Age of Empires 4 is een sprong vooruit naar het verleden

Age of Empires 4 is een real time strategiespel waarbij de geschiedenis het verhaal bepaalt. Alles in het spel heeft een duidelijke historische oorsprong en context. Dat blijkt ook uit de uitgebreide achtergrondinformatie en de minidocumentaires die een verhaalmissie inleiden. Die documentaires zijn erg leuk vormgegeven: je ziet locaties van historische veldslagen zoals ze er nu uitzien (echte film dus, geen computergraphics) en daar zijn dan weer met de computer gegenereerde troepen en andere elementen op geprojecteerd om te laten zien wat daar vroeger allemaal gebeurde. 

Na zo’n inleiding schakelt de game over naar de spelwereld, waar jij jouw troepen aanvoert en (vaak) je eigen dorp of stad moet stichten en deze laten draaien. Dit betekent dat je meestal begint met een primitieve nederzetting, je gaandeweg jouw stukje van de spelwereld verkent en de beschikbare grondstoffen ontgint. Hiervoor moet je je dorpelingen aan het werk zetten: als je een stal wilt bouwen moet er minstens één burger zijn die je opdraagt het gebouw neer te zetten en te bouwen. Hierbij is het natuurlijk slim om voor grotere constructies meer burgers aan dezelfde klus te laten werken, om deze sneller te voltooien.

Luiwammesen

Het is zaak om je dorpelingen efficiënt aan het werk te zetten. Als ze klaar zijn met een bouwklus, staan ze maar een beetje te staan tot je ze een opdracht geeft. Je kunt deze luiwammesen dan ook beter in de gaten houden en zo snel mogelijk aan het jagen of verzamelen zetten. Of laat ze goud, hout of erts halen bij een van de diverse grondstofbronnen. 

Naast je burgerij kun je een leger op de been brengen voor de onvermijdelijke gevechten en strooptochten. Gevechten vragen je om je eenheden met de muis te selecteren en richting een vijand te sturen. Hierbij moet je rekening houden met het bekende ‘papier schaar steen’-principe: speermannen zijn sterk tegen cavalerie, cavalerie is sterk tegen boogschutters en boogschutters zijn sterk tegen speermannen. Nieuwe eenheden die je gaandeweg vrijspeelt hebben allemaal ook weer hun eigen sterke en zwakke kanten.

Om die nieuwe eenheden en mogelijkheden te verkrijgen, moet je je volk regelmatig opwaarderen. Op bepaalde momenten moet je daarvoor een nieuw, groot bouwwerk neerzetten, wat je volk naar de volgende fase van beschaving en technologie tilt.

Bekend

Wie bij het bovenstaande denkt dat Age of Empires 4 hiermee wel erg bekend voorkomt, heeft gelijk. In zekere zin is dit spel een samenvoeging van alle ideeën van eerdere AoE-games, maar dan opgepoetst, gebalanceerd en gemoderniseerd. Tot op zekere hoogte, want de game heeft ook nog steeds irritatiepunten die we eigenlijk al bij de eerste game in de reeks zagen. Zo zijn de eenheden oliedom en hebben ze vaak moeite om een pad door de spelwereld te vinden. Vooral cavalerie wil nog wel eens rare dansjes doen of vast blijven zitten achter kleine rotsen. Maar eigenlijk alle eenheden hebben vreemde eigenschappen, waarbij ze bijvoorbeeld plots een vijandelijk graanveld aanvallen, terwijl dat koren echt minder gevaarlijk is dan die groep vijandelijke boogschutters vier meter verderop.

Ook vraagt het spel behoorlijk wat micromanaging, wat door bovenstaande elementen soms wat frustrerend is. Het is zaak om je verschillende soorten eenheden slim te groeperen en te bepalen wanneer wie vooraan staat. Tijdens sommige missies is daar echter gewoon én geen ruimte voor als je je in een vijandelijke stad bevindt, én spelen bovengenoemde problemen met de AI soms op. Dat resulteert in een enorme chaos, al is dat waarschijnlijk eigenlijk historisch wel correct. 

Plezier

Het opbouwen van je volk tijdens een missie is ondanks deze kleine punten overigens een enorm groot plezier. Het is heerlijk om je dorpje met twee akkers te zien uitgroeien tot een stad met stenen muren en een kasteel. Nou ja, tot de vijand deze vervolgens met kanonnen met de grond gelijk maakt, natuurlijk.

En dan zijn er uiteraard de verschillende volken waar je uit kunt kiezen. Doorgaans spelen deze ongeveer hetzelfde (al delf je als China geen goud, maar stuur je een belastinginspecteur langs de huizen), op de nomadische Mongolen na. Dit is een heel origineel volk om te besturen, aangezien jouw ‘stad’ eigenlijk altijd een tentenkamp is wat je snel inpakt en over de kaart beweegt. Mongolen hebben ook niet veel zin in het verzamelen van grondstoffen: ze plunderen liever, wat natuurlijk weer heel eigen strategische keuzes vraagt.

Solide basis

Age of Empires 4 voelt door dit alles niet als een totaal nieuwe game - ook grafisch is het niet het meest geavanceerde design dat we ooit hebben gezien - maar als een heel solide en ontzettend leuk spelende nieuwe basisset. Het voelt in zekere zin alsof dit het startpunt is waarbij de nieuwe technologie en spelsystemen vooral eerst stevig moeten staan (en dat doen ze!), om vervolgens via patches en uitbreidingen de game écht naar het volgende niveau te tillen.

Gelukkig zit er zoveel vlees aan de botten van AoE4 dat je hier met gemak (en plezier) honderden uren in kunt steken. Maar het roept tegelijk ook de vraag op wat er nog meer mogelijk is. De Mongolen lijken een eerste voorproefje van wat voor nieuwe gekke ideeën er met deze game mogelijk zijn.

Age of Empires 4 is nu verkrijgbaar voor pc en Xbox Game Pass.