Dell Alienware is voornamelijk bekend van diens absurde desktops en laptops, maar ze ontwikkelen ook verrassend goede gamemonitoren. Zo lijkt de Alienware AW2721D-monitor werkelijk alles te hebben.

Met een WQHD-resolutie, hoge verversingsfrequentie en HDR 600-certificaat schept Dell hoge verwachtingen. De resolutie van 1440p is namelijk nog steeds de ideale middenweg tussen 1080p en 4K voor hoge framerates en scherpe beelden: met de moderne videokaarten hoeft 240 fps op deze resolutie geen uitdaging meer te zijn, terwijl pixels op 27-inch klein genoeg zijn om beelden haarscherp weer te geven. Samen met de ondersteuning voor G-Sync en FreeSync heeft dit dus de potentie om één van de beste gameschermen op de markt te zijn

©PXimport

Design

Bij het uitpakken van deze Alienware-monitor is het al snel duidelijk dat dit niet het gemiddelde beeldscherm in een kantoortuin is. Hoewel de afmetingen van het scherm en de smalle randjes de monitor er van de voorkant slank uit laten zien, is het aan de achterkant een lomp geheel. De mat witteuitvoering helpt een beetje bij het verbergen van het formaat, maar de monitor is alles behalve onopvallend. 

Dat wordt natuurlijk extra versterkt door de rgb-verlichting in het logo, onder de monitor en aan de achterkant van de voet. Zelfs de aan-uitknop is voorzien van een rgb-led. De achterkant van een monitor staat gelukkig meestal naar een muur gericht, maar er zijn zeker elegantere modellen op de markt mocht jij hem midden in de woonkamer zetten.

Ergonomisch heeft deze Alienware gelukkig wel alles wat je je maar kunt wensen. De monitor kan draaien, kantelen, voorover en achterover kantelen en in hoogte versteld worden. Daarnaast zijn alle gangbare aansluitingen aanwezig, zoals HDMI 2.0, DisplayPort 1.4, een USB 3.2-hub en een aansluiting voor een hoofdtelefoon. 

Luidsprekers zijn er niet, maar daar ligt niemand van wakker. Zeker als je ruim 700 euro uitgeeft aan een monitor, kun je waarschijnlijk ook wel een paar tientjes missen voor een doorgaans veel betere losse speakerset.

Beeldkwaliteit

De specificaties geven al een beetje aan wat we van de monitor kunnen verwachten, maar zoals altijd vertellen de specificaties van een monitor maar het halve verhaal. Daarom hebben we de AW2721D doorgemeten met de DataColor SpyderX Pro en uiteraard ook uitgebreid in de praktijk getest.

©PXimport

De kleurmetingen laten direct zien dat we niet met een gemiddelde gamemonitor te maken hebben. Het kleurenspectrum overlapt met 99,3 procent van het sRGB-spectrum en 96,6 procent van het DCI P3-spectrum. Hoewel er helaas geen sRGB- of DCI P3-profiel is ingebakken in de monitor, is het met een kalibratie dus wel mogelijk om sRGB en DCI P3 uitstekend weer te geven. 

De deltaE van slechts 1,8 maakt het plaatje compleet voor iedereen die zich serieus bezighoudt met kleuren. Dat zijn niet alleen grafische ontwerpers, maar ook de liefhebbers van films en games die de beelden graag zo zien als de regisseur ze heeft bedoeld. De hoge piekhelderheid van liefst 640 nits bij HDR-content is daarbij een heerlijke kers op de taart. Mocht het toch allemaal niet genoeg zijn, dan is het mogelijk om met een softwarekalibratie de deltaE terug te brengen tot 0,3.

Natuurlijk is het leuk dat de kleuren goed worden weergegeven, maar daar draait het bij deze monitor eigenlijk niet om. Snelheid is één van de belangrijkste aspecten van een gamemonitor en dat geldt ook voor de AW2721D. Met een verversingsfrequentie van 240Hz, ondersteuning voor G-Sync Ultimate en Nvidia Reflex zit je wat dat betreft gelukkig helemaal goed. 

©PXimport

Vergeleken met 144Hz is 240Hz gevoelsmatig niet zo’n grote stap vooruit als de stap van 60Hz naar 144Hz, maar tegen onze verwachtingen in is er een merkbaar verschil. Dit verschil is in eerste instantie niet zo duidelijk, maar wordt pas echt zichtbaar als je na een weekje gamen weer een poging doet op een 144Hz-monitor. 

Wellicht is het een placebo-effect of simpelweg puur geluk, maar voornamelijk in Counter-Strike: Global Offensive werden betere resultaten behaald op het Alienware-scherm. Daarbij helpen ook de verschillende gaming presets die tegenstanders in donkere hoekjes duidelijker zichtbaar maken, al zijn die presets niet aan te raden bij normaal computergebruik. Door bepaalde kleuren te versterken en donkere delen lichter te maken, ziet dan zelfs het Windows Startmenu er lelijk uit.

Kijken we naar blur en input-lag, dan zien we opnieuw dat we te maken hebben met een topper. Tekst dat snel over het scherm beweegt is duidelijk leesbaar en zeer indrukwekkend voor een test waar IPS-panelen vaak erg nat gaan. Hoewel we de input-lag helaas niet hebben kunnen meten, zijn we ook daar geen gekke dingen tegengekomen. We kunnen er dus vanuit gaan dat het zo laag is als we van hedendaagse gamemonitoren gewend zijn.

Conclusie

De hoge frequentie en een 1440p IPS-paneel met HDR 600-certificaat blijken in de praktijk een gouden combinatie voor iedereen die houdt van games, films en zelfs grafisch werk. Mogelijk is dit zelfs het beste gamescherm die we tot nu toe hebben getest. De enige echte kanttekening is de prijs, maar perfectie mag wat kosten.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.