Naar deze dlp beamer kijk je na uitpakken even twee keer: de X10 is gewoon mooi en grappig vormgegeven, met zijn soort ufo-achtige uitstraling.

Het apparaat is de goedkopere versie van de IN82 die al wat langer op de markt is en daarmee een stuk interessanter. De mooie zwarte ufo heeft een afdekplaat waar alle aansluitingen achter zitten. Bij plafondmontage, wat kennelijk de bedoeling is omdat anders alle labels bij de aansluitingen ondersteboven zitten, kun je zo de kabels geheel verstoppen.

Plaatsing

Infocus levert alleen een ronde losse en verstelbare voet mee, en geen plafondmontageset. Die voet trouwens vinden we niet heel handig, omdat verstellen van de beamer nu lastiger gaat dan met de bekende verdraaibare stelvoetjes. Dat komt door het terugveren na verstellen van de plastic voet. Gecombineerd met de beperkte zoomfactor van 1,2 en het ontbreken van lensverstelling is de beamer alleen geschikt voor vaste opstellingen, het liefst aan het plafond.
De X10 compenseert trouwens wel voor het ontbreken van lensverstelling door het beeld standaard al ruim boven het lensmidden te projecteren bij staande opstelling, en dus onder de lenshoogte bij plafondmontage.

Verbruik

De zoom en focussering gaan met de hand, met enorme draaiwielen die ook weer achter een afdekplaat zitten. Opvallend aan de X10 is de stevige hoeveelheid lichtuitstoot, wat niet zo gek is als je een 300 watt lamp plaatst. En die leidt tot relatief veel ventilatorlawaai. Dat verklaart tevens het hoge verbruiksvermogen, maar het opgenomen standby-vermogen is met ruim 11 watt gewoon te hoog. Hier doet de leeftijd van de al in 2007 voor het eerst uitgekomen Infocus beamer zich gelden. Dat geldt ook voor het 4x kleurwiel, dat bij sommige kijkers kan leiden tot regenboog-artefacten.

Automatisch

Een leuke eigenschap van deze beamer is iets waar je bij goede montage maar 1 keer wat aan hebt, maar dan is het ook erg handig: De X10 voorkomt dat je na plafondmontage op zijn kop door menu’s moet zoeken naar de upside-down optie, detectie hiervan gaat automatisch.

Handig

De DarkChip3 technologie zorgt voor prima contrast, de beamer kent een handmatige iris en weer zo’n handigheidje: De verlichting van de afstandsbediening gaat met een knopje onderop de afstandsbediening. Zo gebruik je niet onnodig veel batterij energie maar zoek je nooit naar het verlichtingsknopje.

Huidskleur

We kwamen wel nog wat eigenaardigheidjes tegen. Zo kent de beamer een ‘flesh tone’ correctie, die huidskleur natuurgetrouwer moet weergeven. Dat werkt niet onaardig, totdat we in een latere scène naar wat rode en rose bloemen keken: Die werden volkomen om zeep geholpen. Lekker uit laten staan dus, die vleesverbeteraar!
PluspuntenMinpuntenConclusie

De hoge beeldkwaliteit zorgt in combinatie met de voorbeeldige prijs voor een uitstekende eindscore, maar de projector behoort al tot een vorige generatie.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.