Tijdens het TNW-conference in Zaandam werd door sprekers gediscussieerd over de digitale toekomst. Hiervoor waren niet de minste namen die aan het woord kwamen. Op de donderdagmiddag kwamen Tim Berners-Lee en Edward Snowden aan het woord. Ook werd een boodschap van de Oekraïense president Zelensky uitgezonden.

The Next Web (TNW)-conference biedt jaarlijks een podium aan sprekers en exposanten. Er valt dit jaar ook veel te bespreken: conflicten en financiële onzekerheden hebben een grote globale impact. De wereld van tech speelt hierin een grote rol. Drie grote sprekers weten de digitale ontwikkelingen te duiden, inspireren en aan te moedigen om dit moment aan te grijpen voor een betere digitale toekomst. Zo waren onder meer Tim Berners-Lee (grondlegger van het internet), Edward Snowden (klokkenluider die onder meer de NSA-misstanden aan het licht bracht) en Volodymyr Zelensky (president van Oekraïne) aan het woord.

Omdat Snowden beschuldigd wordt van ‘spionage’ vanwege zijn onthullingen was zijn deelname niet fysiek, maar via een videoverbinding met het veilige videochatprogramma Jitsi. Zelensky nam deel met een vooropgenomen videopresentatie.

©PXimport

Web 3.0

De sprekers noemen de laatste ontwikkelingen gekscherend web 3.0, waarbij verwezen wordt naar de opkomst van het web en web 2.0: waarbij inbreng van internetters zelf (van Wikipedia tot sociale media) tot een revolutie zorgde. Een andere spreker (Gavin Wood, onder meer bedenker van Ethereum) noemde de web 3.0-revolutie het post-Snowden internet. Hierbij staan versleuteling (bijvoorbeeld via blockchain) en decentralisatie centraal.

Met decentralisatie wordt bedoeld dat je niet meer vastgehouden wordt op platforms, maar je meer controle krijgt over jouw data. Onze video’s staan op YouTube, maar van wie zijn ze? Hetzelfde geldt voor onze gezondheidsdata. Platforms als Fitbit verzamelen dit en houden dit vast. Berners-Lee droomt van een toekomst waarbij deze verzamelde gezondheidsgegevens eerst lokaal bij jou blijven – en vervolgens pas gedeeld worden na jouw uitdrukkelijke groene licht. Aan gezondheids-apps, familieleden, doktoren of andere online diensten.

©PXimport

Blockchain

Ook cryptogeld speelt hierbij een rol. Snowden gebruikt hierbij het voorbeeld van banken, het geld op je rekening is verworden tot iets niet tastbaars en je hebt niet zelf de controle. Gebeurt er iets met de bank of kom je in conflict met de bank, dan hebben zij de mogelijkheid om je toegang hiertoe te ontzeggen. Decentralisatie vindt hierbij plaats door middel van cryptogeld: een digitaal betaalmiddel dat je in eigen beheer hebt.

Waar Wood zichtbaar in mineur was door de recente crash van de waarde van de digitale munten, is Snowden juist optimistisch: cryptogeld is nu vooral het domein van investeerders. Veel mensen die zich ermee bezig houden doen dit om zichzelf te verrijken. Het betaalmiddel wordt misbruikt door mensen die oplichten of er rijker van willen worden. De recente crash raakt juist deze mensen hard.

Snowden benadrukt juist het doel van cryptogeld: een digitaal betaalmiddel dat je in eigen beheer hebt. Je kunt ermee onafhankelijk en anoniem je geld besteden (zoals cash dat is in de gewone wereld). Hij stelt dat mensen die hierin geloven en daarom investeren in cryptogeld natuurlijk ook wel geraakt worden, maar weten dat dit erbij hoort. Deze investeerders zijn er voor de lange termijn en hebben het betaalmiddel ook zien groeien in mogelijkheden. Het wordt steeds makkelijker om eraan te komen en ermee te betalen. Snowden benadrukt ook dat hij zonder cryptogeld zichzelf nooit in veiligheid had kunnen brengen tijdens zijn onthullingen in 2013.

Een decentraal internet klinkt nog een beetje als een utopie. Dat wij zelf in controle komen over onze data, of dat nu gezondheids-, gedrags-, betaal- of andere gegevens zijn maakt niet uit. Het zal betekenen dat deze zelfcontrole geclaimed moet worden van techgiganten, overheden, banken en andere instanties. Dat wordt een gevecht. Ook Wood ziet zo’n verandering zitten, maar vraag zichzelf af: “als we zaken positief willen veranderen, moeten we dit ook écht willen”.

Zelensky strijdvaardig

De recente oorlog in Oekraïne heeft naast het getroffen land ook een enorme globale impact. Vooral onze financiële en digitale wereld verandert merkbaar. Onze echte geld wordt minder waard en cryptogeld is al helemaal in waarde gekelderd. Ook onze informatievoorziening wordt opgeschud: zoals in alle oorlogstijd spelen censuur en propaganda een rol. Een bekend citaat “Als er oorlog komt is het eerste slachtoffer de waarheid” is ook in onze tijd van social media en nepnieuws van toepassing.

Hierin past Zelensky met zijn speech in, strijdvaardig als altijd. Gehuld in een nerd-verantwoord Star Wars shirt roept hij op om te bouwen aan een vrije digitale wereld. Met onze steun, de steun van techbedrijven (zoals Starlink dat deed met internetvoorziening na de Russische invasie) kan Oekraïne een bakermat worden van een vrije (digitale) toekomst.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!