin je je telekinetische krachten de vrije loop kunt laten.

Lees hier de review.

©PXimport

3. Death Stranding

Ontwikkelaar: Kojima Productions | Platform: PlayStation 4

Ja, ook binnen onze redactie zorgt Death Stranding voor verdeeldheid. Waar de een het prijst als een van de beste games van de generatie, hekelen andere redacteuren het slechte schrijfwerk. En wat doe je nou eigenlijk helemaal in die game? Post bezorgen? Maar zelfs de grootste haters blijven geïntrigeerd door de game en willen eigenlijk gewoon verder spelen. Alleen al daarom verdient het nieuwste kunstwerk van Hideo Kojima een hoge plek in ons klassement.

Als Sam Porter Bridges loop je door een verwoest landschap om pakketjes te bezorgen en een gebroken Amerika weer te verbinden. Ook raak je verbonden met andere spelers, die via boeiende online opties bruikbare spullen of hele bouwwerken voor je achterlaten. Kojima behandelt diepgaande onderwerpen als het hiernamaals en de connecties tussen mensen, en doet dat op een even fantastische als verwarrende wijze. Wat je ook van Death Stranding vindt, het valt niet te ontkennen dat het een unieke ervaring is.

Lees hier de review.

©PXimport

2. Sekiro: Shadows Die Twice

Ontwikkelaar: From Software | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Sommigen kijken naar Sekiro en andere Souls-likes en zien alleen een eindeloze reeks veel te moeilijke baasgevechten. Tuurlijk, dat is het ook. Maar het is ook pure, onversneden gameplay in een heerlijk Japans jasje. Sekiro neemt je leven over, waardoor je tijdens een slapeloze nacht nog ligt na te denken over die ene move die je maar niet onder de knie krijgt. Gevechten in Sekiro zijn een perfecte combinatie tussen timing, geduld en durf. Je moet niet te snel willen gaan, want dat wordt je direct afgestraft.

Net als eerdere games van From Software verzwelgt Sekiro al je aandacht en tijd op. Het is een uitputtingsslag, maar wel een van de meest belonende van deze consolegeneratie. Wie Sekiro uit weet te spelen (na zich vijftig keer stuk te hebben gelopen op die eindbaas), staat te juichen op de bank. En dan volgt het zwarte gat. Wat moet je nog, nadat je Sekiro hebt overwonnen? Waar moet je je nieuw ontdekte vastberadenheid nu nog in kwijt?

Lees hier de review.

©PXimport

1. Outer Wilds

Ontwikkelaar: Mobius Digital | Platforms: Xbox One, PlayStation 4, pc

Het was een opmerkelijk gamejaar, waarin de grote uitgevers een beetje de rem erop leken te houden. Het normaal zo overweldigende najaar kende in 2019 slechts een handjevol toppers. Maar de goede verstaander weet allang dat de meest bijzondere games van onafhankelijke ontwikkelaars komen. Waar vorig jaar Celeste bovenaan onze lijst prijkte, is de eer dit jaar weggelegd voor Outer Wilds van de nieuwe studio Mobius Digital. We doen het echt niet expres. Outer Wilds heeft ons simpelweg het meest weggeblazen met zijn unieke opzet.

Outer Wilds weet de verkenningstochten en de lore die in andere games bijzaak zijn, te verheffen naar het belangrijkste gameplay-onderdeel. Op onderzoek uitgaan en meer leren over de spelwereld is de hoofdmoot. Je vliegt in je krakkemikkige ruimtescheepje door het universum, bezoekt intrigerende planeten en leert daar meer over een uitgestorven ras dat in het hele heelal zijn sporen heeft achtergelaten.

En dan gebeurt het: na 22 minuten ontploft de zon en word je weer wakker aan het begin van de game. Alles wat je ontdekt hebt blijft in je database staan, maar het hele universum is weer 22 minuten terug in de tijd gezet. Een planeet die langzaam in elkaar stort, is ineens weer heel, en grotten die langzaam met zand zijn gevuld, zijn plotseling weer toegankelijk. Outer Wilds is een Zwitsers uurwerk, waarin alle radartjes precies in elkaar samenvallen. Net als je denkt te weten hoe alles werkt, ontdek je een nieuw stukje dat niet bij de rest lijkt te passen. Het is als een toneelstuk dat zich op tientallen plekken tegelijk afspeelt: je moet alles gezien hebben om het te snappen. Het is een knap staaltje gamedesign dat je constant uitdaagt om meer te ontdekken.

Lees hier de review.

©PXimport

Dat waren de beste 25 games van 2019 volgens Gamer.nl! Heb je de behoefte om meer te lezen over deze fantastische titels? Lees dan ook de Favorieten van de Redactie, waarin veel games uit dit artikel op persoonlijke wijze worden besproken.

Houd je van knutselen én automatiseer je alles in en om je huis met Home Assistant? Kijk dan zeker eens naar ESPHome. Je kunt eindeloos variëren met componenten. Dankzij de koppeling met Home Assistant bouw je gemakkelijk en voor weinig geld een lichtschakelaar of sensor, om maar wat te noemen. De LVGL-bibliotheek zorgt ervoor dat je nu ook eenvoudig met een touchscreen en zelfbedachte gebruikersinterface kunt werken. We laten zien hoe dat werkt met tips voor passende projecten.

ESPHome maakt het heel makkelijk om apparaten te maken voor een slim huis, zoals je eigen sensors. Zo bouwden we eerder al eens een luchtkwaliteitsmonitor, een infraroodzender/ontvanger en een controller met drukknoppen en leds, waarmee je apparaten kunt bedienen en de status aflezen. Hoe je dat doet, lees je in dit artikel: Zo maak je met ESPHome apparaten geschikt voor je smarthome.

De basis voor ESPHome is een kleine, voordelige en zuinige microcontroller, meestal de ESP32. ESPHome ondersteunt enorm veel componenten en biedt daardoor haast onbegrensde mogelijkheden. We helpen je kort op weg met ESPHome, maar gaan ook meteen een stapje verder met de toevoeging van een touchscreen en de LVGL-bibliotheek. Daar kun je sinds augustus 2024 officieel gebruik van maken binnen ESPHome.

Met LVGL kun je aan de hand van widgets een grafische gebruikersinterface opbouwen en weergeven (zie kader ‘Grafische interfaces met widgets’). Soms kom je de term HMI (Human Machine Interface) tegen, waarmee een grafische gebruikersinterface voor het bedienen van apparatuur wordt bedoeld.

De kracht van ESPHome is dat je niet alleen lokaal aangesloten apparaten bedienbaar kunt maken, bijvoorbeeld via een relais, maar ook alle apparaten die je binnen Home Assistant gebruikt.

1 Wat gaan we doen?

Met ESPHome kun je relatief eenvoudig apparaatjes voor je slimme huis maken. Een voordeel ten opzichte van bijvoorbeeld Arduino en MicroPython is dat je niet hoeft te programmeren. Je hoeft alleen een configuratiebestand te maken waarin je de gebruikte microcontroller, verbindingsgegevens voor je wifi-netwerk en alle aangesloten componenten aanduidt. Hierna wordt firmware gemaakt en weggeschreven op je microcontroller. Alleen die eerste keer is dit soms wat lastig. Heb je het eenmaal werkend? Alle keren erna kun je heel eenvoudig de configuratie aanpassen en over-the-air (OTA) naar de microcontroller sturen.

In dit artikel gaan we met LVGL werken. Hiermee kun je binnen ESPHome grafische interfaces maken via widgets. Voor veel projecten zul je daarom niet eens componenten hoeven aan te sluiten, maar heb je genoeg aan een touchscreen. Denk bijvoorbeeld aan een lichtknop en helderheidsregeling voor een slimme lamp in Home Assistant, zoals we in dit artikel demonstreren. Je kunt natuurlijk ook geavanceerdere gebruikersinterfaces maken voor vrijwel elk apparaat in Home Assistant.

©pozitivo - stock.adobe.com

Je kunt bijvoorbeeld zelf een gebruikersinterface voor je slimme lampen bouwen, zodat je ze eenvoudig kunt bedienen.

2 Wat heb je nodig?

Wat hardware betreft, is het vrij eenvoudig. De ESP32-chip heeft snel de voorkeur boven de verouderde ESP8266-versie, zeker als je met een touchscreen gaat werken. De Raspberry Pi Pico W (zie gelijknamig kader) is ook een optie, maar die wordt nog niet volledig ondersteund binnen ESPHome.

Makkelijk om mee te starten is een eenvoudig ontwikkelbordje rondom de ESP32 dat je voor ongeveer 5 euro kunt aanschaffen. Het is wel fijn als je hier goede documentatie bij hebt, zodat je op zijn minst weet waar alle aansluitingen zitten.

Er zijn diverse varianten van de ESP32-module. Bekende opties zijn de ESP-WROOM-32E, ESP32-C3 en ESP32-S3. De ESP32-C3 wordt vaak in extra compacte bordjes gebruikt, die je onder de naam ‘super mini’ tegenkomt – handig als je niet veel aansluitingen nodig hebt of niet veel ruimte hebt.

De ESP32-S3 is een fijne optie vanwege de beschikbaarheid van PSRAM (Pseudo Static RAM), een voordelig type werkgeheugen dat onder meer nuttig is bij grafische toepassingen. Staat een touchscreen centraal in jouw project en wil je snel van start, overweeg dan een model met ingebouwde ESP32-chip (zie volgende paragraaf).

De ESP32-module is in verschillende uitvoeringen verkrijgbaar.

3 Touchscreen

Als je een touchscreen gaat gebruiken in je ESPHome-project, dan kun je eventueel een los exemplaar op de microcontroller aansluiten en configureren. Maar je kunt ook een touchscreen met ingebouwde ESP32 kiezen. Dat is vaak veel handiger en goedkoper. Je hoeft niet te solderen en kunt direct een gebruikersinterface bouwen in YAML-code. Het scheelt ook wat tijd. Bovendien zijn er zelfs modellen compleet met behuizing.

Kies een scherm dat door ESPHome wordt ondersteund. De website van ESPHome geeft goede suggesties. Je kunt ook afgaan op ervaringen van anderen. Het kan dan een iets grotere uitdaging zijn om de juiste configuratie voor je display in ESPHome te vinden. Je zult daarbij waarschijnlijk wel even moeten experimenteren, niet alleen bij het instellen van je display, maar ook bijvoorbeeld voor het touchgedeelte. Zelfs bij het vrij gangbare touchscreen dat we in dit artikel gebruiken, was dat een beetje prutsen.

Kies een touchscreen dat door ESPHome wordt ondersteund.

4 Scherm met ESP32

Voor dit artikel hebben we een eenvoudige ESP32-2432S028 gebruikt, met een resistief touchscreen van 2,8 inch met 240 × 320 pixels. Dit model wordt ook wel de ‘Cheap Yellow Display’ genoemd, wat vooral met de gele printplaat te maken heeft.

Er zijn meerdere varianten. Zo wordt in de schermpjes vaak de ILI9341-chip als aansturing gebruikt, maar soms ook de ILI9342, zoals in ons exemplaar. Dat vergt dan een heel kleine, maar noodzakelijke aanpassing in je configuratie.

Je kunt het scherm flexibel inzetten voor je IoT-projecten. Zoek je een wat groter touchscreen, dan kun je bijvoorbeeld de CrowPanel van Elecrow overwegen. Die is er in een versie van 5 inch (ca. 32 euro) en 7 inch (ca. 42 euro), inclusief acrylbehuizing en verzending via de fabrikant. Beide versies hebben een touchscreen met hoge resolutie van 800 × 480 pixels en zijn voorzien van de modernere ESP32-S3-chip. Het touchscreen is capacitief, wat zeker voor kleinere bedieningselementen fijner werkt dan het resistieve touchscreen in ons goedkope alternatief.

Tegenwoordig bestaan er ook ronde touchscreens. Een leuke optie (zij het met beperkte schermruimte) is de ESP32-2424S012 met een ESP32-C3-microcontroller, een rond kleuren-touchscreen van 1,28 inch en in een witte of zwarte behuizing. Makerfabs heeft een vergelijk schermpje zonder behuizing. De LilyGo T-RGB heeft een wat groter 2,1inch-scherm (zonder behuizing), maar is ruim twee keer zo duur.

De ESP32-2432S028 is een voordelig scherm (onder), een wat duurder alternatief is het capacitieve 5inch-aanraakscherm met ESP32 van Elecrow (boven).

5 Add-ons voor ESPHome

Hoewel je bijvoorbeeld een pc met Python kunt gebruiken voor het bewerken van je configuratiebestanden en het flashen van de microcontroller met de software voor ESPHome, is het meestal veel makkelijker om de add-on voor ESPHome binnen Home Assistant te gebruiken. Dat geeft ook een ander groot voordeel: je kunt de configuratie voor alle apparaten met ESPHome binnen Home Assistant beheren. Je zult zeker in de testfase veel wijzigingen aan de configuratie moeten maken.

Via de add-on voor ESPHome voeg je eenvoudig microcontrollers toe.

6 Microcontroller toevoegen

We gaan nu een verse microcontroller toevoegen. Je kunt eventueel ESPHome Web gebruiken om de microcontroller voor te bereiden voor gebruik met ESPHome, maar wij geven zoals gezegd de voorkeur aan de ESPHome-add-on, die je binnen Home Assistant kunt openen.

Je kunt voor deze methode de microcontroller gewoon via usb aansluiten op je eigen pc, maar dit vereist wel dat je Home Assistant opent via een beveiligde https-verbinding. Lukt dat niet? Als alternatief kun je de microcontroller ook via usb aansluiten op het systeem met Home Assistant zelf, voordat je verder gaat in ESPHome.

Het dashboard van ESPHome toont alle toegevoegde apparaten.

Ook leuk: Werk met wat je hebt: creëer je eigen alarmsysteem met Home Assistant

7 Configuratie

Klik binnen ESPHome op New device om een nieuwe microcontroller te initialiseren. Vul bij Name een naam in voor het apparaat. Bij Network name vul je de naam (SSID) in van het wifi-netwerk waarmee de microcontroller moet verbinden en bij Password het bijbehorende wachtwoord. Klik dan op Next.

In de volgende stap zal ESPHome een configuratiebestand maken, firmware bouwen en de microcontroller flashen. Klik daarvoor dus eerst op Connect. Als het goed is, kun je nu de com-poort selecteren waarmee de microcontroller is verbonden. Zie je geen com-poort, dan zul je eerst drivers moeten installeren. De instructies krijg je als je het venster sluit zonder een com-poort te selecteren. Als de verbinding is gelukt, zal de installatie verdergaan. Lukt het niet? Dan kun je kiezen voor Skip this step gevolgd door een handmatige configuratie.

Vul een naam in en de details voor het wifi-netwerk.

8 Touchscreen met ESP32

We gebruiken in dit artikel zoals gezegd de ESP32-2432S028 als voorbeeld. Dit is een touchscreen met ingebouwde ESP32-chip. Dit apparaatje kun je direct toevoegen aan ESPHome: precies zoals in paragraaf 7 staat omschreven, al moesten we in dit geval na het aanwijzen van de com-poort wel de boot-knop even indrukken.

Overigens bevat het apparaat meestal een voorgeprogrammeerde demo met een gebruikersinterface op basis van LVGL. Die zie je als je hem zo uit de doos op een voeding aansluit. Je kunt daarmee meteen de werking controleren. Je zult bij een model met resistief aanraakscherm overigens iets harder moeten drukken dan je misschien gewend bent.

We gebruiken dit voordelige 2,8inch-aanraakscherm, dat ook wel ‘Cheap Yellow Display’ wordt genoemd.

9 Schermconfiguratie

Na het toevoegen van je touchscreen heb je direct een basisconfiguratie voor ESPHome. Via Edit kun je deze configuratie aanpassen. Zowel voor het aansturen van het display als de registratie van het aanraken wordt SPI (Serial Peripheral Interface) gebruikt. Voor onze ESP32-2432S028 is dit de configuratie, rekening houdend met de gebruikte interne GPIO-pinnen:

We voegen nu eerst de configuratie van het display toe en in paragraaf 11 het touchgedeelte. Voor het display is de configuratie als volgt:

Merk op dat er ook een (oudere) variant van dit touchscreen is met de ILI9341. In dat geval gebruik je model: ILI9341 en invert_colors: false. Na het maken van de aanpassingen kies je Install. Je kunt nu kiezen hoe je de firmware wilt overbrengen. Meestal kies je Wirelessly voor over-the-air-updates. Het apparaat hoeft daarbij niet meer met jouw pc te zijn verbonden.

Binnen ESPHome kun je eenvoudig de configuratie bewerken.

10 LVGL-bibliotheek

Binnen ESPHome kon je voorheen met displays werken door binnen de component display met lambda bijvoorbeeld teksten met een bepaald lettertype naar je scherm te sturen. Als je LVGL gaat gebruiken, gebruik je geen lambda meer, maar alleen LVGL en widgets. Als eerste voegen we de LVGL-bibliotheek toe aan de YAML-code:

De optie buffer_size is ons geval noodzakelijk, vanwege de afwezigheid van PSRAM. In paragraaf 13 voegen we ook nog widgets toe. Omdat we dat hier nog niet hebben gedaan, zie je na het flashen als het goed is een demo met een knop, checkbox, cirkel met tekst en schuifbalk.

11 Configuratie touchscreen

Bediening via het scherm is nog niet mogelijk. Daarvoor moeten we het touchscreen toevoegen aan de configuratie van ESPHome:

Bewaar de aanpassingen en installeer de nieuwe firmware. Controleer of je de demo goed kunt bedienen. De regels onder on_touch zorgen dat in de logs de geregistreerde coördinaten worden getoond. Er kunnen aanpassingen nodig zijn in de regels onder calibration en transform.

12 Backlight

Het display is voorzien van een achtergrondverlichting (backlight) via pin 21. We definiëren deze output als volgt:

Daarna configureren we de achtergrondverlichting, waarbij we verwijzen naar de hierboven gedefinieerde output.

Na het flashen zal de backlight standaard aanstaan. Eventueel kun je deze vanuit Home Assistant aan- en uitzetten en de helderheid ervan regelen, bijvoorbeeld op basis van afwezigheid. Je kunt ook een script maken om de helderheid bij inactiviteit terug te brengen. Daarvoor verwijzen we je naar het uitgewerkte voorbeeld op GitHub (zie kader ‘Code downloaden’).

Binnen Home Assistant kun je eventueel ook de backlight aan- en uitzetten.

13 Widgets toevoegen

Onder de regel lvgl kun je nu de gewenste LVGL-componenten toevoegen aan je YAML-configuratie. Denk aan bijvoorbeeld knoppen, schuifregelaars, grafieken of labels. In dit voorbeeld voegen we aan de bovenkant alleen twee widgets toe voor een dimbare led, te weten een schakelaar (button) en schuifregelaar (slider).

De meeste opties dienen voor het positioneren van de widget. We geven bijvoorbeeld de breedte (width) en hoogte (height) aan, halen de widgets iets van de rand of met x en y, en regelen de uitlijning met align. Het gedeelte bij on_click zorgt dat de bewuste lamp in Home Assistant wordt omgeschakeld bij het klikken op de button. Voor de slider doen we hetzelfde onder on_release. Die acties zijn overigens om veiligheidsredenen niet direct mogelijk. In paragraaf 16 leggen we uit hoe je dit kunt toestaan.

We voegen in dit voorbeeld alleen twee eenvoudige widgets toe.

14 Interactie met Home Assistant

De entiteit voor de dimbare lamp heeft in Home Assistant de naam light.wledkantoor. De waardes zijn nodig om de widgets de juiste status te kunnen geven. Daarom voegen we hieronder een binary_sensor toe voor de status (aan of uit) en een sensor voor het helderheidsniveau. We werken vervolgens bij on_state en on_value de widgets bij als de status verandert in Home Assistant. Bij id vul je uiteraard de id van de betreffende widget in.

Gebruik de logfunctie om te zien of bijvoorbeeld een status verandert.

15 Toevoegen aan Home Assistant

De add-on voor ESPHome hebben we gebruikt om de microcontroller van firmware te voorzien. Maar je zult het apparaat hierna nog wel moeten toevoegen aan Home Assistant. Dat is heel eenvoudig: het wordt automatisch gevonden. In Home Assistant zie je via Instellingen / Apparaten en diensten het bewuste apparaat direct terug op het tabblad Integraties. Klik op de knop Toevoegen om het aan Home Assistant toe te voegen.

Het apparaat met ESPHome moet je nog toevoegen aan Home Assistant.

16 Acties toestaan

Als je het touchscreen bedient, zal Home Assistant een melding geven dat het ESPHome-apparaat heeft geprobeerd een actie in Home Assistant uit te voeren. Standaard is dit om veiligheidsredenen niet toegestaan, maar dit is eenvoudig op te lossen.

Ga naar Instellingen / Apparaten en klik dan onder het kopje Geconfigureerd op ESPhome. Achter het bewuste apparaat klik je vervolgens op Configureren. Zet een vinkje bij Toestaan dat het apparaat Home Assistant-acties uitvoert. Klik op Verzenden. Hierna zijn alle acties zoals het omschakelen van de lamp en regelen van de helderheid wel toegestaan.

Zorg dat het apparaat acties in Home Assistant mag uitvoeren.

Met slimme stekkers verander je je huis eenvoudig in een smart home: steek ze in een gewoon stopcontact, sluit er lampen of je televisietoestel op aan en regel via een app of met je stem bijvoorbeeld dat ze automatisch worden uitgeschakeld. Zo voorkom je onnodig stroomverbruik doordat apparaten niet meer op stand-by blijven staan. Maar slimme stekkers gebruiken zélf ook stroom. Welke zijn zuinig genoeg om écht geld te besparen?

Ook lezen: Stroomvreters: deze apparaten in huis verbruiken meer energie dan je denkt

Slimme stekker of slim stopcontact?

De termen slimme stekker en slim stopcontact worden door elkaar gebruikt. Dat is een beetje verwarrend, maar wel begrijpelijk: het is een apparaat met aan de ene kant een stekker (voor je 'domme' stopcontact) en aan de andere kant een slim stopcontact. In dit artikel hanteren we de benaming slimme stekker.

Zo bespaart een slimme stekker stroom

Een slimme stekker helpt je stroom besparen door apparaten automatisch uit te schakelen, bijvoorbeeld 's nachts. Zo verbruikt je televisie geen stroom meer in de stand-bymodus. Je kunt instellen dat alle apparatuur op vaste tijden uitschakelt, bijvoorbeeld zodra je gaat slapen. Je kunt ook met één druk op de knop alle lampen en andere apparaten uitschakelen, zodat je niets vergeet. Slimme stekkers uit een hogere prijsklasse bieden bovendien inzicht in je stroomverbruik. Daardoor kun je gerichter energie besparen.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Verbruik van een slimme stekker

Tegenover de besparing staat het eigen stroomverbruik van slimme stekkers. Dat begint bij zo'n 0,3 watt en loopt op tot 2 watt. Niet veel, maar ze staan wel 24 uur per dag en 365 dagen per jaar aan. De zuinigste modellen verbruiken daardoor op jaarbasis 2,6 kWh (0,3 watt × 24 uur × 365 dagen ÷ 1000). Bij een stroomprijs van 0,30 euro per kWh komt dat neer op 0,79 euro per jaar. Een slimme stekker die 2 watt verbruikt kost op jaarbasis 5,26 euro. In een slim huis gebruik je al snel 10 slimme stekkers, waardoor je op jaarbasis aardig wat geld kunt besparen door de zuinigste modellen uit te kiezen.

Denk aan de compatibiliteit

Alleen letten op het stroomverbruik van een slimme stekker is niet genoeg. Het is minstens zo belangrijk dat de stekker goed samenwerkt met jouw slimme netwerk. De meeste modellen werken met Google Home en Amazon Alexa, terwijl Apple HomeKit selectiever is. Check daarom altijd de productbeschrijving om zeker te weten dat de slimme stekker bij jou thuis werkt.

Stroomverbruik en verbindingstype

Waar komt het grote verschil in stroomverbruik tussen slimme stekkers vandaan? Dat heeft alles te maken met de verbinding met je thuisnetwerk. De meeste stekkers gebruiken wifi om bereikbaar te blijven, zodat jij ze op afstand kunt bedienen. Maar wifi verbruikt relatief veel energie – het signaal is eigenlijk krachtiger dan nodig is voor dit soort toepassingen.

Een zuiniger alternatief is een hub die het wifisignaal omzet naar een lichter protocol, zoals Zigbee of Z-Wave. Die vormen een soort schakel tussen je netwerk en de slimme stekkers. Het grote voordeel: dit soort verbindingen verbruiken vaak minder dan 0,5 watt.

©Proxima Studio - stock.adobe.com

Zigbee en Z-Wave

De zuinige protocollen die gebruikt worden zijn Zigbee en Z-Wave en die werken allebei prima. Maar ze zijn niet verenigbaar met elkaar. Je zult dus één systeem moeten kiezen. Daarnaast heb je een centrale hub nodig om alles aan elkaar te koppelen. Dat is een kleine investering die zich, door de lagere stroomkosten, snel terugverdient.

Verbruik van hubs voor Zigbee en Z-Wave

Voor een compleet beeld moeten we ook kijken naar het stroomverbruik van een Zigbee- of Z-Wave-hub. Zigbee-hubs verbruiken doorgaans tussen de 0,5 en 3 watt. Sluit je meerdere slimme stekkers of andere apparaten aan, dan verdien je dat al snel terug ten opzichte van wifi. Z-Wave-hubs verbruiken wat meer, meestal tussen de 2 en 10 watt.

Ook qua veelzijdigheid zijn er verschillen. De Philips Hue Bridge (Zigbee) is bijvoorbeeld erg zuinig, met een verbruik tussen de 0,5 en 1 watt. Maar deze werkt uitsluitend met Philips Hue-apparaten.

Een slimme start is het halve werk

Zoals je ziet, zijn er heel wat factoren om rekening mee te houden. Breng daarom vooraf in kaart wat je nu nodig hebt én wat je in de toekomst verwacht te gebruiken. Zo voorkom je onnodige kosten en bespaar je op de lange termijn, vooral als je ook let op het energieverbruik per apparaat.

Nog meer energie besparen? ⤵️