Dat er een recordaantal van iPhones 6 zijn verkocht (zelfs zonder dat gadgetgrootheid China meespeelde) wil niet zeggen dat er sinds de lancering van de eerste iPhone in 2007 minder vissen in de zee zijn komen zwemmen. Integendeel; de telecommarkt is in termen van intensiteit van concurrentie op een piek beland.

Dit is een partnerbijdrage.

De verschillende producenten houden elkaar met argusogen in de gaten. Softwarefuncties worden razendsnel gekopieerd en alle ontwikkelaars weten elkaar goed bij te houden wanneer het gaat om hardwaretechnische specificaties als snelheid, gewicht, resolutie en schermgrootte. Het design en look & feel van een smartphone wordt dan ook een relatief steeds belangrijker aspect binnen het aankoopproces van een nieuwe telefoon.

Kleur als verkooptechniek na eerste lancering

Consumenten zagen zo’n drie jaar geleden een zee van zwarte en witte rechthoeken met vergelijkbare technologieën, waardoor ontwikkelaars zich langzaamaan meer zijn gaan richten op het uitspringen van modellen in kleur en stijl. Volgens Robert Brunner, oprichter van Ammunition (waar o.a. Amazon, Dell en Nike bij aangesloten zijn) en voormalig industrial design chef bij Apple, is zo’n personalisatie een veelgebruikte tactiek van productontwikkelaars om een gadget te promoten wanneer de unieke verrassing, die vaak bij de lancering bekend wordt gemaakt, vervaagd is.

“Wanneer een product ingebed wordt in een lifestyle en het steeds universeler wordt, gaan ontwikkelaars meer kijken naar oppervlakkige designkenmerken om het ontwerp te differentiëren of om op z’n minst meer mensen te bereiken”, zegt Brunner. “En kleuren zijn hierin de klassieker. Als je dit goed doet op het juiste moment, zal het elke keer weer een significante toename in verkoop betekenen.”

Een vergissing van Apple?

Apple lijkt in het ‘iPhone 5c-experiment’ deze gegevens echter verkeerd geïnterpreteerd te hebben. Nieuwe kleuren, ja, zelfs vijfvoudig, maar hiermee ging een achteruitgang van het model (een plastic behuizing) én een gebrek aan nieuwe technologie gepaard.

Hierdoor ging de premium uitstraling die met name voor Apple gebruikers belangrijk is verloren, en dat voor slechts €100 minder in vergelijking met het premium 5s-model. Een vergissing van Apple, zo geeft ook CEO Tim Cook toe.

Premium kleuren

Leidende merken brengen hun flagships allen uit in de klassieke premium kleuren; zwart, wit, grijs, goud en zilver. Dit geldt voor alle nieuwe topmodellen zoals de nieuwe iPhone 6 en de Samsung Galaxy S5, maar ook voor HTC One (M8), Sony Xperia Z3 en LG G3. Met name goud en silver zijn kleuren die goed lijken te scoren.

In 2011 kon het 34% van de iPhone-gebruikers weinig schelen welke kleur de iPhone had, maar koos 30% eigenlijk het liefst alsnog voor zwart. Slechts 12% van de destijds ondervraagden wilden naast de kleuren van toen (zwart, wit en metallic) nog meer kleuropties, maar voor deze gekrenkte kleurliefhebbers kan een vrolijkere behuizing nog altijd een oplossing bieden.

Design en merkwaarde

Het design van een telefoon gaat in de meeste gevallen hand in hand met de merkwaarde van de ontwikkelaar, en dus de waarden waar de consument zich graag mee laat associëren. Zelfs wanneer je als consument een leuke behuizing voor je telefoon koopt heeft de kleur en het design van de smartphone nog altijd een grote impact binnen het aankoopproces wanneer deze in de schappen ligt.

Dit zie je met name terug in de flagships die als paradepaardjes dienden van ieder merk. Apple voert deze strategiëen al jaren lang goed uit, maar in termen van design lijkt HTC als Android tegenhanger niet ver achter te liggen. De verwachtingen zijn dat we het komende jaar naar een markt kijken met minder experimentele smartphones en verschillende grootte- en kleurvarianten, maar premium line-ups met een duidelijke budget line-up ter ondersteuning. Sony en Samsung hebben beiden laten weten een goed aantal telefoons uit de productlijnen te willen schrappen. De telecommarkt lijkt in 2015 een nieuw tijdperk in te gaan met meer focus op kwaliteit en design. Voor de consument een win-win situatie.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.