Site maken zonder html-kennis? Online editors om websites te bouwen winnen terrein, vaak vanwege onder meer de mooie sjablonen. Wil je liever niet beginnen vanaf zo’n kant-en-klaar ontwerp, dat vaak alsnog eindigt in een betaalde optie, dan heb je aan RocketCake een desktop-programma waarmee je van niets een mooie site bouwt.

Het Engelstalige programma bevat slechts vijftien templates (sjablonen) ter inspiratie. Het is het de bedoeling dat je met RocketCake een eigen site creëert die je later makkelijk kunt updaten. RocketCake is een zogeheten WYSIWYG-editor. Je hoeft dus geen html-codes te typen. Je stelt je eigen site samen door elementen op het werkvlak te plaatsen en de zaak daarna te uploaden. Elementen zijn tekstvakken, knoppen, afbeeldingen, menu’s, diashows, filmpjes, audiofragmenten en meer. Wat RocketCake bijzonder maakt, is dat het een editor is om zogeheten responsive websites te bouwen. Zo’n responsive website is mobielvriendelijk, want de opmaak past zich aan het scherm aan van het toestel waarmee iemand de site bezoekt.

Een responsive webpagina blijft er netjes uitzien, of je die op een grote monitor bekijkt of een klein smartphonescherm. Hiervoor zal de website een aantal onderdelen aanpassen, zoals de lettergrootte, de rangschikking van bepaalde elementen en de manier hoe het menu op het scherm staat.

Download RocketCake hier. Er is een versie voor Windows en een voor macOS. In deze workshop gebruiken we de gratis editie. Daarmee maak je makkelijk een vlot werkende responsive website. Er is ook een professionele editie van RocketCake, die 39 euro kost. Met de professionele versie mag je een onbeperkt aantal websites maken. Ook zit er css-ondersteuning bij, waarmee je snel opmaakstijlen aanpast op een hele site. Versie 3.1 van RocketCake werd verbeterd zodat je website beter scoort bij Google en andere zoekmachines. Verder bevat de gratis versie een paar functies die vroeger alleen in de betaalde editie zaten.

Werkomgeving en weergave

Bovenaan in de werkomgeving staat de balk met knoppen om een nieuwe pagina toe te voegen, om een preview te bekijken met Internet Explorer en om de website te publiceren op internet. Rechts vind je de Toolset met alle elementen die je op een webpagina kunt plaatsen. Bovenaan links zie je de structuur van alle pagina’s van je website.

Daaronder staan de Properties. Hier wijzig je de eigenschappen van ieder element dat je selecteert. Stel dat je een afbeelding wilt toevoegen aan een pagina, dan selecteer je in de Properties het afbeeldingsbestand en geef je aan of de afbeelding afgeronde of scherpe hoeken moet hebben enzovoort…

©PXimport

Helemaal onderaan bepaal je de weergavebreedte. Standaard is dat de Desktop-weergave. Via het kleine uitklapmenu linksonder kun je ook werken in de weergave van een aantal populaire mobiele apparaten, zoals de iPhone, iPad, Samsung Galaxy, LG… Vind je in dit menu niet de gewenste breedte, dan kun je ook Custom selecteren en via een schuifje de breedte aangeven die op het scherm moet verschijnen. Die breedte-instelling is belangrijk voor het bepalen van de breekpunten, die we verderop bespreken.

Kleuren en homepage

Laten we beginnen met de homepage. In dit voorbeeld maken we de website van een ambitieuze rockband. In plaats van te beginnen met een sjabloon kies je Empty page. Het gedeelte Properties zal zich aanpassen aan ieder element dat je selecteert. Klik bijvoorbeeld op de achtergrond van de eerste pagina, dan kun je bij BackgroundColor een achtergrondkleur selecteren. Standaard staat daar 000000, de html-code voor wit. Door op het vakje met de drie puntjes te klikken hal je de kleurenkiezer tevoorschijn. In de Properties geef je deze webpagina een titel. Die zal straks bovenaan in het browservenster verschijnen. De naam van de homepage laat je op index.html staan. Een browser zoekt altijd naar de index-pagina om als homepage te tonen.

Eronder bepaal je de kleuren van de vier soorten hyperlinks. LinkColor bepaalt de kleur van de links die nog niet zijn bezocht, LinkColorActive slaat op links die iemand op dit moment bezoekt, LinkColorHover is de kleur van een link waar de muisaanwijzer naar wijst en LinkColorVisited slaat op links die iemand al heeft bezocht.

©PXimport

Navigatiebalk en introbeeld

Om een navigatiebalk te plaatsen selecteer je in de Toolset het item Navigation Menu en klik je daarna op het werkvlak. In deze navigatiebalk typ je de menu-items waarvoor je webpagina’s wilt aanmaken. Houd de namen van die items kort. In ons voorbeeld zijn dat The band, Who, Where, When, Why en Media. Bovenaan staan de knoppen om de tekst van die navigatie-items op te maken. Als je op de navigatiebalk zelf klikt, dan pas je in de Properties de kleur en de vorm aan van de balk. Zo kun je BackGroundMode kiezen voor Color, Image, Gradient en Styled Button. In Gradient bepaal je de kleurtinten van de overgang en in Styled Button krijgt de menubalk een bol uiterlijk.

We willen ook een banner of introbeeld toevoegen. Daarvoor plaats je eerst het item Container. In de Properties bij ImageNameklik je op de drie puntjes om het plaatje dat je vooraf hebt klaargemaakt, te selecteren. Als het te groot is, vraagt RocketCake of het de afbeeldingsgrootte mag aanpassen. Dat mag. De titel ‘Mad Dog’ die je bovenaan dit artikel op de banner ziet, hebben we zelf aan het plaatje toegevoegd met een ander programma. In principe kun je ook tekst met het item Floating Text over een afbeelding plaatsen. Dit geeft helaas een onvoorspelbaar resultaat op mobiele apparaten.

Ben je tevreden, sla dan het werkbestand ergens op de harde schijf op als .rcd-bestand.

Kolommen

Onder de banner wil je de thuispagina van inhoud voorzien in één, twee of drie kolommen. Daarvoor kies je in Toolset het item Container with Columns. RocketCake vraagt hoeveel kolommen je wilt hebben. Ook wil de applicatie weten wat de minimale breedte is van een kolom. Wij kiezen hier voor twee kolommen en de standaardinstelling 150. Dat betekent dat op een breed scherm de kolommen netjes naast elkaar te zien zijn. Als een kolom op een klein scherm kleiner wordt dan 150 pixels dan zal die niet meer naast, maar onder de vorige kolom verschijnen.

In dit voorbeeld stellen we via de Properties de linkerkolom in op MinWidth 500. 500 is het breekpunt voor de linkerkolom. Als de schermbreedte te klein wordt, zal de bezoeker de inhoud van de rechterkolom onder de linkerkolom lezen. Bovendien hebben we de banner ingesteld op MaxWidth 1000.

©PXimport

Om de rechterkolom smaller te maken dan de linker, klik je eerst op de linkerkolom. De Size staat daar standaard op 50%, auto. Wijzig dat bijvoorbeeld in 70%, auto. Hierdoor floept de tweede kolom tijdelijk onder de eerste. Dit los je op als je op de tweede kolom klikt en bij Size 30%, auto invult. Hierdoor krijg je een 70/30-verhouding. Daarna vul je de kolommen met tekst, die je ook vormgeeft zoals met een tekstverwerker. In zo’n kolom kun je vanuit de Toolset ook Headings (kopjes) toevoegen. Dankzij Heading 1, 2, 3 blijven de kopjes goed uitzien.

Om een afbeelding toe te voegen plaats je de cursor in de tekst en klik je in de Toolset op Image. Daarna navigeer je naar de locatie waar de afbeelding wacht. Klik af en toe op de knop Preview om je werk in een browser te bekijken.

Als je op zo’n tekstkolom klikt, zie je in de Properties dat de Padding standaard is ingesteld op 10, 10, 10, 10. De Padding is de afstand van de tekst tot de kolomrand. Het eerste getal slaat op bovenaan, het tweede op onderaan, het derde op rechts en het vierde op links. Als je in een tekstvak wat meer padding aan de rechterkant wilt, moet je de derde waarde instellen op bijvoorbeeld 20.

Padding is dus de afstand aan de binnenkant van een vak, Margin is de afstand aan de buitenzijde. Als je wat meer ruimte wilt tussen de onderkant van de foto en de bovenkant van de tekst die daaronder staat, dan wijzig je de Margin van 0, 0, 0, 0 in bijvoorbeeld 0, 10, 0, 0.

Extra pagina’s

Nu de homepage klaar is, wil je natuurlijk meer pagina’s maken voor je project. Dat gaat met de knop Add Page. Het programma vraagt of je een volledige nieuwe pagina wilt aanmaken of een kopie van een reeds bestaande webpagina. In dit voorbeeld maken we gebruik van de stijl van onze homepage: de zwarte achtergrond, het lettertype, de lettergrootte, de breedte van container… Dus gaan we voor de tweede optie. Daarna halen we de banner weg en wijzigen we de inhoud van de tekstcontainer.

Wil je onderaan iedere pagina een footer, dan voeg je ook daar een Container of Container with Columns toe en typ je bijvoorbeeld de contactinformatie of de copyrightgegevens. Speciale tekens zoals het copyrightsymbool zijn niet direct met het toetsenbord in te voeren. In RocketCake kies je zulke speciale tekens via het menu Insert, Insert Text Symbol.

©PXimport

Koppelingen

Je wilt natuurlijk dat de knoppen in het navigatiemenu verwijzen naar de juiste pagina’s. Hiervoor selecteer je eerst de knop in het navigatiemenu en klik je dan op de knop met het kettinkje. Of je drukt op de rechtermuisknop en kiest Insert hyperlink. Hierdoor opent een keuzevenstertje waar je moet kiezen tussen linken naar een externe webpagina, een e-mailadres, een pagina van dit project of een bepaald bestand. Selecteer de optie Page in the project. Daarna zie je een lijst van aangemaakte webpagina’s waarin je de juiste selecteert.

Bij Target kies je ervoor om de webpagina te openen in een nieuw browservenster of in het geopende browservenster. Deze laatste optie is gangbaar. Als je de linkermuisknop ingedrukt houdt terwijl je een knop van het navigatiemenu aanwijst, voeg je submenu’s toe die je dan op dezelfde manier laat verwijzen naar bestaande webpagina’s.

Masterpages

RocketCake werkt ook met zogeheten masterpages. Als je een website met veel pagina’s maakt, zal deze techniek de opmaak aanzienlijk versnellen. Een masterpage is een opgemaakt model dat als sjabloon fungeert voor andere pagina’s. Zo’n masterpage is dus geen reguliere webpagina. Zo maak je er een: maak een nieuwe webpagina, plaats het keuzemenu, zorgt dat het menu werkt zoals het hoort en maak deze pagina op zonder echte tekstinhoud. Dan voeg je uit de Toolset een Content Placeholder toe. Zonder dit element werkt de masterpage niet. Geef deze speciale pagina een duidelijke naam, bijvoorbeeld masterpage.html. Vervolgens maak je een of enkele webpagina’s die je niet van lay-out voorziet.

©PXimport

Je typt tekst, voegt eventueel een afbeelding toe en slaat deze pagina op. Bij deze pagina’s met inhoud kijk je onderaan bij de Properties in het veld Master Page. Daar activeer je de optie UseMasterPage. Als je het vinkje hebt aangezet, verschijnt een nieuw vakje waarin je de naam van de bedoelde masterpage selecteert. Je kunt meerdere masterpages gebruiken. Op dit moment zie je nog niets, maar als je op de knop Preview klikt, zul je merken dat de inhoud van deze pagina netjes in de Content Placeholder van de geselecteerde masterpage wordt gepubliceerd.

Media invoegen

Met RocketCake voeg je YouTube-filmpjes toe door in de Toolset het item YouTube video te selecteren. Daarna vul je in de Properties het webadres in van het filmpje. Al even makkelijk is het toevoegen van een fotogalerij. Nadat je Image Gallery hebt gekozen uit de Toolset, selecteer je de verschillende foto’s in de vakjes ImageFile1, ImageFile2 enzovoort. Er zijn verschillende manier om de foto’s in de galerij te vergroten. Je kunt ze bijvoorbeeld in een nieuw venster openen, in een pop-upvenstertje, maar het mooiste vinden wij als grote afbeelding op een afzonderlijke laag.

Publiceren

Je bent klaar? Dan kun je de website publiceren op internet of op een lokale schijf. RocketCake is voorzien van een ftp-functie om alles netjes op de server te plaatsen in de map die je provider daarvoor ter beschikking stelt. Vul daarvoor het ftp-adres in, de gebruikersnaam en het wachtwoord. Gebruik eventueel de optie Save Password om het wachtwoord op te slaan. Wanneer je de website publiceert op je harde schijf, kun je de homepage bezoeken door het bestand index.html te openen met je internetprogramma.

Een inbouw-magnetron is ideaal als je op zoek bent naar een vaste plek voor je magnetron in een strakke, opgeruimde keuken. Maar hoe weet je welke je moet kiezen? De opties zijn uitgebreid: van compacte solo-magnetrons tot volwaardige combi-magnetrons met stoomfunctie. In dit artikel lees je waar je op moet letten zodat je een model vindt dat past bij jouw keuken én bij de manier waarop je kookt!

Meten = weten

Een inbouw-magnetron moet precies passen in de nis van je keukenmeubel. Daarom is het belangrijk om goed naar de afmetingen te kijken. Fabrikanten vermelden altijd de benodigde nishoogte, nisbreedte en nisdiepte in de specificaties. De standaard nishoogtes zijn meestal 38 cm of 45 cm. Sommige modellen zijn hoger, maar dan gaat het vaak om combi-ovens of apparaten met extra functies.

De nisbreedte is vrijwel altijd 56 cm. 60 cm komt ook voor, maar dat is eigenlijk meer geschikt voor een volledige oven dan voor een inbouw-magnetron. De nisdiepte varieert tussen de 55 en 58 cm. Meet de beschikbare ruimte goed op, inclusief de diepte van de achterwand en eventuele obstakels zoals elektriciteitsleidingen. Zit er een plint of deur onder? Controleer dan ook of de klep van de magnetron volledig open kan. Hieronder lees je nog wat meer over de afmetingen.

©RossandHelen

Solo of combi: welk type magnetron heb je nodig?

Een solo-magnetron gebruik je voor het opwarmen van voedsel, het ontdooien van diepvriesproducten of het bereiden van eenvoudige gerechten. Dit type magnetrons is eenvoudig in gebruik, vaak goedkoper en verbruikt minder stroom. Gebruik je de ovenfunctie nauwelijks, dan is dit een logische keuze.

Een combi-magnetron combineert de magnetronfunctie met een heteluchtoven. Je kunt er dus ook pizza's, taarten of ovenschotels in maken. Sommige combi-magnetrons hebben zelfs een grillstand of een stoomfunctie , waardoor je meerdere keukenapparaten kunt vervangen door één toestel. Houd er wel rekening mee dat een combi-magnetron doorgaans iets duurder is en iets langer nodig heeft om voor te verwarmen dan een volwaardige oven.

Voorbeeld: kook je veel met verse groenten en vis, dan is een model met stoomfunctie interessant. Warm je vooral soep en kant-en-klaarmaaltijden op, dan is een solo-magnetron vaak meer dan voldoende.

Bediening: draaiknop of touch?

Het gebruiksgemak verschilt per model. Traditionele modellen hebben vaak draaiknoppen: één voor het vermogen, één voor de tijd. Simpel en overzichtelijk, vooral geschikt als je de magnetron hoofdzakelijk gebruikt voor opwarmen en ontdooien.

Moderne inbouw-magnetrons zijn vaak uitgerust met touchbediening of zelfs een touchscreen. Je selecteert dan via het display het programma, de temperatuur of het gewicht. Sommige modellen hebben automatische programma's die zelf de bereidingstijd en het vermogen aanpassen. Handig, maar soms ook wat omslachtiger bij simpele taken.

Tip: probeer in een winkel of showroom hoe intuïtief het menu aanvoelt. Kies een bediening die past bij hoe jij graag kookt.

©Tom Baker | tab62

Let op de aansluiting en ventilatie

Een inbouw-magnetron werkt op een standaard stopcontact (230 volt), maar let goed op het vermogen. Sommige combi-modellen hebben een hoger piekverbruik; zorg dat de groep waarop je het aansluit dit aankan. Kijk ook waar de stekker zit: die moet je kwijt kunnen achter het meubel of via een uitsparing in de achterwand.

Daarnaast is ventilatie belangrijk. Tijdens het gebruik komt warmte vrij. In de handleiding van het apparaat staan minimale ventilatieruimtes aangegeven, bijvoorbeeld 2 cm boven en 5 cm achter. Houd je je daar niet aan, dan kan de magnetron oververhit raken of minder lang meegaan. Zit er al een oven onder of boven de plek waar je de magnetron wilt inbouwen? Controleer dan of de gecombineerde warmteafvoer goed geregeld is.

Praktische keuzehulp

Stel jezelf de volgende vragen voor je een keuze maakt:

☐ Waar komt de magnetron precies? In een hoge kast, boven een oven of op ooghoogte?
☐ Gebruik je nu vooral de magnetronfunctie of bak je ook regelmatig in de oven?
☐ Heb je al een aparte oven? Dan heb je vaak voldoende aan een solo-magnetron
☐ Wil je kunnen grillen of stomen?
☐ Wil je eenvoudige bediening of juist veel automatische programma's?
☐ Komt de magnetron in een bestaande nis of kastenwand, of wordt de keuken nog gebouwd?

Een voorbeeld: stel, je woont alleen, kookt snel en gebruikt de oven amper. Dan is een solo-magnetron van 38 cm hoog met draaiknoppen prima. Heb je een gezin, kook je gevarieerd en wil je ruimte besparen? Dan is een combi van 45 cm met grill en stoomfunctie een betere match.

Conclusie

Een inbouw-magnetron kiezen begint bij de afmetingen, maar gaat vooral over hoe jij kookt. Warm je snel iets op, dan is een eenvoudige solo-magnetron vaak genoeg. Bak je graag of heb je weinig ruimte, dan loont het om te investeren in een goede combi-magnetron. Let altijd op de inbouwmaten, ventilatie en bediening. Zo voorkom je verrassingen en haal je het meeste uit je keuken.

Er komen steeds meer toepassingen voor het automatiseren van je huis. SwitchBot is al wat langer in Nederland actief en heeft naast robotstofzuigers, schakelaars voor lichtknoppen en elektronische sloten ook een automatisch open- en sluitsysteem voor gewone gordijnen in het assortiment. Daar is nu een systeem voor rolgordijnen bijgekomen: de Roller Shade.

Thuisautomatisering is een handige manier om apparaten in het huishouden te bedienen zonder dat je in de meeste gevallen ook zelf thuis hoeft te zijn. Denk bijvoorbeeld aan het aanpassen van de temperatuur in huis, het bedienen van de verlichting of deuren, maar ook het openen of sluiten van de gordijnen. Op warme dagen kan het bijvoorbeeld slim zijn om die gordijnen automatisch te sluiten als de temperatuur boven een bepaalde waarde uitkomt, of wanneer er een bepaalde intensiteit van lichtinval is.

Al deze zaken en meer kun je inregelen met de spullen van SwitchBot. Het ecosysteem van dit bedrijf omvat een scala aan apparaten, variërend van raam- en deursensors en lichtknoprobots die je lichtknoppen kunnen indrukken tot complete aircosystemen en zelfs robotstofzuigers. Maar ook slimme lampen en gordijnsystemen dus. We hebben van SwitchBot al eerder de SwitchBot Curtain en de SwitchBot Curtain 3 getest, systemen die bedoeld zijn voor gordijnen op rails.

Complete set

De SwitchBot Roller Shade is een rolgordijnsysteem waar het rolgordijn zelf al bij wordt geleverd, in tegenstelling tot de SwitchBot Curtain die bedoeld is om aan een bestaand gordijnsysteem te koppelen. Overigens kun je ook je eigen bestaande rolgordijn op het systeem van de Roller Shade monteren.

De Roller Shade is een compleet rolgordijnpakket, en in de doos vind je alles wat je nodig hebt om het systeem op te hangen. Alle beugels, het rolsysteem, schroeven en pluggen worden meegeleverd, en zelfs gereedschap voor het vastdraaien van schroeven en het op maat snijden van het rolgordijn zelf ontbreekt niet. Verder krijg je er een bedieningspaneeltje bij, bestaande uit een omhoog- en omlaagknopm, en een kabeltje van zo'n twee meter dat kan worden aangesloten op de daarvoor gemaakte aansluiting op het frame. De Roller Shade wordt aangedreven door een interne batterij die volgens SwitchBot acht maanden lang werkt zonder tussentijds opladen. Via de usb-c-poort kan het systeem indien nodig bijtanken.

Goed opmeten

Voordat je aan de slag gaat met de Roller Shade, of eigenlijk: voordat je er eentje gaat kopen, moet je eerst even goed controleren of je de juiste afmetingen in je winkelwagentje hebt. De SwitchBot Roller Shade is beschikbaar in vier breedteversies en in twee basiskleuren: gebroken wit en grijs. Voor de breedte kun je kiezen uit small, medium, large en extra large, waarbij je opeenvolgend kunt kiezen voor breedtes van 58 t/m 80 cm, 80 tot 110 cm, 110 tot 140 cm en 140 tot 185 cm.

Wij hebben voor de XL-versie gekozen, omdat het kozijn waarop de SwitchBot wordt getest een breedte van 171 cm heeft. Geen enkele SwitchBot Roller Shade zal direct passen op het raamkozijn waar je hem wilt gebruiken, waardoor je waarschijnlijk altijd een stuk gordijnstof zult moeten verwijderen. Verderop lees je hoe dat werkt.

Belangrijk is om vooraf goed te bedenken hoe je de SwitchBot Roller Shade(s) wilt inzetten. De gordijnen zijn van polyester en verduisteren volledig. Dat kan donkerder zijn dan je gewend bent, maar in een slaapkamer is het juist vaak ideaal. Houd er wel rekening mee dat de kosten snel oplopen als je meerdere kozijnen naast elkaar hebt, omdat je voor elk raam een afzonderlijke Roller Shade nodig hebt.

Daarnaast bedekken de gordijnen nooit de volledige breedte van het kozijn. Aan beide zijden van de rol blijft een paar centimeter open, omdat de roller niet strak tegen het ophangframe aansluit. Afhankelijk van de montage kunnen hierdoor kieren ontstaan, waardoor er toch licht binnenvalt, vooral aan de kant van de motor. Plaats je meerdere Roller Shades naast elkaar voor één breed raam, dan blijven er altijd kleine openingen zichtbaar tussen de afzonderlijke gordijnen.

Op maat maken

Omdat de Roller Shade direct uit de doos waarschijnlijk niet meteen past, moet het systeem op maat worden gemaakt. Hoe dat werkt? Het ophangsysteem bestaat uit een verschuifbare aluminium balk waartussen het rolgordijn hangt. Aan een van de zijdes bevindt zich de motor, die via een stang in de aluminium rol van het gordijn is geschoven. De gordijnrol kan door de andere zijkant los te maken van de motorstang worden afgeschoven en eventueel worden vervangen door je eigen rolgordijn. In dit artikel houden we het bij de uitleg van het meegeleverde gordijn.

Om het meegeleverde SwitchBot-gordijn op maat te maken, is een vrij ingenieus systeem bedacht: aan de niet-gemotoriseerde kant kun je een apart blokje met een snijmes monteren, waar het rolgordijn met buis en al doorheen moet worden gehaald. Op die plek wordt het rolgordijn namelijk op maat gesneden.

In de SwitchBot-app geef je aan dat je een snij-sessie wilt starten. De motor van het rolgordijn begint nu langzaam te draaien. Tijdens het draaien moet je met de meegeleverde schroevendraaier het messysteem aandraaien, zodat het mes steeds dieper door de gordijnstof snijdt. Dat aandraaien doe je net zo lang tot het mes volledig door de stof heen is en bij de buis zelf is beland.

Het laatste deel van de buis waarop het gordijn is gerold, bestaat uit plastic. Als de snij-sessie correct is uitgevoerd en het mes met de schroevendraaier strak genoeg is aangedraaid, kan zelfs het plastic worden doorgesneden, of er in elk geval voor zorgen dat het makkelijker kan worden afgebroken.

Volledig uitrollen

Wanneer het overtollige stuk stof is losgesneden van de rest van het rolgordijn, blijft dat stuk aan het eind natuurlijk nog wel vastzitten aan de oprolbuis. Om dat stuk los te kunnen krijgen, moet de hele gordijnrol worden afgerold. Met een totale lengte van maar liefst 2,20 meter is dat nogal wat. Dat afrollen kan door middel van de app, maar kan ook handmatig door de oprolbuis eerst van de motorstang af te halen. Nadat het gordijn tot het eind is afgerold, kan het overtollige deel van de oprolbuis worden losgeknipt. Daarna breek je (zoals hierboven besproken) het overtollige plastic deel van de oprolbuis buis af, maar beter kun je proberen om dat stuk met een goed stanleymes af te snijden (het plastic is niet heel dik).

Het complete plastic deel van de oprolbuis moet er nu afgehaald worden, zodat de rest van het gordijn fatsoenlijk aan de buis kan worden bevestigd. De oprolbuis heeft nog een binnenste buis die je weer door het plastic deel moet schuiven. Vervolgens schuif je het dikke gedeelte van het gordijn door de sleuf van de plastic buis en schroef je alles vast.

Het opnieuw oprollen van het rolgordijn dient zorgvuldig te gebeuren, waarbij de linker- en de rechterkant gelijkmatig moeten worden opgerold. Gaat dat niet helemaal netjes, dan bestaat de kans dat het gordijn na het oprollen niet helemaal recht en strak om de oprolbuis zit. In ons geval moesten we het een paar keer opnieuw doen om alles strak te krijgen. Als het gordijn scheef op de rol zit, kan deze vast komen te zitten tijdens het automatisch omhoog rollen.

Ophangen

Het ophangsysteem van de Roller Shade is anders dan het gemiddelde rolgordijn. Die worden doorgaans links en rechts van de oprolbuis op het kozijn geschroefd. Bij de Roller Shade zit het bevestigingssysteem boven de aluminium balk en moet het systeem daar schuin in worden geklikt. Op zich is dat een prima manier, maar het vergt wel wat handigheid en je moet ietsje boven je macht werken omdat het hele systeem relatief zwaar is. De klus kun je dan ook beter met z'n tweeën doen.

Ook zijn de beugels waarin het aluminium frame wordt opgehangen niet heel stevig, waardoor alles een beetje naar beneden zakt op het moment dat het systeem wordt vastgeklikt. Ook belangrijk om te weten: past het frame precies in een raamnis, dan moet je het systeem compleet met het rolgordijn erin ophangen. Het rolgordijn er achteraf in plaatsen is dan niet mogelijk, omdat het systeem alleen vanaf één kant kan worden losgemaakt en het rolgordijn over de aandrijfstang van de motor geplaatst moet worden.

©MG | ID.nl

Kalibratie

Nadat de Roller Shade is opgehangen, is het tijd voor de kalibratie. Dat is nodig voor het systeem om te kunnen bepalen wanneer het rolgordijn volledig is opgerold en wanneer hij helemaal is uitgerold. Het rolgordijn is namelijk geschikt voor ramen tot zo'n 2 meter hoog, en dan moet op een bepaald moment worden ingesteld tot hoe ver het gordijn moet uitrollen totdat het venster compleet door het gordijn is bedekt. Het systeem kan niet uit zichzelf zien of het zich helemaal heeft opgerold; ook dat moet worden gekalibreerd.

Je start de kalibratie met behulp van de app, waarbij eerst moet worden bepaald wanneer het systeem volledig is opgerold. Aan de onderkant van het gordijn is een (eerder gemonteerde) aluminium stang geplaatst, die fungeert als tegengewicht om het gordijn op zijn plek te houden. Die stang dient tevens als buffer om te voorkomen dat het gordijn na het compleet oprollen blijft doordraaien. Tijdens het kalibratieproces kun je zelf niet aangeven wanneer tijdens het oprollen het einde is bereikt; dat stopt vanzelf zodra de aluminium stang het ophangframe bereikt. De app vraagt de gebruiker vervolgens of het systeem is vastgelopen of dat het einde is bereikt.

Het oprollen stopt hierdoor echter wel vrij abrupt en lijkt hiermee het ophangsysteem te beschadigen, omdat de aluminium balk relatief bruusk tegen het ophangframe wordt getrokken. Deze manier van kalibreren voelt al met al wat primitief aan, maar het werkt wel. De volgende stap is het bepalen van de afrollengte. Hierbij bepaalt de gebruiker wanneer het einde is bereikt en het raam naar wens is bedekt. Je drukt dan simpelweg op de stopknop en accepteert de stand van het gordijn. Na de kalibratie kun je de Roller Shade volledig gebruiken.

Schema's en timers

De SwitchBot-app voor de kalibratie en de bediening gebruik je ook als je andere apparaten van dit merk in huis hebt. De app is niet specifiek gericht op het rolgordijnsysteem, maar kan ook worden gebruikt voor het uitlezen van de verschillende temperatuur- en vochtmeters van SwitchBot, het bedienen van de andere gordijnsystemen zoals de SwitchBot Curtain 1 en Curtain 3 en andere slimme apparaten.

Handig is dat je verschillende apparaten en meters van SwitchBot aan elkaar kunt koppelen. Zo kun je er bijvoorbeeld bij het bereiken van een ingestelde temperatuur voor zorgen dat de Roller Shade automatisch wordt gesloten of geopend. Dat kan ook bij een bepaalde lichtintensiteit: als je een (apart te verkrijgen) zonnepaneel aan de usb-c-poort op de Roller Shade aansluit, kun je aangeven bij welke intensiteit het gordijn moet sluiten of openen. Met het aansluiten van zo'n zonnepaneel wordt de Roller Shade trouwens ook automatisch opgeladen.

Conclusie

De SwitchBot Roller Shade is een mooie manier om je huis te automatiseren en kan een prima toevoeging zijn als je al delen van je huis hebt geautomatiseerd. In combinatie met bijvoorbeeld een slimme thermostaat, verlichting en koel- of verwarmingsapparaten kun je bij warm weer je huis koel houden, of 's winters juist warmer krijgen. Dankzij het SwitchBot-ecosysteem is het handig dat je het rolgordijnsysteem kunt meenemen in alle routines voor huisautomatiseringen.

De Roller Shade is 100 procent verduisterend. Dat kan prettig zijn, maar dat werkt alleen goed als je het rolgordijnsysteem ook echt goed passend krijgt. Helaas lukt dat niet altijd, omdat het rolgordijn zelf niet de volledige breedte van het montagesysteem heeft. Daarnaast luistert de installatie vrij nauw, dus alles goed van tevoren opmeten is essentieel.