Het is vaak ergerlijk: je kunt geen site bezoeken of je moet je akkoord verklaren met het gevoerde cookiebeleid. In het ‘beste’ geval kun je zelf aangeven welk soort cookies je wilt aanvaarden. Maar wat zijn cookies eigenlijk? Zijn ze nuttig of zitten er ook schaduwkantjes aan? Wat zegt de wet daarover en hoe beheer je al die cookies en aanverwante technieken?

Laten we beginnen met een klein experiment. Surf eerst even naar www.volkskrant.nl, vervolgens naar een site als www.frankwatching.com en ten slotte naar www.bol.com. Bij de eerste site stuit je al meteen op een cookiemuur: pas wanneer je via de knop Ja, ik accepteer cookies je toestemming geeft, kun je de site daadwerkelijk bezoeken.

Bij de tweede site kun je aangeven welk type cookies je al dan niet wenst te accepteren: het type Noodzakelijk is verplicht; de types Voorkeuren, Statistieken en Marketing blijken optioneel.

Bij de derde site kun je meteen verder, maar attendeert een bescheiden banner in een minuscuul lettertype je wel op het gebruik van “cookies en daarmee vergelijkbare technieken”, met als extra melding: “Met deze cookies kunnen wij en derde partijen jouw internetgedrag binnen en buiten onze website volgen en verzamelen. […] Door verder gebruik te maken van deze website ga je hiermee akkoord. Je kunt je toestemming altijd weer intrekken”. Pas wanneer je hier op Lees meer klikt en naar onderen scrolt, kun je de optie Marketingcookies weigeren selecteren.

Geef toe, allemaal behoorlijk verwarrend en vaag. Tijd dus dat we daar wat klaarheid in scheppen: wat zijn cookies, welke types zijn er zoal en wat heeft de wet te vertellen. Daarna gaan we dieper in op cookiebeheer en op aanverwante technieken.

©PXimport

01 Stateless protocol

Cookies zijn in feite weinig meer dan kleine tekstbestandjes die een webserver op je computer plaatst. Je moet namelijk weten dat je browser via het http-protocol een zogenoemde ‘stateless’ verbinding opzet. Dat houdt in dat de webserver de gebruikersgegevens van de verschillende webpagina’s of sitebezoeken niet onthoudt. Dat betekent dan weer dat je bij elk bezoek weer bepaalde voorkeuren als taal of land moet ingeven en dat is niet echt handig. Websites trachten zo’n verbinding daarom ‘stateful’ te maken met behulp van cookies. Die kunnen namelijk allerlei gebruikersgegevens vasthouden, zoals je taalvoorkeur of de inhoud van je winkelmandje.

02 Cookiecontent

Hoe krijg je zulke cookies nu te zien? We beperken ons hier tot Chrome, maar andere browsers bieden vergelijkbare opties aan. In Chrome klik je op het knopje met de drie puntjes en kies je Instellingen / Geavanceerd / Instellingen voor content / Cookies / Alle cookies en sitegegevens weergeven, waarna je specifieke cookies kunt klikken voor meer informatie. Wil je alleen cookies van de huidige webpagina zien, druk dan op F12 om de Hulpprogramma’s voor ontwikkelaars te openen, klik rechtsboven op de pijltjesknop en kies Application / Cookies.

Er zijn ook externe tools waarmee je cookies kunt bekijken: op www.nirsoft.net vind je in ieder geval IECookiesView, MozillaCookiesView, ChromeCookiesView en EdgeCookiesView. Of je downloadt van dezelfde site de tool WebCookiesSniffer: een applicatie die in realtime browsercookies (via http) detecteert en opsomt.

©PXimport

03 Cookietypes

Cookies zijn dus tekstbestanden, maar ze komen wel in soorten. Over het algemeen onderscheiden we drie cookiestypes.

Functionele cookies zijn nodig om de gebruiker een website op een efficiënte wijze te laten bezoeken. Die houden bijvoorbeeld je taalvoorkeur of de inhoud van je winkelmandje vast. Vaak zitten hier trouwens zogenoemde sessiecookies bij. Die verdwijnen automatisch zodra je de surfsessie beëindigt, in tegenstelling tot hardnekkiger cookies die in principe op je pc blijven staan tot de bijbehorende houdbaarheidsdatum is verstreken.

Analytische cookies geven websitebeheerders inzicht in het gebruik van hun site. Een bekend voorbeeld zijn de cookies van Google Analytics: die vertellen de sitebeheerder onder meer hoe een gebruiker zich door de webpagina’s beweegt.

Marketingcookies zijn tot slot de cookies die een wat wrange nasmaak geven. Die zijn erop gericht een bezoeker te volgen, niet alleen binnen de eigen site(s), maar vaak op talkrijke andere internetsites, vooral om persoonsgerichte advertenties aan te bieden.

©PXimport

04 Surfprofiel

Veelal gaat het bij marketingcookies om zogenoemde cookies van derde partijen. In de regel kan een webserver namelijk alleen maar opgeslagen cookies inlezen die van hetzelfde domein afkomstig zijn als de website die je op dat moment bezoekt.

Zo’n beperking is echter snel omzeild: een online marketingbedrijf als Google DoubleClick hoeft bijvoorbeeld alleen een banner of een afbeelding (zoals een transparante gif van 1 bij 1 pixel, ook wel webbeacon genoemd) op een webpagina van een andere website te plaatsen, om zelf ook cookies uit hun eigen domein op je pc te kunnen plaatsen zodra je die webpagina bezoekt. Dit gebeurt met instemming van de beheerders van die site. Kom je naderhand op een andere site terecht waar datzelfde marketingbedrijf ook content heeft geplaatst, dan weet dit bedrijf dat het om dezelfde surfer of tenminste om dezelfde computer of browser gaat. Op deze manier kan van jou dus een surfprofiel worden samengesteld en krijg je bijvoorbeeld advertenties te zien die zijn afgestemd op je vermeende interesses. Daarom worden marketingcookies ook wel indirecte cookies of traceercookies genoemd.

Een voorbeeld: surf naar www.telegraaf.nl en klik in het cookie-pop-upvenster op de link TMG websites en apps: je krijgt dan een overzicht van de (meer dan dertig) sites die cookies kunnen plaatsen wanneer je de site van De Telegraaf bezoekt.

©PXimport

Cookiewetgeving

©PXimport

05 Cookieblokkade

Sommige sites laten je zelf kiezen welke cookie(type)s je wilt accepteren, al zijn die vrij zeldzaam, maar ook vanuit je browser kun je cookies tot op zekere hoogte zelf beheren. Zo laten nagenoeg alle browsers je toe traceercookies te blokkeren.

In Chrome gaat dat als volgt. Ga opnieuw naar Instellingen / Geavanceerd / Instellingen voor content / Cookies en zet de optie Indirecte cookies blokkeren op Aan.

In Edge gaat dat via Instellingen / Privacy en beveiliging / Alleen cookies van derden blokkeren. Een andere optie is hier nog Alle cookies blokkeren, maar dan laat je evenmin functionele cookies toe, wat er al snel toe zal leiden dat sommige sites niet langer goed functioneren.

Bij Firefox klik je op het icoontje met de drie streepjes hamburgerknopje, open je Inhoudsblokkering, plaats je een vinkje bij Cookies van derden en selecteer je of Trackers of Alle cookies van derden.

Overigens tref je in de drie genoemde browsers ook een ‘do not track’-functie aan. In Chrome heet dat Een verzoek voor niet bijhouden met je browseverkeer verzenden (in de rubriek Privacy en beveiliging); in Edge: Niet volgen-aanvragen verzenden; en Firefox: Niet volgen-signaal. Let wel, het gaat hier telkens om een verzoek: je hebt dus geen garantie dat een site daarop ingaat.

©PXimport

06 Cookies wissen

Wil je (bepaalde) cookies liever verwijderen uit je browser? In Chrome ga je naar Geschiedenis / Geschiedenis / Browsegegevens wissen. Plaats een vinkje bij Cookies en andere site en plug-ingegevens, stel de gewenste periode in en bevestig met Gegevens wissen. Wil je dat Chrome altijd alle cookies automatisch wist zodra je de browser afsluit, zet dan binnen de rubriek Cookies de optie Lokale gegevens alleen bewaren tot je je browser sluit op Aan.

In Edge open je de rubriek Privacy en beveiliging en klik je op Kies wat u wilt wissen. Plaats een vinkje bij Cookies en opgeslagen websitegegevens en zet desgewenst de optie Dit altijd wissen bij sluiten van browser aan. Bevestig met de knop Wissen.

In Firefox zijn vergelijkbare opties voor het blokkeren en verwijderen van cookies mogelijk. Via een omweg kun je hier ook (uitsluitend) cookies van derde partijen laten verwijderen bij het afsluiten van de browser: tik about:config in op de adresbalk, klik desgevraagd op Ik aanvaard het risico!, zoek naar network.cookie.thirdparty.sessionOnly en klik op dit item tot true verschijnt in de kolom Waarde.

Goed om weten: als je in de zogenoemde incognito- of privémodus surft (Ctrl+Shift+N in Chrome, Ctrl+Shift+P in Edge en Firefox), dan worden alle cookies automatisch verwijderd bij het afsluiten van de browsersessie.

©PXimport

07 Selectief beheer

Natuurlijk, als je alle cookies weghaalt, raak je mogelijk ook nuttige informatie van functionele cookies kwijt. Nu is het in de meeste browsers ook mogelijk aan te geven van welke sites je cookies wel of niet wilt toelaten, maar dat werkt behoorlijk omslachtig. In Chrome tref je daarvoor in de rubriek Cookies bij de opties Blokkeren, Wissen bij het verlaten en Toestaan een knop Toevoegen aan.

Voor selectief cookiebeheer werkt een externe tool vaak prettiger. Een degelijke tool is de plug-in Ghostery, beschikbaar voor de meeste populaire browsers. Na de installatie kunt je met een druk op de knop nagaan welke ‘trackers’ (zoals advertentiecookies, analytische cookies en aanverwante technieken waaronder die van sociale media) Ghostery heeft geblokkeerd. Op het tabblad Gedetailleerd overzicht krijg je dat allemaal te zien. Van hieruit is het tevens mogelijk voortaan alle algemene of specifieke cookies op deze site te blokkeren of juist toe te laten. Je kunt diverse trackers en cookietypes ook voor alle websites laten blokkeren. Verder tref je hier nog knoppen aan waarmee je advertenties kunt blokkeren of toelaten, en waarmee je vooral items blokkeert die de inlaadtijd van de webpagina nadelig kunnen beïnvloeden.

Er zijn ook nog andere goede cookiebeheerders, zoals de opensource-tool EditThisCookie (voor Chrome en Opera). Die richt zich vooral op de wat gevorderde gebruiker die cookies nauwgezet wil volgen.

©PXimport

08 Lokale opslag

Op de website van Bol.com hebben ze het over ‘cookies en vergelijkbare technieken’ en ook in Ghostery hanteren ze liever de bredere term trackers. Dat geeft al aan dat er nog andere mogelijkheden zijn dan http-cookies om gebruikers te volgen.

De zogenoemde local shared objects laten we verder buiten beschouwing, omdat ze niet vaak meer voorkomen (deze werken ook wel flash-cookies genoemd, aangezien ze via de Flash Player-plug-in van een browser op je pc belanden). Wel nog in gebruik is web-storage oftewel DOM-storage (Document Object Model), afkomstig uit html5. Surf maar eens naar www.youtube.com, klik in je browser op F12 en kijk in de rubriek Opslag (Edge en Firefox) of Application (Chrome) bij de items Sessieopslag (of Session Storage) en vooral Lokale opslag. Zo kan de Lokale opslag wel 5 tot 10 MB offline data opslaan, veel meer dus dan de 4 kB van een http-cookie.

Meer informatie, evenals testknoppen om te zien of je eigen browser deze opslagmethodes ondersteunt, vind je online.

Wil je items uit de lokale opslag verwijderen, dan doe je dat op dezelfde manier als bij cookies (zie paragraaf ‘Cookies wissen’).

©PXimport

09 Volgen zonder cookies

Met browser-fingerprinting, ook wel canvas- of device-fingerprinting genoemd, gooien webbeheerders het over een geheel andere boeg. Deze techniek wordt bovendien steeds meer gebruikt om de bezoeker bij allerlei sites te identificeren en te volgen. Elke browser bevat namelijk een hele reeks eigenschappen (zoals schermresolutie, systeemfonts, headers, useragent en plug-ins) en gecombineerd blijken die vaak een unieke vingerafdruk op te leveren, zodat een webserver je browser op basis hiervan kan identificeren.

Neem gerust zelf de proef op de som: surf naar Am I Unique? en even later lees je het antwoord op de vraag “Ben ik uniek?”. De kans is groot dat ook jouw browser uniek wordt bevonden en dus herkenbaar blijft als je allerlei verschillende sites bezoekt. Klik op de site eens op View more details en open de rubriek FAQ, voor extra informatie.

In de conceptversie van de ePV (zie kader ‘Cookiewetgeving’) wordt ‘device-fingerprinting’ expliciet vermeld, maar het is nog afwachten of dat tot een concrete beschermingsmaatregel zal leiden. Je kunt eventueel overwegen een browserplug-in als Privacy Badger te installeren, beschikbaar voor Chrome, Firefox en Opera. Die blijkt fingerprinting weliswaar niet echt tegen te gaan, maar de tool heeft wel meer dan 1000 domeinen van bekende trackers opgenomen en terwijl je surft worden die domeinen ofwel helemaal geblokkeerd ofwel worden alleen de traceercookies ervan geweigerd. Je kunt de beslissingen van de tool per domein op elk moment bijsturen (via de instellingen van de plug-in, op het tabblad Trackingdomeinen). Privacy Badger is wel zo slim om ook ‘link-tracking’-technieken van sociale media als Google en Facebook te blokkeren. Meer informatie hierover vind je bij Ghacks.

©PXimport

Javascript

©PXimport

Veel mensen denken dat een luchtreiniger vooral nuttig is in het voorjaar en de zomer, als het pollenseizoen in …uhm volle bloei staat. Maar ook – of juist – in de herfst is zo’n apparaat een echte hulp voor een gezonder binnenklimaat in huis. Hoe dat precies zit, lees je in dit artikel.

Open deur: minder ventilatie = minder frisse lucht

Waar in de zomer ramen en deuren openstaan, houden we in de herfst juist alles vaker dicht. Dat houdt de warmte binnen, maar doordat de lucht minder goed circuleert blijven vocht, stof en geuren langer hangen. In badkamers, keukens en woonkamers met goed sluitende kozijnen merk je dat direct: de lucht voelt wat bedompter aan en ruikt sneller muf. Een luchtreiniger helpt dat te voorkomen door fijnstof, pollen en andere kleine deeltjes actief uit de lucht te filteren. Zo blijft het binnenklimaat merkbaar frisser, ook wanneer de ramen dicht blijven.

Minder allergieklachten

Wie gevoelig is voor huisstofmijt of schimmelsporen, merkt dat klachten vaak toenemen in de herfst. Dat komt doordat vocht en temperatuur in huis precies de omstandigheden bieden waarin deze allergenen goed gedijen. Een luchtreiniger helpt door de lucht continu in beweging te houden en allergenen te vangen. Wat je wel moet weten: schimmelsporen worden door een filter grotendeels uit de lucht gehaald, maar de bron – vaak vochtige muren of slecht geventileerde ruimtes – moet je nog steeds aanpakken. Zonder die bronbestrijding blijft het probleem terugkomen. Een luchtreiniger helpt dus vooral bij de symptomen, niet bij de oorzaak.

©Philips

Ventileren en luchtvochtigheid

Een luchtreiniger is geen vervanger voor ventilatie. Ventileren blijft nodig om koolstofdioxide, vocht en geur af te voeren. Wie de ramen regelmatig openzet en daarnaast een luchtreiniger laat draaien, houdt de lucht zowel vers als schoon. De luchtreiniger pakt de fijne stofdeeltjes aan, terwijl ventilatie zorgt dat nieuwe zuurstof binnenkomt.

In de herfst speelt ook de luchtvochtigheid een rol. Door de verwarming kan de lucht binnen te droog worden, en daar doet een luchtreiniger weinig aan. Wil je het binnenklimaat prettig houden, combineer hem dan met een luchtbevochtiger.

Betere lucht, beter binnenklimaat

Een luchtreiniger is geen wondermiddel, maar wel een apparaat dat in de herfst meer doet dan veel mensen denken. Hij haalt stof, pollen en schimmelsporen uit de lucht, helpt muffe geur te voorkomen en ondersteunt de ventilatie in huis. Zeker in goed geïsoleerde woningen, waar de lucht snel stil komt te staan, merk je het verschil. De lucht voelt frisser aan, je ademt prettiger en het binnenklimaat blijft in balans – precies wat je nodig hebt in het seizoen waarin we het liefst binnen blijven.

Mediabestanden, zoals foto’s, audio en diverse documenten, bevatten vaak extra informatie over het bestand zelf, de zogeheten metadata. Niet al die gegevens hoeven natuurlijk voor iedereen leesbaar te zijn. Hoe pas je die gegevens aan, en kun je ze ook helemaal verwijderen?

Metadata betekent letterlijk gegevens over gegevens. Het gaat namelijk om informatie die iets over het bestand zelf zegt, maar geen deel uitmaakt van de hoofdinhoud. Bij foto’s kan dit bijvoorbeeld de opnamedatum zijn, maar ook de locatie, cameramodel en instellingen. Muziekbestanden bevatten dan weer gegevens zoals titel, artiest, album, jaartal, albumhoes en songteksten. In video’s vind je informatie terug zoals gebruikte software, resolutie en lengte. Ook in pdf’s en Office-documenten als pdf zitten vaak extra data, zoals auteursnaam, aanmaakdatum en revisies.

Metadata zijn vaak erg handig. Je kunt je vakantiefoto’s bijvoorbeeld automatisch sorteren op locatie of datum, en als fotoliefhebber kun je instellingen zoals iso of sluitertijd analyseren. In muziekbestanden toont je mediaspeler alle informatie in de afspeellijst (inclusief gesynchroniseerde lyrics) en kun je snel tracks per genre of jaar terugvinden. Bij documenten zie je naast de auteur onder meer ook wanneer het bestand is aangemaakt en welke revisies zijn doorgevoerd.

Waarom bewerken?

Metadata zijn dus zeker handig, maar soms bevatten ze informatie die je liever niet deelt of die simpelweg niet klopt. Denk aan foto’s die je online plaatst: je wilt dan meestal geen locatiegegevens meegeven zoals je thuisadres. En misschien ook liever niet welk toestel je gebruikt of dat je bewerkingen hebt uitgevoerd. Anderzijds wil je voor archiveringsdoelen misschien nog trefwoorden toevoegen of locatiegegevens invoeren bij foto’s die je binnenshuis nam.

In veel muziekbestanden zitten onjuiste tags, zoals verkeerd gespelde album- of artiestnamen. Of je wilt ontbrekende albumhoezen of lyrics aanvullen, of extra tags toevoegen om je collectie beter te structureren per jaar, genre of tracknummer.Bij documenten kan het juist gaan om het verbergen van de auteur of doorgevoerde aanpassingen, of om het wissen van revisies met gevoelige inhoud. Soms wil je ook bepaalde metadata eenduidiger gebruiken in meerdere bestanden, bijvoorbeeld voor professionele doeleinden.

Locatiegegevens in foto's

Laten we starten met foto’s en in het bijzonder met locatiegegevens, want deze kunnen voor veel gebruikers belangrijk zijn. De kans is groot dat je smartphone deze informatie standaard bewaart bij elke foto. Je kunt dit controleren en aanpassen. Op Android open je de camera-app, tik je op het tandwielpictogram voor Instellingen, zoek je naar Locatie opslaan, GPS-tags of Geotagging en schakel je de functie uit. Op sommige toestellen kun je ook instellen dat telkens eerst om je toestemming wordt gevraagd.

Op een iPhone open je Instellingen en ga je naar Privacy en beveiliging. Tik op Locatievoorzieningen, scrol naar Camera en kies Nooit of Vraag volgende keer of wanneer ik deel, om telkens zelf te beslissen.

Bij de meeste digitale fotocamera’s werkt het net zo. Ze gebruiken een gps-module of bluetooth met je smartphone om locatiegegevens toe te voegen. Via het menu kun je deze functie ook hier uitschakelen.

Locatie aanpassen

Sommige apps en diensten verwijderen locatiegegevens automatisch uit foto’s. WhatsApp bijvoorbeeld stript standaard alle metadata. Toch is het veiliger om gevoelige informatie vooraf zelf te wissen. Op een iPhone doe je dat vanuit de Foto’s-app: selecteer de foto, tik op het info-icoon of veeg omhoog. Je ziet een kaart met locatie, en via Pas aan kun je de locatie wijzigen of instellen op Geen locatie. Met Voeg een locatie toe kun je ook zelf gegevens toevoegen. Op Android is dit wat lastiger. Google Foto’s biedt geen optie om locatiegegevens te verwijderen of aan te passen als die al in de EXIF-metadata zitten. Zelf locatiegegevens toevoegen kan wel, maar slechts beperkt. Externe apps bieden dan meer mogelijkheden.

Photo Metadata Remover geeft je de mogelijkheid om een of meerdere foto’s tegelijk te strippen van locatie en andere metadata. Je kiest de bronmap en de doellocatie voor de opgeschoonde bestanden. Wil je metadata wijzigen in plaats van verwijderen, dan gebruik je een gratis app als Photo EXIF Editor - Metadata. Open een fotomap, selecteer een foto en je ziet een reeks EXIF-tags, zoals Geolocation, Captured time, Aperture en Exposure time. Tik op een tag om deze aan te passen. Bij Geolocation krijg je een kaart te zien waarop je een nieuwe locatie aanduidt, die je bevestigt met het vinkje en het diskette-icoontje.

Losse bestanden in XnView

Het is prettiger om de metadata van je foto’s op je pc te bewerken. In beperkte mate kan dat via Verkenner: klik met rechts op een foto, kies Eigenschappen, open het tabblad Details en beweeg je muis over de kolom Waarde om te zien welke items je kunt aanpassen. Voor meer mogelijkheden zijn er gratis externe tools beschikbaar. We denken bijvoorbeeld aan de uitgebreide opdrachtregeltool ExifTool, de flexibele fotobeheerder XnView MP of het Adobe Lightroom-alternatief darktable.Hier focussen we op de handigste functies binnen XnView MP. Start de tool (ook als portable versie beschikbaar) en open een foto via het menu Bestand of de ingebouwde bestandsbrowser. Icoontjes op de miniatuur tonen welke metadata aanwezig zijn (xmp, ipct-iim en exif). Helemaal onderaan vind je het tabblad Info met de metadata op aparte tabbladen. Op het tabblad Kaart bekijk je de locatie. Controleer in het menu Beeld of alle gewenste opties bij Info panelen zijn aangevinkt.

In het menu Metagegevens kies je bij Opschonen welke soorten metadata je wilt verwijderen. Andere opties, die geen verdere toelichting behoeven, zijn GPS-gegevens bewerken en Tijdstempel wijzigen. Met IPTC bewerken en XMP bewerken pas je metadata aan via meerdere tabbladen. Klik hier op Schrijven om je wijzigingen toe te passen. In het Info-paneel zul je merken dat veel aanpassingen tegelijk op zowel ITPC-IIM- als XMP-niveau doorgevoerd worden.

Batch-aanpassingen in XnView

Met XnView MP kun je metadata ook in meerdere foto’s tegelijk aanpassen of verwijderen. Open Hulpmiddelen / Reeks converteren (Ctrl+U) en voeg bestanden of een hele map toe met Bestanden toevoegen of Map toevoegen. Ga daarna naar het tabblad Acties, klik op Actie toevoegen, kies Metagegevens en selecteer een optie als IPTC-IMM/XMP, Metagegevens wissen of XMP. We gaan even uit van deze laatste. Vul de tagvelden die verschijnen naar wens in.

Op het tabblad Uitvoer bepaal je waar de gewijzigde bestanden terechtkomen (dit hoeft zeker niet de bronmap te zijn). Bevestig met Converteren om de aangepaste metadata op te slaan in de geselecteerde foto’s. Je controleert dit via het Info-paneel op het tabblad XMP (onder meer bij het onderdeel dc). Op vergelijkbare manier kun je ook IPTC-IIM-metadata aan meerdere foto’s toevoegen of aanpassen.

Metadata in audio

Net als bij foto’s kunnen ook audiobestanden metadata opslaan, in verschillende headers en op uiteenlopende manieren. Het bekendste formaat is ID3 (voornamelijk bij mp3), met informatie als titel, artiest, album, genre en jaar. De latere versie, ID3v2, ondersteunt ook songteksten, albumhoezen en eigen velden. Andere populaire formaten zijn APE en Vorbis Comments, onder meer gebruikt bij FLAC- en OGG-bestanden.

Zoals eerder genoemd zijn er verschillende praktische redenen om metadata in audiobestanden aan te passen of toe te voegen. Twee uitstekende en gratis tools hiervoor zijn TagScanner en Mp3tag. We nemen deze laatste als voorbeeld. Laat je niet afschrikken door de naam: de tool ondersteunt verschillende audio- en metadataformaten, waaronder de drie hierboven genoemde.

Losse bestanden in Mp3tag

Download en installeer Mp3tag onder Windows (eventueel als portable versie) en start de app. Sleep een audiobestand naar het hoofdvenster en selecteer het. In het linkerdeelvenster zie je de metadata zoals Titel, Artiest, Album en Jaar. In de kolom Tag verneem je het type metadata, bijvoorbeeld Vorbis Comment, ID3v2.4 of APE. Je past de metadata aan door in een tagveld te klikken en de inhoud te wijzigen of aan te vullen. Klik met rechts op het veld met het cd-icoon, kies Cover toevoegen en verwijs naar een geschikte afbeelding. Gebruik Bestand / Tag opslaan (Ctrl+S) om je wijzigingen te bewaren.

Je kunt ook metadata ophalen via online databases. Mp3tag ondersteunt standaard drie bronnen: freedb (of beter: opvolger gnudb, aangezien freedb niet langer operationeel is), Discogs en MusicBrainz. Deze opties vind je in het menu Tagbronnen. Bij het eerste gebruik van Discogs meld je je aan met een gratis account en autoriseer je Mp3tag met een code. Voor MusicBrainz en freedb is dat niet nodig, al vul je voor freedb wel bij voorkeur een (willekeurig) e-mailadres in via Bestand / Opties bij Tagbronnen / Freedb (de overige gegevens kun je ongewijzigd laten). Je kunt nu allerlei metadata, inclusief coverart, opvragen via deze bronnen.

Batch-aanpassingen in Mp3tag

Soms wil je metadata van meerdere muziekbestanden tegelijk aanpassen of toevoegen, bijvoorbeeld nummers van dezelfde cd. Dat kan ook in Mp3tag: sleep een map met nummers naar het hoofdvenster of open die via Bestand / Map toevoegen. Selecteer de bestanden die je tegelijk wilt aanpassen; met Ctrl+A selecteer je alles. In het linkerdeelvenster verschijnt dan standaard <houden> bij tagvelden die al ingevuld zijn. Laat je <houden> staan, dan wijzigt Mp3tag dat veld niet. Klik je op het pijlknopje, dan kun je <wissen> kiezen om het veld te legen, een bestaande tag selecteren of zelf iets invoeren. Bevestig ook hier met Ctrl+S om je wijzigingen op te slaan.

Je kunt metadata ook automatisch laten invullen op basis van bestandsnamen. Die bevatten soms bruikbare informatie terwijl de metatags zelf leeg zijn. Selecteer de juiste bestanden en kies Converteren / Bestandsnaam - Tag. Pas het veld Formattering aan zodat het overeenkomt met de structuur van je bestandsnamen, bijvoorbeeld %track% - %artist% - %title%. Onderaan zie je de overeenkomende tags. Klik op Voorbeeld en bevestig met OK. Het omgekeerde kan trouwens ook, via Tag - Bestandsnaam.

Metadata in documenten

Niet alleen mediabestanden bevatten metadata, dit geldt net zo goed voor ‘gewone’ documenten. Deze informatie kan bijvoorbeeld handig zijn bij het ordenen, zoals op auteur of trefwoorden, en bij het archiveren en zoeken. We beperken ons hier tot twee populaire formaten: pdf en docx. Om de metadata van een pdf te bekijken, open je die in een gratis applicatie als Adobe Acrobat Reader. Klik met rechts op het document en kies Document properties (Ctrl+D). Op het tabblad Description kun je tags invullen zoals Title, Author, Subject en Keywords.

Voor docx-bestanden kun je Verkenner gebruiken: klik met rechts op het bestand, kies Eigenschappen en blader op het tabblad Details door de metadata. Je kunt dit uiteraard ook rechtstreeks in Microsoft Word doen: open het document, ga naar Bestand, kies Info en klik op Alle eigenschappen weergeven.

Documenten bewerken

Bij docx-bestanden kun je metadata niet alleen bekijken, maar vaak ook aanpassen, zowel via Verkenner als in Word. Beweeg je muiscursor over een veld en verschijnt er een kader, dan kun je de inhoud wijzigen of wissen. Wil je meerdere metadata tegelijk verwijderen, dan kies je beter een andere aanpak. Dit kan via het tabblad

Details in het eigenschappenvenster van het bestand. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. In het dialoogvenster staat standaard ingesteld dat er een kopie wordt gemaakt zonder eigenschappen, maar je kunt ook de optie De volgende eigenschappen uit dit bestand verwijderen kiezen. Vink dan de gewenste metadata aan of klik op Alles selecteren, en bevestig met OK.

Je kunt ook bewerken vanuit Word: ga naar Bestand, kies Info en klik op Controleren op problemen / Document controleren. Laat alle onderdelen aangevinkt en klik op Controleren. Vervolgens kies je Alles verwijderen bij de onderdelen die je uit het document wilt halen. Rond af met Sluiten.

PDF-bestanden bewerken

Voor het gratis bewerken van metadata in een pdf-bestand gebruik je bijvoorbeeld PDF24 Creator. Start de tool na installatie. In de toolbox onderaan zie je onder meer de knoppen Remove PDFMetadata en Edit PDF metadata. Sleep een of meerdere pdf’s naar het venster. Met de eerste knop verwijder je alle metadata in één keer, met de tweede pas je velden aan zoals Title, Author, Subject en Keywords. Je kunt hiermee helaas geen eigen metadata toevoegen.

Dat kan wel met een zeldzame gratis (online-)tool zoals Sejda. Klik op Change metadata (ook Remove all metadata is hier beschikbaar), vul de gewenste velden in of klik op + Add new field, en geef een naam en waarde op. Bevestig met Add Field en Update PDF Metadata, en download de aangepaste pdf. Je kunt deze eigen velden bekijken met Acrobat Reader, via Document properties op het tabblad Custom.