ID.nl logo
Wat mag wel en niet op je eigen netwerk?
© Reshift Digital
Huis

Wat mag wel en niet op je eigen netwerk?

Als je een netwerk beheert, is het verstandig om naast technische ook juridische beschermingsmaatregelen te nemen. Ondertussen is het de vraag of je als beheerder van je eigen netwerk rekening moet houden met de wet. Want wat mag je zelf precies wel en niet?

Wanneer er activiteiten op je netwerk plaatsvinden die in strijd zijn met de wet, zoals het illegaal uploaden van films, kan er bij jou - als houder van het IP-adres - worden aangeklopt. In dat geval moet je bewijzen dat niet jij maar iemand anders schade via jouw netwerk heeft aangericht. Lees ook: Zo scherp je de privacy-instellingen van Windows 10 aan.

Risico netwerkbeheerder

Dat netwerkbeheerders risico's lopen, blijkt uit de rechtszaak tussen Mc Fadden en Sony Music, waarover Szpunar advies aan het Hof heeft uitgebracht. Om klanten te trekken had Mc Fadden, een Duitse handelaar in licht- en geluidstechnieken, gratis wifi voor iedereen beschikbaar gesteld. Via dit netwerk is in 2010 illegaal muziek geüpload, waar Sony de auteursrechthebbende van is. Doordat Sony de illegale uploader niet kan achterhalen, gaat het bedrijf achter Mc Fadden aan. Die had betere beveiligingsmaatregelen kunnen nemen om illegaal uploaden te voorkomen, bijvoorbeeld door een wachtwoord in te stellen op zijn netwerk. Het Europese Hof moet nu beoordelen welk recht in dit geval zwaarder weegt: het auteursrechtelijke belang van Sony of het recht van Mc Fadden om zonder belemmeringen een wifi-netwerk op te zetten.

©PXimport

Wifi is vaak gratis beschikbaar in winkels en horecagelegenheden als service voor klanten, maar ook om extra klantgegevens te verzamelen.

Schoolvoorbeeld

In 2009 werd er op de website 4chan.org gepost dat er een schietpartij zou gaan plaatsvinden op een school. Op basis van het IP-adres had de politie in eerste instantie een vrouw aangemerkt als verdachte. Pas later kon via het MAC-adres van de MacBook van een buurjongen van de vrouw, worden vastgesteld dat hij de dreigementen had geplaatst. Volgens de jongen had hij de inloggegevens van het netwerk gekregen omdat zijn eigen netwerk te traag was. Om te voorkomen dat je in dezelfde positie terechtkomt als de vrouw in deze zaak, is het verstandig om actief bij te houden aan wie je precies het wachtwoord van je netwerk hebt verstrekt.

Wachtwoord verplicht?

Het is in Nederland niet verplicht om een wachtwoord in te stellen op je netwerk, alleen is dit vanuit juridisch oogpunt wel een goed middel om jezelf in te dekken. Met een wachtwoord kun je namelijk aantonen dat je de poort tot jouw netwerk niet volledig open hebt gezet voor illegale activiteiten. Verder worden de regels rond beveiliging voor netwerken steeds strenger, vooral op het gebied van privacy. Zo wordt binnenkort de Europese Privacyverordening ingevoerd. Deze wet kan je verplichten om 'passende technische en organisatorische maatregelen' te nemen om de persoonsgegevens op je netwerk te beschermen. Hoe zwaar deze beveiligingsmaatregelen moeten zijn, hangt af van de gegevens die op je netwerk worden verwerkt. Als dit medische gegevens zijn, moet je meer doen aan de beveiliging dan wanneer jouw netwerk is opgezet voor een LAN-party. Als je niet voldoet aan de privacywetgeving, loop je kans op een boete van de Autoriteit Persoonsgegevens (voorheen College Bescherming Persoonsgegevens, CBP).

Juridische tips & trucs

Je kunt in het geval van schade op je netwerk de kans op juridische claims of een boete van de Autoriteit Persoonsgegevens enigszins verkleinen door de volgende maatregelen te nemen.

- Waarschuw gebruikers voor de risico's die ze lopen tijdens het gebruik van jouw netwerk.

- Laat je bezoekers expliciet akkoord gaan met de waarschuwing dat ze zelf aansprakelijk zijn in het geval van schade.

- Adviseer netwerkbezoekers gebruik te maken van VPN.

- Stel een sterke firewall in.

- Versleutel de gegevens die binnen je netwerk worden verwerkt.

- Verwijder persoonsgegevens op je netwerk op tijd.

- Als je een netwerk opzet dat voor iedereen toegankelijk is, meld dit dan dit op tijd bij de Autoriteit Persoonsgegevens.

- Beveilig je netwerk met een wachtwoord of beperk de toegang tot je netwerk op een andere manier.

©PXimport

Sommige ondernemers kiezen ervoor alleen betalende klanten een wachtwoord te geven. Hierdoor wordt de groep van mogelijke netwerkgebruikers enigszins beperkt.

Gegevens van gasten beheren

Als je een wifi-netwerk voor iedereen openstelt, hoef je de activiteiten van je bezoekers volgens de wet niet bij te houden. Je zou wel kunnen overwegen om de MAC-adressen van de apparaten waarmee verbinding is gemaakt met je netwerk en de duur van die verbinding een korte tijd op te slaan (dit kun je bijvoorbeeld inzien in veel routers). Als er bijvoorbeeld kinderporno via jouw netwerk is verspreid, kan de politie met deze gegevens sneller een verdachte oppakken. Vaak moet je verplicht meewerken met de politie, maar je kunt niet worden gedwongen gegevens af te staan die je niet hebt. Als een partij zoals BUMA Stemra bij je aanklopt voor de persoonsgegevens van een bezoeker, hoef je niet altijd mee te werken aan hun verzoek. Jouw gasten hebben namelijk recht op privacy dat zich hiertegen kan verzetten.

In de zaak Lycos vs. Pessers (zie kader) heeft de rechter in ieder geval vastgesteld dat wanneer het overduidelijk is dat je gast bezig is geweest met illegale activiteiten en alleen jij kunt vaststellen wie illegale activiteiten heeft verricht, je de gegevens waarmee de identiteit van die bezoeker kan worden vastgesteld wel moet afstaan.

Lycos versus Pessers

Een bekende zaak waarin een partij persoonsgegevens moest afstaan is de zaak Lycos - Pessers. Postzegelhandelaar Pessers werd beschuldigd van oplichting via een website die werd gehost door Lycos. De rechter oordeelde dat Lycos de gegevens van de persoon die anoniem stelde dat Pessers een oplichter was, inderdaad moest afgeven. Pessers mocht volgens de rechter niet vogelvrij zijn voor de beweringen van een anoniem persoon. Uiteindelijk bleek dat er een valse naam bij Lycos was opgegeven, waardoor de dader niet kon worden gepakt.

Monitoren van een netwerk: wat zijn de grenzen?

In de praktijk is het lastig voor netwerkbeheerders om vast te stellen in hoeverre ze hun netwerk mogen afspeuren op bijvoorbeeld illegale activiteiten. Uit de rechtspraak blijkt dat dit vaak afhankelijk is van het doel van de controle van het netwerk. Daarbij is de privacyverwachting van je gasten vaak van doorslaggevend belang. Als je jouw netwerkgebruikers van tevoren goed informeert over het feit dat je het netwerk controleert en je daarbij het doel van de controle duidelijk aangeeft, is er minder snel sprake van een inbreuk op de privacy. Zo mag je als beheerder opvallend gegevensverkeer checken om bijvoorbeeld schade aan je netwerk te voorkomen, maar mailverkeer onderscheppen is natuurlijk een ander verhaal. Het is vooral van belang dat je als netwerkbeheerder niet alleen de stand van de techniek op het gebied van beveiliging bijhoudt, maar ook de wet. Zo kan het definitieve oordeel van het Europese Hof in de zaak van Mc Fadden tegen Sony Music ervoor zorgen dat de regels op dit gebied minder streng worden of juist worden aangescherpt.

©PXimport

In ieder geval is het door een derde stiekem monitoren van de gegevensverwerking op jouw openbare netwerk met tools als een Pineapple niet toegestaan.

▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.