ID.nl logo
De 25 beste games van 2019
© PXimport
Huis

De 25 beste games van 2019

Het is Kerstmis! Een mooie periode om met je familie door te brengen en samen te discussiëren over de beste games van het jaar. Dat doet de Gamer.nl-familie ook altijd graag, wat elk jaar resulteert in een lijst met een heerlijke top 25. Met gepaste trots presenteert Gamer.nl de beste 25 games van 2019.

Maar eerst volgt een andere traditie: de uitleg. Met Gamer.nl bedoelen we het collectief van redacteuren dat aan deze website meewerkt. Bij het samenstellen van deze lijst zijn niet de recensies leidend geweest, maar hebben wij democratisch naar elkaar geschreeuwd om te achterhalen welke games wij het beste vinden.

Het gaat louter om titels die dit jaar zijn uitgekomen. Remakes doen mee, remasters niet. Traditionele downloadbare content geldt niet als een aparte deelname, maar natuurlijk is de ondersteuning door een ontwikkelaar na lancering wél meegenomen in het debat. Goed, genoeg regels. Daar gaan we dan.

25. Remnant: From the Ashes

Ontwikkelaar: Gunfire Games | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Bijna had Gamer.nl deze fantastische game over het hoofd gezien. Bij het maken van dit toplijstje is het welhaast traditie dat een aantal redacteuren vol passie hun betoog houden voor een bepaald spel, waarna blijkt dat we daar helemaal geen review van hebben gehad. Gelukkig kon Ron dat in het geval van Remnant: From the Ashes nog rechttrekken, want deze game verdient het om in de schijnwerpers te staan.

En dat is nodig ook, want dit spel maakt niet bepaald de beste eerste indruk. Alleen die naam al, ‘Remnant: From the Ashes’, en dan is de belangrijkste kleur in alle screenshots ook nog eens grijs. Maar vergis je niet: dit is een uitmuntende coöperatieve shooter, waarin het spelverloop elke keer procedureel gegenereerd wordt. Een soort roguelike dus, maar dan met elementen uit Gears of War, Destiny en Dark Souls. Dat klinkt misschien als een rare mengelmoes, maar het werkt wonderwel goed. Coöperatief vijanden over de kling jagen, dat is voor ons de ultieme kerstgedachte.

Lees hier de review.

©PXimport

24. Star Wars Jedi: Fallen Order

Ontwikkelaar: Respawn Entertainment | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Star Wars en games zijn niet altijd een gelukkig huwelijk. Vooral fans van singleplayeravonturen hebben de afgelopen jaren op een houtje moeten bijten. Projecten als Ragtag van Visceral Games werden geannuleerd en het soloverhaal van Battlefront 2 was een teleurstellend niemendalletje. Alle hoop was daarom gevestigd op Respawn Entertainment, dat eerder met Titanfall 2 liet zien een uitstekend scifi-verhaal te kunnen brouwen.

Het resultaat is niet perfect, maar er is één ding waar Jedi: Fallen Order in ieder geval met vlag en wimpel in slaagt: het overbrengen van het Star Wars-gevoel. En dat zonder hevig te leunen op fanservice en bekende personages, maar juist door te laten zien hoe wijds dit universum is en hoe veel verschillende verhalen daarin verteld kunnen worden. Naarmate de game vordert, begin je je steeds meer een badass Jedi te voelen. Wanneer je een groep vijanden een ravijn in duwt met de Force, dan razendsnel wat lasers terugkaatst naar een schutter en vervolgens met je lightsaber het strijdgewoel in walst, voel je de midi-chlorians door je lichaam stromen.

Lees hier de review.

©PXimport

23. Blood & Truth

Ontwikkelaar: SIE London Studio | Platform: PS VR

De belofte van virtual reality is dat je je even op een andere plek waant en in de schoenen van iemand anders kunt staan. En we hebben ons zelden zo cool gevoeld als in Blood & Truth, de PS VR-exclusive van London Studio. Als je altijd al eens een Guy Ritchie-film van dichtbij hebt willen meemaken, is dit de game voor jou.

Blood & Truth is een aaneenschakeling van greatest hits uit bekende actiefilms, maar dan met jou in de hoofdrol. In slow motion uit een raam springen? Check. Een shootout vanuit een auto tijdens een achtervolging op hoge snelheid? Check. Parachuteren uit een ontploffend vliegtuig? O mijn hemel, check. De game weet dit allemaal met zulk groot zelfvertrouwen in je vr-bril te toveren, dat je de kleine technische onvolkomenheden graag over het hoofd ziet. Dit is waarvoor je die headset hebt gekocht.

Lees hier de review.

©PXimport

22. What the Golf

Ontwikkelaar: Triband | Platforms: Apple Arcade, pc

Golf is blijkbaar een sport die zich makkelijk leent voor een parodie. Golf Story bewees dat in 2017 al, maar What the Golf doet daar dit jaar een schepje bovenop. Golf is als sport zo serieus en netjes, dat het al gauw hilarisch is als je daar een andere draai aan geeft. Zeker als je dat met zoveel overtuiging doet als Triband.

Het ene moment sla je de bal weg, het andere moment de club zelf, daarna de mens die de club vasthoudt en misschien daarna wel een auto, boom, huis of champagnefles. De game bevat bovendien geestige verwijzingen naar andere games, zoals Portal en Superhot, en giet die in een naadloos golfjasje. Net als je zo’n nieuw idee weer zat bent, schakelt het spel door naar de volgende onzinnige opdracht. What the Golf is dus eigenlijk het tegenovergestelde van golf: je hoeft je nooit te vervelen.

Lees hier een overzicht met de beste Apple Arcade-games, waaronder What the Golf

©PXimport

21. Borderlands 3

Ontwikkelaar: Gearbox | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc, Google Stadia

Na The Pre-Sequel uit 2014 en deel 2 uit 2012, hebben we lang moeten wachten op een nieuw deel in de gevierde Borderlands-serie. Je kunt je fix ook niet even halen bij een andere game, want iets anders als Borderlands bestaat eigenlijk niet. De combinatie van een oneindige reeks wapens met bizarre krachten, flauwe humor en een cel-shaded stijltje levert een unieke ervaring op, vooral coöperatief met je vrienden.

Borderlands 3 komt er daardoor wel mee weg dat het eigenlijk niks nieuws doet. Het is meer Borderlands, punt. Tuurlijk: de wapens zijn nog bizarder, je vliegt dit keer naar andere planeten, er zijn nieuwe Vault Hunters en vaardigheden om mee te spelen en er is een nieuwe slechterik om te achtervolgen. Het zijn allemaal kleine aanpassingen die weinig veranderen aan de bestaande formule, maar daar kunnen we mee leven als die formule zo sterk is en het schieten zo goed aanvoelt.

Lees hier de review..

©PXimport

20. Untitled Goose Game

Ontwikkelaar: House House | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch, pc

HONK! Gans het internet was dit jaar verliefd op Untitled Goose Game. De servers van alle sociale media zullen welhaast zijn bezweken onder het aantal memes en GIFs met deze naamloze gans in de hoofdrol. En waarom ook niet? Niks zo lekker als het leedvermaak van kijken naar mensen die worden lastiggevallen door een treiterende gans.

Naast de leuke plaatjes en meme-waardige hoofdpersoon, is Untitled Goose Game ook daadwerkelijk een leuke game om te spelen. In de compacte twee uur speeltijd komt zo’n beetje elke situatie voorbij die je zou kunnen verzinnen rondom een gans die mensen dwarszit. Elke keer krijg je nieuwe mogelijkheden om je slachtoffers het leven zuur te maken. Met een heerlijke soundtrack en een fijne, eigen stijl is dit dus absoluut geen domme gans.

Lees hier de review.

©PXimport

19. Sayonara Wild Hearts

Ontwikkelaar: Simogo | Platforms: Apple Arcade, PlayStation 4, Nintendo Switch, pc

Net als What the Golf was dit een van de lanceringsgames van Apple Arcade, de nieuwe abonnementsservice van Apple waarin je een verzameling mobiele games krijgt voor een vast bedrag per maand. Sayonara Wild Hearts verantwoorde in zijn eentje al die vijf euro, want dit kunstwerk wil je gespeeld hebben.

Eigenlijk is Sayonara Wild Hearts een interactief popalbum, waarin je de videoclips speelt. Het grootste pluspunt is dat de muziek zich kan meten met de grote popartiesten van dit moment, met nummers die je graag meerdere keren luistert. En dankzij het interactieve element is dat ook daadwerkelijk leuk om te doen. Het is niet eens zo heel ingewikkeld om te spelen, maar door de opzwepende muziek en de wonderbaarlijke scènes die zich om je heen ontvouwen, zit je toch met de adrenaline tot in je keel.

Lees hier de review.

©PXimport

18. The Outer Worlds

Ontwikkelaar: Obsidian Entertainment | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Wat is de beste (moderne) Fallout-game? Velen zullen hun antwoord gelijk klaar hebben staan: New Vegas. En waar Bethesda het Fallout-stokje liet vallen met het teleurstellende Fallout 76, heeft de ontwikkelaar van die klassieker nergens aan kwaliteit ingeboet. The Outer Worlds van Obsidian Entertainment is precies wat fans van New Vegas de afgelopen jaren zo misten.

Het heeft daarnaast ook nog een eigen smoel, met een boeiend verhaal en leuk ingestoken spelwereld. In dit kapitalistische universum zijn hele dorpen in dienst van grote bedrijven, waardoor inwoners contractueel verplicht zijn om je met slogans te begroeten. Zelfmoord is strafbaar, omdat dat in feite vernietiging is van het eigendom van het bedrijf. In deze wereld wordt de hoofdpersoon wakker na een mislukte cryo-slaap, en gelijk krijg je de vrijheid om het avontuur naar je hand te zetten. Je kunt bijvoorbeeld bijna direct de professor die je uit je slaap heeft gewekt, aangeven bij de politie. Wat een heerlijke game!

Lees hier de review.

©PXimport

17. Gears 5

Ontwikkelaar: The Coalition | Platforms: Xbox One, pc

Nee, dat is geen tikfout in de naam. De Gears of War-serie heeft het ‘of War’ laten vallen en heet nu alleen nog maar Gears. Iedereen noemde het immers toch al zo, en daarnaast was de afkorting GoW al bezet door God of War. De naam is gelukkig niet het enige nieuwe aan dit vijfde (oké, zesde) deel. Gears 5 is een van de beste Xbox One-exclusives ooit en zet een nieuwe standaard neer voor de serie.

Vooral de diepgang in verhaalvertelling is een aangename verrassing. Waar de franchise zich in het verleden nog weleens verloor in macho mannen en hersenloos knalwerk, weet The Coalition de redenen voor dat knalwerk daadwerkelijk boeiend te maken. Dat begon al in deel vier, maar beleeft in Gears 5 een nieuw hoogtepunt. Daarnaast biedt de game meer vrijheid dan voorheen door een minder lineaire opzet. Maar uiteindelijk zijn het vooral de vuurgevechten die de show stelen, want die zitten zoals altijd weer strak in elkaar. Alleen het abrupte einde weet de pret te drukken, maar we kijken daardoor wel extra uit naar deeltje zes.

Lees hier de review.

©PXimport

16. Kingdom Hearts 3

Ontwikkelaar: Square Enix | Platforms: PlayStation 4, Xbox One

Alleen al door het feit dat deze game überhaupt bestaat en is uitgekomen, verdient het een plekje in onze Top 25. Na het tweede deel uit 2005 (!) heeft de serie vooral vreemde zijpaden genomen vol met onbegrijpelijke toevoegingen aan het al zo ingewikkelde verhaal. Dat er in 2019 dan toch echt een einde is gekomen aan deze markante combinatie tussen Disney en Final Fantasy, is een mijlpaal. Totdat de downloadbare content volgende maand uitkomt, natuurlijk.

Maar dat Kingdom Hearts 3 op zo’n volmaakte manier een einde breit aan de vele verhaallijnen, is nog veel meer applaus waard. Tuurlijk, de combat is niet altijd even goed (dat zijn we wel gewend van de serie), maar de vele vrolijke Disney-werelden en warme vriendschappen maken alles goed. Het verhaal is inmiddels alleen nog te volgen voor de echte fans, maar deel drie weet het allemaal wel tot een mooi einde te brengen. Het durft keuzes te maken die we niet aan zagen komen en de helden in onverwachte situaties te plaatsen. Dit is een waardige afsluiting voor alle fans.

Lees hier de review.

©PXimport

15. Astral Chain

Ontwikkelaar: PlatinumGames | Platform: Nintendo Switch

De samenwerking tussen PlatinumGames en Nintendo heeft al veel bijzondere exclusives opgeleverd, zoals Bayonetta 2 en The Wonderful 101. In 2019 voegen we Astral Chain met veel liefde aan het lijstje toe, een zelfverzekerde actiegame in een bijzondere setting. Als politieagent krijg je je eigen demoon toegewezen die met een ketting aan je vastzit. Met een beetje vingervlugheid is het de bedoeling om zowel jezelf als je Legion-vriendje te besturen tijdens actievolle gevechten.

Dat geeft de combat een hoop strategische mogelijkheden, naast de typische Platinum-actie waarin je reflexen tot het uiterste worden getest. Met vijf verschillende Legions en een sloot aan vaardigheden en wapens kun je je eigen vechtsysteem bouwen. Daarnaast zit de wereld gewoon heel goed in elkaar en kom je telkens personages tegen die door hun anime-achtige verwondering de voorspelbare plotwendingen enthousiast weten te brengen.

Lees hier de review.

©PXimport

14. Apex Legends

Ontwikkelaar: Respawn Entertainment | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Het komt niet vaak voor dat een ontwikkelaar twee keer voorbijkomt in deze toplijst, maar naast Star Wars Jedi: Fallen Order maakte Respawn dit jaar indruk met Apex Legends. Dat dit een grote hit zou worden, had niemand kunnen voorspellen. EA die snel op het populaire battle royale-genre springt met zijn eigen free to play-titel, dat kan toch niet goed gaan? Het leek wel alsof de uitgever dat zelf ook aanvoelde, want de game werd nauwelijks aangekondigd. De ene dag wisten we niet van het bestaan af, de andere dag was ‘ie ineens uit. Slim, want dat gaf haters geen kans om het idee af te keuren.

Dat pakte goed uit, want wie Apex Legends daadwerkelijk speelt, ziet dat alles perfect in elkaar zit. Respawn heeft het populaire genre niet alleen direct in de vingers, maar voegt daar zelf broodnodige nieuwe functies aan toe. Vooral de manier waarop je je teamgenoten kunt wijzen op vijanden of handige loot, is een verademing. Het werd dan ook niet voor niets direct overgenomen door grote concurrent Fortnite. Apex Legends laat zien dat er ruimte is voor andere gezichten binnen dit nieuwe genre, en dat battle royale voorlopig nergens heengaat. Als het zo goed werkt als Apex Legends, vinden we dat helemaal niet erg.

Lees hier onze eerste impressies ten tijden van de lancering van Apex Legends.

©PXimport

13. Super Mario Maker 2

Ontwikkelaar: Nintendo | Platform: Nintendo Switch

Moet elke game het wiel opnieuw uitvinden, of is het soms ook wel lekker als een stevig concept gewoon wordt overgenomen en op vele punten wordt verbeterd? Super Mario Maker bood ons al een oneindige speeltuin waarin we ons eigen plezier konden maken, maar deel twee doet daar nog een flinke schep bovenop. Niet alleen door veel nieuwe bouwstenen toe te voegen, maar ook met een uitstekend singleplayeravontuur dat inspiratie biedt voor je eigen levels.

De grootste verbetering is misschien wel dat de game op de Switch uitkwam, in plaats van de Wii U. Met meer spelers zijn er gewoonweg veel meer eigen gemaakte levels om van te genieten, en een groter publiek om je eigen creaties aan te tonen. Online spelen is bovendien een stuk aantrekkelijker gemaakt met beloningen voor succesvolle makers, het filteren op thema’s en een speelstand waarin je met een beperkt aantal levens een eindeloze stroom levels moet overwinnen. Wat wil een Mario-fan nog meer?

Lees hier de review.

©PXimport

12. Slay the Spire

Ontwikkelaar: Mega Crit Games | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch, pc

Over eindeloos speelbare games gesproken: Slay the Spire is zo’n game die we het hele jaar door af en toe hebben opgepakt om toch nog even een potje te doen. Het roguelike kaartspel weet alle juiste snaren te raken met een razend moeilijke uitdaging waar je elke keer net even wat beter in wordt.

Geen enkele run is hetzelfde, al begin je elke poging met dezelfde stapel basiskaarten. Na elk gevecht kun je een nieuwe kaart kiezen en al gauw leer je welke goed bij elkaar passen. Voor je het weet bouw je een poison deck op waarmee je alle monsters vergiftigt, of weet je jezelf elke beurt een hele stapel gratis aanvallen te geven. Na tientallen uren valt er nog elke keer iets nieuws te leren in Slay the Spire. En dat is nodig ook, want met een afgrijselijk moeilijke eindbaas, vele moeilijkheidsgraden en een dagelijks vernieuwend speltype is er genoeg om te overwinnen.

Lees hier de review.

©PXimport

11. Call of Duty: Modern Warfare

Ontwikkelaar: Infinity Ward | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Elk jaar komt er een nieuwe Call of Duty uit en elk jaar staat die garant voor strak knalplezier. Toch is het niet elk jaar een gegeven dat de nieuwe CoD in ons toplijstje voorkomt, en al helemaal niet zo hoog als dit. Een hamburgertent krijgt immers ook geen Michelin-sterren. Tenzij de hamburger zo goed in elkaar zit als dit.

De reboot van Modern Warfare doet zo’n beetje alles goed waar Call of Duty-fans op hadden kunnen hopen. De singleplayer houdt je zes uur aan je scherm gekluisterd met bombastische, gescripte missies (al heeft het verhaal wel wat problematische elementen die voor de nodige opschudding zorgden). Ook qua multiplayer is dit de beste Call of Duty van de afgelopen jaren. Beter nog dan Black Ops 4, dat vorig jaar de lat ook al hoger legde. De geweren voelen lekker, de snelheid ligt hoog en de nieuwe speltypen zijn bijna allemaal winnaars.

Lees hier de review.

©PXimport

10. Tetris 99

Ontwikkelaar: Arika | Platform: Nintendo Switch

Niet één, maar twee battle royale-games in de lijst dit jaar. En deze is misschien nog wel onverwachter dan Apex Legends. Het leek een aardig extraatje voor abonnees van Nintendo’s online service, een cadeautje dat je misschien een paar keer opstart en daarna links laat liggen. Inmiddels zijn wij zover dat we met liefde die twintig euro per jaar betalen, alleen om Tetris 99 te kunnen spelen.

Het concept klinkt alsof het nooit zou kunnen werken. 99 mensen spelen tegelijkertijd Tetris, de laatste die overblijft heeft gewonnen. Het blijkt een gouden vondst. Tijdens het zenuwslopende gepruts met de blokjes, moet je ook nog eens kiezen wie van je tegenspelers jouw weggespeelde rijtjes ontvangen. Het gaat razendsnel en al gauw zit je met bezwete handen achter je Switch. Een overwinning in Tetris 99 is niet voor iedereen weggelegd. Als het lukt, voelt het als een van de grootste overwinningen uit je gamecarrière.

Lees hier de review.

©PXimport

9. Fire Emblem: Three Houses

Ontwikkelaar: Intelligent Systems | Platform: Nintendo Switch

Fire Emblem is een serie waar je niet te veel aan moet veranderen, zou je zeggen. Fans zijn allang blij als diezelfde tactische gevechten weer op orde zijn en ze hun personages naar hartenlust kunnen combineren op het slagveld. Dat Three Houses de formule over een andere boeg durft te gooien, is dan ook een moedige stap. Zelfs die vertrouwde gevechten zijn niet meer hetzelfde: de klassieke driehoek zwaard, speer, bijl is vervangen door personage-specifieke vaardigheden waarmee ze sterker worden tegen bepaalde soorten vijanden.

De grootste verandering is echter dat de helft van de game zich afspeelt in een school, waar je op Persona-achtige wijze je vrije tijd moet doorbrengen. Je praat met je leerlingen, kiest welke vakken ze moeten studeren… en gaat thee met ze drinken. Het klinkt raar, maar het werkt: je krijgt steeds meer een band met deze kinderen, die van clichématige stereotypen uitgroeien naar goed geschreven personages met een diepere laag. En dan waardeer je ze ook meer tijdens de intense, strategische gevechten.

Lees hier de review.

©PXimport

8. Life is Strange 2

Ontwikkelaar: Dontnod Entertainment | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Life is Strange 2 lijkt in bijna niets op het eerste deel. Het is niet alleen een nieuw verhaal met andere hoofdpersonen, maar kent ook een heel andere opzet. Waar het eerste deel uitblonk in de grote groep personages die je steeds beter leerde kennen, is deel twee een roadtrip waarin je steeds nieuwe vrienden ontmoet. Hoe jij met ze omgaat, bepaalt uiteindelijk de vorm van jouw avontuur.

Het enige wat de twee delen wel gemeen hebben, is het feit dat het verhaal aankomt als een kanonskogel. Dit keer worden actuele onderwerpen als racisme behandeld, waarbij jij twee kinderen van Mexicaanse afkomst speelt die worden aangesproken door racistische Amerikanen. Ondertussen leer je je broertje Daniel hoe hij om moet gaan met zijn bovennatuurlijke krachten: mag hij het inzetten om mensen pijn te doen? Al jouw keuzes komen samen in een indrukwekkend einde, waarbij jouw reis wordt weerspiegeld in het uiteindelijke lot van de twee broers. Dit is een van de belangrijkste gameverhalen van het jaar.

Lees hier de review van Episode 1, 2, 3, 4 en 5

©PXimport

7. Resident Evil 2

Ontwikkelaar: Capcom | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Er was een tijd, een paar jaar geleden, waarin Capcom ongeveer dezelfde weg leek te bewandelen als Konami - je vroeg je soms af of ze überhaupt nog wel games maken. Sinds een paar jaar is Capcom echter helemaal terug, met indrukwekkende delen in series als Resident Evil en Monster Hunter. De ontwikkelaar heeft eindelijk weer gevonden wat die series zo goed maakt en is teruggegaan naar de kern, bijvoorbeeld met Resident Evil 7.

Maar ook de remake van het fantastische Resident Evil 2 laat zien dat Capcom precies weet waar het mee bezig is. Het is gewoonweg de perfecte remake: trouw aan het origineel, maar ook met een compleet nieuwe spelervaring. Het kriebelt aan je nostalgische gevoelens, maar is ook op zichzelf een uitstekende game voor wie te jong is om de vorige versie gespeeld te hebben. Het is ouderwets spannend, grafisch goed afgewerkt en is leuk om meerdere keren te doorlopen. Dit is een remake uit het boekje.

Lees de review hier.

©PXimport

6. Disco Elysium

Ontwikkelaar: ZA/UM | Platform: pc

Waar games vroeger ver achterlagen op films als het op schrijfwerk aankwam, zien we nu steeds vaker spellen die we gemakkelijk op hetzelfde niveau kunnen plaatsen. Een Uncharted doet weinig meer onder voor een Indiana Jones, om het zo maar te zeggen. Maar hoe vaak kunnen we zeggen dat een game echt een literair hoogstandje is, vergelijkbaar met een boek? Zelden, en toch is dat wat Disco Elysium ons brengt. De vele dialogen en achtergrondinformatie over de wereld is smeuïg opgeschreven in deze klassieke rpg.

Maar als Disco Elysium een boek is, dan is het wel een heel raar boek. De hoofdpersoon wordt zonder enige herinneringen wakker na een drankgelag en ontdekt dat hij een detective is die aan een belangrijke zaak werkt. Ondertussen heeft hij constant interne dialogen met delen van zijn eigen brein. Je vrijheid om deze gebroken man vorm te geven is gigantisch. Probeert hij zijn werk zo goed mogelijk te doen, of denkt hij dat hij een gevallen rockster is en verdoet hij vooral zijn tijd? Wil hij jonge drugsdealers van de straat houden, of koopt hij hun speed om die vervolgens zelf te gebruiken? De mogelijkheden lijken eindeloos, zolang je ondertussen maar probeert om ook die moordzaak op te lossen…

Lees hier de review.

©PXimport

5. Asgard’s Wrath

Ontwikkelaar: Sanzaru Games | Platform: pc (vr)

Virtual reality is bezig aan een opmars, al gaat het misschien niet zo snel als ooit werd voorspeld. Inmiddels hebben de vele headsets een stevige niche veroverd in de game-industrie, maar het aantal volledige spellen dat er op te spelen is, valt voor velen nog altijd wat tegen. Natuurlijk zijn er al fantastische ervaringen te vinden, maar die houden je vaak maar een paar uur bezig en doen vooral één trucje heel erg goed.

En toen kwam Asgard’s Wrath uit. Een epos met tientallen uren aan content, die de beste dingen uit al die kleine vr-ervaringen combineert tot de eerste AAA-titel in virtual reality. Het is een grootse rpg met productiewaarden zoals we die nog niet eerder zagen in dit medium. De Noordse omgevingen worden bijzonder geloofwaardig neergezet, met wijde omgevingen en boeiende personages. Als je hier in een kroeg rondhangt, heb je echt het gevoel dat je in een gezellige taveerne zit. Daarnaast is het vechten vermakelijk en leer je tijdens de lange speelduur telkens nieuwe vaardigheden. Dit vr-broertje van Zelda heeft de lat voor virtual reality voorgoed verhoogd.

Lees hier de review.

©PXimport

4. Control

Ontwikkelaar: Remedy Entertainment | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Veel games houden graag je handje vast, vertellen je precies wat je moet doen en waarom dat binnen het verhaal past. Control geniet er juist van om je constant met vraagtekens achter te laten. Hoofdpersoon Jesse Faden loopt het geheimzinnige gebouw van de Federal Bureau of Control binnen, maar pas na een paar uur weet je ook waarom. En waarom ze de hele tijd tegen zichzelf praat in haar hoofd. Zo word je dieper het verhaal in gezogen, want elk antwoord levert ook weer nieuwe vragen op.

Bijvoorbeeld: wat is er aan de hand met dit gebouw? Het lijkt wel te leven en verandert steeds van samenstelling. Als je even achter je kijkt, is die gang waar je net nog doorheen liep ineens verdwenen. Het is een bizarre botsing tussen de bureaucratische realiteit van een ministerie en de verwrongen mysteries van een ander universum. Het is tevens een perfecte arena voor de bovennatuurlijke gevechten van Control, een speeltuin waarin je je telekinetische krachten de vrije loop kunt laten.

Lees hier de review.

©PXimport

3. Death Stranding

Ontwikkelaar: Kojima Productions | Platform: PlayStation 4

Ja, ook binnen onze redactie zorgt Death Stranding voor verdeeldheid. Waar de een het prijst als een van de beste games van de generatie, hekelen andere redacteuren het slechte schrijfwerk. En wat doe je nou eigenlijk helemaal in die game? Post bezorgen? Maar zelfs de grootste haters blijven geïntrigeerd door de game en willen eigenlijk gewoon verder spelen. Alleen al daarom verdient het nieuwste kunstwerk van Hideo Kojima een hoge plek in ons klassement.

Als Sam Porter Bridges loop je door een verwoest landschap om pakketjes te bezorgen en een gebroken Amerika weer te verbinden. Ook raak je verbonden met andere spelers, die via boeiende online opties bruikbare spullen of hele bouwwerken voor je achterlaten. Kojima behandelt diepgaande onderwerpen als het hiernamaals en de connecties tussen mensen, en doet dat op een even fantastische als verwarrende wijze. Wat je ook van Death Stranding vindt, het valt niet te ontkennen dat het een unieke ervaring is.

Lees hier de review.

©PXimport

2. Sekiro: Shadows Die Twice

Ontwikkelaar: From Software | Platforms: PlayStation 4, Xbox One, pc

Sommigen kijken naar Sekiro en andere Souls-likes en zien alleen een eindeloze reeks veel te moeilijke baasgevechten. Tuurlijk, dat is het ook. Maar het is ook pure, onversneden gameplay in een heerlijk Japans jasje. Sekiro neemt je leven over, waardoor je tijdens een slapeloze nacht nog ligt na te denken over die ene move die je maar niet onder de knie krijgt. Gevechten in Sekiro zijn een perfecte combinatie tussen timing, geduld en durf. Je moet niet te snel willen gaan, want dat wordt je direct afgestraft.

Net als eerdere games van From Software verzwelgt Sekiro al je aandacht en tijd op. Het is een uitputtingsslag, maar wel een van de meest belonende van deze consolegeneratie. Wie Sekiro uit weet te spelen (na zich vijftig keer stuk te hebben gelopen op die eindbaas), staat te juichen op de bank. En dan volgt het zwarte gat. Wat moet je nog, nadat je Sekiro hebt overwonnen? Waar moet je je nieuw ontdekte vastberadenheid nu nog in kwijt?

Lees hier de review.

©PXimport

1. Outer Wilds

Ontwikkelaar: Mobius Digital | Platforms: Xbox One, PlayStation 4, pc

Het was een opmerkelijk gamejaar, waarin de grote uitgevers een beetje de rem erop leken te houden. Het normaal zo overweldigende najaar kende in 2019 slechts een handjevol toppers. Maar de goede verstaander weet allang dat de meest bijzondere games van onafhankelijke ontwikkelaars komen. Waar vorig jaar Celeste bovenaan onze lijst prijkte, is de eer dit jaar weggelegd voor Outer Wilds van de nieuwe studio Mobius Digital. We doen het echt niet expres. Outer Wilds heeft ons simpelweg het meest weggeblazen met zijn unieke opzet.

Outer Wilds weet de verkenningstochten en de lore die in andere games bijzaak zijn, te verheffen naar het belangrijkste gameplay-onderdeel. Op onderzoek uitgaan en meer leren over de spelwereld is de hoofdmoot. Je vliegt in je krakkemikkige ruimtescheepje door het universum, bezoekt intrigerende planeten en leert daar meer over een uitgestorven ras dat in het hele heelal zijn sporen heeft achtergelaten.

En dan gebeurt het: na 22 minuten ontploft de zon en word je weer wakker aan het begin van de game. Alles wat je ontdekt hebt blijft in je database staan, maar het hele universum is weer 22 minuten terug in de tijd gezet. Een planeet die langzaam in elkaar stort, is ineens weer heel, en grotten die langzaam met zand zijn gevuld, zijn plotseling weer toegankelijk. Outer Wilds is een Zwitsers uurwerk, waarin alle radartjes precies in elkaar samenvallen. Net als je denkt te weten hoe alles werkt, ontdek je een nieuw stukje dat niet bij de rest lijkt te passen. Het is als een toneelstuk dat zich op tientallen plekken tegelijk afspeelt: je moet alles gezien hebben om het te snappen. Het is een knap staaltje gamedesign dat je constant uitdaagt om meer te ontdekken.

Lees hier de review.

©PXimport

Dat waren de beste 25 games van 2019 volgens Gamer.nl! Heb je de behoefte om meer te lezen over deze fantastische titels? Lees dan ook de Favorieten van de Redactie, waarin veel games uit dit artikel op persoonlijke wijze worden besproken.

Conclusie

Plus- en minpunten
      ▼ Volgende artikel
      Zo bespaar je op je abonnement voor streamingdiensten
      © Alexander Kirch | AA+W - stock.adobe.com
      Huis

      Zo bespaar je op je abonnement voor streamingdiensten

      Grote kans dat ook jij meerdere abonnementen op videostreamingdiensten hebt. Netflix, Disney+, Amazon Prime, Apple TV – stuk voor stuk leuk, maar samen goed voor een flinke maandelijkse kostenpost. Zonder dat je het doorhebt, loopt het bedrag op. Tijd om te kijken waar je kunt besparen.

      Dit artikel in het kort: 📺 Wees kritisch op je kijkgedrag 📺 Houd het bij één dienst per keer 📺 Deel een streamingdienst 📺 Ga voor de goedkoopste optie

      Lees ook: 4 slimme tips om meer uit Netflix te halen

      Het kan daarom geen kwaad zo nu en dan serieus naar je uitgaven te kijken. Vooral bij (video)streamingdiensten kun je op jaarbasis vaak tientallen euro's besparen. Een abonnement is vaak snel afgesloten, maar het is eigenlijk ook best gemakkelijk om de kosten te bedwingen. Met de tips in dit artikel krijg je meer grip op je kosten. Noot vooraf: niet alles geldt voor elke dienst, maar controleren loont.

      Wees kritisch op je kijkgedrag

      Wees eens eerlijk: kun je echt niet zonder een bepaalde videostreamingdienst? Je kijkt er tenslotte maar één tegelijk. Door je bewust te zijn (of te worden) van je kijkgedrag, kun je gedegen keuzes maken over de diensten die je wel of niet aanhoudt. Vraag jezelf geregeld af: heb ik deze dienst in de afgelopen weken gebruikt en hoe essentieel is deze dienst eigenlijk voor me? Meestal komt daar dan een antwoord uit waar je wat mee kunt.

      Eén dienst per keer

      Een slimme bespaarstrategie is om steeds één dienst tegelijk te gebruiken. Wacht tot er genoeg nieuwe seizoenen of films staan die je wilt zien en neem dan een (maand)abonnement. Kijk voordat je dat doet of er niet ergens een aanbieding is, bijvoorbeeld via je telecomprovider. Heb je gezien wat je wilde zien? Zet het abonnement daarna weer stop en wissel naar een andere dienst (die dan natuurlijk aanbod heeft dat je op dat moment wilt zien). Dat gaat misschien ten koste van de persoonlijke aanbevelingen en het overzicht dat diensten aanbieden van gekeken content, maar dat kun je opvangen met apps van derden, zoals TV Time (Android | iOS). Daarmee kun je je gekeken films en series bijhouden en krijg je nieuwe suggesties op basis van je kijkgedrag.

      Gratis Netflix Wanneer je klant bent bij KPN en daar internet thuis en mobiel combineert, krijg je Netflix Basic cadeau. Dat scheelt alweer in de maandelijke kosten! Stapel je meer producten bij KPN, dan kun je ook kiezen voor Disney+, HBO Max of Videoland.

      ©Koray - stock.adobe.com

      Als het kan: delen

      Heb je eenmaal besloten om te snoeien in het aantal streamingdiensten dat je gebruikt, dan zijn er nog meer dingen die je kunt doen om kosten te besparen. Controleer of het mogelijk is een abonnement of profiel te delen met een ander. Veel diensten blokkeren deze praktijken, maar bij sommige videostreamingdiensten is dit nog steeds een optie. Soms heb je hier wel een duurder abonnement voor nodig, maar de rekensom is snel gemaakt: als zo'n duurder abonnement gedeeld door het aantal kijkers per persoon goedkoper is, dan is het alsnog een slimme keuze.

      🍿🍿🍿

      (voor erbij)

      Kan het (nog) goedkoper?

      Als delen voor jou geen optie is, kijk dan naar een zo goedkoop mogelijk abonnement. Zo biedt Netflix bijvoorbeeld in een aantal landen een versie aan waarbij je reclames te zien krijgt. Op moment van schrijven is Netflix with Ads nog niet beschikbaar in Nederland, maar gezien het feit dat het wel wordt aangeboden in Frankrijk, Duitsland, Italië, Spanje en het Verenigd Koninkrijk zou het zomaar kunnen dat je op termijn ook hier voor dit (goedkopere) abonnement kunt gaan kiezen. Diensten als Videoland, Disney+ en HBO Max hebben in Nederland al wel goedkopere abonnementen met reclame.

      Eerder in dit artikel gaven we je de tip om, afhankelijk van het aanbod, steeds een maandabonnement af te sluiten bij een dienst. Maar merk je dat je bij een bepaalde streamingdienst eigenlijk elke maand wel content kunt vinden die je leuk vindt? Dan is een jaarabonnement misschien toch voordeliger dan twaalf losse maanden. Bij een jaarabonnement krijg je namelijk soms tot twee maanden gratis kijken cadeau. Ook bieden streamingdiensten vaak leuke promoties aan waarmee je in elk geval tijdelijk kosten kunt drukken.

      ▼ Volgende artikel
      Review LG OLED65C4 – De blijvende referentie
      © LG
      Huis

      Review LG OLED65C4 – De blijvende referentie

      Sinds LG de OLED C-serie introduceerde, heeft dit model door zijn combinatie van prestaties en prijs een reputatie opgebouwd als de maatstaf voor andere oled-tv’s. Sinds de lancering van die eerdere serie is er echter flink wat concurrentie bij gekomen. Tijd dus om te kijken of deze nieuwe LG OLED65C4 nog steeds als referentie kan dienen.

      Fantastisch
      Conclusie

      De conclusie is duidelijk: de LG OLED65C4 is nog steeds een referentie voor wie de echte topmodellen te duur vindt, maar toch premium beeld wenst. Reclame op het Home-scherm en in de screensaver is echt ongewenst, maar je kunt het wel via de instellingen uitschakelen. Voor de volledigheid zien we graag HDR10+-ondersteuning, maar door de uitstekende dynamische tone mapping vinden we dat echter niet meer zo belangrijk.

      Plus- en minpunten
      • Uitstekende piekhelderheid
      • Alpha9-processor zorgt voor knappe beeldverwerking
      • Zeer goede kalibratie zo uit de doos
      • Prachtige HDR-beelden in HDR10 en Dolby Vision
      • Goede geluidskwaliteit
      • Advertenties op het Home-scherm
      • Geen ondersteuning voor HDR10+

      LG OLED65C4 Adviesprijs: 1.999 euro Wat: Ultra HD 4K 144 Hz W-OLED-tv Schermformaat: 65 inch (164 cm) Aansluitingen: 4x HDMI (4x v2.1 (48 Gbps), ARC/eARC, ALLM, VRR, HFR), 3x usb, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, 1x IR-blaster, wifi 5 (802.11ac), ethernet, bluetooth 5.1, WiSA Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision IQ, Dolby Atmos, WebOS 24, AirPlay 2, USB/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, CI+-slot, Alpha 9-processor Afmetingen: 1.444 x 880 x 230 mm (incl. voet) Gewicht: 18,5 kg (incl. voet) Verbruik (per 1000 uur): SDR 97 kWh (E) / HDR 211 kWh (G)

      De LG C4 mag dan wel geen topmodel zijn, een premium uitstraling heeft hij wel. Er zit een dunne metalen rand om het slanke scherm en dat detail geeft deze tv scherpe lijnen. De behuizing van de elektronica en aansluitingen is natuurlijk wat dikker, maar een profiel van 48 mm blijft slank en oogt ongetwijfeld mooi aan de muur.

      De donkerbruine achterkant (LG noemt dat Umber Brown) heeft een opvallende textuur die aan stof of leer doet denken. De C4 staat op een centrale voet met geborstelde metaalkleur. Wil je een soundbar bij deze televisie aanschaffen, houd er dan rekening mee dat je onder het scherm slechts 5,5 cm ruimte hebt. 

      Aansluitingen

      De vier HDMI-poorten van de C4 bieden allemaal de maximale HDMI 2.1-bandbreedte (48 Gbit/s). Ze ondersteunen ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en Nvidia G-Sync) en op één poort kun je ARC/eARC gebruiken. Dat maakt het toestel interessant voor gamers die een soundbar willen, want zelfs met een soundbar op de eARC-poort houd je drie HDMI-poorten over die 4K op 120 Hz aankunnen voor high end-gameconsoles, of zelfs 4K op 144 Hz als je een game-pc aansluit. Ook de input-lag (vertraging) bewijst dat we hier met een gamevriendelijke tv te maken hebben: bij 4K60 bedraagt die 10,1 ms, en bij 2K120 slechts 5,5 ms.

      De bijgeleverde infraroodmodule kun je gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook wanneer deze uit het zicht staan. De C4 ondersteunt ook het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association). Daarmee kun je compatibele draadloze luidsprekers aansluiten. Een draadloze surround-opstelling is echter niet mogelijk; je bent in dat geval beperkt tot 2.1-configuraties.

      ©Eric Beeckmans | ID.nl

      Premium piekhelderheid

      De LG C4 is uitgerust met een Evo-oledpaneel en Brightness Booster-algoritme. Dit type paneel nestelt zich qua prestaties tussen de oledpanelen met microlenzen (zoals de G4) en standaard oledpanelen (zoals de B4). De piekhelderheid scoort uitstekend: 1060 nits op een 10%-venster, en zelfs iets meer bij 2%. 

      LEES OOK: Zo testen we tv's voor ID.nl

      Een volledig wit beeld haalt 198 nits. Vergelijkbare modellen zoals de Sony Bravia 8 en de Panasonic Z85A zitten daar duidelijk onder. De Philips OLED809 komt meer in de buurt, maar de C4 pakt duidelijk de leiding. Qua kleurbereik presteren alle modellen vergelijkbaar met ongeveer 97% P3-dekking. Het Evo-oledpaneel heeft een goede kijkhoek en gaat reflecties goed tegen, maar de G4 doet het net iets beter. De beelduniformiteit ziet er uitstekend uit: er is geen dirty screen-effect zichtbaar. 

      ©LG

      Dat LG goed weet hoe het prachtige beelden op het scherm tovert, zagen we al op de G4. En we merken dat de C4 die lijn mooi doorzet. In SDR is de HDR Filmmaker-modus erg goed gekalibreerd, met een accurate kleurweergave. Er is voldoende schaduwdetail, al was dat iets donkerder dan verwacht. Dolby Vision IQ met Precision Detail blijft de beste keuze voor topkwaliteit, al wordt het verschil met HDR10 steeds kleiner.

      Voor HDR10 is de Filmmaker-modus een tikje te helder gekalibreerd, vooral in donkere en midtinten. Maar die afwijking is klein genoeg om door de vingers te zien. Ondersteuning voor HDR10+ ontbreekt, maar LG compenseert dat met slimme dynamische tone mapping. Net als de G4 analyseert de tv het beeld in verschillende zones voor optimale aanpassing. Met 1000 nits piekhelderheid is tone mapping niet per se nodig, maar door die slimme aanpak kun je het veilig aan laten staan. Als het algoritme moet ingrijpen, levert het uitstekend witdetail met rijke kleuren. Ook in moeilijke, donkere HDR-scènes laat de tv zich niet op een fout betrappen en toont hij zeer goede schaduwnuances. 

      Uitstekende beeldverwerking

      De Alpha9 Gen7-beeldprocessor verschilt maar heel weinig van de Alpha 11-processor in de G4. De features die ontbreken, lieten op de G4 geen sterke indruk achter (AI Directors Processing en Perceived Object Enhancing), dus lijkt de C4 het nauwelijks beter te doen. Bij het testen merken we dat ook. Zowel upscaling als ruisonderdrukking scoren zeer goed. Hinderlijke kleurstroken in zachte kleurovergangen kan de processor duidelijk elimineren, zonder dat je aan detail hoeft in te leveren.

      Oledpanelen hebben een erg goede bewegingsscherpte, te danken aan de snelle pixelresponstijd. Dat heeft echter een nadeel: filmbeelden in 24 fps kunnen zichtbaar beginnen te stotteren als de camera snel beweegt. Dat effect kun je wegwerken met de functie Trumotion, al speelt persoonlijke smaak daarbij een grote rol. Voor vloeiende beelden is de Vloeiend-stand prima, al creëert die soms wel beeldfouten als de achtergrond erg complex is.

      De instelling Cinematografische Beweging is voor filmpuristen; persoonlijk opteren we liever voor de stand Natuurlijk. Dat is een mooi compromis dat veel van het gestotter wegwerkt, zonder andere beeldfouten te introduceren. 

      ©LG

      Dolby Atmos en DTS:X

      Bij die knappe beeldprestaties hoort ook aangenaam geluid. De LG C4 beschikt over 2.2-kanalen, 40 watt vermogen en hij ondersteunt Dolby Atmos en DTS:X. Voor echte hoogte-effecten is een goede soundbar vereist, maar de surround-ervaring van de C4 is prima. De AI Sound-modus klinkt te scherp, zeker bij muziek, maar bij films viel dat gelukkig mee.

      We raden aan om de Standaard-, Muziek- of Bioscoop-stand te kiezen, afhankelijk van wat je kijkt of luistert. We zijn vooral gecharmeerd van de warme, goed gebalanceerde klank van de C4. Die bevat ook aardig wat bas en er is meer dan voldoende volume voor de doorsnee huiskamer. Wie de volumeknop iets te enthousiast opendraait (verder dan echt noodzakelijk), kan wel vervorming horen. 

      webOS 24 en webOS Re:New

      Wie een C4 in huis haalt, krijgt webOS 24 als besturingssysteem. Maar dankzij het webOS Re:New-programma krijg je gedurende vijf jaar de meest recente versie van webOS op je tv. Dat is in elk geval een mooie garantie dat je smart-tv nog wel even up-to-date blijft. Houd er wel rekening mee dat de eerste update (naar webOS 25) vermoedelijk pas in het najaar van 2025 naar deze modellen komt. Hier lees je meer over WebOS. Het artikel behandelt webOS 23, maar de meeste wijzigingen zijn puur cosmetisch.

      ©Eric Beeckmans | ID.nl

      De belangrijkste nieuwe functie is de toevoeging van Google Cast. Omdat LG al AirPlay 2 ondersteunde, maakt de C4 het nu voor zowel Android- als iOS-gebruikers erg eenvoudig om content naar het tv-scherm te streamen. De Quick Cards op het startscherm zijn iets compacter geworden, maar functioneren nog steeds op dezelfde manier. Ze groeperen bepaalde functies, zoals Games, Muziek, de Thuis-hub, Thuiskantoor, Sport, Leren en Toegankelijkheid.

      ©Eric Beeckmans | ID.nl

      Het app-aanbod is bijzonder volledig; zowel internationale als lokale streaming-apps zijn ruim vertegenwoordigd. De lay-out werkt prima en je navigeert vlot door het aanbod. De Magic Remote is een integraal onderdeel van het gebruiksgemak. Je beweegt de cursor op het scherm eenvoudig door met de remote naar het scherm te wijzen.

      Helaas, we hebben ook een negatieve opmerking. LG plaatst advertenties op het Home-scherm en in de screensaver. En dan bedoelen we niet de gebruikelijke aanbevelingen voor content, maar echte ongerelateerde reclame (automerken, sportwinkels, dat werk). Gelukkig kun je het wel uitschakelen: je leest in dit artikel hoe je reclame verwijdert

      Conclusie

      De conclusie is duidelijk: de LG OLED65C4 is nog steeds een referentie voor wie de echte topmodellen te duur vindt, maar toch premium beeld wenst. Reclame op het Home-scherm en in de screensaver is echt ongewenst, maar je kunt het via de instellingen gelukkig wel uitschakelen. Voor de volledigheid zien we graag HDR10+-ondersteuning, maar door de uitstekende dynamische tone mapping vinden we dat niet meer zo belangrijk.

      Wat krijg je dan wel? De beste piekhelderheid in deze categorie, uitstekende kalibratie in de Filmmaker-modus, prachtige, levensechte kleuren en een natuurlijk perfect contrast. De beeldverwerking levert betrouwbare en erg goede resultaten – ook met oudere bronnen. Dankzij het webOS Re:New-programma krijg je nu vijf jaar updates op het webOS smart-tv-systeem. Een zeer ruim app-aanbod, AirPlay2 en Google Cast maken het entertainment-aanbod erg volledig. Ook gamers vinden alles wat ze nodig hebben op de C4. De prijs is wat ons betreft eveneens gerechtvaardigd.