Het leek er lange tijd op dat Square Enix zelf niet meer wist wat een ‘Final Fantasy-game’ nu eigenlijk is. De Final Fantasy XIII-trilogie leek een wanhopige zoektocht naar wat de fans nu eigenlijk wilden. Als de drie beren van Goudhaardje was XIII te lineair, XIII-2 had te weinig verhaal en XIII-3 te weinig tijd (want je zat constant naar een teruglopende doomsday-klok te kijken). Kan Final Fantasy XV daar verandering in brengen?

Eerst was er nog Versus XIII, een game die tien jaar geleden werd aangekondigd maar blijkbaar podiumvrees had. Het spel werd volgens de geruchten zelfs helemaal gecanceld. Was het dan eigenlijk gewoon voorbij met Final Fantasy? Moesten de echte fans het doen met de (zeker niet slechte) mmo en de singleplayer-werelden van weleer maar vergeten? Soms is een reeks gewoon op, toch?

Square Enix liet de reeks echter niet sterven, Versus XIII werd in tien jaar tijd omgetoverd in een heuse ‘main entry’ met zijn eigen nummer XV. Misschien als laatste poging om de reeks weer relevant te maken. Is het dan misschien symbolisch dat de game na enkele verwarrende cutscenes pas echt begint met het langzaam over de weg duwen van een kapotte auto? Een treffender beeld voor de staat van de reeks is niet denkbaar.

©PXimport

Om het beeld te versterken klinkt, terwijl de vier helden (Noctis, Promto, Gladiolus en Ignis) de auto voortduwen, opeens de klassieke song Stand By Me. Het is duidelijk: deze game gaat over vriendschap en de goede relatie tussen het viertal. Maar misschien ook een smeekbede van de ontwikkelaars: blijf bij ons! We weten het weer! Dit is Final Fantasy!

Verhaal

Het begint met prins Noctis, die door zijn vader op pad wordt gestuurd om zijn aanstaande bruid te ontmoeten. Samen met het eerder genoemde drietal gaat Noctis inderdaad op reis. De vier vrienden (die er uitzien als een Japanse boyband) hebben de beschikking over een luxe auto en kunnen al snel vrij rondreizen door de immense en mooie wereld. Een wereld die overigens best vreemd in elkaar zit. Er zijn auto’s, mobieltjes en videogames en eigenlijk alles wat je overdag ziet, zou ook onze wereld kunnen zijn. Toch zijn er verschillen, zoals de aanwezigheid van monsters en magie. En van demonen die de wereld ’s nachts zeer gevaarlijk maken. Final Fantasy XV’s setting is een soort magisch realisme. Een droomwereld. Een botsing tussen onze dimensie en een magisch rijk. En ondanks de vele vreemde incongruenties werkt dat.

Automaat

Het hebben van een auto in deze wereld is geen overbodige luxe. De afstanden zijn gigantisch en een rit van A naar B kan ettelijke minuten duren. In eerste instantie kun je alleen automatisch rijden. Dat wil zeggen dat Ignis achter het stuur zit en jij aangeeft waar je heen wilt. Later krijg je ook zelf het stuur in handen, maar denk niet dat je dan vrij rond kan crossen. De Regalia kan alleen over de snelweg rijden, en volgt een onzichtbare rails. De enige interactie die je hebt is gas geven en al dan niet een afslag nemen. In de meeste gevallen is automatisch rijden dan ook te verkiezen.

Wie overigens bang is dat het grootste deel van het spel bestaat uit passief uit het raam kijken, heeft het gelukkig mis. Niet alleen is het mogelijk om tijdens de rit te winkelen, maar ook kun je voor locaties die je al hebt bezocht de ‘fast travel’-optie kiezen. Hiermee teleporteer je in een paar seconden naar de plaats van bestemming. Het spel heeft meer van deze snelreisopties. Als je in een dungeon bent, bijvoorbeeld, kun je altijd met een flits terug naar de uitgang. En waar je je ook bevindt, je kunt altijd via fast travel terug naar waar je auto staat.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Behalve de auto krijg je op een gegeven moment ook de mogelijkheid om chocobo te huren, waarmee je snel door de wildernis kan rijden. Al deze system zorgen ervoor dat het verkennen van de wereld nooit een klus is. FFXV doet er alles aan om je niet nodeloos te laten dwalen.

Nacht

Een heel belangrijk onderdeel van de game is het gevoel dat je op een lange reis bent. Dit wordt onderstreept door de noodzaak om op veilige plekken te overnachten. Als het donker wordt, heersen zeer krachtige demonen over het landschap, en die kun je niet verslaan. Het is daarom zaak om een herberg te vinden of een kampeerplek. Op die laatste maak je kennis met de kookkunsten van Ignis, die als hij de juiste ingrediënten heeft allerlei maaltijden kan maken die je gedurende de dag een bonus op je stats geeft. Elk gerecht is ook in schitterend detail te bekijken. Voedselporno is het. In de beste zin van het woord.

Knok-tis

Uiteraard wordt er flink gevochten in dit spel. En hier wijkt de game het meest af van zijn voorgangers. In plaats van een turn-based of active time battle-systeem is XV bijna een actiegame. Door op cirkel te drukken blijft Noctis aanvallen. Met vierkantje ingedrukt ontwijk je aanvallen. Vierkantje put echter je mana uit, dus dat kun je niet onbeperkt blijven doen. Sommige aanvallen kun je via een quick-time event blokkeren en van daaruit een tegenaanval inzetten.

De belangrijkste tactische keuze die je maakt is met welk wapen je vecht. Noctis kan elk moment uit vier wapens kiezen via de vierpuntsdruktoets. Je kunt te allen tijde ook tijdens het gevecht andere wapens op die plekken zetten. Dit is belangrijk omdat sommige vijanden alleen voor een bepaald wapen gevoelig zijn.

Daarnaast is er een interessant magiesysteem. Noctis kan op bepaalde plekken in de natuur element-energie verzamelen. Met deze ijs-, vuur- en bliksem-energie kan hij spreuken maken door deze met elkaar en met allerlei items te mengen. Deze spreuken kan hij als wapen selecteren.

Hoewel al deze onderdelen prima werken, mist het uiteindelijk wel diepgang. De meeste gevechten kun je winnen door enkel op cirkel te drukken en af en toe op vierkantje. Een ander minpunt is de camera, die vooral in omgevingen met veel obstakels (zoals in bosrijke omgeving) steevast de minst handige positie kiest.

Een lapmiddel is de ‘wait-modus’ die je in de opties kunt selecteren. Gevechten verlopen dan zoals boven beschreven, maar als Noctis stilstaat bevriest de wereld. Je hebt dan de tijd om rond te kijken en je volgende doel te selecteren. Het werkt, maar is geen vervanging voor een echt turn-based-systeem.

Open

Het eerste deel van de game is ontzettend open. Je bent vrij om te gaan waar je wilt (al zijn er uiteraard wegen afgesloten vanwege plot-redenen) en komt allerlei zij-opdrachten tegen. Zo zijn er de ‘hunts’ die je in restaurants krijgt. Dit zijn de typische ‘ga daarheen en dood een aantal van die’-opdrachten, die verrassend leuk zijn. Daarnaast zijn er diverse personages in de wereld die eigen questlijnen hebben om te voltooien.

Die open wereld is zo ontzettend goed gemaakt en is zo leuk om te verkennen, dat het op een gegeven moment echt lastig is om jezelf ertoe te zetten om het verhaal maar weer te volgen. Vooral als je gevoelig bent voor de vis-minigame, waarbij je er op een gegeven moment achterkomt dat je midden in een magische wereld gewoon een paar echte uren aan het vissen bent. Deze minigame zou met een paar uitbreidingen misschien zelfs een volledig spel kunnen zijn.

En dan zijn er nog de schatten, verzamelplekken en ingrediënten die je kunt vinden. Wie een beetje OCD is kan hier zijn hart ophalen. De vier vrienden hebben bovendien hobby’s die ze levelen. Voor Noctis is dit vissen, voor Ignis koken. Een bijzondere is Prompto’s liefde voor fotograferen. Elke keer als je kampeert krijg je de foto’s te zien die hij gemaakt heeft en de beste kun je bewaren en zelfs delen op (echte) social media. Het zijn dit soort vreemde onderdelen die de game zoveel charme geeft. En de diverse foto’s die de vriendschap zo vastlegt onderstrepen opnieuw hoe belangrijk de relatie is tussen het viertal.

Versus XIII

De openheid van de wereld houdt helaas op een gegeven moment op. Als je vordert in het verhaal wordt de game opeens heel lineair. Hierbij is het spel bijna een spiegelbeeld van XIII, en wellicht is dit nog een overblijfsel van toen de game nog Versus XIII was. Hoe dan ook is het op tegen die tijd helaas zo dat je een vast pad moet volgen met event na event. Gelukkig is het tijdens deze fase nog wel mogelijk om terug te keren naar de open wereld om daar je side quests te voltooien. De manier waarop je dit doet is heel bizar en voelt als lapwerk. Het is fijn dat de optie er is, maar als je de optie ontdekt zul je waarschijnlijk net als wij denken: dit slaat nergens op.

©PXimport

Overigens is er nog een boel te doen in de wereld als het verhaal voltooid is. Er is niet echt een new-game-plus, maar wel kun je na de climax op je gemak genieten van alle content en optionele dungeons. Wat dat betreft is er dus geen reden voor stress als je niet alles voltooid hebt waar je aan begonnen was: dat kan gewoon.

Heerlijk imperfect

Wie een stap achteruit zet en XV zeer kritisch bekijkt, kan niet anders dan concluderen dat er veel vreemde keuzes zijn gemaakt. Keuzes die als je ze zo leest misschien absurd en onwerkbaar overkomen. Maar om een onverklaarbare reden werkt het wel. Het werkt juist door de imperfecties zo goed. XV blijft je verrassen. Dingen werken nooit echt zoals je ze verwacht. En er zijn heel veel optionele systemen en minigames die je compleet kunt negeren maar die het spel wel leuker maken. Niet sinds Final Fantasy VII was een Final Fantasy zo incoherent en tegelijk zo door en door charmant. De mix van magie en modern, van vriendschap en reizen, van auto’s en chocobo… het is onweerstaanbaar en een terugkeer naar de gloriedagen van de reeks. Final Fantasy is weer relevant.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Daarom gaan we een paar keer per week op zoek naar zulke deals. Dit keer: steelstofzuigers met een lange accuduur en met een mooie prijs.

Draadloze steelstofzuigers bieden vrijheid omdat je zonder snoer kunt werken. Je bent echter vaak gebonden aan de accuduur. Wij vonden steelstofzuiger die minstens 25 minuten op een volle lading meekunnen. Let wel: dit zijn de fabrieksopgaven, de werkelijke duur kan in de praktijk lager zijn. Wij vonden vijf modellen met een prijs onder de 120 euro.

Princess Silent Storm

Deze Princes Silent Storm gebruikt een lithium-ion-accu en werkt ongeveer 30 minuten in één keer. Dat is voldoende om een appartement of enkele kamers te reinigen voordat je moet opladen. Bij deze steelstofzuiger kun je kiezen uit drie snelheidsstanden; op de hoogste stand levert hij de meeste zuigkracht, maar gaat de accu sneller leeg. Met het uitneembare stofreservoir van 0,6 liter is het legen simpel en er zijn geen stofzakken nodig. De motor en filters zijn cyclonisch, waardoor het stof efficiënt naar de opvangbak geleid wordt.

Handig is de parkeerstand: je kunt de stofzuiger rechtop parkeren zonder dat hij omvalt. Deze set wordt geleverd met een combinatieborstel voor vloer en tapijt, een kierenmondstuk en een apart filter. De steel is afneembaar zodat je ook als kruimelzuiger kunt werken. Volgens de productinformatie ligt het geluidsniveau rond 75 dB en weegt het apparaat iets meer dan drie kilo, dus je kunt het gemakkelijk dragen terwijl je de trap op en af loopt.

Tristar SZ-1980

De Tristar SZ-1980 is een 2-in-1 steelstofzuiger die tevens als kruimelzuiger te gebruiken is. Het product beschrijft een handzame stofzuiger met twee snelheidsstanden en een draadloze gebruikstijd van ongeveer 30 minuten. De lithium-ion-accu is binnen vijf uur opgeladen en levert daarna voldoende energie voor een flinke schoonmaakronde. Je kunt met de knop op het handvat tussen de lage en hoge zuigkracht schakelen, afhankelijk van het type vloer. Het apparaat heeft een groot stofreservoir van 1,5 liter, dat je met één hand leegklikt en schoonmaakt. Een wasbaar HEPA-filter voorkomt dat fijnstof en allergenen weer in de lucht terechtkomen.

De stofzuiger wordt geleverd met een kierenmondstuk en een opzetstuk voor harde vloeren. Tristar plaatst de motor en accu in de steel zodat de handgreep licht blijft, wat prettig is als je boven op kastjes wilt stofzuigen. Volgens externe specificaties werkt het apparaat op 22,2 volt en maakt het ongeveer 75 dB geluid. Er worden geen geheugenstanden of displayfuncties aangeboden; je bedient hem met één schakelaar.

Dreame H12 Pro

De Dreame H12 Pro is een veelzijdige steelstofzuiger die zowel nat als droog vuil aanpakt. De motor levert een hoge zuigkracht van 300 watt en de ingebouwde batterij houdt het tot 35 minuten vol, wat ruim voldoende is voor een grondige schoonmaakronde door huis of appartement. Je bedient het toestel eenvoudig met de handgreep en hebt zicht op alle belangrijke informatie dankzij een LED‑display. De stofzuiger heeft een slimme vuilsensor die de hoeveelheid vuil detecteert en de zuigkracht hierop aanpast. Handig is ook de dubbele watertank: je beschikt over een reservoir met schoon water en een tweede voor het vuile water, waardoor je tijdens het dweilen niet hoeft te stoppen om bij te vullen.

De borstelrol loopt tot aan de rand van de zuigmond, zodat je ook langs plinten en randen goed kunt reinigen. Na gebruik reinigt de borstel zichzelf; je hoeft enkel de zelfreinigingsfunctie te activeren. Met de 0,7 liter opvangbak voor droog vuil is er ruimte genoeg om tussenstops te vermijden. Het apparaat is geschikt voor verschillende vloertypes, zoals tapijt en tegels, en dankzij het rechtopstaande ontwerp kun je de H12 Pro eenvoudig parkeren of opbergen.

Makita CL183D

Makita staat bekend om zijn gereedschap, maar levert ook compacte stofzuigers. De CL183D is een 18-volt snoerloze steelstofzuiger met een eenvoudig ontwerp. Het apparaat heeft geen geïntegreerde accu; je gebruikt Makita-accu’s uit de LXT-serie (niet meegeleverd), waardoor je de werktijd zelf kunt bepalen. Met een 3,0 Ah-accu kun je ongeveer een halfuur stofzuigen bij lichte belasting; zwaardere taken verkorten de tijd. De stofzuiger heeft een zakloos opvangbakje met eenvoudig kliksysteem en een doorzichtige behuizing zodat je kunt zien wanneer deze vol is.

De ergonomische handgreep zorgt voor comfort en de aan/uit-schakelaar is zodanig gepositioneerd dat je niet per ongeluk de power verliest. Omdat het apparaat slechts 53,30 euro kost, kun je met een extra accu altijd doorwerken. Het apparaat weegt weinig en is bedoeld voor snelle klussen zoals kruimels, auto-interieur of trappen. Er worden standaard mondstukken geleverd voor vloer en kieren.

Rowenta  RH6543

Deze lichtgewicht steelstofzuiger van Rowenta heeft een 14,4‑volt lithium‑ion‑accu, die in vijf uur volledig is opgeladen. Met zijn cycloontechnologie scheidt de zuiger lucht en stof efficiënt, waardoor de zuigkracht behouden blijft en het onderhoud eenvoudig blijft doordat je geen zakken hoeft te vervangen. De stofopvangbak heeft een inhoud van 0,65 liter en is met één klik te legen. Het compacte ontwerp van 2,7 kilo maakt de RH6543 geschikt voor snelle schoonmaakrondes, zoals kruimels in de keuken of stof onder meubels. Het LED‑licht op de zuigmond geeft beter zicht op donkere plekken, en dankzij de parkeerstand kun je het apparaat verticaal wegzetten tijdens het stofzuigen.

Er zit een afstofborstel bij om meubels of smalle kieren te reinigen en het filter is uitwasbaar. Er zijn twee vermogensstanden, zodat je de zuigkracht kunt aanpassen aan het type vloer. Het geluidsniveau van 80 dB behoort tot het gemiddelde in deze categorie. Hoewel de maximale looptijd bij lagere zuigkracht wordt gehaald, is deze Rowenta‑stofzuiger een praktisch alternatief voor wie zonder snoer snel wil schoonmaken.

Wie op zoek gaat naar een nieuw mobiel abonnement, komt al snel bekende namen tegen als KPN, Vodafone en Odido. Maar daarnaast kun je ook kiezen voor andere aanbieders op, zoals Simyo, Ben of Youfone. Die lijken misschien op gewone providers, maar dat zijn zogeheten virtuele providers. Wat is precies het verschil, en waar kies je als consument het best voor?

Waar voor je geld: 5 smartphones met eSim voor minder dan 400 euro

De drie netwerken in Nederland

In Nederland zijn er drie bedrijven met een eigen mobiel netwerk: KPN, Vodafone en Odido. Zij bezitten de zendmasten, frequenties en infrastructuur waarmee mobiele communicatie mogelijk is. Deze partijen worden de netwerkproviders genoemd. Hun netwerken dekken vrijwel het hele land en worden continu uitgebreid met nieuwe technologie, zoals 5G.

Wat virtuele providers doen

Virtuele providers, ook wel MVNO's genoemd (Mobile Virtual Network Operators), maken gebruik van het netwerk van een van deze drie aanbieders. Ze hebben dus geen eigen zendmasten, maar kopen netwerkcapaciteit in en bieden die onder hun eigen naam aan. Bekende voorbeelden zijn Simyo (op het netwerk van KPN), Ben (Odido) en hollandsnieuwe (Vodafone).

Ze regelen zelf de klantenservice, abonnementen, facturering en vaak ook extra diensten, maar het dataverkeer en bellen lopen volledig via het netwerk van de hoofdprovider.

Voordelen van virtuele providers

Virtuele providers staan bekend om hun lagere prijzen. Doordat ze geen eigen netwerk hoeven te onderhouden, kunnen ze de kosten laag houden. Ook zijn ze vaak flexibel: je kunt maandelijks opzeggen, zelf je databundel aanpassen of extra opties in- en uitschakelen. Dat spreekt vooral consumenten aan die niet vast willen zitten aan een duur abonnement.

Een ander voordeel is eenvoud. Virtuele providers richten zich vaak op één duidelijk aanbod zonder allerlei combinatiedeals of ingewikkelde voorwaarden. Bovendien profiteer je als klant indirect van de netwerkverbeteringen van de hoofdprovider: als KPN zijn 5G-dekking uitbreidt, geldt dat ook voor Simyo-gebruikers.

Nadelen ten opzichte van netwerkproviders

Er zitten ook verschillen in wat je krijgt. Virtuele providers hebben meestal minder aanvullende diensten, zoals tv-pakketten, internationale bundels of toegang tot exclusieve hotspots. Ze bieden zelden nieuwe smartphones aan in combinatie met een abonnement; vaak gaat het om sim-only.

Daarnaast kan de snelheid of prioriteit op het netwerk iets lager liggen. Hoewel je technisch op hetzelfde netwerk zit, krijgen klanten van de hoofdprovider soms voorrang bij piekdrukte. Dat merk je vooral op drukke plekken of tijdens evenementen.

Tot slot zijn er verschillen in klantenservice. Virtuele aanbieders werken vaak met goedkopere, grotendeels online dienstverlening. Dat houdt de prijs laag, maar betekent ook dat persoonlijke hulp via telefoon of winkel beperkt kan zijn.

Wat past bij jou?

Wie veel reist, de nieuwste telefoon wil combineren met een abonnement of extra diensten zoals tv en internet belangrijk vindt, zit goed bij een van de drie netwerkproviders. Wie vooral een betrouwbare en betaalbare mobiele verbinding zoekt en weinig behoefte heeft aan toeters en bellen, vindt bij een virtuele provider vaak een gunstiger aanbod.

Kort samengevat: de netwerkprovider bouwt en beheert het mobiele netwerk, de virtuele provider gebruikt dat netwerk om voordeligere en flexibelere abonnementen aan te bieden. Beide werken dus samen, maar richten zich op een ander type gebruiker.

©Denys Prykhodov