Willen antivirusmakers relevant en succesvol blijven, dan moeten ze zich aanpassen aan de nieuwe realiteit. Consumenten laten tegenwoordig de pc vaker links liggen en handelen af op een smartphone, tablet of wearable. En wat te denken van het internet-of-things? Een antivirus-router die ieder apparaat in de gaten houdt, is mogelijk het antwoord.

In hun zoektocht naar nieuwe manieren van security, hebben meerdere antivirusmakers de router ontdekt. Geen onlogische keuze, omdat die een centrale plaats heeft tussen het thuisnetwerk en internet. Ieder contact tussen een apparaat op het thuisnetwerk en het internet, gaat via de router. Precies daarom vind je ook op elke router een firewall.

Maar er is meer dat een router aantrekkelijk maakt voor extra beveiligingsfuncties. Zo ziet de router als eerste elk nieuwe apparaat dat zich in het netwerk meldt en bepaalt het vervolgens dankzij zijn functie als dhcp-server voor elk nieuw apparaat de netwerkconfiguratie. Het deelt een ip-adres en een subnetmasker uit en geeft ook aan wat het adres van de router is, zodat het apparaat met het internet kan communiceren. Een router kan die functie gebruiken om bijvoorbeeld nieuwe, onbekende apparaten tijdelijk af te zonderen van bekende apparaten zoals kwetsbare Windows-computers.

Dat kan zelfs een stapje verder gaan: door verbonden apparatuur in een eigen virtueel netwerk op te nemen. De router is bovendien ook de dns-server die ieder verzoek om een bepaalde website of online service te gebruiken beantwoordt door het bijbehorende ip-adres aan de vrager door te geven. Eveneens een ideale mogelijkheid om beveiligingsregels toe te passen.

Antivirus-routers

Een aantal antivirusmakers, zoals Bitdefender, Bullguard, F-Secure en Symantec, heeft inmiddels een eigen router aangekondigd. McAfee, Avast en Trend Micro kiezen ervoor niet zelf een router te fabriceren maar bieden software waarmee andere hardwarefabrikanten aan de slag kunnen. Ze bieden daarmee dezelfde bescherming.

De eerste verbetering die alle fabrikanten hebben doorgevoerd is de installatie van de router. Die installatie kan zonder uitzondering nu via een app op de smartphone of tablet. Eerst wordt daarbij, veelal via bluetooth, een verbinding met de router gemaakt en een unieke veilige koppeling aangegaan. Anders dan wat we van de huidige routers kennen, hebben in elk geval de F-Secure Sense en het Avast Chime-platform ook helemaal geen webinterface meer waar je met een browser direct op de router kunt inloggen.

Die methode wordt als te onveilig beschouwd, waarbij wordt gerefereerd aan de Mirai-malware die gebruikmaakte van de gemakkelijk toegankelijke webinterfaces van routers en Internet-of-Things-apparaten waar was verzuimd om tijdens de setup het standaardwachtwoord te wijzigen. Of zou het een manier zijn voor antivirusmakers om alsnog aanwezig te zijn op je smartphone of tablet?

©PXimport

Mogelijkheden

Wat kan een router met antivirus nou echt? De F-Secure Sense zet een veilig nieuw netwerk op, dat je als een toegangspunt gebruikt om alle apparaten op aan te sluiten. Onduidelijk genoeg blijft je gewone netwerk wel gewoon bestaan. Je moet dus zorgen dat je je bestaande apparatuur van je oude netwerk verhuist naar het netwerk van de Sense-router.

Het nieuwe netwerk heeft volgens de antivirusmakers een aantal voordelen boven wat we van de huidige routers kennen. Zo maakt Sense (net als de andere beveiligde routers) gebruik van cloudservices om het netwerkverkeer te controleren op bijvoorbeeld malware of het bezoek van onveilige websites. We kennen dit al van pc-antivirussoftware, maar in dit geval op netwerkniveau, en dus ook op apparaten waar geen antivirussoftware op is geïnstalleerd. Eveneens wordt afwijkend netwerkverkeer geanalyseerd, om zo malware en zero-day-aanvallen voor te zijn.

Hoewel de routers dus duidelijk nieuwe beveiligingsfuncties toevoegen, blijft de bekende antivirussoftware voor pc’s ook noodzakelijk. Elke router van een antivirusmaker komt dan ook met een versie van de eigen beveiligingssoftware.

Door het beheer van de router en het controleren van de beveiliging verplicht uit te voeren met een app op smartphone en tablet, lukt het de antivirusmakers nu ook voor het eerst echt op die apparaten te komen. De Android-app biedt natuurlijk de instellingen, maar lijkt tevens wel een geniepige methode om alsnog een antivirus-app op mobiele apparaten aan de man te brengen. Zogenaamd als bescherming wanneer de apparaten zich buiten het thuisnetwerk bevinden. Omdat Apple dit soort antivirus-apps weert uit de App Store, is de iOS-app beperkt tot de setup van de router en het ontvangen van statusinformatie.

Abonnement met updates

Er is één ander heel belangrijk onderscheid tussen wat we gewend zijn van de huidige routers en de nieuwe routers van de antivirusmakers. Namelijk het updaten van de firmware en daarmee de controle over de functionaliteit. Leveren de huidige routerfabrikanten maar sporadisch updates voor hun apparaten en hebben ze er geen enkele invloed op of die update ooit wordt geïnstalleerd, bij de nieuwe routers is het juist de fabrikant die bepaalt of en wanneer er nieuwe firmware wordt geïnstalleerd.

Dit deel van het beheer verschuift van de eigenaar van de router naar de fabrikant. Voor de kwaliteit van beveiliging is dit in beginsel een hele verbetering. Het niet of pas laat updaten van de firmware van netwerkapparaten is net als het niet updaten van Windows-systemen dodelijk gebleken voor de beveiliging. Behalve het updaten van de firmware van de router, zal de antivirusmaker hetzelfde doen met de apps die bij de routers horen.

Hoezeer de antivirusmakers ook opscheppen over de verbeterde beveiliging dankzij hun nieuwe routers, ook dit is niet de oplossing voor alle problemen. Zo gebruiken we (gelukkig) steeds meer https in plaats van http voor het surfen op het net. Https is echter versleuteld, wat betekent dat de communicatie tussen het apparaat en de website of online service beveiligd is.

©PXimport

Maar beveiligd betekent ook dat de router deze verbinding niet – of in elk geval veel minder goed – kan controleren. Het kan eigenlijk alleen de zender en ontvanger van de communicatie controleren. Via https kan een virus dus onveranderd het netwerk binnenkomen, tenzij de router ervoor kiest het ssl-verkeer open te breken en daarna weer beveiligd door te sturen, maar dergelijke geavanceerde functionaliteit ontbreekt op alle aangekondigde routers en platformen.

Bovendien gaat verkeer tussen de apparaten in het thuisnetwerk niet langs de router, maar wordt dit binnen het geswitchte netwerk afgehandeld. Dat ontneemt opnieuw de router de mogelijkheid het lokale verkeer te controleren en (indien nodig) in te grijpen.

De router is het ‘transportmiddel’ voor de antivirusmakers om hun producten te verkopen. Maar de nieuwe mogelijkheden zijn niet gratis. Wie straks kiest voor een van de genoemde nieuwe routers, zit automatisch ook vast aan de bijbehorende licentie. Behalve voor de aanschaf het apparaat, betaal je bij alle versies ongeveer tien euro per maand voor de beveiliging en de desktopsoftware. Veelal is het eerste jaar gratis. Trend Micro is hier trouwens de uitzondering, dat bedrijf levert standaard drie jaar aan updates. Je bent echter niet meer vrij in welk antivirusproduct je kiest.

Het nadeel voor de consument is dat die meer vast komt te zitten in één ecosysteem. Op de zo’n securityrouter kun je niet na een jaar zomaar andere beveiligingssoftware zetten, dus wil je na een jaar nog steeds een beveiligd thuisnetwerk, dan zul je moeten gaan betalen. Wil je overschakelen naar een andere antivirusfabrikant, dan moet je dus ook andere hardware aanschaffen.

Toekomst

Of ze nu met een eigen router komen of met beveiliging voor bestaande routers, de meeste antivirusmakers zijn duidelijk in hun ambitie om het thuisnetwerk en de apparaten hierbinnen te beveiligen via de router. Dit is een wake-up-call voor de routerfabrikanten die jarenlang verzuimd hebben écht te innoveren (door niet op hedendaagse problematiek in te spelen).

Een router kan prima de beveiliging verbeteren door meer informatie over de apparaten in het netwerk te delen met de beveiligingsopties in de router (bijvoorbeeld met welke internetadressen ze verbinding mogen maken) en door cloudsecurity (scannen en gedragsanalyse) uit te voeren voor het hele netwerk. Het is zeker geen ‘silver bullet’, maar het is een goede extra laag in de beveiliging van thuisapparatuur.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.