Bij het woord ‘Tivoli’ denk je misschien aan een muziekgebouw of dat bekende pretpark in Kopenhagen. Vanaf vandaag kunnen we een derde optie aan dat woord toevoegen: een schitterend multiroomsysteem. Is de Tivoli Art-serie een gevalletje vorm boven functie, of klinkt en werkt het systeem net zo goed als het eruitziet?

Tivoli Audio is vooral bekend door zijn stijlvolle radio’s. Tivoli steekt de vertrouwde radio in een retro jasje en voegt de nodige functies toe die je in de 21ste eeuw zou verwachten zoals bluetooth, DAB+ en sinds kort ook een multiroom-functie. Voor deze laatste functie is onlangs een aparte lijn opgezet, genaamd Tivoli Art. Tijdens IFA 2017 mochten we de volledige set al bewonderen - met de nieuw toegevoegde Model Sub.

Retro en Scandinavisch

De set van Tivoli Art die we mochten testen ziet er geweldig uit. De Model One oogt retro en heeft de meeste knoppen voor een eenvoudige bediening, terwijl de Cube weer een vrij Scandinavisch ontwerp heeft – een beetje VTwonen. Zelfs de subwoofer heeft een herkenbaar stukje stof op op de behuizing.

©PXimport

©PXimport

Twee kampen

Nadat je de speakers van stroom hebt voorzien – dit kan via kabel of apart verkrijgbare accu – stel je het systeem in met de app van Tivoli Audio. Je drukt op de Setup-knop, maakt via de app verbinding met de speaker en geeft deze een naam. Een kind kan de was doen. Dit proces is echter niet altijd even overzichtelijk, afhankelijk van wat voor smartphone je gebruikt.

De app is onlangs in positieve zin flink op de schop gegaan, maar deze nieuwe versie is op het moment van schrijven alleen nog voor iOS beschikbaar. Op een iPhone of iPad is het instellen en gebruiken van de Tivoli Art-serie dan ook een fluitje van een cent. De strakke witte interface met duidelijke knoppen laat je meteen zien welke speaker wat afspeelt. Met één druk op de knop schakel je over naar Party-modus, waarbij alle speakers hetzelfde afspelen.

©PXimport

©PXimport

Heb je een Android-smartphone? Dan moet je het doen met een wat zakelijkere donkere variant van de app, die lang niet zo overzichtelijk is en nogal vervelende knoppen heeft. Tivoli gaf aan dat de nieuwe app ook naar Android komt, waardoor het gebruiksgemak op beide mobiele besturingssystemen binnenkort dik voor mekaar zal zijn.

©PXimport

Minimalistisch

Ondanks het formaat hebben de Model One en Cube dezelfde interne speaker, waardoor er geen verschil is in volume. Het verschil zit ‘m dan ook in de bediening en de aanwezigheid van een scherm. De Model One heeft een volumedraaiknop en handige display aan de voorkant. Andere knoppen zoals de Setup-knop en de Source-knop zitten aan de achterkant. Bij de Cube en Model Sub zitten ook de volumeknoppen aan de achterkant, waardoor je op de tast het volume moet aanpassen als je niet de app gebruikt. Deze knoppen voelen hetzelfde aan als alle andere knoppen, waardoor het even wennen is. Wel heeft de Cube een aanraakgevoelige bovenkant, waardoor je eenvoudig de muziek kunt pauzeren en afspelen. Het ontwerp zonder opvallende knoppen maakt het systeem een strak geheel, maar maken fysieke bediening wel lastiger. Een goed werkende app compenseert dit, wat gelukkig sinds kort het geval is voor iOS.

©PXimport

Tivoli Art verdient complimenten voor zijn connectiviteit. Je speelt muziek af via bluetooth, 3,5mm koptelefooningang en WiFi voor bijvoorbeeld Spotify, Deezer en TIDAL. Handig: je kunt ook Spotify Connect gebruiken om rechtsreeks vanuit Spotify de speakers te gebruiken. De Model One heeft naast deze opties ook nog een DAB/DAB+/FM-tuner. Genoeg opties dus.

Geluid

De kleine speakers hebben niet bijzonder veel in hun mars als het op geluid aankomt - daar is het formaat ook naar. Het geluid gedetailleerd en helder, maar niet altijd even vol, vooral wanneer de speaker in het midden van de ruimte staat. Met de subwoofer kun je het geluid iets meer body geven, wat vooral op hogere volumes en in grotere ruimtes goed merkbaar is. Maar: bouw je niet elke dag een feestje of woon je niet enorm groot? Dan kan een Art-systeem met enkel gewone speakers zeker voldoende zijn – die subwoofer kun je altijd nog toevoegen.

©PXimport

Conclusie

Tivoli Art ziet er mooier uit dan het klinkt, maar dat is helemaal niet erg. Er zijn namelijk genoeg consumenten die het belangrijk vinden dat een speaker opgaat in het interieur en waarbij volume en toeters en bellen minder hoog op het verlanglijstje staan. In onze optiek moet de app nog wel verbeterd worden, maar gezien de enorme sprongen van vooruitgang die Tivoli onlangs maakte met de iOS-app, zal dat niet lang duren.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.