Philips gooit al enkele jaren hoge ogen met ‘The One’ serie die voor een mooie prijs alle belangrijkste features wil aanbieden. De 65PUS8909 is de nieuwste versie, met een nieuw smart tv-systeem en nieuwe afstandsbediening. Maar kan The One de strijd nog aan in dit segment?

Nu vrijwel elke tv kan uitpakken met een bijna randloos scherm is het geen gemakkelijke taak om in de middenklasse nog een opvallend design te presenteren. Maar gewoon een mooi ontwerp is gelukkig geen enkel probleem. Deze Philips is echter vrij neutraal in antracietgrijs. Prettig vinden we dat hij op een draaivoet staat.

©TP Vision

Een eerste troef voor deze tv vinden we bij de aansluitingen. Hij biedt namelijk viermaal HDMI 2.1 met 48Gbps bandbreedte en dat is iets dat Philips tot nu toe nog niet heeft laten zien. Dankzij de extra poorten kun je nu moeiteloos meer dan één dergelijke bron aansluiten en eventueel ook een soundbar. De HDMI-poorten ondersteunen ALLM, 4K120 en zelfs 4K144 en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync Premium). De input-lag is uitstekend: 14,9ms in 4K60 en 6,5 ms in 2K120. Maar voordat je begint te gamen, duik je beter eerst nog even in de instellingen en schakel je de poorten van je game-bron naar ‘Optimal Auto Game 144Hz Pro’ om alle game-eigenschappen te activeren.

Titan OS: het nieuwe smart-tv-systeem

Philips stapt bij deze televisie af van Google TV en heeft gekozen voor Titan OS voor een deel van de nieuwe line-up. Titan OS is een in Europa ontwikkeld systeem en biedt een slank en vlot werkend systeem waarin gebruiksvriendelijkheid voorop staat. Wat gebruiksgemak betreft zijn we in ieder geval erg tevreden over de snelheid waarmee je door de schermen navigeert. Ook de lay-out is prima en het Home-scherm lijkt veel op dat van Google TV. Het app-aanbod bevat de belangrijkste internationale diensten, met uitzondering van Apple TV. Lokaal zien we zowel voor Nederland als België al een deel van apps op het scherm staan. In Nederland vinden we Viaplay, NL Ziet, Pathé Thuis en Videoland, in België zijn VTM Go en Streamz beschikbaar.

©ID.nl | Eric Beeckmans

Titan OS ondersteunt ook Google Cast (voorheen bekend als Chromecast), maar geen Airplay2. Daarnaast biedt het FAST-kanalen (Free Ad-Supported Streaming), die geïntegreerd zijn in de klassieke elektronische programmagids van de tv-tuner. Ze bieden extra content, maar de meerwaarde lijkt ons voorlopig beperkt. Titan OS wil ook inzetten op een goede zoekfunctie, maar ook daar was zo te zien nog wat werk aan. Je kunt weliswaar per categorie zoeken, maar de resultaten waren nog beperkt.  Titan OS garandeert wel verdere software-updates, dus er komen nog verbeteringen aan.

©ID.nl | Eric Beeckmans

De afstandsbediening oogt modern, en heeft een paar unieke eigenschappen. Zo lichten er cijfers op onder de d-pad als je de cijfer-toets (centraal tussen geluid- en kanaaltoetsen) indrukt. Dat maakt de afstandsbediening compact, maar tegelijkertijd biedt hij dus toch nummertoetsen. We waren minder tevreden over het gevoel dat de toetsen gaven. Een toets indrukken voelt zacht en onduidelijk aan. En zeker op de d-pad kan dat tot foute toetsaanslagen leiden.

©ID.nl | Eric Beeckmans

Ambilight mag niet ontbreken 

Op deze Philips-tv zorgt een driezijdig Ambilight voor sfeervolle en vooral kleurrijke omkadering van de tv. Als je voluit van Ambilight wilt genieten, zorg dan voor voldoende vrije ruimte rond de tv. Je kunt het licht aanpassen voor de kleur van achterliggende muur, en Ambilight biedt veel verschillende functies. De belangrijkste is het tv-beeld omzetten in kleuren die verschijnen op de muur. Maar je kunt Ambilight ook laten werken op geluid, je kunt het gebruiken als sfeerlicht, of ermee wakker worden of gaan slapen. Ambilight Aurora is een screensaver en sfeerlicht tegelijkertijd.

©TP Vision

 Philips P5-beeldverwerking

De nieuwe chipset die voor de extra HDMI 2.1-poorten zorgt, is ook de nieuwe basis voor de Philips P5-beeldverwerking. Geen revolutionaire technieken – die zijn uiteraard voorbehouden aan de topmodellen – maar erg solide prestaties met sterke punten die Philips over de jaren verzameld heeft. Een uitstekende deinterlacing van 1080i-content zoals die van een tv settop-box en slimme upscaling die detail een kleine boost kan geven.

©TP Vision

Samen met goede ruisonderdrukking levert dat ook voor oudere bronnen zoals dvd mooie resultaten op. Philips heeft wel nog wat werk om blokvorming efficiënter te verwijderen. Die beeldfout wordt veroorzaakt door sterke videocompressie, en de processor kan dat kennelijk niet goed mee verwerken. De bewegingsscherpte van dit 120Hz-paneel is goed, het kan zelfs 144Hz gaan, en dat is interessant voor games. Dat maakt het prima voor sport, waar de bal netjes afgelijnd blijft en geen lastige sleepsporen maakt wanneer hij over het scherm zoeft. De motion interpolation van Philips scoort al geruime tijd erg goed. Het algoritme grijpt snel en adequaat in om schokken te vermijden wanneer de camera snel beweegt. Op lage-resolutiebronnen zoals dvd veroorzaakte dat wel iets meer beeldartefacten dan gewenst.

Levert hij genoeg contrast?

Philips positioneert The One als een toestel dat een breed scala kijkers moet bekoren en in typische woonkameromstandigheden zijn werk moet doen. Het ADS-type paneel (een variant van IPS), zorgt bijvoorbeeld voor een redelijk goede kijkhoek voor helderheid, contrast en kleur. Maar bij donkere beelden heeft het wat last van een waas die het contrast hindert. Het ANSI-contrast is goed: het haalt ongeveer 1.750:1, en met globale dimming kan dat klimmen naar iets meer dan 3.000:1 – zij het dan wel in iets makkelijkere testen.

We hadden graag gezien dat Philips ook in The One voor lokale dimming had gekozen, dat kan een wezenlijk beter resultaat leveren. Ook de uniformiteit scoorde niet fantastisch. Die is oké in heldere beelden, maar in donkere beelden zie je de achtergrondverlichting duidelijk hier en daar doorschijnen, vooral aan de rand. Jammer, want in de donkere balken boven en onder een filmbeeld is dat goed zichtbaar. Dit soort fout varieert echter van toestel tot toestel. De SDR-beelden in de Film-beeldmode zijn prima, met nauwkeurige kleurweergave, maar je kunt ze verbeteren door de ‘Dynamische contrastverbetering’ te activeren, en eventueel de gamma-waarde naar twee op te trekken. Beide ingrepen verbeteren het contrast, waardoor het beeld wat meer diepte en detail krijgt. 

Nét geslaagd voor HDR

Een moderne tv moet ook in staat zijn om goed HDR weer te geven. Daarvoor zijn een aantal factoren belangrijk, zoals contrast, helderheid, kleurbereik en tonemapping. Met een gemeten piekhelderheid (in HDR Film beeldmode) van ongeveer 430 nits zowel op kleine stukken van het scherm als op het volledig scherm is de PUS8909 iets te zuinig met licht. Vermoedelijk is meer licht, gecombineerd met het matige contrast en global dimming niet gewenst, dat begrijpen we. Maar toch is dat een bescheiden resultaat. Het kleurbereik is wel goed: dat haalt 92% P3. De meeste HDR-beelden zien er goed uit, tenminste zolang ze niet te donker zijn, en zolang ze niet te helder gemastered zijn.

In het eerste geval merk je dat er veel zwartnuances verdwijnen, en dat het matige contrast het beeld parten speelt. Wanneer de beelden te helder gemastered zijn, maakt de tonemapping kleuren te helder, die verliezen dan aan intensiteit. Het beeld wordt daardoor ook vlakker. Philips heeft The One gelukkig wel ondersteuning voor HDR10+ en Dolby Vision gegeven. Vooral het populaire Dolby Vision kan dankzij de dynamische metadata veel meer mooie resultaten neerzetten.

©TP Vision

Voldoende audiovermogen

Net als vorig jaar is The One uitgerust met viermaal 10W vermogen, en ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X. Daarmee kan het toestel behoorlijk wat volume produceren met een toereikende bas-ondersteuning en hoorbaar surround-effect. Alleen wanneer je het volume echt hoog zet, gaat de klank wat de mist in. En uiteraard kun je zonder upfiring luidsprekers geen echte Dolby Atmos of DTS:X hoogte-effecten realiseren. Het resultaat volstaat voor doorsnee gebruik. Wie van krachtige muziek en film/game-soundracks houdt, kiest beter een goede soundbar.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Conclusie

De Philips 65PUS8909 is naar onze mening wat stil blijven staan, terwijl concurrenten die hard inzetten op het segment waarin deze televisie valt juist grote stappen aan het maken zijn. Van deze familie-tv geniet je het best bij wat omgevingslicht en met heldere content, waarbij de impact van het matige contrast dan minder opvalt. De HDR-prestaties zijn nét voldoende, vooral dankzij Dolby Vision. Het 144Hz-paneel levert goede bewegingsscherpte, prima voor sport en gamers. Die laatste groep krijgt bovendien vier HDMI 2.1-poorten tot zijn beschikking. De afstandsbediening kan beter; dat bewijst de versie die bij de hogere modellen zit. De keuze voor Titan OS kunnen we nog niet met volle overtuiging beoordelen, maar de eerste tekenen zijn gunstig. Het is snel en bevat al een deel van de lokale apps. Met komende software-updates verdwijnen hopelijk de kleine kinderziektes. Wel vinden we de prijs van deze televisie te hoog. Concurrenten zoals TCL en Hisense leveren in deze categorie meer waarde.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.