Chrome is momenteel de meest populaire browser. Dat is niet noodzakelijkerwijs omdat ’t technisch de beste of snelste is, maar vooral ook een gevolg van marketing. Groot nadeel is echter dat de nieuwsgierigheid van Google standaard is ingebakken. Die is te omzeilen met Chromium, een browser die er sterk op lijkt. Wat moet je er over weten?

Chrome is érg nieuwsgierig. Wat an sich geen verrassing mag heten, want gemaakt door Gooogle. Laatstgenoemde leeft van gebruikersgegevens, statistieken en de verkoop daarvan. Door de browsermarkt agressief te veroveren, heeft het goud in handen. Het bedrijf kan via Chrome nauwkeuriger dan ooit precies nagaan wat gebruikers uitvoeren. Zeker als een groot deel ook nog eens inlogt en ingelogd blijft bij hun Google-account. 

Moet iedereen natuurlijk lekker zelf weten, maar krijg je daar toch een wat onrustig gevoel bij? Dan is het tijd om eens naar een alternatief te kijken. Dat wordt wat moeilijk als je wél gecharmeerd bent van de browser, maar minder van de nieuwsgierigheid. In dat geval is het goed om te weten dat de engine van Chrome – Chromium - open source is. Die engine – het kloppend hart van een browser – rendert de pagina’s en bevat vrijwel alle features die – in dit geval – Chrome tot Chrome maken. 

Deze wordt weliswaar ook (hoofdzakelijk) door Google gemaakt en onderhouden, maar omdat de engine open source is en in andere browsers gebruikt mag worden tref je de genoemde nieuwsgierigheid er niet in aan. Die gaat namelijk tegen de open source-regels in en het zou ook raar zijn als een alternatieve browser toch de Google ‘spyware’ mee moest leveren.

Chromium-browser installeren

Het is Chromium waar de privacybewuste gebruiker die om wat voor reden ook wel een Chrome-compatibele browser wil, zich op moet focussen. Nu bestaat het Chromium-project zelve hoofdzakelijk uit de engine, plus vaak instabiele ‘nightly builds’ waar de gemiddelde niet-nerd niet vrolijk van wordt. Gelukkig zijn er ook stabiele builds van een op Chromium gebaseerde browser te vinden op https://chromium.woolyss.com/. Voor zo ongeveer elk denkbaar besturingssysteem om precies te zijn. 

De grootste ‘tekortkoming’ van Chromium Browser ten opzichte van de ‘echte’ Chrome is, dat er géén automatische updater aan boord is. Je moet je browser dus zelf bij de tijd houden. Dat betekent in principe met regelmaat de genoemde website bezoeken. Het updateproces werkt precies eender als het voor de eerste keer installeren: klik onder (bijvoorbeeld) Windows op Chromium for 64-bit Windows op de meest recente Installer.

©PXimport

Download het installatiebestand en dubbelklik om het uit te voeren. Chromium heeft geen digitale handtekening aan boord, dus het kán zijn – afhankelijk van je systeeminstellingen – dat Windows een waarschuwing toont. In dat geval klik je in het waarschuwingsvenster op Meer informatie en dan de knop Toch installeren. 

Ben je erg achterdochtig, voer dan eventueel direct na de download en voor starten van het bestand mini_installer.sync.exe even een handmatige scan uit. Mocht je na een paar weken een nieuwere versie op de downloadsite aantreffen, dan pik je de installer op en doorloop je de procedure opnieuw. In dat geval blijven alle instellingen, extensies, bookmarks enzovoort bewaard.

Extensies in Chromium

Chromium oogt en werkt precies hetzelfde als Chrome. Ook alle extensies worden ondersteund. Heb je bijvoorbeeld een virusscanner geïnstalleerd met browser-extensies voor Chrome, dan zal Chromium ook als ‘doel’ herkend worden. Je ziet dan – ietwat onpraktisch –de melding Fout staan rechtsboven in het venster van Chromium, direct naast de knop met de drie verticaal georiënteerde puntjes. Speciaal voor deze foutstatus oranje gekleurd. 

Klik op de puntjesknop en je ziet dat de ‘fout’melding bestaat uit beschikbare maar nog niet geactiveerde extensies. In ons voorbeeld voor Bitdefender. Klik op de extensie(s) en activeer ze middels een klik op Extensie aanzetten.

Je kunt elke Chrome-extensie ook Chromium gebruiken. Klik maar eens op de knop met de drie puntjes rechtsboven in het venster van Chromium en dan onder Meer hulpprogramma’s op Extensies. Klik in het daarop geopende pagina op de knop met de drie streepjes linksbovenaan en dan onderaan het paneel dat je dan ziet op Chrome Web Store openen. Zoals je ziet zijn alle bekende extensies die je ook uit Chrome kent beschikbaar en installeerbaar. Waaronder adblockers en vele tools. 

©PXimport

Installeer je favoriete exemplaren dus ook in Chromium. Bedenk hierbij wel, dat extensies zelve ook privacy-gevoelige gegevens naar hun maker kunnen doorsluizen. Ga je bijvoorbeeld allerlei extensies van Google installeren, dan kom je op het punt terecht waarbij je je af kunt vragen of gebruik van Chromium heel zinvol is…

Lees ook: Zo kun je zien of een Chrome-extensie veilig is

Progressive Web Apps

Zoals beloofd kun je met Chromium ook PWA’s installeren. Handig, want daarmee geef je je Windows-pc of notebook de essentiële vaardigheden van een Chromebook. Zoek een PWA, bijvoorbeeld de Spotify web-player. Als je goed aan de rechterkant van de adresbalk kijkt, zie je daar een installatieknopje. Klik hierop en dan op de knop Installeren. 

Uiteindelijk verschijnt een snelkoppeling naar – in dit geval – Spotify op het bureaublad. Dubbelklik erop en de Spotify player start als ware het een Windows-app. 

Zo’n PWA weer verwijderen doe je door in het venster van de ongewenste PWA op en klik (min of meer) rechtsboven in het venster op de drie puntjes-knop, gevolgd door een klik op (in dit voorbeeld) Spotify verwijderen. 

©PXimport

Net als Chrome

De instellingsmogelijkheden van Chromium zijn ’t zelfde als die van Chrome. Handig, want daardoor kun je de tips in ons artikel over Chrome-instellingen ook gebruiken voor Chromium. Mocht het niet-automatisch updaten van Chromium voor jou een struikelblok(je) zijn, dan bestaan er tools en extensies om dat euvel te verhelpen. Neem de waarschuwing op de gelinkte site wel ter harte en wees er voorzichtig mee.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.