ID.nl logo
Decentrale website maken voor web 3.0
© PXimport
Huis

Decentrale website maken voor web 3.0

De huidige versie van internet wordt gedomineerd door dataverkopers en het alziend oog van de overheid. De volgende versie van internet moet daar verandering in gaan brengen. Op het web 3.0 krijgen we meer controle over onze eigen data. In deze workshop beginnen we met onze eigen decentrale website.

Op het huidige internet worden websites en andere content opgeslagen op centrale servers. Wellicht heeft een organisatie één of twee back-ups op een andere locatie, maar uiteindelijk wordt alle content centraal opgeslagen. Wanneer er een datalek is bij een centrale instantie, liggen in één keer allerlei gegevens op straat. Bovendien kan een centrale server door een ddos-aanval tijdelijk overbelast worden, waardoor diensten niet langer toegankelijk zijn.

Dit zijn twee problemen die web 3.0 moet oplossen. Het belangrijkste aspect van het decentrale web is niet zo zeer het hosten van een website, maar de wijze waarop met data van gebruikers worden omgegaan.

Hoe werkt web 3.0?

Het decentrale web gebruikt een systeem waarbij data peer-to-peer worden opgeslagen en uitgewisseld, vergelijkbaar met de wijze waarop BitTorrent werkt. Content wordt gedeeld door nodes die verspreid zijn over de gehele wereld. Bovendien kan iedereen een node opzetten. Dit maakt deze versie van het web ietwat langzamer dan dat de meeste internetgebruikers gewend zijn, maar vaak is het verschil amper merkbaar.

Op het huidige internet wordt het Domain Name System (dns) gebruikt om de locatie van content op een server vindbaar te maken via een leesbare tekst. Zodoende kan iedereen de website van PCM vinden via www.pcmweb.nl in plaats van een numeriek ip-adres.

Op het huidige internet staat een bestand op één bepaalde locatie. Deze manier van content opslaan wordt ook wel ‘location addressing’ genoemd. Bij het decentrale web wordt gebruikgemaakt van ‘content addressing’. Elk bestand krijgt een unieke verwijzing dat na het uploaden toegewezen wordt als een cryptografische hash. Hierbij maakt het niet uit op welke server of op hoeveel servers de content staat, want de content wordt immers op basis van de hash aangehaald en niet op basis van de locatie.

Website maken voor web 3.0

Het maken van een website voor het decentrale web doet op dit moment een beetje denken aan de jaren negentig. WordPress werkt niet. MySQL-databases kunnen ook niet gekoppeld worden. Websites voor het decentrale web zijn statisch en je verwijst dus altijd naar lokale content. Zo’n website kun je gewoon maken in Kladblok, maar er zijn ook tools die je daarbij kunnen helpen. Hugo is een opensource-tool om statische websites te maken, terwijl Atom een zeer fijne editor is om overzicht over je code te bewaren.

Gelukkig gaat de ontwikkeling van het decentrale web snel. Zo heeft Unstoppable Domains in samenwerking met 3Box een tool gelanceerd om een weblog te hosten. Deze is echter zeer beperkt in gebruik en zit bovendien nog vol met kinderziektes. Daarom gaan we nu even uit van een volledig zelfgemaakte website. Hierbij kun je gebruikmaken van bijvoorbeeld css en javascript. Ook is het mogelijk om React te gebruiken, waardoor niet alleen een website, maar ook apps op het decentrale web gehost kunnen worden.

Het is belangrijk om op te merken dat alle verwijzingen naar content lokaal moeten zijn. Voor dit artikel gaan wij even uit van een simpele website. Deze website heeft een index.html en één afbeelding in een map. Alle content voor de website sla je op in een map op je eigen computer.

<html> <body> <h1>Welkom PCM lezer</h1> <img src="images/afbeelding.png" width="300px"/> <p>Deze website kan niemand offline halen!</p> </body> </html>

Uploaden naar IPFS

Wij gebruiken het InterPlanetary File System, beter bekend als IPFS, om de content online te krijgen. Content uploaden naar het decentrale web kan op twee manieren. Gebruikers kunnen zelf een IPFS-node opzetten of een IPFS-gateway gebruiken. De software IPFS Desktop is via Github beschikbaar voor Windows, Linux en Mac. IPFS Desktop is een gebruikersvriendelijke manier om zelf een IPFS-node op te zetten of om content op het decentrale web te bekijken. Download IPFS Desktop hier.

De meeste mensen bekijken websites echter via browsers als Chrome, Safari en Firefox. Daarom maken wij voor het gemak gebruik van een IPFS-gateway, een gebruikersvriendelijke webinterface voor het hosten van content via IPFS. Content die geüpload is via een IPFS-gateway belandt ook op het decentrale web. Het enige euvel dat een gateway heeft, is dat het een vorm van centralisatie is, maar dat nemen we nu even voor lief.

Via https://pinata.cloud krijgt iedere gebruiker standaard 1 GB gratis opslagruimte. Heb je meer ruimte nodig, daar moet maandelijks voor betaald worden.

©PXimport

Na het aanmaken van een account, klik je rechtsboven in het scherm op Pinata Upload. In het nieuwe scherm selecteer je Upload Directory. Bij het uploaden moeten we namelijk zorgen dat de gehele website met alle inhoud en in zijn originele structuur in één keer wordt geüpload.

Worden de bestanden één voor één geüpload, dan krijgt elk bestand een eigen hash. In dat geval werken onderlinge verwijzingen niet meer, zoals de verwijzing naar de afbeelding in index.html.

Gateways

Zodra de upload compleet is, heeft de content – in dit geval de hele map – een unieke hash-code gekregen. Je kunt dit zien door rechtsboven in het scherm te klikken op Pin Explorer. Een hash is in dit geval een verwijzing naar specifieke content, ook wel content addressing genoemd. In dit geval verwijst de aanduiding QmTjS4zkKYeCN9U6fhd95XtiiQymPfMQqRojWD8aoyfU9Z naar de hele map waarin de website is geplaatst.

Het probleem is dat deze reeks cijfers en letters niets doet in een normale browser. Daarom bestaan er gateways. Een gateway, zoals https://pinata.cloud of https://cloudflare-ipfs.com, maakt content op het decentrale web toegankelijk voor browsers die iedereen op zijn computer of telefoon heeft. Ongeacht via welke gateway een bepaalde hash wordt aangehaald, de bijbehorende content wordt getoond. De onderstaande drie url’s tonen exact dezelfde content.

https://cloudflare-ipfs.com/ipfs/QmTjS4zkKYeCN9U6fhd95XtiiQymPfMQqRojWD8aoyfU9Z

https://gateway.pinata.cloud/ipfs/QmTjS4zkKYeCN9U6fhd95XtiiQymPfMQqRojWD8aoyfU9Z

https://ipfs.io/ipfs/QmTjS4zkKYeCN9U6fhd95XtiiQymPfMQqRojWD8aoyfU9Z

Content-ID

Deze hash, de lange reeks van cijfers en letters, wordt ook wel de content-ID of CID genoemd. Elke CID kan via een willekeurige gateway worden benaderd. Ontwikkelaars willen de overgang van het huidige web 2.0 naar web 3.0 zo soepel mogelijk maken. Via deze gateways is content op het decentrale web via elke browser te benaderen.

Dit is een tussenstap, want uiteindelijk kan een dergelijke gateway ook voor problemen zorgen. Het is immers een soort tussenpersoon tussen de content en de gebruiker, en dus zijn gateways potentiële doelwitten voor een ddos-aanval. Wanneer je content uploadt via IPFS wordt het in eerste instantie op slechts één node opgeslagen. Pas wanneer die betreffende CID in populariteit groeit, zal de content verspreid worden over meerdere nodes.

Om te zorgen dat de geüploade content niet plots verdwijnt van het decentrale web, is het verstandig om die content te ‘pinnen’. Hiermee geef je als uploader aan dat de content niet verwijderd mag worden. Verwijder je de pin, dan verdwijnt elke vorm van controle over de online geplaatste bestanden.

©PXimport

Zo’n gateway maakt de url al iets logischer, maar het is niet mooi en bovendien lastig te onthouden. Een andere manier om een CID te bekijken, is door gebruik te maken van een eigen domeinnaam. DNSLink maakt het mogelijk om een reguliere website te koppelen aan een CID. Dit doe je middels een dns-txt-record.

In de dns-records van je eigen domeinnaam moet een verwijzing gemaakt worden naar de CID en eentje naar de IPFS-gateway (zie onderstaande tabel). Hierbij moet {CID} vervangen worden door de hash van je eigen content.

©PXimport

Persoonsgebonden domeinen

Nadat de records bijgewerkt zijn, is de content op het IPFS-netwerk via je eigen domeinnaam te bekijken. Reguliere .nl- of .com-websites worden echter gereguleerd door centrale organisaties. Jaarlijks brengen die kosten in rekening, maar in sommige gevallen passen ze vormen van censuur toe. Als tegenbeweging zijn er bedrijven die werken aan het leesbaar maken van links voor het decentrale web via persoonsgebonden domeinen.

ENS Domains en Unstoppable Domains hebben respectievelijk .eth- en .crypto-domeinen op de markt gebracht. De gebruiker huurt of koopt deze blockchain-domeinen, en slaat deze vervolgens op in zijn eigen Ethereum-cryptovaluta-wallet. Deze domeinnamen zijn persoonsgebonden en de eigenaar kan aangeven waar de domeinnaam naar moet verwijzen.

Vanwege de achterliggende technologie is het ook mogelijk om één of meerdere cryptovaluta-portemonnees te koppelen. Zodoende is roberthoogendoorn.crypto niet alleen een portfolio-website, maar ook een gemakkelijk te onthouden crypto-portemonnee. Als het gaat om toegankelijkheid, is hier nog wel wat werk aan de winkel. De .eth- en .crypto-domeinen zijn momenteel alleen te bereiken via de Opera browser voor Android of na het installeren van de Chrome-extensie van Unstoppable Domains.

Echt wijdverspreid is de technologie dus nog niet. Ondertussen worden de domeinnamen wel door veel verschillende crypto-portemonnees ondersteund, waaronder Coinbase, Trust, Coinomi en MyEtherWallet.

Ethereum-wallet

Voordat we een eigen blockchain-domeinnaam kunnen kopen, is het verstandig eerst de Metamask-app voor Chrome te downloaden. In Metamask kan een bestaande Ethereum-wallet geïmporteerd of een nieuwe wallet aangemaakt worden. Zo’n portemonnee ziet er als volgt uit: 0x123456abcdef12345abcdef12345abcdef12345a. Dit is een publiek adres. De bijbehorende privésleutel moet je goed bewaren.

Vervolgens moet er op unstoppabledomains.com een account aangemaakt worden, waarna je een domeinnaam kunt uitkiezen. Klik Add to cart als de keuze is gemaakt en op Checkout om te betalen met PayPal, creditcard of cryptomunten.

©PXimport

De verkregen .crypto-domeinnaam wordt als token opgeslagen in de crypto-portemonnee van de eigenaar. Vervolgens kan de eigenaar via Unstoppable Domains de domeinnaam doorverwijzen naar de eerder geüploade CID.

Kies My Domains en klik op Manage naast de domeinnaam. Ga vervolgens naar Website en zet de CID in het veld IPFS Hash. Druk daarna op Save Changes om alles op te slaan. Zodra de blockchain de wijzigingen heeft verwerkt, is de website te bekijken via de nieuwe .crypto-domeinnaam.

Download de Chrome-extensie van Unstoppable Domains en surf naar nederob.crypto. Je zult wederom dezelfde website te zien krijgen.

Haken en ogen

Het hosten van een website via IPFS heeft wat meer voeten in de aarde, maar het werkt wel. Toch zitten er wat haken en ogen aan. Wanneer je bijvoorbeeld ziet dat je een typefout hebt gemaakt, is het niet mogelijk om de site even snel aan te passen. Als websitebeheerder moet je dan eerst de content op je eigen pc aanpassen en daarna alles opnieuw uploaden. Vervolgens krijgt de nieuwe versie van de website ook weer een nieuwe CID. Dit betekent dus ook dat de verwijzing vanuit de domeinnaam moet worden aangepast. Kortom, het aanpassen van content is een flinke klus.

Bovendien is het lastig om je website te promoten. Content op het decentrale web wordt niet geïndexeerd door Google. Op dit moment is er met Blockscan één heel simpele zoekmachine voor het decentrale web, maar het mag geen naam hebben. Vooralsnog is het opzetten van een dergelijke website iets voor hobbyisten en pioniers.

En ook blijft het mogelijk om censuur toe te passen. Content zelf is op het decentrale web misschien niet te censureren, maar domeinnamen op dns-niveau zijn aan te pakken door bijvoorbeeld een overheid. Hier spelen de eerdergenoemde blockchain-domeinnamen een rol. Ook kunnen overheden toegang tot bepaalde online content beperken of blokkeren op basis van de geolocatie van bezoekers.

Dit is iets wat een vpn-verbinding kan omzeilen, maar het is maar om aan te geven dat vormen van censuur nog steeds mogelijk zijn.

Nog niet heel toegankelijk

Het decentrale web zit echt nog in zijn beginfase. Het probeert niet alleen iets tegen censuur te doen, maar stelt bovendien iedereen in staat om een steentje bij te dragen. Door schijfruimte beschikbaar te stellen, kan iedereen meehelpen en daar eventueel een zakcentje aan overhouden.

Heel toegankelijk is deze nieuwe versie van het internet nog niet. Hoewel meerdere browsers overwegen om ipfs:// te ondersteunen, is Opera voor Android momenteel de enige. De browserextensie voor alle Chromium-browsers van Unstoppable Domains, maakt het al iets makkelijker. Dan praten we alleen nog maar over de ondersteuning van ipfs://, en nog niet over sia:// en btfs://. Het zou zo maar kunnen dat .crypto-domeinnamen deze andere peer-to-peer-netwerken ook gaan ondersteunen, maar dat is koffiedik kijken.

Er moet dus nog veel gebeuren. Toch is er nu al sprake van een serieuze groei van het decentrale web. Videoplatform Dtube, de OpenBazaar-marktplaats en chatapplicatie Orbit zijn slechts enkele voorbeelden van apps die werken via IPFS. Ook Microsoft is met deze technologie bezig. Wellicht kunnen we binnenkort ook jouw website of app toevoegen aan dit rijtje?

Tekst: Robert Hoogendoorn

▼ Volgende artikel
Waar voor je geld: 5 Amerikaanse koelkasten met ijsblokjesmachine
© Daniel Krasoń
Huis

Waar voor je geld: 5 Amerikaanse koelkasten met ijsblokjesmachine

Bij ID.nl zijn we gek op apparaten die het dagelijks leven nét een beetje makkelijker maken. En wat is er nu – zeker tijdens warme dagen – makkelijker dan altijd ijsblokjes of ijskoud water binnen handbereik? We zetten vijf modellen op een rij die uitblinken in comfort en gebruiksgemak.

Een koelkast met ingebouwde ijsdispenser is niet alleen handig, maar ook hygiënisch. Je hebt altijd direct toegang tot ijsblokjes, crushed ice of koud water, zonder dat je de vrieslade of een waterfles hoeft te openen. Sommige modellen werken met een vaste wateraansluiting, andere met een hervulbaar reservoir – handig als er geen waterleiding in de buurt is. Daarnaast zijn veel dispensers voorzien van filters die ongewenste smaakjes of deeltjes uit het water halen. Een slimme toevoeging voor wie gemak, hygiëne en een frisse smaak belangrijk vindt.

Samsung RS6HA8880B1 (Family Hub)

Ben je op zoek naar een koelkast die meer doet dan alleen koelen? De Samsung RS6HA8880B1 is een slimme Amerikaanse koelkast met een indrukwekkende inhoud van 614 liter. Dankzij SpaceMax-technologie blijft de buitenmaat compact, terwijl de binnenkant verrassend ruim is. Het geïntegreerde Family Hub-scherm doet dienst als digitaal prikbord, kookassistent en entertainmenthub. Met camera's binnenin zie je zelfs onderweg wat er nog in de koelkast ligt. De ijs- en waterdispenser is aangesloten op de waterleiding en bevat een UV-nanofilter voor optimale hygiëne. Twin Cooling Plus zorgt voor aparte luchtstromen in het koel- en het vriesgedeelte, wat de versheid van jouw voedsel ten goede komt.

Toepassingen: Gezinnen die smartfuncties en ruimte willen combineren Bijzonderheden: Family Hub-display, Twin Cooling, UV-filter, 36 dB geluidsniveau

Hisense RS694N4TFE

Zoek je een ruime en betaalbare koelkast met ijsdispenser? Dan zit je goed met de Hisense RS694N4TFE. Deze stijlvolle zwarte side-by-side heeft een inhoud van 562 liter, verdeeld over een koel- en een vriesgedeelte. Het apparaat beschikt over Total No Frost, wat handmatig ontdooien overbodig maakt. De Multi Air Flow-technologie zorgt voor een gelijkmatige temperatuurverdeling, wat bederf tegengaat. Handig: de ijs- en waterdispenser werkt met een intern waterreservoir van 4,5 liter, zodat een vaste aansluiting niet nodig is.

Toepassingen: Grote huishoudens, zonder vaste wateraansluiting Bijzonderheden: Intern reservoir, Total No Frost, strak zwart design

LG GSXE90EVDD

Deze ruime Amerikaanse koelkast van LG biedt met 628 liter voldoende plek voor alles wat je gekoeld wilt bewaren. Het model combineert een fraai zwart design met slimme technologie zoals LinearCooling, waarmee temperatuurschommelingen worden geminimaliseerd. Dankzij No Frost en de water- en ijsdispenser met waterleidingaansluiting geniet je van optimaal gemak. De inverter-compressor maakt het apparaat stil en energiezuinig. Dit model is bovendien voorzien van de InstaView-functie, waarbij je door twee keer kloppen de inhoud kunt bekijken zonder de deur te openen.

Toepassingen: Moderne huishoudens met focus op comfort en design Bijzonderheden: InstaView-deur, LinearCooling, 35 dB, wateraansluiting

Bosch KAD93AIDP (Serie 6)

De Bosch KAD93AIDP is een solide en stijlvolle keuze met een netto-inhoud van 533 liter. Dankzij de anti-fingerprint RVS-look blijft hij er netjes uitzien, ook bij intensief gebruik. De VarioZone-indeling biedt flexibiliteit, met uitneembare plateaus en lades. De ijs- en waterdispenser levert zowel ijsblokjes als crushed ice, en is aangesloten op een vaste waterleiding. Total No Frost voorkomt ijsvorming, en met functies als superkoelen en supervriezen ben je altijd voorbereid op grotere hoeveelheden boodschappen.

Toepassingen: Gezinnen die functionaliteit en duurzaamheid zoeken Bijzonderheden: Crushed ice, anti-fingerprint RVS, VarioZone

Siemens KF96DAXEA (iQ500)

Met zijn French-door ontwerp en een inhoud van 574 liter biedt de Siemens KF96DAXEA een moderne uitstraling en veel gebruiksgemak. Deze koelkast beschikt over een hyperFresh-lade op 0 °C voor vlees en vis, en houdt dankzij multiAirflow een constante temperatuur. De water- en ijsdispenser werkt via een vaste aansluiting, en levert naast ijsblokjes ook crushed ice. Het model is voorzien van ledverlichting, een digitaal display en een deur-alarm. Met een geluidsniveau van 39 dB is hij bovendien opvallend stil.

Toepassingen: Designliefhebbers en versfanaten Bijzonderheden: HyperFresh-lade, crushed ice, 39 dB, French-door design

▼ Volgende artikel
11 ergernissen in Windows 11 en hoe je ze uit de weg ruimt
© MehmetDinler
Huis

11 ergernissen in Windows 11 en hoe je ze uit de weg ruimt

Wanneer je naar Windows 11 overstapt, zijn er ongetwijfeld zaken waaraan je moet wennen. Maar soms kunnen die dingen ronduit irritant zijn. Daarom bekijken we de grootste ergernissen van Windows 11 én de manieren om ze te verhelpen.

In dit artikel laten we zien hoe je de grootste ergernissen in Windows 11 aanpakt en het systeem naar je hand zet:

  • Schakel onnodige opstart-apps en achtergrondprocessen uit
  • Zet hinderlijke widgets, badges en meldingen uit
  • Beperk of verwijder OneDrive-synchronisatie en koppeling
  • Verwijder de Microsoft Edge-browser en andere bloatware
  • Zet de Game Bar en Game Mode uit als je geen gamer bent
  • Herstel het klassieke startmenu met Open-Shell
  • Beperk reclame en tracking via de privacy-instellingen
  • Maak Windows stiller en overzichtelijker met Niet storen
  • Ruim je systeem op door handmatig ongewenste vooraf geïnstalleerde apps te verwijderen

Lees ook: Geen fan van Windows Verkenner? Dit zijn je alternatieven

Wat voor de een ergernis is, kan voor de ander simpelweg een verrassende functie zijn. Alles draait om persoonlijke perceptie. We zijn in de fora van Windows 11-gebruikers gedoken om de pijnpunten te vinden. De belangrijkste klachten zijn: de dagelijkse prestatieproblemen die worden veroorzaakt door te veel achtergrondprocessen, Microsoft stuurt je voortdurend richting haar betaalde diensten en overdreven bemoeizucht bij meldingen, badges en reclame. In plaats van te klagen, zorgen wij voor een oplossing. 

Opstartvertraging

Onnodige opstartapps zijn altijd al een bron van ergernis geweest in Windows. Ze belasten de pc doordat ze waardevolle cpu-bronnen aanspreken en zorgen voor een opstartvertraging. Windows 11 bevat zelfs meer bloatware dan Windows 10. Bloatware is een term voor toepassingen die je niet nodig hebt en die het systeem afremmen. Deze toepassingen worden vaak voor de aankoop op nieuwe apparaten geïnstalleerd of ze sluipen op je pc via downloads waarin ze gebundeld zitten. Hoe meer programma’s je hebt, hoe meer achtergrondprocessen die het opstarten kunnen vertragen.

Je kunt ze te slim af zijn door ze te beëindigen in Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op de taakbalk en kies voor Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op alle processen die zijn gekoppeld aan ongebruikte applicaties en gebruik de opdracht Beëindigen. Daarna schakel je de onnodige opstartapps definitief uit. Druk op Windows-toets+I om de Instellingen te openen. Ga naar Apps / Opstarten en zet de apps uit waarvan je niet wilt dat ze samen met het systeem automatisch opstarten.

Wees terughoudend wat betreft toepassingen die automatisch opstarten.

Nieuwsfeeds uitschakelen

Widgets zijn een soort mini-apps. Ze tonen bijvoorbeeld de weersverwachting, een overzicht van je agenda-afspraken of de voetbalresultaten. Standaard toont Microsoft ook zijn nieuwsfeed van het MSN-netwerk, wat doorgaans geen toegevoegde waarde heeft. Oorspronkelijk waren widgets bedoeld om nieuwsfeeds en sociale media in het besturingssysteem te integreren.

Sommige gebruikers houden ervan, anderen haten de widgets hartgrondig, omdat er toch al van alle kanten steeds meer nieuws en sociale info op ons afkomen. Wie zit te wachten op de volgende vondst die meer van hetzelfde levert? Als je tot deze laatste groep behoort, dan kun je de functie uitschakelen. Ga naar Instellingen / Persoonlijke instellingen / Taakbalk / Taakbalkitems en schakel daar Widgets uit.

Gebruik je de widgets zelden of nooit, zet ze dan uit.

OneDrive beperken

Microsoft heeft er een handje van om je met zachte hand naar haar online opslagdienst OneDrive te dirigeren. Bij de eerste set-up krijg je de vraag om OneDrive te gebruiken en daarna maakt OneDrive automatisch en zonder waarschuwing verschillende back-upmappen op OneDrive aan. Dat lijkt op een assertieve dienstverlening, maar de waarheid is dat je als gebruiker op die manier sneller tegen de limiet van 5 gigabyte gratis OneDrive-opslagruimte aanbotst. Het is een marketingtactiek van Microsoft waardoor je gedwongen wordt om te upgraden. Hierdoor ga je sneller overwegen om een betaald abonnement te nemen. Met een Personal Microsoft 365-account krijg je 1 TB aan opslag en 6 TB met een Microsoft Family-abonnement.

Je kunt je overigens afvragen in hoeverre hier een loopje wordt genomen met je privacy. Online back-ups zijn handig, maar ben je ermee gediend dat je gegevens op de servers van Microsoft worden opgeslagen? Misschien wil je liever gebruikmaken van een andere online back-updienst? Nu wordt de indruk gewekt dat de concurrentie tweede keuze is. Ben je het niet eens met deze overijverige OneDrive-synchronisatie, dan klik je met rechts op het pictogram van OneDrive in het systeemvak. Vervolgens selecteer je het tandwieltje rechtsboven om de Instellingen van OneDrive te openen om naar het tabblad Synchroniseren en back-up maken te gaan. Dan klik je op Back-up beheren. Daar kun je aangeven om documenten, afbeeldingen of je bureaublad niet online te bewaren.

Bepaal zelf de mappen waarvan OneDrive een back-up moet maken.

OneDrive ontkoppelen

Wanneer je OneDrive niet vaak gebruikt, kun je deze dienst op je Windows-apparaat ontkoppelen en zelfs verwijderen. Door de koppeling met je Microsoft-account zijn de persoonlijke bestanden in OneDrive beschikbaar op elk apparaat waarop je bent ingelogd met hetzelfde Microsoft-account. Je bent dus niet meer aan een vaste werkplek gebonden. Door te ontkoppelen weet je zeker dat de lokale map niet meer kan synchroniseren met de online opslag.

Klik met rechts in het systeemvak op het pictogram van OneDrive (het wolkje). Kun je dit pictogram niet zien? Klik dan eerst op het PijltjeOmhoog van het systeemvak. Daarna open je het instellingenvenster van OneDrive en ga je naar het tabblad Account. Onder je account selecteer je Deze pc ontkoppelen / Account ontkoppelen. De gegevens die al in OneDrive staan, blijven hierdoor onaangeroerd en de speciale OneDrive-map op de computer verandert in een normale map. Je kunt er bestanden in plaatsen, verwijderen en verplaatsen, maar ze worden niet langer automatisch gesynchroniseerd in de cloud.

Ook al ontkoppel of verwijder je OneDrive, de virtuele map blijft staan in het navigatievenster van Windows Verkenner.

Weg met OneDrive en Edge

Ben je OneDrive echt helemaal beu? Weet dan dat je OneDrive zelfs kunt verwijderen. Het zal je Windows-pc niet beschadigen. Ga naar Instellingen / Apps en open het lijstje met Geïnstalleerde apps. Daar vind je Microsoft OneDrive. Klik op de drie puntjes achter de naam van deze app en selecteer Verwijderen net zoals je dat met elk ander programma zou doen. Het duurt een paar seconden voor de app is verwijderd. Ondertussen heeft Microsoft er ook voor gezorgd dat je op dezelfde manier de browser Edge kunt verwijderen. In het begin van Windows 11 was deze functie nog lichtgrijs gemarkeerd.

Dankzij de nieuwe antimonopoliewet kun je sinds maart 2024 ook de browser van Microsoft verwijderen.

Game Bar voor niet-gamers

De instellingen van Windows 11 bevatten een speciaal onderdeel bedoeld voor gaming. Wanneer je de toetscombinatie Windows-toets+G gebruikt, open je de Windows Game Bar. Daarmee kun je schermafdrukken en clips vastleggen van games die door Microsoft zijn geverifieerd. Eigenlijk is deze functie bedoeld voor het vastleggen van Xbox-games, maar je kunt hem ook gebruiken voor schermopnames van gewone programma’s.

Geen kwaad woord over de Windows Game Bar. Maar als je geen of zelden games speelt, heeft het geen zin om de Game Bar en Game Mode op de computer in te schakelen. Bovendien kan deze applicatie veel cpu en geheugen gebruiken. Om de Game Bar uit te schakelen, ga je weer naar het instellingenvenster van Windows. Daar kies je Gaming / Game Bar. Vervolgens schakel je bovenaan de optie uit bij Je controller mag Game Bar openen. Daarna ga je terug naar het venster Gaming en je kiest het tabblad Gamemodus om ook hier de optie Gamemodus uit te zetten.

Ben je geen gamer, schakel dan de Game Bar uit.

Badges in de kiem smoren

Windows 11 toont voortdurend meldingen op de taakbalk die je waarschuwen voor onder meer updates en nieuwe e-mail. Deze zogenaamde badges staan standaard ingeschakeld. Ze blijven eindeloos opduiken. Bankwebsites sturen je constant badges, maar ook browserextensies doen dat. Het wordt snel te veel van het goede. Nogal wat gebruikers ergeren zich hieraan, wat heel begrijpelijk is.

Je kunt de badges uitschakelen door met rechts op de taakbalk te klikken en dan te kiezen voor Taakbalkinstellingen. Scrol aan de rechterkant naar beneden en klik op Taakbalk. Vervolgens scrol je nog wat verder naar beneden tot je bij Gedrag van taakbalk bent. Hier kun je de optie uitschakelen bij Badges weergeven in taakbalk-apps. Dit is trouwens ook de plaats waar je de uitlijning van de taakbalk wijzigt. Standaard staan de pictogrammen gecentreerd op de taakbalk. Hier kun je aangeven dat die links moeten worden uitgelijnd. Hierdoor wordt het Startmenu aan de linkerkant weergegeven zoals vroeger.

In de taakbalk kun je de badges verbergen.

Terug naar bekend startmenu

Mis je het startmenu van Windows 10? Er is een interessante tweak waarbij je het Windows 11-startmenu vervangt door het type uit Windows 10. Download Open-Shell van de GitHub-website. De laatste versie op het moment van schrijven is OpenshellSetup 4.4.195. Je hebt de keuze tussen een zelfuitvoerbaar exe-bestand of een gecomprimeerd 7Z-bestand. Wij gaan voor het exe-bestand.

In de set-upwizard schakel je de opties Classic Explorer en Classic IE uit. De optie Create a start menu folder moet aangevinkt blijven. Zodra het installatieproces voltooid is, open je via Windows Zoeken de Open-Shell Menu Settings. Daarna kun je kiezen tussen de Classic Style, Classic with two columns of Windows 7 style.

Misschien wil je ook de knop naar het startmenu aanpassen zodat deze op die van Windows 10 lijkt. Hiervoor vink je de optie Replace start button aan. Vervolgens kies je een van de drie voorstellen uit, of je klikt op Pick Image. Zoek op het web naar een afbeelding van het Windows 10-startmenu en selecteer die. Wil je op je schreden terugkeren en Open-Shell verwijderen? Dat doe je via Instellingen / Apps / Geïnstalleerde apps. Selecteer Open-Shell en gebruik de optie Verwijderen.

Geef het startmenu zijn oude look terug.

Advertenties uitschakelen

Windows 11 genereert een unieke identifier, een zogenaamde reclame-ID, om je activiteiten te volgen. Hiervoor gebruikt Microsoft je zoekopdrachten, eerdere aankopen van Microsoft-producten en online activiteiten die gekoppeld zijn aan je Microsoft-account. Adverteerders kunnen die gebruiken om jou gerichte advertenties te sturen wanneer je apps gebruikt. Ben je gevoelig voor je privacy, dan zet je hier ook het mes in.

Open Instellingen en ga naar Privacy en beveiliging. Klik rechts op het onderdeel Algemeen. Zet de schakelaar uit bij Laat apps me persoonlijke advertenties zien door mijn reclame-id te gebruiken. Doe hetzelfde bij Websites hebben toegang tot mijn lijst met talen zodat er inhoud kan worden weergegeven die relevant is voor mijn locatie. Optioneel schakel je ook de optie daaronder uit: Start en zoekresultaten door Windows laten verbeteren door app-lanceringen bij te houden. Tot slot zet je ook de vierde optie uit: Suggesties voor inhoud in de app Instellingen weergeven.

Draag zorg voor je privacy en schakel reclamemeldingen uit.

Meldingen uitschakelen

In het Berichtencentrum komen ook systeemwaarschuwingen, ongelezen berichten, nieuwe artikelen van je favoriete websites en meer meldingen binnen. Deze kunnen nuttig zijn om je op de hoogte te houden van wat er gebeurt, maar het is best mogelijk dat de hoeveelheid meldingen en geluiden overweldigend is en op je zenuwen gaat werken. Daarom kun je meldingen uitschakelen om afleiding te minimaliseren. Open de Instellingen en klik op Systeem. Aan de rechterkant klik je op de pagina Meldingen. Hier kun je de schakelaar Meldingen uitschakelen omzetten. Wil je nog verder gaan, dan zet je de schakelaar Niet storen aan.

Zo, dat scheelt een hoop afleiding.

Snoeien in bloatware

Een nieuwe pc komt met een hoop bloatware en bij Windows 11 is dat niet anders. Het gaat om software waar je niet om hebt gevraagd. Bloatware neemt niet alleen geheugenruimte in beslag, hij verslechtert ook de prestaties van het systeem. Meestal gaat het om spelletjes, testversies van beveiligingssuites en virusscanners, cloudservices en zelfs fotoboeken.

Er zijn freewaretools die scannen naar bloatware, ook wel crapware genoemd, om die automatisch te verwijderen. Maar als je er niet goed in thuis bent, kun je hiermee meer kwaad dan goed doen. Sommige applicaties zijn immers noodzakelijk voor de goede werking van het systeem. De website Should I Remove It is gespecialiseerd in het vinden en verwijderen van bloatware. Hier vind je uitgebreide overzichten van bloatware bij alle belangrijke computermerken. Neem bijvoorbeeld Toshiba, die heeft meer dan dertig applicaties die als testversie worden geïnstalleerd. Snoei de bloatware dus handmatig. Dat doe je via Instellingen / Apps / Geïnstalleerde apps. Daar zie je alle programma’s die op de machine zijn geïnstalleerd. Blader door de lijst en controleer welke programma’s je kunt verwijderen.

Volgens de website Should I Remove It bevat een Toshiba de meeste bloatware.

Watch on YouTube