Langzaam maar zeker beginnen monitoren groter dan 27 inch interessant te worden qua prijs en mogelijkheden. In deze LG 32UK550-B review testen we een betaalbare 31,5inch-monitor die op papier bijna alles biedt. Is het in de praktijk ook een topper?

Met 4K, 31,5 inch, en ondersteuning voor FreeSync en hdr10 zijn de specificaties van de LG 32UK550-B alvast goed. Dat is het scherm zelf ook. Het is in hoogte verstelbaar en je kunt het op de voet een stukje achterover on voorover kantelen. Het matte 4K-va-paneel zorgt voor goed contrast en uitstekende zwartwaardes. Op de kijkhoeken is niets aan te merken, en de helderheid is prima. Wel betekent het grote formaat dat het niet prettig is om naar het scherm te kijken als de achtergrond vrijwel geheel wit is.

Het grote menu wordt aangestuurd door middel van een enkele ‘joystick’-knop, die tevens dient als aan-uitknop. Alles werkt intuïtief en snel. Het interessantste is de mogelijkheid om te kiezen uit 13 verschillende standaardinstellingen voor onder andere games, boeken lezen en fotobewerking. Deze standaardinstellingen kunnen ook nog eens naar hartenlust aangepast worden.

Specificaties

LG kalibreert alle schermen in de fabriek. Ze zouden 100% van de srgb-kleurruimte moeten aanbieden, en 95% van de door de filmindustrie gebruikte DCI-P3-kleurruimte. Toch kan het va-scherm ook op de speciale fotomodus niet tippen aan de kleurechtheid van een goed ips-scherm. Voor het kijken van films is hij daarentegen door het goede contrast uitstekend. Voor productief werken is het scherm ook prima, maar de meerwaarde boven een wqhd-scherm is dan beperkt tot iets meer scherpte.

In games presteert het scherm erg goed. Er zijn drie verschillende OverDrive-instellingen die de responstijd van het paneel verlagen. Zelfs zonder deze feature is er geen ghosting waarneembaar in snelle gamingscenes. Tegelijkertijd levert OverDrive ook op de hoogste instellingen geen zichtbare artefacten op.

De hdr10-standaard wordt ondersteund. Daarnaast is er een kunstmatige hdr-modus die poogt het contrast te verhogen. In donkere films zonder hdr geeft dit ook een mooi (maar enigszins overgesatureerd) effect. Het scherm heeft een standaard verversingssnelheid van 60 Hz, en een FreeSync-bandbreedte tussen 40 Hz en 60 Hz. Hiermee kunnen games nog redelijk goed gespeeld worden met iets lagere framerates – tegenwoordig ook met Nvidia-kaarten vanaf de Pascal-generatie.

De monitor heeft twee hdmi2.0-poorten en een displayport1.2-aansluiting. De stroomaansluiting gaat via een adapterblok, dat via een eigen, non-standaard stroomkabel verbonden wordt met de monitor. Dat is jammer, want als de kabel beschadigd raakt is hij moeilijker te vervangen. Verder zijn er twee 5watt-stereospeakers aanwezig. Vanzelfsprekend is het geluid niet uitmuntend, maar ook niet heel erg slecht.

©PXimport

Instellingen en software

Het scherm is uitgebreid naar eigen wensen in te stellen. Zo kun je het kleurenpalet aanpassen op basis van zes in plaats van drie hoofdkleuren. Zowel de donkerheid als de verzadigdheid van rood, groen, blauw, cyaan, magenta en geel kunnen individueel worden aangepast.

LG biedt een Black Stabilization-feature voor games, waarmee het probeert de meest zwarte delen van het scherm iets lichter te maken. Dit verslechtert het contrast en is daarom niet goed voor beeldkwaliteit, maar het zou in games kunnen leiden tot betere prestaties door de betere zichtbaarheid van donkere delen.

Het scherm heeft meerdere speciale gamingmodi, waarin allerlei instellingen standaard correct ingesteld zouden moeten zijn. Deze modi zijn direct toegankelijk via het OSD. In dit optie-scherm kunnen vier verschillende gamingmodi geselecteerd worden: twee voor first person shooters, een voor RTS-games en een met zelf ingestelde opties. In de tabbladen hier kunnen ook de Black Stabilization, OverDrive- en FreeSync-instellingen aangepast worden. Dit is veel eenvoudiger dan het opzoeken van dezelfde opties in het instellingsmenu.

LG levert een programma dat OnScreen Control heet. Heel prettig werkt de software niet, maar het programma biedt wel interessante functionaliteit. Zo kunnen instellingen zoals de helderheid en het contrast vanuit Windows aangepast worden.

©PXimport

Het programma biedt ook de mogelijkheid om het scherm op te delen, met daarbij meer mogelijkheden dan de standaardopties van Windows. Het scherm kan bijvoorbeeld opgedeeld worden in maar liefst acht delen (in plaats van vier). Niet echt nuttig voor een 4K-monitor, maar het kan.

Verreweg de interessantste optie is het automatisch schakelen tussen de verschillende standaardinstellingen voor het scherm, op basis van het programma dat op dat moment actief is. Zo kan een heldere gamingmodus ingeschakeld worden op het moment dat er een game wordt gespeeld, terwijl de hdr-modus actief is als er een mediaspeler op de voorgrond is, en de leesmodus wordt gekozen zodra Adobe Acrobat actief is. Handig voor wie de verschillende instellingen op prijs stelt, maar niet constant handmatig wil schakelen.

Conclusie

Wie een relatief betaalbare 4K-monitor zoekt met alles erop en eraan, kan het slechter treffen dan met de LG 32UK550-B. Voor de meeste taken is hij bijzonder goed. Voor fotobewerking of enkel productiviteit zullen er echter respectievelijk betere en goedkopere schermen zijn. Het enige jammere punt is dat FreeSync 2, voor verbeterde hdr, niet wordt ondersteund, maar eerlijk gezegd kan dat op dit prijspunt geen nadeel genoemd worden.

Tekst: Farzin Parham

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.

Je pakt je telefoon om even snel iets te bekijken – en ineens ben je zomaar een uur verder, omdat je niet kon stoppen met scrollen. En onderweg ben je meestal niet blijven hangen bij blije kattenfilmpjes, maar bij rampen, slecht nieuws en roddel. Of bij posts van mensen die allemaal mooier of rijker lijken dan jij. Doomscrolling dus. Slecht voor je humeur en zelfbeeld én zonde van je tijd. Maar gelukkig kun je er iets tegen doen.

Lees ook: Minder afleiding van je telefoon met deze 6 apps

Wat is doomscrolling?

Doomscrolling is eindeloos blijven scrollen door berichten, filmpjes en posts die je eigenlijk alleen maar onrustig maken. Dat begon ooit met nieuws, maar geldt tegenwoordig ook voor sociale media. Denk aan TikTok, Instagram of X waar je urenlang blijft scrollen, maar waar je zelden wijzer of rustiger van wordt. Het algoritme weet precies wat je aandacht trekt – en hoe het je blijft vasthouden.

De term ontstond rond 2020, tijdens de COVID-19-pandemie, toen mensen massaal thuis zaten en constant updates zochten over het virus. Maar het fenomeen heeft zich sindsdien uitgebreid naar alle vormen van nieuws of posts waar je je slechter van gaat voelen.

Waarom blijven we scrollen?

Apps zijn zo ontworpen dat ze je aandacht vasthouden. Elke swipe of nieuwe video geeft een kleine prikkel in je brein: een signaal dat er misschien iets interessants komt. Soms zit er iets tussen dat écht boeit, maar vaak blijft het bij vluchtige prikkels. Ondertussen raakt je hoofd vol, maar je krijgt er weinig voor terug.

Hoe weet je of je doomscrollt?

Er bestaat geen test waarmee je kunt checken of je een doemscroller bent. Maar er zijn wel duidelijke signalen. Je zit in de gevarenzone wanneer je:

🚩 Gedachteloos nieuws- of socialmedia-apps opent, vaak meerdere keren per dag
🚩 Je daarna leeg, onrustig of somber voelt
🚩 Moeite hebt om te stoppen, terwijl je eigenlijk wel weet dat het nergens toe leidt
🚩 's Avonds of 's ochtends lang op je telefoon zit zonder duidelijk doel
🚩 Niet toekomt aan andere dingen, of je gejaagd voelt als je niets checkt

Herkenbaar? Dan is het tijd om je scrollgedrag te doorbreken. Dat is niet makkelijk, maar het kan wel. Onderstaande tips helpen je op weg.

©Gorodenkoff

Wat kun je doen tegen doomscrolling?

1. Beperk je schermtijd en las schermvrije tijdstippen in

Geef jezelf vaste momenten waarop je iets mag checken. Bijvoorbeeld: 's ochtends 15 minuten nieuws, 's avonds 10 minuten social media. Stel een timer in, zodat je niet ongemerkt blijft hangen. Je kunt ook met jezelf afspreken dat je bijvoorbeeld één uur per dag niet op je scherm kijkt. Of in het weekend pas na twaalf uur 's middags je telefoon pakt. Ook is het mogelijk om tijdslimieten in te stellen voor bepaalde apps. Hieronder lees je hoe je dat doet op een iPhone en op een Android-toestel.

Scherm- en apptijd beperken op iPhone

Wil je op vaste tijden niet gestoord worden? Stel dan apparaatvrije tijd in op je iPhone. Tijdens die periodes zijn alleen telefoongesprekken, berichten en apps die je zelf toestaat beschikbaar. Ga naar Instellingen > Schermtijd, tik op App- en websiteactiviteit en schakel dit in als dat nog niet gebeurd is. Kies daarna voor Apparaatvrije tijd en stel via Gepland de begin- en eindtijd in. Je kunt kiezen voor elke dag hetzelfde tijdstip of per dag variëren. Vlak voor de ingestelde tijd krijg je een herinnering.

Ook kun je tijdslimieten instellen voor apps of hele categorieën, zoals sociale netwerken of games. Ga naar Instellingen > Schermtijd > Applimieten > Voeg limiet toe en selecteer de gewenste apps of categorieën. Tik op Volgende, stel de limiet in en gebruik eventueel Pas dagen aan voor verschillende limieten per dag. Rond af met Voeg toe.

Scherm- en apptijd beperken op je Android-telefoon

Rustmomenten op je Android-toestel stel je in via de Bedtijdmodus. Tijdens deze periodes worden je schermkleuren aangepast (bijvoorbeeld naar grijstinten) en kun je meldingen dempen of het scherm automatisch laten uitschakelen. Ga naar Instellingen > Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht > Bedtijdmodus en stel in wanneer de modus moet starten en eindigen. Je kunt dit voor elke dag apart instellen of een vast schema kiezen.

Wil je appgebruik beperken? Ga dan naar Digitaal welzijn > Dashboard en kies de app die je wilt beperken. Tik op het zandlopertje naast de app en stel een dagelijkse limiet in. Zodra de limiet is bereikt, is de app de rest van die dag niet meer toegankelijk.

2. Zet meldingen uit

Pushmeldingen van nieuwsapps, sociale media of video-apps zorgen dat je telkens toch weer gaat kijken en scrollen. Zet ze uit. Wat je niet ziet, open je ook minder snel.

3. Richt je telefoon prikkelarmer in

Zet socialmedia- en nieuwsapps niet op je beginscherm. Of verwijder ze helemaal. Wil je ze toch echt bezoeken, dan kan dat via de browser. Dat is een extra handeling vergeleken met een app, maar juist daarom doe je het misschien minder vaak.  

Verder kun je er ook voor kiezen om de grijstintenmodus in te schakelen. Dat zorgt voor minder afleiding en een beeld dat rustiger is.

Op een iPhone ga je hiervoor naar Instellingen > Toegankelijkheid > Weergave en tekstgrootte > Kleurfilters en schakel je de optie in. Op een Android-smartphone ga je hiervoor naar Instellingen -> Toegankelijkheid -> Kleurfilters. Hier schakel je de optie Grijstinten in. Afhankelijk van je toestel kunnen deze menu-opties een iets andere naam hebben.

©ID.nl

4. Volg niet alles en iedereen

Kies één of twee betrouwbare nieuwsbronnen. Ontvolg accounts die vooral onrust of negativiteit brengen. Kies liever voor mensen of media die je inspireren, informeren of aan het denken zetten. Een account waar je geen energie van krijgt, maar dat je energie kost: dat kun je beter ontvolgen.

Stoppen met doom-scrolling? Het kan!

Doomscrolling gaat allang niet meer alleen over nieuws. Ook gedachteloos scrollen langs filmpjes, reacties of meningen op sociale media hoort erbij. Het lijkt onschuldig, maar kost tijd, energie en aandacht — en levert weinig op.

Het goede nieuws: je kunt ermee stoppen. Niet in één keer, maar stap voor stap. Door bewuster te kiezen wat je leest en wanneer. Door je telefoon minder het ritme van je dag te laten bepalen. En door ruimte te maken voor dingen die je echt iets opleveren.