AceBackup 3 is compacte backupsoftware van Duitse herkomst, waarmee je gemakkelijk belangrijke bestanden opbergt. Voor extra veiligheid bepaal je zelf welk encryptieniveau het programma toepast.

Softwarefabrikant AceBIT levert met AceBackup (acebackup.com) een gratis tool om backups te maken. Je bepaalt zelf waarop je waardevolle bestanden wilt opslaan, bijvoorbeeld op een externe harde schijf, dvd, netwerklocatie of ftp-server. Een pluspunt is de mogelijkheid om zelf het versleutelingstype te kiezen. Daarnaast bewaar je optioneel meerdere versies van bestanden. Dat is onder meer bruikbaar wanneer je per ongeluk een beschadigd document wegschrijft naar een backup. In dergelijke situaties herstel je namelijk simpel een oudere versie. Het downloadbestand van de freeware is iets groter dan 5 MB en werkt onder Windows XP, Vista en 7.

Doellocatie kiezen

Voor het instellen van de backup gebruik je een wizard. Klik op New en bedenk een toepasselijke projectnaam. Geef aan in welke map je de bestanden wilt opslaan. Eventueel voeg je meerdere doellocaties toe, handig als je bang bent voor het verlies van een compacte datadrager, zoals een usb-stick of sd-kaart. Goed om te weten is dat AceBackup ook ondersteuning geeft voor ftp-servers en netwerkmappen op bijvoorbeeld een nas. In het volgende scherm beslis je naar welk bestandsformaat er wordt weggeschreven. Het is raadzaam om deze instelling niet te wijzigen, omdat je anders enkele opties niet kunt gebruiken. AS-IS-backups zijn alleen nuttig als je bestanden wilt herstellen zonder AceBackup, waarbij er geen encryptie is toegepast. Laat je de instelling op Proprietary staan, dan selecteer je een versleutelingsmethode voor het veilig wegstoppen van vertrouwelijke data. Je hebt keuze tussen blowfish, triple-des en aes. Laatstgenoemde methode is beschikbaar in de encryptieniveaus 128, 192 en 256 bits. Kies ten slotte hoeveel compressie je wilt toepassen en ga naar het volgende scherm.

Versiegeschiedenis

Normaal gesproken overschrijft het programma een bestand in de backup als er een nieuwe versie met dezelfde naam beschikbaar is. Het is echter ook mogelijk om alle versies te bewaren, zodat je bij problemen een beroep doet op oudere bestanden. Kies in dat geval bij Default action on name collision in het uitrolmenu voor Create a new version. Verder is er in hetzelfde dialoogvenster een optie om specifieke bestandsextensies wel of niet in het project te betrekken. Via Schedule plan je automatische backups. Het valt aan te bevelen om hiervan gebruik te maken, want dan hoef je zelf nergens meer aan te denken. Klik op Nieuw, waarna je een tijd en datum instelt. Controleer aan het eind van de wizard of alle instellingen kloppen en sluit af met Finish.

Bestanden toevoegen

Je hebt de eigenschappen van de backup ingesteld. Je moet nu alleen nog aangeven welke bestanden je allemaal wilt opbergen. De naam van het project verschijnt als het goed is aan de linkerkant van het hoofdvenster. Wanneer je meerdere projecten hebt gecreëerd, klik je eerst op Open om het juiste project te laden. Kies achter Volume het juiste pad als je meerdere doellocaties hebt ingesteld. Klik vervolgens op Backup. Selecteer de juiste mappen en bestanden in de wizard. Alle onderdelen waar een vinkje voor staat, worden in het project betrokken. Klap een map open om onderliggende bestanden aan- of uit te vinken. Je start meteen een backuptaak door de optie Process backup immediately te markeren. Klik op Next en bekijk de voortgang.

Je voert het proces ook gemakkelijk handmatig uit. Ga dan naar Project, Process en Process Backup. Met Update controleer je of er wijzigingen zijn in de bronlocatie, waardoor je de kopie zo nodig direct bijwerkt. Gebruik Restore om (een gedeelte van) de backup terug te zetten. Als je een oudere versie van een bestand wilt herstellen, rechtsklik je op het betreffende bestand in het projectvenster. Kies Properties. Selecteer ten slotte op tabblad Versions het gewenste item en klik op Restore.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.